از بی‌طرفی ‎#بنیاد_مردم ،همین بس که گلشیفته تبلیغش می‌کند و موسسش مثل خانم فراهانی سفید پرچم را می‌خواهد و سخن شهبانو درباره علاقه‌ی مردم به پادشاهی را توهم ایشان می‌داند.این نئو توده‌ایهای ورژن ۲۰۲۲ بمانند اسلافشان که به اسم مردم، زندگی‌ را کشتند، برای فریب جدید آمده‌اند

🔥 @Iranban2577

نئو‌چپها نظرات سیاسی‌شان را پنهان می‌کنند چرا که مردم از هر آنچه که به کژراهه ۵۷ منتهی میشود بیزارند.... .

تنها آخوندها مسبب این ویرانی نیستند. حزب توده، جبهه ملی‌چی‌ها، چریکبازان، مجاهدین که در کثافت ۵۷ نقش داشتند، در کنار آخوندها جز مجرمین ۵۷تی هستند. مردم هم با جمهوری اسلامی مبارزه می‌کنند هم نئو‌چپها

🔥 @Iranban2577

نشان شاهنشاهی ایران در زمان قاجار

این یعنی درک و شعور حکومت پیشامدرن قاجار خیلی از جمهوری‌خواهان عصر حاضر بیشتره

جمهوری خواه ایرانی: پرچم نیارین تجمع. وسطش سفید باشه. تاریخ کوفتی.....

🔥 @Iranban2577

نابودی هزاران اثر تاریخی در گلپايگان اصفهان
فیلمش تو سایتهای داخلی هست

قاجار اونقدر واقع بینی داشت، که میفهمید گاوه، نمی‌فهمه اثر تاریخی میخاد چکار، حداقل بفروشه به یه مملکت متمدن

این پدسگا همینقدرم نمیفهمن با پتک میزنن میترکونن
آخه یه نفر چقدر باید احمق باشه ندونه اثر تاریخی چیه، خب پدسگا حداقل بفروشید به خارجیا بعد معدنو برداشت کنید!!!

