Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۳ آبان سالروز درگذشت ابوالقاسم حالت
(زاده سال ۱۲۹۸ تهران -- درگذشته ۳ آبان ۱۳۷۱ تهران) شاعر، مترجم و طنزپرداز
او در جوانی به فراگیری زبان‌های عربی، انگلیسی و فرانسه پرداخت و از سال ۱۳۱۴ به شعر و شاعری روی آورد و به سرایش شعر در قالب کهن و تذکره نویسی همت گماشت. دیوان شعر او که مشتمل بر قطعات ادبی، مثنویها، قصاید، غزلیات و رباعیات است، خود نمایانگر عمق دانش ادبی این شاعر است.
وی از سال ۱۳۱۷ همکاری‌اش را با مجله معروف فکاهی توفیق آغاز کرد و بحر طویلهایش را با امضای هدهد میرزا و اشعارش را با اسامی مستعار خروس لاری، شوخ، فاضل ماب و ابوالعینک منتشر می‌کرد. علاقه به مسائل دینی سبب شد از سال ۱۳۲۳ هرهفته چند رباعی جدی که ترجمه‌ای از کلمات قصار امام علی(ع) بود، در مجله «آئین اسلام» و سپس در مجله سپیدوسیاه چاپ شود. وی ترانه‌سرایی نیز می‌کرد و عموماً این ترانه‌ها در قالب فکاهی، انتقادی، علیه وضعیت سیاسی و اجتماعی بود. او در آن سالها با نشریات امید، تهران مصور و پیام ایرانی نیز همکاری داشت و ملک‌الشعرا بهار او را به کنگره نویسندگان ایران دعوت کرد.
در زمینه موسیقی اصیل ایرانی نیز فعالیت داشت و پس از انقلاب نیز مدت زمانی نسبتاً طولانی، با مجله گل آقا همکاری کرد.
وی شاعر سرود پاینده بادا ایران، اولین سرود ملی ایران بعد از انقلاب "با آهنگ محمد بیگلری‌پور" بود.
از او آثار ادبی و فرهنگی فراوانی در زمینه‌های طنز، شعر و ترجمه باقی مانده‌است.
سروده‌هاى طنزآميزش در چند دفتر از أن جمله در كتابى با عنوان "ديوان شوخ" منتشر شده است.
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ابوالقاسم_حالت
۳ آبان سالروز درگذشت ابوالقاسم حالت
(زاده سال ۱۲۹۸ تهران -- درگذشته ۳ آبان ۱۳۷۱ تهران) شاعر، مترجم و طنزپرداز
او در جوانی به فراگیری زبان‌های عربی، انگلیسی و فرانسه پرداخت و از سال ۱۳۱۴ به شعر و شاعری روی آورد و به سرایش شعر در قالب کهن و تذکره نویسی همت گماشت. دیوان شعر او که مشتمل بر قطعات ادبی، مثنویها، قصاید، غزلیات و رباعیات است، خود نمایانگر عمق دانش ادبی این شاعر است.
وی از سال ۱۳۱۷ همکاری‌اش را با مجله معروف فکاهی توفیق آغاز کرد و بحر طویلهایش را با امضای هدهد میرزا و اشعارش را با اسامی مستعار خروس لاری، شوخ، فاضل ماب و ابوالعینک منتشر می‌کرد. علاقه به مسائل دینی سبب شد از سال ۱۳۲۳ هرهفته چند رباعی جدی که ترجمه‌ای از کلمات قصار امام علی(ع) بود، در مجله «آئین اسلام» و سپس در مجله سپیدوسیاه چاپ شود. وی ترانه‌سرایی نیز می‌کرد و عموماً این ترانه‌ها در قالب فکاهی، انتقادی، علیه وضعیت سیاسی و اجتماعی بود. او در آن سالها با نشریات امید، تهران مصور و پیام ایرانی نیز همکاری داشت و ملک‌الشعرا بهار او را به کنگره نویسندگان ایران دعوت کرد.
در زمینه موسیقی اصیل ایرانی نیز فعالیت داشت و پس از انقلاب نیز مدت زمانی نسبتاً طولانی، با مجله گل آقا همکاری کرد.
وی شاعر سرود پاینده بادا ایران، اولین سرود ملی ایران بعد از انقلاب "با آهنگ محمد بیگلری‌پور" بود.
از او آثار ادبی و فرهنگی فراوانی در زمینه‌های طنز، شعر و ترجمه باقی مانده‌است.
سروده‌هاى طنزآميزش در چند دفتر از أن جمله در كتابى با عنوان "ديوان شوخ" منتشر شده است.
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ابوالقاسم_حالت
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۴ آبان سالروز درگذشت علی‌اشرف درویشیان
(زاده ۳ شهریور ۱۳۲۰ کرمانشاه -- درگذشته ۴ آبان ۱۳۹۶ تهران) نویسنده
او داستان‌نویس و پژوهشگر حوزه ادبیات عامه بود که بسیاری از افسانهها را در کتاب افسانهها و متل‌های کردی آورده است.
درباره قصه‌های کودکی‌اش می‌گفت:
"در زندگی پای قصه‌های خیلی از قصه گویان نشستم، اما مادر بزرگم از همه آنها بهتر بود و به آنچه می‌گفت آگاهی کافی داشت. افسانه را با آب و تاب و با سود جستن از مثل‌ها و اصطلاحات محلی بیان می‌کرد. آنها را با مسائل روز و نکته‌های مورد علاقه ما می‌آمیخت، آرام و بی‌شتاب قصه می‌گفت و عقیده داشت که گفتن متل در روز سبب کسالت و خستگی میشود، بنابراین همیشه شب‌ها و به‌ویژه پیش از خواب برای ما قصه می‌گفت. پدرم هم قصهگوی خوبی بود، اما نه به اندازه مادربزرگم. او کم سواد بود و برای ما اشعار حافظ و باباطاهر را می‌خواند. نخستین کتاب داستانی که به‌خانه ما آمد، امیرارسلا‌ن نامدار بود که من در ۹ سالگی در شب‌های زمستان برای خانواده می‌خواندم".
وی در سال ۱۳۳۷ پس از گذراندن دوره دانشسرای مقدماتی کرمانشاه ۸ سال در روستاهای کرمانشاه و گیلا‌نغرب آموزگار بود.
در سال ۱۳۴۵ در دانشگاه تهران در رشته ادبیات فارسی و سپس تا کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی درس خواند و همزمان در دانشسرای عالی تهران تا رشته مشاوره و راهنمای تحصیلی پیش رفت.
او از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ به سبب نوشتن کتاب "از این ولایت" و فعالیت‌های سیاسی، ۳ بار دستگیر و ممنوع‌‌القلم شد و ۶ سال به‌خاطر انتشار کتاب‌هایش در زندان بود و مجموعه "فصل نان" و قصه "رنگینه" را در زندان نوشت و توسط همسرش به‌خارج از زندان فرستاد.
وی در بسیاری از آثارش از جمله در آبشوران، سالهای ابری، فصل نان و همراه آهنگ‌های بابام به زندگی خودش و سختی‌های آن سالها پرداخته است.
آثار:
بیستون.
آبشوران: نشرچشمه.
فصل نان: نشرچشمه.
همراه آهنگ‌های بابام: نشرچشمه.
گل طلا وکلاش قرمز.
ابر سیاه هزار چشم.
روزنامه دیواری مدرسه ما.
رنگینه.
کی برمی‌گردی داداش جان.
آتش در کتابخانه بچه‌ها.
چون و چرا.
داستان‌های محبوب من (۶ جلد): نشرچشمه.
سلول ۱۸.
سی و دوسال مقاومت در زندان.
افسانهها و متل‌های کردی: نشرچشمه.
سالهای ابری (۲ جلد): نشرچشمه.
درشتی (مجموعه داستان کوتاه): نشرچشمه.
مجموعه ۲۰ جلدی فرهنگ افسانه‌های ایرانی با همکاری رضا خندان مهابادی.
واژه‌نامه گویش کرمانشاهی.
یادمان صمد (صمدبهرنگی).
شب آبستن.
از این ولایت: نشرچشمه.
قصه‌های آن سالها: نشرچشمه.
خاطرات صفرخان (صفر قهرمانیان): نشرچشمه.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#علی_اشرف_درویشیان
۴ آبان سالروز درگذشت علی‌اشرف درویشیان
(زاده ۳ شهریور ۱۳۲۰ کرمانشاه -- درگذشته ۴ آبان ۱۳۹۶ تهران) نویسنده
او داستان‌نویس و پژوهشگر حوزه ادبیات عامه بود که بسیاری از افسانهها را در کتاب افسانهها و متل‌های کردی آورده است.
درباره قصه‌های کودکی‌اش می‌گفت:
"در زندگی پای قصه‌های خیلی از قصه گویان نشستم، اما مادر بزرگم از همه آنها بهتر بود و به آنچه می‌گفت آگاهی کافی داشت. افسانه را با آب و تاب و با سود جستن از مثل‌ها و اصطلاحات محلی بیان می‌کرد. آنها را با مسائل روز و نکته‌های مورد علاقه ما می‌آمیخت، آرام و بی‌شتاب قصه می‌گفت و عقیده داشت که گفتن متل در روز سبب کسالت و خستگی میشود، بنابراین همیشه شب‌ها و به‌ویژه پیش از خواب برای ما قصه می‌گفت. پدرم هم قصهگوی خوبی بود، اما نه به اندازه مادربزرگم. او کم سواد بود و برای ما اشعار حافظ و باباطاهر را می‌خواند. نخستین کتاب داستانی که به‌خانه ما آمد، امیرارسلا‌ن نامدار بود که من در ۹ سالگی در شب‌های زمستان برای خانواده می‌خواندم".
وی در سال ۱۳۳۷ پس از گذراندن دوره دانشسرای مقدماتی کرمانشاه ۸ سال در روستاهای کرمانشاه و گیلا‌نغرب آموزگار بود.
در سال ۱۳۴۵ در دانشگاه تهران در رشته ادبیات فارسی و سپس تا کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی درس خواند و همزمان در دانشسرای عالی تهران تا رشته مشاوره و راهنمای تحصیلی پیش رفت.
او از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ به سبب نوشتن کتاب "از این ولایت" و فعالیت‌های سیاسی، ۳ بار دستگیر و ممنوع‌‌القلم شد و ۶ سال به‌خاطر انتشار کتاب‌هایش در زندان بود و مجموعه "فصل نان" و قصه "رنگینه" را در زندان نوشت و توسط همسرش به‌خارج از زندان فرستاد.
وی در بسیاری از آثارش از جمله در آبشوران، سالهای ابری، فصل نان و همراه آهنگ‌های بابام به زندگی خودش و سختی‌های آن سالها پرداخته است.
آثار:
بیستون.
آبشوران: نشرچشمه.
فصل نان: نشرچشمه.
همراه آهنگ‌های بابام: نشرچشمه.
گل طلا وکلاش قرمز.
ابر سیاه هزار چشم.
روزنامه دیواری مدرسه ما.
رنگینه.
کی برمی‌گردی داداش جان.
آتش در کتابخانه بچه‌ها.
چون و چرا.
داستان‌های محبوب من (۶ جلد): نشرچشمه.
سلول ۱۸.
سی و دوسال مقاومت در زندان.
افسانهها و متل‌های کردی: نشرچشمه.
سالهای ابری (۲ جلد): نشرچشمه.
درشتی (مجموعه داستان کوتاه): نشرچشمه.
مجموعه ۲۰ جلدی فرهنگ افسانه‌های ایرانی با همکاری رضا خندان مهابادی.
واژه‌نامه گویش کرمانشاهی.
یادمان صمد (صمدبهرنگی).
شب آبستن.
از این ولایت: نشرچشمه.
قصه‌های آن سالها: نشرچشمه.
خاطرات صفرخان (صفر قهرمانیان): نشرچشمه.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#علی_اشرف_درویشیان
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۴ آبان سالروز درگذشت طاهره صفارزاده
(زاده ۲۷ آبان ۱۳۱۵ سیرجان -- درگذشته ۴ آبان ۱۳۸۷ تهران) شاعر، مترجم و پژوهشگر
او پس از گرفتن لیسانس در رشته زبان و ادبیات انگلیسی، برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفت. در سال ۱۳۷۱ از سوی وزارت فرهنگ و آموزش عالی، عنوان استاد نمونه به وی اعطا شد و در سال ۱۳۸۰ پس از انتشار ترجمه قرآن به انگلیسی و فارسی عنوان «خادم‌القرآن» را کسب کرد.
او در سال ۲۰۰۵ از سوی انجمن نویسندگان آفریقایی و آسیایی در مصر، به‌عنوان برترین زن مسلمان برگزیده شد.
وی برگزیده اولین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر در بخش نو "سپید و نیمایی" بود. زبان و ادبيات انگليسی را در دانشگاه تهران خوانده و در آمريكا در رشته نقد تئوری علمی در ادبيات جهان به تحصيل پرداخته بود. به‌جز مجموعه‌های شعر و ترجمه، چند كتاب هم در زمينه نقد ترجمه از او بهچاپ رسيده است و نخستین کسی است که ترجمه‌ای دوزبانه از قرآن به انگلیسی و فارسی را انجام داده است.
وی همسر عبدالوهاب نورانی وصال، از استادان نامی ادبیات شیراز و سومین نسل از خاندان وصال بود.
آرامگاه وی در امامزاده صالح تجریش است.
نامگذاری خیابان
احمد مسجدجامعی در جلسه شورای شهر ۴ آبان ۸۹ با بزرگداشت ياد و خاطره طاهره صفارزاده، تسريع در نامگذاری خيابان يا مكانی فرهنگی بهنام اين شاعر و مترجم فقيد قرآن را خواستار شد. در اسفند ۹۹ خیابان فتح در حاشیه بزرگراه صدر تهران، به نام طاهره صفارزاده تغییر نام یافت.
کتاب‌شناسی
مجموعه شعر:
رهگذر مهتاب (۱۳۴۱)
چتر سرخ "به انگلیسی" (۱۳۴۷)
طنین در دلتا (۱۳۴۹)
سد و بازوان (۱۳۵۰)
سفر پنجم (۱۳۵۶)
حرکت و دیروز (۱۳۵۷)
بیعت با بیداری (۱۳۶۶)
مردان منحنی (۱۳۶۶)
دیدار با صبح (۱۳۶۶)
https://t.me/amirnormohamadi1976
🆔
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#طاهره_صفار_زاده
۴ آبان سالروز درگذشت طاهره صفارزاده
(زاده ۲۷ آبان ۱۳۱۵ سیرجان -- درگذشته ۴ آبان ۱۳۸۷ تهران) شاعر، مترجم و پژوهشگر
او پس از گرفتن لیسانس در رشته زبان و ادبیات انگلیسی، برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفت. در سال ۱۳۷۱ از سوی وزارت فرهنگ و آموزش عالی، عنوان استاد نمونه به وی اعطا شد و در سال ۱۳۸۰ پس از انتشار ترجمه قرآن به انگلیسی و فارسی عنوان «خادم‌القرآن» را کسب کرد.
او در سال ۲۰۰۵ از سوی انجمن نویسندگان آفریقایی و آسیایی در مصر، به‌عنوان برترین زن مسلمان برگزیده شد.
