👈از ۲۹بهمن تا ۵ اسفند را هفته مهرورزی بنامیم👉

@LoversofIRAN

#جشن #اسفندگان #سپندارمذگان #ایران_باستان #باستان #زن #زمین #گاهشماری_باستانی #گاهشماری_خیامی

⬅️استاد #فریدون_جنیدی

ميان گاهشماری خيامی (پس از اسلام) و گاهشماری ايران باستان ۶ روز اختلاف است که همين امر در تعيين تاريخ برخی جشن‌های ايران باستان از جمله سپندارمذگان مشکلاتی را به وجود می‌آورد. استاد جنیدی، پژوهشگر تاريخ و فرهنگ ايران معتقد است با احترام به هر دو گاهشماری بهتر است از ۲۹ بهمن تا ۵ اسفند را هفته عشق و مهرورزی بناميم. 

تاريخ خيامی يا همان تاريخ شمسی/خورشیدی که امروز مورد استفاده قرار گرفته، ۶ روز با تاريخ باستانی ايران تفاوت دارد. اين ۶ روز در تعيين برخی جشن‌های ايرانی از جمله سپندارمذگان مشکلاتی را به همراه دارد. برخی معتقدند با کسر اين شش روز سپندارمذگان بايد در ۲۹ بهمن برگزار شود و برخی نيز تاکيد می‌کنند که اين جشن بايد در ۵ اسفند(روز اسفند از ماه اسفند) برگزار شود.

در ايران باستان هر روز يک نام داشت و از ۳۰ روز هر ماه، ۱۲ روز به نام ماه‌های سال بود. هم‌روز شدن نام ماه با همان ماه سال موجبات جشن را فراهم می‌کرد. پنجمين روز هر ماه را اسفند روز (سپندارمذ) می‌ناميدند که لقب ملی #زمين است؛ يعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمين نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق مي ورزد. زشت و زيبا را به يک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می‌دهد. به همين دليل در فرهنگ باستان اسپندارمذگان را به عنوان نماد مهر مادری و باروری مي‌پنداشتند.

#ابوريحان_بيرونی در #آثارالباقيه آورده است که ايرانيان باستان اين روز را روز بزرگداشت زن و زمين می دانستند.
به همين علت پنجمين روز ماه اسفند را روز سپندارمذگان روز عشق و مهرورزی مي‌نامند. بسياری معتقدند طبق تاريخ باستاني که در آن ماه‌های سال ۳۰ روز است، بايد ۶ روز ماه تابستان را که در تاريخ امروز شمسی وجود دارد از ۵ اسفند کسر کرد و به اين ترتيب روز ۲۹ بهمن‌ماه، را به عنوان روز سپندارمذگان مي‌شناسند.
اما برخی طبق سنت کهن همچنان پنج اسفند را گرامی می‌دارند. 
«فريدون جنيدی»،‌ پژوهشگر تاريخ و فرهنگ ايران درباره اين اختلاف تقويمی به CHN می‌گويد: «خيام با دانش شگفت‌ و عظيم خود دريافت که ۶ ماه ابتداي سال ۳۱ روز است و امروز دانشمندان با بررسی آنچه خيام کشف کرده، مهر دوباره تائيد بر آن زده‌اند. به واقع گاهشماری خيامی دقيق‌ترين گاهشماری جهان است. از سوی ديگر گاهشماری باستانی ايران که حدود ۸ هزار سال قدمت دارد هم در نوع خود بی‌نظير است و در زمان خود بهترين گاهشماری محسوب می‌شده‌است. اما آن گاهشماری ۶ روز عقب‌تر از گاهشماری خيام است و به همين علت در تاريخ برخی جشن‌ها و رسوم کهن اختلافاتی وجود دارد.» 
جنيدی پيشنهاد می‌کند که با احترام به گاهشماری خيامی و گاهشماری ايران باستان و اهميت جشن اسفندگان (سپندارمذگان) بهتر است ۶ روز ۲۹ بهمن تا ۵ اسفند را به عنوان هفته عشق و مهرورزی بناميم.

