Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3657
دوشنبه | ٣ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3657
دوشنبه | ٣ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3658
سهشنبه | ۴ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3658
سهشنبه | ۴ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3659
چهارشنبه | ۵ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3659
چهارشنبه | ۵ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3660
پنجشنبه | ۶ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3660
پنجشنبه | ۶ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
طرفداران #مولوی_عبدالحمید حزب تجزیهطلب "بلوچستان راجی تپاکی" را وکیل خود معرفی کردهاند!
کسانی که ادعای عبدالحمید در مورد مخالفت با #تجزیهطلبی را باور میکردند، کجا هستند؟
کسانی که ادعای عبدالحمید در مورد مخالفت با #تجزیهطلبی را باور میکردند، کجا هستند؟
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3661
شنبه | ٨ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3661
شنبه | ٨ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
کابوس ۸۰ سالگی
#سرمقاله #روزنامه_جوان
✍️ محمدجواد اخوان
خودشان میگویند در طول تاریخ، ۸۰ سالگی دولتمان را ندیدهایم! به کتابهایشان هم که مراجعه کنیم، همین گزاره درست از آب درمیآید. یهود، به روایت خودش یکبار حکومت متحد در دوره حضرات داوود و سلیمان (ع) داشته است که بعد از وفات حضرت سلیمان، شیرازه این حکومت متحد ازهمپاشیده و کشورشان تجزیه میشود. ازقضا خودشان مجموعه حکومت این دو پیامبر الهی را کمتر از ۸۰ سال میدانند.
بعدها در سال ۱۱۰ قبل از میلاد، با فروپاشی امپراتوری سلوکی، «حشمونیان» یا خاندان مکابی که پیشتر در نواحی یهودینشین نفوذی داشتند، اعلام حکومت مستقل کردند که دولتشان تا سال ۳۷ قبل از میلاد بیشتر دوام نیاورد، یعنی بازهم کمتر از ۸۰ سال. بعد از آنها یهودیان تا چندین سال در سیطره رومیان بودند که نهایتاً به دست رومیان سرکوب و در جهان پراکنده شدند.
دولت سوم صهیونیستی که از نیمه قرن گذشته میلادی فلسطین را اشغال کرده هم البته وضع بهتری از آن دو ندارد و از همینالان هم نگران «نفرین ۸۰ سالگی» است. حدود پنج سال است که در سرزمینهای اشغالی مرتباً این نگرانی به زبان میآید. در کنفرانس سال ۲۰۱۷ «هرتزلیا» بود که «رووین ریولین» رئیس سابق این رژیم از وجود اختلاف موجود در سطح هویتی و نگرشی در میان صهیونیستها اظهار نگرانی کرد و آن را نشانی از تکرار همان کابوس ۸۰ سالگی دانست. همانطور که در آن دو بار گذشته نبود انسجام میان قبائل بنیاسرائیل موجب سقوط دولت یهودی شده بود، ریولین از وجود چهار قبیله نامتحد در سرزمینهای اشغالی خبر داده بود که میتوانند زمینه فروپاشی این رژیم را فراهم آورند؛ اما یک جمله او از همهچیز بنیانکنتر بود: «آیا ما میتوانیم به این حقیقت که نیمی از ساکنان [در سرزمینهای اشغالی ۱۹۴۸](فلسطینیان و یهودیان حریدی) خود را بهعنوان اتباع صهیونیسم نمیشناسند و سرود رسمی این رژیم (هاتیکوا) را نمیخوانند، تن دهیم؟»
ترس از نفرین دهه هشتم البته به او هم منحصر نمانده و بارها توسط دیگر سران این رژیم همچون ایهود باراک، نتانیاهو، نفتالی بنت و اخیراً هم اسحاق هرتزوگ (رئیس کنونی رژیم) تکرار شده است. نکته جالب اینکه اتفاقاً آنهایی در حال تکرار مکرر این خطر هستند که نه خاخام هستند و نه ظاهرشان به رمالان و پیشگویان شباهتی دارد! همه ظاهر و اندیشههایی سکولار و مدرن دارند که از نفرینی تاریخی ترسیدهاند. به نظر میرسد این ترس فراگیر در میان سیاستمداران صهیونیست، بازتابی از واقعیتی در جامعه ساکنان سرزمینهای اشغالی است؛ واقعیتی که اینقدر هویدا شده که دیگر قابل پنهان کردن نیست.
شکافهای اجتماعی این جامعه بهزوربههمچسباندهشده اگر تا پیشازاین در کتابها و مقالات قابلشناسایی بود، اینک و این سالها در کف خیابانها قابلمشاهده است. اگر در گذشته، مسئله اصلی اسرائیلیها اعراب و مسلمانان همسایه خارج از فلسطین اشغالی ۱۹۴۸ بود، اینک جنگ به داخل خانه غصبی کشیده است. از عادیترین مشکل مقابل اسرائیل یعنی مسئله فلسطینیان داخل سرزمینهای اشغالی هم بگذریم، اوضاع در داخل جامعه یهودی بسیار بغرنجتر است. شکاف چپ و راست، متدین و سکولار و حتی شکافهای درون دینداران و وضعیت جوامع اقلیتی مهاجر همچون فلاشهها و روستباران مجموعهای از بحرانهای پیچیده سیاسی و اجتماعی را برای این رژیم آفریده که برای سران تلآویو تداعیکننده آن نفرین تاریخی است.
