آفرین به این جوانان پر شور که در این روزگار هم دل هم میهنان خود را شاد می خواهند .
به ویژه نوازندگی ریتم و پاساژ‌های زیبایی که درامر (طبال) عزیز به شیوه ای خستگی ناپذیر و به سادگی انجام می دهد .


@kouroshyaghmaei

*
Repost: instagram.com/tarane_abad
بررسی ترانه‌ی «خار»

کاور: آیدا 💙
به قلمِ «م.آذرپاد»


@kouroshyaghmaei

همانگونه که در زندگی روزمره ما انسانها معمول است هر فرد با تکیه بر مهارت شخصی خود نان میخورد و زندگی خود و خانواده خود را می گذراند ، حتا بر پایه دروغگویی ، دزدی و ... بغیر از افرادی با نام خواننده که تقریبا بدون داشتن هیچگونه مهارت حرفه ای از سوی رسانه ها و افرادی مطرح می شوند که برخوردار از فرهنگ همسان و برآمده از یکدیگرند.
مرادم افرادی هستند که بدون دارا بودن شایستگی های ابتدایی اما لازم برای ورود به این شغل مهم ( که در این روزگار نمایانگر موزیک یک کشور در جهان بشمار می آید) مانند گذراندن آزمایش هایی از قبیل شناخت و درک ریتم و سلفژ (برای درست خواندن نت ها و آواز) و بویژه تربیت و پیشینه هنری و یا دست کم آشنایی با یک ساز و ... و همچنین نداشتن استاندارد های جهانی در کمترین میزان ، موزیک این سرزمین را به تباهی کشانده اند .
لازمه رفتن به کلاس دوم داشتن قبولی کلاس اول است.
اگر خواننده شدن فقط به داشتن صدا بسنده می شود ، به همه مردم ایران ظلم شده است.
هر جامعه بر پایه سرشت فرهنگی خود تیپ های شخصیتی و هنرمندان خود را به بار می آورد.

کورش یغمایی - اردیبهشت ۱۴۰۱

@kouroshyaghmaei

باز نشر پست سال ۲۰۱۹
*
با سپاس از گردانندگان سایت هفدانگ و ویدیویی که به درستی برای آگاهی از شیوه شرم آور تولید این فرآورده های به اصطلاح هنری به آن پرداخته اند.

مدت ها پیش نوشتم که « سال های درازی است که رآکتور هنری ایران با بتن پر شده است. »

در این هنگام که شایسته است برای فرو افتادن و بی آبرو شدن فرهنگ هنری کشور به جای بر پایی جشنواره و پهن کردن فرش قرمز ، سوگواری و فرش سیاه در عزای هر آنچه که ویران و نابود شده پهن شود ، شماری از بده بستان کاران شلخته که میدان را خالی پنداشته اند به خیال خام خود ، خودشان برای خودشان فرش قرمز پهن می کنند و برای فریب عوام در میان خود جایزه هم حراج می کنند ... به قول شاعر طنز پرداز : « خود گویی و خود خندی .... عجب مرد هنرمندی »

اما ستون و پایه ای که هر جشنواره هنری در جهان بر آن استوار است خود « هنر و هنرمند » است که در این دورهمی های خودمانیشان جای هر دوی آنها خالی می باشد.

تردیدی نیست که هر جامعه هنری برابر مقتضیات فرهنگی خود تیپ های شخصیتی هماهنگ و دلخواه خود را به بار می آورد و از آنجا که در پس هر اثر هنری فلسفه ای هم وجود دارد هر مخاطب هم بر پایه میزان شناخت و آگاهی هنری خود پدیده در خور خود را گزینش می کند.
گرفتاری این جماعت آن است که نه استعدادی برای ارائه کار هنری دارند و نه شعور لازم برای خاموش ماندن .

https://t.me/kouroshyaghmaei/1378
@kouroshyaghmaei

دختر دلخسته شهر
آلبوم : Back From The Brink (منتشر شده توسط کمپانی Now Again Records در آمریکا)
آهنگساز و آرایش سازها : کوروش یغمایی
شعر : ناصر مهدی پور
گیتار باس و آوازخوان : کوروش یغمایی
گیتار الکتریک : کامران یغمایی
کیبورد : کامبیز یغمایی
درامز : چنگیز فرجاد


