#інтэрактыў
#эстэтыка
#дзяўчына_якая_марыць
#тваёй_крывёю_я_напішу_свае_імя
Перадапошняя эстэтыка з маіго архіва. Прапаную, пераглядзець мінулых герояў. Мабыць, вы ўбачыце нешта новае.
#эстэтыка
#дзяўчына_якая_марыць
#тваёй_крывёю_я_напішу_свае_імя
Перадапошняя эстэтыка з маіго архіва. Прапаную, пераглядзець мінулых герояў. Мабыць, вы ўбачыце нешта новае.
#ADM
#госць
#рэк
Сумняваецеся ў сваім паэтычным таленце? Хочаце папрактыкавацца ў напісанні вершаў? У вас ёсць верш на беларускай мове, якім вы хочаце падзяліцца, але няма з кім? Або вас проста цікавіць сучасная паэзія?
Прывітанне!
Хочам параіць вам нашых сяброў: малады творчы канал «Вашыя вершы», дзе вы таксама можаце падзяліцца сваімі вершаванымі творамі са светам. Ну і, канешне, там вы зможаце іх пачытаць)
Публікуюцца вершы выключна на беларускай мове!
https://t.me/vasyja_viersy
#госць
#рэк
Сумняваецеся ў сваім паэтычным таленце? Хочаце папрактыкавацца ў напісанні вершаў? У вас ёсць верш на беларускай мове, якім вы хочаце падзяліцца, але няма з кім? Або вас проста цікавіць сучасная паэзія?
Прывітанне!
Хочам параіць вам нашых сяброў: малады творчы канал «Вашыя вершы», дзе вы таксама можаце падзяліцца сваімі вершаванымі творамі са светам. Ну і, канешне, там вы зможаце іх пачытаць)
Публікуюцца вершы выключна на беларускай мове!
https://t.me/vasyja_viersy
#інтэрактыў
#эстэтыка
#дзяўчына_якая_марыць
#тваёй_крывёю_я_напішу_свае_імя
На жаль, гэта пакуль апошняя эстэтыка (мабыць, будзе яшчэ; хто ведае?) Але на мой смак яна найцудоўная з усіх, бо тут можна доўга падумаць і паразважаць.
#эстэтыка
#дзяўчына_якая_марыць
#тваёй_крывёю_я_напішу_свае_імя
На жаль, гэта пакуль апошняя эстэтыка (мабыць, будзе яшчэ; хто ведае?) Але на мой смак яна найцудоўная з усіх, бо тут можна доўга падумаць і паразважаць.
#верш
#Вальдэмар_Громаў
«Ты адкажы мне на пытаньне»
Ты адкажы мне на пытаньне,
Чаму так дрэнна ўсё вакол?
Куды згубілася каханьне?
Куды згубіўся сьвет акон?
Ты на пытаньне дай адказ,
Чаму застаўся моцны боль,
Замест тых добрых пачуцьцёў,
Што нам давалі сонца промень,
Паміж разбураных дамоў?
Ты на пытаньне дай адказ,
Куды пайсьці ў дрэнны час?
Дзе сонца сьвеціць для ўсіх?
Дзе сумных няма й зусім?
#Вальдэмар_Громаў
«Ты адкажы мне на пытаньне»
Ты адкажы мне на пытаньне,
Чаму так дрэнна ўсё вакол?
Куды згубілася каханьне?
Куды згубіўся сьвет акон?
Ты на пытаньне дай адказ,
Чаму застаўся моцны боль,
Замест тых добрых пачуцьцёў,
Што нам давалі сонца промень,
Паміж разбураных дамоў?
Ты на пытаньне дай адказ,
Куды пайсьці ў дрэнны час?
Дзе сонца сьвеціць для ўсіх?
Дзе сумных няма й зусім?
#песня #музыка
#пераклад
#Максім_Крывіч
«Зорка па імені Сонца» (Кіно)
пераклад Максіма Крывіча
Белы снег, шэры лёд
На парэпанай чымсці зямлі.