بحران سیاسی که خود را در نیمه عمر کوتاه دولتهای اشغالگر نشان میدهد، بخشی از قرائن آشکار حرکت این رژیم در سراشیب سقوط است. ناپایداری و نبود انسجام اجتماعی در حال یافتن ابعاد امنیتی است و نتایج و پیامدهای آن در این حوزه برای تلآویو تا حدی روشن شده است. در واقع میتوان گفت نگرانیای که برخی نخستوزیران و رؤسای رژیم صهیونیستی قبلاً آن را هشدار داده بودند، بیش از همیشه به سرنوشت این رژیم نزدیک شده است. آنان بارها گفته بودند ما بیش از آنکه نگران اسقاط اسرائیل به دست دشمنان بیرونی و همسایگان مسلمانش باشیم، میترسیم که اسرائیل از درون فروبپاشد.
اینک «فروپاشی از درون» بیش از همیشه به رژیم غاصب صهیونیستی نزدیک شده و زرادخانه اتمی، نیروی هوایی مجهز به جنگندههای اف-۳۵ و حتی کمکهای میلیارددلاری سرمایهداران صهیونیست جهان هم نمیتواند مانع آن شود. «کابوس ۸۰ سالگی» دیگر تنها در لابهلای سطور «تنخ» یا «تلمود» نیست، خیابانهای اشغالشده فلسطین هم آن را فریاد میزند.
💠 @mjakhavan
#سرمقاله #روزنامه_جوان
✍️ محمدجواد اخوان
خودشان میگویند در طول تاریخ، ۸۰ سالگی دولتمان را ندیدهایم! به کتابهایشان هم که مراجعه کنیم، همین گزاره درست از آب درمیآید. یهود، به روایت خودش یکبار حکومت متحد در دوره حضرات داوود و سلیمان (ع) داشته است که بعد از وفات حضرت سلیمان، شیرازه این حکومت متحد ازهمپاشیده و کشورشان تجزیه میشود. ازقضا خودشان مجموعه حکومت این دو پیامبر الهی را کمتر از ۸۰ سال میدانند.
بعدها در سال ۱۱۰ قبل از میلاد، با فروپاشی امپراتوری سلوکی، «حشمونیان» یا خاندان مکابی که پیشتر در نواحی یهودینشین نفوذی داشتند، اعلام حکومت مستقل کردند که دولتشان تا سال ۳۷ قبل از میلاد بیشتر دوام نیاورد، یعنی بازهم کمتر از ۸۰ سال. بعد از آنها یهودیان تا چندین سال در سیطره رومیان بودند که نهایتاً به دست رومیان سرکوب و در جهان پراکنده شدند.
دولت سوم صهیونیستی که از نیمه قرن گذشته میلادی فلسطین را اشغال کرده هم البته وضع بهتری از آن دو ندارد و از همینالان هم نگران «نفرین ۸۰ سالگی» است. حدود پنج سال است که در سرزمینهای اشغالی مرتباً این نگرانی به زبان میآید. در کنفرانس سال ۲۰۱۷ «هرتزلیا» بود که «رووین ریولین» رئیس سابق این رژیم از وجود اختلاف موجود در سطح هویتی و نگرشی در میان صهیونیستها اظهار نگرانی کرد و آن را نشانی از تکرار همان کابوس ۸۰ سالگی دانست. همانطور که در آن دو بار گذشته نبود انسجام میان قبائل بنیاسرائیل موجب سقوط دولت یهودی شده بود، ریولین از وجود چهار قبیله نامتحد در سرزمینهای اشغالی خبر داده بود که میتوانند زمینه فروپاشی این رژیم را فراهم آورند؛ اما یک جمله او از همهچیز بنیانکنتر بود: «آیا ما میتوانیم به این حقیقت که نیمی از ساکنان [در سرزمینهای اشغالی ۱۹۴۸](فلسطینیان و یهودیان حریدی) خود را بهعنوان اتباع صهیونیسم نمیشناسند و سرود رسمی این رژیم (هاتیکوا) را نمیخوانند، تن دهیم؟»
ترس از نفرین دهه هشتم البته به او هم منحصر نمانده و بارها توسط دیگر سران این رژیم همچون ایهود باراک، نتانیاهو، نفتالی بنت و اخیراً هم اسحاق هرتزوگ (رئیس کنونی رژیم) تکرار شده است. نکته جالب اینکه اتفاقاً آنهایی در حال تکرار مکرر این خطر هستند که نه خاخام هستند و نه ظاهرشان به رمالان و پیشگویان شباهتی دارد! همه ظاهر و اندیشههایی سکولار و مدرن دارند که از نفرینی تاریخی ترسیدهاند. به نظر میرسد این ترس فراگیر در میان سیاستمداران صهیونیست، بازتابی از واقعیتی در جامعه ساکنان سرزمینهای اشغالی است؛ واقعیتی که اینقدر هویدا شده که دیگر قابل پنهان کردن نیست.
