#یوهانس_برامس در سال ۱۸۳۳ در شهر هامبورگ آلمان در خانوادهای فقیر به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی موسیقی را نزد پدرش که نوازنده کنترباس بود فرا گرفت.
برامس هم برای تجارت (تورهای کنسرت) و هم تفریح سفرهای متعددی میکرد. او اغلب در فصل بهار به ایتالیا سفر میکرد و معمولاً بهدنبال یک مکان روستایی خرم برای آهنگسازی در تابستان بود.
نخستین سفر برامس برای اجرای کنسرت در بیست سالگی، این اقبال را برایش فراهم آورد که بتواند با دو تن از برجستهترین آهنگسازان معاصر خود یعنی فرانتز لیست و روبرت شومان دیدار کند. چون برامس پرورده آموزههای سنتی و محافظهکارانه بود، آثار لیست به نظرش گزافهگویی و فاقد فرم میآمد؛ اما درعوض، شومان کسی بود که جریان زندگی هنری و شخصی برامس را شکل بخشید. پس از چندی رفتوآمد در منزل روبرت و کلاراویک شومان در بحبوحه زندگی شلوغ شومان و ناراحتیهای عصبی روبرت و بستری او در آسایشگاه روانی، برامس به کمک کلارا آمد و هنگامی که کلارای پیانیست برای تأمین معاش به سفر و اجرای کنسرت میپرداخت به مراقبت از کودکان وی گذراند.
برامس پس از دو سالی که در منزل شومان سکنی گزیده بود رفته رفته به کلارا که چهارده سال از او بزرگتر بود، علاقهمند شد. کشاکش روحی برامس میان وفاداری به روبرت و شیفتگی نسبت به کلارا میتواند سبب خلق آثار توفانی او در این دوران بوده باشد.
پس از مرگ شومان ازدواج کلارا و برامس امکانپذیر بود، اما این دو با یکدیگر ازدواج نکردند و از آنجا که بسیاری از نامههایشان را از میان بردند، هیچگاه نخواهیم دانست که میان آنها چه گذشته است.
چند ماه پس از مرگ شومان، هر یک از آنان به راه خود رفت، اما تا پایان عمر دوستانی صمیمی ماندند.
برامس هرگز ازدواج نکرد و برای او چنانکه مینویسد کلارا شومان «زیباترین تجربه زندگی» بود.
در سال ۱۸۹۶ هنگامی که کلارا شومانِ محبوب برامس به بستر مرگ افتاد، اندوه او در قالب اثری محصورکننده به نام «چهار آثار جدی»، که بر متنهایی از کتاب مقدس ساخته بود، تجسم یافت.
در هفتم مارس ۱۸۹۷ برای شنیدن اجرای سمفونی چهارم خود به سختی در تالار کنسرت حضور یافت و حضار و نوازندگان ارکستر از او ستایشی عظیم به عمل آوردند. کمتر از یک ماه بعد برامس در شهر زنترالفریدهف (قبرستان مرکزی) در شصت و چهار سالگی به خاک سپرده شد.
از بزرگی برامس همینقدر کافی است که در موسیقی آلمان – به غیر از خود برامس که این حرف را هرگز قبول نداشت- همواره این سه نام در کنار یک دیگر بکار برده میشوند "باخ، بتهوون و برامس" که به 3B مشهور شده بود.
ملودی بسیاری از کارهای برامس امروزه آشنای گوش مردم جهان بوده و فیلمسازان و خوانندههای بسیاری برای کارهای خود از این ملودی ها استفاده میکنند. یکی از مشهورترین این کارها Lullaby هست که در سراسر جهان این قطعه شناخته شده است.
قطعه #لالایی (Lullaby) اثر برامس را بشنوید: https://t.me/majidakhshabi/1146
@majidakhshabi
برامس هم برای تجارت (تورهای کنسرت) و هم تفریح سفرهای متعددی میکرد. او اغلب در فصل بهار به ایتالیا سفر میکرد و معمولاً بهدنبال یک مکان روستایی خرم برای آهنگسازی در تابستان بود.
نخستین سفر برامس برای اجرای کنسرت در بیست سالگی، این اقبال را برایش فراهم آورد که بتواند با دو تن از برجستهترین آهنگسازان معاصر خود یعنی فرانتز لیست و روبرت شومان دیدار کند. چون برامس پرورده آموزههای سنتی و محافظهکارانه بود، آثار لیست به نظرش گزافهگویی و فاقد فرم میآمد؛ اما درعوض، شومان کسی بود که جریان زندگی هنری و شخصی برامس را شکل بخشید. پس از چندی رفتوآمد در منزل روبرت و کلاراویک شومان در بحبوحه زندگی شلوغ شومان و ناراحتیهای عصبی روبرت و بستری او در آسایشگاه روانی، برامس به کمک کلارا آمد و هنگامی که کلارای پیانیست برای تأمین معاش به سفر و اجرای کنسرت میپرداخت به مراقبت از کودکان وی گذراند.
برامس پس از دو سالی که در منزل شومان سکنی گزیده بود رفته رفته به کلارا که چهارده سال از او بزرگتر بود، علاقهمند شد. کشاکش روحی برامس میان وفاداری به روبرت و شیفتگی نسبت به کلارا میتواند سبب خلق آثار توفانی او در این دوران بوده باشد.
پس از مرگ شومان ازدواج کلارا و برامس امکانپذیر بود، اما این دو با یکدیگر ازدواج نکردند و از آنجا که بسیاری از نامههایشان را از میان بردند، هیچگاه نخواهیم دانست که میان آنها چه گذشته است.
چند ماه پس از مرگ شومان، هر یک از آنان به راه خود رفت، اما تا پایان عمر دوستانی صمیمی ماندند.
برامس هرگز ازدواج نکرد و برای او چنانکه مینویسد کلارا شومان «زیباترین تجربه زندگی» بود.
در سال ۱۸۹۶ هنگامی که کلارا شومانِ محبوب برامس به بستر مرگ افتاد، اندوه او در قالب اثری محصورکننده به نام «چهار آثار جدی»، که بر متنهایی از کتاب مقدس ساخته بود، تجسم یافت.
در هفتم مارس ۱۸۹۷ برای شنیدن اجرای سمفونی چهارم خود به سختی در تالار کنسرت حضور یافت و حضار و نوازندگان ارکستر از او ستایشی عظیم به عمل آوردند. کمتر از یک ماه بعد برامس در شهر زنترالفریدهف (قبرستان مرکزی) در شصت و چهار سالگی به خاک سپرده شد.
از بزرگی برامس همینقدر کافی است که در موسیقی آلمان – به غیر از خود برامس که این حرف را هرگز قبول نداشت- همواره این سه نام در کنار یک دیگر بکار برده میشوند "باخ، بتهوون و برامس" که به 3B مشهور شده بود.
ملودی بسیاری از کارهای برامس امروزه آشنای گوش مردم جهان بوده و فیلمسازان و خوانندههای بسیاری برای کارهای خود از این ملودی ها استفاده میکنند. یکی از مشهورترین این کارها Lullaby هست که در سراسر جهان این قطعه شناخته شده است.
قطعه #لالایی (Lullaby) اثر برامس را بشنوید: https://t.me/majidakhshabi/1146
@majidakhshabi
Telegram
Majid Akhshabi مجید اخشابی
#آهنگ_بیکلام
#یوهان_برامس
#لالایی
@majidakhshabi
#یوهان_برامس
#لالایی
@majidakhshabi