و این تنها آغاز ماجراست. الی فلدشتاین، همان کارمند جزء که زیر چرخ‌های اتوبوس پرتاب شد – با این‌که به‌نظر من نقش او در پرونده‌های مختلف حاشیه‌ای است – نیز به کار گرفته شد با وجود این‌که در آزمون‌های ارزیابی امنیتی رد شده بود. آن‌ها او را از طریق دفتر مدیرکل به‌کار گرفتند، و دستمزد او را قطر پرداخت می‌کرد.

همه‌ی این‌ها نه در یک بقالی محلی، بلکه در درون آکواریوم مقدسِ دفتر نخست‌وزیری اتفاق افتاده. جای تعجب نیست که کشور 🤮 اکنون بدون کمیسر خدمات کشوری اداره می‌شود. آن‌ها باید این مقام را در اختیار بگیرند، تا روند تخریب خدمات عمومی، فساد ستون‌فقرات کارکنان دولتی، نگهبانان مرزهای قانونی و نهادهای نظارتی را ادامه دهند.

آن‌ها کشور 🤮 اسقاطیل را به گاو شیرده، به بقالی خانوادگی شرم‌آور، به تله‌نوولا‌یی بد و به اسکچی از افرایم کیشون تبدیل کرده‌اند. و این همه واقعاً دارد این‌جا اتفاق می‌افتد، هرچند هر از گاه باید خود را نیشگون بگیریم تا باورمان شود.

مرد پولادین

آن‌چه بیش از همه دیوانه‌وار است، این است که با وجود همه‌ی افشاگری‌هایی که تقریباً روزانه روی می‌دهند، آن‌ها به روال عادی خود ادامه می‌دهند. «ماشین سم» از مدت‌ها پیش به کارخانه‌ی سم، و سپس به سازمان سم بدل شده، که همچون خانواده‌ای مافیایی اداره می‌شود. دیگر هیچ محدودیتی وجود ندارد، هیچ ترمزی، هیچ شرم و هیچ عذاب وجدانی. همه‌چیز مجاز است. و حالا نوبت رئیس ستاد کل رسیده.

در مراسم یادبود هولوکاست، به ایال زمیر نگاه کردم. لبخند زدم. او کنار رئیس موساد، رئیس شاباک و فرمانده‌ی پلیس نشسته بود، اما او جور دیگری نشسته بود. آن‌ها معمولی نشسته بودند، نسبتاً راحت. ولی او با بدنی کشیده، منقبض، هوشیار نشسته بود، گویی در حال بازدید از یک مراسم سان است.

فقط زرهی‌ها می‌توانند این ویژگی را تشخیص دهند. ویژگی‌ای که در نیروی زرهی پرورش داده می‌شود: هیچ میان‌بُری وجود ندارد، هیچ گوشه‌ی گردی نیست، همه‌چیز باید مربعی، سخت، منظم و مستقیم باشد.
در نیروی زرهی می‌گویند: «آن‌چه با زور نمی‌رود، با زور بیشتر می‌رود». تأکید بر حرفه‌ای‌گری است، بر انضباط. همه‌چیز باید صاف و مرتب و سازمان‌یافته و منقبض رو به جلو باشد.

کسی که در تانک باشد، پیروز خواهد بود. اما برای این‌که چنین شود، تانک باید عالی، بی‌نقص، روغن‌کاری‌شده، مجهز و آماده باشد. به همین دلیل بود که فکر می‌کردم انتصاب ایال زمیر به‌عنوان رئیس ستاد کل در این مقطع زمانی، بهترین انتصابی است که می‌توان تصور کرد (تنها کار درست دولت فعلی).

حتی زمانی که او تصمیم‌هایی گرفت که خشم یا ناراحتی بخشی از اردوگاه سیاسی من را برانگیخت، واقعاً نگران نشدم. احتمالاً او تصمیم گرفته است نبردهای خود را بر سر نقاط واقعاً راهبردی انجام دهد. نمی‌دانم آینده چه خواهد آورد، ولی می‌دانم که دستگاه سم نمی‌تواند او را خم کند.

اولین سگ حمله‌کننده، طبق معمول، بی‌سوادترین هم بود: باردوو. اما او به رئیس ستاد کل شرایط تخفیف داد: «محیط کاری ایال زمیر همان محیط کاری رئیس ستاد کل پیشین است»، در کانال ۱۴ یاوه‌سرایی کرد.
زمیر بیچاره. او می‌خواهد موفق باشد، عملکرد خوبی داشته باشد، و از باردوو تمجید دریافت کند – ولی این خودش نیست، این محیط کاری اوست!

در کابینه، در غیاب ایتمار بن‌گویر که در آمریکا به‌سر می‌برد، این نقش به اسموتریچ واگذار شد. پس از آن‌که رهبری حمله‌ی شرم‌آور به رئیس شاباک را بر عهده گرفت، پس از آن‌که او را تحریم کرد و کوشید به هر شکل ممکن تحقیرش کند، اکنون نوبت به حمله به رئیس ستاد کل رسیده است.

بی‌ادبی، پستی، تکبّر، وقیحانه‌ای که این مرد فرومایه – کسی که به دروغ به عرررتش گفت برای تحصیل در ندارس مذهبی می‌رود ولی در عوض به تحصیل حقوق پرداخت و خدمتی کوتاه‌مدت و غیررزمی انجام داد – با آن‌ها به خود اجازه می‌دهد تا زمیر را در مسائل حرفه‌ای – مسائلی که نظر رئیس ستاد کل باید در آن‌ها شنیده شود – مورد حمله قرار دهد، حیرت‌آور است.

با یک دست، همین وزیر خزانه‌داری به حریدی‌ها وعده‌ی جبران بودجه‌ای را می‌دهد که به‌خاطر تداوم معافیت از خدمتشان حذف شده، و با دست دیگر از عرررتش می‌خواهد که وظایف غیرنظامی‌ای را انجام دهد که نیاز به نیروی انسانی عظیم خواهد داشت و با هزینه‌های مالی و جانی همراه خواهد بود.

دولتی که نه شرم دارد و نه خطوط قرمز، نیروهای ذخیره را تا آخرین قطره‌ی عرق‌شان می‌دوشد، نیروهای خدمت وظیفه را فرسوده می‌کند، قادر به تمدید مدت خدمت نیست تا از انتقاد در امان بماند، و همچنان حریدی‌ها را از خدمت معاف می‌کند تا حکومت را از دست ندهد – و بعد به کسانی که لباس نظامی پوشیده‌اند حمله می‌کند.

من از خودم می‌پرسم که فرزندان صهیونیسم مذهبی درباره‌ی نمایندگان‌شان در کنیست چه فکری می‌کنند.
چگونه ممکن است که زورگویانی چون بن‌گویر و دلقک-شارلاتانی چون اسموتریچ را بر کسانی چون حیلی ترُوپر، متان کهانا، الیعازار اشترن، نفتالین اختاپوس‌زده و بسیاری دیگر ترجیح دهند؟

جدول اشتباه نمی‌کند. این غده سرطانی ما را به فاجعه در همه‌ی حوزه‌ها کشانده است.
اگر واقعاً در بهبود حکمرانی موفق بودند – کافی بود.
یا در امنیت. یا اقتصاد. یا جامعه.
اما آن‌ها همه‌چیز را نابود کردند، تا خاکستر خراب کردند آن‌چه را که این‌جا ساخته شده بود و همچنان فریاد می‌زنند.

خلاصه‌ی مقاله:

۱. تبدیل نتانیابو به نسخه‌ی دوم پسرش یائیر:
کسپیت می‌گوید نتانیابو که زمانی سیاستمداری خونسرد و باتدبیر بود، اکنون به ترولی بدل شده که روزانه به دستگاه‌های امنیتی، قضایی و اجرایی حمله می‌کند، زبانش لمپنی شده و پیرو تئوری‌های توطئه است، همانند پسرش یائیر.

۲. حمله به شاباک و رونن بار:
نویسنده به شدت از انتشار فایل‌های ضبط‌شده توسط یک افسر پلیس علیه رئیس بخش یهودی شاباک انتقاد می‌کند و می‌گوید نتانیابو عمداً با اصطلاحاتی تحریک‌آمیز، شاباک را در آستانه‌ی شب یادبود هولوکاست با گشتاپو مقایسه کرده است.

۳. ماجرای توییت نیمه‌شب:
کسپیت داستان توییتی را بازگو می‌کند که نتانیابو پس از قتل‌عام ۷ اکتبر منتشر کرد و در آن آمان و شاباک را به‌طور کامل مقصر معرفی کرد، در حالی که آن نهادها در حال اجرای عملیات نجات حساس بودند.

۴. افسانه‌ی «دولت پنهان»:
نتانیابو تلاش می‌کند تمام ناکامی‌هایش را به گردن «دولت پنهان» بیندازد، در حالی‌که اکثر مقامات امنیتی، قضایی و اجرایی توسط خودش منصوب شده‌اند. این روایت، یک ابزار انحرافی برای فرافکنی است.

۵. قطرگیت و فساد در دفتر نخست‌وزیر:
کسپیت به روابط نزدیک نتانیابو و مشاورانش با قطر اشاره می‌کند، از دستمزدهایی که با پول قطر پرداخت شده، از بی‌توجهی به ارزیابی‌های امنیتی، و از ناپدید شدن هدایای رسمی، به‌ویژه یک نسخه نفیس از تورات که از پوتین هدیه گرفته شده بود.

۶. نظرسنجی‌ها و بی‌اعتمادی عمومی:
نویسنده نتایج نظرسنجی عمیقی را نقل می‌کند که در آن اکثریت مردم به روایت شاباک باور دارند، خواهان استعفای نتانیابو هستند، و دستگاه قضایی و امنیتی را برتر از نخست‌وزیر می‌دانند.

۷. انتقاد از نحوه‌ی برخورد با ارتش:
کسپیت می‌نویسد که نتانیابو و وزرایش، به‌ویژه اسموتریچ، در حالی به رئیس ستاد کل حمله می‌کنند که از یک‌سو بودجه را قطع می‌کنند، و از سوی دیگر از ارتش می‌خواهند وظایف غیرنظامی سنگینی را اجرا کند.

۸. نتیجه‌گیری:
به باور کسپیت، نتانیابو آخرین ماسک‌ها را کنار زده و مأموریتی را به پایان می‌برد که با طرح فروپاشی نظام سیاسی و حقوقی اسقاطیل آغاز شده بود. او با تبدیل دفتر نخست‌وزیری به دفتر خانوادگی، دروغ، فساد، فرافکنی و نفرت را به مرکز سیاست آورده است. هیچ امیدی به اصلاح در او نیست، و تنها راه، پایان کار سیاسی‌اش است.

پسرک نجات پیداکرد
الحمدلله

عنفوان شعبي واع بكل مطامع الصهيونية في بلادنا العربية والإسلامية.. وقرار يمني ثابت وجامع وقاطع بمواصلة خنق كيان العدو الإسرائيلي ومواجهة إسناد العدو الأمريكي له
مليونية " ثابتون مع غزة.. رغم أنف الأمريكي وجرائمه "
#صنعاء
#ميدان_السبعين

http://t.me/army21ye

بیمارستان ایخیلوف

یک نیروی ذخیره از گردان ۵۲۵۰، تیپ مشت آهنین🤣 (۲۰۵)، در جریان نبردی که امروز در تل سلطان واقع در جنوب نوار غزه رخ داد، بر اثر شلیک آر‌پی‌جی به‌شدت زخمی شد. ارتش اسقاطیل اعلام کرد که این سرباز برای دریافت مراقبت‌های پزشکی به بیمارستان منتقل شده و خانواده‌اش در جریان قرار گرفته‌اند.

دو تروریست دیگه عرررررتش اسقاطیل هم زخمی شدن

ائتلاف امنیت منطقه‌ای، متشکل از بیش از صد تن از شخصیت‌های عمومی در حوزه‌های امنیت، اقتصاد، تجارت و رسانه، از رئیس‌جمهور ترامپ خواست که در پی گزارش‌های منتشرشده در روزهای اخیر، تمام نفوذ خود را بر رهبران اسقاطیل و عربستان سعودی اعمال کند تا در همین سال جاری به توافقی برای عادی‌سازی روابط میان دو کشور دست یابند. این ائتلاف از تلاش‌های رئیس‌جمهور در این زمینه قدردانی کرده است.

ائتلاف که با همتایان خود در سراسر خاورمیانه در ارتباط است، اعلام کرد: اکنون زمان خنثی‌سازی تمام مین‌ها و موانع سیاسی است که می‌توانند به تلاش‌ها برای رسیدن به توافقی که چهره خاورمیانه را دگرگون می‌کند و امنیت منطقه‌ای را به ارمغان می‌آورد، آسیب بزنند. فرصت بزرگی پیش آمده، و رهبری شجاعانه شما برای از میان بردن نگرانی‌ها و رساندن رهبران به لحظه‌ای تاریخی ضروری است.

در شبکه‌های اجتماعی ویدیویی منتشر شده که در آن واژگونی یک کشتی دیده می‌شود؛ کشتی‌ای که ظاهراً بیش از یک میلیون گوسفند را حمل می‌کرد. این حادثه در نزدیکی خلیج عدن، در منطقه جنوب یمن، رخ داده است. بنا بر گزارش‌ها، این کشتی در راه یکی از کشورهای حوزه خلیج فارس بوده است، که به‌احتمال زیاد امارات متحده عربی بوده.

یه اسقاطیلی ۷۱ ساله براثر سقوط درخت سقط شد
یه بچه اسقاطیلی‌ هم به شدت زخمی شده

رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، بار دیگر تأکید کرد که مذاکرات با ایران درباره توافق هسته‌ای «بسیار خوب» پیش می‌رود. او این سخنان را پیش از پرواز با هواپیمای ایرفورس وان به مراسم خاکسپاری پاپ فرانسیس در رم، در گفت‌وگو با خبرنگاران بیان کرد.

ترامپ گفت: ایران؟ فکر می‌کنم همه چیز خیلی خوب پیش می‌رود. ببینیم چه می‌شود.
او افزود: ما داریم روی خیلی چیزها کار می‌کنیم که اصلاً نباید کار می‌کردیم. هیچ‌کدام از این مسائل نباید پیش می‌آمدند؛ این‌ها باید توسط بایدن حل‌وفصل می‌شدند.

ترامپ: به نتانیابو فشار آوردم تا غذای بیشتر و دارو به نوار غزه وارد کند.