شکافهای اجتماعی این جامعه بهزوربههمچسباندهشده اگر تا پیشازاین در کتابها و مقالات قابلشناسایی بود، اینک و این سالها در کف خیابانها قابلمشاهده است. اگر در گذشته، مسئله اصلی اسرائیلیها اعراب و مسلمانان همسایه خارج از فلسطین اشغالی ۱۹۴۸ بود، اینک جنگ به داخل خانه غصبی کشیده است. از عادیترین مشکل مقابل اسرائیل یعنی مسئله فلسطینیان داخل سرزمینهای اشغالی هم بگذریم، اوضاع در داخل جامعه یهودی بسیار بغرنجتر است. شکاف چپ و راست، متدین و سکولار و حتی شکافهای درون دینداران و وضعیت جوامع اقلیتی مهاجر همچون فلاشهها و روستباران مجموعهای از بحرانهای پیچیده سیاسی و اجتماعی را برای این رژیم آفریده که برای سران تلآویو تداعیکننده آن نفرین تاریخی است.
بحران سیاسی که خود را در نیمه عمر کوتاه دولتهای اشغالگر نشان میدهد، بخشی از قرائن آشکار حرکت این رژیم در سراشیب سقوط است. ناپایداری و نبود انسجام اجتماعی در حال یافتن ابعاد امنیتی است و نتایج و پیامدهای آن در این حوزه برای تلآویو تا حدی روشن شده است. در واقع میتوان گفت نگرانیای که برخی نخستوزیران و رؤسای رژیم صهیونیستی قبلاً آن را هشدار داده بودند، بیش از همیشه به سرنوشت این رژیم نزدیک شده است. آنان بارها گفته بودند ما بیش از آنکه نگران اسقاط اسرائیل به دست دشمنان بیرونی و همسایگان مسلمانش باشیم، میترسیم که اسرائیل از درون فروبپاشد.
اینک «فروپاشی از درون» بیش از همیشه به رژیم غاصب صهیونیستی نزدیک شده و زرادخانه اتمی، نیروی هوایی مجهز به جنگندههای اف-۳۵ و حتی کمکهای میلیارددلاری سرمایهداران صهیونیست جهان هم نمیتواند مانع آن شود. «کابوس ۸۰ سالگی» دیگر تنها در لابهلای سطور «تنخ» یا «تلمود» نیست، خیابانهای اشغالشده فلسطین هم آن را فریاد میزند.
💠 @mjakhavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3662
یکشنبه | ٩ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3662
یکشنبه | ٩ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3663
دوشنبه | ١٠ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3663
دوشنبه | ١٠ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3665
چهارشنبه | ١٢ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3665
چهارشنبه | ١٢ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
براندازی آنها و انقلاب ما
#سرمقاله #روزنامه_جوان
✍️ محمدجواد اخوان
به آنها گفته بودند که کار جمهوری اسلامی تمام است و چند روز که به خیابان بیایید و چند سطل آشغال که آتش بزنید، «اینها رفتنی هستند!» چند روز که گذشت و دیدند اوضاع آنطور که گفته بودند نشد، به ذهنشان رسید که بگویند «خب، باید همان کارها را که آنها در پاییز ۱۳۵۷ کردند، شما هم بکنید، تا بروند!» این بود که رفتند روی پشتبام و شعار دادند، منتها، چون شعارها هم اثری نداشت، به سمت فحاشی رکیک رفتند تا از این ستون بلکه فرجی شود.
به همینجا هم منتهی نشد، رفتند نعلبهنعل هرچه را که در پاییز سال ۵۷ رخ داده بود ناشیانه شروع به کپیبرداری کردند: سرودسازی و سرودخوانی، شعارنویسی و... اما ذرهای هم به ذهنشان خطور نکرد که چرا حتی یکدهم آن جمعیت گستردهای را که مثلاً در تاسوعا و عاشورای ۵۷ به خیابانهای تهران آمد، نتوانستیم به خیابان بکشانیم؟!
اینها حتی متوجه دلیل شکست زودهنگام این رؤیایشان هم نیستند! عجیب هم نیست کسانی که تاریخ نخوانند و تنها پادکستهای صوتی «شاه کشتار نکرد» زیباکلام را شنیده و مستندهای لندنی تولیدشده با قطعات آرشیوی به سرقت رفته از صداوسیما را دیده باشند همینقدر سادهانگارانه باور میکنند که دلیل پیروزی انقلاب اسلامی، انساندوستی شاه بوده و الآن، چون جمهوری اسلامی با براندازان مقابله میکند، هنوز دوام آورده است! آنها خیال میکردند که در پاییز ۱۳۵۷ هستند و شرایط اجتماعی بهصورت «اتوپایلوت» در ۲۲ بهمن آنها را به مقصد خواهد رساند، اما زودتر از آن متوجه شدند که نهتنها خلبانان غربی این هواپیمای براندازی «ایجکت» کردهاند، بلکه موتورش هم آتشگرفته و در حال سقوط است.
