در پاسخ به #قومگرایان و #تجزیه_طلبان که ادعا می کنند؛ دو زبانگی عامل عقب ماندگی تحصیلی کودکانی است که در برخی بخش های ایران دارای #زبان_مادری غیر از #فارسی هستند، نگاره بالا را نشان دهید و بپرسید چگونه است که دانشمندان #آذری تا این اندازه در گسترش دانش های گوناگون به #زبان #فارسی موفق عمل کرده اند

این گزاره گروههای #ایرانستیز، که نظام آموزشی تک زبانه ایران را متهم به سرکوب تحصیلی اقوام می کند، پیشاپیش محکوم به ابطال است.
توجه کنید که همه کشورهای پیشرفته جهان برای پیشبرد اهداف بزرگ فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و ساختن #تمدن ویژه خود باوجود تنوع گویش یا زبان های درون مرزهایشان، بی شک نیاز به انتخاب زبان یکتا وتوانمند برای برقراری پیوند میان همه شهروندان و ایجاد ابزار مشترک و #ملی که زبان سیاست، دانش، کشورداری و هنر ملی شان باشد دارند. از همین روی در مدرسه و دانشگاه تنها بر روی آموزش #به یک زبان، یعنی #زبان_ملی و رسمی کار می کنند. البته که آموزش زبان های دوم و سوم درمدارس کشورهای مختلف به عنوان انتخابی برای پیوند با جهان بیرون از مرزهایشان در دنیا رایج است همانند ایران که آموزش #انگلیسی و #عربی را داریم
@LoversofIRAN

👈پانترکیسم، افیونی است که باشتاب مرزهای باختری ایران را هدف گرفته با گسترش اندیشه های تباه و ضدایرانی است

#پان_ترک #پان_کرد
#آذربایجان #کردستان

✍هوشنگ شیخی

🔴پانترکیسم، به مثابه قوه مغذیه پانکردیسم❗️

در استان #آذربایجان_غربی بین دو گفتمان #پانترکیسم و #پانکردیسم رابطه آنتاگونیستی برقرار است. دو‌گفتمان مذکور با هدف حذف و انهدام دیگری در این استان به عنوان بیرونی سازنده(Constitutive Outside) یکدیگر هم عمل می‌کنند.

هر دو نسبت به شمالغرب ایران و استان آذربایجان‌غربی ادعای ارضی دارند و علاوه بر نادیده انگاشتن و‌ مهاجر و‌ مهاجم خواندن دیگری، #حاکمیت_ملی ایران را استعماری و‌ تهاجمی می‌خوانند و بر اساس نظام واژگانی خاص خود از آذربایجان‌جنوبی یا شرق کردستان برای نام بردن این ناحیه از ایران استفاده می‌کنند.

گفتمان پانترکیسم به واسطه کثرت ابزارهای قدرت در دستش و‌ نفوذ عاملانش، در صورت‌های مختلفی نمود یافته است. به طور نمونه پانترکیسم در استان مزبور و مرکز آن بر مبنای دگرسازی هویتی و دگرستیزی؛ گروه‌های #قومی غیر خود را به حساب نمی‌آورد و با #زبان_محلی خود فارغ از #زبان_ملی و رسمی کشور، پیام تبریک صادر می‌کند و یا در بنرهای تبریک عید #نوروز از بکار بردن واژه ایرانی و فارسی «نوروز» اجتناب می‌کند و به جای آن از «ایل بایرامی» استفاده می‌کند. چراکه نوروز در گفتمان پانترکیسم محلی از اعراب ندارد.

از آنجا که نوروز در فرهنگ #باستانی ایران فقط گردش سال نیست بلکه با اسطوره‌های #ملی درهم تنیده و انسجام بخش #هویت_ایرانی در گستره واحد تاریخمند و فرهنگی #ایران بوده است؛ بنابراین پانترکیسم آن را بر نمی تابد کمااینکه #فاشیسم "مصطفی کمال پاشا" در #ترکیه هم هرگز آن را همانند آئینی ایرانی نپذیرفت.

نمونه دیگر تحرک پانترکیسم جعل عبارتی تحت عنوان «اوغوز بایرامی» است که در شبکه‌های اجتماعی و حتی سطح شهر #ارومیه آن را اشاعه می‌دهد و با این عبارت مجعول درصدد تحریف نوروز #ایران_باستان و انتساب آن به #ترکان اوغوز برمی‌آید.

