Што здарылася ў 1959 годзе з тургрупай Дзятлава? Адказ у апавяданні-трымценніку Вінцэся Мудрова. https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Fzameceny-sled&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Вінцэсь Мудроў: Замецены след
— На марозе, ды з ветрыкам, заснеш толькі так, — Лёшка Лайзан бярэ першую бітку. — Летась на Вынгапуры рэлейную вышку ставілі. Ну выпілі, вядома, каб сувязь добрай была. Мароз таксама за сорак. Выйшаў я папаліць, і тут жа, стоячы, заснуў. Чую, ляпае хтосьці…
Віншуем усіх з 200-мі ўгодкамі заснавальніка сучаснай паэзіі Ўолта Ўітмэна! https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Fpyasnyar-pra-myane&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Макс Шчур: Пясьняр пра мяне
Ўітмэн і Ніцшэ ўбачылі пад парэшткамі хрысьціянска-рамантычнага суб’екту нешта іншае. Ніцшэ ўбачыў мінуўшчыну, перадусім антычную, зь яго дахрысьціянскім, экстатычным, дыянісійскім, гераічна-боскім «я», а таксама будучыню — Звышчалавека. Ўітмэн убачыў «усяго…
Менш вядомая, але праз гэта ня менш удалая паэма Льюіса Кэрала ў перакладзе Макса Шчура https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Ffantasmagoryya&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Льюіс Кэрал: Фантасмагорыя
«Калі я быў Прывід зусім малады, хлапчук зь мяне ўдаўся зухвалы! Усе на слупах мы сядзелі тады, нам лусьцікі з маслам да чаю заўжды — хоць сьвята, хоць ноч — падавалі».
Памяці Вольгі Караткевіч (1972 - 2016). https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Fuspamin&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Макс Шчур: Успамін
а яна хацела акурат таго што і атрымлівала проста ўвагі яна верыла што зьвяртацца да кагосьці гэта насамрэч быць зь ім такі кшталт прафэсійнай дэфармацыі «у праскай студыі з вамі Вольга Караткевіч»
Усё геніяльнае простае, а проста геніяльнае - яшчэ прасьцейшае. https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Ftayamnichyya-pagady&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Вісэнтэ Ўідобро: Таямнічыя пагады
Стары паэт любіць дзень, грубы й зіхоткі, як цыцка сялянкі. А я люблю цябе, о Ноч, таму што ты — мой дух, і таму што я — твая сутнасьць.
Міхась Стральцоў - містык. Вы ведалі? https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Fpaet-svyatla-i-nochy&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Алесь Анціпенка: Паэт Сьвятла і ночы
А «ціхамірнасьць», дарэчы, — абсалютна дакладны пераклад грэцкага слова «mysticos» (таямнічы), якое, у сваю чаргу, паходзіць ад «mystos» і азначае «глыбокая ціша», «моўча». І калі хто перажываў у сабе такую цішу, ведае і яе глыбіню, і яе таямнічасьць.
Рэцэнзій на добрую кнігу не бывае зашмат! https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Fwelcome-belarus-rene-magritte&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Кацярына Барысенка: Welcome to Belarus, René Magritte!
