با ارسال عدد ۱۰۷ به شماره ۳۰۰۰۰۳ برای کسب عنوان "آقای ورزش ایران" به" رضا علیپور" رای دهید.

"رضا علیپور" قهرمان بیست و نه ساله سنگنوردی کشور،نوزده ساله که با تلاش و پشتکار زیاد سنگنوردی می کنه و تاکنون ۲۱ مدال جهانی کسب کرده. رضا جزو پرافتخارترین سنگنوردهای دنیاست.مدت چهارسال رکورددار جهان بوده و عنوان برترین ورزشکار غیرالمپیکی جهان را داراست.بنا به گفته خودش بدون مربی تمرین می کنه و امکانات کافی در اختیار نداره. متکی به توانمندی و استعداد ژنتیکی و سخت کوشی خودشه و اینکه همه ۲۱ مدال جهانی که کسب کرده به عشق مردم ایران بوده❤️🏅
او جمله معروفی داره که میگه:" خودت رقیب خودت هستی."

✨️رضا علیپور الان نامزد آقای ورزش ایرانه. برای رای دادن به این سنگنورد افتخارآفرینمون عدد ۱۰۷ را به شماره ۳۰۰۰۰۳ پیامک کنید.

توضیح:ویدئو مربوط به شهریور ۱۳۹۶ و برگزاری مسابقات بین المللی سنگنوردی است.(دیواره مجتمع مگاپارس)
تهیه ویدئو و مصاحبه توسط: فرشته احمدیانفر

T.me/koohnevisaneiran
بیشتر را اینجا ببینید و بخوانید:
Instagram.com/soudeghalam

بهار را خزان نکنیم
با شروع فصل بهار و تابستان آغاز رویش گیاهان واحیای زندگی در طبیعت خیل  عظیم علاقه مندان بصورت عمومی و گل گشتی به مناطق کوهستانی و دامنه های دور دست بصورت یک روزه وچند روزه آغاز گردیده است .کوهستان بدلیل جاذبه های طبیعی و محیط آرام و نیز چشم انداز مناظر زیبای پیرامون  برای  استراحت و تجدید قوا مکان مناسبی برای انسان بوده, و اغلب مردم ترجیح می دهند برای استراحت و پیاده روی به مناطق مورد نظر مراجعه نمایند.آغاز بهار فصل بیداری زمین و رویش گیاهان و شکفته شدن گلهای زیبا از دل خاک می باشد, همت طبیعت برای احیا و تولید گیاهان, جانوران, حشرات و ایجاد مواهب طبیعی فقط برای انحصار بشر نبوده بلکه شروعی دوباره برای احیا هستی و بالندگی خویش و نیز ایجاد محیطی مناسب برای همه موجودات کره زمین است .جابجایی سنگ ها,کندن گیاهان و بوته های خوراکی و دارویی از ریشه ورفتن بی راهه ها و ایجاد مسیر های فرعی جدید , آسیب رساندن  به رویش بوته و گیاهان بی رحمانه و فاجعه آمیز است , آیا فراهم کردن واحیای این همه خواسته ها و توقعات نابجای بشر از عهده خاک و محیط پیرامون و طبیعت بر می آید ؟ آسیب رساندن به پوشش گیاهی کندن بی موقع برخی گل ها و بوته ها منجر به انقراض نسل می شود .متاسفانه اکثر بومیان و روستا نشینان در فصل بهاربرای امرار معاش و مصرف اقدام به کندن گیاهان دارویی و خوراکی کرده و نسبت به فرسایش و انقراض آن آگاهی نداشته و احساس مسئولیت نمی کنند. با کنجکاوی و دقت بیشتر در دامنه کوهها  و جنگلها , سرعت فرسایش خاک,نابودی پوشش گیاهی و جنگلها و نیز انقراض برخی گیاهان بخوبی مشاهده می گردد. اما عمر کوتاه بشر برای تشخیص فاجعه زیست بوم کفایت نمی کند . شور بختانه انسان تنها موجودی است که با دستکاری آگاهانه به سازه کارهای پیرامون که متعلق به طبیعت است فرصت بازسازی  و مرمت را گرفته و قوانین آن را به هم زده است .اکنون خواسته های نابجای انسان از طبیعت بی دفاع در طول تاریخ بی سابقه بوده و آثار تخریب و آسیب های وارده بسرعت در کلیه زمینه ها در حال گسترش است. چگونه باید نسبت به خواسته های نا بجای  خود و دیگران تجدید نظر کرده وبا رویکرد اعتدال و با نگرش منصفانه محیط  بهاری را خزان نکنیم ؟ اکنون با تمام تصورات واهی و توجیهات مکرر زیرکانه نمی توانیم از وجدان بیدار خود فرار کنیم, لذاچنانچه نگرشی منصفانه و انتقادی در خیال خود داشته و به توجیهات تکراری و فریبکاری نپردازیم  شاید روزنه ای از امید و رهایی از بن بستی که خود مسبب آن بوده ایم فراهم گردد.
https://t.me/koohnevisaneiran

