عاشقان ایران

https://t.me/bonyad_neyshaboor

دیگر آن که، در ضمن مبارزه، به علت اشتغال به مطالب مهم موارد کوچک را نیز از نظر دور نمی‌داشت، از قبیل آن که به رهبران مذهبی هشدار دهد که با زبانی ساده‌تر با مردمان سخن گویند، آن چنان که غلیان لغات عربی موجب نشود که شنونده فارسی زبان معنای سخن سخنران را نفهمد!.
دیگر آن که راه‌های مختلف مبارزه را عملا ً به ایرانیان تعلیم می‌داد: که اگر نمی‌توان وزیر اقتصاد بود، می‌توان مدرسۀ اقتصاد دایر کرد. . .
و بالاخره آن که، او می‌دانست مبارزۀ سیاسی در مسیری است که به ناچار مخالفت‌های غیر اصولی بعضی از مردمان را برمی‌انگیزد و در پایان همین کتاب است که پس از بیان همۀ موارد لزوم نسخ کاپیتولاسیون، می‌گوید: «برخی از افراد ملت به گمان آن که من در اروپا تحصیل کرده‌ام مدافع منافع آنانم، با من مخالفت می‌کنند! اروپاییان نیز خود می‌دانند اقدامات من به نفع ایران و اسلام است، و بنابراین به ضرر آنان می‌باشد، خود مخالف من هستند، بنابراین من در میان دو قطب قرار گرفته ام!.»
اما البته این حالت مانع از ادامۀ مبارزه او نشد. و آن قدر ادامه یافت تا بزرگ‌ترین استعمارگر جهان آن روزگار از ایران رانده شد. سفارت خانه‌اش را بستند، دیوان داوری لاهه به نفع ایران رأی داد . . .
و پس از آن که مشتی رجاله، کودتایی ننگین به راه انداختند و او را روانه زندان، و پس از آن احمدآباد کردند، ملت ایران در نخستین فرصتی که به دست آورد، سی ام تیر ۱۳۴۰ با وجود همه اشکال تراشی‌هایی که دستگاه به عمل آورده بود، در میدان جلالیه میتینگ با عظمت بی‌نظیری برگزار کرد که هلیکوپترهای نظامی از فراز آن پرواز می‌کردند.
همکاری دانشجویان جبهۀ ملی و سایر جبهه‌ها در ایجاد مسیل جوادیه پس از سیل مهیب جوادیه نیز یکی از جلوه‌های این جنبش بود که در آن روزهای سیاه به وقوع پیوست، و اهالی محل با شگفتی به یکدیگر می‌گفتند:
«اینان فرزندان دکتر مصدقند. . .»
ابراز همبستگی مردمان در مجلس ختم شادروان شمشیری نیز در دنبالۀ همین جریانات بود، من که خود در آن روز در میدان ارگ بودم، دیدم که جمعیت حاضر چه گونه پس از شنیدن پیام مصدق، صلوات های پی در پی می‌فرستادند . . .
من در نوشته های خود مثال بارزی از غلیان احساسات دکتر مصدق در سخنرانی‌هایش شدم، و تحت تأثیر این غلیان به مطالبی پرداختم که امروز آشکار است و اگر مقداری از آن هنوز آشکار نیست گذشت زمان، آن را آشکار خواهد کرد.
اما راجع به کتاب حاضر به دلایل گفته شده تصمیم به چاپ مجدد آن گرفتم و چون ترکیب جملات چه از نظر لغات به کار گرفته شده، و چه از نظر علامت گذاری‌ها ، مربوط به ۶۸ سال پیش است، به طوری که خوانندگان جوان در دریافت بعضی از جملات آن دچار اشکال خواهند شد، به ناچار ضمن علامت گذاری، برخی پانویس‌ها را بدان اضافه کردم. بنابراین پانویس‌هایی که از خود آن شادروان است با شماره معین شده و پانویس‌هایی که من اضافه کرده‌ام با علامت ستاره * روشن گردیده، و اگر گاهی پانویس‌های من بسیار ساده است، برای آن است که حتی نوجوانان نیز معنی آن را دریابند.
موضوع دیگری که آن شادروان همیشه در نظر داشت این بود که در صفحه اول رسالاتش بنوسید: «این کتاب مجانی است و طبع و ترجمه آن آزاد است»!.
و با این کار خود درسی به ما ایرانیان می‌داد که هنوز ادامه آن ضروری به نظرمی‌رسد، زیرا که برخی از نویسندگان امروز ما درپای کتاب خود می‌نویسند: «استفاده از مطالب این کتاب ممنوع است» و برخی که روشن تر فکر می کنند، استفاده از مطالب کتاب خود را با ذکر مأخذ، یا کسب اجازه آزاد می‌گذارند.
اما باید دانست، همان طور که اندیشه ما زاییدۀ اندیشه درگذشتگان است. هیچ مطلبی نمی توانیم بنویسیم مگر آن که اثری از پیشینیان در آن نباشد و کتاب یکی از این آثار است. بنابراین بهتر است که آیندگان نیز از نتایج اندیشۀ ما برخوردار گردند همان طور که ما از گذشتگان برخورده‌ایم.
با توجه به اوضاع امروز و بهای کاغذ و اجرت چاپ و غیره، آرزوی دیگر آن روانشاد ، که این جزوه بدون بها در دسترس خوانندگان قرار گیرد برآورده نمی‌شود . اما امیدوارم همین اندازه اقدام من، در انتشار کتابی که سال‌هاست که نایاب است، مقداری از وظایفی را که نسبت به آن روانشاد دارم شامل گردد.
فریدون جنیدی ۱۳۵۸

کانال رسمی بنیاد نیشابور

#بنیاد_نیشابور
راه ارتباط مجازی با ما bonyadeneyshaboor.ir@gmail.com
برای تهیه کتاب
شنبه تا چهارشنبه، جز روزهای تعطیل رسمی، ساعت ۱۱-۱۴ و ۱۶-۱۸
با شماره تلفن
۸۸۹۶۲۷۸۴
تماس بگیرید.

16 views16:54