‍ 👈نوای غم انگیز زنان افغانستان 👉

👈 به امید آزادی راستین زنان #خراسان_بزرگ و همه سرزمینهای #ایران_بزرگ_فرهنگی

@LoversofIRAN

آهنگ زیبای: نیست شوقی که زبان بازکنم
خواننده: #شهلا_زلاند
ترانه سرا: #نادیا_انجمن

ویدیو را از پایان نوشتار بارگیری کنید

@LoversofIRAN

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

👈#شهلا_زلاند، خواننده ی زن افغانستانی که با خواننده ی بنام ایرانی، #لیلا_فروهر به اجرای زنده پرداخته است.
او دختر خواننده و آهنگساز #جلیل_زلاند و خواهر #فرید_زلاند و خوانندگان #سهیلا زلاند و #وحید زلاند است.
شناخته ترین عضو خانواده ی آنها برادرش #فرید_زولاند است که زادهٔ ۹ مرداد ۱۳۳۴ در کابل است. اما فرید زلاند که بسیار #ایران_دوست است آنقدر که به موسیقی ایران خدمت کرده برای افغانستان آهنگ نساخته است. او برای سرشناسترین خوانندگان موسیقی پاپ ایران از جمله #داریوش، #ابی، #گوگوش، #ستار، #معین، #منوچهرسخایی و #هایده،
پیش و پس از انقلاب ۱۳۵۷ آهنگ‌سازی کرده است.

👈 #نادیا_انجمن (۱۳۵۹ - ۱۳۸۴) اهل هرات از بانوان شاعر جوان باختر (غرب) افغانستان بود که به سرایش غزل و شعر نو می‌پرداخت و عضو انجمن ادبی مخفی کارگاه سوزن طلایی در زمان طالبان بود.
او از پانزده سالگی به سرودن شعر آغاز کرد، اما آغاز شاعری او، مصادف بود با اشغال شهر هرات توسط گروه بنیادگرای طالبان. طالبان، هر گونه فعالیت اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و سیاسی زنان و دختران افغان را ممنوع کرده بودند. نادیای نوجوان نیز، سالهای پر تب و تاب نوجوانی خود را در زیر سایه حاکمیت تندروهای #طالبان گذراند. او در آن سالها که زنان بدون داشتن محرم، حق بیرون رفتن از خانه نداشتند، در خانه به طور خصوصی درس می‌خواند و در جلسات خصوصی و مخفیانه ادبی هرات شرکت می‌کرد.
نادیا انجمن از دست پرورده‌های کارگاه سوزن طلایی است. این کارگاه، در زمان حاکمیت طالبان، توسط شماری از فرهنگیان هرات ایجاد شده بود و در پوشش آموزشخیاطی به زنان، جلسات نقد ادبی و شعرخوانی دایر می‌کرد.
با سقوط طالبان در سال ۲۰۰۱ میلادی، نادیا انجمن هم به ادامه تحصیل در مدرسه پرداخت و بعد وارد #دانشگاه_هرات شد و در دانشکده ادبیات به تحصیل پرداخت.
شوربختانه این بانوی جوان آینده دار که به گفته شماری از نویسندگان افغانستانی میتوانست در صورت زنده ماندن از سرآمدن زنان شاعر افغانستان باشد، در سال ۲۰۰۵ به دلیل ضرب و شتم بدست شوهرش که مخالف بودن او در انجمن ادبی هرات به عنوان شاعر و منتقد ادبی بود، کشته شد.🖤💔
روانش شاد و یادش گرامی.

@LoversofIRAN

ویدیو را بارگیری کنید 👇

‍ ‍ 👈نوای غم انگیز زنان افغانستان 👉

👈 به امید آزادی راستین زنان #خراسان_بزرگ و همه سرزمینهای #ایران_بزرگ_فرهنگی

@LoversofIRAN

آهنگ زیبای: نیست شوقی که زبان بازکنم
خواننده: #شهلا_زلاند
ترانه سرا: #نادیا_انجمن

ویدیو را از پایان نوشتار بارگیری کنید

@LoversofIRAN

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

👈#شهلا_زلاند، خواننده ی زن افغانستانی که با خواننده ی بنام ایرانی، #لیلا_فروهر به اجرای زنده پرداخته است.
او دختر خواننده و آهنگساز #جلیل_زلاند و خواهر #فرید_زلاند و خوانندگان #سهیلا زلاند و #وحید زلاند است.
شناخته ترین عضو خانواده ی آنها برادرش #فرید_زولاند است که زادهٔ ۹ مرداد ۱۳۳۴ در کابل است. اما فرید زلاند که بسیار #ایران_دوست است آنقدر که به موسیقی ایران خدمت کرده برای افغانستان آهنگ نساخته است. او برای سرشناسترین خوانندگان موسیقی پاپ ایران از جمله #داریوش، #ابی، #گوگوش، #ستار، #معین، #منوچهرسخایی و #هایده،
پیش و پس از انقلاب ۱۳۵۷ آهنگ‌سازی کرده است.

👈 #نادیا_انجمن (۱۳۵۹ - ۱۳۸۴) اهل هرات از بانوان شاعر جوان باختر (غرب) افغانستان بود که به سرایش غزل و شعر نو می‌پرداخت و عضو انجمن ادبی مخفی کارگاه سوزن طلایی در زمان طالبان بود.
او از پانزده سالگی به سرودن شعر آغاز کرد، اما آغاز شاعری او، مصادف بود با اشغال شهر هرات توسط گروه بنیادگرای طالبان. طالبان، هر گونه فعالیت اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و سیاسی زنان و دختران افغان را ممنوع کرده بودند. نادیای نوجوان نیز، سالهای پر تب و تاب نوجوانی خود را در زیر سایه حاکمیت تندروهای #طالبان گذراند. او در آن سالها که زنان بدون داشتن محرم، حق بیرون رفتن از خانه نداشتند، در خانه به طور خصوصی درس می‌خواند و در جلسات خصوصی و مخفیانه ادبی هرات شرکت می‌کرد.
نادیا انجمن از دست پرورده‌های کارگاه سوزن طلایی است. این کارگاه، در زمان حاکمیت طالبان، توسط شماری از فرهنگیان هرات ایجاد شده بود و در پوشش آموزشخیاطی به زنان، جلسات نقد ادبی و شعرخوانی دایر می‌کرد.
با سقوط طالبان در سال ۲۰۰۱ میلادی، نادیا انجمن هم به ادامه تحصیل در مدرسه پرداخت و بعد وارد #دانشگاه_هرات شد و در دانشکده ادبیات به تحصیل پرداخت.
شوربختانه این بانوی جوان آینده دار که به گفته شماری از نویسندگان افغانستانی میتوانست در صورت زنده ماندن از سرآمدن زنان شاعر افغانستان باشد، در سال ۲۰۰۵ به دلیل ضرب و شتم بدست شوهرش که مخالف بودن او در انجمن ادبی هرات به عنوان شاعر و منتقد ادبی بود، کشته شد.🖤💔
روانش شاد و یادش گرامی.

@LoversofIRAN

ویدیو را بارگیری کنید 👇

‍ ‍👈ترانه "میهن ای میهن" لاهوتی، با صدای شجریان 👉

@LoversofIRAN

⬅️ متن ترانه:
تنیده یاد تو، در تار و پودم، میهن، ای میهن!
بود لبریز از عشقت، وجودم، میهن، ای میهن!
تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
فدای نام تو، بود و نبودم، میهن، ای میهن!
فزونتر، گر می مهرت اثر می کرد، چون دیده
به حال پرعذابت می گشودم، میهن، ای میهن!
به هر مجلس، به هر زندان، به هر شادی، به هر ماتم
به هر حالت که بودم با تو بودم، میهن، ای میهن!
اگر مستم اگر هشیار، اگر خوابم اگر بیدار
به سوی تو بود روی سجودم، میهن، ای میهن!
به دست دل، گیاهی جز گل رویت نمی روید
من این زیبازمین را آزمودم، میهن، ای میهن!