از زمانی که بشر
راز دل تافته است
از گذرگاه زمانی که دلش، ساخته است
از غباری پر درد
بر سر رازی سرد
که به منزلگهی از غربت او می نگرد
ردپایی پیداست
ماهتابی آنجاست

از رجای دل پردرد بشر گل بارید
کوهساران جاریست
وه که آغوش طبیعت باز است
آسمانی پیداست

شکل اندیشه ی باور به رهی ناپیدا
سمت خورشید جهان افروز است
بس که دلها تنگ است
دیده ها بیرنگ است
دلشان از سنگ است
ناز عشرتکده ی قله ی عشاق وفا
به جفا، دور شده ست
ماه بی نور شده ست
جان پرشور شبی کور شده ست
مستی از خاطره اش دور شده ست
بس که رنجور‌ شده ست
قله دیدار قیامت شده است
سنگ محراب محالی به زیارت شده است‌

یاد دیدارش باد
داد از اینها، بیداد
قله را یاد کنیم
جان به آن شاد کنیم


صدیقه رضائی
زاگرس دنا قلم 🖋📚


https://t.me/koohnevisaneiran

مراسم درختکاری و افطار به دعوت کمیته پناهگاه های فدراسیون کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی
قرارگاه مرکزی دماوند/پلور
۱۹ فروردین ۱۴۰۳

T.me/koohnevisaneiran

حرفی برای گفتن
بدست خود درختی می نشانم
از سالیان پیشین وسنت نیاکان است که در اسفند ماه ویا مابعد آن چون زمین نفس کشیده وموسم رویش گیاهان فرا رسیده کاشت درخت ونهال از آداب وفرهنگ ایرانیان وبخصوص علاقه مندان به محیط زیست وکوهنوردان بوده که  با مشارکت  وعشق وعلاقه پا به میدان گذاشته ودر این امر خیر خواهانه وملی همیشه پیشگام هستند
درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد 
    نهال دشمنی بر کن که رنج بی شمار آرد
درختکاری ونشاندن نهالی در هر نقطه از خاک سپند ومهر خیز این  مرز بوم در احیای فضای سبز وشکوفایی زمین می افزاید ٬شاید این امر خیر خواهانه بهترین گزینه وفرصتی باشد برای تجدید دیدار و گروهمایی برخی چهره ها ویاران که دقایقی همدیگررا در آغوش گرفته واز حال روز هم با خبر شوند
آنان که در بهار به صحرا نمی‌روند 
   بوی خوش ربیع بر ایشان محرمست
هر دم که در حضور عزیزی برآوری 
  دریاب کز حیات جهان حاصل ،آن دمست
گردهمایی وکاشت درخت وهمچنین پذیرایی افطاری از سوی فدراسیون کوهنوردی در محل قرارگاه پلور پای کوه دماونددر تاریخ ۱۹ فروردین سال جاری از سنت خوب ومبارک هر ساله است که اهالی کوه ٬اساتید ٬پیشکسوتان ٬وعلاقه مندان خود را از اقصی نقاط به محل مورد نظر رسانده تا آغازی باشد برای همدلی وامتنان خاطر وتبسمی باشد برای میزبان که با تمام قوا وحسن نیت مقدمات وپذیرایی را بشایستگی برای میهمانان وحاضرین فراهم کرده بود ٬آنچه در این گردهمایی حایز اهمیت بود مشارکت وهمکاری وهمیاری بومیان واهالی شهر پلور بود که شکوهمندی دیدار ومراسم را افزون کرده بود
روز وصل دوست داران یاد باد
   یاد باد آن‌روزگاران یاد باد
واقعیت بر این است که با همه وسایل ارتباطی وشبکه های فضای مجازی که در اختیار است  شاید تا  هنوز هیچ ابزار و گزینه ای همسنگ ودر مقام  دیدار چهره به چهر وهمصحبتی نباشد که احساس خوش وهمنفس شدن در کنار هم براستی جایگزین ندارد ٬فراهم کردن مقدمات وتدارکات چنین برنامه های در هر شرایطی بی تردید سخت دشوار و از مجهولاتی است که شاید برای میزبان متصور نباشد اما ماحصل آن گفتمان وسر آغاز تبسم ولبخند مهر ودوستی است که یقینا خستگی بانیان را از جان وتن شسته که خاطره ای خوب واحساس خوش آیندی بجای می ماند ٬خاتمه این مراسم قدردانی از بانیان وحامیان برنامه ومسولین شهر پلور بود که توسط فدراسیون کوهنوردی انجام گرفت
زندگی صحنه یکتای هنر مندی ماست
هرکسی نغمه خود خواند واز صحنه رود
صحنه پیوسته بجاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد 
  فرجی پور ۲۰ فروردین ۱۴۰۳

