#верш
#госць
#Тарас_Ташкевіч
Спакойнай волі галасы
Чуваці ранішняй смугою.
Чароўна-мілы плён красы
З вачэй сыходзіць з дымкай тою.
Зьлятаюць любыя часы
Пачуўшы грозны гоман мрояў.
Зьляцяць да першае расы,
У страху вокліку забояў.
Зьнікаюць, нібы каласы,
Сярпа пад вострым,грубым бокам.
Каб не згадалі той расы,
Каб захлынуліся ў змроку.
І так патрэбныя душы
Сыходзяць добрыя хвіліны.
Як не пабачу той красы,
Больш не пачую голас мілы…
Telegram
• • •
#госць
#Тарас_Ташкевіч
Спакойнай волі галасы
Чуваці ранішняй смугою.
Чароўна-мілы плён красы
З вачэй сыходзіць з дымкай тою.
Зьлятаюць любыя часы
Пачуўшы грозны гоман мрояў.
Зьляцяць да першае расы,
У страху вокліку забояў.
Зьнікаюць, нібы каласы,
Сярпа пад вострым,грубым бокам.
Каб не згадалі той расы,
Каб захлынуліся ў змроку.
І так патрэбныя душы
Сыходзяць добрыя хвіліны.
Як не пабачу той красы,
Больш не пачую голас мілы…
08.04.2023
Telegram
• • •
Telegram
Kiera dy Hardź
Kanal pryśviečany tvorčaści biełaruskaha paeta j piśmieńnika Tarasa Taškieviča.
Vieršy, dumki, malunki j šmat čaho inšaha)
Suviaź — @Kiera_dy_Hardz_bot
(Koli majucca terminovyja pytańni — lepej źviartajciesio ú kamentary, bot redka praviarajecca)
Vieršy, dumki, malunki j šmat čaho inšaha)
Suviaź — @Kiera_dy_Hardz_bot
(Koli majucca terminovyja pytańni — lepej źviartajciesio ú kamentary, bot redka praviarajecca)
#верш
#Nichto_Absalutna
Чатыры сьцяны
Сядай на лаўку, выпі сомы,
Хай адамкнуцца дзьверы ў поле,
Хай не сталее прага к волі,
Ня слухай толькі, ня слухай толькі...
Усіх тых, хто кажа, што ты зломак,
Нясеш свае самоту, стому,
Сум і спакойны сон у загоне,
Бо тваё поле, тваё мора...
Назаўжды ў зашмаргу замкнёна.
Шкляныя сьцены - твая вера,
Парковак гоні - твая воля,
Свабода думаць сьпіну ломіць,
І ветру подыхам імкнецца
Назад дадому.
Хай усе здранцьвелі і збуцьвелі,
Хай сьвет працялі паралелі,
Усе далягляды дагарэлі,
Няхай хацець бракуе моцы,
Зьлязай з арэляў, выпі сомы.
Запі тугою з твайго мора.
Ня чуеш крыкаў, бачыш поле,
Яно бяз краю і бяз болю,
Усіх ахіне і супакоіць.
І хоць павекі ацалелі,
Зламалі горад паралелі,
Закрылі неба шырмай сьцены.
Ты не паверыш,
І ня зьвернеш,
Адзін у пустэльні.
#Nichto_Absalutna
Чатыры сьцяны
Сядай на лаўку, выпі сомы,
Хай адамкнуцца дзьверы ў поле,
Хай не сталее прага к волі,
Ня слухай толькі, ня слухай толькі...
Усіх тых, хто кажа, што ты зломак,
Нясеш свае самоту, стому,
Сум і спакойны сон у загоне,
Бо тваё поле, тваё мора...
Назаўжды ў зашмаргу замкнёна.
Шкляныя сьцены - твая вера,
Парковак гоні - твая воля,
Свабода думаць сьпіну ломіць,
І ветру подыхам імкнецца
Назад дадому.
