‍ ‍ 👈سقوط یک سلبریتی یا پایان کارگردان صاحب سبک #سینمای_ایران،
ابراهیم حاتمی کیا؟!

#اختصاصی_کانال
@LoversofIRAN

⬅️شرایط #ابراهیم_حاتمی_کیا نگران کننده است!

آینده کارگردانی که فیلم های خوبش در دهه ۶۰، ۷۰ و۸۰ تصاویری ناب از #میهن_دوستی و فداکاری دلیر مردان #ایرانی در #جنگ_تحمیلی و دردهای پس از جنگ را جاودانه کرد، امروز گویا دمخور با جریان هایی شده است که تندروی و طلبکاری و ضدفرهنگ بودنشان را در دسته گلی که دیروز در پردیس کوروش تهران به آب دادند، دوباره آشکار کردند. البته #حاتمی_کیا پس از این رخداد ناشایست، در پیامی از مردم پوزش خواست و گفت که از جزییات این تبلیغ وحشیانه در پردیس کوروش ناآگاه بوده است. اما رویدادهایی که در چندماه گذشته از سوی حاتمی کیا و گروه او رخ داد، چنان پرسش برانگیز و تلخ بود و اعتراض همگانی را برانگیخت، که نمی توان از کنارش آسان گذشت.

به گمان من، جریانی پیرامون حاتمی کیا را گرفته است که تحریک کننده ی او برای انجام نطق غرای دشمن شکنش! در آیین پایانی #جشنواره_فیلم_فجر علیه سینمای #ایران و مخاطبان بی ادعای سینمای ایران بود و حاتمی کیا را به پرتگاه سقوطی کشاند که با فریادهایی ناحق، سهمی را از سینمای #ملی ایران طلب کند که حقش نبود و بلکه پیشتر، بیش از آن را هم نقدا دریافت کرده بود، و حالا دیگر آنچه می ماند، وامداری سینماگر خوب ایرانی(حاتمی کیا) به مردم و سینمای ایران بود که با ساخت فیلم هایی افتخارآمیز، دینش را ادا کند.

ابراهیم حاتمی کیا اگر دایره همراهان و جیره خوارانش که از اعتبار نام او سهم می برند (به ویژه تیم تبلیغاتی اش) را تغییر ندهد ممکن است دچار زیان و خسران و سرخوردگی بزرگ از سوی مردم ایران که روزی بسیار هوادارش بودند، شود. چنانکه دیده می شود، اندیشه ی نابالغ، ضد مردمی و ضد فرهنگی حاتمی کیا را دوره کرده است، که به هر ابزاری دست می زند تا توجه بیشتری به دست آورد برای مهم نشان دادن کارش و برتر نشان دادن خود نسبت به دیگران!

این اندیشه گاهی با سخنرانی های تلخ و تند که در شان سینماگر خوب ایرانی (که سهم مادی و معنوی اش را تمام و کمال از سینمای ملی دریافت کرده است)نیست و پارسال چند نمونه اش را از او دیدیم، خودش را نشان می دهد، و گاهی هم خودش را با تبلیغات ضد فرهنگی نشان می دهد که خودخواهانه حتا ترساندن مردم در فضای همگانی (عمومی) سرگرمی را مجاز می داند! مردانی با هیبت ترسناک داعشی را با اسلحه و اسب و شمشیر و فریاد به میان مردم بی خبر می فرستد، تا با بازآفرینی نگاره های ترسناک فیلم، مردم را (به پندار نادرست خود) به سالن سینما بکشاند. این اندیشه ی طلبکار و "خود برتر پندار"، اگر نگوییم خودش نوعی #داعش_سینمایی است، دستکم می توانیم بگوییم در ضدمردمی بودن و ضدفرهنگ بودن، چیزی از حامیان و پشتیبانان #داعش کم ندارد!

آقای حاتمی کیا، خودت را دریاب و با کسانی دمخور نباش که خود را برتر و سرور مردم می دانند و با توسل به زور و فشار و ترس و تهدید، درپی تو سری زدن و آزار مردم برای کسب سود و قدرت بیشتر هستند.
آقای حاتمی کیا! شما هنرمند هستید. پیشگاه و ساحت #هنر فاخر و ملی، شریفتر از آن است که با چنین اندیشه های غیرفرهنگی پیوند بخورد.

@LoversofIRAN

👈موسیقی تربت جام، عشق وعرفان از دیار کهن

#موسیقی ایرانی

سانسور شرم آور صداوسیما به ساز قدسی "دوتار" خراسانی و نوازنده دریا دل آن هم رحم نکرد!
@LoversofIRAN
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
⬅️موسیقی مقامی خراسان: قطعه "الله مدد"
از پایان این نوشته، بارگیری کنید.