🔥 @Iranban2577

🔷پانکردیسم، حق تعیین سرنوشت و مهدی جلالی تهرانی

مهدی جلالی تهرانی از عناصر معروف جمهوری طلب اپوزسيون است. به تازگی آقای جلالی تهرانی از اپوزسيون جمهوری طلب که مورد علاقه پانکردها و سایر قبیله گرایان است در توییتی از کسانی که ایران را کشوری چند ملیتی و دارای حق تعیین سرنوشت می‌دانند درخواست ائتلاف کرده است. مساله‌ای که خط قرمز هر ایرانی میهن‌پرستی است ولی می‌شود گفت تجزیه طلبان، فدرال خواهان و دشمنان زبان و پرچم ملی زیر چتر جمهوری طلبی گرد هم آمده‌اند و از دموکرات بودنشان همین بس که حتی مردم ایران را قائل به حق انتخاب حکومت خود نمی‌دانند.کسانی مانند جلالی تهرانی که سالروز بازپس‌گیری آذربایجان از فرقه تباه پیشه‌وری مزدور شوروی را آنگونه که پانترکها می‌خواهند نشان می‌دهند و هم زمان توسط رسانه ها و عناصر قومگرای پانکرد و پانعرب حمایت می‌شوند! پشتیبانی که در صورت قدرت گرفتن ایشان و همفکرانش برای کردها، عربها، لرها و آذری ها گران تمام می‌شود چرا که ما هیچ استان تک قومی نداریم و مردم ایران با هر گویشی که دارند چون تار و پود یک قالی در هم تنیده اند و هرگونه مرزبندی و خط کشی موجب از هم گسیختگی و نابودی نه تنها ایران و بلکه در درجه نخست اقوام آن می‌شود.
اما حق تعیین سرنوشت که لقلقه زبان جمهوری طلبان و قوم گرایان است چیست؟ آیا به واقع طبق قوانین بین‌المللی اقوام و قبایل و گویشوران زبانی خاص حق دارند که از یک کشور و دولت_ملت جدا شوند و یک کشور مستقل بسازند؟
نخست به مواردی اشاره می‌کنیم که اقوام و ملل و گویشوران اقلیت در کشورهای متفاوت تصمیم بر جدایی از کشور و ایجاد حکومت مستقل خود گرفتند.
در جریان شورش کردها در ترکیه که منجر به تشکیل دولت آرارات در ٢٨ اکتبر ١٩٢٧ میلادی در جنوب شرقی ترکیه شد، دولت ترکیه بلافاصله واکنش نشان داد و به مناطق کردنشین حمله و به به معنای واقعی از بیخ و بن درو کرد.
روستاهای درگیر در شورش بطور مداوم از ٢ تا ٢٩ اکتبر با طور مداوم بمباران شدند و متقاعب آن ارتش ترکیه به دره زیلان حمله کرد و بر اساس گفته های روزنامه جمهوریت در تاریخ ١۶ ژوئیه ١٩٣٠ حدود ١۵٠٠٠ نفر غیرنظامی کرد کشته شدند و رودخانه زیلان پر از جنازه شد.
فرانسه و انگلستان چندین بار تجزیه‌طلبان خود را به نحو فجیعی سرکوب کرده‌اند چنانچه برخی روستاها و شهرهای غیرفرانسوی زبان نابود شدند اما نه تنها از این مسائل شرمنده نیستند بلکه آن را حق خود بر تمامیت ارضی و ملی خود می‌دانند.
همه‌پرسی استقلال کاتالونیا در اول اکتبر ٢٠١٧ توسط دولت خودمختار کاتالونیا برگزار شد که واکنش تند دولت اسپانیا را در پی داشت.
درباره جنگ داخلی آمریکا هفت ایالت برده‌دار جنوبی جدایی خود را از ایالت متحده اعلام کردند تا برای خودشان کنفدراسیون یا دولت موتلفه تشکیل دهند این جنگ موجب کشته شدن بیش از صد هزار تن از ایالات جنوبی آمریکا شد تا جلوی تجزیه کشور آمریکا گرفته شود و آثار و بناهای ایالات جنوبی به شدت ویران شدند!
آبراهام لینکلن رئیس‌جمهور آمریکا که از او به عنوان آشتی خواه ترین نام برده می‌شود در این باره نقل قول معروفی دارد :(طبیعتا ضد برده‌داری هستم ولی من سوگند خورده‌ام که در حد توانم از قانون اساسی ایالات متحده و تمامیت کشور حفاظت و دفاع کنم و خواهم کرد حتی به قیمت برده‌داری یا کشتن هزاران تن.)
با ایجاد دولت مدرن در ایران نه تنها چنین سرکوب‌هایی انجام نشد بلکه با وجود افسانه سازی های تجزیه طلبها در دولت پهلوی برخی افراد فرقه های تجزیه طلبان بخشیده شدند.
اسنادی که ارائه شد مهر باطلی است بر ادعای های کودکانه تجزیه طلبان و قلم به دستان بیسواد که تمام قواعد بین‌المللی را وارونه و برعکس می‌فهمند.
نظام حقوقی بین‌الملل بازیچه مشتی هوچی و قبیله گرا نیست که برای سیاهچادر هایشان هم حق حاکمیت ملی تصور می‌کنند!
ضمن اینکه ما در ایران چیزی به نام اقلیت نداریم، همه تیره‌ها و مردم در ایران، ایرانی هستند.
@iranban_kord

