🌐 آینده #تولید نفت در آبهای عمیق
جزر و مد پروژه های دریایی
ترجمه ای از محسن داوری
✔️ هزینه سرمایه گذاری در #میادین آب های عمیق در پنج سال آینده با رشد 130 درصدی نسبت به دوره گذشته، از مرز 260 میلیارد #دلار فراتر خواهد رفت. دو قاره آفریقا و #آمریکا پیشتاز در هزینه های سرمایه گذاری این بخش بوده و 213 میلیارد دلار از این مبلغ را به خود اختصاص خواهند داد. ما می دانیم که قاره آفریقا بیشترین رشد را در این حوزه خواهد داشت. چراکه در سال های فرارو، تولید از میادین گازی شرق آفریقا آغاز خواهد شد.
✔️ سودآوری توسعه #میدان های آب عمیق با نوسانات #قیمت نفت تغییر می یابد. اما اکثر میدان های آب عمیق در قیمت بالای 80 دلار برای هر #بشکه نفت، اقتصادی و سودآور خواهند بود. اما با #سقوط قیمت نفت، ما شاهد لغو اجرای چند طرح آب های عمیق بوده ایم.
✔️ آسیا و استرالیا از #بازارهای جدید این بخش محسوب می شوند. #خاورمیانه و مدیترانه نیز در حال توسعه دامنه فعالیت های خود هستند. توسعه سامانه های شناور به #کاهش هزینه ها و زمان #توسعه این میادین کمک شایانی نموده است.

http://goo.gl/A9Ix8e
@asrenaft_com

🌐 چرا #غول های نفتی در هم ادغام شدند؟
داستان ادغام #شرکت های نفتی

✔️ قبل از دهۀ 1970، #شرکت‌های نفتی تقریباً بر #ذخایر نفتی نامحدود در #خاورمیانه دسترسی داشته، به‌علاوه توانایی دسترسی به‌ذخایر جدید نفت را هم دارا بودند. زیرا تنها کافی بود عملیات #اکتشاف و استخراج را در مناطق نزدیک و مجاور آغاز کنند. اما از دهۀ 1970 به‌دلیل انقلابی که #اوپک در دنیای نفت با ملی کردن آن برپا کرد و ذخایر نفتی را از کنترل و ید شرکت‌های نفتی خارج ساخت، شرکت‌های نفتی بزرگ مجبور شدند به‌جستجوی مناطق نفت‌خیز جدید بپردازند و درواقع مناطق اخیر را جایگزین مناطق نفتی قدیمی که از دست داده بودند، بنمایند و اطمینان حاصل کنند که این مناطق مصون از خطر مصادره و ملی‌شدن بوده، امنیت سیاسی در آن‌جا برقرار است.

✔️ شرکت‌های نفتی بزرگ #آمریکایی، که از یافتن منابع و #ذخایر عظیم نفتی در آمریکاس شمالی ناامید شده بودند به‌تدریج عملیات #بالادستی را به خارج از آمریکا منتقل کردند. در سال 1995، سازمان اطلاعات انرژی وزارت انرژی آمریکا، در گزارشی خاطرنشان ساخت: «به‌دلیل #سقوط قیمت‌های نفت در اواخر سال 1985 و اوایل سال 1986، #صنایع نفت و گاز ایالات‌متحده دستخوش تغییرات قابل‌ملاحظه‌ای گردیده است. لذا شرکت‌های بزرگ آمریکایی بخش عمده از عملیات اکتشاف و توسعه خود را به‌خارج از ایالات‌متحده منتقل کرده‌اند».

✔️ در زمانی که شرکت‌های غول‌پیکر نفتی #آمریکایی (همراه با غول‌های نفتی اروپایی) در جستجوی مناطق عظیم نفتی در خارج بودند، گروه دیگری از شرکت‌های دولتی که به‌تازگی خصوصی و نیمه‌خصوصی شده و در دهۀ 1990 توسعه یافته بودند، در جستجوی ذخایر جدید، به گروه قبلی پیوستند. به‌گفتۀ مدیر شرکت‌ ایتالیایی «انی» که یک شرکت دولتی تازه خصوصی شده بود، در دهۀ 1990 شاهد افزایش انفجارآمیز رقبای جدیدی در میان شرکت‌های بزرگ نفتی بودیم که تلاش می‌کردند که بر ذخایر نفتی کشورهای غیرعضو اوپک دست یابند. به‌عقیدۀ این مدیر شرکت ایتالیایی «همه می‌خواستند به غول‌نفتی تبدیل شوند».

✔️ به‌طورکلی در طول دهۀ 1990 که فرصت‌های #سرمایه‌گذاری برای سرمایه‌داران نفتی متضمن سود کلانی بود، بازدهی چندانی برای آنان نداشته و با یک محاسبه دقیق، میزان بازدهی سرمایه‌گذاری آنان بسیار اندک بوده است. واکنش اساسی و راهبردی شرکت‌های خارجی درقبال شرایط مذکور، اقدام به‌کاهش هزینه‌ها، مشارکت در قراردادهای «بیع متقابل» و ادغام شرکت‌های بزرگ بود؛ ازجمله «اکسون» با «موبیل»، «بی‌پی» با «آماکو»، «شورون» با «تکزاکو» و «کوناکو» با «فیلیپ پترولیوم» در یکدیگر ادغام شدند تا داستان غول های نفتی تغییر پیدا کند.

متن کامل در لینک زیر:
http://goo.gl/yRkYf7
@asrenaft_com