Коўдрай нейкай абрэзнай на ёй.
Горад у сцежнай пятлі.
А над горадам аблокі плывуць,
Нібы нейкі нябесны смог.
А над горадам жоўты дым.
Гораду дзве тысячы год.
Што ён жыў пад зорным святлом па імені Сонца.
І дзве тысячы год — вайна,
Вайна без адменных прычын.
Вайна — справа маладых,
Лякарства супраць маршчын.
Чырвоная-чырвоная кроў...
Праз гадзіну ўжо — проста зямля.
Дзесь праз дзве кветкі ёсць і трава,
А праз тры яна зноўку жыва
І ўвагрэта праменямі зоркі па імені Сонца.
І так, ведаем, заўсёды было:
Нібы лёсам болей любім,
Хто жыве па законам сваім
І каму паміраць маладым.
Ён не помніць слова "так" і слова "не".
Ён не помніць ні чыноў, ні імён,
І ён можа дацягнуцца да зор.
І нічога, што гэта сон.
І ўпасці, апаленым зоркай па імені Сонца.
#пераклад
#Максім_Крывіч
«Зорка па імені Сонца» (Кіно)
пераклад Максіма Крывіча
Белы снег, шэры лёд
На парэпанай чымсці зямлі.
Коўдрай нейкай абрэзнай на ёй.
Горад у сцежнай пятлі.
А над горадам аблокі плывуць,
Нібы нейкі нябесны смог.
А над горадам жоўты дым.
Гораду дзве тысячы год.
Што ён жыў пад зорным святлом па імені Сонца.
І дзве тысячы год — вайна,
Вайна без адменных прычын.
Вайна — справа маладых,
Лякарства супраць маршчын.
Чырвоная-чырвоная кроў...
Праз гадзіну ўжо — проста зямля.
Дзесь праз дзве кветкі ёсць і трава,
А праз тры яна зноўку жыва
І ўвагрэта праменямі зоркі па імені Сонца.
І так, ведаем, заўсёды было:
Нібы лёсам болей любім,
Хто жыве па законам сваім
І каму паміраць маладым.
Ён не помніць слова "так" і слова "не".
Ён не помніць ні чыноў, ні імён,
І ён можа дацягнуцца да зор.
І нічога, што гэта сон.
І ўпасці, апаленым зоркай па імені Сонца.
Чыя эстэтыка вам спадабалася больш?
Final Results
24%
Мара
5%
Андрэй
10%
Марыя
19%
Эмілія
10%
Марк
33%
Мая кнопка 🦄
#ADM
Прывітанне! Якія сацсеткі вы выкарыстоўваеце акрамя Тэлеграма?
Прывітанне! Якія сацсеткі вы выкарыстоўваеце акрамя Тэлеграма?
Anonymous Poll
26%
VK
68%
Instagram
16%
Facebook
55%
Twitter
49%
TikTok
5%
іншыя
#ADM
Творы памерам больш за адзін допіс выкладаюцца толькі ў выглядзе артыкула (ці спасылкі на рэсурс для творцаў аб'яднання), які робіцца САМАСТОЙНА!
Творы памерам больш за адзін допіс выкладаюцца толькі ў выглядзе артыкула (ці спасылкі на рэсурс для творцаў аб'яднання), які робіцца САМАСТОЙНА!
#верш
#госць
#Купальская_Шыпшына
«Роспач»
І зноў па шклу кропля за кропляй
Б'ецца дождж з маіх надзей.
Няма нічога больш, і толькі
роспач будзе ў дзьвярэй.
За шклом мігаюць ціха зоркі,
белы, жоўты, сіні бляск.
І ў вочы бьецца птушак звонкі
ад самоты пер'яў пляск.
Ціскаюць сьцены на разумнасьць,
Хачу ўцячы — няма куды.
На плечы ляжа бессэнсоўнасьць.
Пасьля за краты сядзем мы.
Адно без аднаго так нудна.
Хіба нявольны шызы птах
іб'ецца галавой пакутна
празь недарэчны чорны страх?
