ای خواجه که نان به زیردستان ندهی
جان گیری و نان در عوض جان ندهی

شرمت بادا که زیردستان ضعیف
از بهر تو جان دهند و تو نان ندهی


#هاتف اصفهانی

هر شب به تٖو با عشق و طرب می‌گذرد
بـر مـن زغـمـت بـه تـاب و تب می‌گذرد

تـو خـفـتـه بـه استراحت و بـی تـو مـرا
تـا صـبـح نـدانـی کـه چـه شب می‌گذرد


#هاتف_اصفهانی

افسوس که از همنفسان نیست کسی
وز معمر گرانمایه نمانده است بسی

دردا که نشد به کام دل یک لحظه
با همنفسی بر آرم از دل نفسی

#هاتف_اصفهانی‎‌‌

به امیدی جوانی صرفِ عشقت کردم و آخر
به پیری ناامید از کویت ای زیبا جوان رفتم

نبَستم دلْ به مهرِ دیگران اما ز کوی تو
ز بس نامهربانی دیدم ای نامهربان رفتم

         #هاتف_اصفهانی

جانا ز ناتوانی از خویشتن به جانم
آخر ترحمی کن بر جان ناتوانم

اغیار راست نازت، عشاق را عتابت
محروم من که از تو نه این رسد نه آنم

#هاتف_اصفهانی

جانا ز ناتوانی از خویشتن به جانم
آخر ترحمی کن بر جان ناتوانم

اغیار راست نازت، عشاق را عتابت
محروم من که از تو نه این رسد نه آنم

#هاتف_اصفهانی

دارم ز غم فراق یاری که مپرس
روز سیهی و شام تاری که مپرس

از دوری مهر دل فروزی است مرا
روزی که مگوی و روزگاری که مپرس

#هاتف_اصفهانی

دارم ز غـٖـــم فـــراق یـاری کـه مپرس

روز سـیـهـی و شـام تـاری کـه مپرس

از دوری مـهـر دل فـروزی اسـت مـرا

روزی که مگوی و روزگاری که مپرس

‌ #هاتف_اصفهانی