همچنین در راستای ستیهندگی با هویت ملی ایرانی، گفتمان پانترکیسم مانع بازنمایی آئین‌های نوروزی دیگر اقوام ساکن در استان آذربایجان غربی و مرکز آن همانند #کرد ها می‌شود‌. چراکه اگر کردها در مراسمات نوروزی شهر ارومیه سهیم شوند و آئین‌های تاریخی خود را در خصوص نوروز عرضه کنند، پازل مجعول اوغوز نامیدن نوروز باستانی به هم می‌ریزد و این خلاف استراتژی گفتمانی پانترکیسم در خصوص ادعای ارضی نسبت به شمالغرب ایران است.

⭕️آثار این تحرکات پانترکیسم

🔺۱- پانترکیسم اشاعه می‌یابد و با تقویت آن هویت ملی ایرانی و حتی تمامیت ارضی ایران مورد تهدید و‌ خدشه قرار می‌گیرد.
🔺۲-پانترکیسم به عنوان بیرونی، سازنده پانکردیسم را شکل و‌ انسجام می بخشد و #واگرایی را بین کردها تشدید می‌کند چراکه پانترکیسم پشت گفتمان رسمی و ایدئولوژی حکومت پنهان می‌شود بنابراین یارای مقابله با آن از کردهای همگرا هم سلب می‌شود و آنها هم به ورطه گفتمان پانکردیسم کشیده می‌شوند.
در اینجا پانترکیسم به عامل سازنده و تشدید پانکردیسم و قوه مغذیه آن تبدیل می‌شود. البته این رویه به نفع پانترکیسم هم هست چراکه در سایه تقویت پانکردیسم خودش هم قوت می‌یابد و با منازعه #هویتی به تشدید بسیج قومی روی می‌آورد.

🔺۳- نتیجه منازعه پانترکیسم و پانکردیسم در این استان تضعیف هویت ملی و انسجام داخلی ایران و تهدید امنیت ملی در این ناحیه است که قابلیت تسری به سایر نقاط کشور را دارد.

🔺۴-نتیجه قریب الوقوع این منازعه سهمناک در استان آذربایجان‌غربی و شهر ارومیه هم تشدید قومیت‌گرایی در انتخابات اسفندماه مجلس شورای اسلامی و احتمال بروز درگیری خیابانی است.
البته عاملان هر دو گفتمان هم از تحرکات یکدیگر خشنود هستند چراکه تحرک یکی زمینه تحریک دیگری را فراهم می‌کند و به مثابه قوه مغذیه و شارژ دیگری عمل می‌کند. در این بین واپسماندگی مضاعف سهم مردمان این استان و مرکز آن است.

🔴چاره کار چیست؟
گرچه بسیار مایلم با ادبیات روشنفکرانه سخن بگویم و برای تعمیق همزیستی از آزادی حداکثری سخن برانم. اما چه به نام چه به ننگ، باید در خاورمیانه از ایران دفاع کرد!
از یک سو‌ به همدلی مردمان استان برای مقابله با پان‌ها و قوم‌گرایان نیازمندیم و از سوی دیگر بی تعارف و تکلف راه فوری و ضروری این است که مقامات امنیتی و نظارتی استان وظایف‌شان را درست انجام دهند و نسبت به تحرکات پانترکیسم و پانکردیسم در استان آذربایجان‌غربی هوشیار باشند.

🔺باید آگاه بود که پانترکیسم فقط گاموح و‌ #گاموج و #آذوح و #دیرنیش و امثال آن نیستند و درباره پانکردیسم هم چنین است. غفلت امروز موجب بحران فردا است و در شرایطی که گرگ‌های داخلی و بیرونی قصد دریدن ایران را دارند هرگونه غفلت این ثبات و امکان زیست بهتر را از همه ایرانیان سلب می‌کند.

@LoversofIRAN

نگارش درست #فارسی را پاسداری کنیم در برابر جعل و تحریفی که جریان های واگرا #تجزیه_طلب حدود یک دهه است در پیش گرفته اند و در دو سه سال گذشته، با رشد استفاده از فضای مجازی، بیشتر شده است.

برخی مردم عادی نااگاهانه و غیرعمدی واژگان غلط کورد و تورک را به کار می برند. در فضای مجازی و حقیقی، به این جعل و تحریف واکنش درست و به جا نشان دهیم.

کورد نه، #کرد
تورک نه، #ترک

https://www.instagram.com/p/B2v_eB_nENW/?igshid=1901ngfepwdde

👈دوم اسفند، روز جهانی زبان مادری👉

زبان مادری؛ زبان‌های محلی در ایران
@LoversofIRAN

#زبان_ملی #فارسی #زبان_مادری #زبان_محلی #قومگرا #قومگرایی #تجزیه #نژادپرست #نژادپرستانه

✍ #احسان_هوشمند؛ پژوهشگر مطالعات #قومی

⬅️در ایران امروز در کنار زبان فارسی که زبان ملی، تاریخی،فرهنگی و تمدنی همه ایرانیان است شاهد حضورتنوعی از زبان‌ها و گویش‌ها در گوشه و کنار کشور هستیم. به سخن دیگر زبان فارسی برآمده از تعامل همدلانه تاریخی و فرهنگی و علمی ایرانیانی است که همه به نوعی سهمی در تکوین و بالندگی آن ایفا کرده و کمتر نقطه‌ای از پهنه گسترده ایران را می‌توان یافت که سخنوران و شاعران و نویسندگان و ادبا آن حوزه سهمی در شکوفایی و غنای زبان فارسی بر دوش نگرفته باشند. در کنار زبان فارسی البته در بخشی از این گستره فرهنگی و تمدنی نیز گروهی از ایرانیان دارای زبان‌های محلی خود بوده و این زبان‌های محلی نسل به نسل و سینه به سینه منتقل شده و بدین ترتیب در تاریخ دیرین ایران زبان‌های محلی در مناطقی از ایران عموماً به عنوان زبان شفاهی و زبان فارسی به عنوان زبان تمدنی و فرهنگی و علمی ایفاگر نقش تمدن‌سازی بوده‌اند.
در کنار توجه به زبان‌های محلی باید هوشیار بود، چراکه گروه های افراطی و نیز برخی رقبای منطقه‌ای ایران یا دشمنان کشور، در تلاش هستند مبحث زبان‌های محلی را با ایدئولوژی قومگرایانه و نژادپرستانه پیوند زده و بدین ترتیب از طریق زبان‌های محلی  زمینه تشدید قومگرایی را فراهم سازند. حفظ زبان‌های محلی نشانه‌ای از استمرار تمدن و فرهنگ ایرانی است اما سیاسی شدن مبحث زبان‌های محلی، منفذی مخاطره انگیز برای افراطی‌های تجزیه طلب است و باید مراقب این تحرکات بود.

کامل این یادداشت را در پیوند زیر بخوانید:👇
yon.ir/0sDu4

⬅️بیانیه درست و به-جای مرکز دایره المعارف اسلامی؛واکنش به سخنان نابجای نامزدهای #ریاست_جمهوری درباره فرهنگ #هویت_ایران



🔺شایسته بود وزارت #آموزش_پرورش، #وزارت_فرهنگ-ارشاد، و #شورای_نگهبان قانون اساسی (مسوول تایید صلاحیت نامزدها، و مسوول نگاهبانی از قانون) هم در واکنش به جعل و تحریف اصل پانزدهم قانون اساسی از سوی نامزدها، و وعده های خلاف و کشور ویران-کن واکنش قاطع دهند


🔻 شورای عالی علمی مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، در واکنش به اظهارات برخی از کاندیداهای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، درباره مسائل فرهنگی، بیانیه‌ای منتشر کرد.

🔹 متن بیانیه به شرح زیر است:

"که ایران چو باغیست خرم بهار"

__در هر دورۀ انتخابات ریاست جمهوری برخی نامزدها به یاد #اقوام و زبان‌های مادری می‌افتند و با نقل جمله‌هایی به زبان‌های بومی یا مادری با فرصت طلبی تمام تلاش می‌کنند خود را حامی این زبان ها و گویشوران آنها نشان دهند. در این دوره نیز سه تن از نامزدها به این دستاویز متوسل شدند. یکی از این آقایان ضمن نقد مفهوم #آذری از «ترک‌های ایران» یاد کرد که افزون بر استان‌های ترکی‌زبان در بسیاری از نقاط دیگر ایران از جمله اصفهان، خوزستان، کرمان و جز اینها زندگی می‌کنند.

اینکه در نقاط مختلف ایران وابستگان به گروه‌های زبانی متفاوت یا گروه‌های مذهبی مختلف زندگی می‌کنند ویژگی #وحدت‌گرایانۀ مردم ایران است که به رغم این تنوعات، با صلح و محبت و دوستی در کنار هم به سر می‌برند. این موضوع مؤید افتراق نیست بلکه تأییدی بر این نکته است که از نظر مردم ما هر نقطه‌ای از ایران عزیز متعلق به همۀ ایرانیان است. طرح چنین سخنانی در یک برنامه سراسری افزون بر فرصت‌طلبی از موقعیت زبان‌های بومی و مادری، در مقابل هم قراردادن #زبان_ملی با این زبان‌هاست. ظاهراً این آقایان نه «برای وصل کردن» بلکه «خود از بهر گسستن» آمده‌اند.

مردم ایران هزاران سال، به رغم تنوع فراوان، با صلح و دوستی در کنار هم زندگی کرده‌اند و دست کم بیش از هزار سال است که #زبان_فارسی را داوطلبانه به عنوان زبان ملی و میانجی انتخاب کرده‌اند. اینکه در #مکتب_خانه‌های سراسر ایران، پیش از تأسیس مدارس نوین، آثار ماندگار زبان فارسی مانند دیوان #حافظ یا #گلستان و #بوستان سعدی تدریس می‌شده است مصداقی از این موضوع است. اینکه شاعرانی که زبان مادری آنها فارسی نبوده اما به زبان فارسی شعر سروده‌اند تأییدی دیگر بر موضوع مذکور است. جالب است که برخی از آنها اشعاری سروده‌اند که از شاهکارهای شعر فارسی است، مانند: «آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا». برهمین اساس است که محمدحسین تبریزی که از شهریاران غزل فارسی است، می‌گوید: «هرچه دارم همه از دولت #حافظ دارم». اهمیت این سخن #شهریار زمانی بهتر درک می‌شود که بدانیم دیوان حافظ را "نماد ناخودآگاه فرهنگ ایران" می‌دانند همان‌گونه که "شاهنامه را نماد خودآگاه فرهنگ ایران" دانسته‌اند.

شعر به مفهوم اخص آن هنری است که با دستور و فرمان خلق نمی‌شود بلکه جوششی درونی است. از این رو نمی‌توان گفت کسی امثال شهریار را مجبور به سرودن چنین شعرهایی کرده‌است. این موضوع منحصر به دورۀ معاصر نمی‌شود و به سده‌های پیش از حکومت خاندان #پهلوی مربوط می‌شود.این را از این جهت تأکید می‌کنیم که برخی در تلاش اند که نشان دهند کارکرد زبان فارسی به عنوان زبان ملی ایرانیان نتیجه سیاست های این خاندان بوده است.

بحث مشروح در این زمینه را به مجالی دیگر واگذار می‌کنیم و به این آقایان عرض می‌کنیم که با قرار دادن زبان‌های مادری و بومی در مقابل زبان ملی، تضعیف وحدت مردم ایران را هدف قرار ندهید.

که ایران چو باغیست خرم بهار
شکفته همیشه گل کامکار

پراز نرگس و نار و سیب بهی
چو پالیز گردد ز مردم تهی

سپرغم یکایک ز بن برکنند
همه شاخِ نار بهی بشکنند

سپاه و سلیح است دیوار اوی
به پرچینش بر نیزه‌ها خار اوی

اگر بفکنی خیره دیوار باغ
چه باغ و چه دشت و چه دریا، چه راغ

نگر تا تو دیوار این باغ نفکنی
دل و پشت ایرانیان نشکنی

کزآن پس بود غارت و تاختن
خروش سواران و کین تاختن

زن و کودک و بوم ایرانیان
به اندیشۀ بد منه در میان


💌 عاشقان ایران
@LoversofIRAN


پیوند به تارنمای مرکز 👇
🔗https://www.cgie.org.ir/fa/news/264562