https://t.me/koohnevisaneiran

https://www.ddinstagram.com/p/C5eb9y3id0I/?igsh=NTByeGdjdWgzc3l3

درختکاری برای صعود قلم 🌺

Instagram.com/soudeghalam

حرفی برای گفتن
در جستجوی زمان از دست رفته
(دو مورد از قدرتمند ترین جنگجویان ٬صبر وزمان است ) ‌‌تولستو 
بزرگترین خطا وبی تدبیری انسان بر این است که با همه هوش وذکاوتی که دارد به موقع ودرز مان مناسب فرصت های خوب ومطلوب را از آن خود نمی کند ،از بد شانسی ویا مشیت روزگار است که زمان از دست رفته را بازگشتی نیست  ، به تعبیری  پلکی که فروبست زمان از دست رفته است
هراکلیت می گفت( فقط یکبار می توان در آب غوطه ور شد )
حسرت وآز گذشته پریشانی وپشیمانی درد ناکی است که از آغازین حیات تا لحظه فروبستن دم٬ برای همه انسان ها ناگوار ودرد آور است ،چنانچه بی ملاحظه وناسپاسی نباشد بسیاری از پاگشایی خویشتن بر روی این کره خاکی ناخرسندورضایت خاطر ندارند ،خیلی ها بر این باورند که کلیدگذشته  کف دست آینده گروگان است ،به این خاطر رسیدن به آینده سبب فراموش خیالی گذشته می شود به دگر سخن قریب به اتفاق بر این باورند که چنانچه به گذشته برگردند راه رفته را باز نمی پیمایند ،به این خاطر تفسیرو تصویر سازی گذشته در حقیقت باز نگری به موفقیت ها وناکامی هایی است که با اراده یا ماورای اختیار از دست می رود
با اینکه نیاکان ما از روی تجربه ویا دلسوزی گذشته تلخ وشیرین خود را باز گو می کردند تا پندی باشد برای نسل مابعد، اما همچنان اسرار آینده سر به مهر و گذشته ،ناباورانه از دست رفته است
به تعبیر بیت شعر خیام
اسرار ازل را نه تو دانی و نه من  
  وین حرف معما را نه تو خوانی ونه من
هست از پس پرده گفتگوی من وتو 
چون پرده بر افتد نه تو مانی ونه من
بسیاری در کودکی ویا عنفوان جوانی برای آینده آرزوهای بزرگ وخیالی دارند اما در مسیر پر چالش زندگی واقعیت های پیش رو بازی را عوض می کند این مقدمه آغاز گفتمان با علاقه مندان ورزش کوهنوردی و راهیان کوه است که وقتی خویشتن را در شرایط پیش بینی نشده  کوهستان می بینند نسبت به کم وکاستی های تجهیزات ویا نادانسته های خود به تکاپو می افتند که البته در آن لحظات سرنوشت ساز کاری از پیش  ساخته نیست،بخش قابل توجهی از علاقه مندان وجوانان با شور وهیجان وصف ناپذیر به کوهستان روی می آورند وبا دیگر راهیان کوه دوستی وروابط خوبی منعقد می گردد ٬٬به تصور شاید آنان  در پی آرمان های دست نیافتنی وگمشده خود در کوهستان به جستجو و کنجکاوی می پردازند ٬ اما پس از گذشت زمان موانع ومشکلات ٬سختی ها و دشواری های ناخواسته فرا رسیده و به یک باره کوهستان را رها کرده وبراحتی از صحنه دور شده و برخی نیز از کوهستان متنفر می شوند٬ لذا درصد زیادی از علاقه مندان ،کوهنوردی را بدون آموزش وشناخت پی می گیرند ٬ اما بر آمدن تکنولوژی و نیاز به دانش روز آنان را مجبور به فراگیری وتجدید نظر در رفتار و کردار می کند که به گذشته فراخوانده و زمان از دست رفته را دوباره از سر می گیرند ،به تصور انتخاب رشته ورزشی ، گام نهادن در مسیرهای پر چالش کوهستان ،یار گیری وهمراه شدن برای صعود ودهها موارد مشابه از مجهولات کوهستان ورازهای نهانی طبیعت است که دانش وتجربه وکیاست وخرد منجی نامحسوس انسان در شرایط سخت ودشوار کوهستان می باشد ٬به ناخرسندی می توان پنداشت که بسیاری از ناکامی ها وشکست های محتوم در واپسین دقایق  سر از گذشته بر می تابد وحسرتی  جانکاه بر جان ودل می ماند که ای کاش چنین نمی شد
سعدیا دی رفت وفردا همچنان موجود نیست
  در میان این وآن فرصت شمار امروز را
بسیاری بر این باورند که گذشته چراغ راه آینده است، اما چرا هزینه وخسارات گرانبار آن بر شانه های گذشته فرو می ماند ؟
چرا علت هزاران مرگ بی هنگام در صحنه های مختلف کوهستان و حوادث ناخواسته را باید در زمان از دست رفته و گذشته بد فرجام کاوید وجستجو کرد؟
چرا همیشه گذشته به عنوان متهم اصلی ماخذه می شود ؟
انسان گذشته های بسیاری را تجربه کرده ولی هم اکنون نیز مرتکب خطا وقربانی نادانسته های خویشتن است ٬چنانچه تصور نشود که هم اکنون را می توان جبران کرد ویا از آن خود نمود چون هم اکنون نیز از دست خواهد رفت
هاروی مک کی می گوید
https://t.me/koohnevisaneiran