وی برگزیده اولین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر در بخش نو "سپید و نیمایی" بود. زبان و ادبيات انگليسی را در دانشگاه تهران خوانده و در آمريكا در رشته نقد تئوری علمی در ادبيات جهان به تحصيل پرداخته بود. به‌جز مجموعه‌های شعر و ترجمه، چند كتاب هم در زمينه نقد ترجمه از او بهچاپ رسيده است و نخستین کسی است که ترجمه‌ای دوزبانه از قرآن به انگلیسی و فارسی را انجام داده است.
وی همسر عبدالوهاب نورانی وصال، از استادان نامی ادبیات شیراز و سومین نسل از خاندان وصال بود.
آرامگاه وی در امامزاده صالح تجریش است.
نامگذاری خیابان
احمد مسجدجامعی در جلسه شورای شهر ۴ آبان ۸۹ با بزرگداشت ياد و خاطره طاهره صفارزاده، تسريع در نامگذاری خيابان يا مكانی فرهنگی بهنام اين شاعر و مترجم فقيد قرآن را خواستار شد. در اسفند ۹۹ خیابان فتح در حاشیه بزرگراه صدر تهران، به نام طاهره صفارزاده تغییر نام یافت.
کتاب‌شناسی
مجموعه شعر:
رهگذر مهتاب (۱۳۴۱)
چتر سرخ "به انگلیسی" (۱۳۴۷)
طنین در دلتا (۱۳۴۹)
سد و بازوان (۱۳۵۰)
سفر پنجم (۱۳۵۶)
حرکت و دیروز (۱۳۵۷)
بیعت با بیداری (۱۳۶۶)
مردان منحنی (۱۳۶۶)
دیدار با صبح (۱۳۶۶)
https://t.me/amirnormohamadi1976
🆔
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#طاهره_صفار_زاده
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۴ آبان زادروز پژمان بختیاری
(زاده ۴ آبان ۱۲۷۹ تهران – درگذشته ۳ آذر ۱۳۵۳ تهران) محقق، شاعر و مترجم
او زادگاه اصلی و سرزمین پدری اش «دشتک» است که در ۸۵ کیلومتری مرکز استان چهارمحال بختیاری، در دامنه کوهساران بلند بختیاری، منتهی به «زردکوه» و در کنار سرچشمه‌های اصلی «رود کارون» واقع است.
پدر پژمان «علیمرادخان میرپنج» از سرداران دوران مشروطه بود و در دوره مظفرالدین‌شاه برای تصدی مناصب نظامی به تهران مهاجرت کرد و صاحب عنوان لشگری میرپنج (سرتیپ) شد. خواهر علیمرادخان مادر علیقلی‌خان سرداراسعد بختیاری بود. مادر پژمان عالمتاج قائم مقامی متخلص به (ژاله) از شاعران آن زمان بود که نسبش به خاندان میرزا ابوالقاسم قائم‌مقام فراهانی می‌رسید.
وی در دشتک به مکتبخانه رفت و در مدرسه فرانسوی «سن لویی» تهران تحصیلاتش را ادامه داد و با زبان و ادبیات فرانسه آشنایی یافت.
وی از شاعران سنت‌گرا اما نوپرداز معاصر است و این ارادت وی به ادبیات کهن انگیزه‌ساز تصحیح دیوان حافظ توسط او شد.
تصحیحی که به واسطه زاویه دید و حاشیه نویسی‌های وی بر اشعار حافظ، دارای شیرینی و لطافت خاصی است و شاید هم از این رو تصحیح پژمان در حوزه حافظ‌پژوهی از جایگاه ویژه‌ای بر خوردار است. وی در نظم و نثر آثار فراوانی را برجای گذاشت.
نمونه ای از اشعارش:
اگر ایران به جز ویران‌سرا نیست
من این ویران‌سرا را دوست دارم.
اگر تاریخ ما افسانه‌رنگ است
من این افسانهها را دوست دارم.
نوای نای ما گر جانگداز است
من این نای و نوا را دوست دارم.
اگر آب و هوایش دل‌نشین نیست
من این آب و هوا را دوست دارم.
به شوق خار صحراهای خشکش
من این فرسوده پا را دوست دارم.
من این دلکش زمین را خواهم از جان
من این روشن سما را دوست دارم.
اگر بر من ز ایرانی رود زور
من این زورآزما را دوست دارم.
اگر آلوده دامانید، اگر پاک
من ای مردم، شما را دوست دارم.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پژمان_بختیاری
۴ آبان زادروز پژمان بختیاری
(زاده ۴ آبان ۱۲۷۹ تهران – درگذشته ۳ آذر ۱۳۵۳ تهران) محقق، شاعر و مترجم
او زادگاه اصلی و سرزمین پدری اش «دشتک» است که در ۸۵ کیلومتری مرکز استان چهارمحال بختیاری، در دامنه کوهساران بلند بختیاری، منتهی به «زردکوه» و در کنار سرچشمه‌های اصلی «رود کارون» واقع است.
پدر پژمان «علیمرادخان میرپنج» از سرداران دوران مشروطه بود و در دوره مظفرالدین‌شاه برای تصدی مناصب نظامی به تهران مهاجرت کرد و صاحب عنوان لشگری میرپنج (سرتیپ) شد. خواهر علیمرادخان مادر علیقلی‌خان سرداراسعد بختیاری بود. مادر پژمان عالمتاج قائم مقامی متخلص به (ژاله) از شاعران آن زمان بود که نسبش به خاندان میرزا ابوالقاسم قائم‌مقام فراهانی می‌رسید.
وی در دشتک به مکتبخانه رفت و در مدرسه فرانسوی «سن لویی» تهران تحصیلاتش را ادامه داد و با زبان و ادبیات فرانسه آشنایی یافت.
وی از شاعران سنت‌گرا اما نوپرداز معاصر است و این ارادت وی به ادبیات کهن انگیزه‌ساز تصحیح دیوان حافظ توسط او شد.
تصحیحی که به واسطه زاویه دید و حاشیه نویسی‌های وی بر اشعار حافظ، دارای شیرینی و لطافت خاصی است و شاید هم از این رو تصحیح پژمان در حوزه حافظ‌پژوهی از جایگاه ویژه‌ای بر خوردار است. وی در نظم و نثر آثار فراوانی را برجای گذاشت.
نمونه ای از اشعارش:
اگر ایران به جز ویران‌سرا نیست
من این ویران‌سرا را دوست دارم.
اگر تاریخ ما افسانه‌رنگ است
من این افسانهها را دوست دارم.
نوای نای ما گر جانگداز است
من این نای و نوا را دوست دارم.
اگر آب و هوایش دل‌نشین نیست
من این آب و هوا را دوست دارم.
به شوق خار صحراهای خشکش
من این فرسوده پا را دوست دارم.
من این دلکش زمین را خواهم از جان
من این روشن سما را دوست دارم.
اگر بر من ز ایرانی رود زور
من این زورآزما را دوست دارم.
اگر آلوده دامانید، اگر پاک
من ای مردم، شما را دوست دارم.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پژمان_بختیاری
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۴ آبان سالروز درگذشت يحيى دولت‌آبادى
(زاده ۱۸ دی ۱۲۴۱ اصفهان -- درگذشته ۴ آبان ۱۳۱۸ تهران) مشروطه‌خواه و نماینده مجلس شورای ملی
او در پنج سالگى به همراه خانواده از اصفهان به عتبات مهاجرت كرد و پس از بازگشت به ايران از سال ۱۲۵۱ به اتفاق خانواده به خراسان و تهران سفر كرد و در سال ۱۲۶۰ به اصفهان بازگشت. در آنجا با ميرزاى کرمانى و احمد روحى ملاقات كرد و دوباره به عراق رفت و در حوزه درس ميرزاى شيرازى و محمدتقى شيرازى شركت كرد و بعد از بازگشت به ايران در اصفهان و تهران، نزد ميرزا ابوالحسن زواره اردستانى، معروف به ميرزاى جلوه به تحصيل پرداخت. او در سال ۱۲۷۶ به استانبول رفت و در آنجا با ميرزا حسن‌خان دانش‌اصفهانى و زين‌العابدين مراغه‌اى آشنا شد و در همين شهر با همكارى دهخدا روزنامه فارسى «سروش» را داير كرد. وى در سال ۱۲۸۷ به تهران آمد و در چند دوره به نمايندگى مجلس شوراى ملى انتخاب شد و مسافرت‌هايى هم به كشورهاى اروپايى داشت.
او از پيش‌گامان فرهنگ نوين در ايران و با توجه به تحصيلاتش در مكتب‌خانه‌ها و شناخت آنها از نزدیک، در تأسيس مدارس جديد كوشش فراوان کرد كه تأسيس مدارس، مديريت و نوشتن و نشر كتب درسى ابتدایى از جمله فعالیت‌های اوست.
او از جمله مشهورترين و بزرگ‌ترين رجال سياسى عصر مشروطه و دوران پس از آن تا اوايل حكومت رضاشاه به‌شمار مى‌آيد که پست‌هاى سياسى بسيارى را در مقاطع متعدد تجربه كرد.
وی به همراه ديگر مبارزان در مشروطه و ملى كردن نظام ايران، قدم‌هاى فراوان برداشت و زندگى پر فراز و نشيبى داشت كه در كتاب «حيات يحيى» به قلم آورده است. از جمله ديگر آثار مشهور او مى‌توان به «شهرناز» اشاره كرد كه از جمله نخستين رمان‌هايى فارسى به‌حساب مى‌آيد. وى دايى همايون صنعتى‌زاده نویسنده و كارآفرين ايرانى است. وی خوش‌نويسى زبردست بود و در نستعليق مهارت داشت.
آثار:
شجره طيبه
دوره زندگانى يا غضب حق اطفال
تاريخ معاصر يا حيات يحيى
حقيقت راجع به قرارداد مجلس
نهال ادب
ارمغان يحيى
شرح حال ميرزاتقى‌خان امیرکبیر
حيات يحيى
شهرناز
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#یحیی_دولت_آبادی
۴ آبان سالروز درگذشت يحيى دولت‌آبادى
(زاده ۱۸ دی ۱۲۴۱ اصفهان -- درگذشته ۴ آبان ۱۳۱۸ تهران) مشروطه‌خواه و نماینده مجلس شورای ملی
او در پنج سالگى به همراه خانواده از اصفهان به عتبات مهاجرت كرد و پس از بازگشت به ايران از سال ۱۲۵۱ به اتفاق خانواده به خراسان و تهران سفر كرد و در سال ۱۲۶۰ به اصفهان بازگشت. در آنجا با ميرزاى کرمانى و احمد روحى ملاقات كرد و دوباره به عراق رفت و در حوزه درس ميرزاى شيرازى و محمدتقى شيرازى شركت كرد و بعد از بازگشت به ايران در اصفهان و تهران، نزد ميرزا ابوالحسن زواره اردستانى، معروف به ميرزاى جلوه به تحصيل پرداخت. او در سال ۱۲۷۶ به استانبول رفت و در آنجا با ميرزا حسن‌خان دانش‌اصفهانى و زين‌العابدين مراغه‌اى آشنا شد و در همين شهر با همكارى دهخدا روزنامه فارسى «سروش» را داير كرد. وى در سال ۱۲۸۷ به تهران آمد و در چند دوره به نمايندگى مجلس شوراى ملى انتخاب شد و مسافرت‌هايى هم به كشورهاى اروپايى داشت.
او از پيش‌گامان فرهنگ نوين در ايران و با توجه به تحصيلاتش در مكتب‌خانه‌ها و شناخت آنها از نزدیک، در تأسيس مدارس جديد كوشش فراوان کرد كه تأسيس مدارس، مديريت و نوشتن و نشر كتب درسى ابتدایى از جمله فعالیت‌های اوست.
او از جمله مشهورترين و بزرگ‌ترين رجال سياسى عصر مشروطه و دوران پس از آن تا اوايل حكومت رضاشاه به‌شمار مى‌آيد که پست‌هاى سياسى بسيارى را در مقاطع متعدد تجربه كرد.
وی به همراه ديگر مبارزان در مشروطه و ملى كردن نظام ايران، قدم‌هاى فراوان برداشت و زندگى پر فراز و نشيبى داشت كه در كتاب «حيات يحيى» به قلم آورده است. از جمله ديگر آثار مشهور او مى‌توان به «شهرناز» اشاره كرد كه از جمله نخستين رمان‌هايى فارسى به‌حساب مى‌آيد. وى دايى همايون صنعتى‌زاده نویسنده و كارآفرين ايرانى است. وی خوش‌نويسى زبردست بود و در نستعليق مهارت داشت.
آثار:
شجره طيبه
دوره زندگانى يا غضب حق اطفال
تاريخ معاصر يا حيات يحيى
حقيقت راجع به قرارداد مجلس
نهال ادب
ارمغان يحيى
شرح حال ميرزاتقى‌خان امیرکبیر
حيات يحيى
شهرناز
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#یحیی_دولت_آبادی
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۸ آبان سالروز درگذشت قیصر امین‌پور
(زاده ۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ شوشتر -- درگذشته ۸ آبان ۱۳۸۶ تهران) شاعر، نویسنده و مدرس دانشگاه
او در سال ۱۳۶۳ در رشته زبان و ادبیات فارسی به دانشگاه رفت و این رشته را تا مقطع دکترا گذراند و در سال ۱۳۷۶ از پایان‌نامه دکترایش با راهنمایی دکتر شفیعی کدکنی با عنوان «سنت و نوآوری در شعر معاصر» دفاع کرد.
وی در سال ۱۳۵۸ از جمله شاعرانی بود که در شکل‌گیری و استمرار فعالیت‌های واحد شعر حوزه هنری تا سال ۱۳۶۶ تأثیرگذار بود. طی این دوران مسئولیت صفحه شعرِ هفته‌نامه سروش را برعهده داشت و نخستین مجموعه شعرش را در سال ۱۳۶۳ «در کوچه آفتاب» که دفتری از رباعی و دوبیتی بود و به دنبال آن «تنفس صبح» تعدادی از غزلها و حدود بیست شعر نیمایی که بعضی به اشتباه این اشعار را سپید می‌پندارند، منتشر کرد. این کتاب از سوی انتشارات حوزه هنری وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی بهچاپ رسید. او هیچگاه اشعار فاقد وزن نسرود و در عین حال این نوع شعر را نیز هرگز رد نکرد.
وی تدریس در دانشگاه را در سال ۱۳۶۷ و در دانشگاه الزهرا آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۶۹ در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد. همچنین در سال ۱۳۶۸ جایزه نیمایوشیج، موسوم به مرغ آمین بلورین گرفت و در سال ۱۳۸۲ به عنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد.
اشعار وی از حیث بلاغی ارزشمند بود و بر ظرفیت‌ها و توانمندی زبان فارسی افزود. او توانست ویژگی‌های سبکی و بلاغی شعر کلاسیک و شعر نیمایی را در شعرهایش تلفیق کند. یکی از عواملی که در نهایت، باعث برجستگی سبکی اوست، نوآوری در بلاغت و درک انتظار مخاطبان امروز از شعر است.