ايران کشوری با پيشينه فرهنگی کهن است و نگاهی به گذشته باستانی‌اش، هر بيننده‌ای را مبهوت جشن‌های کهن اين سرزمين می‌کند. در ميان بيش از ۵۰ جشن باستانی، "سپندارمذگان"، روز گراميداشت زن و زمين يکی از مهمترين آن‌هاست. روزی که عشق و مهرورزی بخشی از سنت‌های آن است. با اين‌حال چرا چنين جشن ارزشمندی به فراموشی سپرده شده است؟

/خبرگزاری ميراث فرهنگی ـ گروه ميراث فرهنگی ـ ۱۳۹۰/۱۱/۲۵


@LoversofIRAN

👈از ۲۹بهمن تا ۵ اسفند را هفته مهرورزی بنامیم👉

@LoversofIRAN

#جشن #اسفندگان #سپندارمذگان #ایران_باستان #باستان #زن #زمین #گاهشماری_باستانی #گاهشماری_خیامی

⬅️استاد #فریدون_جنیدی

ميان گاهشماری خيامی (پس از اسلام) و گاهشماری ايران باستان ۶ روز اختلاف است که همين امر در تعيين تاريخ برخی جشن‌های ايران باستان از جمله سپندارمذگان مشکلاتی را به وجود می‌آورد. استاد جنیدی، پژوهشگر تاريخ و فرهنگ ايران معتقد است با احترام به هر دو گاهشماری بهتر است از ۲۹ بهمن تا ۵ اسفند را هفته عشق و مهرورزی بناميم. 

تاريخ خيامی يا همان تاريخ شمسی/خورشیدی که امروز مورد استفاده قرار گرفته، ۶ روز با تاريخ باستانی ايران تفاوت دارد. اين ۶ روز در تعيين برخی جشن‌های ايرانی از جمله سپندارمذگان مشکلاتی را به همراه دارد. برخی معتقدند با کسر اين شش روز سپندارمذگان بايد در ۲۹ بهمن برگزار شود و برخی نيز تاکيد می‌کنند که اين جشن بايد در ۵ اسفند(روز اسفند از ماه اسفند) برگزار شود.

در ايران باستان هر روز يک نام داشت و از ۳۰ روز هر ماه، ۱۲ روز به نام ماه‌های سال بود. هم‌روز شدن نام ماه با همان ماه سال موجبات جشن را فراهم می‌کرد. پنجمين روز هر ماه را اسفند روز (سپندارمذ) می‌ناميدند که لقب ملی #زمين است؛ يعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمين نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق مي ورزد. زشت و زيبا را به يک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می‌دهد. به همين دليل در فرهنگ باستان اسپندارمذگان را به عنوان نماد مهر مادری و باروری مي‌پنداشتند.

#ابوريحان_بيرونی در #آثارالباقيه آورده است که ايرانيان باستان اين روز را روز بزرگداشت زن و زمين می دانستند.
به همين علت پنجمين روز ماه اسفند را روز سپندارمذگان روز عشق و مهرورزی مي‌نامند. بسياری معتقدند طبق تاريخ باستاني که در آن ماه‌های سال ۳۰ روز است، بايد ۶ روز ماه تابستان را که در تاريخ امروز شمسی وجود دارد از ۵ اسفند کسر کرد و به اين ترتيب روز ۲۹ بهمن‌ماه، را به عنوان روز سپندارمذگان مي‌شناسند.
اما برخی طبق سنت کهن همچنان پنج اسفند را گرامی می‌دارند. 
«فريدون جنيدی»،‌ پژوهشگر تاريخ و فرهنگ ايران درباره اين اختلاف تقويمی به CHN می‌گويد: «خيام با دانش شگفت‌ و عظيم خود دريافت که ۶ ماه ابتداي سال ۳۱ روز است و امروز دانشمندان با بررسی آنچه خيام کشف کرده، مهر دوباره تائيد بر آن زده‌اند. به واقع گاهشماری خيامی دقيق‌ترين گاهشماری جهان است. از سوی ديگر گاهشماری باستانی ايران که حدود ۸ هزار سال قدمت دارد هم در نوع خود بی‌نظير است و در زمان خود بهترين گاهشماری محسوب می‌شده‌است. اما آن گاهشماری ۶ روز عقب‌تر از گاهشماری خيام است و به همين علت در تاريخ برخی جشن‌ها و رسوم کهن اختلافاتی وجود دارد.» 
جنيدی پيشنهاد می‌کند که با احترام به گاهشماری خيامی و گاهشماری ايران باستان و اهميت جشن اسفندگان (سپندارمذگان) بهتر است ۶ روز ۲۹ بهمن تا ۵ اسفند را به عنوان هفته عشق و مهرورزی بناميم.