⬅️ درباره ترانه:
این ترانه را #ابوالقاسم_لاهوتی در مسکو، سال ۱۹۵۵ سرود.
نخست استاد شجریان آنرا با آهنگسازی استاد #جلیل_عندلیبی خواند.
سپس #علیرضا_افتخاری آنرا خواند، البته بدون خواندن بخش "میهن ای میهن".
اخیرا هم سالار عقیلی بازخوانی کرده است.
چهل سال پيش؛ #احمد_ظاهر آوازخوان فقيد #افغانستان، اين شعر را در قالب آهنگي زيبا و جذاب خوانده بود.
#کمال_نصرالله شاعر خلقی جمهوری #تاجیکستان هم شعری مشابه این، به هنگام نخستین سفرش به ایران سروده است که شاید با الهام از ابوالقاسم لاهوتی سروده شده باشد چرا که شعر مذکور در اوایل استقلال تاجیکستان از شوروی در سالهای ۱۹۹۰ سروده شده است.

⬅️درباره ابوالقاسم لاهوتی (الهامی):
لاهوتی، یا لاهوتی خان، در سال ۱۲۶۴ خورشیدی در #کرمانشاه به دنیا آمد.
او شاعر، روزنامه‌نگار، نظامی و فعال سیاسی انقلابی در دوران انقلاب #مشروطه بود.
وی نام مستعار ابوالقاسم لاهوتی را برای خود برگزید و اشعار نخستین اش در روزنامه #حبل_المتین به چاپ رسید.
ابوالقاسم لاهوتی از اعضای #حزب_کمونیست_ایران (دهه ۱۹۲۰) بود و در دوران رضاشاه، به همین خاطر تحت تعقیب قرار گرفت و غیاباً محکوم به اعدام گردید ولی موفق به فرار به #شوروی گردید.
او در کرمانشاه، روزنامه بیستون را منتشر می‌کرد. وی همچنین در سال ۱۹۱۷ فرقه کارگر (حزب کارگر) را در شهر کرمانشاه بنیانگذاری کرد.
او از نخستین کسانی است که قالب های شعری را درنوردید و به زبانی ساده و روان شعر گفت.
لاهوتی اصطلاحات و واژگانی را که تا پیش از آن راهی در شعر فارسی نداشت به زبان شعر وارد کرد. در شعر وی واژگانی از قبیل سوسیالیزم، فاشیسم، کالخوز، فابریک و … به وفور به چشم می‌خورد و افزون بر واژگان، می‌توان استعاره‌ها و تشبیه‌های بی‌سابقه‌ای را نیز مشاهده نمود.
در مجموع زبان شعر وی ساده و عامه فهم و نزدیک به زبان گفتار است، اما در غزل زبانی نزدیک به زبان رایج در ادبیات کلاسیک فارسی را به کار گرفته است.
به سبب همین نوآوری‌ها از لاهوتی به عنوان پیشگام #شعر_نوی_فارسی یاد می‌شود و با توجه به تقدم زمانی وی بر #نیما_یوشیج تجربه‌های نوآورانهٔ وی در شعر را نیز بر نیما مقدم شمرده اند.
مضمون اصلی اشعار وی حمایت از #رنجبران و #مظلومان و دعوت آنان به تلاش و حرکت و حق طلبی است..
وی پس از رفتن به شوروی، مدتی سمت وزیر فرهنگ و هنر  #تاجیکستان را برعهده داشت.
در تاجیکستان #تئاتر و #اپرا را پایه‌گذاری کرد. همچنین معاون #ماکیسم_گورکی در هیات رئیسه ی کانون نویسندگان #شوروی بود.
سرود جمهوری شوروی سوسیالیستی تاجیکستان ( #سرود_ملی_تاجیکستان) در سال ۱۹۴۶ توسط ابوالقاسم لاهوتی سروده شد اگرچه پس از استقلال تاجیکستان از شوروی سابق در ۱۹۹۱ این سرود تغییر کرد.
او مدت ۳۶ سال خارج از ایران زندگی کرد و هرگز به ایران بازنگشت و عاقبت در فروردین ماه سال ۱۳۳۶خورشیدی در  #مسکو درگذشت. وی در گورستان #نووودویچی مدفون گشته است.

@LoversofIRAN

ترانه زیبای #میهن_ای_میهن سروده #لاهوتی را با صدای استاد #شجریان بشنوید.👇👇

فیلم تازه منتشر شده
۵۴سال پیش
بانو #مرضیه خواننده بنام ایران
همراه با #جلیل_شهناز
در جمهوری باکو(آذربایجان)
با استقبال #رشید_بهبوداف هنرمندبزرگ

تاثیر و نفوذ فرهنگی ایران، از طریق موسیقی
@LoversofIRAN

‍ ‍👈ترانه "میهن ای میهن" لاهوتی، با صدای شجریان 👉

@LoversofIRAN

⬅️ متن ترانه:
تنیده یاد تو، در تار و پودم، میهن، ای میهن!
بود لبریز از عشقت، وجودم، میهن، ای میهن!
تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
فدای نام تو، بود و نبودم، میهن، ای میهن!
فزونتر، گر می مهرت اثر می کرد، چون دیده
به حال پرعذابت می گشودم، میهن، ای میهن!
به هر مجلس، به هر زندان، به هر شادی، به هر ماتم
به هر حالت که بودم با تو بودم، میهن، ای میهن!
اگر مستم اگر هشیار، اگر خوابم اگر بیدار
به سوی تو بود روی سجودم، میهن، ای میهن!
به دست دل، گیاهی جز گل رویت نمی روید
من این زیبازمین را آزمودم، میهن، ای میهن!

⬅️ درباره ترانه:
این ترانه را #ابوالقاسم_لاهوتی در مسکو، سال ۱۹۵۵ سرود.
نخست استاد شجریان آنرا با آهنگسازی استاد #جلیل_عندلیبی خواند.
سپس #علیرضا_افتخاری آنرا خواند، البته بدون خواندن بخش "میهن ای میهن".
اخیرا هم سالار عقیلی بازخوانی کرده است.
چهل سال پيش؛ #احمد_ظاهر آوازخوان فقيد #افغانستان، اين شعر را در قالب آهنگي زيبا و جذاب خوانده بود.
#کمال_نصرالله شاعر خلقی جمهوری #تاجیکستان هم شعری مشابه این، به هنگام نخستین سفرش به ایران سروده است که شاید با الهام از ابوالقاسم لاهوتی سروده شده باشد چرا که شعر مذکور در اوایل استقلال تاجیکستان از شوروی در سالهای ۱۹۹۰ سروده شده است.