انقلابی که در حال کپیبرداری ناشیانه از روی آن بودند، اما چیزی فراتر از تصور محدود آنها بود؛ متکی به اندیشههای بنیادین مکتبی بود، آرمانهای بزرگی داشت و احیای هویت یک ملت ریشهدار را مطالبه میکرد. با تمام ابرقدرتهای مستکبر جهانی مرزبندی داشت و هیچ نیازی به جلب حمایت دول خارجی نداشت. در رأس آن رهبری دانا و متقی قرار داشت که چه قبل و چه بعد از قرار گرفتن در مسند قدرت، برای خود هیچ نیندوخت. شهیدانی جانفدا داشت که برای تحقق این آرمانهای اصیل، عزیزترین دارایی خود را نثار کردند. اعتلای ایران و تمامیت ارضی آن برای انقلابیون مهم بود و تاریخ شهادت میدهد که برای اینکه حتی چند سانتیمتر از این خاک به دست بیگانه نیفتد، چه خونها که بر این خاک نریخته است.
البته فهم این اهداف والا و مفاهیم عمیق برای کسانی که نهایت آرزویشان التذاذ جنسی و آزادی حیوانی است، دشوار مینماید. از کسانی که سقف آرزوهایشان برداشته شدن مرزهای عفاف در جامعه است، نباید انتظار داشت که بفهمند دویستواندی هزار شهیدی که خونشان را نثار انقلاب اسلامی و فدای استقلال ایران کردند، چگونه میاندیشیدند؟ جماعتی که دربهدر دنبال جلب حمایت فلان دولت یا مسئول غربی برای حرکت سیاسی خود هستند و بدون آن موفقیت خود را ناممکن میدانند، مگر میتوانند بفهمند انقلابیونی با دست خالی چگونه ایران را از چنگال مستشاران امریکایی و صهیونیستها میتوانند خارج کنند و یا حال شهید مدافع حرمی را درک کنند که چند هزار کیلومترها دورتر از مرزهای ایران مقابل هیولای تکفیر میایستد؟ آیا کسانی که گوشوچشمشان را به بوق بنسلمان و چارلز دوختهاند، معنی شعار «هیهاتمناالذله» را میفهمند یا میتوانند درک کنند چرا وقتی هم ژنرال هایزر امریکایی به فرماندهان ارتش شاه دستور کشتار تظاهراتکنندگان ایرانی را میدهد، مردم ایران از مسیری که برگزیده بودند بازنگشتند؟
براندازی ناکام آنها و انقلاب پیروز ما خیلی با هم فرق دارد و فاصله میانشان «تفاوت از زمین تا آسمان است.» البته آن نوجوان تاریخنخوانده مشغول به فضای مجازی تقصیری ندارد. از دشمنی هم که ۴۴ سال است عزادار منافعش در ایران است، انتظاری بیش نیست. اما نظام آموزشی، فرهنگی و رسانهای ما در پیشگاه احکمالحاکمین باید پاسخ گوید که چرا تاریخ و آرمانهای انقلاب را صحیح به نسلهای بعدی منتقل نکردهایم که نگرشی تا این حد سطحی و گاه کاریکاتوری از مبارزات و مجاهدتهای یک ملت بزرگ برجای بماند.
اینک میتوان عمق بصیرت حضرت امام (ره) را درک کرد که حتی ماهها قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به خطر تحریف تاریخ انقلاب واقف گردید و در نجف هشدار داد که «درست آنچه را امروز برای ما روشن و واضح است برای نسلهای آینده مبهم میباشد؛ و تاریخ، روشنگر نسلهای آینده است، و امروز قلمهای مسموم درصدد تحریف واقعیات هستند، باید نویسندگان امین این قلمها را بشکنند.»
💠 @mjakhavan
#سرمقاله #روزنامه_جوان
✍️ محمدجواد اخوان
به آنها گفته بودند که کار جمهوری اسلامی تمام است و چند روز که به خیابان بیایید و چند سطل آشغال که آتش بزنید، «اینها رفتنی هستند!» چند روز که گذشت و دیدند اوضاع آنطور که گفته بودند نشد، به ذهنشان رسید که بگویند «خب، باید همان کارها را که آنها در پاییز ۱۳۵۷ کردند، شما هم بکنید، تا بروند!» این بود که رفتند روی پشتبام و شعار دادند، منتها، چون شعارها هم اثری نداشت، به سمت فحاشی رکیک رفتند تا از این ستون بلکه فرجی شود.
به همینجا هم منتهی نشد، رفتند نعلبهنعل هرچه را که در پاییز سال ۵۷ رخ داده بود ناشیانه شروع به کپیبرداری کردند: سرودسازی و سرودخوانی، شعارنویسی و... اما ذرهای هم به ذهنشان خطور نکرد که چرا حتی یکدهم آن جمعیت گستردهای را که مثلاً در تاسوعا و عاشورای ۵۷ به خیابانهای تهران آمد، نتوانستیم به خیابان بکشانیم؟!