آثار:
از وی در زمینه‌هایی چون شعر کودک و نثر ادبی، آثاری منتشر شده‌است که به آنها اشاره می‌کنیم:
طوفان در پرانتز (نثر ادبی ۱۳۶۵)
منظومه ظهر روز دهم (شعر نوجوان ۱۳۶۵)
مثل چشمه، مثل رود (شعر نوجوان ۱۳۶۸)
بی‌بال پریدن (نثر ادبی ۱۳۷۰)
مجموعه شعر آینه‌های ناگهان (۱۳۷۲)
به‌قول پرستو (شعر نوجوان ۱۳۷۵)
گزینه اشعار (۱۳۷۸ مروارید)
مجموعه شعر گل‌ها همه آفتابگردان‌اند (۱۳۸۰ مروارید)
دستور زبان عشق (۱۳۸۶ مروارید)
«دستور زبان عشق» آخرین دفتر شعر قیصر امین پور بود که تابستان ۱۳۸۶ در تهران منتشر شد و بر اساس گزارش‌ها، در کمتر از یک ماه بهچاپ دوم رفت.
وی پس از تصادفی در سال ۱۳۷۸ همواره از بیماری‌های مختلف رنج می‌برد و حتی دست کم دو عمل جراحی قلب و پیوند کلیه را پشت سر گذاشت.
آرامگاه وی در زادگاهش گتوند است.
میدان شهرداری منطقه ۲ تهران واقع در محله سعادت آباد، بهنام قیصر امین پور نامگذاری شده است.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#قیصر_امین_پور
۸ آبان سالروز درگذشت قیصر امین‌پور
(زاده ۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ شوشتر -- درگذشته ۸ آبان ۱۳۸۶ تهران) شاعر، نویسنده و مدرس دانشگاه
او در سال ۱۳۶۳ در رشته زبان و ادبیات فارسی به دانشگاه رفت و این رشته را تا مقطع دکترا گذراند و در سال ۱۳۷۶ از پایان‌نامه دکترایش با راهنمایی دکتر شفیعی کدکنی با عنوان «سنت و نوآوری در شعر معاصر» دفاع کرد.
وی در سال ۱۳۵۸ از جمله شاعرانی بود که در شکل‌گیری و استمرار فعالیت‌های واحد شعر حوزه هنری تا سال ۱۳۶۶ تأثیرگذار بود. طی این دوران مسئولیت صفحه شعرِ هفته‌نامه سروش را برعهده داشت و نخستین مجموعه شعرش را در سال ۱۳۶۳ «در کوچه آفتاب» که دفتری از رباعی و دوبیتی بود و به دنبال آن «تنفس صبح» تعدادی از غزلها و حدود بیست شعر نیمایی که بعضی به اشتباه این اشعار را سپید می‌پندارند، منتشر کرد. این کتاب از سوی انتشارات حوزه هنری وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی بهچاپ رسید. او هیچگاه اشعار فاقد وزن نسرود و در عین حال این نوع شعر را نیز هرگز رد نکرد.
وی تدریس در دانشگاه را در سال ۱۳۶۷ و در دانشگاه الزهرا آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۶۹ در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد. همچنین در سال ۱۳۶۸ جایزه نیمایوشیج، موسوم به مرغ آمین بلورین گرفت و در سال ۱۳۸۲ به عنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد.
اشعار وی از حیث بلاغی ارزشمند بود و بر ظرفیت‌ها و توانمندی زبان فارسی افزود. او توانست ویژگی‌های سبکی و بلاغی شعر کلاسیک و شعر نیمایی را در شعرهایش تلفیق کند. یکی از عواملی که در نهایت، باعث برجستگی سبکی اوست، نوآوری در بلاغت و درک انتظار مخاطبان امروز از شعر است.
آثار:
از وی در زمینه‌هایی چون شعر کودک و نثر ادبی، آثاری منتشر شده‌است که به آنها اشاره می‌کنیم:
طوفان در پرانتز (نثر ادبی ۱۳۶۵)
منظومه ظهر روز دهم (شعر نوجوان ۱۳۶۵)
مثل چشمه، مثل رود (شعر نوجوان ۱۳۶۸)
بی‌بال پریدن (نثر ادبی ۱۳۷۰)
مجموعه شعر آینه‌های ناگهان (۱۳۷۲)
به‌قول پرستو (شعر نوجوان ۱۳۷۵)
گزینه اشعار (۱۳۷۸ مروارید)
مجموعه شعر گل‌ها همه آفتابگردان‌اند (۱۳۸۰ مروارید)
دستور زبان عشق (۱۳۸۶ مروارید)
«دستور زبان عشق» آخرین دفتر شعر قیصر امین پور بود که تابستان ۱۳۸۶ در تهران منتشر شد و بر اساس گزارش‌ها، در کمتر از یک ماه بهچاپ دوم رفت.
وی پس از تصادفی در سال ۱۳۷۸ همواره از بیماری‌های مختلف رنج می‌برد و حتی دست کم دو عمل جراحی قلب و پیوند کلیه را پشت سر گذاشت.
آرامگاه وی در زادگاهش گتوند است.
میدان شهرداری منطقه ۲ تهران واقع در محله سعادت آباد، بهنام قیصر امین پور نامگذاری شده است.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#قیصر_امین_پور
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۸ آبان سالروز درگذشت مُظاهر مُصفّا
(زاده ۲۰ بهمن ۱۳۱۱ اراک – درگذشته ۸ آبان ۱۳۹۸ تهران) شاعر، استاد دانشگاه و مصحح متون
او دوران متوسطه را در دارالفنون گذراند و در دانشسرای عالی در رشته ادبیات تحصیل کرد. سپس تحصیلاتش را در رشته زبان و ادبیات فارسی تا درجه دکترا در دانشگاه تهران ادامه داد. پایان‌نامه‌اش را با عنوان «تحول قصیده در ایران» را زیر نظر بدیع‌الزمان فروزانفر نوشت. همزمان با ادامه تحصیل، به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد و مدتی هم رئیس اداره فرهنگ قم بود و چندی هم ریاست مدرسه عالی قضایی قم را به‌عهده داشت.
او برادرزاده "نکیسای تفرشی" خواننده سرشناس دوره قاجار و رضاشاه و نوه ملارجبعلی تفرشی "تعزیه‌خوان دربار ناصری و تکیه دولت بود. خواهر وی "مادر فؤاد حجازی، آهنگساز، از استادان زبان و ادبیات فارسی است. وی با امیربانو کریمی، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران، دختر امیری فیروزکوهی شاعر سرشناس ازدواج کرد. فرزندان این زوج: علی مصفا، بازیگر سینما و تلویزیون و همسر لیلاحاتمی، کیمیا مصفا، گلزار مصفا دارای مدرک دکترای زبان و ادبیات فارسی، امیراسماعیل مصفا دارای مدرک دکترای فیزیک و استادیار فیزیک دانشگاه صنعتی شریف "متخصص در زمینه نظریه ریسمان" هستند.
و از دیگر سوابق علمی و اجرایی او ریاست پردیس فارابی دانشگاه تهران "پردیس قم" و آموزگاری دبیرستانهای تهران، ریاست انتشارات و مدیریت مجله آموزش و پرورش، دانشیاری دانشگاه شیراز و ریاست دبیرخانه مرکزی دانشگاه شیراز است.
او سالهای زیادی به‌عنوان استاد تمام رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران به‌خدمت مشغول بود و در سال ۱۳۸۴ به دستور ریاست دانشگاه کنار گذاشته شد و پس از آن مدتی استاد تمام وقت دوره‌های دکترای دانشگاه آزاد بود.
آثار
شعر: توفان خشم ۱۳۳۶ چاپ کتابخانه زوار.
شب‌های شیراز ۱۳۳۷ چاپخانه حکمت
۱۳۴۰ سیپاره.
سپید نامه ۱۳۴۰
جمعه سرخ ۱۳۵۷
گزینه اشعار مظاهر مصفا ۱۳۸۷ انتشارات مروارید.
نسخه اقدم؛ منظومه‌های مظاهر مصفا ۱۳۹۶ نشرنو
پاسداران سخن ؛ چکامه سرایان ۱۳۳۵
دیوان حکیم سنایی ۱۳۳۶ انتشارات امیرکبیر
کلیات سعدی انتشارات زوار ۱۳۴۰
مجمع الفصحا (مجموعه شش جلدی) ۱۳۴۰ انتشارات امیرکبیر
دیوان نظیری نیشابوری ۱۳۴۰ انتشارات امیرکبیر
برگی از اشعار صفای سپاهانی
با اوست حدیث من (متن ده گفتار در عرفان و تصوف اسلامی) ۱۳۴۷ چاپ میهن
قند پارسی (نمونه‌های شعر دری) ۱۳۴۸ بنگاه مطبوعاتی صفی‌علیشاه
دیوان لامع ۱۳۶۵
دیوان حکیم نزاری قهستانی ۱۳۷۱ انتشارات علمی
متن کامل دیوان سعدی ۱۳۸۳ انتشارات روزنه
جوامع الحکایات ۱۳۸۶ پژوهشگاه مطالعات فرهنگی
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مظاهر_مصفا
۸ آبان سالروز درگذشت مُظاهر مُصفّا
(زاده ۲۰ بهمن ۱۳۱۱ اراک – درگذشته ۸ آبان ۱۳۹۸ تهران) شاعر، استاد دانشگاه و مصحح متون
او دوران متوسطه را در دارالفنون گذراند و در دانشسرای عالی در رشته ادبیات تحصیل کرد. سپس تحصیلاتش را در رشته زبان و ادبیات فارسی تا درجه دکترا در دانشگاه تهران ادامه داد. پایان‌نامه‌اش را با عنوان «تحول قصیده در ایران» را زیر نظر بدیع‌الزمان فروزانفر نوشت. همزمان با ادامه تحصیل، به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد و مدتی هم رئیس اداره فرهنگ قم بود و چندی هم ریاست مدرسه عالی قضایی قم را به‌عهده داشت.
او برادرزاده "نکیسای تفرشی" خواننده سرشناس دوره قاجار و رضاشاه و نوه ملارجبعلی تفرشی "تعزیه‌خوان دربار ناصری و تکیه دولت بود. خواهر وی "مادر فؤاد حجازی، آهنگساز، از استادان زبان و ادبیات فارسی است. وی با امیربانو کریمی، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران، دختر امیری فیروزکوهی شاعر سرشناس ازدواج کرد. فرزندان این زوج: علی مصفا، بازیگر سینما و تلویزیون و همسر لیلاحاتمی، کیمیا مصفا، گلزار مصفا دارای مدرک دکترای زبان و ادبیات فارسی، امیراسماعیل مصفا دارای مدرک دکترای فیزیک و استادیار فیزیک دانشگاه صنعتی شریف "متخصص در زمینه نظریه ریسمان" هستند.
و از دیگر سوابق علمی و اجرایی او ریاست پردیس فارابی دانشگاه تهران "پردیس قم" و آموزگاری دبیرستانهای تهران، ریاست انتشارات و مدیریت مجله آموزش و پرورش، دانشیاری دانشگاه شیراز و ریاست دبیرخانه مرکزی دانشگاه شیراز است.
او سالهای زیادی به‌عنوان استاد تمام رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران به‌خدمت مشغول بود و در سال ۱۳۸۴ به دستور ریاست دانشگاه کنار گذاشته شد و پس از آن مدتی استاد تمام وقت دوره‌های دکترای دانشگاه آزاد بود.
آثار
شعر: توفان خشم ۱۳۳۶ چاپ کتابخانه زوار.
شب‌های شیراز ۱۳۳۷ چاپخانه حکمت
۱۳۴۰ سیپاره.
سپید نامه ۱۳۴۰
جمعه سرخ ۱۳۵۷
گزینه اشعار مظاهر مصفا ۱۳۸۷ انتشارات مروارید.
نسخه اقدم؛ منظومه‌های مظاهر مصفا ۱۳۹۶ نشرنو
پاسداران سخن ؛ چکامه سرایان ۱۳۳۵
دیوان حکیم سنایی ۱۳۳۶ انتشارات امیرکبیر
کلیات سعدی انتشارات زوار ۱۳۴۰
مجمع الفصحا (مجموعه شش جلدی) ۱۳۴۰ انتشارات امیرکبیر
دیوان نظیری نیشابوری ۱۳۴۰ انتشارات امیرکبیر
برگی از اشعار صفای سپاهانی
با اوست حدیث من (متن ده گفتار در عرفان و تصوف اسلامی) ۱۳۴۷ چاپ میهن
قند پارسی (نمونه‌های شعر دری) ۱۳۴۸ بنگاه مطبوعاتی صفی‌علیشاه
دیوان لامع ۱۳۶۵
دیوان حکیم نزاری قهستانی ۱۳۷۱ انتشارات علمی
متن کامل دیوان سعدی ۱۳۸۳ انتشارات روزنه
جوامع الحکایات ۱۳۸۶ پژوهشگاه مطالعات فرهنگی
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مظاهر_مصفا
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۸ آبان سالروز درگذشت رسول پرویزی
(زاده سال ۱۲۹۸ تنگستان – درگذشته ۸ آبان ۱۳۵۶ شیراز) داستان‌نویس و سیاستمدار
او سال ۱۳۱۵ دیپلم ادبی گرفت و در بوشهر به کار دبیری پرداخت. همچنین سالها در نشریات قلم زد و به عنوان یکی از نمایندگان اصلی تیپ داستانی جمالزاده معرفی شده بود. در سال ۱۳۳۶ نخستین و معروف‌ترین مجموعه داستانش را بهنام شلوارهای وصله‌دار منتشر کرد. این کتاب شامل ۲۰ داستان کوتاه یا خاطره است که در قالب طنز، به زبان ادبی ـ محاوره‌ای و با سبکی ساده و شیوا به نگارش درآمده و عنوان کتاب هم از داستانی به همین نام انتخاب شده است. دومین کتاب او «لولی سرمست» در سال ۱۳۴۶ منتشر شد. بعدها به علت تصدی مناصب حکومتی "سناتوری" نوشتن را ادامه نداد. وی در سالهای پایانی زندگی، بینایی یکی از چشم‌هایش را از دست داد و از همان روزگار بود که نویسندگی را رها کرد. اخیراً کتابی از او به نام قصه‌های رسول منتشر شده است.
آرامگاه وی در حافظیه شیراز است.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#رسول_پرویزی
۸ آبان سالروز درگذشت رسول پرویزی
(زاده سال ۱۲۹۸ تنگستان – درگذشته ۸ آبان ۱۳۵۶ شیراز) داستان‌نویس و سیاستمدار
او سال ۱۳۱۵ دیپلم ادبی گرفت و در بوشهر به کار دبیری پرداخت. همچنین سالها در نشریات قلم زد و به عنوان یکی از نمایندگان اصلی تیپ داستانی جمالزاده معرفی شده بود. در سال ۱۳۳۶ نخستین و معروف‌ترین مجموعه داستانش را بهنام شلوارهای وصله‌دار منتشر کرد. این کتاب شامل ۲۰ داستان کوتاه یا خاطره است که در قالب طنز، به زبان ادبی ـ محاوره‌ای و با سبکی ساده و شیوا به نگارش درآمده و عنوان کتاب هم از داستانی به همین نام انتخاب شده است. دومین کتاب او «لولی سرمست» در سال ۱۳۴۶ منتشر شد. بعدها به علت تصدی مناصب حکومتی "سناتوری" نوشتن را ادامه نداد. وی در سالهای پایانی زندگی، بینایی یکی از چشم‌هایش را از دست داد و از همان روزگار بود که نویسندگی را رها کرد. اخیراً کتابی از او به نام قصه‌های رسول منتشر شده است.