@kouroshyaghmaei

از آنجا که هر کودک در نتیجه نقش های که به او واگذار می شود شخصیت ویژه معینی می یابد ،تربیت و آموزش و پرورش هنری در کودکی و نوجوانی در طبقه اجتمایی خود بن مایه ساختار شخصیتی و هنری کودک را به بار می آورد . اینگونه آموزش های هنری در ذهن کودک نهادینه می گردد و برای تمیز دادن یک موزیک استاندارد و ارزشمند از هر گونه آلودگی صوتی بسیار ارزشمند خواهد بود. بر این پایه دست کم یکی از موارد بسیار مهم در شناخت و گزینش هر فردی که در زمینه هر رشته هنری ادعای هنرمند بودن را دارد (بغیر از استثناهایی که شاید وجود داشته باشد) لازم می آید که شیوه رشد و شکل گیری ساختار شخصیتی اودر هنگام کودکی و نوجوانی در نظر گرفته شود که چگونه ساختار شخصیتی و هنری اش به بار نشسته است.
اگر به فرهنگ موزیک این سرزمین و رهایی آن از چنگال شیادان در این زمینه باور دارید تنها چاره آن گوش ندادن به کالاهای ارایه شده توسط آنها و نیز نرفتن به کنسرت ،که هیچ گونه شباهتی به معنی ومفهوم تعریف شده کنسرت ندارد ، برای پروار شدن آنها در در برون و درون کشور می باشد.
اگر یک داور متخصص در زمینه موزیک و صدا آزمایشی بسیار ساده در زمینه خوانندگی و حتا و اندکی آگاهی در موزیک از آنها بگیرد تقریبا همه آنها باید به شغل قبلی خود باز گردند. البته اگر که پیش از خوانندگی شغلی داشته اند.

کورش یغمایی - اردیبهشت ۱۴۰۱

#

" دورِ باطل "
آلبوم : ماه و پلنگ
آهنگساز و آواز خوان : کورش یغمایی
شعر : حسین منزوی
آرایش سازها : کورش یغمایی
گیتار و گیتار باس : کورش یغمایی
کیبورد : کاوه یغمایی

عکس : بهناز عبداللهی

https://t.me/kouroshyaghmaei/1381
@kouroshyaghmaei

" زاده مهر "

آهنگساز و آرایش سازها : کوروش یغمایی
شعر : فریدون مشیری
آواز خوان : کوروش یغمایی
لید گیتار (گیتارملودی) : کوروش یغمایی
گیتار باس و آکورد : کوروش یغمایی
کرال و آواز اورتور : ساتگین یغمایی
کرال آهنگ : ساتگین یغمایی ، شاکه سلماسی ، کاوه یغمایی ، محمد رضا زمهریری ، آریو حبیبی
صدابرداری و مسترینگ : کامیل یغمایی