Хай усе здранцьвелі і збуцьвелі,
Хай сьвет працялі паралелі,
Усе далягляды дагарэлі,
Няхай хацець бракуе моцы,
Зьлязай з арэляў, выпі сомы.
Запі тугою з твайго мора.
Ня чуеш крыкаў, бачыш поле,
Яно бяз краю і бяз болю,
Усіх ахіне і супакоіць.
І хоць павекі ацалелі,
Зламалі горад паралелі,
Закрылі неба шырмай сьцены.
Ты не паверыш,
І ня зьвернеш,
Адзін у пустэльні.
#верш
#Хросная
Прафесары масцітыя, прафесары суровыя
Вы бедных студыёзусаў не дакарайце так
А мы ў гэтай песні распішам усё словамі
Як распісаў бы фарбамі карціначку мастак
Вядзе нас плынь вучэбная ад сесіі да сесіі
Здаецца, што мы лісцікі, а хваля нас нясе
А гэта, найшаноўныя, зусім-зусім не весела
І плачам мы, схіліўшыся, як кветачкі ў расе
І кніжкі тут разумныя, канспекты і заданні
Праходзяць у трывогах найлепшыя гады
І адцвіце юнацтва, і знішчыцца дазвання
Памрэм мы маладзенькімі ад гора і нуды
Маніць нас з сабою наш цудоўны ложак
Зманліва ў абдымкі кліча дзед Марфей
Ды падрыхтавацца мы наўрадці зможам
Нам бы з аўдыторый выбрацца хутчэй
Вучым цэлы ночкі мы білеты страшныя
Знішчыць навучанне наш псіхічны стан
Хоць наб'ем голавы ведамі мы важнымі
Толькі ўсё ж лянота - вечны наш капкан
Прафесары масцітыя, прафесары суровыя
Вы бедных студыёзусаў не дакарайце так
А мы ў гэтай песні ўсё распісалі словамі
Як распісаў бы фарбамі карціначку мастак
#Хросная
Прафесары масцітыя, прафесары суровыя
Вы бедных студыёзусаў не дакарайце так
А мы ў гэтай песні распішам усё словамі
Як распісаў бы фарбамі карціначку мастак
Вядзе нас плынь вучэбная ад сесіі да сесіі
Здаецца, што мы лісцікі, а хваля нас нясе
А гэта, найшаноўныя, зусім-зусім не весела
І плачам мы, схіліўшыся, як кветачкі ў расе
І кніжкі тут разумныя, канспекты і заданні
Праходзяць у трывогах найлепшыя гады
І адцвіце юнацтва, і знішчыцца дазвання
Памрэм мы маладзенькімі ад гора і нуды
Маніць нас з сабою наш цудоўны ложак
Зманліва ў абдымкі кліча дзед Марфей
Ды падрыхтавацца мы наўрадці зможам
Нам бы з аўдыторый выбрацца хутчэй
Вучым цэлы ночкі мы білеты страшныя
Знішчыць навучанне наш псіхічны стан
Хоць наб'ем голавы ведамі мы важнымі
Толькі ўсё ж лянота - вечны наш капкан
Прафесары масцітыя, прафесары суровыя
Вы бедных студыёзусаў не дакарайце так
А мы ў гэтай песні ўсё распісалі словамі
Як распісаў бы фарбамі карціначку мастак
#верш
#Шрэбра_Іслачы
І тое нешта і гэтае нішто
Вось трэск, палена,
Зноў бервяно.
Тапор, узмах,
І вось яно,
А потым грубка або печ,
Цяпло і ежа.
Хопіць, прэч.
Як добра было жыць зямлёй!
Працуй, працуй ды не сумуй.
Трымай цыгарку ў руцэ.
І думак у галаве ня май,
Гарэлку пей, і разумей
Перад табой пякельны рай.
Жыві надзеяй на надвор'е.
Перад вачыма бег сабак,
Кароў папасьвіў і касьба
То не жыццё, то шчасце, га?
А што той горад, то няволле?!