⬅️درباره ابوالقاسم لاهوتی (الهامی):
لاهوتی، یا لاهوتی خان، در سال ۱۲۶۴ خورشیدی در #کرمانشاه به دنیا آمد.
او شاعر، روزنامه‌نگار، نظامی و فعال سیاسی انقلابی در دوران انقلاب #مشروطه بود.
وی نام مستعار ابوالقاسم لاهوتی را برای خود برگزید و اشعار نخستین اش در روزنامه #حبل_المتین به چاپ رسید.
ابوالقاسم لاهوتی از اعضای #حزب_کمونیست_ایران (دهه ۱۹۲۰) بود و در دوران رضاشاه، به همین خاطر تحت تعقیب قرار گرفت و غیاباً محکوم به اعدام گردید ولی موفق به فرار به #شوروی گردید.
او در کرمانشاه، روزنامه بیستون را منتشر می‌کرد. وی همچنین در سال ۱۹۱۷ فرقه کارگر (حزب کارگر) را در شهر کرمانشاه بنیانگذاری کرد.
او از نخستین کسانی است که قالب های شعری را درنوردید و به زبانی ساده و روان شعر گفت.
لاهوتی اصطلاحات و واژگانی را که تا پیش از آن راهی در شعر فارسی نداشت به زبان شعر وارد کرد. در شعر وی واژگانی از قبیل سوسیالیزم، فاشیسم، کالخوز، فابریک و … به وفور به چشم می‌خورد و افزون بر واژگان، می‌توان استعاره‌ها و تشبیه‌های بی‌سابقه‌ای را نیز مشاهده نمود.
در مجموع زبان شعر وی ساده و عامه فهم و نزدیک به زبان گفتار است، اما در غزل زبانی نزدیک به زبان رایج در ادبیات کلاسیک فارسی را به کار گرفته است.
به سبب همین نوآوری‌ها از لاهوتی به عنوان پیشگام #شعر_نوی_فارسی یاد می‌شود و با توجه به تقدم زمانی وی بر #نیما_یوشیج تجربه‌های نوآورانهٔ وی در شعر را نیز بر نیما مقدم شمرده اند.
مضمون اصلی اشعار وی حمایت از #رنجبران و #مظلومان و دعوت آنان به تلاش و حرکت و حق طلبی است..
وی پس از رفتن به شوروی، مدتی سمت وزیر فرهنگ و هنر  #تاجیکستان را برعهده داشت.
در تاجیکستان #تئاتر و #اپرا را پایه‌گذاری کرد. همچنین معاون #ماکیسم_گورکی در هیات رئیسه ی کانون نویسندگان #شوروی بود.
سرود جمهوری شوروی سوسیالیستی تاجیکستان ( #سرود_ملی_تاجیکستان) در سال ۱۹۴۶ توسط ابوالقاسم لاهوتی سروده شد اگرچه پس از استقلال تاجیکستان از شوروی سابق در ۱۹۹۱ این سرود تغییر کرد.
او مدت ۳۶ سال خارج از ایران زندگی کرد و هرگز به ایران بازنگشت و عاقبت در فروردین ماه سال ۱۳۳۶خورشیدی در  #مسکو درگذشت. وی در گورستان #نووودویچی مدفون گشته است.

@LoversofIRAN

ترانه زیبای #میهن_ای_میهن سروده #لاهوتی را با صدای استاد #شجریان بشنوید.👇👇

قطعه:به #اسپهان رو
آواز #تاج_اصفهانی
تار #جلیل_شهناز
نی #حسن_کسایی
ویلون #جهانبخش_پازوکی
تمبک #جهانگیر_بهشتی
شعر #ملک_الشعرای_بهار
تصنیف علی اکبر #شهنازی
آهنگ #برازنده

۱ آذر روز #اصفهان
@LoversofIRAN

تصنیف زیبای:
از من چرا رنجیده ای؟

شعر #سعدی
بجز ۲ بیت نخست

خواننده متبحر آواز مکتب #اصفهان: #علیرضا_افتخاری

آهنگساز: محمد #جلیل_عندلیبی
احیانا بر پایه ملودی #کردی

آلبوم: تازه به تازه
@LoversofIRAN

👈 شعری جاودان، به وسعت ایران زمین 👉

بخش ۲
#اختصاصی_کانال

سروده ی جاودان سعدی شیرین سخن، از خراسان تا اصفهان و کردستان، و از افغانستان تا ازبکستان و جمهوری باکو را در نوردیده است. از موسیقی مقامی تا سنتی و پاپ
@LoversofIRAN

#ایرانشهری #ایرانشهر #ایران_زمین #موسیقی #شعر #فرهنک #مقامی #محلی #سنتی #پاپ #مدرن #سعدی
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

🔷 دومین قطعه و ملودی/آهنگ شناخته شده ای که بر این شعر ساخته شد، کار هنرمند ارجمند ایرانی اهل #سنندج #کردستان، محمد #جلیل_عندلیبی بود (گویا برپایه ملودی #کردی ساختار یافته) که با صدای گرم و مخملین #علیرضا_افتخاری اهل #اصفهان، (خواننده نامدار و توانای #مکتب_آواز_اصفهان) بسیاری از ایرانیان در دهه ۷۰ خورشیدی آن را به گوش نیوشیدند (سال انتشار ۷۷).
در آغاز این قطعه، افتخاری این دو بیت بیادماندنی را بشکل آواز می خواند و سپس شعر سعدی را اجرا می کند:
/کسی که گفت به گل نسبتی ست روی تو را
فزود قدر گل و کاست آبروی تو را
گرم بیایی و پرسی چه بردی اندر خاک؟
زخاک نعره برآرم که آرزوی تو را/
درباره سراینده این دو بیت هم اطلاع دقیقی به دست نیاوردم در جستجو و پرس و جویی که داشتم. برخی تارنماها آن را از #بیدل_دهلوی دانسته اند که به نظر قابل اعتنا نمی آمد چون این بیت در دیوان بیدل نبود. (اگر اطلاع دقیقتری در این باره دارید به ما بگویید)
اجرای این قطعه👇
https://t.me/LoversofIRAN/4918

🔷 سومین قطعه با آهنگ/ملودی است که خواننده #ترک_زبان و نامدار #ازبکستان، #یولدوز_توردیه_وا خوانده است. درباره سازنده این قطعه آگاهی ندارم و با جستجویی که در اینترنت داشتم به داده های کافی نرسیدم، ولی احیانا ساخت یک هنرمند #ازبک باشد (اگر در این باره اطلاع دقیقتری دارید، لطفا به ما بگویید)
این اجرای او از این قطعه، به تازگی در تلویزیون خزر جمهوری #باکو (آذربایجان) بوده است که آن هم کشوری است با سیاست های بشدت ضد ایرانی و فارسی ستیز، اما موسیقی آن ابزاری است که بدون جنگ و خونریزی دل ها را فتح می کند و جان ها را تسخیر و به همین دلیل، موسیقی ایرانی در جمهوری باکو، طرفدار دارد👇
https://t.me/LoversofIRAN/4915
"یولدوز توردیه وا" بانوی هنرمندی است که افزون بر آواز "شش مقامی" که روش آوازی ویژه ازبک ها است، دستگاه های آواز ایرانی را نیز می داند و اجراهایی که از قطعات بانو #مرضیه و استاد #شجریان داشته است، اجراهایی قوی و ارزشمند بوده اند که هم در ازبکستان، هم در #تاجیکستان، و هم در جمهوری #باکو (آذربایجان) با استقبال بسیار روبرو شده اند. ارزش کار هنرمندانی چون او زمانی آشکار می شود که بدانیم سال هاست در ازبکستان سیاست های دولتی در راستای کاهش توان و جایگاه #زبان_فارسی در بین گویشوران این کشور بوده است حال آنکه آن کشور از سرزمین های مهم ایرانی است که #سمرقند و #بخارا را به نام نگین های ادب و هنر #پارسی در خود دارد. در چنین فضایی، کار هنرمندی چون توردیه وا که فارسی را به خوبی می خواند و بالاتر از آن به دستگاه آواز ایرانی مسلط است، در حکم یک عمل شجاعانه و قابل تقدیر پنداشته می شود.
و نامی که بر این بانو گذاشته اند چه شایسته و برازنده او است چنانکه یولدوز (گویش ترکی آن "اولدوز" است) به چم/معنی "ستاره" و "توردیه وا" هم به چم "ماندگار است؛ و او ستاره ماندگار آواز فارسی در کشوری است که دولتش (با تحریک لابی های خارجی #ترک و #روس/ #روسیه ) سال ها در پی سرکوب فارسی زبانان بوده است و ترک سازی (ازبک سازی) و یکسان سازی فرهنگی آن کشور و جدا کردنش از ریشه های کهن بیش از ۲۰۰۰ ساله ایرانی اش.