عکس : دکتر شاهرخ دبیری



@kouroshyaghmaei

عکس : دکتر شاهرخ دبیری

@kouroshyaghmaei

.
کاشیِ‌ماندگاری که مرداد۱۳۹۶ در مشهد، توسط میراث‌فرهنگی، سردربِ خانه‌ی‌عثمان نصب شد، فقط یکی‌دو هفته دوام آورد و بعد، توسط گروهکی‌ بی‌ریشه شکسته‌شد!
قلبِ‌عثمان از این‌ وحشی‌گری پُرخون و چشم‌‌اش پُرآب شد. می‌گفت عمری برای این سرزمین‌ زحمت کشیده‌ام. این مُزدم نبود!
عُثمانِ‌سُنّی، ازسال۱۳۶۲، در کنار مجتبی‌کاشانیِ‌شیعه و نیکول‌فریدنیِ‌مسیحی، سنگ‌بنایِ‌جامعه‌یاوری را نهادند. خیریّه‌ای که برای بچّه‌های مناطقِ‌محروم‌ِ جنوب‌خراسان، مدرسه می‌ساخت. عثمان، روستا‌های بی‌آب‌وعلفی که خیلی‌های‌شان حتّی، تویِ نقشه‌ی‌جغرافیا نبودند را پیدا می‌کرد، نیکول با دوربین‌اش، اوجِ نابه‌سامانی و عمقِ‌فاجعه‌‌ی آن‌جاها را عکس می‌انداخت و کاشانی، دستِ خیّرین‌تهرانی را می‌گرفت و به آن بیغوله‌ها می‌آورد. این‌جا که می‌رسیدند، عثمان با دوتاری که برای گره‌گشایی از کار مردم کوک بود و کاشانی با شعرهایی که بیت‌بیت‌شان، بندبندِ احساس آدم‌ها را می‌لرزاند، آن‌چنان شولا و غوغایی به‌پا می‌کردند که در هر بار رفتن و برگشتن‌شان، چند مدرسه و خوابگاه و حمام تعهّد می‌شد. عثمان که در همه‌ی عمر، حتّی یک‌ریال از دوتارش کاسبی نکرده، در این بازدیدها، برای خواندن و نواختن‌اش شرط می‌گذاشت. او برای درآوردن صدای سازش، صِله می‌خواست و صِله‌‌ای کمتر از یک‌مدرسه یا کلاس‌درس نمی‌پذیرفت. ماحصل آن قمارهای‌ِعاشقانه، ۹۰۰بنای‌آموزشی است. مجتبی و نیکول، سال‌های۱۳۸۳و۱۳۸۶ سر بر بسترِ خاک گذاشتند و عثمان، تنها بازمانده از مثلث‌ِیاوری شد. او حالا اگرچه ویلچرنشین شده‌بود، امّا همچنان با دوتارش، ناممکن‌ها را ممکن می‌نمود. 
و سرانجام در سال۱۳۹۸، دوتارِ ایران، به‌عنوان چهاردهمین اثر ناملموسِ‌فرهنگی، در فهرست میراث‌جهانیِ‌ملل‌متّحد(یونسکو) ثبت شد و کیست که از کنارِ نقشِ‌عثمان برای دیده‌ و شنیده‌شدنِ اصیل‌ترین‌سازِایرانی، به آسانی بگذرد و به احترام او، تمام‌قد نایستد؟!
عثمان، از گوشه‌ای پرت و دورافتاده در خواف، خیلی بیشتر از دِین‌اش را در حقّ سرزمین مادری‌ و مردمانِ پاکباز و همیشه‌عاشق‌اش ادا کرد تا پس‌از رفتن‌اش، همچنان در آسمان نام‌آوران و خادمان واقعی مردم ایران‌زمین بدرخشد و به یادگار، ماندگار و پابرجا باشد.
🔸️بدرود دوتاریِ مهربان و باوقار  

متن از : امیر شهلا

#

شما بزرگوار هیچگاه مطرب نبودید.عمله طرب اکنون در درون و برون ایران سر کار هستند

کورش یغمایی

@kouroshyaghmaei

با غم و اندوه بسیار برای این فاجعه ملی، همراه و همگام با همه هم‌میهنانمان به ویژه برادران و خواهران ‌دلاور آبادانی، به سوگ می نشینیم و برایشان آرزوی شکیبایی داریم .

