#фанфік #Тоя #пераклад

https://archiveofourown.org/works/42453456

Фандом:Good Omens
Пэйрынг: Азірафаэль/Кроўлі
Жанры:Магічны рэалізм, прапушчаная сцэна, рамантыка, флафф, гумар, сяброўства.
Папярэджанні: Алкаголь

— Уцехі, анёл, фізічныя ў прыватнасці – гэта ўвогуле па-за вашае кампентэнцыі.

#верш
#Nichto_Absalutna

Беды з мазгаўнёй

Наўкола столькі змоў: масонаў і жыдоў,
Атлянтаў, рэптылёідаў, біг фармы, двайнікоў...
Усе прагнуць маю кроў, хоць у лябірынце слоў,
Ня страціў голас свой і маю голаў на плячох.

Няхай жыве прарок, не важна хто, галоўнае, каб свой
Вандроўнік ста дарог адгоніць сон, няхай і моцны ён,
Зашмарга зь веры ў хтонь карае, як далонь,
І ворагаў спакой бунтуе мозаг мой.

На Месяц Апалён ніколі не саджон.
І сьвеціць нам ня Сонца, а бясконцасьць ліхтароў.
Зямля наогул плоская, на навукоўцаў похеру,
Заслона зь іхных роздумаў нагнала ўжо аскоміну.

На проклятыя полюсы зьлятаюцца і моляцца,
І Гітлераў адновяць бой, калі Нібіру лясьне ў столь.
Да чорта той развой, узаконены разбой,
Іншапрышлёндры ўзброяцца і сёлета захопяць нас.

5G карону ў горадзе трансьлюе і запой,
Пакуль у лябараторыях разводзяць голубаў на мор.
Харчы хутка закончацца, мільярд шпурляцьме пошасьці,
Пакуль стагодзьдзі ў Мордары ня змораць кайданоў.

Ты не глядзі ў акно і павярні стырно,
Вер у голас у галаве, я перадам, што кажа ён.
Бароніць фольгі слой. Ты, скораны турмой,
Нашто вязеш стовокага мэсію ў дурдом?

#МайВерасЦалаваў #верш

чорны кот
нібыта бы мяне пазнаў
ён аглянуўся
нібыта на знаёмы твар
нібыта той які
ён даўна не відаў
і так пайшоў
нібыта цень
сапраўднага ката

тг: https://t.me/mien_harbata

#малюнак #Тоя
Дзякуючы інктобэру я часцей малюю ОС-аў)))
Тэма: "падарожжа"

#верш
#госць
#Арцём_Каранкевіч

Лютасць

Ка‌ты зганяюць
У кут
Са штурхелямі і паходнямі,
З кіямі і бруднымі словамі,
як скаціну.

І ботам прышчэпкі -
У бок
Каб нікога не пакусаў,
Каб нікому не навязаў
Заразы скаціннай.

Ляжыш, сцяцюрыўшы
Свой стан:
Галаву да самых грудзёў,
Канцавінамі чэрпаеш кроў,
Толькі палка тырчыць пад спінай.

Знішчыць лютасць невуцтва
Усё.
Бо пакуль яна катам пануе,
Яго сэрца спагады не чуе,
Ахінутае цвіллю адзінай.

*
Звонку дождж рашчапляе
Сляды
Ад пляўкоў, ад крыві і мачы.
Толькі маці праз слёзы крычыць
Над вясёлкавай дамавінай.

#верш
#госць
#Мікулаш_Ліптоўскі

Гэта праўда — тое, што ў нас знутры,
Яна цёпла сустрэне нас за паваротам,
Але ўздоўж шляху — цёмныя ліхтары,
І схавана ўсё за высокім плотам.

І цікава, хто даў такі загад –
Трымаць праўду за непралазным мурам?
І што за старанны, руплівы гад
Раскалаціў ліхтары агулам?

Гэта нашыя страхі стварылі змрок.
Каб не бачыць, што праўда бывае страшнай,
Нашы душы схаваліся ў закуток,
Праўду ў вежы пустой перад тым схаваўшы.

Паўтары, калі ласка, ну, паўтары,
Паўтары, калі гэта спраўдзіцца потым,
Гэта праўда — тое, што ў нас знутры,
Яна цёпла сустрэне нас за паваротам.

Йдзем да праўды навобмацак, мерым крок,
Ушчэнт раструшчыўшчы злое эга.
І так смешна за праўду трапіць ў астрог,
Таму што навокал ўсё зроблена з ЛЕГА.

А раней так было, што мы ў двары
Запускалі бурбалкі проста ў неба.
Гэта праўда — тое, што ў нас знутры,
Усё знешнее схлопнецца, так і трэба.

Мы памрэм? Вядома ж, няўхільны закон.
Толькі праўда нашая не памірае,
І таму яе вочы свецяць дабром,
І таму яна і завецца раем.

Паўтары, калі ласка, ну, паўтары,
Паўтары, калі гэта спраўдзіцца потым,
Гэта праўда — тое, што ў нас знутры,
Яна цёпла сустрэне нас за паваротам.

#ADM #рэк

Запрашаю ўсіх у тэлеграм-канал Мода На Мову, які быў створаны каб падняць папулярнасць беларускай мовы і пачаць выкарыстоўваць яе ў паўсядзённым жыцці.

#МайВерасЦалаваў #верш #пераклад

Восіп Мандэльштам
(Бяссоньне. І Гамэр. Тугія ветразі...)

Бясоньне. І Гамэр. Тугія ветразі.
Са сьпісу караблёў я прачытаў палову:
Пра доўгі вывадак, пра поезд жураўлёў, што
Па-над Гэльлядаю калісьці ўзьняўся й зьнік.

