•••🍃🌸JOiN👇🏻
•••••••❥•
شهریورے ها را نمے توان شناخت !
شخصےت هایِ پیچیده و نسبتاً ساڪتے ، ڪه دنیایِ اسرار آمیزِ خودشان را دارند ...
آدم هایے سر به زیر و نجیب ڪه خُلق و خویے متعادل و پسندیده دارند ...
در نگاهِ اول ، آدم هایِ بے تفاوت و خونسردے به نظر مے رسند اما بعد از مدتے مے فهمے ڪه هیچ ڪس در "رفاقت" ، وفادارتر از شهریورے ها نیست !
احساسِ آرامشے ڪه ڪنارِ متولدینِ این ماه مے توان داشت ، حضورشان را دوست داشتنے تر مے ڪند !
شهریوری ها زلالند و اهلِ ڪینه و ڪدورت نیستند ...
دلشان ڪه گرفت ؛ ڪنجِ تنهایے شان مے نشینند و خودشان را آرام مے ڪنند ، اما هرگز دلے را نمے رنجانند !
می توان همه جوره رویِ رفاقتِ شهریورے ها حساب ڪرد ، با آن ها درد دل ڪرد و هرگز پشیمان نشد !
ےڪ شهریورے ، سرش به ڪارِ خودش گرم است و ابداً اهلِ دخالت و سرک ڪشیدن در زندگیِ دیگران نیست ... و اینجاست ڪه باید گفت ؛ ڪاش همه ے آدم ها مثلِ شهریورے ها بودند !

#نرگس_صرافیان_طوفان

─┅─═इई 🌺🌼🌺ईइ═─┅─
@madar7074

•••🍃🌸JOiN👇🏻
•••••••❥•
شهریورے ها را نمے توان شناخت !
شخصےت هایِ پیچیده و نسبتاً ساڪتے ، ڪه دنیایِ اسرار آمیزِ خودشان را دارند ...
آدم هایے سر به زیر و نجیب ڪه خُلق و خویے متعادل و پسندیده دارند ...
در نگاهِ اول ، آدم هایِ بے تفاوت و خونسردے به نظر مے رسند اما بعد از مدتے مے فهمے ڪه هیچ ڪس در "رفاقت" ، وفادارتر از شهریورے ها نیست !
احساسِ آرامشے ڪه ڪنارِ متولدینِ این ماه مے توان داشت ، حضورشان را دوست داشتنے تر مے ڪند !
شهریوری ها زلالند و اهلِ ڪینه و ڪدورت نیستند ...
دلشان ڪه گرفت ؛ ڪنجِ تنهایے شان مے نشینند و خودشان را آرام مے ڪنند ، اما هرگز دلے را نمے رنجانند !
می توان همه جوره رویِ رفاقتِ شهریورے ها حساب ڪرد ، با آن ها درد دل ڪرد و هرگز پشیمان نشد !
ےڪ شهریورے ، سرش به ڪارِ خودش گرم است و ابداً اهلِ دخالت و سرک ڪشیدن در زندگیِ دیگران نیست ... و اینجاست ڪه باید گفت ؛ ڪاش همه ے آدم ها مثلِ شهریورے ها بودند !

#نرگس_صرافیان_طوفان

─┅─═इई 🌺🌼🌺ईइ═─┅─
@madar7074

توصیه می‌کنم که "تنهایی رو تمرین کنید و همیشه آمادگی این رو داشته باشید که تنهایی بتونید دووم بیارید."
احتیاط، اولین و مهم‌ترین شرط عاقل بودنه؛
تو جمع باشید، رفیق داشته‌باشید، معاشرت کنید؛ اما جوری پیش برید که اگه ناگهان از همه طرف رها شدید، زیر پاتون محکم باشه و نیفتید...