Набраўшы ў лёгкія атруты
Ідзеш у чобаты абуты.
На босу ногу забарона.
Не, тут ня трэба,
Пабойся Бога.
Мо ты калхознік, мо вар'ят?
І ў "Навінкі" кандыдат.
Культура патрабуе згоды,
Ахвяры прастатой жыцця.
Бывай свавольства, лес, прыгоды.
Віват камень ды мітусьня.
#Шрэбра_Іслачы
І тое нешта і гэтае нішто
Вось трэск, палена,
Зноў бервяно.
Тапор, узмах,
І вось яно,
А потым грубка або печ,
Цяпло і ежа.
Хопіць, прэч.
Як добра было жыць зямлёй!
Працуй, працуй ды не сумуй.
Трымай цыгарку ў руцэ.
І думак у галаве ня май,
Гарэлку пей, і разумей
Перад табой пякельны рай.
Жыві надзеяй на надвор'е.
Перад вачыма бег сабак,
Кароў папасьвіў і касьба
То не жыццё, то шчасце, га?
А што той горад, то няволле?!
Набраўшы ў лёгкія атруты
Ідзеш у чобаты абуты.
На босу ногу забарона.
Не, тут ня трэба,
Пабойся Бога.
Мо ты калхознік, мо вар'ят?
І ў "Навінкі" кандыдат.
Культура патрабуе згоды,
Ахвяры прастатой жыцця.
Бывай свавольства, лес, прыгоды.
Віват камень ды мітусьня.
#верш
#Хросная
Мне гуляць па тваіх дарогах
Беларусь - Гарыслава мая
І сядзець па тваіх астрогах
Каб табою гарэць удвая
Сваё сэрца табе прысвячаю
За табою пакрочу ў агонь
Ты надзея мая між адчаю
Паратунку святая далонь
Я з табою смяюся і плачу
Для цябе - у апошні бой
Я з табою за ўсё аддзячу
Беларусь, край адзіны мой
На твае мне маліцца раны
Для цябе - ажываць ізноў
Беларусь, краю мой каханы
Для цябе цячэ ў венах кроў
Мне з табою шукаць дарогі
Мне з табою збіраць камяні
Мне з табою дзяліць трывогі
Аб агульным наступным дні
Я з табой па ахвярах выю
Я з табою пайду за труной
І з табой падстаўляю шыю
Беларусь, край адзіны мой
Мне гуляць па тваіх дарогах
Мне цябе апявяць струной
І сядзець па тваіх астрогах
Беларусь, край адзіны мой
#Хросная
Мне гуляць па тваіх дарогах
Беларусь - Гарыслава мая
І сядзець па тваіх астрогах
Каб табою гарэць удвая
Сваё сэрца табе прысвячаю
За табою пакрочу ў агонь
Ты надзея мая між адчаю
Паратунку святая далонь
Я з табою смяюся і плачу
Для цябе - у апошні бой
Я з табою за ўсё аддзячу
Беларусь, край адзіны мой
На твае мне маліцца раны
Для цябе - ажываць ізноў
Беларусь, краю мой каханы
Для цябе цячэ ў венах кроў
Мне з табою шукаць дарогі
Мне з табою збіраць камяні
Мне з табою дзяліць трывогі
Аб агульным наступным дні
Я з табой па ахвярах выю
Я з табою пайду за труной
І з табой падстаўляю шыю
Беларусь, край адзіны мой
Мне гуляць па тваіх дарогах
Мне цябе апявяць струной
І сядзець па тваіх астрогах
Беларусь, край адзіны мой
#верш
#госць
#Ян_Мячэўнік
«Не ўлягаці»
У панскіх ног не ўлягаці,
Страчаць не трэба гонар свой.
Няхай у жабрацкіх бацькі лапцях,
Затое не згубіўшы мрой.
Звер-навалач знікае хутка,
Стаптаўшы жвавасць кволых ног.
Народ плыве, як прывід чуткі,
Міная пасмы хмызнякоў...