( زمان رایگان ولی ارزشمند است ٬شما نمی توانید مالک آن شوید اما می توانید از آن استفاده کنید ٬نمی توانید آن را نگه دارید ٬اما می توانید آن را سپری کنید ٬زمانی که آن را از دست دادید ٬هیچ وقت دوباره به شما بر نخواهد گشت )
در بررسی حوادث ورخداهای کوهستان وگذر گاههای بد فرجام کوهنوردی آنچه حایز اهمیت است ،زمان مفید وخوب   صعود به قله ساعت ۱۴ است که اغلب فراموش می شود ، بی خردی وعدم مدیریت زمان است که چنانچه به مشیت روزگار به فرجام بد انجامد آنگاه به غفلت ها واهمال وسستی خود آگاه خواهیم شد   ،بقول یکی از اساتید  قربان فکر دوم  ایرانی ها چون وقتی خطایی مرتکب می شوند بار دوم جبران می کنند ٬به این خاطر سنت وشیوه اغلب همنوردان بر این است که  باید در آزمون وخطا نتیجه حاصل شود  لذا آنان شاید صعود ویا تمرین را خوب آغاز نمی کنند وعلل  قاعده فرجام نیکی هم به همراه ندارد وپس از خسارات نابهنگام برای جبران زمان ازدست رفته به تکاپو اوفتاده که البته کار از سر گذشته است
سنکا نویسنده نامدار می گوید
( مسئله این است که ما زمان کمی در اختیار داریم بلکه مشکل این است که بخش خوب آن را هدر می دهیم )
به این خاطر همیشه زمان از دست رفته برای انسان گران وناگوار است
فرجی پور لاکه فروردین ۱۴۰۳
https://t.me/koohnevisaneiran

بیدار شوید پروانه‌های دشت‌های زندگی ، آب‌های جوی‌های روان ،مه‌رویان شیرین بیان یال‌های زیبا ....

ای همه باران‌ها و قصیده‌ها ....

بیدار شوید که هزاران عاشق در پیچ و تاب گیسوان شما گرفتارند و شما در خواب هستید ...

بیدار شوید تا دگر باره در این صور عشق از چشمان زیبای شما شیر و عسل بنوشیم ..‌

بیدار شوید تا بهانه‌ای برای زندگی داشته باشیم ...

بگذارید این بزرگترین رخداد جهان باشد ، می‌خواهیم همراه شما در صدر اخبار جهان باشیم....

زندگی را بنوشیم و از دست گرم شما برای کبوتران تنهای آسمان ،آب و دانه‌ای بگیریم ...

مگر نمی‌دانید خدای عشق در قلب‌های شماست ، در دست‌های شما ...

بیدار شوید تا جهان هنوز بهانه‌ای برای زیستن داشته باشد، ما گرفتار چشم‌ها و دست‌های شما هستیم ....

بیدار شوید تا همراه شما سرود بخوانیم و باور کنیم که هنوز زندگی زیباست ، آتشگهی دیرینه پابرجاست .‌.‌

کوهستان را دوست داریم
یال‌ها و پاکوب‌هایش را ...