Самота, боль і разьвітаньне —
Жахліва, што дрыжыць душа.
Калі наступнае спатканьне
Падкажа толькі часу шар.
Нікому нельга апавесьці
Аб чым цяпер яму ў лісьце
напісана маўчаць. Калісьці
мы зможам выйсьці з-за дзьвярэй.
#госць
#Купальская_Шыпшына
«Роспач»
І зноў па шклу кропля за кропляй
Б'ецца дождж з маіх надзей.
Няма нічога больш, і толькі
роспач будзе ў дзьвярэй.
За шклом мігаюць ціха зоркі,
белы, жоўты, сіні бляск.
І ў вочы бьецца птушак звонкі
ад самоты пер'яў пляск.
Ціскаюць сьцены на разумнасьць,
Хачу ўцячы — няма куды.
На плечы ляжа бессэнсоўнасьць.
Пасьля за краты сядзем мы.
Адно без аднаго так нудна.
Хіба нявольны шызы птах
іб'ецца галавой пакутна
празь недарэчны чорны страх?
Самота, боль і разьвітаньне —
Жахліва, што дрыжыць душа.
Калі наступнае спатканьне
Падкажа толькі часу шар.
Нікому нельга апавесьці
Аб чым цяпер яму ў лісьце
напісана маўчаць. Калісьці
мы зможам выйсьці з-за дзьвярэй.
#ADM
#рэк
МЕМАСЫ ПАД СЯРПОМ ТВАІМ (@miemasy) — унікальны канал, які прысвечаны беларускім літаратурным мемам! Таксама наш сябра, якога мы вам не можам не параіць)
Ёсць мем на тэму беларускай літаратуры, ідэі для мема, прапановы ці пытанні? Дасылайце ў @miemasy_bot — і вы ўбачыце свой кантэнт ў канале!
https://t.me/miemasy
#рэк
МЕМАСЫ ПАД СЯРПОМ ТВАІМ (@miemasy) — унікальны канал, які прысвечаны беларускім літаратурным мемам! Таксама наш сябра, якога мы вам не можам не параіць)
Ёсць мем на тэму беларускай літаратуры, ідэі для мема, прапановы ці пытанні? Дасылайце ў @miemasy_bot — і вы ўбачыце свой кантэнт ў канале!
https://t.me/miemasy
#верш
#госць
#таямніца
вітаначкі, мой псеўданім – таямніца, і сёння я прапаную вам a very pleasant верш 😎
~
вясна не існуе
яна ніколі не прыходзіла да нас, абпальваючы вільчыкі хат
і ніколі не сыходзіла, забіраючы свае вочы шэрыя
вясна не існуе
калісьці яна забывалася на нас, блукала па сцежках, ішла назад
кажуць, яе бачыў толькі той, хто ў яе верыў
вясна ніколі не існавала
і, бачыць Бог, больш не надыйдзе
яе заслугоўвалі ўсе тут, акрамя нас у руцэ з кінжалам
але мы не саступім, не сыдзем!
насамрэч вясна існуе
вясна ў бязлітасным бляску зброі, вясна ў змучаным крыку маці
вясна побач з табою
вясна адплаціць
#госць
#таямніца
вітаначкі, мой псеўданім – таямніца, і сёння я прапаную вам a very pleasant верш 😎
~
вясна не існуе
яна ніколі не прыходзіла да нас, абпальваючы вільчыкі хат
і ніколі не сыходзіла, забіраючы свае вочы шэрыя
вясна не існуе
калісьці яна забывалася на нас, блукала па сцежках, ішла назад
кажуць, яе бачыў толькі той, хто ў яе верыў
вясна ніколі не існавала
і, бачыць Бог, больш не надыйдзе
яе заслугоўвалі ўсе тут, акрамя нас у руцэ з кінжалам
але мы не саступім, не сыдзем!
насамрэч вясна існуе
вясна ў бязлітасным бляску зброі, вясна ў змучаным крыку маці
вясна побач з табою
вясна адплаціць