اینها حتی متوجه دلیل شکست زودهنگام این رؤیایشان هم نیستند! عجیب هم نیست کسانی که تاریخ نخوانند و تنها پادکستهای صوتی «شاه کشتار نکرد» زیباکلام را شنیده و مستندهای لندنی تولیدشده با قطعات آرشیوی به سرقت رفته از صداوسیما را دیده باشند همینقدر سادهانگارانه باور میکنند که دلیل پیروزی انقلاب اسلامی، انساندوستی شاه بوده و الآن، چون جمهوری اسلامی با براندازان مقابله میکند، هنوز دوام آورده است! آنها خیال میکردند که در پاییز ۱۳۵۷ هستند و شرایط اجتماعی بهصورت «اتوپایلوت» در ۲۲ بهمن آنها را به مقصد خواهد رساند، اما زودتر از آن متوجه شدند که نهتنها خلبانان غربی این هواپیمای براندازی «ایجکت» کردهاند، بلکه موتورش هم آتشگرفته و در حال سقوط است.
انقلابی که در حال کپیبرداری ناشیانه از روی آن بودند، اما چیزی فراتر از تصور محدود آنها بود؛ متکی به اندیشههای بنیادین مکتبی بود، آرمانهای بزرگی داشت و احیای هویت یک ملت ریشهدار را مطالبه میکرد. با تمام ابرقدرتهای مستکبر جهانی مرزبندی داشت و هیچ نیازی به جلب حمایت دول خارجی نداشت. در رأس آن رهبری دانا و متقی قرار داشت که چه قبل و چه بعد از قرار گرفتن در مسند قدرت، برای خود هیچ نیندوخت. شهیدانی جانفدا داشت که برای تحقق این آرمانهای اصیل، عزیزترین دارایی خود را نثار کردند. اعتلای ایران و تمامیت ارضی آن برای انقلابیون مهم بود و تاریخ شهادت میدهد که برای اینکه حتی چند سانتیمتر از این خاک به دست بیگانه نیفتد، چه خونها که بر این خاک نریخته است.
البته فهم این اهداف والا و مفاهیم عمیق برای کسانی که نهایت آرزویشان التذاذ جنسی و آزادی حیوانی است، دشوار مینماید. از کسانی که سقف آرزوهایشان برداشته شدن مرزهای عفاف در جامعه است، نباید انتظار داشت که بفهمند دویستواندی هزار شهیدی که خونشان را نثار انقلاب اسلامی و فدای استقلال ایران کردند، چگونه میاندیشیدند؟ جماعتی که دربهدر دنبال جلب حمایت فلان دولت یا مسئول غربی برای حرکت سیاسی خود هستند و بدون آن موفقیت خود را ناممکن میدانند، مگر میتوانند بفهمند انقلابیونی با دست خالی چگونه ایران را از چنگال مستشاران امریکایی و صهیونیستها میتوانند خارج کنند و یا حال شهید مدافع حرمی را درک کنند که چند هزار کیلومترها دورتر از مرزهای ایران مقابل هیولای تکفیر میایستد؟ آیا کسانی که گوشوچشمشان را به بوق بنسلمان و چارلز دوختهاند، معنی شعار «هیهاتمناالذله» را میفهمند یا میتوانند درک کنند چرا وقتی هم ژنرال هایزر امریکایی به فرماندهان ارتش شاه دستور کشتار تظاهراتکنندگان ایرانی را میدهد، مردم ایران از مسیری که برگزیده بودند بازنگشتند؟
براندازی ناکام آنها و انقلاب پیروز ما خیلی با هم فرق دارد و فاصله میانشان «تفاوت از زمین تا آسمان است.» البته آن نوجوان تاریخنخوانده مشغول به فضای مجازی تقصیری ندارد. از دشمنی هم که ۴۴ سال است عزادار منافعش در ایران است، انتظاری بیش نیست. اما نظام آموزشی، فرهنگی و رسانهای ما در پیشگاه احکمالحاکمین باید پاسخ گوید که چرا تاریخ و آرمانهای انقلاب را صحیح به نسلهای بعدی منتقل نکردهایم که نگرشی تا این حد سطحی و گاه کاریکاتوری از مبارزات و مجاهدتهای یک ملت بزرگ برجای بماند.
اینک میتوان عمق بصیرت حضرت امام (ره) را درک کرد که حتی ماهها قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به خطر تحریف تاریخ انقلاب واقف گردید و در نجف هشدار داد که «درست آنچه را امروز برای ما روشن و واضح است برای نسلهای آینده مبهم میباشد؛ و تاریخ، روشنگر نسلهای آینده است، و امروز قلمهای مسموم درصدد تحریف واقعیات هستند، باید نویسندگان امین این قلمها را بشکنند.»