✍ناهید امیری
📷علی قره‌ویسی



تقدیم: پنجشنبه: 1403.01.02
زمستان در بهار:
""قله‌ی باشکوه پراو""

Thursday:2024.3.21
📸 @ali_gharahvaece

حرفی برای گفتن
پیری که هنوز جوان مانده است
دیدار با پیشکسوت کوهنوردی استاد عزیزخلج
فلسفه و فرهنگ ورزش کوهنوردی وشرایط  بی همتای کوهستان محیط ومحل مشق انسانیت ورفاقت است ٬اغلب کوهنوردان بر این باورند که بسیاری از موفقیت ها  در فراز ونشیب کوهستان در همزیستی با راهیان کوه بدست می آید ٬از این رو  در صحنه های مختلف کوهستان پیوندهای عمیق رفاقت ودوستی منعقد می گردد که گسست وبد عهدی در آن یافت نمی شود
هم طناب وهم صحبتی با همنوردان در ناملایمات وایام  خوش کوهستان محل آزمون وصحنه های پر چالشی است که کوهیاران راآبدیده کرده تا پای جان برعهد و پیمان پایبند بمانند  ،استاد شهریار می فرماید
رشحاتی که تراود از کوه 
  اشگ شوق است و بشوید اندوه
با این توصیف خاطرات خوش وبه یاد ماندنی وهمچنین درس آموزی و کسب موفقیت در کمپ ها ٬مسیرهای کوهستانی ومدخل غارها در ممارست با راهیان کوه وهم کلام شدن با اهالی نام آشنای کوهستان ، برای کوهنوردان همیشه خوش یمن وتکیه گاه خوبی برای همه ایام می باشد ،دعای نیاکان وپدر ومادر است که (پیری شی فرزندم)
در حقیقت از آرزوها و آموزه های فرهنگ وسنن جامعه است که موسم پیری وسالخودگی را موهبت ومدیون نیایش ودعای پدر ومادر می دانند که انسان در سنین سالخوردگی پا براه واز گذشته رضایت خاطر داشته باشد٬ همچنین شرایط وموسم پیری را به فال نیک گرفته وهمانند گذشته شور اشتیاقی در سر به پروراند
پیران سخن ز تجربه گویند٬ گفتمت 
   هان ای پسر که پیر شوی پند گوش کن
سر مست در قبای زرافشانی چو بگذری 
  یک بوسه نذر حافظ پشمینه پوش کن
با این حال در کارنامه ورزش کوهنوردی وتاریخ معاصر بسیاری از پیشکسوتان وسالخوردگان این رشته ورزشی با داشتن روحیه مضاعف همواره با لبخند وگشاده رویی با دیگران حشر ونشر دارند وبا تمام قوا تلاش می کنند٬ تا در صحنه وعرصه های کوهنوردی حضور ومشارکت حد اکثری داشته باشندو آینده نوید بخشی را پیش رو گیرند که درس وتجربه بزرگ وخوبی برای جوانان ونسل بر آمده از جامعه است که یاس و نا امیدی را به کنار زده ودور نمای زندگی پیشکسوتان کوهنوردی را آینه عبرت خویش قرار دهند
لذا، هم اکنون تعداد زیادی از پیشکسوتان وسالخوردگان عرصه کوه با همه مرارت و ناملایمات هنوز پای کار ایستاده ودر مجالس ومحافل وحتی در برنامه های کوهنوردی با حضور خود وباز گویی خاطرات از  فراز ونشیب گذشته حکایت دل دارند ٬یاد آوری و باز گویی تاریخ شفاهی٬ باز خوانی خاطرات کسانیکه زحمات گرانسنگی برای جامعه کوهنوردی متحمل شده اند ٬ فرصت مغتنم وخوبی هست تا راویان و نگارندگان در باز گویی خاطرات ٬عملکرد آنان را مکتوب کرده واز سویی سرمشق نسل کنونی باشند که یقینا ، آغاز خوبی به همراه خواهد داشت
لذا جوانان که هنوز فرصت های خوبی پیش رو دارند با بهره گیری از نصایح وتجارب بزرگان کوهنوردی درس عبرت گرفته ودر فراز ونشیب زندگی وعرصه های مختلف کوهنوردی پا پس نکشیده وبرای آینده ای موفق تلاش بیشتری نمایند به تعبیر استاد سخن سعدی
دو استاد دارم در این روزگار
   یکی کارفن دیگری آموزگار
دو استاد باشند نیکوسرشت
      از آنها ندیدم بد وکار زشت
سعادت که استاد باشد به فن  
  از او من بگویم به هر انجمن
  حسب اتفاق افتخاری پیش آمد پای صحبت پیشکسوت کوهنوردی عزیز خلج سفره دل گشوده واز گذشته های دور تا به امروز گفتگویی دوستانه ای داشته باشم  ،٬کهولت سن ومحاسن سپید به مشیت روزگار دیر یا زود فرا می رسد وراه فراری در آن نیست ٬از شانس واقبال انسان است که از بدو پاگشایی خویشتن برروی کره خاکی تا نفس بر می آید برای گذران زندگی وچگونه زیستن حق انتخاب داشته وبخش بزرگی از موفقیت ها وناکامی ها در حیطه اختیار و در گرو درایت وکیاست اوست ،عزیز خلج از پیشکسوتان پر کار ونام آشنای ورزش کوهنوردی ایران در زمینه های  هیمالیانوردی ٬مربیگری ٬سنگ نوردی ٬آموزش ودیگر عرصه های این  ورزش کارنامه درخشانی دارد که تا به این روزدر صحنه مانده وبا داشتن مسولیت های زیاد هنوز نیز در فدراسیون کوهنوردی سمت کمیته پیشکسوتان را بر عهده دارد
ایشان ۴۵ سال پیش به همراه تیم ملی کوهنوردی ایران وچین برای تمرین وهم هوایی از مسیر شمالی اورست تا ارتفاع ۷هزار متری تلاش کردند، اما همزمان  با تقارن انقلاب این برنامه  ناتمام وکوهنوردان به کشور بازگشتند ،بازگویی خاطرات عزیزخلج ازپیشکسوتان ، بخصوص روسای فدراسیون کوهنوردی ،مربیان ، مدرسان خارجی وحضور ایشان در برنامه های هشت هزار متری  شیرین ودلنشین است ٬مشارکت او در عرصه های مختلف کوهنوردی که همکاری ورفاقت تنگاتنگی با بزرگان کوهنوردی داشتند حائز اهمیت می باشد٬ که اکنون بسیاری از آنان در حیات نیستند٬ با خرسندی  می توان گفت
https://t.me/koohnevisaneiran