Як жураўліны клін у чужыя рубяжы, —
Цароў галовы боская кудлаціць пена, —
Куды вы плывяце? Без хараства Алены
Што Троя вам адна, ахейскія мужы?

І мора, І Гамэр — усё поўніцца любоўю
Каго ж паслухаць мне? І вось Гамэр маўчыць,
А мора чорнае гайдаецца, шуміць
І зь цяжкім грукатам усходзіць да ўзгалоўя.

пераклад з расейскай

#пераклад
#госць
#ананімна

Пераклад "Holy Holy" Давіда Боўі!!

Слухайце, Ледзі, дазвольце мне лягчы на дно, лягчы на дно з вамі
Каб ляжаць высока-высока-высока-высока-высока
О божа!
Павольна мы робімся надта добрымі і надта святымі
Дапамагаючы адзін аднаму, ну проста праведныя браты!
Начны час, павярні мяне ў начны час
Я не хачу быць анёлам, проста крышачку злым
Я адчуваю ў сабе дэмана!

Свят Свят!
Трымайся за любога, трымайся за любога
Але проста дазволь мне быць
Святым,святым
Трымайся за любога, трымайся за любога
Адпусці мяне!

Слухайце Ледзі, дазвольце мне лягчы на дно, лягчы на дно з вамі
Каб ляжаць высока-высока-высока-высока-высока
О божа!

Свят Свят!
Трымайся за любога, трымайся за любога
Але проста дазволь мне быць
Святым,святым
Трымайся за любога, трымайся за любога
Адпусці мяне!

#верш
#Вальдэмар_Громаў

«Мне холадна»

Марозны вечар зноў і зноў
Ахутвае з усіх бакоў.
І вось куды не пагляджу,
Карціну бачу я адну:

На дрэвах лісьця ўжо няма,
Няма пад дрэвам вераб’я,
Вакол тут цемра й нудота,
Хутчэй б вярталася сьпякота…

#верш
#Хросная

Я нашу з сабою пашпарт
Неіснуючай краіны.

Неіснуючае "страшна"
Неіснуючага сына.

Я нашу з сабою мову
Неіснуючага заўтра.

Гавару з табою словам
Неіснуючае праўды.

І малюся я паціху
Неіснуючай багіні.

Неіснуючае ліха
У вачах маіх застыне.

Неіснуючае гора
Неіснуючая страта.

Неіснуючыя моры
І ніхто не вінаваты.

#верш
#госць
#Zhubleny_Lichtaryk

Засынай, дзень мінуў, і ўжо неўзабаве
Прыйдзе новы. Ці чуеш ты стрэлак рух?
Можа быць, ён нарэсьце цябе пазбавіць
Невыноснага болю сумленьня мук.

Засынай, пастарайся ачысьціць розум
Ад усіх невясёлых былых падзей.
Засынай, павярніся зручнейшай позай,
Ды ня думай пра тое, хто як і дзе.

Ды ня думай, як потым глядзець у вочы
Самым лепшым і самым яскравым з нас.
Гэта ўсё - не пытаньні апошняй ночы.
Гэта толькі набор рытарычных фраз.

Засынай, заўтра з раніцы трэба будзе
Зноў змагацца, каб думаць і жыць самім.
Можа быць, гэта ўсё не патрэбна людзям.
Можа быць, і ня людзі яны зусім,

А істоты без твараў і без імёнаў,
Што бязвольна прымаюць свой сумны лёс.
Я ня чуў іхны сьмех. І ня чуў праклёнаў.
І ня чуў іхных скаргаў на гэта ўсё.

Яны толькі маўчаць, і у тым маўчаньні
Не пачуць нашых крыкаў, ня варта сіл.
Засынай, там у мроях цябе спаткаюць
Усе тыя, каго паважаў, любіў.

Не скажу, што над намі згусьцілася цемра:
Тут ніколі яшчэ не было сьвятла.
Але ўсё ж засынай. І аднойчы, пэўна,
Ты прачнесься ў краіне з уласных мар.

2021, 25 сакавіка

#музыка
#госць
#пава_рамонак

Другі сінгл выйшаў апоўначы 22 кастрычніка! "gan-gan-gan" з маёй штучнай яніўскай мовы як "дождж-дождж-дождж". гэты трэк я зрабіў пад уплывам навальніцы, якая адбылася дзесьці ў чэрвені. У трэку нават запіс дажджу ёсць, які я зрабіў перад тым, як пачалося ГэтА)
https://youtu.be/13npOMJZpyk

#малюнак
#журавіна

Трошачкі Віцебскіх коцікаў

#верш
#Nichto_Absalutna

Будзь нерухомы

Будзь нерухомы.
Мяжа паміж жыцьцём ды сьмерцю - рух.
Навошта выстаўляць сабе абмежаваньні?
Усе ходзяць проста - ты замкніся ў крэйды круг,
Ня будзь пяшчаным замкам, што чакае хвалі.

Каму вядома,
Што спачывае ў нескаронай глыбіні скалы?
Хоць самацьвецьце без фатонаў - белы шум,
Ніякім сьвідрам, дынамітам не зрынуць
Неадвалочнасьці вірлівай мітусьні.

Усё гэта - словы.
Вада дужэй, ня ўнікнеш скону,
Ня ўнікнеш руху:
Ён неадвольна-прымусовы,
Ня згасьнеш - стухнеш.
І станеш балотам, безаблічным, як попел.
Няма тут свабоды.

Зь нявечнасьці сівога сьвету
Ня будзе хвалі, крыку, ветру,
А будзе пыл, бязладзьдзе, морак:
Глядзі маяк, закручвай корак
І празь бяду, ваду, імглу
Бяз пэўнай мэты, проста так
Будзь нерухомы.