💠 @mjakhavan
براندازی آنها و انقلاب ما
پادکست صوتی
#پادکست صوتی روزنامه جوان
🎙سرمقاله | براندازی آنها و انقلاب ما
✍️ محمدجواد اخوان (مدیرمسئول)
🎤 گوینده: مجتبی سرمدی
🗓 چهارشنبه ۱۲ بهمن ماه ۱۴۰۱
🎧 به آنها گفته بودند که کار جمهوری اسلامی تمام است و چند روز که به خیابان بیایید و چند سطل زباله که آتش بزنید، «اینها رفتنی هستند!» چند روز که گذشت و دیدند اوضاع آنطور که گفته بودند نشد، به ذهنشان رسید که بگویند «خب، باید همان کارها را که آنها در پاییز ۱۳۵۷ کردند، شما هم بکنید»
🎧 براندازی ناکام آنها و انقلاب پیروز ما خیلی با هم فرق دارد. البته آن نوجوان تاریخنخوانده مشغول به فضای مجازی تقصیری ندارد. از دشمنی هم که ۴۴ سال است عزادار منافعش در ایران است، انتظاری بیش نیست. اما نظام آموزشی، فرهنگی و رسانهای ما در پیشگاه خداوند باید پاسخگو باشد که چرا تاریخ و آرمانهای انقلاب را صحیح به نسلهای بعدی منتقل نکردهایم.
🔗 Javann.ir/1135033
〰️〰️〰️〰️〰️〰️
🌎 @NewsJavan
🎙سرمقاله | براندازی آنها و انقلاب ما
✍️ محمدجواد اخوان (مدیرمسئول)
🎤 گوینده: مجتبی سرمدی
🗓 چهارشنبه ۱۲ بهمن ماه ۱۴۰۱
🎧 به آنها گفته بودند که کار جمهوری اسلامی تمام است و چند روز که به خیابان بیایید و چند سطل زباله که آتش بزنید، «اینها رفتنی هستند!» چند روز که گذشت و دیدند اوضاع آنطور که گفته بودند نشد، به ذهنشان رسید که بگویند «خب، باید همان کارها را که آنها در پاییز ۱۳۵۷ کردند، شما هم بکنید»
🎧 براندازی ناکام آنها و انقلاب پیروز ما خیلی با هم فرق دارد. البته آن نوجوان تاریخنخوانده مشغول به فضای مجازی تقصیری ندارد. از دشمنی هم که ۴۴ سال است عزادار منافعش در ایران است، انتظاری بیش نیست. اما نظام آموزشی، فرهنگی و رسانهای ما در پیشگاه خداوند باید پاسخگو باشد که چرا تاریخ و آرمانهای انقلاب را صحیح به نسلهای بعدی منتقل نکردهایم.
🔗 Javann.ir/1135033
〰️〰️〰️〰️〰️〰️
🌎 @NewsJavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3666
پنجشنبه | ١٣ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3666
پنجشنبه | ١٣ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3667
يکشنبه | ١۶ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3667
يکشنبه | ١۶ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
اگر ایران در سیطره پهلویها میماند
#سرمقاله #روزنامه_جوان
✍️ محمدجواد اخوان
هرچند در تاریخ از رخدادهها سخن به میان میآید، اما بیایید یکبار هم که شده از فرض تحققنایافته بگوییم. مثلاً اگر شاه مخلوع در ۲۶ دیماه ۱۳۵۷ از ایران فرار نمیکرد یا کودتای ژنرال هایزر امریکایی ماجرای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ را برای او تکرار میکرد و پیروزمندانه به ایران بازمیگشت چه میشد؟
طبیعی است که با وجود بیماریهای متعدد و ناشناخته احتمال زندهماندن شاه چیزی بیش از عمر واقعیاش زیاد نبود، اما درهرحال اگر فرضاً چنبره سلطنت خاندان پهلوی بر ایران ادامه مییافت، اکنون در چه وضعیتی بودیم. مهمترین مبنای ما برای پاسخ به این پرسش نوع حکمرانی و روندهای حاکم بر ایران دوره پهلوی، خصوصاً در ۱۵ سال پایانی آن است.
بر این اساس، اگر ایران در سیطره پهلویها میماند، اکنون:
۱- فعالیت تمامی احزاب و گروههای سیاسی در ایران ممنوع و فقط حزب رستاخیز مجاز به فعالیت بود. تنها نشانه بازمانده از قانون اساسی مشروطه انتخابات فرمایشی مجلس بود که با حضور اقلیتی از مردم برگزار میشد و اکثریت مردم در فرایندهای حکومت نقش و تأثیری نداشتند.
۲- همه مخالفان و منتقدان حکومت پهلوی تحت پیگرد ساواک قرار داشته، هرگونه اعتراضی سرکوب شده و زندانیان سیاسی در زندانهایی، چون «موزه عبرت کنونی» نگهداری شده و تحت شکنجههای قرونوسطایی قرار داشتند و نهادهای بهاصطلاح بینالمللی نیز همچون سکوتی که در مقابل نقض حقوق بشر در عربستان دارند، این موارد را هم نادیده میگرفتند.
۳- ایران همچنان مملو از پایگاههای نظامی امریکا بود که مستشاران و نظامیان حاضر در آنها از مصونیت «کاپیتولاسیون» برخوردار بوده و آزادانه و بدون ترس جان و مال ناموس ایرانیان را مورد تعرض قرار میدادند.
