همه چیز با گذشت زمان تغییر می‌کند. من هم کم‌کم پی بردم که خیلی چیزها از یادم رفته‌است. دیگر نمی‌دانستم دوست داشتن چه شکلی است، حسش چطورِ و چرا باید باشد. قلبم عادت کرد به آرام زدن، یک ریتم آرام و همیشگی اما نه کسل کننده، بهتر است بگویم آرامش داشتم. و این آرامش باعث شد وارد مرحله‌ی جدیدی از تنهایی بشوم، مرحله‌ای که از دوست داشتن و دوست داشته شدن می‌ترسی. فرار کردن رو یاد می‌گیری. نادیده گرفتن قلبت رو یاد می‌گیری، و بعد خودت هم باورت میشود که قلبی نداری. انگار توی سینه‌‌ات هیچی نداری. برای همین خیلی وقت‌ِ از چیزی ناراحت نمی‌شوم. به نظرت عجیب است که چیزی نمی‌تواند ناراحتم کند؟!
هیچوقت فکر نکنین که به عمق اندوه بشری رسیدید چون همیشه این امکان وجود داره که کسی پیدا بشه و شما رو با موقعیت های عمیق تری آشنا کنه.🤝
انسان هرگز نمی‌تواند موجودی را که دوست دارد به طور کامل درک کند، نه به آن جهت که این موجود نفوذ نیافتنی‌تر از دیگران است، بلکه به آن دلیل که درباره‌ی او بیشتر از دیگران خود را سوال‌پیچ می‌کند.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
𝘈𝘭𝘭 𝘮𝘺 𝘵𝘦𝘢𝘳𝘴 𝘩𝘢𝘷𝘦 𝘣𝘦𝘦𝘯 𝘶𝘴𝘦𝘥 𝘶𝘱;
تاریکی همیشه به معنای غم و اندوه نبوده است. گاهی هم فقط حریمی از افکاریست که فقط خودمان درکشان میکنیم و نه کس دیگر، همراه با سکوتی از جنس موسیقی.
Forwarded from a rainy night in september (𝖲𝗎𝗍𝖺.)
اینکه یکی بهت بگه تو تنها دلیل زندگیمی خیلی بیشتر از یه دوستت دارم مسخره ارزش داره.
اون فرد اینو در نظر گرفته که ۷ میلیارد ادم و هزاران مشکلات دور و برش هستن و اون همه‌ی اینارو نادیده گرفته و فقط تورو میبینه.
پ.ن. توعم عین احمقا میذاری میری:>
اون فرد اینو در نظر گرفته که ۷ میلیارد ادم و هزاران مشکلات دور و برش هستن و اون همه‌ی اینارو نادیده گرفته و فقط تورو میبینه.
پ.ن. توعم عین احمقا میذاری میری:>