آرامگاه وی در حافظیه شیراز است.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#رسول_پرویزی
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۰ آبان جشن آبانگان
💧 روز ملی پاسداشت آب💧
💦 آبانگان از جشن‌های ماهانه ایرانی است که هرسال به فرخندگی هم‌نامی روز آبان (روز دهم) در ماه آبان (ماه هشتم) طبق تقویم رسمی کشور، برگزار میشود.
💦 آبانگان، جشن پاسداشت آبهای روان و ایستای روی زمین همچون سرچشمه‌ها، رودها، دریاها، دریاچه‌ها، کاریزها، آبشارها و جوی‌هاست.
💦 آب، مایه سرزندگی، سرسبزی، سازندگی، پاکی، روشنایی، شادابی و شادکامی است و در سرزمین ایران همواره از اهمیت زیادی برخوردار بوده است.
💦 از آیین‌های جشن آبانگان، ستایش آفریدگار، خواندن سرود کهن آبان یشت و ستایش آناهیتا ایزدبانوی آب‌ها، در نیایشگاه و شادی و پایکوبی در کنار آب‌هاست.
💦 از آیین‌های دیگر جشن آبانگان، نوسازی و بازسازی سازه‌های آبی همچون کاریز (قنات) جوی، سرچشمه، چاه، بند، مادی و پل‌هاست.
💦 گل نیلوفر آبی نماد جشن آبانگان است.
💦 استفاده درست و بهینه از آب بهترین شیوه بزرگداشت جشن آبانگان است.
👈👈👈👈 در کشوری که با بحران آب روبروست، جشن آبانگان فرصت خوبی برای جلب توجه مردم به اهمیت آب و پاسداشت آن است .
براین پایه، پیشنهاد میشود که جشن آبانگان به‌عنوان "روزملی پاسداشت آب" نامگذاری شود.
در این روز نمادین، با هماهنگی سازمان‌های زیست محیطی، مردم به مصرف بهینه آب رهنمون شوند و برای پاکسازی و لایروبی رودخانه‌ها و دریاچه‌ها و برکه‌ها و سرچشمه‌ها و قنات‌ها و مادی‌ها و ... تلاش کنند.
وضعیت نگران کننده دریاچه ارومیه و رودخانه زاینده رود و دیگر رودها و دریاچه‌های کشور حتی دریاچه مازندران نشان می‌دهد که برای پاسداشت منابع آبی کشور باید کارهای گسترده‌تری انجام داد و یکی از این کارها فرهنگسازی بر بنیان ریشه‌های فرهنگ ملی است.
جشن آبانگان فرصت خوبی در اختیار ما می‌نهد که بیشتر به وضعیت منابع آب کشور بپردازیم.
✍ شاهین سپنتا
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جشن_آبانگان
۱۰ آبان جشن آبانگان
💧 روز ملی پاسداشت آب💧
💦 آبانگان از جشن‌های ماهانه ایرانی است که هرسال به فرخندگی هم‌نامی روز آبان (روز دهم) در ماه آبان (ماه هشتم) طبق تقویم رسمی کشور، برگزار میشود.
💦 آبانگان، جشن پاسداشت آبهای روان و ایستای روی زمین همچون سرچشمه‌ها، رودها، دریاها، دریاچه‌ها، کاریزها، آبشارها و جوی‌هاست.
💦 آب، مایه سرزندگی، سرسبزی، سازندگی، پاکی، روشنایی، شادابی و شادکامی است و در سرزمین ایران همواره از اهمیت زیادی برخوردار بوده است.
💦 از آیین‌های جشن آبانگان، ستایش آفریدگار، خواندن سرود کهن آبان یشت و ستایش آناهیتا ایزدبانوی آب‌ها، در نیایشگاه و شادی و پایکوبی در کنار آب‌هاست.
💦 از آیین‌های دیگر جشن آبانگان، نوسازی و بازسازی سازه‌های آبی همچون کاریز (قنات) جوی، سرچشمه، چاه، بند، مادی و پل‌هاست.
💦 گل نیلوفر آبی نماد جشن آبانگان است.
💦 استفاده درست و بهینه از آب بهترین شیوه بزرگداشت جشن آبانگان است.
👈👈👈👈 در کشوری که با بحران آب روبروست، جشن آبانگان فرصت خوبی برای جلب توجه مردم به اهمیت آب و پاسداشت آن است .
براین پایه، پیشنهاد میشود که جشن آبانگان به‌عنوان "روزملی پاسداشت آب" نامگذاری شود.
در این روز نمادین، با هماهنگی سازمان‌های زیست محیطی، مردم به مصرف بهینه آب رهنمون شوند و برای پاکسازی و لایروبی رودخانه‌ها و دریاچه‌ها و برکه‌ها و سرچشمه‌ها و قنات‌ها و مادی‌ها و ... تلاش کنند.
وضعیت نگران کننده دریاچه ارومیه و رودخانه زاینده رود و دیگر رودها و دریاچه‌های کشور حتی دریاچه مازندران نشان می‌دهد که برای پاسداشت منابع آبی کشور باید کارهای گسترده‌تری انجام داد و یکی از این کارها فرهنگسازی بر بنیان ریشه‌های فرهنگ ملی است.
جشن آبانگان فرصت خوبی در اختیار ما می‌نهد که بیشتر به وضعیت منابع آب کشور بپردازیم.
✍ شاهین سپنتا
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جشن_آبانگان
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۶ آبان زادروز عبدالعلی دستغیب
(زاده ۱۶ آبان ۱۳۱۰ شیراز) نویسنده، مترجم و منتقد ادبی
او از دانشسرای مقدماتی شیراز فارغ‌التحصیل شد و به تدریس در دبستانهای کازرون و نورآباد ممسنی پرداخت.
پس از ۲۸ امرداد سال ۱۳۳۲ به دلیل فعالیت سیاسی یک‌سال زندانی شد و پس از آزادی، به‌علت ممنوعیت از مشاغل دولتی، به‌کار در دفتر اسناد رسمی و روزنامههای محلی شیراز پرداخت.
در سال ۱۳۳۷ برای ادامه تحصیل وارد دانشسرای عالی تهران شد و سپس دوره سه ساله دانشسرای عالی در رشته فلسفه و علوم تربیتی، فوق لیسانس همین رشته را ادامه داد، اما به دلیل موانعی، درس را رها کرد.
پس از آن تا سال ۱۳۵۹ به تدریس ادبیات، نقد ادبی و جامعه‌شناسی هنر در دبیرستانها، مدارس عالی و دانشسراهای مقدماتی در شیراز و تهران پرداخت و در سال ۱۳۵۹ به درخواست خود بازنشسته شد و از آن پس توانست وقت بیشتری را به مطالعه و نگارش اختصاص دهد.
او از سال ۱۳۲۶ در روزنامههای پارس و بهار در شیراز و سپس در مجلهها و روزنامههای اطلاعات، کیهان، سخن، فردوسی، نگین، روشنفکر، امید ایران، پیام نوین، راهنمای کتاب، آینده، آدینه، کلک، کیهان فرهنگی، نیستان و ادبیات داستانی، مقاله‌ها و مطالب متعددی در زمینه‌های تاریخ، فلسفه، جامعه‌شناسی و هنر نوشته است.
از وی نزدیک به ۵۰ عنوان کتاب ترجمه یا تألیفی منتشر شده است. وی در سال ۱۳۷۴ از سوی وزارت ارشاد به عنوان منتقد نمونه برگزیده شد و لوح سپاس خدمات فرهنگی دریافت کرد.
همچنین در سال ۱۳۸۲ طی مراسمی در صداوسیما، به عنوان چهره ماندگار در رشته نقد ادبی شناخته شد و موفق به دریافت لوح تقدیر و جایزه شد.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#عبدالعلی_دستغیب
۱۶ آبان زادروز عبدالعلی دستغیب
(زاده ۱۶ آبان ۱۳۱۰ شیراز) نویسنده، مترجم و منتقد ادبی
او از دانشسرای مقدماتی شیراز فارغ‌التحصیل شد و به تدریس در دبستانهای کازرون و نورآباد ممسنی پرداخت.
پس از ۲۸ امرداد سال ۱۳۳۲ به دلیل فعالیت سیاسی یک‌سال زندانی شد و پس از آزادی، به‌علت ممنوعیت از مشاغل دولتی، به‌کار در دفتر اسناد رسمی و روزنامههای محلی شیراز پرداخت.
در سال ۱۳۳۷ برای ادامه تحصیل وارد دانشسرای عالی تهران شد و سپس دوره سه ساله دانشسرای عالی در رشته فلسفه و علوم تربیتی، فوق لیسانس همین رشته را ادامه داد، اما به دلیل موانعی، درس را رها کرد.
پس از آن تا سال ۱۳۵۹ به تدریس ادبیات، نقد ادبی و جامعه‌شناسی هنر در دبیرستانها، مدارس عالی و دانشسراهای مقدماتی در شیراز و تهران پرداخت و در سال ۱۳۵۹ به درخواست خود بازنشسته شد و از آن پس توانست وقت بیشتری را به مطالعه و نگارش اختصاص دهد.
او از سال ۱۳۲۶ در روزنامههای پارس و بهار در شیراز و سپس در مجلهها و روزنامههای اطلاعات، کیهان، سخن، فردوسی، نگین، روشنفکر، امید ایران، پیام نوین، راهنمای کتاب، آینده، آدینه، کلک، کیهان فرهنگی، نیستان و ادبیات داستانی، مقاله‌ها و مطالب متعددی در زمینه‌های تاریخ، فلسفه، جامعه‌شناسی و هنر نوشته است.
از وی نزدیک به ۵۰ عنوان کتاب ترجمه یا تألیفی منتشر شده است. وی در سال ۱۳۷۴ از سوی وزارت ارشاد به عنوان منتقد نمونه برگزیده شد و لوح سپاس خدمات فرهنگی دریافت کرد.
همچنین در سال ۱۳۸۲ طی مراسمی در صداوسیما، به عنوان چهره ماندگار در رشته نقد ادبی شناخته شد و موفق به دریافت لوح تقدیر و جایزه شد.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#عبدالعلی_دستغیب
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۱۶ آبان زادروز کارو
(زاده ۱۶ آبان ۱۳۰۴ همدان -- درگذشته ۲۷ تیر ۱۳۸۶ آمریکا) شاعر و نویسنده
او در کتابش "برادرم ویگن" می‌گوید: پدرش فرش فروشی را پیشه خود ساخته بود و شاید به همین خاطر بود که یک‌جا ساکن نمی‌شدیم و نیز درجایی می‌گوید: در بروجرد، همانجا که پدرم در ۳۹ سالگی، باوجود هیکل ورزیده و سلامت و بی‌چون وچرایش - با یک "سینه پهلوی" ساده، پیوندش را برای همیشه با زندگی گسست ...
در «بروجرد» بود که پدرم - به‌فرمان سرنوشت - نابهنگام‌تر از آنچه انتظار می‌رفت، به‌خواهران و برادران خودش پیوست. و نیز درجایی می‌گوید: و هیچ نفهمیدیم چطور شد که یکباره - خود را در زادگاه «ستارخان» یافتیم.
آنها بعد مرگ پدر، مدتی را در مراغه و تبریز گذراندند و مدتی بعد به‌تهران کوچ کردند. وی از نسل نخست شاعران نیمایی بود. او یک‌بار ازدواج کرد و از همسرش جدا شد و سه فرزند داشت، دو دختر و یک پسر. رمی، ربکا و رنه.
ویگن خواننده ایرانی نیز برادر وی بود. او با برادرش ویگن رابطه بسیار صمیمانه‌ای داشت.
تأثیرگذاری آثار کارو:
محمدرضا عیوض‌زاده درباره تأثیرگذاری آثار کارو چنین می‌نویسد؛ سروده‌های کارو انتقادی و بازتاب حقایق تلخ زندگی انسان است. مسائلی از جمله فقر، ظلم و جنایت در جوامع، جایگاه ویژه‌ای در آثار وی دارد. علاوه بر آن کارو با احساسی سرشار، خالق قطعات و اشعار زیبای عاشقانه است. عشق انسانی نیز بخش قابل توجهی از آثار او را تشکیل می‌دهد. جسارت بیان حقایق، با احساسی سرشار و با زبانی که برای توده مردم قابل فهم است و انتخاب موضوعات پر مخاطب و مورد توجه نسل جوان، از عواملی است که آثار کارو را مورد اقبال عموم قرار می‌دهد، وی چهره آشتی دهنده بخش بزرگی از جامعه جوان ایرانی با ادبیات است.
محمدرضا عیوض‌زاده " نویسنده و پژوهشگر" ضمن یادداشتی درباره مرگ کارو تاریخ مرگ این زنده یاد را چنین می نویسد، کارو در ۱۸ جولای ۲۰۰۷ در آسایشگاهی بهنام "دهکده مریم" در کالیفرنیا درگذشت و آرامگاه وی در گورستان "گلندل" است.
کتاب‌ها:
شکست سکوت
نامه‌های سرگردان
برادرم ویگن
سایه ظلمت
سمفونی سرگردانی یک انسان
خاطرات یک گورکن
ماسه‌ها و حماسه‌ها
پروازهای فکر
دوبیتی‌ها
کفرنامه
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کارو
۱۶ آبان زادروز کارو
(زاده ۱۶ آبان ۱۳۰۴ همدان -- درگذشته ۲۷ تیر ۱۳۸۶ آمریکا) شاعر و نویسنده
او در کتابش "برادرم ویگن" می‌گوید: پدرش فرش فروشی را پیشه خود ساخته بود و شاید به همین خاطر بود که یک‌جا ساکن نمی‌شدیم و نیز درجایی می‌گوید: در بروجرد، همانجا که پدرم در ۳۹ سالگی، باوجود هیکل ورزیده و سلامت و بی‌چون وچرایش - با یک "سینه پهلوی" ساده، پیوندش را برای همیشه با زندگی گسست ...
در «بروجرد» بود که پدرم - به‌فرمان سرنوشت - نابهنگام‌تر از آنچه انتظار می‌رفت، به‌خواهران و برادران خودش پیوست. و نیز درجایی می‌گوید: و هیچ نفهمیدیم چطور شد که یکباره - خود را در زادگاه «ستارخان» یافتیم.
آنها بعد مرگ پدر، مدتی را در مراغه و تبریز گذراندند و مدتی بعد به‌تهران کوچ کردند. وی از نسل نخست شاعران نیمایی بود. او یک‌بار ازدواج کرد و از همسرش جدا شد و سه فرزند داشت، دو دختر و یک پسر. رمی، ربکا و رنه.
ویگن خواننده ایرانی نیز برادر وی بود. او با برادرش ویگن رابطه بسیار صمیمانه‌ای داشت.
تأثیرگذاری آثار کارو:
محمدرضا عیوض‌زاده درباره تأثیرگذاری آثار کارو چنین می‌نویسد؛ سروده‌های کارو انتقادی و بازتاب حقایق تلخ زندگی انسان است. مسائلی از جمله فقر، ظلم و جنایت در جوامع، جایگاه ویژه‌ای در آثار وی دارد. علاوه بر آن کارو با احساسی سرشار، خالق قطعات و اشعار زیبای عاشقانه است. عشق انسانی نیز بخش قابل توجهی از آثار او را تشکیل می‌دهد. جسارت بیان حقایق، با احساسی سرشار و با زبانی که برای توده مردم قابل فهم است و انتخاب موضوعات پر مخاطب و مورد توجه نسل جوان، از عواملی است که آثار کارو را مورد اقبال عموم قرار می‌دهد، وی چهره آشتی دهنده بخش بزرگی از جامعه جوان ایرانی با ادبیات است.