عزیز خلج تاریخ زنده این ورزش و راوی مستند و معتبر  این مرزو بوم است٬ ایشان شاهد وناظر  شکست ها و پیروزی های  نیم قرن گذشته  کوهنوردی تا به این روز بوده که از نظر مورخ بسیار مغتنم وبا ارزش می باشد
حضور ذهن ٬چالاکی در گفتار ٬همچنین بیان صریح و بدون ملاحظه همه از ویژگی های خوب و بارز عزیز آقا است ٬که  ساعت ها شنونده مجذوب خشرویی وصراحت در کلام ایشان می شود وآنچنان در گفتار و روایت ها مسلط وبیان شفافی دارند که سکوت بهترین گزینه برای مستمع می باشد٬ تا از فرصت بدست آمده بهره مند شود  ٬در عین حال امثال عزیزخلج در این رشته ورزشی کم نیستند ودر حقیقت وجود گرانقدر مربیان واساتید پیشکسوت از مزیت های کوهستان ونقطه قوت جامعه کوهنوردی است که در کسوت سالخوردگی هنوز بلند قامت و پرشور از گذشته خود وهمراهان با افتخار سخن می گویند ،در این باب کوچک ترین تزلزل وتسلسلی در گفتار وبیان او نیست  ، تمام موارد اشاره شده از محاسن و ویژگی های این ورزش وذات نامتناهی کوهستان  می باشد ٬که در مواجهه با مصائب ودشواری های شرایط ناپایدار طبیعت دوستان ویاران نیک سرشتی گزینش وبه هم دلبسته شده اند که پس از سال ها فراق و انتظار هنوز وقتی نامی از آنان بر زبان جاری می شود٬ اشک در چشمان عزیزخلج حلقه می بندد وبا صراحت وصدای بلند می گوید
  (هر چه دارم از کوه وهمنوردان بهتر از جان است ٬ آنان سرمایه وهست ونیست من هستند٬ ودر تمام مراحل زندگی حتی در حریم شخصی و عرصه زندگی همواره آنان  را در کنار خود ودر خوشی وناخوشی٬ شریک غم وشادی  دیده ام )
انبوه خاطرات ورخدادها در طول زندگی ودوران فعالیت خلج از گذشته تا کنون به حدی ملموس واز سر مهر است٬ که او در خاتمه هر خاطره ،بلافاصله داستان وقصه ای  دیگر آغاز می کند که شنونده نیز ترجیح می دهد از فرصت بدست آمده بهره کامل  برده وبا پرسمان وسوال عزیزخلج را به هیجان آورده تا یاد وخاطرات خود را بازگو وبیان نماید٬ باز گویی کارنامه  اساتید ٬پیشگامان عرصه کوه همانند استاد خلج شاید از نادرترین و کم شمار ترین روایاتی است که فقط یک بار در جامعه کوهنوردی درخشیدند وشمع محفل جامعه کوهنوردی شدند ٬صعودهای سراسری زمستانی برروی قلل و دیواره ها همه از توانمندی وسوابق درخشان وحضور پر رنگ عزیزآقا است ٬ اکنون بسیاری از پیشکسوتان بخاطر تنوع وتکثر افکار ونگرش های برخی از  راهیان کوه رضایت خاطر نداشته که البته دلنگرانی به همراه است ٬ اما از مشیت روزگار و بر آمدن تکنولوژی ونیز پندارهای نوین جامعه صنعتی است که نسل بر آمده از بستر جامعه وعصر کنونی با همه کم وکاستی ها  می توان گفت هنوز بارقه های امید در پس پرده روشنی بخش این راه پر فراز ونشیب است ٬ از تجربه تلخ بسیاری از پیشکسوتان است که در موسم سالخوردگی و منفک شدن از مسولیت های کاری به بتدریج منزوی ومستاصل شده وخواسته وناخواسته صحنه کوهنوردی را ترک می کنند که پس از مدتی در معرض آسیب های فراوان قرار می گیرند که با خرسندی جناب خلج و امثالهم در محافل ومجالس حضور داشته و بی شک قبول مسولیت سبب حفظ روحیه آنان شده و اهالی کوه  نیز از تجارب و دانش  آنان محروم نخواهند شد ٬حکیم توس می فرماید 
مرد خردمند هنر پیشه را 
   عمر دو بایست در این روزگار
آموختن تا به یکی تجربه 
   در دگری تجربه بردن ‌بکار  
یقینا بسیاری از کوهنوردان با سابقه ونسل های کنونی چهره بشاش ومقتدر استاد خلج را بخاطر  بلاغت در گفتار و تسلط در بیان مطالب در دوره های کار آموزی سنگ  واردوها  بخاطر دارند به تعبیر استاد سخن سعدی
درشتی نگیرد خردمند پیش
  نه سستی که ناقص کند قدر خویش
نو آموز را ذکر وتحسین و زه
ز تو بیخ وتهدید استاد به
خشرویی و وجه استاد خلج در جامعه کوهنوردی ومناسبات اجتماعی بی همتا ومنحصر به فرد است، باز گویی وتعریف وتمجید ،تملق گویی ویا جانب داری از کسوت ایشان نیست که البته وظیفه ناچیز نگارنده می باشد٬ اما عزیزخلج در هیچ مجلس ومحفل کوهنوردی در اقصی نقاط این مرز بوم  غریبه نیست وهمواره آغوش پر مهر ایشان برای همه گشوده می باشد
او از شاخص ترین یاران باز مانده از نسل پیشین والگوی شایسته ای برای مربیان ٬سرپرستان ومدرسان کوهنوردی است که با  شیوایی وبلاغت در بیان ٬ذهن و روان شنونده را از آن خود می کند ٬بسیار شایسته وارزنده است که نویسندگان عرصه کوه در مصاحبت وباز گویی خاطرات ایشان وامثالهم همت گماشته، مطالب وشنیده هارا مکتوب وکتابت نمایند که یقینا در زمینه های  مختلف ومناسبات اجتماعی ماندگار وبخاطر سپرده خواهد شد٬چنانچه نگاهی اجمالی به سوابق وکارنامه عزیز آقا داشته باشیم بی شک در تمام عرصه های کوهنوردی اگر تملق گویی نباشد رد پایی از مرد نام آشنای این عرصه دیده وملاحظه می شود
https://t.me/koohnevisaneiran