۴- قرارداد ناعادلانه کنسرسیوم نفت همچنان پابرجا بود، پهلویها در رقابت دیوانهوار با سعودیها برای استخراج و خامفروشی نفت بودند و سود حاصل از فروش بیحدوحساب نفت خام در جیب کنسرسیوم غربی نفت و نیز فروشندگان تسلیحات و جنگافزار به ایران میرفت و البته پادشاه هم سهم خاص خود را مطابق گذشته از کمیسیون قراردادهای خرید تسلیحاتی در حسابهای بانکیاش در سوئیس دریافت میکرد.
۵- با توجه به ناتوانی پهلویها در حفظ تمامیت ارضی ایران در ماجراهایی، چون جدایی بحرین، آرارات، دشت ناامید، فیروزه و...، هیچ بعید نبود که در طول نیمه دوم قرن چهاردهم شمسی نیز بخشهایی از خاک ایران تجزیه شده یا به اشغال بیگانه درآید.
۶- روزبهروز بر دایره نفوذ و قدرت بهائیان در کشور افزوده میشد و چهبسا اکثر وزرا و نخستوزیران از بهائیان و بهائیزادگان بوده و این نفوذ منجر به باز شدن باب ترویج افکار منحط این فرقه و سایر فرق ضاله در جامعه میشد.
۷- ایران از نزدیکترین متحدان رژیمصهیونیستی در منطقه بود و شرکتهای صهیونیست فعالیت گستردهای در حوزه صنعت و کشاورزی ایران داشتند. مستشاران یهودی در بخشهای مختلف اقتصادی ایران حضور داشته و کنترل حساسترین مراکز کشور را در اختیار داشتند.
۸- حکومت نهتنها به دین و آموزههای اسلامی توجه نمیکرد، بلکه هموغم خود را برای ترویج بیعفتی و از میان بردن حیا در جامعه دنبال میکرد. علاوه بر توسعه بیحدوحصر قمارخانهها و مراکز فحشا، اعمال منافی عفت اعم از جنس مخالف یا همجنس، قانونی و آزاد اعلام میشد.
۹- بهجز چنددههزارنفر که شامل اشراف متصل به دربار، امرای ارتش و سرمایهداران نوکیسه بودند، اکثریت جامعه ایرانی در محرومیت حداکثری قرار داشتند. مانند دهه ۵۰ که بر اساس برآورد بانک جهانی ۵۰ درصد جمعیت ایران زیرخط فقر قرار داشتند، اینک نیز بخش عمدهای از جمعیت روستانشین و حاشیهنشین از امکانات حداقلی از قبیل آب آشامیدنی سالم و برق، بهداشت و درمان و... هم محروم مانده بودند. حکومت توجه خود را معطوف به مدرنیزاسیون ویترینی شمال تهران کرده و درحالیکه شمال تهران یکی از شیکترین شهرهای منطقه و حتی دنیا شده بود، اکثر مردم ایران را در فلاکت محض و فقدان امکانات نگاه میداشت.
۱۰- ایران همچنان در زمره کشورهای با جمعیت بیسواد بالا مانده بود، تعداد اندکی دانشگاه و شعب دانشگاههای خارجی در ایران وجود داشت که کارکردشان صرفاً آمادهسازی دانشجویان برای اعزام به خارج در مدارج بالاتر بود. دانشجویان شانس کمی برای ادامه تحصیل در تحصیلات تکمیلی داشتند و فعالیتهای دانشبنیان صرفاً در صورت مهاجرت به غرب امکانپذیر بود.
آنچه در سطور بالا اشاره شد چیز عجیبی جز گوشهای اجمالی از نتایج ادامه روندهای جاری کشور در ۱۵ سال پایانی حکومت پهلوی نبود. باید خدا را شکر و سپاس کرد که شر این بلیه از سر ملت ایران کم شد.
💠 @mjakhavan
#سرمقاله #روزنامه_جوان
✍️ محمدجواد اخوان
هرچند در تاریخ از رخدادهها سخن به میان میآید، اما بیایید یکبار هم که شده از فرض تحققنایافته بگوییم. مثلاً اگر شاه مخلوع در ۲۶ دیماه ۱۳۵۷ از ایران فرار نمیکرد یا کودتای ژنرال هایزر امریکایی ماجرای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ را برای او تکرار میکرد و پیروزمندانه به ایران بازمیگشت چه میشد؟
طبیعی است که با وجود بیماریهای متعدد و ناشناخته احتمال زندهماندن شاه چیزی بیش از عمر واقعیاش زیاد نبود، اما درهرحال اگر فرضاً چنبره سلطنت خاندان پهلوی بر ایران ادامه مییافت، اکنون در چه وضعیتی بودیم. مهمترین مبنای ما برای پاسخ به این پرسش نوع حکمرانی و روندهای حاکم بر ایران دوره پهلوی، خصوصاً در ۱۵ سال پایانی آن است.
بر این اساس، اگر ایران در سیطره پهلویها میماند، اکنون:
۱- فعالیت تمامی احزاب و گروههای سیاسی در ایران ممنوع و فقط حزب رستاخیز مجاز به فعالیت بود. تنها نشانه بازمانده از قانون اساسی مشروطه انتخابات فرمایشی مجلس بود که با حضور اقلیتی از مردم برگزار میشد و اکثریت مردم در فرایندهای حکومت نقش و تأثیری نداشتند.