🔷اجرای دیگر این شعر مربوط به کشور #افغانستان است که یکی از این اجراها از #احمد_ولی هنرمند بنام آن کشور است که ملودی کارش متاثر از موسیقی #هندی است.

🔷 این شعر زیبا را با اجراهای نوتر خوانندگان جوان سبک های تلفیقی و پاپ ایران هم داریم از جمله:

●قطعه ای که #مهدی_یغمایی خوانده است که ملودی آن از: مهدی یغمایی/ تنظیم: دانیال شاکری/ میکس و مسترینگ: بنیامین عمران/ مدیر تولید: علی برکت.👇
https://t.me/LoversofIRAN/4925
●اجرای دیگر این شعر از گروه #دنگ_شو است با نام قطعه "حلوا"/ از آلبوم "اتاق گوشواره”.👇
https://t.me/LoversofIRAN/4926
●اجرای مدرن دیگری از این شعر هم کاری از #علی_اعتماد است.👇
https://t.me/LoversofIRAN/4927

‍ ‍ 👈نوای غم انگیز زنان افغانستان 👉

👈 به امید آزادی راستین زنان #خراسان_بزرگ و همه سرزمینهای #ایران_بزرگ_فرهنگی

@LoversofIRAN

آهنگ زیبای: نیست شوقی که زبان بازکنم
خواننده: #شهلا_زلاند
ترانه سرا: #نادیا_انجمن

ویدیو را از پایان نوشتار بارگیری کنید

@LoversofIRAN

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

👈#شهلا_زلاند، خواننده ی زن افغانستانی که با خواننده ی بنام ایرانی، #لیلا_فروهر به اجرای زنده پرداخته است.
او دختر خواننده و آهنگساز #جلیل_زلاند و خواهر #فرید_زلاند و خوانندگان #سهیلا زلاند و #وحید زلاند است.
شناخته ترین عضو خانواده ی آنها برادرش #فرید_زولاند است که زادهٔ ۹ مرداد ۱۳۳۴ در کابل است. اما فرید زلاند که بسیار #ایران_دوست است آنقدر که به موسیقی ایران خدمت کرده برای افغانستان آهنگ نساخته است. او برای سرشناسترین خوانندگان موسیقی پاپ ایران از جمله #داریوش، #ابی، #گوگوش، #ستار، #معین، #منوچهرسخایی و #هایده،
پیش و پس از انقلاب ۱۳۵۷ آهنگ‌سازی کرده است.

👈 #نادیا_انجمن (۱۳۵۹ - ۱۳۸۴) اهل هرات از بانوان شاعر جوان باختر (غرب) افغانستان بود که به سرایش غزل و شعر نو می‌پرداخت و عضو انجمن ادبی مخفی کارگاه سوزن طلایی در زمان طالبان بود.
او از پانزده سالگی به سرودن شعر آغاز کرد، اما آغاز شاعری او، مصادف بود با اشغال شهر هرات توسط گروه بنیادگرای طالبان. طالبان، هر گونه فعالیت اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و سیاسی زنان و دختران افغان را ممنوع کرده بودند. نادیای نوجوان نیز، سالهای پر تب و تاب نوجوانی خود را در زیر سایه حاکمیت تندروهای #طالبان گذراند. او در آن سالها که زنان بدون داشتن محرم، حق بیرون رفتن از خانه نداشتند، در خانه به طور خصوصی درس می‌خواند و در جلسات خصوصی و مخفیانه ادبی هرات شرکت می‌کرد.
نادیا انجمن از دست پرورده‌های کارگاه سوزن طلایی است. این کارگاه، در زمان حاکمیت طالبان، توسط شماری از فرهنگیان هرات ایجاد شده بود و در پوشش آموزشخیاطی به زنان، جلسات نقد ادبی و شعرخوانی دایر می‌کرد.
با سقوط طالبان در سال ۲۰۰۱ میلادی، نادیا انجمن هم به ادامه تحصیل در مدرسه پرداخت و بعد وارد #دانشگاه_هرات شد و در دانشکده ادبیات به تحصیل پرداخت.
شوربختانه این بانوی جوان آینده دار که به گفته شماری از نویسندگان افغانستانی میتوانست در صورت زنده ماندن از سرآمدن زنان شاعر افغانستان باشد، در سال ۲۰۰۵ به دلیل ضرب و شتم بدست شوهرش که مخالف بودن او در انجمن ادبی هرات به عنوان شاعر و منتقد ادبی بود، کشته شد.🖤💔
روانش شاد و یادش گرامی.

@LoversofIRAN

ویدیو را بارگیری کنید 👇

۱ خرداد زادروز استاد #جلیل_شهناز
(۱ خرداد ۱۳۰۰ #اصفهان- ۲۷ خرداد ۱۳۹۲تهران)
نوازنده چیره‌دست #تار ایران در این سده و #آهنگسازی برجسته

کسانی مانند استاد #شجریان خود را شاگرد او می‌دانند.
@LoversofIRAN

قطعه:به #اسپهان رو
آواز #تاج_اصفهانی
تار #جلیل_شهناز
نی #حسن_کسایی
ویلون #جهانبخش_پازوکی
تمبک #جهانگیر_بهشتی
شعر #ملک_الشعرای_بهار
تصنیف علی اکبر #شهنازی
آهنگ #برازنده

۱ آذر روز #اصفهان
@LoversofIRAN

"من آمده ام"
آهنگساز #جلیل_زلاند
برپایه ملودی محلی #افغان(احتمالا شمال افغانستان)
این قطعه با آواز #گوگوش، خواننده برجسته پاپ ایران شناخته شد.

بازخوانی #سیتا_قاسمی از این قطعه به هندی و فارسی.
سیتا قاسمی هنرمند سرشناس #افغانستان، به زبان های #فارسی، #پشتو و #اردو آواز می خواند و روش آوازی او تحت تاثیر سبک آوازی زنان #هند است.
در این ۴ دهه با کاهش روابط هنری ایران و افغانستان و بخاطر ممنوعیت آواز #زنان در ایران و همچنین رشد فراوان سینما،موسیقی وهنر تجاری #هندوستان، خوانندگان افغانستان گرایش بسیاری به نغمه ها و آوازهای هندی پیدا کرده اند.

اما پیش از #انقلاب ایران، پیوندهای هنری #ایران و #افغانستان در موسیقی پررنگ بود و برخی هنرمندان برجسته موسیقی پاپ ایران مانند #فرید_زلاند و پدرش جلیل زلاند به ایران آمدند و در اینجا فعالیت کردند. چنانکه فرید زلاند در ایران بورسیه دانشگاه شد و در ایران ماند. او برای گوگوش ابی داریوش ستار لیلافروهر و... حدود ۵۰ سال است قطعات ماندگار و زیبایی ساخته است.. فرید، پس از انقلاب همراه هنرمندان ایرانی به خارج کوچ کرد، و در آمریکا به زندگی، تحصیل و کار ادامه داده است.

