واژه ها مهمند. تک تک واژه ها بار معنایی و ارتعاشی دارند. مراقب واژه ها باشیم.

📌حتی جمله ساده ای که علیرضا دبیر از روی عادت و بدون غرض وتوجه برزبان آورد؛ ممکن است مایه رنجش و دریافت حس بی توجهی در اهل سنت میهندوست ایران شود!
تاثیر عمیق #رسانه بر #ارتباطات_انسانی که با کمک #زبان_فارسی (ابزار مهم فهم مشترک میلیونها ایرانی تبار) به یک پیام برد و عمق بی سابقه می دهد!
پدیده ای که جامعه ایرانی پیش از این چون رسانه اجتماعی دوسویه وجود نداشت، اینگونه تجربه اش نکرده بود!
تجربه تاثیر بر مردمی از کرکوک عراق تا شرق افغانستان با رسانه+زبان فارسی

نوید برهان‌زهی، شهروند اهل بلوچستان، با انتشار تصویری از شادی مردم،
در واکنش به سخنان #علیرضا_دبیر که به تیم کشتی می گفت؛ همه توان‌شان را بگذارند تا «بچه‌شیعه»‌ها شادشوند؛
در توییتر نوشت:
وقتی تیم‌های ملی ایران بازی دارن، وقتی مدال می‌گیرن، وقتی موفقیتی کسب میکنن همه مردم ایران خوشحال میشن چون تیم‌های ملی متعلق به همه مردم ایرانه. تقریبا اکثر کسانی‌که در این عکس هستن رو می‌شناسم و اهل سنت ایران هستن که از برد #تیم_ملی در جام جهانی سر از پا نمی‌شناسن


💌 عاشقان ایران
@LoversofIRAN

📜🕯🖋 ‏از یکی از مسئولین ارشد اداره‌ی ثبت احوال تبریز پرسیدم آماری از تعداد ازدواج‌هایی که عروس و داماد از استان‌های متفاوت هستند، دارید؟

🔸 گفت، بله، خیلی زیاد است و از محل تولد در شناسنامه می‌شود فهمید و سازمان ثبت احوال کشور آمار دقیق را دارد.

🔸 ازدواج‌های بین استانی یکی از اصلی‌ترین مصادیق یگانگی و یکپارچگی تاریخی ملت ایران است.

🔸 کاش سازمان ثبت احوال کشور این آمار را منتشر کند.


🆔 @Ir_Bahman

🔴 شهر افسانه ای در #ایران به نام #جویبار

🔸جشن و پایکوبی #جویباریها برای پیشواز از۴ کشتی گیر فینالیست جهانی در شهر افسانه ای شان.

۲طلا و ۲ نقره سهم #جویباریها از آوردگاه جهانی بود.

#جویبار_میدان_کشتی

پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali

امیدوارم هر ناکسی که حق #ملت_ایران را می خورد، به مردم ما ستم یا خیانت می کند، و برای سهم خواهی حزبی و جناحی، حق و زندگی و سرمایه مردم ما را پایمال می کند؛ چه در داخل باشد چه در خارج، همینطور جلوی انظار عمومی لوله شود و تومارش در هم پیچیده!

صبروبردباری ملت نجیب ما دربرابر مشکلات، ستودنی است.چه کسانی قدرشناسندوخدمتگزار؟

گرچه عده ای اندک از میان همین مردم، با طمع و آز و حرامخواری تلاش دارند وجهه پاک قاطبه ملت ما را مخدوش کنند، امیدوارم همان اندک شمار هم که متاسفانه قدرتمندند، مجازات شوند

امیدوارم سفره و اقتصاد، فرهنگ، هنر، دانش و سیاست ایران از لوث پلیدان پالایش شود و ملت ما پاداش بیش از یک قرن ایستادگی برای بقا و خوب زیستن درجهان مدرن را در این قرن نو بگیرد


💌عاشقان ایران
@LoversofIRAN

افسوس!

آخوند پرقدرت مملکت. دارای مرتبه حجت الاسلامی، که باید قاعدتا کتب زیادی خوانده باشد، حالا توقع شاهنامه خوانی از او نداریم ولی همان کتاب ادبیات فارسی دبیرستان نظام قدیم را هم اگر در زمان نوجوانی(دهه۷۰) درست می خواند، آنجا در شعر معروف #ملک_الشعرای_بهار:
"ای دیوسپید پای در بند
ای گنبد گیتی، ای دماوند"
توضیح داده شده بود که منظور از "دیو سپید"، شخصیتی پلید در #شاهنامه است که در کوه دماوند به دست #رستم دستان در غل و زنجیر شد تا آزارش به خلق نرسد، و شاعر از این ماجرا با صنعت تشبیه به شکلی دیگر استفاده کرده است

پدر معنوی نه، پدر مادی اصلاح طلبان،
بد نیست در آن برج و باروی بلند و شاهانه، کمی هم از جهان و مافیها فارغ شود و #ادبیات_ایران بخواند. اگر شاهنامه بخواند که عالی است. اگر نه در همراهی با احساسات ملی مردم، ساده سخن بگوید مثل عامه مردم نه پیچیده با تشبیهات و استعارات ادبی که اینگونه شود

💌عاشقان ایران
@LoversofIRAN

در شعر معروف ملک الشعرای بهار درباره دماوند هم به دیو سپید با وام گرفتن از شاهنامه اشاره شده: ای دیو سپید پای در بند/ ای گنبد گیتی ای دماوند/
چون در شاهنامه، پیدایش کوهها ناشی از حرکت دیوها بر زمین است؛ کوه دماوند به دیو سپید (از بزرگترین دیوها در شاهنامه) تشبیه شده است و دلیل دیگر این تشبیه، دربند کردن دیو و ضحاک به دست رستم در اتشفشان این کوه است

👈 توضیح استاد #فریدون_جنیدی درباره دیوهای #مازندران در شاهنامه 👉


🏔منظور از مازندران در شاهنامه کجاست؟

⬅️از کانال شاهنامه شناسی
ابیات مربوط به مازندران در شاهنامه بدون افزوده های جعلی(الحاقیات)

چو #کاووس بگرفت گاه پدر
مر او را جهان، بنده شد سربسر
چنان بُد که در کاخ زرین نگار
همی خوَرد روزی، مَی خوشگُوار
اَبا پهلوانانِ اِیران به هم
همی رای زد، شاد، بر بِیش و کم
برفت از برِ پرده، سالارِ بار
خرامان بیامد برِ شهریار
بگفتا که: ”رامشگری بر در است
ابا بَربَت و نغز رامشگر است“
بفرمود تا پِیش او خواندند
برِ خوشنوازانْشْ بنشاندند
به بربت چو بایست، برساخت رود
برآورد مازندرانی سرود:
ز #مازندران، شهر ما، یاد باد
همیشه بر و بومش آباد باد
که در بوستانش همیشه گل است
به کوه اندرون، لاله و سنبل است
نوازنده، بلبل، به باغ اندرون
گُرازنده، آهو، به راغ اندرون
همیشه نیاساید از جُفتجوی
همه ساله، هر جای، رنگ است و بوی
گلاب است گویی به جویش روان
همی شاد گردد ز بویش، روان
دی و بهمن و آذَر و فروَدین
همیشه پر از لاله بینی زمین
همه ساله خندان لب جویبار
به هر جای، بازِ شکاری به کار
چو کاووس بشنید ازو این سَخُن
یکی تازه اندیشه افکند بُن
دل رزمجو را ببست اندر آن
که لشکر کشد سوی #مازندران
چنین گفت با سرفرازان رزم
که: ”ما سر نهادیم یکسر به بزم
اگر کاهلی پیشه گیرد دلِیر
نگردد ز آسایش و کام سِیر“
سخن چون به گوش بزرگان رسید
ازیشان، کس آن رای، فرّخ ندید
همه زرد گشتند و پُر چین بُروی
کسی جنگ دیوان نکرد آرزوی
کسی راست، پاسخ، نیارَست کرد
نهانی، روانْشان پر از باد سرد
به آواز گفتند: ما کِهتریم
زمین جز به فرمان تو نَسپَریم


⬅️ گروهی را گمان این است «مازندران» که در #شاهنامه جایگاه دیوان است، همانجاست که امروز مازندرانش خوانیم. در شاهنامه و کتابهای هم زمان با شاهنامه و پیش از آن، ظاهراً لفظ مازندران به معنی #طبرستان/ #تبرستان به کار نرفته است، مگر آن که به ندرت شعری یا عبارتی را بتوان چنان تفسیر کرد.

اغلب «مازندر» و «مازندران» بر سرزمینی در حدود مغرب و بسیار دور از ایران اطلاق میشد. در مقدمه #شاهنامه_ابومنصوری آمده:
” #شام و #یمن را مازندران خوانند و #مصر گویند از مازندران است“!
برخی از نویسندگان امروزی نیز جایگاه مازندران را در غرب، شام، یمن و برخی نیز در #هندوستان دانسته اند.

اما این گمانها درباره «مازندران» شاهنامه درست نیست. مازندران امروزی در گذشته «تبرستان» نامیده میشد، و چنان که در شاهنامه در داستان «زال و رودابه» میخوانیم، منوچهر پادشاه ایران پایتخت خویش را در آن مرز برگزیده بود: شهر #آمل

هنگامی که منوچهر از عشق زال و رودابه باخبر میشود و میخواهد به #کابل سپاه بکشد، پدرش سام به منوچهر نامه میفرستد و از زبان زال، چنین شِکوِه میکند:
«مرا» گفت «بَر دارِ آمل کنی
سَزاتر که آهنگ کابل کنی!»
(اگر مرا در آمل، پایتخت منوچهر، بر دار کنی، بهتر از آن است که به زابل لشکرکشی)
پس سرزمینی را که پایتخت ایران در آن باشد نشاید جایگاه دیوان نامیدن.

⬅️دیدگاه متفاوت استادجنیدی درباره نام مازندران و دیوسپید

«ماز» در زبانهای ایرانی، چین و شکن و برآمدگی و فرورفتگی است، و «مازاندر» جایگاهی است که چین و شکن و برجستگی در آن باشد، و همین رشته کوه البرز است. در زبان #فارسی_دری و زبان #تبرستان_باستان، «دوین» به معنای برجستگی و بلندی است. در زبان تبری، واژه دوین چند بار به معنی برجستگی و تپه و کوه آمده است؛ با افتادن «ین» پایانی، بگونه «دِو» dēv و آنگاه «دیو» درآمد

جایی که کاووس از آن سخن میراند، کوهستان #البرز بود که بایستی از ستیغهای بلند و دره های ژرف بگذرند. گذرندگان البرز کوه را، ابرهای همیشگی، بارانهای سخت، جنگلها و تیغزارها در پیش بود و بیشه های پر از دَدان و جانوران، شاخ و برگ فراوان پرتو آفتاب را گذر نمیداد

پیروزی بر دیوان مازندران، همان گشودن مازهای تبرستان و کوههای البرز است که به دست تبرستانیان و گیلانیان (اهالی #مازندران و #گیلان امروز) و ایرانیان دشت مرکزی انجام گرفت

چون یکایک این دوین ها به دست ایرانیان می افتاد و بر چراگاهها افزوده میشد، بزرگترین آنها «دوین سپید» یا «دیو سپید» بود که همانا کوه دماوند است. دماوند آن زمانها خاموش بود، اما گویا باز فعالیت مختصری کرد و بر ایرانیان آتش و سنگهای تیز بارید:
ز گردون بسی سنگ بارید و خَشت
پراکنده گشتند، اِیران، به دشت

گشودن البرزکوه و پیروزی بر دوین های مازندران، کار سیستانیان نبود، اما چون کاری بس بزرگ بود، پیروزی بر دیوسپید را شاهنامه به «رستم» نسبت دادند که جهان پهلوان (نماد ایران) بود

ایران: ایرانیان. جمعِ «اِیر» است و ایر یعنی فروتن، که صفت ایرانیان بوده است. در اینجا، «ان» علامت جمع است، یعنی ایرانیان. اما «ان» در نام کشور ایران، علامت نسبت است، یعنی جایگاه ایرانیان


💌عاشقان ایران
@LoversofIRAN

☝️توضیحات کامل در پاسخ به اتهام پانترکها و دیگر پانها به شاهنامه و این دروغ بزرگ که؛ مردم مازندران در شاهنامه دیو نامیده شده اند!!!