Атрымалася страшна і весела. Хаця, магчыма, я памыляюся, і Малевіч ні пры чым, а ўсіх персанажаў Ілля Сін проста час ад часу выганяе на вуліцы «Імперыі святла» (L’Empire des lumieres) таго ж Магрыта, колеры якіх вельмі нагадваюць суворую, з дзясяткамі адценняў…
Менск 90-х у аповесці Паліны Качатковай (часткі 1 і 2) https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Fkvatera-no-0&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Паліна Качаткова: Кватэра № 0
З намі не можа адбыцца нічога такога, чаго няма ў нашай падсвядомасці. Але ці можа побач з намі існаваць нешта не нашае, нябачнае, ледзь адчувальнае і незразумелае, што не належыць нам, а прыцягвае здарэнні і людзей? Было ж такое, што адчувала ў гэтай кватэры…
Раньнія вершы амэрыканскага бітніка ў перакладзе Макса Шчура https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Fna-magile-apalinera&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Ален Гінзбэрг: На магіле Апалінэра
чакаю моманту калі сам верш стане маім спосабам прамовы, не загадзя ўрачыстай дэклямацыяй, а выказваньнем праўды
Вершы з аднайменнай кнігі Ч. Б. у перакладзе Макса Шчура. https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Fchasam-tak-samotna-azhno-razumeesh-shto-tak-i-treba&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Чарлз Букоўскі: часам так самотна ажно разумееш што так і трэба
паэт (?): гэтаму слову патрэбнае новае вызначэньне. калі я чую гэтае слова мой страўнік сьціскаецца нібыта я зараз зблюю
Філёзаф чытае эсэ Гамбровіча "Супраць паэтаў". https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Fucyoki-ad-rechaisnasci&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Алесь Анціпенка: Уцёкі ад рэчаіснасьці
Прыгожае ня ёсьць (ці, лепш сказаць, ня можа быць) найвышэйшай меркай, мэтай і каштоўнасьцю мастацтва. У выбары паміж ім, прыгожым, і «праўдай жыцьця», мастацтва мае саступаць месца апошняй. Калі тое ня робіцца, творца ператвараецца ў звычайнага канфарміста…
А якім Вам запамятаўся 1997-ы год? https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Fkvatera-no-0-zakanchenne&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Паліна Качаткова: Кватэра № 0 (заканчэнне)
Літаратары ў выглядзе статуй у чалавечы рост, з чорна-шэрага пластыліну. Рухаліся з цяжкасцю. Вачніцы пустыя. Складкі на адзенні, як штрыхі, нанесеныя ножыкам. Ледзь перасоўваючыся, яны абменьваліся кнігамі. Цяжкія пластылінавыя кнігі выгіналіся і мяліся…
Адказ Гінзбэрга Эліяту, прысьвечаны Гэры Снайдэру. :) https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Fsmyahotny-gaz&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Ален Гінзбэрг: Сьмяхотны газ
Ніхто не пацярпеў. Усе проста зьнікаюць. Іх ніколі не было. Беспачатная дасканаласьць. Вось чаму Саторы суправаджаецца сьмехам і дзэнавы майстар у гневе разьдзірае сутры на шматкі.
Forwarded from ✙ Передостання інстанція ✙
Посмотрел интервью с великим и ужасным Захаром Прилепиным. Человек мало того, что лепит малосогласованную чепуху и не может обосновать свою точку зрения, так ещё и на взаправду, глупо хихикая, строит из себя полевого командира.
Не представляю, как можно всерьез воспринимать этого буффона и видеть в его ужимках какое-то сермяжное откровение, пусть он хоть трижды «хороший литератор». И дело даже не в том, что он поехал с оружием в другую страну, как в соседний двор.
Прилепин не просто жалок, как паршивый актер дешёвой кремлевской постановки, но ещё и непроходимо глуп.
Какая держава — такой и Че Гевара.
Не представляю, как можно всерьез воспринимать этого буффона и видеть в его ужимках какое-то сермяжное откровение, пусть он хоть трижды «хороший литератор». И дело даже не в том, что он поехал с оружием в другую страну, как в соседний двор.
Прилепин не просто жалок, как паршивый актер дешёвой кремлевской постановки, но ещё и непроходимо глуп.
Какая держава — такой и Че Гевара.
Першая з прарочых кніг Ўільяма Блэйка цяпер па-беларуску. https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Fkniga-tel&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Ўільям Блэйк: Кніга Тэл
Ах! Тэл сама — вясёлка, ці расьсеяная хмарка; адлюстраваньне ў шкле; ці цені на вадзе; дзіцячы сон; усьмешка на дзіцячым твары; галубчын голас; дзень мінучы; музыка ў паветры.
Культавая аргентынская паэтка па-беларуску - толькі ў нас! https://t.me/iv?url=https%3A%2F%2Flitrazh.org%2Farticle%2Fpalyaunichaya-na-krayavidy&rhash=bd0adffcae9934
ЛітРАЖ
Альфансіна Сторні: Паляўнічая на краявіды
Абапершыся на балюстраду, сьпінаю да мяне стаіць стары ў жоўтым капелюшы, ужо мёртвы.