محمدرضا عیوض‌زاده " نویسنده و پژوهشگر" ضمن یادداشتی درباره مرگ کارو تاریخ مرگ این زنده یاد را چنین می نویسد، کارو در ۱۸ جولای ۲۰۰۷ در آسایشگاهی بهنام "دهکده مریم" در کالیفرنیا درگذشت و آرامگاه وی در گورستان "گلندل" است.
کتاب‌ها:
شکست سکوت
نامه‌های سرگردان
برادرم ویگن
سایه ظلمت
سمفونی سرگردانی یک انسان
خاطرات یک گورکن
ماسه‌ها و حماسه‌ها
پروازهای فکر
دوبیتی‌ها
کفرنامه
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کارو
Telegram
attach 📎
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۱۷ آبان سالروز درگذشت فضل‌اله مهتدی "صبحی"
(زاده سال ۱۲۷۶ کاشان -- درگذشته ۱۷ آبان ۱۳۴۱ تهران) داستانسرای معروف و پایه‌گذار سنت قصه‌گویی برای کودکان در رادیو
او سالیان درازی را در قفقاز، عشق‌آباد، بخارا، سمرقند، تاشکند و مرو گذراند و سپس به ایران آمد و پس از پایان جنگ جهانی اول، از راه بادکوبه و استانبول و بیروت به حیفا رفت.
او در بازگشت مدتی در عشق آباد زندگی کرد و سپس در سال ۱۲۹۸ به تهران آمد.
وی در سال ۱۳۱۹ وارد رادیو شده و در آنجا قصه ظهر جمعه را اجرا می‌کرد که سنت قصه‌گویی برای کودکان توسط وی در ایران پایه‌ریزی شد.
صادق هدایت نویسنده، مترجم و روشنفکر ایرانی درباره مهتدی مطالبی منفی نوشت و او را به سرقت ادبی از آثارش متهم کرده کرد.
آرامگاه وی در گورستان ظهیرالدوله است.
بر سنگ گور او، این عبارات به چشم می‌خورد:
یا علی، قصهگوی شهر شما،
بشنو از نی چون حکایت می‌کند، از جدایی‌ها شکایت می‌کند، آرامگاه ابدی شادروان فضل‌اله مهتدی صبحی، داستانسرای معروف، که در سپیده دم یک روز خزانی، داستان زندگی‌اش به‌پایان رسید.
این عبارت به بیت نخست مثنوی معنوی مولوی اشاره دارد که صبحی همیشه در آغاز داستانهایش در رادیو می‌خواند.
آثار:
کتاب صبحی (۱۳۱۲–۱۳۴۲)
افسانهها ( دوجلد ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵)
داستان‌های ملل (۱۳۲۷)
حاج میرزا زلفلی (۱۳۲۶)
افسانه‌های کهن (۱۳۲۸ و ۱۳۳۱)
دژ هوش‌ربا (۱۳۳۰)
داستان‌های دیوان بلخ (۱۳۳۱)
افسانه‌های باستان ایران و مجار (۱۳۳۲)
افسانه‌های بوعلی سینا (۱۳۳۳)
پیام پدر (۱۳۳۵)
عمو نوروز (۱۳۳۹)
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فضل_اله_مهتدی #صبحی
۱۷ آبان سالروز درگذشت فضل‌اله مهتدی "صبحی"
(زاده سال ۱۲۷۶ کاشان -- درگذشته ۱۷ آبان ۱۳۴۱ تهران) داستانسرای معروف و پایه‌گذار سنت قصه‌گویی برای کودکان در رادیو
او سالیان درازی را در قفقاز، عشق‌آباد، بخارا، سمرقند، تاشکند و مرو گذراند و سپس به ایران آمد و پس از پایان جنگ جهانی اول، از راه بادکوبه و استانبول و بیروت به حیفا رفت.
او در بازگشت مدتی در عشق آباد زندگی کرد و سپس در سال ۱۲۹۸ به تهران آمد.
وی در سال ۱۳۱۹ وارد رادیو شده و در آنجا قصه ظهر جمعه را اجرا می‌کرد که سنت قصه‌گویی برای کودکان توسط وی در ایران پایه‌ریزی شد.
صادق هدایت نویسنده، مترجم و روشنفکر ایرانی درباره مهتدی مطالبی منفی نوشت و او را به سرقت ادبی از آثارش متهم کرده کرد.
آرامگاه وی در گورستان ظهیرالدوله است.
بر سنگ گور او، این عبارات به چشم می‌خورد:
یا علی، قصهگوی شهر شما،
بشنو از نی چون حکایت می‌کند، از جدایی‌ها شکایت می‌کند، آرامگاه ابدی شادروان فضل‌اله مهتدی صبحی، داستانسرای معروف، که در سپیده دم یک روز خزانی، داستان زندگی‌اش به‌پایان رسید.
این عبارت به بیت نخست مثنوی معنوی مولوی اشاره دارد که صبحی همیشه در آغاز داستانهایش در رادیو می‌خواند.
آثار:
کتاب صبحی (۱۳۱۲–۱۳۴۲)
افسانهها ( دوجلد ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵)
داستان‌های ملل (۱۳۲۷)
حاج میرزا زلفلی (۱۳۲۶)
افسانه‌های کهن (۱۳۲۸ و ۱۳۳۱)
دژ هوش‌ربا (۱۳۳۰)
داستان‌های دیوان بلخ (۱۳۳۱)
افسانه‌های باستان ایران و مجار (۱۳۳۲)
افسانه‌های بوعلی سینا (۱۳۳۳)
پیام پدر (۱۳۳۵)
عمو نوروز (۱۳۳۹)
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فضل_اله_مهتدی #صبحی
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۷ آبان سالروز درگذشت محمدعلی جمالزاده
(زاده ۲۳ دی ۱۲۷۰ اصفهان -- درگذشته ۱۷ آبان ۱۳۷۶ سویس) نویسنده و مترجم
او را پدر داستان کوتاه و آغازگر سبک واقع‌گرایی در ادبیات فارسی می‌دانند.
نخستین مجموعه داستان‌های کوتاه ایرانی را با عنوان یکی بود، یکی نبود در سال ۱۳۰۰ در برلین منتشر کرد.
داستان‌های او انتقادی "از وضع زمانه" ساده، طنزآمیز و آکنده از ضرب‌المثل‌ها و اصطلاحات عامیانه است.
وی فرزند جمال‌الدین واعظ اصفهانی بود که در اصفهان زندگی می‌کرد، اما غالباً برای وعظ به شهرهای مختلف می‌رفت. جمالزاده پس از ۱۰ سالگی پدر خود را در برخی از سفرها همراهی می‌کرد و بعد به همراه خانواده به‌تهران مهاجرت کرد.
وی حدود ۱۲ سال داشت که پدرش او را برای تحصیل به بیروت فرستاد. در دوران اقامت او در بیروت، اوضاع سیاسی ایران تغییر کرد. در آن زمان محمدعلی‌شاه قاجار مجلس را به‌توپ بست و هر یک از آزادی‌خواهان با مشکلاتی مواجه شدند. پدر جمالزاده خود را به همدان رساند تا از آنجا به‌عتبات فرار کند، ولی در آنجا دستگیر شد و به بروجرد برده شد و امیر افخم، حاکم بروجرد دستور اعدام او را صادر کرد.
جمالزاده در بیروت با ابراهیم پورداوود و مهدی ملک‌زاده فرزند ملک‌المتکلمین چندین سال همدوره بود. در سال ۱۹۱۰ تصمیم گرفت برای ادامه تحصیل به اروپا برود. سپس از راه مصر عازم فرانسه شد. در آنجا ممتازالسلطنه سفیر ایران به وی پیشنهاد کرد که برای تحصیل به سوییس برود. وی تا سال ۱۹۱۱ در لوزان بود، پس از آن به شهر دیژون در فرانسه رفت و دیپلم حقوق خود را از دانشگاه آن شهر گرفت.
او در سال ۱۹۱۴ در شهر دیژون فرانسه با ژوزفین، دانشجوی سوییسی هم دانشگاهی‌اش ازدواج کرد و بار دیگر در سال ۱۹۳۱ در دوران اقامتش در ژنو، با یک آلمانی به نام مارگرت اگرت ازدواج کرد.
جمالزاده در پاییز ۱۳۷۶ پس از آن که از آپارتمانش در خیابان «رو دو فلوریسان» ژنو، به خانه سالمندان منتقل شد، درگذشت. بنا بر نوشته ثبت شده در کنسولگری ایران، پس از درگذشت او ۲۶ هزار برگ از نامه‌ها، دستنوشته‌ها و عکس‌های او در خانه‌اش، به سازمان اسناد ملی تحویل داده شده‌است.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_علی_جمالزاده
۱۷ آبان سالروز درگذشت محمدعلی جمالزاده
(زاده ۲۳ دی ۱۲۷۰ اصفهان -- درگذشته ۱۷ آبان ۱۳۷۶ سویس) نویسنده و مترجم
او را پدر داستان کوتاه و آغازگر سبک واقع‌گرایی در ادبیات فارسی می‌دانند.
نخستین مجموعه داستان‌های کوتاه ایرانی را با عنوان یکی بود، یکی نبود در سال ۱۳۰۰ در برلین منتشر کرد.
داستان‌های او انتقادی "از وضع زمانه" ساده، طنزآمیز و آکنده از ضرب‌المثل‌ها و اصطلاحات عامیانه است.
وی فرزند جمال‌الدین واعظ اصفهانی بود که در اصفهان زندگی می‌کرد، اما غالباً برای وعظ به شهرهای مختلف می‌رفت. جمالزاده پس از ۱۰ سالگی پدر خود را در برخی از سفرها همراهی می‌کرد و بعد به همراه خانواده به‌تهران مهاجرت کرد.
وی حدود ۱۲ سال داشت که پدرش او را برای تحصیل به بیروت فرستاد. در دوران اقامت او در بیروت، اوضاع سیاسی ایران تغییر کرد. در آن زمان محمدعلی‌شاه قاجار مجلس را به‌توپ بست و هر یک از آزادی‌خواهان با مشکلاتی مواجه شدند. پدر جمالزاده خود را به همدان رساند تا از آنجا به‌عتبات فرار کند، ولی در آنجا دستگیر شد و به بروجرد برده شد و امیر افخم، حاکم بروجرد دستور اعدام او را صادر کرد.
جمالزاده در بیروت با ابراهیم پورداوود و مهدی ملک‌زاده فرزند ملک‌المتکلمین چندین سال همدوره بود. در سال ۱۹۱۰ تصمیم گرفت برای ادامه تحصیل به اروپا برود. سپس از راه مصر عازم فرانسه شد. در آنجا ممتازالسلطنه سفیر ایران به وی پیشنهاد کرد که برای تحصیل به سوییس برود. وی تا سال ۱۹۱۱ در لوزان بود، پس از آن به شهر دیژون در فرانسه رفت و دیپلم حقوق خود را از دانشگاه آن شهر گرفت.
او در سال ۱۹۱۴ در شهر دیژون فرانسه با ژوزفین، دانشجوی سوییسی هم دانشگاهی‌اش ازدواج کرد و بار دیگر در سال ۱۹۳۱ در دوران اقامتش در ژنو، با یک آلمانی به نام مارگرت اگرت ازدواج کرد.
جمالزاده در پاییز ۱۳۷۶ پس از آن که از آپارتمانش در خیابان «رو دو فلوریسان» ژنو، به خانه سالمندان منتقل شد، درگذشت. بنا بر نوشته ثبت شده در کنسولگری ایران، پس از درگذشت او ۲۶ هزار برگ از نامه‌ها، دستنوشته‌ها و عکس‌های او در خانه‌اش، به سازمان اسناد ملی تحویل داده شده‌است.
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_علی_جمالزاده
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۸ آبان زادروز اقبال لاهوری
(زاده ۱۸ آبان ۱۲۵۶ سیالکوت -- درگذشته ۱ اردیبهشت ۱۳۱۷ لاهور) شاعر، فیلسوف و سیاستمدار پاکستانی
او اشعار زیادی به‌زبانهای فارسی و اردو سروده است و نخستین کسی بود که ایده یک کشور مستقل را برای مسلمانان هند مطرح کرد و در نهایت منجر به ایجاد کشور پاکستان شد. او در آغاز، موافق تجزيه هند نبود، ولى به‌سبب جنگهاى خونينى كه ميان مسلمانان و هندوها پيش أمد، با اكراه آن‌را پذيرفت. اين جدايی ٩ سال پس از درگذشت وی صورت گرفت. وی در این کشور به‌طور رسمی"شاعر ملی" خوانده میشود.
وی دبیرستان را در کالج میسیونری اسکاتلند (Scotch Mission College) گذراند و در رشته فلسفه از دانشگاه لاهور مدرک کارشناسی ارشد فلسفه گرفت.
در دانشگاه با توماس آرنولد ارتباط نزدیکی پیدا کرد و در اروپا نیز با ادوارد براون و رینولد نیکلسون مراودات علمی داشت.
او در دوران جنگ جهانی اول در جنبش خلیفه، برضد استعمار بریتانیا عضویت داشت و با مولانا محمدعلی جناح همکاری کرد. در سال ۱۹۲۰ در مجلس ملی هندوستان حضور یافت و پس از انتخابات ۱۹۲۶ وارد شورای قانونگذاری پنجاب شد و در ۱۹۳۰ به‌عنوان رئیس اتحادیه مسلمانان در الله‌آباد و لاهور انتخاب شد.
اقبال یکی از نامورترین و سرشناس‌ترین شاعران پارسی‌گوی غیرایرانی در ایران است که نظیر شاعر بزرگی همانند بیدل دهلوی پذیرش ویژه‌ای در ایران یافته‌است. از کل ۱۲ هزار بیت شعری که توسط اقبال سروده شده‌است ۷ هزار بیت آن فارسی است. شریعتی در جایی وی را ایرانی‌ترین خارجی و شیعه‌ترین سنی خطاب کرده‌است. وی آرزو داشت تهران روزی جایگاه ژنو در اروپا را پیدا کند. تز دکترای او با نام سیر حکمت در ایران نخستین اثر وی بود که توسط امیرحسین آریان‌پور به‌فارسی برگردانده شد. اين كتاب كه رساله دكترى اقبال است، به‌وسيله دكتر بقايی ماكان با عنوان "سير حكمت در ايران" به‌فارسى برگردانده شد.
آثار:
ویله یتیم نخستین اثر اقبال بود. وی آن را در سال ۱۸۹۹ در جلسه سالیانه انجمن حمایت‌الاسلام در لاهور خواند.
آثار اقبال به‌طور کلی عبارت‌اند از:
علم‌الاقتصاد: نخستین کتاب درباره اقتصاد به‌زبان اردو، چاپ ۱۹۰۳ در لاهور.
تاریخ هند.