ايران کشوری با پيشينه فرهنگی کهن است و نگاهی به گذشته باستانی‌اش، هر بيننده‌ای را مبهوت جشن‌های کهن اين سرزمين می‌کند. در ميان بيش از ۵۰ جشن باستانی، "سپندارمذگان"، روز گراميداشت زن و زمين يکی از مهمترين آن‌هاست. روزی که عشق و مهرورزی بخشی از سنت‌های آن است. با اين‌حال چرا چنين جشن ارزشمندی به فراموشی سپرده شده است؟

/خبرگزاری ميراث فرهنگی ـ گروه ميراث فرهنگی ـ ۱۳۹۰/۱۱/۲۵


@LoversofIRAN

🇮🇷 #ایران نامی دوهزار و دویست ساله

☝️تصویر درست روزنامه اطلاعات، دی ماه۱۳۱۳ که مقاله معروف روانشاد #سعید_نفیسی در آن شماره چاپ شد و به درستی نام ایران را نامی ۲۲۰۰ساله خواند

روز #اول_فروردین ۱۳۱۴ خورشیدی در بخشنامه #وزارت_امور_خارجه_ایران، نام پارس یا پرشیا رسما به ایران تغییر یافت و به دولت های خارجی که کشور ما را به نام #پارس یا #پرشیا می نامیدند ابلاغ رسمی شد نام «ایران» را که سده ها در داخل کشور بکار میرفت، جایگزین کنند

پارس یا #پرس نامی بود که برخی دولت های خارجی برای کشور ما بکار میبردند و یادگار دوره باشکوه شاهنشاهی #هخامنشیان بود که با نام #پارس ها یا #پارسیان شناخته می شد و نخستین آغازگر حاکمیت یکپارچه توانمند بر گستره ای بسیار بزرگ در جهان #باستان بود

ایران و پارس هر دو پیشینه تقریبا برابر دارند اما لزوم پاسداشت نام ایران بیشتر است چون تهدید و دشمنی علیه نام ایران بسیار است

#ایران دو بخش دارد؛
#ایر: به معنی اصیل، نجیب، آزاده
#ان: به معنی سرزمین، جا، مکان

در #شاهنامه فردوسی بارها از؛ بزرگان ایران، بر و بوم ایران، ایران و توران، #ایران_زمین، شهر ایران، ایران و انیران یادشده است.

@LoversofIRAN

🇮🇷 #ایران نامی دوهزار و دویست ساله

☝️تصویر درست روزنامه اطلاعات، دی ماه۱۳۱۳ که مقاله معروف روانشاد #سعید_نفیسی در آن شماره چاپ شد و به درستی نام ایران را نامی ۲۲۰۰ساله خواند

روز #اول_فروردین ۱۳۱۴ خورشیدی در بخشنامه #وزارت_امور_خارجه_ایران، نام پارس یا پرشیا رسما به ایران تغییر یافت و به دولت های خارجی که کشور ما را به نام #پارس یا #پرشیا می نامیدند ابلاغ رسمی شد نام «ایران» را که سده ها در داخل کشور بکار میرفت، جایگزین کنند

پارس یا #پرس نامی بود که برخی دولت های خارجی برای کشور ما بکار میبردند و یادگار دوره باشکوه شاهنشاهی #هخامنشیان بود که با نام #پارس ها یا #پارسیان شناخته می شد و نخستین آغازگر حاکمیت یکپارچه توانمند بر گستره ای بسیار بزرگ در جهان #باستان بود

ایران و پارس هر دو پیشینه تقریبا برابر دارند اما لزوم پاسداشت نام ایران بیشتر است چون تهدید و دشمنی علیه نام ایران بسیار است

#ایران دو بخش دارد؛
#ایر: به معنی اصیل، نجیب، آزاده
#ان: به معنی سرزمین، جا، مکان

در #شاهنامه فردوسی بارها از؛ بزرگان ایران، بر و بوم ایران، ایران و توران، #ایران_زمین، شهر ایران، ایران و انیران یادشده است.