Шырэнгі рухаюцца звітна,
Каб цемрашальству даць адпор.
Канаюць змагары з агідай,
Не ўбачыўшы Радзімы мор.
Галовы склалі ў намаганнях,
Якія маюць розны сэнс;
Але асноўнае наданне:
Служыць свайму, з астатнім бес.
Смурод пачуццяў у віры жыцця,
Нібы канстанта, шлях адзін:
Быццё—цягнік, параю выйсці;
Спаліць дэсані павуцін...
@masvet_by
• • •
Telegram
• • •
#госць
#Ян_Мячэўнік
«Не ўлягаці»
У панскіх ног не ўлягаці,
Страчаць не трэба гонар свой.
Няхай у жабрацкіх бацькі лапцях,
Затое не згубіўшы мрой.
Звер-навалач знікае хутка,
Стаптаўшы жвавасць кволых ног.
Народ плыве, як прывід чуткі,
Міная пасмы хмызнякоў...
Шырэнгі рухаюцца звітна,
Каб цемрашальству даць адпор.
Канаюць змагары з агідай,
Не ўбачыўшы Радзімы мор.
Галовы склалі ў намаганнях,
Якія маюць розны сэнс;
Але асноўнае наданне:
Служыць свайму, з астатнім бес.
Смурод пачуццяў у віры жыцця,
Нібы канстанта, шлях адзін:
Быццё—цягнік, параю выйсці;
Спаліць дэсані павуцін...
@masvet_by
• • •
Telegram
• • •
#верш
#Максім_Крывіч
Творцы
ёсць адбіткам чалавецтва,
Жыцця
і самае яго душы.
Без іх
народ губляе сваё сэрца,
Без іх
канае ў вусцішнай цішы.
Мы можам перажыць тыранаў, катаў,
Вайну і голад, ганьбу і таўро.
Але без Творцаў бескарысны латы.
Без іх памрэ народ усё адно.
• • • • •
Tvorcy
jość adbitkam čałaviectva,
Žyćcia
i samaje jaho dušy.
Biez ich
narod hublaje svajo serca,
Biez ich
kanaje ú vuścišnaj cišy.
My možam pieražyć tyranaŭ, kataŭ,
Vajnu i hoład, hańbu i taŭro.
Ale biez Tvorcaŭ bieskarysny łaty.
Biez ich pamre narod usio adno.
@masvet_by
• • •
Telegram
• • •
#Максім_Крывіч
Творцы
ёсць адбіткам чалавецтва,
Жыцця
і самае яго душы.
Без іх
народ губляе сваё сэрца,
Без іх
канае ў вусцішнай цішы.
Мы можам перажыць тыранаў, катаў,
Вайну і голад, ганьбу і таўро.
Але без Творцаў бескарысны латы.
Без іх памрэ народ усё адно.
• • • • •
Tvorcy
jość adbitkam čałaviectva,
Žyćcia
i samaje jaho dušy.
Biez ich
narod hublaje svajo serca,
Biez ich
kanaje ú vuścišnaj cišy.
My možam pieražyć tyranaŭ, kataŭ,
Vajnu i hoład, hańbu i taŭro.
Ale biez Tvorcaŭ bieskarysny łaty.
Biez ich pamre narod usio adno.
@masvet_by
• • •
Telegram
• • •
Telegram
дом месяца 🌙
#верш
Творцы
ёсць адбіткам чалавецтва,
Жыцця
і самае яго душы.
Без іх
народ губляе сваё сэрца,
Без іх
маўчыць у вусцішнай цішы.
Мы можам перажыць тыранаў, катаў,
Вайну і голад, ганьбу і таўро.
Але без Творцаў бескарысны латы.
Без іх памрэ народ усё адно.…
Творцы
ёсць адбіткам чалавецтва,
Жыцця
і самае яго душы.
Без іх
народ губляе сваё сэрца,
Без іх
маўчыць у вусцішнай цішы.
Мы можам перажыць тыранаў, катаў,
Вайну і голад, ганьбу і таўро.