گو اینکه چهره نام آشنای این قصه، یکی از یاران وهمکاران ثابت وپر پا قرص فصلنامه کوه نیز می باشد ٬ لذا در خاتمه دیدار سر زده ودوستانه با استاد عزیز خلج آنچه حائز اهمیت وماحصل این دیدار شد به تصور نگارنده باز گویی خاطرات ناگفته وناشنیده از سوی برخی چهره های نام آشنا که در حقیقت کارنامه وپرونده ناگشوده جامعه کوهنوردی می باشند ودر فراز ونشیب عمر گران سنگ خود هماوردی با نسل پیشین ودیگر پیشکسوتان تجارب خوبی اندوخته اند که برای نسل فعلی ومابعد نیز باز گویی خاطرات و رخدادهای گذشته همه از مباحثی است که باز گویی و نشر آن برای ارشیو تاریخ  ضروری می باشد ویقینام بازتاب آن انگیزه ای برای جوانان در باشگاهها ونهادهای کوهنوردی است که لازم است در این زمینه مسولین کمیته های مربوطه  در این خصوص دیدار ومصاحبه هایی با پیشکسوتان داشته وبا برنامه ریزی وپرسش وپاسخ گفتگوهای شفاهی را مکتوب کرده و در دسترس گذاشته تا باب آشنایی برای دیگران  بیشتر گردد وعلاقه مندان نیز از تجارب ونصیحت های پدرانه آنان در حد بضاعت بهره مند شوند
استاد عزیز خلج چهره نام آشنا وتاریخ شفاهی این ورزش است ٬او بارها بخاطر حضور باشکوه خود در عرصه های مختلف کوهنوردی مورد تشویق وتمجید  قرار گرفته که البته از شایستگی های منحصر بفرد ایشان است که در سال ۱۴۰۲در جشنواره صعودهای برتر نیز از سوی فدراسیون به عنوان کوهنورد دوران بر گزیده شدند
برای ایشان آرزی سلامتی وموفقیت داریم
جهان جاودانه نماند به کس 
   همین جاودان نام نیک است وبس
فرجی پور فروردین ۱۴۰۳
https://t.me/koohnevisaneiran