@LoversofIRAN

ادامه👈زرتشت اهل ری بود👉

نوشتاری از استاد #فریدون_جنیدی

⬅️ بخش سوم

اين #سبزه ها را نگهداری می کردند تا روز #سيزدهم. البته ما امروزه روزها را می شماريم اما در #ايران_باستان روزها شمارش نمی شدند، بلکه هر روز را با نام ويژه خودش می شناختند.
نام روز سيزدهم «تيشتر» (Tištar) بوده است. #تيشتر نام ایزد«باران» است. در روز سيزدهم، اين سبزه ها را می بردند و با آيين ويژه و باشکوهی نثار آب روان می کردند و «تيشتر» را ستايش می کردند که تو به ما باران دادی و سبزه های ما بلند شده و جهان سبز شده، پس ما هم اين سبزه ها را به تو نثار می کنيم. امروزه هيچکس توجه نمی کند که چرا ما سبزه ها را به آب می دهيم؟ نخست می گويند که سيزدهم گجسته(نحس) است، که این باور هيچ معنایی ندارد؛ سپس سبزه ها را پرت می کنند در جوی های آب! در حالی که در ايران باستان با نياز و احترام اين کار را می کردند (و سبزه را به آب روان می سپردند).
اين #هفت_سبزه به #هفت_سين دگرگون شد که البته از ريشه خود چندان دور هم نيست. سماق و سياه دانه که گياه هستند و سرکه و سمنو هم که از گياه به دست آمده اند و تنها پسين سرکه به آن افزوده شد. پنجاه سال پيش کسانی با خودشان می انديشيدند که چون سرکه از انگور به دست می آيد و در ايران باستان #شراب (مرسوم) بوده است، پس اين هفت شين است نه هفت سين؛ که این سخن سد در سد (100%) من درآوردی و ساختگی است (به دست) گروهی لوکس و تازه پرست و بی خبر از آيين های #کهن ايرانی. اين #هفت_شين نيست که هيچ، هفت سين هم نيست و در اصل هفت سبزه بوده است.
اين آيين نوروز، آیینی ايرانی است و وابسته به همه #ايرانيان و به هيچ روی نمي توان خاستگاه روشن و ويژه ای برای آن پنداشت؛ برای نمونه وابسته به فلان کشور باشد. اين آيين از آن همه ايرانيان در پهنه ايران فرهنگی است و بايد به آن پرداخت.
چندین سال پیش، به پيشنهاد رييس جمهور #تاجيکستان «سال جهانی زرتشت» شناخته شد، چون #ازبکستان سال ها در تلاش بود تا به جهانيان بگويد زرتشت، #ازبک بوده است!!! و البته #يونسکو و سازمان ملل اين ادعا را نپذيرفتند. ازبک ها سال ها بود که می خواستند جشنی بگيرند ولی با نبود همکاری يونسکو و جامعه فرهنگی جهانی روبرو می شدند.
درست هنگاميکه #تاجيک ها چنين طرحی را پيشنهاد کردند و گفتند که می خواهيم "سه هزارمين سال زادروز زرتشت" را جشن بگيريم، يونسکو از آنها پشتيبانی کرد.
به پيشنهاد رييس جمهور تاجیکستان و با هزينه دولت و شرکت خود رييس جمهورشان، اين #جشن ها در تاجيکستان برگزار شد، اما شوربختانه رييس جمهور وقت ما (ایران) حتی در جشنی که #زرتشتيان در #دانشگاه_تهران گرفتند هم شرکت نکرد!!!
پس اگر کسانی بيدار شده اند و می خواهند بازمانده فرهنگیشان را بچنگ گيرند و ديگری نمی خواهد ... خوب نخواهد. بگذاريد کسانی که آگاهی دارند نگذارند اين کشتزار يا خانه، ويران شود!
اين گله ای است که بايد از خودمان در کشورمان بکنيم. #فرهنگ_ايران، مانند درخت تنومندی است که هم ريشه دارد هم ساقه و تنه و هم شاخه و ميوه.
اگر ريشه را ايران #پيش_از_اسلام بگيريم، تنه آن ايران #پس_از_اسلام خواهد بود و هيچکس نمی تواند منکر درخشش عظيم و بالندگی فرهنگ پس از #اسلام بشود. بزرگترين دانشمندان جهان در اين دوران ایرانی بوده اند و کارهای بزرگی کرده اند که بايد مايه افتخار ما باشد.
هر کدام از اين دو بخش که بکوشد خودش را از ديگری جدا کند به زودی خواهد خشکيد. بنابراين کسانی که گمان می کنند که تنها بايد ايران #باستان و پيش از اسلام را ستايش کنند، آنها هم شکست خواهند خورد، زيرا نمی توانند اين تنه شاداب، تناور، کهنسال و پربار را ناديده بگيرند و ريشه بدون پروردن از پوست و بدنه ساقه و شاخه ها خواهد خشکيد. پس کسی که ايران را دوست دارد بايد به همهٔ بخشهای اين گياه شاداب و زنده توجه کند.