Але без Творцаў бескарысны латы.
Без іх памрэ народ усё адно.…
#верш
#госць
#Ян_Мячэўнік
«Finis Malum»
На хаўтурах сярод манументаў,
Ботам шэргае чорны ланцуг.
Абагомілі сволач з дэкрэтамі,
Нагадалі: finis malum!
Дамавіна спусцілася ў яму,
Развітаўся драцяны вянок;
Забірае зямля небараку,
Адплывае на лодцы Харон...
Хтось пачаў гарцаваць на магіле,
Хтось пачаў жалкаваць мерцвяка.
Кірзачы ды вясковыя брылі
Аддалі гучны воплеск "Ура!"
Паслухмяны сабака з ашчэрам
Моцна-моцна завыў на Луну.
Цвілы дом для маленькіх Імперый,
Цяжка звіс на чырвоным круку...
@masvet_by
• • •
Telegram
• • •
#госць
#Ян_Мячэўнік
«Finis Malum»
На хаўтурах сярод манументаў,
Ботам шэргае чорны ланцуг.
Абагомілі сволач з дэкрэтамі,
Нагадалі: finis malum!
Дамавіна спусцілася ў яму,
Развітаўся драцяны вянок;
Забірае зямля небараку,
Адплывае на лодцы Харон...
Хтось пачаў гарцаваць на магіле,
Хтось пачаў жалкаваць мерцвяка.
Кірзачы ды вясковыя брылі
Аддалі гучны воплеск "Ура!"
Паслухмяны сабака з ашчэрам
Моцна-моцна завыў на Луну.
Цвілы дом для маленькіх Імперый,
Цяжка звіс на чырвоным круку...
@masvet_by
• • •
Telegram
• • •
#проза #пераклад
#госць
#PryhniečanajaLutaść
пераклад работы па серыялу Ганібал. ціхамірнае жыццё Віла і Ганібала ў Тайландзе пасля падзей апошняй серыі трэцяга сезона
@masvet_by
https://archiveofourown.org/works/48507094
#госць
#PryhniečanajaLutaść
пераклад работы па серыялу Ганібал. ціхамірнае жыццё Віла і Ганібала ў Тайландзе пасля падзей апошняй серыі трэцяга сезона
@masvet_by
https://archiveofourown.org/works/48507094
Forwarded from мемуары пані яніны 🎞
вось мне і 16!
як гаварыцца, найлепшы падарунак мастаку — рэпост яго прац, ці не так?
як гаварыцца, найлепшы падарунак мастаку — рэпост яго прац, ці не так?
#верш
#госць
#Ян_Мячэўнік
«Выспы»
Выспы, рыпячыя жоўтым
Дробязным жорсткім пяском,
Узняліся з твані балотнай,
Хіжай да сквапных паслоў.
Выспы крычалі нячутна
Гоманам моцных дубоў.
Ветрам, што ўскідзістым крокам,
Бег праз гушчар маладой.
Выспы цярпелі гулліва
Плёскатам хваляў густых.
Залівам чорнай рабіны—
Водгук прыроднай жальбы.
Выспы танулі тужліва
У кроплях хмарчыных слёз.
Багна з раскай цнатлівай
Шырылась ў жаху нябёс...
• • •
Telegram
• • •
#госць
#Ян_Мячэўнік
«Выспы»
Выспы, рыпячыя жоўтым
Дробязным жорсткім пяском,
Узняліся з твані балотнай,
Хіжай да сквапных паслоў.
Выспы крычалі нячутна
Гоманам моцных дубоў.
Ветрам, што ўскідзістым крокам,
Бег праз гушчар маладой.
Выспы цярпелі гулліва
Плёскатам хваляў густых.
Залівам чорнай рабіны—
Водгук прыроднай жальбы.
Выспы танулі тужліва
У кроплях хмарчыных слёз.
Багна з раскай цнатлівай
Шырылась ў жаху нябёс...
• • •
Telegram
• • •