@LoversofIRAN

ترانه:بچه آری تو بگو که از کجا می آیی
آواز #سیتا_قاسمی هنرمند افغانستانی

سیتا قاسمی هنرمند سرشناس #افغانستان، به زبان های #فارسی، #پشتو، #اردو آواز می خواند و روش آوازی او تحت تاثیر سبک آوازی زنان #هند است

در این ۴ دهه با کاهش روابط هنری ایران و افغانستان و به ویژه ممنوعیت آواز #زنان و کوچ هنرمندان موسیقی #پاپ ایرانی در آغاز #انقلاب از ایران روابط هنرمندان موسیقی دوکشور کمرنگ شده است و گرایش آنها به هنر هندوستان بیشتر. همچنین رشد فراوان سینما، موسیقی و هنر تجاری #هندوستان، هم این گرایش به نغمه و آوازهای هندی را بیشتر کرد.

پیش از انقلاب ایران، پیوندهای هنری #ایران و #افغانستان در موسیقی پررنگتر بود و برخی هنرمندان برجسته موسیقی پاپ ایران مانند #فرید_زلاند و پدرش #جلیل_زلاند به ایران آمدند و در اینجا فعالیت کردند. فرید زلاند در ایران بورسیه دانشگاه شد و در ایران ماند. او برای گوگوش؛ ابی؛ داریوش؛ ستار؛ لیلافروهر؛ شهره و... حدود ۵۰ سال است قطعات ماندگار و زیبایی ساخت. فرید، پس از انقلاب همراه هنرمندان ایرانی کوچ کرد، و در آمریکا به زندگی، تحصیل وکار ادامه داد
https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA

ماهنامه بخارا،
امروز سه شنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۷
ساعت ۵ بعد از ظهر،
شب سرهنگ #جلیل€بزرگمهر را با همراهی گروهی از اندیشه ورزان این مرز و بوم برگزار می کند

نشانی: خیابان استاد نجات الهی، نبش خیابان ورشو، خانه اندیشمندان علوم انسانی، تالار فردوسی

بانو شیرین بزرگمهر:
دوستان عزیز، با احترام شما را برای شرکت در جلسه بزرگداشت سرهنگ جلیل بزرگمهر، وکیل مدافع دکتر #مصدق در دادگاه نظامی و تماشای فیلم مستند «وکیل عاشق» دعوت می‌کنم.

@LoversofIRAN

👈روزنامه اطلاعات ۱ دی؛ تصویر تغییر تاریخ

روزی که زنده یاد دکتر #مصدق به ۳ سال زندان انفرادی محکوم شد. رهبر #نهضت_ملی_ایران در بند و زندان #پهلوی_دوم #محمدرضا_شاه

#کودتا #انگلستان #آمریکا #شوروی #استعمار

@LoversofIRAN

✍ #سرگه_بارسقیان

روزنامه اطلاعات سه‌شنبه اول دی ۱۳۳۲ در صفحه اول خود چهار تیتر داشت که خبر از پایان یک عصر و آغاز دوره‌ای دیگر می‌داد: سفارت #انگلیس به کاردار جدید آن دولت تحویل شد، از امروز مذاکرات #ایران و #شوروی شروع شد، انتخابات (مجلس شورا و سنا) دو هفته دیگر در سراسر کشور آغاز می‌شود و چهارمین خبر که تیتر یک صفحه اول بود: «دکتر مصدق به سه سال حبس مجرد و #سرتیپ_ریاحی به دو سال حبس تأدیبی محکوم شدند.»

هر ۴ خبر عصر پسامصدقی را باورپذیرتر می‌کرد. مصدق ۳ سال را در زندان لشکر ۲ زرهی ارتش گذراند. اواخر بهمن ۱۳۳۲ که وکیلش سرهنگ #جلیل_بزرگمهر، به دیدارش رفت، نتیجه انتخابات سنا اعلام شده و دولت هم گفته بود ۴۵ میلیون دلار قرضه به ایران تا فروردین خرج می‌شود.

درد دل‌های مصدق در آن روزها این بود که: ‌«آقا این دولت نیست. غارتگر هم از این‌ها بهتر است. آقا چه زحمت‌ها کشیدیم. چه شب و روزهایی با تشویش کار کردیم…خودت دیدی که من برای شخص خودم به هیچ چیز اهمیت نمی‌دهم. عکس‌های ویرانهٔ خانه‌هایم را آوردی. آیا اثری دیدی(از تغییر حالت من)؟ من به هیچ چیزی که مال خودم باشد اعتنا ندارم. این مملکت از دست می‌رود. این معشوقهٔ ماست. چطور می‌شود دید که با چنین جسارتی مقدمات از بین رفتنش را فراهم کنند. اینکه نشد.»

ادامه یادداشت در👇
http://tarikhirani.ir/fa/news/30/bodyView/5288

👈 شعری جاودان، به وسعت ایران زمین 👉

بخش ۲
#اختصاصی_کانال

سروده ی جاودان سعدی شیرین سخن، از خراسان تا اصفهان و کردستان، و از افغانستان تا ازبکستان و جمهوری باکو را در نوردیده است. از موسیقی مقامی تا سنتی و پاپ
@LoversofIRAN

#ایرانشهری #ایرانشهر #ایران_زمین #موسیقی #شعر #فرهنک #مقامی #محلی #سنتی #پاپ #مدرن #سعدی
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

🔷 دومین قطعه و ملودی/آهنگ شناخته شده ای که بر این شعر ساخته شد، کار هنرمند ارجمند ایرانی اهل #سنندج #کردستان، محمد #جلیل_عندلیبی بود (گویا برپایه ملودی #کردی ساختار یافته) که با صدای گرم و مخملین #علیرضا_افتخاری اهل #اصفهان، (خواننده نامدار و توانای #مکتب_آواز_اصفهان) بسیاری از ایرانیان در دهه ۷۰ خورشیدی آن را به گوش نیوشیدند (سال انتشار ۷۷).
در آغاز این قطعه، افتخاری این دو بیت بیادماندنی را بشکل آواز می خواند و سپس شعر سعدی را اجرا می کند:
/کسی که گفت به گل نسبتی ست روی تو را
فزود قدر گل و کاست آبروی تو را
گرم بیایی و پرسی چه بردی اندر خاک؟
زخاک نعره برآرم که آرزوی تو را/
درباره سراینده این دو بیت هم اطلاع دقیقی به دست نیاوردم در جستجو و پرس و جویی که داشتم. برخی تارنماها آن را از #بیدل_دهلوی دانسته اند که به نظر قابل اعتنا نمی آمد چون این بیت در دیوان بیدل نبود. (اگر اطلاع دقیقتری در این باره دارید به ما بگویید)
اجرای این قطعه👇
https://t.me/LoversofIRAN/4918

