کتاب مقتل الحسين، تأليف عالم حنفی و معتزلی خوارزم در سده ششم قمری، خطيب خوارزمي. او شاگرد برجسته زمخشري بود و در خوارزم تا قرن ها مرجعيتش پذيرفته بود. علاوه بر اين کتاب، خوارزمي مناقب علي بن أبي طالب هم دارد. در هر دو کتاب از منابع متقدم مفقود و غير مفقود زيادی نقل می کند. از جمله تقريبا بيشتر کتاب مناقب علي بن أبي طالبِ ابوبکر بيهقي را در اين دو کتاب نقل کرده. همچنين کتاب مناقب علی (ع) از ابوالعلاء همدانی، محدث مهم همدان سده ششم را. درباره او يک مقاله مفصل دارم که شايد آن را پيدا کنم و همينجا بگذارم. متأسفانه برخلاف مناقب علی او که از آن نسخه های کهنه وجود دارد از مقتل او چند نسخه محدود و عموما بسيار متأخر موجود است. اين کتاب به همت مرحوم سماوي و مرحوم علامه امينی منتشر شد. نسخه اقدم از آن در کتابخانه ثقة الاسلام تبريز موجود بود که الآن نمی دانم کجاست. اين کتاب نشانی است مهم از عشق حنفيان خراسان به مقام ابا عبد الله (ع). تشيع نسبت به اهل بيت و ارادت به ساحت آنان همانند بند تسبيحی است برای ايران رنگارنگ ما. عاملی است برای وحدت سرزمينی ايران و تضمينی است برای تماميت ارضی ما.

https://t.me/azbarresihayetarikhi

مقتل الحسين (ع) به روايت دو دانشمند معتزلی و زيدی ايران در سده های چهارم و پنجم قمری. اولی امام الناطق بالحق ابوطالب الهاروني و ديگری امام المرشد بالله الجرجانی. هر دو از دانشمندان مقیم ری (حدود تهران کنونی). در اين کتاب کهنترين روايات شيعی و سنی مقتل الحسين نقل شده. آثار علمی اين دو امام زيدی ايرانی در سده ششم قمری از طريق مسافران طالب علم يمنی شهر ری به صنعاء و صعده و ظفار منتقل شد و منشأ يکی از بزرگترين نهضت های علمی و تمدنی در میان زيديه يمن گردید. زيديان يمن بزرگترين حافظان ميراث مکتوب معتزله در تاريخ تمدن اسلامی هستند. دو ويژگی عمده تاريخ فرهنگی يمن يکی اعتزال است و ديگری تشیع نسبت به اهل بيت.

مولف:سید عبدالعزیز طباطبایی؛سال نشر:1397 قمری

تجارب الأمم و تعاقب الهمم لأبي علي مسكويه(م ٤٢١ق)
الجزء الثاني؛
#کتاب

الإفادة في تاريخ الأئمة السادة لأبي طالب الهاروني(م ٤٢٤ق)
#کتاب

تيسير المطالب في أمالي أبي طالب لأبي طالب الهاروني(م ٤٢٤ق)
#کتاب

مقتل الحسين من أمالي السيدين أبي طالب الهاروني(م ٤٢٤ق) و المرشد بالله الشجري(م ٤٧٩ق)
#کتاب

روایتی در فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام در ماه مبارک رمضان و به خصوص در شب نیمه آن:

في ذكر زيارة الحسين عليه السلام

في أول ليلة من شهر رمضان وليلة النصف منه وآخر ليلة منه
روينا ذلك باسناد إلى أبي المفضل الشيباني، قال: حدثنا أبو محمد شعيب بن
محمد بن مقاتل البلخي بنوقان طوس في مشهد الرضا عليه السلام، قال: حدثني أبي،
عن أبي بصير الفتح بن عبد الرحمان القمي، عن علي بن محمد بن فيض بن مختار، عن أبيه،
عن جعفر بن محمد عليهما السلام انه سئل عن زيارة أبي عبد الله عليه السلام
فقيل: هل في ذلك وقت هو أفضل من وقت؟
فقال: زوروه صلى الله عليه في كل وقت وفي كل حين فان زيارته عليه السلام خير موضوع، فمن أكثر منها فقد استكثر من الخير ومن قلل قلل له، وتحروا بزيارتكم
الأوقات الشريفة، فان الأعمال الصالحة فيها مضاعفة، وهي أوقات مهبط الملائكة
لزيارته.
قال: فسئل عن زيارته في شهر رمضان؟ فقال:
من جاءه عليه السلام خاشعا محتسبا مستقيلا مستغفرا، فشهد قبره في إحدى ثلاث
ليال من شهر رمضان: أول ليلة من الشهر أو ليلة النصف أو آخر ليلة منه، تساقطت
عنه ذنوبه وخطاياه التي اجترحها، كما يتساقط هشيم الورق بالريح العاصف، حتى أنه
يكون من ذنوبه كهيئة يوم ولدته أمه، وكان له مع ذلك من الأجر مثل أجر من
حج في عامه ذلك واعتمر، ويناديه ملكان يسمع نداءهما كل ذي روح الا الثقلين من
الجن والإنس، يقول أحدهما: يا عبد الله طهرت فاستأنف العمل، ويقول الآخر:
يا عبد الله أحسنت فأبشر بمغفرة من الله وفضل.

إقبال الأعمال لابن طاووس ج١ ص٤٥_٤٦؛
#مناسبتی

چند توصیه اخلاقی و حکیمانه از امام مجتبی (ع)
اى فرزند آدم! از حرام ‏هاى الهى خود را پاک نگهدار، عابد خواهى بود. راضى به آنچه خدا تقسیم کرده باش، بى نیاز خواهى بود. با همسایگانت خوب رفتار کن، مسلمان خواهى بود. با مردم همان گونه رفتار کن که دوست دارى با تو رفتار کنند، عادل خواهى بود. پیش از شما، اقوامى بودند که اموالى گردآوردند، بناهایى ساختند، آرزوهاى طولانى داشتند، اما آنچه فراهم آوردند، بى‏فایده ماند، کارهایشان فریب و بى ‏پایه شد و سکونت‏گاهایشان، مقبره گردید. اى فرزند آدم! از روزى که از مادر زاده شدى، یکسره در نابودى عمرت تلاش مى‏ کنى. از آنچه در اختیار توست، توشه‏ اى براى آنچه پیش روى توست فراهم ساز. مؤمن زاد و توشه بر مى‏دارد، کافر به عیش مى‏پردازد.
آن حضرت بعد از این موعظت، این آیت را ‏خواند که: و تزوّدوا فإن خیر الزّاد التقوی: توشه برگیرید که بهترین توشه تقواست.
و در روایت دیگر فرمودند: وقتى دیدى که کسى متعرض آبروى مردم مى ‏شود، تلاش کن تا تو را نشناسد. آنچه را طاقت انجامش را ندارى، بر خود تکلیف مکن، و متعرض آنچه بدان نمى ‏رسى، نشو، و آنچه را تسلط بر آن ندارى، به شمار میار، و جز به مقدار آنچه بهره مى ‏برى، خرج مکن، و جز به مقدار داشت هایت، برداشت مطلب، و جز در آنچه طاعت الهى را به جاى مى‏آورى، خشنود مباش، و جز در آنچه خود را شایسته آن می ‏دانى، وارد مشو، چرا که تکلیف ما لایطاق سفاهت است، و تلاش براى آنچه دست نایافتنى است، زحمت است، و شمارش آنچه در اختیارت نیست، فضاحت است، و خرج کردن در آنچه فایده ندارد، عصبانیت و خشم است؛ همچنان که انتظار برداشتى افزونِ بر داشت هم سخافت و بى‏ عقلى است؛ چندان که نشستن در جایگاهى که شایستگى و استحقاقش نیست، مشرف شدن بر هلاکت و نابودى است.