شوربختانه در سال ۹۳، موسیقی ناحیه #تربت_جام #خراسان سه تن از بزرگان خود را از دست داد: ۱۲مهر #غلامعلی_پورعطایی، ۱۷آذر #ذوالفقار_عسگریان و ۲۹اسفند #نورمحمد_درپور

به گزارش فرارو، این هر سه، از استادان تراز اول موسیقی منطقه #جام بودند. موسیقی منطقه تربت جام متاثر از وجود مقبره شیخ #احمد_جامی، عارف نامی قرن ۵ و ۶ هجری و رفت و آمد اهل عرفان است و چه از دیدگاه تکنیکی و چه از دیدگاه محتوای شعری با منطقه شمال خراسان متفاوت است.

مضامین موسیقی این منطقه را بیشتر اشعار عرفانی تشکیل می دهد و در #دوتار نوازی که ساز اصلی این منطقه است از سیم دوم بر خلاف منطقه شمال خراسان هیچ استفاده ای نمی شود. این به آن دلیل است که سیم اول در دوتار این منطقه نمودی از "کثرت در عالم و زمان در گردش" است. اما سیم دوم که همواره صدای آن در زخمه ها به طور ثابت حضور دارد، تداعی "مکان ثابت و زمان سرمدی" است. به عبارت دیگر سیم اول نماینده زمین و سیم دوم نماینده آسمان است و کل ساز نمودی از "کل عالم" است.

نور محمد درپور، در چنین فضایی میراث دار آواز عرفانی در سنت موسیقایی تربت جام بود. یکی از زیباترین اجراهای او به همراه ذوالفقار عسگریان در آلبوم موسیقی تربت جام است.
آنچه که در ادامه می شنوید قطعه معروف «الله مدد» از این آلبوم است. مقام الله مدد، مقام عشق و علاقه مردم اين خطه به پير و مرادشان  عارف واصل حضرت فائض الانوار، شيخ احمد جامی است كه اصلا نام اين سرحدات و این ناحیه هم از روی وجود مقبره او، تربت جام (تربت مقبره احمد جامی) نامگذاری شده است.

شعر اين مقام، بيان ويژگی های "شيخ احمد جام" است و حكايت حالات و كرامات شيخ. با اين همه اين شعرها بيشتر از آن كه بازگو كننده حقايقی درباره زندگی شيخ باشد، بيان كننده ميزان ارادت مردم تربت جام به او هستند. اين ارادت تا آنجاست كه بخش هايی از زندگی شیخ با افسانه در آميخته است که البته از اين دست حكايات در ادبيات عرفانی ما كم نيست.

يكي از اين حكايات می گويد وقتی شيخ به امر خدا تصميم مي گيرد از غار تنهايی خود – در كوه هاي بِزگ - به ميان مردم بيايد، هنگامی كه از دامنه كوه به سوی روستا می رود، می بيند كه سنگ های كوه به دنبالش می آيند (به پیروی از او) شيخ به سنگ ها امر می كند كه بر جای شان آسوده بمانند.
با بِزگ رسيدی با وفا
با پشت سر كردی نگا
ديدی می آيه سنگ ها
يا احمد جامی مدد
احمد بگفتا همچنين
با سنگ خورد و با قوين
آسوده باشن با زمين
يا احمد جامی مدد
ماجرای بازگشت شیخ از غار را در قطعه "الله مدد" می توانید بشنوید در پایان این پیام.

نماهنگ این قطعه زیبا، کاری از شبکه تهران است. اگرچه توجه به موسیقی مقامی از سوی شبکه استانی تهران، کاری ارزشمند است اما بخاطر سیاست های شرم آور #صدا_سیما در نشان ندادن سازهای موسیقی، می بینید که در این نماهنگ استاد زنده یاد "درپور" را هنگام ساززدن یا از دور نشان داده اند و یا او را در پشت بنایی خشتی نشانده اند تا ساز و نوازش دستش بر دوتار، به درستی دیده نشود!
این دوران خجالت آور در تاریخ #هنر_ایران به سیاهی باقی خواهد ماند.
استادی که صدایش رمز و راز نوای روح بخش قدسی از دل تاریخ کهن این سرزمین باستانی است و سازش ترنم نغمه هایی آسمانی، هم در گرادب نادانی و نافهمی، سانسور می شود.

https://t.me/LoversofIRAN/4945