🔷 سومین قطعه با آهنگ/ملودی است که خواننده #ترک_زبان و نامدار #ازبکستان، #یولدوز_توردیه_وا خوانده است. درباره سازنده این قطعه آگاهی ندارم و با جستجویی که در اینترنت داشتم به داده های کافی نرسیدم، ولی احیانا ساخت یک هنرمند #ازبک باشد (اگر در این باره اطلاع دقیقتری دارید، لطفا به ما بگویید)
این اجرای او از این قطعه، به تازگی در تلویزیون خزر جمهوری #باکو (آذربایجان) بوده است که آن هم کشوری است با سیاست های بشدت ضد ایرانی و فارسی ستیز، اما موسیقی آن ابزاری است که بدون جنگ و خونریزی دل ها را فتح می کند و جان ها را تسخیر و به همین دلیل، موسیقی ایرانی در جمهوری باکو، طرفدار دارد👇
https://t.me/LoversofIRAN/4915
"یولدوز توردیه وا" بانوی هنرمندی است که افزون بر آواز "شش مقامی" که روش آوازی ویژه ازبک ها است، دستگاه های آواز ایرانی را نیز می داند و اجراهایی که از قطعات بانو #مرضیه و استاد #شجریان داشته است، اجراهایی قوی و ارزشمند بوده اند که هم در ازبکستان، هم در #تاجیکستان، و هم در جمهوری #باکو (آذربایجان) با استقبال بسیار روبرو شده اند. ارزش کار هنرمندانی چون او زمانی آشکار می شود که بدانیم سال هاست در ازبکستان سیاست های دولتی در راستای کاهش توان و جایگاه #زبان_فارسی در بین گویشوران این کشور بوده است حال آنکه آن کشور از سرزمین های مهم ایرانی است که #سمرقند و #بخارا را به نام نگین های ادب و هنر #پارسی در خود دارد. در چنین فضایی، کار هنرمندی چون توردیه وا که فارسی را به خوبی می خواند و بالاتر از آن به دستگاه آواز ایرانی مسلط است، در حکم یک عمل شجاعانه و قابل تقدیر پنداشته می شود.
و نامی که بر این بانو گذاشته اند چه شایسته و برازنده او است چنانکه یولدوز (گویش ترکی آن "اولدوز" است) به چم/معنی "ستاره" و "توردیه وا" هم به چم "ماندگار است؛ و او ستاره ماندگار آواز فارسی در کشوری است که دولتش (با تحریک لابی های خارجی #ترک و #روس/ #روسیه ) سال ها در پی سرکوب فارسی زبانان بوده است و ترک سازی (ازبک سازی) و یکسان سازی فرهنگی آن کشور و جدا کردنش از ریشه های کهن بیش از ۲۰۰۰ ساله ایرانی اش.


🔷اجرای دیگر این شعر مربوط به کشور #افغانستان است که یکی از این اجراها از #احمد_ولی هنرمند بنام آن کشور است که ملودی کارش متاثر از موسیقی #هندی است.

🔷 این شعر زیبا را با اجراهای نوتر خوانندگان جوان سبک های تلفیقی و پاپ ایران هم داریم از جمله:

●قطعه ای که #مهدی_یغمایی خوانده است که ملودی آن از: مهدی یغمایی/ تنظیم: دانیال شاکری/ میکس و مسترینگ: بنیامین عمران/ مدیر تولید: علی برکت.👇
https://t.me/LoversofIRAN/4925
●اجرای دیگر این شعر از گروه #دنگ_شو است با نام قطعه "حلوا"/ از آلبوم "اتاق گوشواره”.👇
https://t.me/LoversofIRAN/4926
●اجرای مدرن دیگری از این شعر هم کاری از #علی_اعتماد است.👇
https://t.me/LoversofIRAN/4927

"من آمده ام"
آهنگساز #جلیل_زلاند
برپایه ملودی محلی #افغان(احتمالا شمال افغانستان)
این قطعه با آواز #گوگوش، خواننده برجسته پاپ ایران شناخته شد.

بازخوانی #سیتا_قاسمی از این قطعه به هندی و فارسی.
سیتا قاسمی هنرمند سرشناس #افغانستان، به زبان های #فارسی، #پشتو و #اردو آواز می خواند و روش آوازی او تحت تاثیر سبک آوازی زنان #هند است.
در این ۴ دهه با کاهش روابط هنری ایران و افغانستان و بخاطر ممنوعیت آواز #زنان در ایران و همچنین رشد فراوان سینما،موسیقی وهنر تجاری #هندوستان، خوانندگان افغانستان گرایش بسیاری به نغمه ها و آوازهای هندی پیدا کرده اند.

اما پیش از #انقلاب ایران، پیوندهای هنری #ایران و #افغانستان در موسیقی پررنگ بود و برخی هنرمندان برجسته موسیقی پاپ ایران مانند #فرید_زلاند و پدرش جلیل زلاند به ایران آمدند و در اینجا فعالیت کردند. چنانکه فرید زلاند در ایران بورسیه دانشگاه شد و در ایران ماند. او برای گوگوش ابی داریوش ستار لیلافروهر و... حدود ۵۰ سال است قطعات ماندگار و زیبایی ساخته است.. فرید، پس از انقلاب همراه هنرمندان ایرانی به خارج کوچ کرد، و در آمریکا به زندگی، تحصیل و کار ادامه داده است.

@LoversofIRAN

.
🔴 چه کسی پاسخگوی این دست جنایات است؟

صدای مناجات سحرهای رمضان، بدست تندروهای #انقلاب ۵۷ خاموش و شهید شد!🥀


⬅️ #سیدجواد_ذبیحی
مناجات جاودانه "سیدجواد ذبیحی درکه‌ای"، مناجات‌خوان، اذانگو، خواننده آوازهای اصیل ایرانی و آعرفانی پیش از انقلاب در #رادیو/ زادهٔ ۱۳۰۹ #شمیران؛ درگذشتهٔ ۲۴ تیر ۱۳۵۹ #تهران (کامل این مناجات در کانال تلگرام گذاشته شد)
.
پدر او؛ سید اسدالله ذبیحی درکه‌ای، مداحی از ساکنان روستای #درکه در شمیران تهران بود. با وجود آن‌که جواد ذبیحی تحصیلات رسمی نداشت، همه "ردیف‌های آوازی" را به خوبی می‌شناخت
.
از ۱۳۳۶ با همکاری #داوود_پیرنیا و هنرمندانی چون #حسن_کسائی #رضا_ورزنده
#جلیل_شهناز #احمد_عبادی
#مرتضی_محجوبی #علی_تجویدی
#پرویز_یاحقی #حسین_تهرانی
#مهدی_خالدی #فرهنگ_شریف، وارد عرصهٔ #موسیقی غیرمذهبی شد و آوازهای زیبای ایرانی را با همکاری این هنرمندان به یادگار گذاشت اما او به همراه ساز، آواز نمی‌خواند. بلکه در ابتدا دقایقی بداهه‌نوازی سازها بود و سپس او آواز می خواند و بعد دوباره سازها می نواختند. استاد #شجریان تاحدودی تاثیر پذیرفته از سبک آوازی ایشان است
.
در ۱۳۴۷ مجموعه‌ای از اشعار منتخب وی که در مناجات‌های #رادیو_ایران می‌خواند در ۱۶۵صفحه با مقدمهٔ محمد محیط طباطبایی، انتشارات عطایی،چاپ شد با عنوان "نغمه‌های_آسمانی". ذبیحی مانند #خواجه_عبدالله_انصاری بر خواندن مناجات‌های #فارسی قابل فهم و اثرگذار برای مردم تأکید داشت.

پیشینهٔ وی در رادیو و حضور در دربار موجب شد پس از انقلاب مورد غضب تندروها باشد. آنان که به #آرشیو_رادیو دسترسی داشتند نمونه‌های منحصر به فردی از صدای او را از بین بردند. به همین دلیل امروز جز آثار بی‌کیفیت ضبط شده از پخش رادیویی و چندکاست از او در دست نیست
.
سال۵۸ او را زندانی کردند و سپس آزاد. اما ۱۳۵۹ به دست افراد ناشناس در اطراف تهران کشته شد. عصر آن روز، روزنامه اطلاعات به نقل از #گروه_شاهین نوشت که قتل سیدجواد_ذبیحی را به دلیل مداحی و مناجات‌خوانی در رادیوی رژیم شاه به گردن گرفتند!