۱۵ ماه مبارک رمضان سالروز خروج مسلم بن عقیل از مکه به سوی کوفه؛
مروج الذهب مسعودی ج۳ ص۵۱
#مناسبتی

1572844403-9619-27-4.pdf

مصادر کتاب مقتل امیرالمومنین(ع) ابن ابی الدنیا (م ۲۸۱ ق).
ترجمه مقاله جیمز ای. بلامی

مطالعه این دسته مقالات،برای شناخت هرچه بهتر مقتل نگاری های قرون اولیه اسلامی اهمیت دارد،و آشنایی هر چه بیشتر با این گونه مطالعات بر شناخت بهتر روایت گری مقتل الحسین علیه السلام در قرون اولیه نیز موثر است.

⚫ *19رمضان:*

*جرح الإمام علي(ع) بضربة سيف أشقى الأشقياء الملعون ابن ملجم المرادي الخارجي، وذلك سنة 40هـ في مسجد الكوفة المعظّم.*

📚 أُنظر: الإرشاد، الشيخ المفيد، ج1، ص19.

كتاب مقتل أمير المؤمنين عليه السلام

تأليف : حرز بن علي العسكري البحراني ( ت976هـ)

🎥سکانس ضربت خوردن حضرت امیرالمومنین علی مرتضی (صلوات الله علیه)




#سریال_امام_علی

@ReligionsLibrary1

‍ ▪️ نسخهٔ کهن مقتل امیرالمؤمنین علیه السلام از این أبی الدنیا

در مجموعه نسخ عکسى موجود در کتابخانه محقق طباطبائى، عکسى از یک نسخه منحصر به فرد به شماره ۱۶۵ موجود است که مرحوم محقق طباطبائى از کتابخانه دار الکتب الظاهریه دمشق تهیه کرده و با تحقیقى علمى و دقیق در مجله تراثنا عرضه کرده است.
این نسخه به شماره ۴۱۳۴، بخشى از مجموعه شماره ۹۵ از صفحه ۲۳۲ تا ۲۵۰ در کتابخانه دار الکتب الظاهریه دمشق نگهدارى می‌شود و شامل مقتل أمیرالمؤمنین علیه السلام نوشته أبوبکر عبدالله بن محمد بن عبید بن سفیان بن قیس القرشى الأموى مشهور به ابن ابى الدنیا (۲۰۸ ـ ۲۸۱ هـ) است.
ابن ابى الدنیا چنانکه از منابع شرح حال وى بر می‌آید دانشمند و محدث والا مقامى است که تربیت چند تن از فرزندان خلفاى عباسى را از جمله معتضد و مکتفى بر عهده داشته است. ابن ندیم در فهرست خود، از او با عنوان «وَرِعاً زاهِداً عالِماً بِالأخبارِ والرِوایات» یاد کرده و تاریخ وفات او را چهاردهم جمادى الأولى یا جمادى الآخره ثبت کرده است. بر اساس منابعى که به زندگانى و ذکر مصنفات ابن ابى الدنیا پرداخته‌اند از قبیل تهذیب الکمال مزى و سیر أعلام النبلاء ذهبى و تاریخ ابن کثیر، وى از نویسندگانى است که آثار بسیارى از خود بر جاى گذاشته‌اند و بنا بر قول ذهبى یکصد و شصت و یک کتاب تألیف کرده است که از فهرستى که او ارائه کرده است یکى همین مقتل أمیر المؤنین علیه السلام و دیگرى فضائل أمیرالمؤمنین علیه السلام است.
در کتابخانه ظاهریه، رساله‌اى از مجموعه شماره ۴۲ به معرفى آثار ابن ابى الدنیا پرداخته و این رساله را کتابشناس برجسته دکتر صلاح الدین منجد با حک و اصلاح و اضافاتى با عنوان «معجم مصنفات ابن أبي الدنیا» در مجلة مجمع اللغة العربیة بدمشق شماره ۴۹ سال ۱۹۷۴ منتشر کرده و بنا بر این رساله تعداد کتابهاى وى ۱۹۸ عنوان است. بروکلمن هم در تاریخ الأدب العربي تعداد بسیار زیادى از نسخ موجود از آثار ابن ابى الدنیا را برشمرده است.
راوى کتاب حاضر، حسین بن صفوان بن اسحاق بن ابراهیم ابو على برذعى بغدادى متوفاى ۳۴۰ هجرى است. شرح حال وى نیز در تاریخ بغداد خطیب و الأنساب سمعانى و سیر أعلام النبلاء و العبر ذهبى آمده و از راویان کتب ابن ابی الدنیاست. از حسین بن صفوان نیز محمد بن عبدالله دقاق بغدادى این کتاب را روایت کرده است.
این نسخه، از ابتدا افتادگى دارد و مقدار این افتادگى مشخص نیست. بنا بر نظر محقق طباطبائى افتادگى زیادى دارد و احتمالاً این افتادگى شامل بخش فضائل حضرت بوده است.
نسخه بدخط و دشوارخوان است و بسیار کم اعجام دارد. به گفته محقق طباطبائى خط نسخه بین کوفى و نسخ است به احتمال زیاد، مربوط به عهد نزدیک به حیات مؤلف است و در زمان املاء نسخه توسط حسین بن صفوان بر شاگردش، کتابت شده است. محقق طباطبائى آن را مربوط به زمانى می‌داند که خط کوفى در مسیر تحول به نسخ بوده و هنوز به صورت نهایى این مسیر را نپیموده است.
این نسخه در فهرست نسخ خطى کتابخانه ظاهریه معرفى شده است: در فهرست تاریخ عش صفحه ۸۲ ، در فهرست تاریخ ریان صفحه ۶۹۰ و فهرست حدیث البانى صفحه ۱۴.
در انتهاى نسخه دو سماع وجود دارد یکى مربوط به سال ۴۳۸ و دیگرى سال ۴۶۴ هجرى.
براى تفصیل در شرح حال مؤلف - مفصلترین شرح حال وى در منابع کهن، در تهذیب الکمال مزى آمده است - و شناسایى نسخه به مقدمه مرحوم محقق طباطبائى بر تحقیق این رساله، در مجله تراثنا شماره ۱۲ سال ۱۴۰۸ مراجعه کنید.
متن کامل نسخه هم اینجا در سایت بنیاد محقق طباطبائی منتشر شده است.