اسرار خودی (منظوم، فارسی)
رموز بیخودی (منظوم، فارسی)
پیام مشرق (منظوم، فارسی)
بانگ درا
زبور عجم (منظوم، فارسی)
جاویدنامه (منظوم، فارسی)
پس چه باید کرد ای اقوام شرق (منظوم، فارسی)
احیای فکر دینی در اسلام (انگلیسی)
توسعه (سیر) حکمت در ایران (انگلیسی)
مثنوی مسافر
بال جبرئیل
ضرب کلیم
ارمغان حجاز
یادداشت‌های پراکنده
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#اقبال_لاهوری
۱۸ آبان زادروز اقبال لاهوری
(زاده ۱۸ آبان ۱۲۵۶ سیالکوت -- درگذشته ۱ اردیبهشت ۱۳۱۷ لاهور) شاعر، فیلسوف و سیاستمدار پاکستانی
او اشعار زیادی به‌زبانهای فارسی و اردو سروده است و نخستین کسی بود که ایده یک کشور مستقل را برای مسلمانان هند مطرح کرد و در نهایت منجر به ایجاد کشور پاکستان شد. او در آغاز، موافق تجزيه هند نبود، ولى به‌سبب جنگهاى خونينى كه ميان مسلمانان و هندوها پيش أمد، با اكراه آن‌را پذيرفت. اين جدايی ٩ سال پس از درگذشت وی صورت گرفت. وی در این کشور به‌طور رسمی"شاعر ملی" خوانده میشود.
وی دبیرستان را در کالج میسیونری اسکاتلند (Scotch Mission College) گذراند و در رشته فلسفه از دانشگاه لاهور مدرک کارشناسی ارشد فلسفه گرفت.
در دانشگاه با توماس آرنولد ارتباط نزدیکی پیدا کرد و در اروپا نیز با ادوارد براون و رینولد نیکلسون مراودات علمی داشت.
او در دوران جنگ جهانی اول در جنبش خلیفه، برضد استعمار بریتانیا عضویت داشت و با مولانا محمدعلی جناح همکاری کرد. در سال ۱۹۲۰ در مجلس ملی هندوستان حضور یافت و پس از انتخابات ۱۹۲۶ وارد شورای قانونگذاری پنجاب شد و در ۱۹۳۰ به‌عنوان رئیس اتحادیه مسلمانان در الله‌آباد و لاهور انتخاب شد.
اقبال یکی از نامورترین و سرشناس‌ترین شاعران پارسی‌گوی غیرایرانی در ایران است که نظیر شاعر بزرگی همانند بیدل دهلوی پذیرش ویژه‌ای در ایران یافته‌است. از کل ۱۲ هزار بیت شعری که توسط اقبال سروده شده‌است ۷ هزار بیت آن فارسی است. شریعتی در جایی وی را ایرانی‌ترین خارجی و شیعه‌ترین سنی خطاب کرده‌است. وی آرزو داشت تهران روزی جایگاه ژنو در اروپا را پیدا کند. تز دکترای او با نام سیر حکمت در ایران نخستین اثر وی بود که توسط امیرحسین آریان‌پور به‌فارسی برگردانده شد. اين كتاب كه رساله دكترى اقبال است، به‌وسيله دكتر بقايی ماكان با عنوان "سير حكمت در ايران" به‌فارسى برگردانده شد.
آثار:
ویله یتیم نخستین اثر اقبال بود. وی آن را در سال ۱۸۹۹ در جلسه سالیانه انجمن حمایت‌الاسلام در لاهور خواند.
آثار اقبال به‌طور کلی عبارت‌اند از:
علم‌الاقتصاد: نخستین کتاب درباره اقتصاد به‌زبان اردو، چاپ ۱۹۰۳ در لاهور.
تاریخ هند.
اسرار خودی (منظوم، فارسی)
رموز بیخودی (منظوم، فارسی)
پیام مشرق (منظوم، فارسی)
بانگ درا
زبور عجم (منظوم، فارسی)
جاویدنامه (منظوم، فارسی)
پس چه باید کرد ای اقوام شرق (منظوم، فارسی)
احیای فکر دینی در اسلام (انگلیسی)
توسعه (سیر) حکمت در ایران (انگلیسی)
مثنوی مسافر
بال جبرئیل
ضرب کلیم
ارمغان حجاز
یادداشت‌های پراکنده
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#اقبال_لاهوری
Telegram
attach 📎
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۸ آبان سالروز درگذشت توران میرهادی"خمارلو"
(زاده ۲۶ خرداد ۱۳۰۶ شمیران -- درگذشته ۱۸ آبان ۱۳۹۵ تهران) استاد ادبیات کودکان، نویسنده و کارشناس آموزش و پرورش
او بیش از ۶۰ سال در گستره آموزش و پرورش و فرهنگ و ادبیات کودکان کوشید و در این راه یکی از چهره‌های تأثیرگذار سده کنونی ایران است. وی به همراه همسرش محسن خمارلو، به مدت ۲۵ سال مجتمع آموزشی تجربی فرهاد یا مدرسه فرهاد را از سال ۱۳۳۴ تا ۱۳۵۹ اداره کرد. او به همراه لیلی ایمن ( آهی) از بنیان‌گذاران شورای کتاب کودک هستند و میرهادی را «مادر ادبیات کودک و نوجوان در ایران» خوانده‌اند.
وی در سال ۱۳۱۱ آموزش بیرون از خانه را آغاز کرد و به مدرسه آلیانس فرانسه رفت و زبان آلمانی و فرانسه آموخت. سپس در رشته علوم طبیعی (زیست‌شناسی) دانشگاه تهران پذیرفته شد. در همین دوره، با جبار باغچه‌بان آشنا شد و حضور در کنار جبار باغچه‌بان به او اهمیت آموزش سواد پایه را یادآوری کرد. در کنار این به کلاس‌های درس محمدباقر هوشیار در دانشکده ادبیات می‌رفت که علوم تربیتی و اصول آموزش و پرورش درس می‌داد. تجربه‌هایی که او از این دو استاد به دست آورد، سبب شد که تصمیم بگیرد در راهی دانش بیاموزد که علاقه‌اش را داشت و تصمیم گرفت برای آموزش در زمینه علوم تربیتی و روانشناسی به اروپا برود و در پاییز ۱۳۲۵ به پاریس رفت. در این هنگام یک سال از پایان جنگ جهانی دوم گذشته بود و اروپا ویرانه‌ای بود که از داغ جنگ و گرسنگی می‌سوخت. اما اراده او برای آموختن سبب شد که این دشواری‌ها مانعی در راه هدف او نشود و خود را با وضعیت ناگوار پس از جنگ در اروپا سازگار کند. او یک بار به هرزگوین و یک بار هم به کوه‌های تاترا چکسلواکی رفت و در بازسازی راه‌آهن آن مناطق شرکت کرد. این سفرها و دیدن چهره اروپا پس از این جنگ ویرانگر چنان تأثیر عمیقی بر او گذاشت که از همان هنگام به نقش آموزش و پرورش در پاسداری از ارزش‌های انسانی یا ویران کردن آن پی برد.
وی در زمستان ۱۳۳۰ به ایران بازگشت و خود را درگیر جنبش ملی شدن نفت و پیامدهای آن کرد. در سال ۱۳۳۱ این فعالیت‌هایش را با جوانی به نام سرگرد جعفر وکیلی که از افسران روشنفکر زمانه خود بود آشنا کرد. این آشنایی به ازدواج کشید، اما پس از واقعه سال ۱۳۳۲ با اعدام این افسر جوان رشته زندگی مشترک کوتاه‌شان گسسته شد و میوه این زندگی پسری به نام پیروز بود. تسلط او به زبان‌های آلمانی، فرانسه و انگلیسی او را فراتر از مرزهای ملی برده است و همواره از او چهره‌ای فرامرزی ساخته است. وی در سالهای دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در کنگره‌های بین‌المللی ادبیات کودکان و ژوری جایزه جهانی هانس کریستین آندرسن مشارکت داشت.
آرامگاه او در کنار پسرش در امامزاده عبداله شهرری است .
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#توران_میر_هادی
۱۸ آبان سالروز درگذشت توران میرهادی"خمارلو"
(زاده ۲۶ خرداد ۱۳۰۶ شمیران -- درگذشته ۱۸ آبان ۱۳۹۵ تهران) استاد ادبیات کودکان، نویسنده و کارشناس آموزش و پرورش
او بیش از ۶۰ سال در گستره آموزش و پرورش و فرهنگ و ادبیات کودکان کوشید و در این راه یکی از چهره‌های تأثیرگذار سده کنونی ایران است. وی به همراه همسرش محسن خمارلو، به مدت ۲۵ سال مجتمع آموزشی تجربی فرهاد یا مدرسه فرهاد را از سال ۱۳۳۴ تا ۱۳۵۹ اداره کرد. او به همراه لیلی ایمن ( آهی) از بنیان‌گذاران شورای کتاب کودک هستند و میرهادی را «مادر ادبیات کودک و نوجوان در ایران» خوانده‌اند.
وی در سال ۱۳۱۱ آموزش بیرون از خانه را آغاز کرد و به مدرسه آلیانس فرانسه رفت و زبان آلمانی و فرانسه آموخت. سپس در رشته علوم طبیعی (زیست‌شناسی) دانشگاه تهران پذیرفته شد. در همین دوره، با جبار باغچه‌بان آشنا شد و حضور در کنار جبار باغچه‌بان به او اهمیت آموزش سواد پایه را یادآوری کرد. در کنار این به کلاس‌های درس محمدباقر هوشیار در دانشکده ادبیات می‌رفت که علوم تربیتی و اصول آموزش و پرورش درس می‌داد. تجربه‌هایی که او از این دو استاد به دست آورد، سبب شد که تصمیم بگیرد در راهی دانش بیاموزد که علاقه‌اش را داشت و تصمیم گرفت برای آموزش در زمینه علوم تربیتی و روانشناسی به اروپا برود و در پاییز ۱۳۲۵ به پاریس رفت. در این هنگام یک سال از پایان جنگ جهانی دوم گذشته بود و اروپا ویرانه‌ای بود که از داغ جنگ و گرسنگی می‌سوخت. اما اراده او برای آموختن سبب شد که این دشواری‌ها مانعی در راه هدف او نشود و خود را با وضعیت ناگوار پس از جنگ در اروپا سازگار کند. او یک بار به هرزگوین و یک بار هم به کوه‌های تاترا چکسلواکی رفت و در بازسازی راه‌آهن آن مناطق شرکت کرد. این سفرها و دیدن چهره اروپا پس از این جنگ ویرانگر چنان تأثیر عمیقی بر او گذاشت که از همان هنگام به نقش آموزش و پرورش در پاسداری از ارزش‌های انسانی یا ویران کردن آن پی برد.
وی در زمستان ۱۳۳۰ به ایران بازگشت و خود را درگیر جنبش ملی شدن نفت و پیامدهای آن کرد. در سال ۱۳۳۱ این فعالیت‌هایش را با جوانی به نام سرگرد جعفر وکیلی که از افسران روشنفکر زمانه خود بود آشنا کرد. این آشنایی به ازدواج کشید، اما پس از واقعه سال ۱۳۳۲ با اعدام این افسر جوان رشته زندگی مشترک کوتاه‌شان گسسته شد و میوه این زندگی پسری به نام پیروز بود. تسلط او به زبان‌های آلمانی، فرانسه و انگلیسی او را فراتر از مرزهای ملی برده است و همواره از او چهره‌ای فرامرزی ساخته است. وی در سالهای دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در کنگره‌های بین‌المللی ادبیات کودکان و ژوری جایزه جهانی هانس کریستین آندرسن مشارکت داشت.
آرامگاه او در کنار پسرش در امامزاده عبداله شهرری است .
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#توران_میر_هادی
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۸ آبان زادروز محمود مشرف‌آزاد تهرانی "م.آزاد"
(زاده ۱۸ آبان ۱۳۱۲ تهران -- درگذشته ۲۹ دی ۱۳۸۴ تهران) شاعر، نویسنده و مترجم
او در سال ۱۳۳۶ از دانشکده ادبیات و زبان فارسی دانشگاه تهران لیسانس گرفت و دوره دانشسرای عالی تهران را نیز گذراند. سپس ۱۰ سال به آموزگاری ادبیات فارسی پرداخت و در سال ۱۳۴۶ به استخدام کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان درآمد. از او علاوه بر ترجمه اشعار شاعران سرزمین‌های دیگر، در زمینه زندگی‌نامه، نقد ادبی و ادبیات، و قصه به شعر و نثر برای کودکان بهچاپ رسیده است.
آرامگاه وی در امامزاده طاهر کرج است.
آثار
کتاب‌های شعر:
دیار شب (۱۳۳۴)
قصیده بلند باد و دیدارها، تهران: انتشارات مروارید ۱۳۴۵
آینه‌ها تهی‌ست، تهران: جوانه ۱۳۴۶
با من طلوع کن، تهران: انتشارات اشرفی ۱۳۵۲
گزینه اشعار، تهران: انتشارات مروارید ۱۳۷۴
گل باغ آشنایی (مجموعه اشعار) تهران: نشرعلم ۱۳۷۸
باید عاشق شد و رفت (گزیده) تهران: نشرماه‌ریز ۱۳۷۹
بهارزایی آهو (گزیده) تهران: دارینوش ۱۳۸۵
باید عاشق شد و خواند: زندگی و شعر م.آزاد، محمد مفتاحی، تهران: نشرثالث ۱۳۸۸
ترجمه و تألیف:
پریشادخت شعر (زندگی و شعر فروغ فرخ‌زاد)
شعرهای کارل سندبرگ
بعل زبوب (خداوندگار مگس‌ها)
سفرهای شگفت ادیسه
ادبیات کودکان:
نزدیک به ۵۰ عنوان داستان و شعر:
طوقی
عمونوروز
کی از همه پر زورتره
لیلی–لیلی حوضک
شعرهایی برای کودکان
از شاهنامه
زال و سیمرغ (۱۳۵۱)
زال و رودابه (۱۳۵۲)
هفت خوان رستم (۱۳۵۷)
کاوه آهنگر
خاله سوسکه
خاله موندگار
گنجشکک اشی مشی و لک‌لک باغبون باشی
گزیده داستان‌های مثنوی
نمایشنامه‌ای منظوم برای کودکان (کاست)
طوطی و بازرگان
خاله سوسکه کجا میری؟
بز بز قندی
جم جمک برگ خزون (ترانه)
بچه‌ها بهار (ترانه)
پیره‌زن گل پیرهن
شهربازی
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمود_مشرف_آزاد_تهرانی
۱۸ آبان زادروز محمود مشرف‌آزاد تهرانی "م.آزاد"
(زاده ۱۸ آبان ۱۳۱۲ تهران -- درگذشته ۲۹ دی ۱۳۸۴ تهران) شاعر، نویسنده و مترجم
او در سال ۱۳۳۶ از دانشکده ادبیات و زبان فارسی دانشگاه تهران لیسانس گرفت و دوره دانشسرای عالی تهران را نیز گذراند. سپس ۱۰ سال به آموزگاری ادبیات فارسی پرداخت و در سال ۱۳۴۶ به استخدام کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان درآمد. از او علاوه بر ترجمه اشعار شاعران سرزمین‌های دیگر، در زمینه زندگی‌نامه، نقد ادبی و ادبیات، و قصه به شعر و نثر برای کودکان بهچاپ رسیده است.
آرامگاه وی در امامزاده طاهر کرج است.