#صادق_خلخالی نیز در کتاب خاطرات خود که سال ۱۳۷۹ چاپ شد، نوشت که حکم اعدام ذبیحی را خودش صادر کرده بود (اگر توسط افراد ناشناس کشته نمی شد، به فرمان خلخالی اعدام می شد)


محمدعلی ابطحی (فعال سیاسی اصلاح طلب) در نوشته‌ای با عنوان «تاریخ شفاهی رادیو» در رابطه با کشته شدن سید جواد ذبیحی: «ذبیحی‌ها دو برادر بودند که در #رادیو_تهران و #مشهد برنامهٔ مذهبی، دعای سحر و اذان اجرا می‌کردند. البته جواد ذبیحی که در تهران بود مشهورتر بود. صدای خوبی هم داشت. آن‌ها در رادیو فقط اشعار مذهبی می‌خواندند ولی آخر اشعارشان گاه به گاه برای سلامت وجود ذات همایونی دعا می‌کردند. برادر بزرگتر که در تهران می‌خواند ردیف‌های موسیقی را می‌شناخت ولی همیشه مناجات‌هایش را بدون موزیک خواند. بلافاصله بعد انقلاب دستگیر شد و بعد از مدت کوتاهی آزاد. اما مدتی بعد توسط نیروهای مذهبی انقلابی ربوده شد و در بیابان‌های اطراف تهران کشته شد. یادم هست در مشهد چند نفر از روحانیون طرفدار #شاه یا مخالف مبارزات، مورد کینهٔ مضاعفی قرار داشتند که آن‌ها را نیز به بیابان‌های اطراف بردند و بلاهای مختلف و از جمله قتل بر سر آنان آمد.» /منابع، در ویکی پدیای جواد ذبیحی موجود است/

دعای زیبای سحرهای ماه #رمضان با صدای آسمانی ایشان شنیدنی تر است. این دعا را همراه با معنی فارسی بخوانید.
روانش شاد و یادش جاودان.
#شب_قدر #شیعه #امام_علی ع

در راز و نیازهایمان، دعا برای سربلندی #ایران و #ایرانیان، را به یاد داشته باشیم 🙏


تاربرگ عاشقان ایران💌
@LoversofIRAN

👈دیدگاه چهره‌های برجسته علمی درباره برگزاری جشن‌ها طبق تقویم رسمی کشور: ۵ اسفند، جشن #اسفندگان یا #سپندارمذگان است؛ نه ۲۹ بهمن که تاریخ تبدیل شده است

⬅️ بیشتر پژوهشگران این حوزه از جمله، استادان #ابراهیم_پورداوود #پرویز_رجبی #جلیل_دوست‌خواه #رضا_مرادی‌غیاث‌آبادی و... زمان درست جشن سپندارمذگان را ۵ اسفند می‌دانند و‌ تاریخ ۲۹ بهمن را دست‌کاری شده و از ابداعات ناخوش این سالهای اخیر!


⬅️دکتر #تورج_پارسی، پژوهشگر زرتشتی فرهنگ ایران و جشن‌های ایرانی:
«...روز پنجم هر ماه به #سپندارمذ نامور بوده که در ماه اسفند این روز را به نام #زنان جشن مى‌گرفتند. به همین دلیل هم, جشن سپندارمذ مى‌باید در همان روز پنجم اسفند برگزار بشود و نه روز ۲۹ بهمن. امید دارد که جشن ها که داراى اصول نجومى هستند، دستخوش آشفتگى بیش از این نشده و در برگزاری‌شان که بسیار پسندیده است، اصول نجومى آنها رعایت بشود.»



⬅️ جشن اسفندگان، جشن زنان و مادر زمین , ✍ شاهین سپنتا /از کانال @JASHNHA2/

🌸جشن اسفندگان (سپندارمذگان) یکی از جشن‌های ایرانی است که طبق تقویم رسمی و قانونی کشور در روز ۵ اسفندماه (روز اسفند از ماه اسفند) برگزار می‌شود.

🌸 «اسفند» یا «اسپند» در فارسی، «سپندارمت» یا «سپندارمذ» در پهلوی و «سپَنتَ آرمَیتی» در گات‌ها یکی از فروزه‌های اهورامزدا و در اوستای‌نو نام یکی از امشاسپند بانوان است که در جهان مینُوی نماد بردباری و فروتنی اهورامزدا و در این جهان نگهبان زمین و زایش و سرسبزی آن است.

🌸 در #گاهشماری_ایرانی، دوازدهمین ماه از سال و پنجمین روز از هر ماه «اسفند» نام دارد، از این‌روی در روز اسفند از ماه اسفند یا پنجم اسفندماه، در آستانه بهار طبیعت و نوشدن زمین «جشن‌اسفندگان» برپا‌می‌شود.

🌸 اسفندگان جشنی بهاری است که در آستانه #نوروز برگزار می‌شود. #ابوریحان_بیرونی در #آثارالباقیه آورده‌است که ایرانیان از دیرباز روز پنجم اسفند را جشن ویژه زنان و زمین می‌دانند و در این روز مردان به زنان هدیه می‌دهند و از این‌روی به آن جشن مردگیران نیز می‌گویند.

🌸 دکتر #جلال_خالقی_مطلق درباره آیین‌های اسفندگان یا جشن آزادی زنان می‌نویسد که اسفندگان جشن بهاری زنان بوده که در آن روز زنان از آزادی بیشتری برخوردار بودند و به ویژه دختران «دمِ بخت» به همسرگزینی تشویق می‌شدند و از این رو این جشن را «مردگیران» می‌نامیدند، سپس‌تر جشن زنان شوهردار شده و زنان از شوهران خود مزد (هدیه) می‌گرفتند.

🌸 در جشن اسفندگان، زنان خود را می‌آراستند و در طول روز به پایکوبی و شادی می‌پرداختند و همچنین نیایش می‌کردند. دختران نیز از این جشن سهمی داشتند چون برخی این جشن را ویژه «عروسان نادیده‌شوی» یعنی «دختران شوهرنکرده» دانسته‌اند؛ پس دختران نیز جشن می‌گرفتند و به کام‌دل شادی می‌کردند. دختران و زنان در جشن دسته‌های گل به دست می‌گرفتند.

🌸 پختن و خوردن آش اسفندی یا «دانکو» یا «هفت‌دانه» یا «دونی» از سنت‌های جشن اسفندگان است.

🌸 در فرهنگ ایران، هر یک از روزهای ماه را گلی ویژه است و گل ویژه سپندارمذ یا جشن اسفندگان، طبق متون پهلوی گل «پلنگ‌مشک» است که برخی به اشتباه «بیدمشک» می‌نامند ولی در فرهنگ‌نامه‌های گیاه‌شناسی از گل پلنگ‌مشک و درخت بیدمشک به عنوان دو گونه گیاهی متفاوت نام برده می‌شود.

🌸 جشن اسفندگان نه از نظر زمانی و نه از نظر محتوا و مفاهیم و فلسفه برگزاری و سنت‌ها هیچ شباهتی به جشن ولنتاین ندارد.

🌸 جشن اسفندگان روز مادر زمین، روز گرامی‌داشت زن، زندگی، زایش و جشن آزادی زنان است و نامیدن آن با عنوان‌های ساختگی مثل «روز مهر ایرانی» یا «روز عشق ایرانی» و انطباق ساختگی آن با ولنتاین نادرست است.