#امام_علی
#امیرالمؤمنین
#نسخه_خطی
#ابن_ابی_الدنیا

https://t.me/ali_tabatabai

نبذات من مقتل الإمام أميرالمؤمنين علي بن أبي طالب صلوات الله و سلامه عليه(۱):

فحدثني محمد بن الحسين الأشناني
وغيره قالوا حدثنا علي بن المنذر الطريقي قال حدثنا ابن فضيل قال حدثنا فطر عن
أبي الطفيل قال: جمع أمير المؤمنين علي الناس للبيعة فجاء عبد الرحمان بن ملجم فرده
مرتين أو ثلاثا ثم بايعه، فقال له علي: ما يحبس أشقاها؟ فوالذي نفسي بيده
لتخضبن هذه من هذه، ثم قال:
أشدد حيازيمك للموت * فإن الموت لاقيك
ولا تجزع من الموت * إذا حل بواديك.

مقاتل الطالبيين لأبي الفرج الأصفهاني ص١٨؛

#مناسبتی

نبذات من مقتل الإمام أميرالمؤمنين علي بن أبي طالب صلوات الله و سلامه عليه(٢):

قال أبو مخنف. فحدثني أبي عن عبد الله بن محمد الأزدي، قال. إني لأصلي تلك
الليلة في المسجد الأعظم مع رجال من أهل المصر كانوا يصلون في ذلك الشهر من أول
الليل إلى آخره إذ نظرت إلى رجال يصلون قريبا من السدة قياما وقعودا، وركوعا
وسجودا، ما يسأمون، إذ خرج علي لصلاة الفجر، فأقبل ينادي. الصلاة الصلاة
فما أدري أنادى أم رأيت بريق السيف؟ وسمعت قائلا يقول الحكم لله يا علي لا لك
ولا لأصحابك، ثم رأيت بريق سيف آخر ثانيا وسمعت عليا يقول. لا يفوتنكم الرجل.

مقاتل الطالبيين لأبي الفرج الأصفهاني ص٢١؛

#مناسبتی