آثار
کتاب‌های شعر:
دیار شب (۱۳۳۴)
قصیده بلند باد و دیدارها، تهران: انتشارات مروارید ۱۳۴۵
آینه‌ها تهی‌ست، تهران: جوانه ۱۳۴۶
با من طلوع کن، تهران: انتشارات اشرفی ۱۳۵۲
گزینه اشعار، تهران: انتشارات مروارید ۱۳۷۴
گل باغ آشنایی (مجموعه اشعار) تهران: نشرعلم ۱۳۷۸
باید عاشق شد و رفت (گزیده) تهران: نشرماه‌ریز ۱۳۷۹
بهارزایی آهو (گزیده) تهران: دارینوش ۱۳۸۵
باید عاشق شد و خواند: زندگی و شعر م.آزاد، محمد مفتاحی، تهران: نشرثالث ۱۳۸۸
ترجمه و تألیف:
پریشادخت شعر (زندگی و شعر فروغ فرخ‌زاد)
شعرهای کارل سندبرگ
بعل زبوب (خداوندگار مگس‌ها)
سفرهای شگفت ادیسه
ادبیات کودکان:
نزدیک به ۵۰ عنوان داستان و شعر:
طوقی
عمونوروز
کی از همه پر زورتره
لیلی–لیلی حوضک
شعرهایی برای کودکان
از شاهنامه
زال و سیمرغ (۱۳۵۱)
زال و رودابه (۱۳۵۲)
هفت خوان رستم (۱۳۵۷)
کاوه آهنگر
خاله سوسکه
خاله موندگار
گنجشکک اشی مشی و لک‌لک باغبون باشی
گزیده داستان‌های مثنوی
نمایشنامه‌ای منظوم برای کودکان (کاست)
طوطی و بازرگان
خاله سوسکه کجا میری؟
بز بز قندی
جم جمک برگ خزون (ترانه)
بچه‌ها بهار (ترانه)
پیره‌زن گل پیرهن
شهربازی
🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمود_مشرف_آزاد_تهرانی
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۲۰ آبان زادروز لعبت والا
(زاده ۲۰ آبان ۱۳۰۹ تهران) شاعر، ترانه‌سرا، روزنامه‌نگار و داستان‌نویس
او فرزند محمدحسین والا، ملقب به ظهیرالسلطان و مادرش منیر والا، از اواخر دهه ۲۰ شروع به فعالیت فرهنگی کرد و از سال ۱۳۴۰ به ترانه‌سرایی پرداخت. وی از نخستین دانش‌آموختگان دوره روزنامه‌نگاری دانشکده حقوق دانشگاه تهران است که سالها در مجله هفتگی سیاسی و اجتماعی «تهران‌مصور» که برادرش مهندس عبداله والا، مدیر مسئول آن بود، کار می‌کرد و سردبیر مجله «کوچولوها» آن نشریه بود. این شاعر و نویسنده، پس از سالها فعالیت در مجله «تهران‌مصور»، کارمند وزارت فرهنگ و هنر، سرپرست شورای تهیه و تنظیم برنامه‌های موسیقی ایرانی در رادیو و تلویزیون و از ترانه‌سرایان گروه‌های موسیقی این وزارتخانه شد. در کارنامه هنری‌اش علاوه بر فعالیت در زمینه ادبیات، تجربه‌هایی نیز در زمینه طراحی داستان، اپرا و باله نیز به چشم می‌خورد.
او در سال ۱۳۵۷ برای ادامه تحصیل به استرالیا رفت و در رشته مطالعات خاورمیانه لیسانس گرفت و سپس مقیم انگلستان شد و مدتی بعد به همکاران روزنامه «کیهان لندن» پیوست.
از این شاعر و نویسنده، تاکنون چهار مجموعه شعر با نام «گسسته» «رقص یادها» «پرگشودن‌ها به هوای پرواز» و «فردایی دیگر» و یک رمان به نام «تا وقتی خروس می‌خواند» منتشر شده‌است. رقص یادها مجموعه دو کتاب قدیم و سروده‌های بعدی این شاعر است که توسط نشر باران منتشر شده‌است
نمونه شعر:
یکی از غزل‌های زیبای او غوغا نام دارد که با مطلع زیر شروع میشود:
گر چه چشم تو پی بردن دلهاست هنوز
دیده منتظرم غرق تمناست هنوز
خنده بر لب زده‌ام تا بتو نزدیک شوم
بخدا سینه پر از حسرت غمهاست هنوز
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#لعبت_والا
۲۰ آبان زادروز لعبت والا
(زاده ۲۰ آبان ۱۳۰۹ تهران) شاعر، ترانه‌سرا، روزنامه‌نگار و داستان‌نویس
او فرزند محمدحسین والا، ملقب به ظهیرالسلطان و مادرش منیر والا، از اواخر دهه ۲۰ شروع به فعالیت فرهنگی کرد و از سال ۱۳۴۰ به ترانه‌سرایی پرداخت. وی از نخستین دانش‌آموختگان دوره روزنامه‌نگاری دانشکده حقوق دانشگاه تهران است که سالها در مجله هفتگی سیاسی و اجتماعی «تهران‌مصور» که برادرش مهندس عبداله والا، مدیر مسئول آن بود، کار می‌کرد و سردبیر مجله «کوچولوها» آن نشریه بود. این شاعر و نویسنده، پس از سالها فعالیت در مجله «تهران‌مصور»، کارمند وزارت فرهنگ و هنر، سرپرست شورای تهیه و تنظیم برنامه‌های موسیقی ایرانی در رادیو و تلویزیون و از ترانه‌سرایان گروه‌های موسیقی این وزارتخانه شد. در کارنامه هنری‌اش علاوه بر فعالیت در زمینه ادبیات، تجربه‌هایی نیز در زمینه طراحی داستان، اپرا و باله نیز به چشم می‌خورد.
او در سال ۱۳۵۷ برای ادامه تحصیل به استرالیا رفت و در رشته مطالعات خاورمیانه لیسانس گرفت و سپس مقیم انگلستان شد و مدتی بعد به همکاران روزنامه «کیهان لندن» پیوست.
از این شاعر و نویسنده، تاکنون چهار مجموعه شعر با نام «گسسته» «رقص یادها» «پرگشودن‌ها به هوای پرواز» و «فردایی دیگر» و یک رمان به نام «تا وقتی خروس می‌خواند» منتشر شده‌است. رقص یادها مجموعه دو کتاب قدیم و سروده‌های بعدی این شاعر است که توسط نشر باران منتشر شده‌است
نمونه شعر:
یکی از غزل‌های زیبای او غوغا نام دارد که با مطلع زیر شروع میشود:
گر چه چشم تو پی بردن دلهاست هنوز
دیده منتظرم غرق تمناست هنوز
خنده بر لب زده‌ام تا بتو نزدیک شوم
بخدا سینه پر از حسرت غمهاست هنوز
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#لعبت_والا
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۲۰ آبان زادروز مجید خلج
(زاده ۲۰ آبان ۱۳۴۱ قزوین) نوازنده تنبک، زنگ سرانگشتی، دف و بم‌دایره
او صاحب سبک و خالق شیوه جدیدی در بداهه پردازی و همراهی ساز است و از او به‌عنوان باز گرداننده ساز "زنگ سرانگشتی" به موسیقی ایرانی یاد میشود. وی کار موسیقی را از ۷ سالگی در خانه فرهنگ قزوین شروع کرد و در ۲۵ سالگی با تشویق و معرفی داریوش طلایی به مرکز مطالعات موسیقی شرقی دانشگاه سوربن پاریس راه یافت. آشنایی و همکاری‌اش در سال ۱۳۷۰ با حسین علیزاده، نقطه عطفی در زندگی هنری او به حساب می‌آید.
روزنامه "لوموند" از او به‌عنوان یکی از شاخص‌ترین و خلاق‌ترین نوازندگان سازهای ضربی ایران در سه دهه اخیر یاد کرده‌است. همچنین همکاری ۲۰ ساله‌اش با دانشکده موسیقی بازل درسویس، یکی از مهم‌ترین فعالیت‌هایش در زمینه اکادمیک و ترویج و معرفی سازهای ضربی ایران در اروپا به حساب می‌آید.
وی با استادان: حسین علیزاده، داریوش طلایی، محمدرضا شجریان، حسین عمومی، کیهان کلهر و محمدرضا لطفی، همکاری داشته و نتیجه این همکاریها از جمله آثاری ارزنده همچون، کنسرت همایون و کنسرت نوا، چشمه نوش، سایه روشن، سرود گل، نوای نور و سامان سایه‌ها است. وی همچنین فارغ‌تحصیل در رشته معماری از دانشکده معماری پاریس است.
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مجید_خلج
۲۰ آبان زادروز مجید خلج
(زاده ۲۰ آبان ۱۳۴۱ قزوین) نوازنده تنبک، زنگ سرانگشتی، دف و بم‌دایره
او صاحب سبک و خالق شیوه جدیدی در بداهه پردازی و همراهی ساز است و از او به‌عنوان باز گرداننده ساز "زنگ سرانگشتی" به موسیقی ایرانی یاد میشود. وی کار موسیقی را از ۷ سالگی در خانه فرهنگ قزوین شروع کرد و در ۲۵ سالگی با تشویق و معرفی داریوش طلایی به مرکز مطالعات موسیقی شرقی دانشگاه سوربن پاریس راه یافت. آشنایی و همکاری‌اش در سال ۱۳۷۰ با حسین علیزاده، نقطه عطفی در زندگی هنری او به حساب می‌آید.
روزنامه "لوموند" از او به‌عنوان یکی از شاخص‌ترین و خلاق‌ترین نوازندگان سازهای ضربی ایران در سه دهه اخیر یاد کرده‌است. همچنین همکاری ۲۰ ساله‌اش با دانشکده موسیقی بازل درسویس، یکی از مهم‌ترین فعالیت‌هایش در زمینه اکادمیک و ترویج و معرفی سازهای ضربی ایران در اروپا به حساب می‌آید.
وی با استادان: حسین علیزاده، داریوش طلایی، محمدرضا شجریان، حسین عمومی، کیهان کلهر و محمدرضا لطفی، همکاری داشته و نتیجه این همکاریها از جمله آثاری ارزنده همچون، کنسرت همایون و کنسرت نوا، چشمه نوش، سایه روشن، سرود گل، نوای نور و سامان سایه‌ها است. وی همچنین فارغ‌تحصیل در رشته معماری از دانشکده معماری پاریس است.
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مجید_خلج
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۰ آبان زادروز علی باباچاهی
(زاده ۲۰ آبان ۱۳۲۱ بوشهر) شاعر، نویسنده و پژوهشگر
او در دوره اول متوسطه، به شعر و ادبیات علاقه‌مند شد و در مسابقه ادبی دانش‌آموزی دبیرستانهای بوشهر و سپس شیراز رتبه اول را به‌دست آورد. در این دوره شعرهایش در مجلات تهران، با نام مستعار «ع. فریاد» چاپ می‌شد اما وقتی یکی از شعرهایش در مجله امید ایران به عنوان «بهترین شعر هفته» بهچاپ رسید، او اشعارش را به امضای خودش در مجلات منتشر کرد.
وی پس از پایان دوره دبیرستان در بوشهر، حدود سال ۴۰–۳۹ به دانشکده ادبیات شیراز راه یافت و در این سالها به اتفاق چند تن از دانشجویان، جلساتی ادبی در دانشکده ادبیات شیراز برگزار کرد.
او مدت ۱۸ سال در بوشهر به تدریس ادبیات پرداخت و بعد از انقلاب در سال ۱۳۶۲ بازنشسته شد. وی در طول مدت تدریس در بوشهر علاوه بر چاپ شعر در مجله پایتخت، از فعالیت مطبوعاتی نیز غافل نبود.
مجموعه شعر:
در بی‌تکیه‌گاهی (۱۳۴۶) پخش از کتاب زمان
جهان و روشنایی‌های غمناک (۱۳۴۹) پخش از کتاب زمان
از نسل آفتاب (۱۳۵۳) مهرداد، رَز
صدای شن (۱۳۵۶) ابن‌سینا، تبریز
از خاک‌مان آفتاب برمی‌آید (۱۳۶۰) بهنام، تبریز
آوای دریامردان (۱۳۶۸) عصر جدید
گزینه اشعار - چاپ اول (۱۳۶۹) ویس
گزینه اشعار - چاپ دوم (۱۳۷۲) دُرسا
منزل‌های دریا بی‌نشان است (با تأخیر) (۱۳۷۶) تکاپو
نم‌نم بارانم - چاپ اول (۱۳۷۵) دارینوش/چاپ دوم (۱۳۹۱) نشرچشمه
عقل عذابم می‌دهد (۱۳۷۹) همراه/چاپ دوم (۱۳۹۲) نشر زاوش
قیافه‌ام که خیلی مشکوک است (۱۳۸۱) نوید شیراز، نشر راشین - تهران
رفته‌بودم به صید نهنگ (۱۳۸۲) انتشارات پاندا - مشهد
گزینه اشعار - چاپ اول (۱۳۸۳) انتشارات مروارید
گزینه اشعار - چاپ سوم (۱۳۹۰) چاپ چهارم، قطع جیبی - انتشارات مروارید
پیکاسو در آبهای خلیج فارس - چاپ اول (۱۳۸۸) چاپ دوم (۱۳۹۰) نشرثالث
فقط از پریان دریایی زخم زبان نمی‌خورَد (۱۳۸۸) نشرنوید شیراز (حلقه نیلوفری)
هوش و حواس گل شب‌بو برای من کافی‌ست (با تأخیر) (۱۳۹۱) نشرثالث
گلِ بارانِ هزار روزه (۱۳۹۰) انتشارات مروارید
دنیا اشتباه می‌کند (۱۳۹۱) نشر زاوش
بیا گوش‌ماهی جمع کنیم (شعرک‌ها) (۱۳۹۱) نشرثالث
به شیوه خودشان عاشق می‌شوند (عاشقانه‌ها) (۱۳۹۱) انتشارات مروارید
باغ انار از این طرف است (۱۳۹۱) انتشارات نگاه
در غارهای پر از نرگس (۱۳۹۲) انتشارات نگاه
مجموعه اشعار (جلد اول) (۱۳۹۲) انتشارات نگاه
این کشتی پُر اسرار (۱۳۹۳) انتشارات نگاه
اتاق بر آب راه می‌روم (۱۳۹۴) انتشارات سرزمین اهورایی
قشنگی دنیا به همین است (۱۳۹۵) انتشارات دریچه
آدم‌ها در غروب اسم ندارند (۱۳۹۵) انتشارات نگاه
آئورا و دیگران من (۱۳۹۵) انتشارات پاتیزه
نقد و بررسی:
گزاره‌های منفرد (بررسی انتقادی شعر امروز ایران) جلد یک (۱۳۷۶) نارنج
گزاره‌های منفرد (مسائل شعر و بررسی شعر جدید و جوان امروز) جلد دو (دو کتاب) (۱۳۸۰) سپنتا
گزاره‌های منفرد (سه جلدی) چاپ دوم (۱۳۸۹) دیبایه
سه دهه شاعران حرفه‌ای (۱۳۸۱) انتشارات ویستار
بیرون پریدن از صف (گفتگو، نقد و نظر، مقاله) به کوشش مازیار نیستانی (۱۳۸۵) مفرغ‌نگار
عاشقانه‌‌ترین‌ها (گزینش و بررسی شعرهای ۱۳۸۰–۱۳۰۰) (۱۳۸۴) نشرثالث
شعر امروز، زن امروز (گزینش و بررسی) (۱۳۸۶) - انتشارات ویستار
گزاره‌های پیوست (۹۰سال شعرنو فارسی) - (۱۳۹۳) نشر دیبایه
تحقیق و تألیف[ویرایش]
شروه سرایی در جنوب ایران (۱۳۶۹) اقبال لاهوری
گزینه اشعار منوچهر شیبانی (گزینش و بررسی) (۱۳۷۳) انتشارات مروارید
این بانگ دلاویز (شعر و زندگی فریدون توللی) (۱۳۸۰) نشرثالث
گزینه اشعار منوچهر نیستانی (۱۳۸۴) انتشارات مروارید
زیباتری از جنون (زندگی و شعر اسماعیل شاهرودی) (۱۳۸۷) نشرثالث
شعر کودک
سوغات بهار (۱۳۳۷) ابن‌سینا/تبریز
چه کسی درِ قفس را باز کرد؟ (۱۳۵۶) ابن‌سینا/تبریز
گفتگوها و مصاحبه‌ها
تاریخ شفاهی ادبیات معاصر ایران، مجلد ۵ (گفتگوی سادات مدنی با علی باباچاهی) (۱۳۸۴) زیر نظر محمدهاشم اکبریانی - نشر روزگار
دری به اتاق مناقشه، مجموعه مصاحبه‌ها (۱۳۹٤) انتشارات نگاه
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#علی_باباچاهی
۲۰ آبان زادروز علی باباچاهی
(زاده ۲۰ آبان ۱۳۲۱ بوشهر) شاعر، نویسنده و پژوهشگر
او در دوره اول متوسطه، به شعر و ادبیات علاقه‌مند شد و در مسابقه ادبی دانش‌آموزی دبیرستانهای بوشهر و سپس شیراز رتبه اول را به‌دست آورد. در این دوره شعرهایش در مجلات تهران، با نام مستعار «ع. فریاد» چاپ می‌شد اما وقتی یکی از شعرهایش در مجله امید ایران به عنوان «بهترین شعر هفته» بهچاپ رسید، او اشعارش را به امضای خودش در مجلات منتشر کرد.
وی پس از پایان دوره دبیرستان در بوشهر، حدود سال ۴۰–۳۹ به دانشکده ادبیات شیراز راه یافت و در این سالها به اتفاق چند تن از دانشجویان، جلساتی ادبی در دانشکده ادبیات شیراز برگزار کرد.
او مدت ۱۸ سال در بوشهر به تدریس ادبیات پرداخت و بعد از انقلاب در سال ۱۳۶۲ بازنشسته شد. وی در طول مدت تدریس در بوشهر علاوه بر چاپ شعر در مجله پایتخت، از فعالیت مطبوعاتی نیز غافل نبود.
مجموعه شعر:
در بی‌تکیه‌گاهی (۱۳۴۶) پخش از کتاب زمان
جهان و روشنایی‌های غمناک (۱۳۴۹) پخش از کتاب زمان
از نسل آفتاب (۱۳۵۳) مهرداد، رَز
صدای شن (۱۳۵۶) ابن‌سینا، تبریز
از خاک‌مان آفتاب برمی‌آید (۱۳۶۰) بهنام، تبریز
آوای دریامردان (۱۳۶۸) عصر جدید
گزینه اشعار - چاپ اول (۱۳۶۹) ویس
گزینه اشعار - چاپ دوم (۱۳۷۲) دُرسا
منزل‌های دریا بی‌نشان است (با تأخیر) (۱۳۷۶) تکاپو
نم‌نم بارانم - چاپ اول (۱۳۷۵) دارینوش/چاپ دوم (۱۳۹۱) نشرچشمه
عقل عذابم می‌دهد (۱۳۷۹) همراه/چاپ دوم (۱۳۹۲) نشر زاوش
قیافه‌ام که خیلی مشکوک است (۱۳۸۱) نوید شیراز، نشر راشین - تهران
رفته‌بودم به صید نهنگ (۱۳۸۲) انتشارات پاندا - مشهد
گزینه اشعار - چاپ اول (۱۳۸۳) انتشارات مروارید
گزینه اشعار - چاپ سوم (۱۳۹۰) چاپ چهارم، قطع جیبی - انتشارات مروارید
پیکاسو در آبهای خلیج فارس - چاپ اول (۱۳۸۸) چاپ دوم (۱۳۹۰) نشرثالث
فقط از پریان دریایی زخم زبان نمی‌خورَد (۱۳۸۸) نشرنوید شیراز (حلقه نیلوفری)
هوش و حواس گل شب‌بو برای من کافی‌ست (با تأخیر) (۱۳۹۱) نشرثالث
گلِ بارانِ هزار روزه (۱۳۹۰) انتشارات مروارید
دنیا اشتباه می‌کند (۱۳۹۱) نشر زاوش
بیا گوش‌ماهی جمع کنیم (شعرک‌ها) (۱۳۹۱) نشرثالث
به شیوه خودشان عاشق می‌شوند (عاشقانه‌ها) (۱۳۹۱) انتشارات مروارید
باغ انار از این طرف است (۱۳۹۱) انتشارات نگاه
در غارهای پر از نرگس (۱۳۹۲) انتشارات نگاه
مجموعه اشعار (جلد اول) (۱۳۹۲) انتشارات نگاه
این کشتی پُر اسرار (۱۳۹۳) انتشارات نگاه
اتاق بر آب راه می‌روم (۱۳۹۴) انتشارات سرزمین اهورایی
قشنگی دنیا به همین است (۱۳۹۵) انتشارات دریچه
آدم‌ها در غروب اسم ندارند (۱۳۹۵) انتشارات نگاه
آئورا و دیگران من (۱۳۹۵) انتشارات پاتیزه
نقد و بررسی:
گزاره‌های منفرد (بررسی انتقادی شعر امروز ایران) جلد یک (۱۳۷۶) نارنج
گزاره‌های منفرد (مسائل شعر و بررسی شعر جدید و جوان امروز) جلد دو (دو کتاب) (۱۳۸۰) سپنتا
گزاره‌های منفرد (سه جلدی) چاپ دوم (۱۳۸۹) دیبایه
سه دهه شاعران حرفه‌ای (۱۳۸۱) انتشارات ویستار
بیرون پریدن از صف (گفتگو، نقد و نظر، مقاله) به کوشش مازیار نیستانی (۱۳۸۵) مفرغ‌نگار
عاشقانه‌‌ترین‌ها (گزینش و بررسی شعرهای ۱۳۸۰–۱۳۰۰) (۱۳۸۴) نشرثالث
شعر امروز، زن امروز (گزینش و بررسی) (۱۳۸۶) - انتشارات ویستار
گزاره‌های پیوست (۹۰سال شعرنو فارسی) - (۱۳۹۳) نشر دیبایه
تحقیق و تألیف[ویرایش]
شروه سرایی در جنوب ایران (۱۳۶۹) اقبال لاهوری
گزینه اشعار منوچهر شیبانی (گزینش و بررسی) (۱۳۷۳) انتشارات مروارید
این بانگ دلاویز (شعر و زندگی فریدون توللی) (۱۳۸۰) نشرثالث
گزینه اشعار منوچهر نیستانی (۱۳۸۴) انتشارات مروارید
زیباتری از جنون (زندگی و شعر اسماعیل شاهرودی) (۱۳۸۷) نشرثالث
شعر کودک
سوغات بهار (۱۳۳۷) ابن‌سینا/تبریز
چه کسی درِ قفس را باز کرد؟ (۱۳۵۶) ابن‌سینا/تبریز
گفتگوها و مصاحبه‌ها
تاریخ شفاهی ادبیات معاصر ایران، مجلد ۵ (گفتگوی سادات مدنی با علی باباچاهی) (۱۳۸۴) زیر نظر محمدهاشم اکبریانی - نشر روزگار
دری به اتاق مناقشه، مجموعه مصاحبه‌ها (۱۳۹٤) انتشارات نگاه
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#علی_باباچاهی
Forwarded from علوم وفنون ادبی (normohamadi-1976)
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۱ آبان زادروز بابک شهرکی
(زاده ۲۱ آبان ۱۳۵۸ تهران) آهنگساز و رهبر ارکستر
او نواختن ویلون را در ۸ سالگی نزد همایون خرم آغاز کرد و با آموزشهای دقیق استادش و پشتیبانی خانواده، نخستین اثرش در ۱۴ سالگی بنام مهرگان با همکاری مسعود جاهد عرضه شد و آن‌را به استاد نامدارش تقدیم کرد.
در ۱۶ سالگی ارکستر خرم را پایه‌گذاری کرد و پس از آن ارکستر ملی فرهنگسرای بهمن را بنا نهاد. وی در جشنواره‌های متعددی به‌عنوان برترین ویلونیست انتخاب شده و در مراسم یکصدمین زادروز استاد ابوالحسن صبا، به‌عنوان تنها سولیست ویلون انتخاب شد و در همان مراسم از استادش لقب فرزند هنری همایون خرم و نوه هنری استاد صبا را دریافت کرد. در سالهای آخر زندگی خرم، وظیفه تنظیم اهنگ‌های ایشان را عهده‌دار بود و تا آخرین لحظات از آموختن تجارب استاد، کوتاهی نکرد و در ادامه راه ایشان، تدریس موسیقی را سرلوحه راه خویش قرار داد و همچنان کلاس درس استاد همایون خرم را اداره می‌کند. او در کنار فعالیت موسیقیایی‌اش، چون از کودکی به صدابرداری موسیقی علاقه بسیار داشت و سبب‌ساز تاسیس استودیو پارت شد "با گرفتن مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد در سال ۱۳۷۷" سپس شرکت تولید و تکثیر آثار صوتی پارت‌صدا و پس از آن آموزشگاه موسیقی بابک شهرکی را دایر کرد
از البوم های بدون کلام وی میتوان به
مهرگان
گلهای خرم ۱
گلهای خرم ۲
گلهای خرم ۳
آخرین آواز عشق
تار به تار کو به کو
نسیم نی
سخن ساز
در عشق زنده باید
سنگ خارا
کولی کوبی
آنا در باغ
باغ رویاها
اشاره کرد.
آلبومهای با کلام وی (به عنوان آهنگساز و یا تنظیم کننده) عبارتند از:
رسوای زمانه
قلندروار
شهزاده رویا ها
همچون گذشته ها
اشک من هویدا شد
پنجره باز میشود
راه با رفیق
شوکران نوش
اشک و لبخند
غوغا
ای عشق چیستی
سنگ و سبو
سیم آخر
صدای سبز باران
سرود شب
سیراف
بیدل
نم نم باران کجاست
اشک باران
کوچه شب
هر چه بود گذشت (به عنوان نوازنده ی سولیست)
ناز نگه
کیمیای مهر...
از وی موسیقی متن و سریال هایی همچون
زخم کهنه
همسنگار
ابی سی دی
ستاره شرق
تیک آف
دختران زمستان
پینکیو و رئیسعلی
هم قفس
بچه مهندس
به جا مانده است و همچنین تیتراژ برانامه های تلوزیون همچون
خود خواسته
احوالپرسی
آشپزی با مامان
جشن رمضان
پلاک دو
اقیانوس آرام
را ساخته است و در بیش از یکصد فیلم و سریال به عنوان نوازنده نقش آفرینی کرده است.
از دیگر فعالیت های وی میتوان به ساخت موسیقی بیش یکصد تیزر تبلیغاتی تلوزیونی، گردآوری ردیف چپ کوک استاد همایون خرم (نوای مهر) نوشتن کتاب نت تصانیف استاد همایون خرم، تدوین متد آموزشی نی انبان در کنار محسن شریفیان، تدوین کتاب گامهای ویلن ایرانی اشاره کرد.
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بابک_شهرکی
۲۱ آبان زادروز بابک شهرکی
(زاده ۲۱ آبان ۱۳۵۸ تهران) آهنگساز و رهبر ارکستر
او نواختن ویلون را در ۸ سالگی نزد همایون خرم آغاز کرد و با آموزشهای دقیق استادش و پشتیبانی خانواده، نخستین اثرش در ۱۴ سالگی بنام مهرگان با همکاری مسعود جاهد عرضه شد و آن‌را به استاد نامدارش تقدیم کرد.
در ۱۶ سالگی ارکستر خرم را پایه‌گذاری کرد و پس از آن ارکستر ملی فرهنگسرای بهمن را بنا نهاد. وی در جشنواره‌های متعددی به‌عنوان برترین ویلونیست انتخاب شده و در مراسم یکصدمین زادروز استاد ابوالحسن صبا، به‌عنوان تنها سولیست ویلون انتخاب شد و در همان مراسم از استادش لقب فرزند هنری همایون خرم و نوه هنری استاد صبا را دریافت کرد. در سالهای آخر زندگی خرم، وظیفه تنظیم اهنگ‌های ایشان را عهده‌دار بود و تا آخرین لحظات از آموختن تجارب استاد، کوتاهی نکرد و در ادامه راه ایشان، تدریس موسیقی را سرلوحه راه خویش قرار داد و همچنان کلاس درس استاد همایون خرم را اداره می‌کند. او در کنار فعالیت موسیقیایی‌اش، چون از کودکی به صدابرداری موسیقی علاقه بسیار داشت و سبب‌ساز تاسیس استودیو پارت شد "با گرفتن مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد در سال ۱۳۷۷" سپس شرکت تولید و تکثیر آثار صوتی پارت‌صدا و پس از آن آموزشگاه موسیقی بابک شهرکی را دایر کرد
از البوم های بدون کلام وی میتوان به
مهرگان
گلهای خرم ۱
گلهای خرم ۲
گلهای خرم ۳
آخرین آواز عشق
تار به تار کو به کو
نسیم نی
سخن ساز
در عشق زنده باید
سنگ خارا
کولی کوبی
آنا در باغ
باغ رویاها
اشاره کرد.
آلبومهای با کلام وی (به عنوان آهنگساز و یا تنظیم کننده) عبارتند از:
رسوای زمانه
قلندروار
شهزاده رویا ها
همچون گذشته ها
اشک من هویدا شد
پنجره باز میشود
راه با رفیق
شوکران نوش
اشک و لبخند
غوغا
ای عشق چیستی
سنگ و سبو
سیم آخر
صدای سبز باران
سرود شب
سیراف
بیدل
نم نم باران کجاست
اشک باران
کوچه شب
هر چه بود گذشت (به عنوان نوازنده ی سولیست)
ناز نگه
کیمیای مهر...
از وی موسیقی متن و سریال هایی همچون
زخم کهنه
همسنگار
ابی سی دی
ستاره شرق
تیک آف
دختران زمستان
پینکیو و رئیسعلی
هم قفس
بچه مهندس
به جا مانده است و همچنین تیتراژ برانامه های تلوزیون همچون
خود خواسته
احوالپرسی
آشپزی با مامان
جشن رمضان
پلاک دو
اقیانوس آرام
را ساخته است و در بیش از یکصد فیلم و سریال به عنوان نوازنده نقش آفرینی کرده است.
از دیگر فعالیت های وی میتوان به ساخت موسیقی بیش یکصد تیزر تبلیغاتی تلوزیونی، گردآوری ردیف چپ کوک استاد همایون خرم (نوای مهر) نوشتن کتاب نت تصانیف استاد همایون خرم، تدوین متد آموزشی نی انبان در کنار محسن شریفیان، تدوین کتاب گامهای ویلن ایرانی اشاره کرد.
🆔
https://t.me/amirnormohamadi1976
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بابک_شهرکی