۲- همه مخالفان و منتقدان حکومت پهلوی تحت پیگرد ساواک قرار داشته، هرگونه اعتراضی سرکوب شده و زندانیان سیاسی در زندانهایی، چون «موزه عبرت کنونی» نگهداری شده و تحت شکنجههای قرونوسطایی قرار داشتند و نهادهای بهاصطلاح بینالمللی نیز همچون سکوتی که در مقابل نقض حقوق بشر در عربستان دارند، این موارد را هم نادیده میگرفتند.
۳- ایران همچنان مملو از پایگاههای نظامی امریکا بود که مستشاران و نظامیان حاضر در آنها از مصونیت «کاپیتولاسیون» برخوردار بوده و آزادانه و بدون ترس جان و مال ناموس ایرانیان را مورد تعرض قرار میدادند.
۴- قرارداد ناعادلانه کنسرسیوم نفت همچنان پابرجا بود، پهلویها در رقابت دیوانهوار با سعودیها برای استخراج و خامفروشی نفت بودند و سود حاصل از فروش بیحدوحساب نفت خام در جیب کنسرسیوم غربی نفت و نیز فروشندگان تسلیحات و جنگافزار به ایران میرفت و البته پادشاه هم سهم خاص خود را مطابق گذشته از کمیسیون قراردادهای خرید تسلیحاتی در حسابهای بانکیاش در سوئیس دریافت میکرد.
۵- با توجه به ناتوانی پهلویها در حفظ تمامیت ارضی ایران در ماجراهایی، چون جدایی بحرین، آرارات، دشت ناامید، فیروزه و...، هیچ بعید نبود که در طول نیمه دوم قرن چهاردهم شمسی نیز بخشهایی از خاک ایران تجزیه شده یا به اشغال بیگانه درآید.
۶- روزبهروز بر دایره نفوذ و قدرت بهائیان در کشور افزوده میشد و چهبسا اکثر وزرا و نخستوزیران از بهائیان و بهائیزادگان بوده و این نفوذ منجر به باز شدن باب ترویج افکار منحط این فرقه و سایر فرق ضاله در جامعه میشد.
۷- ایران از نزدیکترین متحدان رژیمصهیونیستی در منطقه بود و شرکتهای صهیونیست فعالیت گستردهای در حوزه صنعت و کشاورزی ایران داشتند. مستشاران یهودی در بخشهای مختلف اقتصادی ایران حضور داشته و کنترل حساسترین مراکز کشور را در اختیار داشتند.
۸- حکومت نهتنها به دین و آموزههای اسلامی توجه نمیکرد، بلکه هموغم خود را برای ترویج بیعفتی و از میان بردن حیا در جامعه دنبال میکرد. علاوه بر توسعه بیحدوحصر قمارخانهها و مراکز فحشا، اعمال منافی عفت اعم از جنس مخالف یا همجنس، قانونی و آزاد اعلام میشد.
۹- بهجز چنددههزارنفر که شامل اشراف متصل به دربار، امرای ارتش و سرمایهداران نوکیسه بودند، اکثریت جامعه ایرانی در محرومیت حداکثری قرار داشتند. مانند دهه ۵۰ که بر اساس برآورد بانک جهانی ۵۰ درصد جمعیت ایران زیرخط فقر قرار داشتند، اینک نیز بخش عمدهای از جمعیت روستانشین و حاشیهنشین از امکانات حداقلی از قبیل آب آشامیدنی سالم و برق، بهداشت و درمان و... هم محروم مانده بودند. حکومت توجه خود را معطوف به مدرنیزاسیون ویترینی شمال تهران کرده و درحالیکه شمال تهران یکی از شیکترین شهرهای منطقه و حتی دنیا شده بود، اکثر مردم ایران را در فلاکت محض و فقدان امکانات نگاه میداشت.
۱۰- ایران همچنان در زمره کشورهای با جمعیت بیسواد بالا مانده بود، تعداد اندکی دانشگاه و شعب دانشگاههای خارجی در ایران وجود داشت که کارکردشان صرفاً آمادهسازی دانشجویان برای اعزام به خارج در مدارج بالاتر بود. دانشجویان شانس کمی برای ادامه تحصیل در تحصیلات تکمیلی داشتند و فعالیتهای دانشبنیان صرفاً در صورت مهاجرت به غرب امکانپذیر بود.
آنچه در سطور بالا اشاره شد چیز عجیبی جز گوشهای اجمالی از نتایج ادامه روندهای جاری کشور در ۱۵ سال پایانی حکومت پهلوی نبود. باید خدا را شکر و سپاس کرد که شر این بلیه از سر ملت ایران کم شد.
💠 @mjakhavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3668
دوشنبه | ١٧ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3668
دوشنبه | ١٧ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
Forwarded from روزنامه جوان
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3669
سهشنبه | ١٨ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3669
سهشنبه | ١٨ بهمن ١۴٠١ 📆
📥 دانلود تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan