دست_نوشته نوروز 1403
اینکه در یک کشور اسلامی مهم ترین مساله کشور مساله اقتصاد عنوان شود بسیار تامل برانگیز است!
یکی از اساسی ترین انتقادهای جریان های مذهبی به کمونیست ها این بوده و هست که اقتصاد اصل نیست و شما مادی گرا هستید و از معنویت هیچ بویی نبرده اید
و اکنون در همکاری های بسیار نزدیک حکومت ایران و چین کمونیست و روسیه کمونیست که زمانی نجس بودند و اکنون مهم ترین متحد امنیتی و اقتصادی و سیاسی هستند چند سال است که می شنویم اقتصاد مهم ترین مساله کشور و مهم ترین نقطه ضعف کشور است

زمانی بود که عده ای می گفتند فقه حوزه بنیه اش فلسفه یونانی و ارسطویی است و این فلسفه اساسا مادی گرا و حذف کننده نقش فعال خداوند است و طی چند سال گذشته بسیار مشهودتر از گذشته این اصالت ماده را در بیانات فقها می بینیم

جالب است که بی ادعاترین انسان های آزادی خواه باورشان این است که مهم ترین مساله ایران اقتصاد نیست بلکه بی عدالتی و تبعیض است
تاریخ انسان های آزای خواه و ایران بارها و بارها نشان داده است که سخت ترین شرایط اقتصادی را به راحتی تحمل می کنند و تاب می آورند اما تبعیض و رانت و بی قانونی و حاکمیت افراد بر قانون را بر نمی تابند
اگر صاحبان قدرت این را نمی فهمند یا نمی خواهند بفهمند
به نظرم رسید ما خودمان باید بدانیم که مساله اصلی مان در ایران عزیزمان چیست!
@MaziarTehrani
❤️

👍از میان متن هایی که هدیه ام شد این را هدیه تان می کنم:
🔥من نمی توانم برایت زندگی ای را آرزو کنم که بی خزان و بی زمستان باشد.
نمی توانم بگویم سالی پر از فقط شادی و موفقیت داشته باشی.
نمی شود بگویم برایت سالی پر از ثروت و سلامت می خواهم!
من و تو می دانیم که زندگی بسیار زیبا، اما دشوار و شکننده است!
می دانیم قرار است همانطور که گاهی موفق می شویم، جاهایی هم موفق نشویم، یا دست کم رسیدن به برخی خواسته ها و آرزوهای مان را مدتی به تعویق بیندازیم.

یاد گرفته ایم که بیماری هر از چند گاهی در ما، یا یکی از عزیزان و دوستان مان، میهمان می شود تا درس های سخت انسان بودن را مرور کنیم.
می دانیم که گاه با داشتن مال و گاه به نداشتن اش، گرفتار می شویم.

می دانیم ازین بهار تا آن بهار، فاصله ای است؛ پر از ماجراهای تلخ و شیرینی که بسیاری از آنها خواست و انتخابِ ما نیستند، اما گریز ناپذیرند.

نمی خواهم بگویم تو را به خدا می سپارم و خیالت راحت باشد که خدا نمی گذارد هیچ اتفاق بدی برایت رخ دهد! چون می دانم که ناخواستنی ها، همانقدر فراوانند که سپردن های نارس و فهم ناشده ی ما!

دیگر آنقدر بزرگ شده ایم که بفهمیم در هفت سین، چیزهایی را می چینیم که
هراسِ نبودن،
کم شدن
یا از دست دادن شان را داریم.

آنقدر تجربه داریم که درک می کنیم، مردم این بهانه های خوشرنگ و شاد را همچون فرصتی مهم تلقی می کنند؛ برای اینکه، خودشان را به آن راه بزنند؛ که انگار قرار است زندگی طبق آرزوها، شادباش ها، تبریکات، تهنیت ها و مبارک بادهای ما بچرخد!
(و شاید این خود نمایش قدرت اُمید در انسان باشد، که به رویارویی هر احتمالی، با لبخند می رود!)

🔔می دانی! می خواهم این بار برایت آرزویی کنم که تو را در تمام فُصولِ زندگی، در سرما و گرمایِ روزگار، در تمام بارانها، برف ها، طوفان ها، خشکسالی ها، شکست ها و موفقیت ها، شادی ها و غم ها، از دست دادن ها و به دست آوردن ها؛ در امان قرار دهد!

آرزو می کنم، آنقدر به خودت رسیده باشی و برسی؛ آنقدر او را در خودت داشته باشی و بیابی، و آنقدری در قلبت آگاهی و در ذهنت روشنایی باشد و بیاید که ؛
✔️تمام زندگی را هر طور که پیش رود مشتاقانه، اُمیدوارانه، سرافرازانه و عاشقانه، زندگی کنی!🌸

تو نیز مرا همین آرزو کن.🙏🏻
https://t.me/MaziarTehrani_ArameshDarToofan