#نرگس_صرافیان_طوفان

می‌گذارم آدم‌ها تا جایی که می‌توانند از اینکه لایق حضور در جهان منند ناامیدم کنند، خوب بتازانند، خوب خودشان را نشانم بدهند، خوب با قسمت‌های تاریک وجودشان مواجه شوند و خوب نقاب از دستانشان بیفتد و بی‌نقاب مقابل من و آینه بایستند؛ آن‌وقت است که بلند می‌شوم و با یک حرکت همه چیز را تمام می‌کنم.
هر ضربه و آسیب، باید پختگی و درسی به همراه داشته‌باشد و من بدون یادگیری و رسیدن به نتایجی کارآمد و درست، هیچ کتابی را نمی‌بندم حتی اگر مجبور شوم یک صفحه را هزار مرتبه و هزار مرتبه و هزار مرتبه بخوانم.
اگر آزارم داده‌ای و حس می‌کنی هنوز در مرزهای جهان منی و ساکت مانده‌ام؛ این یعنی هنوز کتاب را نبسته‌ام...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@madar7074

توصیه می‌کنم که "تنهایی رو تمرین کنید و همیشه آمادگی این رو داشته باشید که تنهایی بتونید دووم بیارید."
احتیاط، اولین و مهم‌ترین شرط عاقل بودنه؛
تو جمع باشید، رفیق داشته‌باشید، معاشرت کنید؛ اما جوری پیش برید که اگه ناگهان از همه طرف رها شدید، زیر پاتون محکم باشه و نیفتید...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@madar7074

خانه‌ی پدری جایی‌ست که هزار ساله هم که باشی، آنجا بچه‌ای... خشمگین‌ترین هم که باشی، آنجا آرامی و قوی‌ترین هم که باشی، آنجا ضعیفی و دنبال پناه گرفتن پشت اقتدار پدرانه و آغوش مادرانه‌ای می‌گردی... چه خوب است خانواده داشتن، خواهر داشتن، برادر داشتن و گاه‌گاهی دور هم جمع شدن و اندوه زمانه را پشت درهای خانه جا گذاشتن...

#نرگس_صرافیان_طوفان


@madar7074

اگر جایی بی‌توجهی و بی‌مهری دیدی، متوقف نشو، نپرس و گلایه نکن! تلاش کن و ارزشمند شو، آنقدر که به هیچ بهانه‌ای نتوانند انکارت کنند...

#نرگس_صرافیان_طوفان


@madar7074

ببین!
تو انسان خوبی هستی، تا وقتی که برای کسی بد نمی‌خواهی و قلب کسی را به عمد نمی‌شکنی و آرامش کسی را به عمد نمی‌خراشی.
تو انسان خوبی هستی، حتی اگر گاهی خسته می‌شوی، از کوره در می‌روی و از رفتارها و حرف‌ها می‌رنجی. تو انسان خوبی هستی، حتی اگر گاهی نتوانی کارها را خوب پیش ببری، موفق نشوی، یا نیمه تمام رها کنی.
تو انسان خوبی هستی، حتی اگر گاهی خشمگین شوی، بغض کنی، نپذیری، متوقف شوی و در خودت فرو بروی.
تو انسان خوبی هستی و آدم‌های خوب حق دارند خسته شوند، نتوانند، نه بگویند، فاصله بگیرند یا حتی گاهی ناآرام، غمگین و خشمگین باشند.
خودت را سرزنش نکن، ادامه بده و به این فکر کن که فرق است میان کسی که شنا بلد بوده و دل به دریا زده، با کسی که دل به دریا زده و خودش به مکافات، شنا آموخته...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@madar7074