🌸 همه جشن‌ها و آیین‌های زیبا در همه فرهنگ‌ها و از همه ملت‌ها شایسته احترام هستند و اگر پیامی انسانی در آن‌ها هست که مردم و به ویژه جوانان می پسندند، پس می‌توان و باید آن‌ها را به عنوان میراث مشترک فرهنگ بشری گرامی‌داشت و جشن ولنتاین نیز اینچنین است.

🌸 به جای ستیز با ولنتاین بهتر است همه توان خود را برای معرفی بهتر جشن #مهرگان (روز مهر و پیمان /جشن مهرورزی) و #جشن_اسفندگان (روز زن و زمین) به مردم ایران و جهان به‌کارگیریم.



💌 عاشقان ایران
@LoversofIRAN

درباره جشن #اسفندگان یا #سپندارمذگان:
چرا تاریخ ۲۹ بهمن اولویت نیست؟
و همان ۵ اسفند موثق‌تر است

🔻اختصاصی کانال عاشقان ایران

۱_ جشن‌های دوازده‌گانه‌ی باستانی ما بر مبنای هم‌سانی و یکی شدن نام روز در هر ماه بنا شدند، یعنی اسفندگان باید روز اسفند از ماه اسفند باشد، فروردین‌گان، اردیبهشت‌گان، خردادگان، تیرگان و... تا اسفندگان همگی بر همین مبنا هستند و پاس‌داشت یکی از فرشتگان نگهبان آن روز (نام هر ماه به نام یکی از ۱۲ امشاسپند/فرشته/الهه نگهبان زمین و باشندگانش بود)

۲_ بر همین پایه است که دانشمند بزرگ ما #ابوریحان_بیرونی که خود منجم، ریاضی‌دان، فیلسوف، تاریخ‌شناس، و همه‌چیز دان و عالم دهر زمانش بود، در کتاب سترگ «آثارالباقیه عن القرون الحالیه» می‌فرماید، اسفندگان را در پنحمین روز از اسفند جشن می‌گیرند و آن جشن زنان و زمین است (عنصر زایش و باروری و مادینگی)

۳_ استدلال برخی از زرتشتیان، ایران‌دوستان و کنش‌گران ملی این است که چون تقویم پس ازاسلام ما با تقویم پیشا اسلام تفاوت دارد و پیش از اسلام هر دوازده ماه ایرانی، ۳۰ روزه بود اما بعدا این دسته بندی برای شش ماه نخست سال و گاهی هم اسفندماه، تغییر کرد پس باید تاریخ جشن‌های کهن ایران را با توجه به این اختلاف زمانی تغییر داد و منطبق بر تقویم جدید کرد. به این استدلال اگرچه در شکل ریاضی و عددی می‌تواند توجه شود اما در شکل معنایی و فلسفی این جشنها درست نیست چون با این‌کار مفهوم این جشن‌های ماهیانه ازدست می‌رود، چنان‌که اسفندگان که باید در ماه اسفند باشد، در بهمن‌ماه می‌افتد و کلا ازبار معنایی تهی می‌شود. از آن‌سو‌ هم دیگر اسفندگان، ناشی از همزمانی و هم‌نامی روز با نام آن ماه نیست و صرفا یک‌مفهوم صرف عددی و محاسباتی است. حتی در محاسبات نجومی دقیق امروز نیز ۲۹ بهمن از نظر تطبیق با اسفندگان نادرست می‌نماید چنان‌که در پست بعدی👇از کانال جشنها با نرم‌افزار نجومی به این اختلاف زمانی و نادرستی ۲۹ بهمن پرداخته شده است

۴_ ابوریحان بیش از ما به تطبیق تاریخی و انطباق دادن تقویم کهن ایرانی (مزدیسانی) با تقویم خورشیدی (هجری خ. ) آگاهی داشت باتوجه به اینکه منجم و ریاضی‌دان بود، پس چرا آن اختلاف زمانی میان ماه‌های ۳۰ روزه ایران باستان با ماه‌های ۳۱ روزه ایران پس از اسلام را در این ثبت تاریخ جشن‌های ایرانی لحاظ نکرد؟ زیرا توجه او بر ریشه معنایی و چرایی این جشن‌ها بود که هریک باید در ماه خود (اسفند) انجام شود و نه بهمن‌ماه، پس این تاریخ را برای تطبیق با گاهشماری نوین دستکاری نکرد

 ۵_ در منابع کهن پس از اسلام هم اسفندگان را در پنج اسفند از جمله #اثار_الباقیه ابوریحان بیرونی و‌ به‌نظر می‌آید هیچکدام از نویسندگان ایرانی کهن دوره اسلامی، بدعتی برای تطبیق تاریخ این جشن با گاهشماری جدید نگذاشتند. این بدعت جدید که به ویژه ازدهه هشتاد خورشیدی درباره آن تبلیغ بسیار شده، ‌مورد اعتراض برخی اساتید ایرا‌شناس است و به باور آنها باعث اسیب به فلسفه معنایی این جشن‌ها و‌ایجاد تشتت و آشفتگی و به‌هم‌ریختگی در امتداد تاریخی این جشن‌ها می‌شود. حتی استاد ایران‌شناس زرتشتی، #تورج_پارسی، هم به این بدعت اعتراض کرده است. همچنین استادان بزرگی چون #ابراهیم_پورداوود #پرویز_رجبی #جلیل_دوست‌خواه #رضا_مرادی‌غیاث‌ابادی هم بر درستی پنج اسفند برای اعلام جشن اسفندگان باور دارند و نه تاریخ ۲۹ بهمن

۶_ آسیب دیگری که این دستکاری و تطبیق تاریخ این جشن با گاهشماری جدید ایران، به همراه دارد این است که، در امتداد و تداوم تاریخی و پیوستگی برگزاری این جشن، نوعی سکته و شکاف ایجاد می‌کند و آن را از اسفند به بهمن جابه‌جا می‌کند که این قطع تداوم تاریخی اسفندگان در پنج اسفند، خودش آسیبی به هویت تاریخی برگزاری آن است. به‌نظر‌ می‌رسد یکی از دلایل اصرار برخی گروه‌های زرتشتی و مسلمان در جاانداختن تاریخ ۲۹ بهمن، آن است که می‌خواهند این جشن را به ابزاری برای مقابله با #ولنتاین در ۲۵ بهمن، تبدیل کنند، اما همین هم آسیبی به جزییات و‌ ریشه واقعی این جشن است، چون ولنتاین جشن عشق‌ورزی دو جفت به هم (همسر یا معشوقه) و توجه هردوی زن و‌مرد به هم است، اما سپندارمذگان جشن پاسداشت جایگاه #زنان و زمین و عنصر زایش و‌ مادینگی است، از این‌رو با ولنتاین تفاوت دارد. شاید بتوان جشن #مهرگان را جایگزین مناسب‌تری برای ولنتاین دانست چون مهرگان جشن مهرورزی در مفهوم عام آن است و نه محدود برای زنان یا مردان.

۷_ استدلال و‌ پیشنهاد برخی دیگر از کنشگران ملی این است که برای جشن سپندارمذگان یک‌هفته در نظر بگیزیم به نام هفته مهرورزی و از ۲۹ بهمن تا ۵ اسفند باشد تا هر دو تاریخ را پوشش دهد اما این پیشنهاد هم اگرچه در سالهای گذشته تبلیغ شد اما تجربه نشان داد که شدنی نیست و در نهایت خواست جمعی بر تعیین یک روز مشخص برای این جشن است.


💌 عاشقان ایران
@LoversofIRAN

توجه شود به پست بعدی👇