/از بنیاد نیشابور@bonyad_neyshaboor

●بخش های یک و دو این نوشته را پیشتر بخوانید
@LoversofIRAN

صدای آواز همتبارانمان از #افغانستان زیبا
ترانه ی جان برادر / با آواز #توریالی_تپش


بیا پیوند پرآوازه کنیم
صبر و تمکین بی اندازه کنیم
عشق خود بار دگر تازه کنیم


گر ز #ایران #تاجیکستان یا که #افغان ایم، جان بردار
همگی یکدل و یک جانیم، جان بردار

از قدیم ریشه یکی است؛ فکر و اندیشه یکی است
آیین و کیش یکی است، جان بردار

گر ز #تهران و #دوشنبه یا #کابل جانیم، جان بردار
همه هم مرز و هم زبانیم، جان بردار

گر ز #شیراز و #سمرقند یا #هرات جانیم، جان بردار
عاشق علم بی کران ایم، جان بردار

گر ز #بندر یا که از #بلخ و #بدخشان ایم، جان بردار
هنریم، عشقیم و عرفانیم، جان بردار

نگذار فاصله ها دور شود، مهر و الفت کم و بی نور شود
مردم آواره و رنجور شود...

گر ز #خجند یا که #بامیان و #اصفهان ایم، جان برادر
مهد فرهنگ #باستان ایم، جان بردار

گر ز #ننگرهار و #مشهد یا که -ختلان ایم، جان بردار
زاده خاک #خراسان ایم، جان بردار

همه از یکدل و یک جانیم، جان بردار
ما همه نسل #آریان ایم، جان بردار



پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali

عاشقان ایران
@loversofiran

⚜ تبارشناسی فرمانروایی های #قفقاز در دوره #باستان، شاهنشاهی های #هخامنشی #اشکانی #ساسانی

🔺کتابی ارزشمند برای ایراندوستان

با خواندن این کتاب، به نقش تمدن #ایران_باستان در پی ریزی دولت و گسترش دین در کشورهای #ارمنستان و #گرجستان کنونی و سرزمین #اران (جمهوری #باکو) و زمینه های جنگ های درازمدت #ایران و #روم پی میبریم.


🔻با حمایت جدی و فراگیر همراهان کانال ها و گروههای ملی، از ناشران ایراندوست، نویسندگان و پژوهشگران #ملی کشور پشتیبانی می شوند.
هر کدام سهمی هر چند اندک در ارتقای فرهنگ جامعه و گسترش #ایرانشناسی داشته باشیم با خرید کتابهای تاریخ و فرهنگ ایران؛ در این وانفسا و شرایط سخت داشته باشیم.

چاپ اول : ۱۳۹۸
۵۴۰ صفحه – ۸۶۰۰۰ تومان
(با نقشه های تاریخی و تصویرهای چهار رنگ)

تخفیف: ۱۵ درصد

ناشر : انتشارات هزار کرمان

شماره تلفن برای خرید :
۶۶۹۲۳۹۴۶ و ۰۹۱۲۷۳۳۴۲۶۶
(ارسال با پست یا پیک )


از کانال ایرانچهر
@Iranchehr
و کانال نشر هزار کرمان
@hazarekerman_ir


عاشقان ایران 🇮🇷 💌
@LoversofIRAN