گفت: بیشترِ زن‌ها از جنگیدن و قوی بودن بیزارند، تو چی؟ گفتم: من دلم می‌خواهد قوی باشم، لباس رزم بپوشم، از خانه بزنم بیرون، فاتح جنگ‌های بسیاری باشم، به خانه که بازگشتم در آغوش امن و گرم مرد عاشقی پناه بگیرم.
من دلم می‌خواهد قوی‌ترینِ جهان باشم و ضعیف‌ترینِ یک نفر...
من دلم می‌خواهد یک نفر باشد در میان آدم‌ها که در بی‌رحم‌ترین حالات من، کودک معصوم و بی‌پناهی را ببیند که دلش آغوش امنی خواسته برای پناه بردن و گریستن.
من دلم می‌خواهد حتی اگر حق با من نبود، یک نفر همیشه و همه جا حق را به من بدهد.
من دلم می‌خواهد یکی باشد؛ آنقَدَر شایسته و امن؛ که نیمه‌ی ضعیف و ظریفم را به او نشان بدهم و نیمه‌ی جسورم را به آدم‌ها...

#نرگس_صرافیان_طوفان


@madar7074

ما چون خواستیم، دویدیم
ما چون خواستیم، زمین خوردیم
ما چون خواستیم، شکستیم
ما چون دویدیم، زمین خوردیم و شکستیم؛ رسیدیم...

مگر می‌شد بدون زحمت و تاوان، به خوشبختی و لبخند رسید؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان


@madar7074

ناگهان به خودم آمدم و دیدم دارم از بین می‌روم!!! باید خودم را نجات می‌دادم! به خودم گفتم به درک که نشد، که نمی‌شود، که نخواهد شد، که نرسیدم، که نمی‌رسم، که نخواهم‌رسید!!! بلند شدم، آبی به صورتم زدم، بهترین لباسم را پوشیدم، از خانه زدم بیرون و خودم را تا نزدیک‌ترین کافه رساندم، با صدای موزیک، چشم‌هام را بستم، نفسی عمیق کشیدم، قهوه‌ام را نوشیدم و آرام‌تر شدم. زدم به خیابان، دست‌ها را به جیبم بردم، به آسمان نگاه کردم و با خودم گفتم: گور بابای روزگار و مشکلاتی که تمام نمی‌شوند،،، این جوانی و دوران کوتاه زیست من است که دارد به اندوه و در سیاهی مطلق، تمام می‌شود! مگر من چندبار بیست، سی، چهل یا پنجاه ساله خواهم شد؟!
و به خودم قول دادم سفر بروم،
و به خودم قول دادم خوشحال‌تر باشم،
و به خودم قول دادم آرام آرام و با لبخند و در جوار لذت بردن‌هام همه چیز را حل کنم...
چراغم سوخته! به سوگواری‌اش در سایه بمانم و خورشید را از خودم دریغ کنم؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان


@madar7074

بی مقدمه از عمق جانش گفت: "چه خوب که هستی!" و من آماده بودم تا کوه را از جا بکنم و دنیا را با همین دست‌های خالی‌ام فتح کنم...
گاهی یک قدردانیِ به‌جا، معجزه می‌کند و مرهم همه جانبه‌ای می‌شود روی عمیق‌ترین زخم‌ها...
آدم‌ها فقط می‌خواهند دیده شوند. مهم نیست چقدر برایشان سخت بوده، چقدر راه آمده‌اند و چقدر تاوان داده‌اند، همین که بدانند قدرشان دانسته می‌شود، برایشان بزرگ‌ترین پاداش و دلچسب‌ترین حالت احترام و دوست داشتن است.
گاهی بدون مقدمه از خوبیِ آدم‌ها حرف بزنید، از کارهای ارزشمندشان، از گذشت‌هایی که داشته‌اند، ذکاوتی که به خرج داده‌اند، عشقی که بی‌چشمداشت نثار کرده‌اند و جهانی که به یمن حضور آنان بهتر شده...
آدم‌ها را ببینید و به آنان بگویید: چه خوب که در جهانِ شما هستند...
آدم‌ها را ببینید، پیش از آن‌که ناچار شوند با بغض و تقلا، خودشان را به شما یادآوری کنند...
که دیدن، مادامی ارزش دارد
که هنوز به التماس آلوده نشده‌باشد...

#نرگس_صرافیان_طوفان


@madar7074