ما آتش عشقیم که در موم رسیدیم
چون شمع به پروانه مظلوم رسیدیم...

با آیت کرسی به سوی عرش پریدیم
تا حـی بدیدیـم و به قیـوم رسـیدیم

#مولانا

شب من نشان مویت،
   سحـــرم نشان رویت
      قمــــر از فلک درافتد،
          چو نقاب بـــرگشایی

              صنما هوای مــــا کن،
                  طلب رضای مــــا کن
                     که‌ز بحرو کان شنیدم،
                        که تو معدن عطایی

َ#مولانا

هر شب خیال دلبرم دست آورد خارد سرم
تا برد آخر عاقبت دستار من دستار من

آن کم برآورد از عدم هر لحظه در گفت آردم
تا همچو در کرد از کرم گفتار من گفتار من

َ#مولانا

در کوی خرابات مرا عشق کشان کرد
آن دلبر عیار مرا دید نشان کرد

من در پی آن دلبر عیار برفتم
او روی خود آن لحظه ز من باز نهان کرد

من در عجب افتادم از آن قطب یگانه
کز یک نظرش جمله وجودم همه جان کرد

#مولانا

حاشا که به عالم از تو خوش‌تر یاری‌ست
یا خـــوب‌تر از دیــدن رویــت کاری‌ست

اندر دو جهـــان دلبــر و یارم تــو بسی
هــم پرتــو توست هـر کجا دلداری‌ست

ُ#مولانا

تو سنگ سيه بوسي، من چشم سياهي را
مقصود يكي باشد،
بيگانه چه ميداني؟
ضايع چه كني شب را،
لب ذاكر و دل غافل
تو ره به خدا بردن، مستانه چه ميداني؟


#مولانا

می ده گزافه ساقیا تا کم شود خوف و رجا
گردن بزن اندیشه را ما از کجا او از کجا

پیش آر نوشانوش را از بیخ برکن هوش را
آن عیش بی‌روپوش را از بند هستی برگشا


#مولانا

ای ساقی اگرسعادتی هست تراست
جانی ودلی وجان ودل،مست تراست

اندرسرما عشـقِ تو پا می‌ڪوبد
دستی می‌زن که تاابددست،تراست

َ#مولانا

همه از سلسله عشق تو دیوانه شدند
   همه از نرگس مخمور تو خمار شدند

   همه سوگند بخورده که دگر دم نزنند
مست گشتند صبوحی سوی گفتار شدند


#مولانا

نازنينا نظري كن منم اين خسته ي راهت
شرر افكنده به جانم صنما برق نگاهت

سحرم روي چو ماهت، شب من زلف سياهت
بخدا بي رخ و زلفت، نه بخسبم نه بخيزم

#مولانا

عاشقی پیداست از زاری دل
نیست بیماری چو بیماری دل

علت عاشق ز علتها جداست
عشق اصطرلاب اسرار خداست

هرچه گویم عشق را شرح و بیان
چون به عشق آیم خجل باشم از آن

گرچه تفسیر زبان روشنگرست
لیک عشق بی‌زبان روشنترست

چون قلم اندر نوشتن می‌شتافت
چون به عشق آمد قلم بر خود شکافت


#مولانا

شب مست یار بودم و در های های او
حیران آن جمال خوش و شیوهای او

گه دست می‌زدم که زهی وقت روزگار
گه مست می‌فتادم بر خاک پای او

#مولانا

عشقت صنما چه دلبری ها کردی
درکشتن بنده ساحری ها کردی

بخشی همه عشقت به سمرقند دلم
آگاه نه ایی چه کافری ها کردی...

#مولانا

‌
از  طلب  گوهر   گویای   عشق
موج  زند  موج  چو  دریا  دلم

روز  شد  و  چادر  شب می‌دَرَد
در  پیِ  آن  عیش و تماشا  دلم


از دل تو در دل من نکته‌هاست
آه چه ره است  از دل تو تا دلم

گر  نکنی   بر  دل  من  رحمتی
وای دلم      وای دلم     وا دلم

#مولانا

❤💕:
.
با یار به گلزار شدم رهگذری
بر گل نظری فکندم از بی‌خبری

دلدار به من گفت که شرمت بادا
رخسار من اینجا و تو بر گل نگری؟!!


  #مولانا

بحمدالله فلک را باز فکری در خیال آمد


شب هجران گذشت و نوبت روز وصال آمد

#مولانا_آفتی_منشی

سفر کردم به هر شهری دویدم
چو شهر عشق من شهری ندیدم

ندانستم ز اول قدر آن شهر
ز نادانی بسی غربت کشیدم...

#مولانا

نازنينا نظري كن منم اين خسته ي راهت
شرر افكنده به جانم صنما برق نگاهت

سحرم روي چو ماهت، شب من زلف سياهت
بخدا بي رخ و زلفت، نه بخسبم نه بخيزم

#مولانا

نازنينا نظري كن منم اين خسته ي راهت
شرر افكنده به جانم صنما برق نگاهت

سحرم روي چو ماهت، شب من زلف سياهت
بخدا بي رخ و زلفت، نه بخسبم نه بخيزم

#مولانا

آن جای که عشق آمد جان را چه محل باشد
هر عقل کجا پرد آن جا که جنون باشد


سیمرغ دل عاشق در دام کجا گنجد
پرواز چنین مرغی از کون برون باشد

#مولانا