کوروش یغمایی
بهزاد صادقی

@kouroshyaghmaei

Repost: Instagram.com/old_classic_songs

Tears in Heaven by Eric Clapton

‎به ياد عزيزانمان در آبادان

‎اگر در بهشت ببينمت
‎اسمم را به یاد خواهی آورد؟
‎اگر در بهشت ببینمت
‎همان حس را [به من] خواهی داشت؟
‎باید قوی باشم و طاقت بیاورم
‎چرا که می‌دانم به اینجا، به بهشت تعلق ندارم
‎اگر در بهشت ببینمت
‎دستم را خواهی گرفت؟
‎اگر در بهشت ببینمت
‎کمک می‌کنی روی پاهایم بایستم؟
‎راهم را از میان شب و روز پیدا می‌کنم
‎چرا که می‌دانم قادر نیستم اینجا، در بهشت بمانم
‎زمان‌ می‌تواند انسان را به زیر بکشـد و او را به زانو در بیاورد
‎زمان می‌تواند قلب انسان را بشکند، و او را به خواهش و تمنا وا دارد
‎شک ندارم در آن سوی دروازه، آرامش حکم فرماست
‎و می‌دانم که در بهشت، دیگر از اشک و زاری خبری نخواهد بود
‎اگر در بهشت ببینمت
‎اسمم را به یاد خواهی آورد؟
‎اگر در بهشت ببینمت
‎همان حس را [به من] خواهی داشت؟
‎باید قوی باشم و طاقت بیاورم
‎ چرا که می‌دانم به اینجا، به بهشت تعلق ندارم

*
كلاپتون این آهنگ را در غم از دست دادن پسر ۴ ساله‌اش "کانر" نوشت که در حادثه ای تراژیک در مارس۱۹۹۱ به طور تصادفی از طبقه ۵۳ آپارتمان سقوط ‎کرد و جان سپرد

به احترام مردم ستمدیده خوزستان ...


@kouroshyaghmaei

گریه‌ام را فرو می‌خورم از دیدن سر ریز شدن این همه درد و رنج خواهران و برادران ستمدیده ام ؛ « چنانکه آب دل سنگ می کند »


@kouroshyaghmaei

Repost: instagram.com/alaboworld
درست کردن این استاپ موشن با نقاشی تنها راهی بود که بتونم احساس این روزامو بهتون نشون بدم ..
من هیچی ندارم که بنویسم ... میخونم که شما چی مینویسید 🖤

پ.ن: صدایی که میشنوید ، صدای سنج و دمامه ، صدای مراسم سنتی ای که در مراسم های عزاداری در استان های خوزستان، بوشهر و هرمزگان از قدیم تا الان اجرا می‌شده‌ . 🖤
🥁🪘

[طرح نقاشی ای که کشیدم رو من از ریلز های اینستاگرام برداشتم ، اگر آرتیستش رو میشناسین بهم بگین که منشنشون کنم ♥️]

instagram.com/sajirati.saham طرح اصلی از ♥️♥️


@kouroshyaghmaei

نیایش
آلبوم : Back From The Brink (منتشر شده توسط کمپانی Now Again Records در آمریکا)
آهنگساز و آرایش سازها : کوروش یغمایی
شعر : ناصر مهدی پور
آواز خوان : کوروش یغمایی
گیتار ریتم : کوروش یغمایی
گیتار الکتریک : کامران یغمایی
پیانو و کیبورد : کامبیز یغمایی
گیتار باس : بیژن مجدی
درامز : چنگیز فرجاد
همخوانان : کوروش یغمایی و کامران یغمایی


@kouroshyaghmaei

آنچه که از این عکس یادگاری می توان برداشت کرد با روایت ترانه (سالهای کودکی) هماهنگ می باشد . روایت درستی از سالهای کودکی ما در آن روزگار. همانگونه که در پایان ترانه هم خوانده می شود :(حوض هست و آب نیست).
سمت راست من هستم و سمت چپ برادر بزرگترم دکتر کیوان یغمایی در سالهای کودکی .
#

" سالهای کودکی "
آلبوم : ماه و پلنگ
آهنگساز و آواز خوان : کوروش یغمایی
شعر : آقای زینعلی
آرایش سازها : کوروش یغمایی
گیتار و گیتار باس : کوروش یغمایی
کیبورد : کاوه یغمایی
ابوا : فرشید حفظی فرد


@kouroshyaghmaei

پناهنده
آلبوم : مَلِک جمشید (منتشر شده توسط کمپانی Now Again Records در آمریکا)
آهنگساز،آرايش سازها، گيتار (لید - آکورد) ،گيتار باس،آوازخوان : کوروش يغمايي
شعر: عليرضا دلاور
کيبورد : کاوه يغمايي


@kouroshyaghmaei