🔷حق تعیین سرنوشت اعلامیه حقوق بشر چیست
وقتی از حق تعیین سرنوشت ملت‌ها طبق اعلامیه حقوق بشر و منشور سازمان ملل متحد سخن گفته می‌شود و ادعای مظلومیت و هرگونه تجزیه می‌شود نباید فراموش کرد :
١:این حق به موجب اعطای استقلال ملت‌های تحت استعمار اروپا و آمریکا و استعمارگران بوده و دخلی به دولت_ملت کهن ایران یا بطور کل بخش‌های داخلی و مناطق سرزمینی کشورها ندارد بلکه یک کشور باید توسط یک کشور دیگر اشغال‌شده باشد که چنین چیزی درباره هیچ یک از مناطق ایران وجود ندارد.
٢:به موجب همان قوانین بین المللی، تمامیت ارضی و استقلال و مرزهای هیچ کشوری قابل تجاوز، تجزیه و خدشه دار شدن حتی به بهانه تعیین سرنوشت نیست و نباید باشد.
ماده ٢ بند ۴ منشور سازمان ملل می‌گوید :همه اعضا در مناسبات بین‌المللی خود از هرگونه تهدید یا بکارگیری زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی یک کشور معطوف است یا به نحوی با اهداف سازمان ملل متحد مغایرت دارد خودداری کنند)
بر این اساس هیچ کشوری نمی‌تواند علیه تمامیت ارضی دیگر کشورها تجاوز، اقدام خصمانه یا تهدیدی انجام دهد و این قاعده درباره تجزیه کشور نیز مصداق پیدا می‌کند،کاری که آحاد جماهیر شوروی با ایران کرد و به وسیله احزاب تجزیه طلب فرقه دموکرات در آذربایجان و مهاباد و پیش از آن در شمال در صدد تجزیه آن بود.
جالب آنجاست که حتی در بیانیه حقوق اقلیت‌ها، ملت‌ها و اقوام درون کشوری در جهان، تجزیه طلبی محکوم است و هیچ احدی حق ندارد مواد و اصول حقوق بشر را به سود تجزیه طلبی تفسیر کند :بند ۴ ماده ٨ بیانیه حقوق اقلیت‌های ملی یا قومی، مذهبی و زبانی ١٩٩٢ مصوب مجمع عمومی ملل متحد :( هیچ چیز در بیانیه حاضر نباید بنیان هیچ فعالیتی در مخالفت با اهداف و اصول سازمان ملل متحد قرار گیرد علل الخصوص حق ملل در برابری در "حاکمیت تمامیت ارضی" و استقلال سیاسی ملل را خدشه دار نماید.)
و از همه مهم تر شایان ذکر است در پاراگراف ۶ قطعنامه ١۵١۴ مجمع عمومی سازمان ملل بیان می‌کند (( حق تعیین سرنوشت نمی‌تواند و نباید زوری تفسیر شود که به "تمامیت سرزمینی" یک کشور و ملت آسیب برساند))
۶ (هر گونه تلاشی که هدف آن بر هم زدن جزئی یا کلی وحدت ملی و تمامیت ارضی یک کشور باشد با اهداف و اصول منشور ملل متحد ناسازگار است.)
همه می‌دانند مرزهای کشورهای آفریقایی جعلی و بر اساس قراردادهای بین‌المللی است. چون مرزهای آنان طبق قاعده مرزبندی هندسی و عرض جغرافیایی انجام شده بدون در نظر گرفتن اشتراکات قومی و مذهبی مردم که هر از چند گاه موجب جنگ های خونین ملی، قومی قبیله ای شده است اما با این همه و با وجود اعتراضات و درگیری های فراوان اجازه تغییر مرز به آنها داده نمی‌شود.
"هر چند مرزهای کنونی در آفریقا میراث استعمار است و از نظر مسائل قومی، جغرافیایی و اداری کاستی های آشکاری دارند اما ادعای تغییر مرزها بر اساس ملاحظه عدالت و انصاف پذیرفتنی
نیست؛ لذا این مرزها.... از اعتبار قاعده ثبات در مرزها برخوردار بوده و حقوق بین الملل از آن حمایت می‌کند "
رجوع کنید به قانون اوتی پاسیدینتر.
در پرونده مربوط به به کبک کانادا این موضوع مطرح شد که آیا جدایی و حق تعیین سرنوشت با یکدیگر انطباق دارند؟
و حتی همه‌پرسی برای جدایی کبک از کانادا به دلیل فرانسوی زبان بودن برگزار شد. پس از ارجاع موضوع به دادگاه کانادا و نظر پرفسور کرافورد این دادگاه حکم کرده که این جدایی یکجانبه کبک در صورت موفقیت آمیز بودن غیر قانونی است. البته این همه پرسی باعث فرار سرمایه ها از کبک و تبدیل آن به یک ایالت عقب مانده و فقیر شد به گونه ای که وقتی برای بار ویور سخن از همه پرسی شد خود مردم کبک مخالفت کردند!
پرفسور کرافورد از برجسته ترین حقوق دانان بین‌المللی در پاسخ به پرسش به این مسئله گفت :(اصولا چیزی به نام حق جدایی در حقوق بین‌المللی وجود ندارد حتی اگر متکی بر رای اکثریت مردم یک ناحیه یا سرزمین باشد)

@iranban_kord

‏این اتفاقات، در افسانه‌ی کربلا رخ نداد ولی مدعیان شیعه‌گری در جمهوری اسلامی ۱۴۰۰ سال برایش اشک تمساح ریختند و زیر پرچمش جنایت کردند

🔥 @Iranban2577