دیدار ابراهیم فرجی پور با پیشکسوت گرامی استاد عزیز خلج
T.me/koohnevisaneiran

حرفی برای گفتن
حجب وحیای زنانه ٬یا صحنه داری مردانه؟
اگر چه بخش بزرگی از سوابق کوهنوردی بدلیل فرهنگ بر خواسته از جامعه  خواسته وناخواسته به نام آقایان رقم خورده و کسب افتخاری برای آنان شده است ٬  اما این پیش قراولی مردان که ناشی از آزادی عمل و باورهای اجتماعی است٬ دال بر ناتوانی ویا غفلت بانوان  در میادین ورزشی نیست ٬در بسیاری از موارد در شرایط مساوی وبرابر به مراتب بانوان سرآمد و در برخی مواقع  از مردان سبقت گرفته وتوانمند تر نیز می باشند٬ یاد آوری این نکته حایز اهمیت است که در اغلب  عرصه های زندگی برخی نگرش ها وایده ها تابع سنت وفرهنگ بر آمده از جامعه است که  ساخته ذهن بشر وبر پایه اعتقادات تقدس یافته  است  ٬در عرصه کوهنوردی هم  اگر چه تمام تلاش بر این است که وانمود شود به سنت های گذشه وناکار آمد دلبستگی نیست٬  اما آداب وباورهای اجتماعی که از نسل ها ونیاکان پیشین به ارث رسیده ٬آنچنان بر افکار واندیشه ها سایه افکنده است که یقینا روشنفکران ومدعیان حقوق برابر زن ومرد نیز از هجمه آسیب آن در امان نمانده اند ٬  باز نگری وحذف پندارها وباورهای تنیده درجسم وجان نیازمند مطالعه و اندیشه ورزی می باشد  ٬یقینا نوع جنسیت وساختار اندامی وخصلت های ذاتی  بانوان در برخی زمینه ها  نسبت به جنس مذکرتمایز دارد ٬ شاید همین دلیل نا متقن  برای مردان مستمسکی شده است که در تمام عرصه ها وصحنه ها میدان دار ودر انجام هر کاری  خود را منع نمی کنند که در آزمون وصحنه های دشواراز هر فرصت ولو ریسک هم مدد می گیرند  ٬برهان ودلایل چنین اقدامی از سوی مردان بر این است که انجام هر کاری ولو پر خطر وسخت بر دوش آنان بوده ودر این عرصه دست غیبی در کار نیست وبه تعبیری یدی مردانه وپولادین می خواهد ٬این تفکرات واندیشه ها یقینا از ساختار ومکانیسم جسمانی واز ویژگی های جنسیت مردانه مایه وتاثیر می گیرد و در همه صحنه های زندگی به عنوان ناظر نامحسوس با او  همراه است  ٬در آداب وسنت جامعه به دلیل عادت و فرهنک کاذب مرد سالاری در نوشته ها ورسانه ها به حضور بانوان  درعرصه های کوهنوردی کمتر اشاره شده است
http://T.me/koohnevisaneiran

شایان ذکر است در طول سال های اخیر وتاریخ کوهنوردی  درصد  قابل توجهی از بانوان در اردوها وصعودهای داخلی وخارجی حضور و مشارکت جدی داشته ودر موارد متعدد سرپرستی برنامه وهمراهی تیم با  بانوان بوده است٬  در همین رابطه به مراتب مشاهده شده که بانوان با خونسردی وملاطفت نسبت به همراهان در مسیر کوه ودر شرایط سخت میدان داری کرده وتاثیر گذار بوده اند، در تاریخ کوهنوردی ایران وجهان جایگاه بانوان گر چه بشایستگی یاد آوری نشده٬ اما بی شک منزلت والا وشایسته این قشر در عرصه پر فراز ونشیب کوه  به نیکی یاد می گردد ٬همچنین در صعود به قلل شاخص ایران وهیمالیا بانوانی بوده اند که موفقیت های بزرگی کسب کرده ودر برخی موارد نیز جان شیرین خود را از دست داده اند ٬ از اینرو آنچه حایز اهمیت و به عنوان عامل باز دارنده در موفقیت بانوان موثر می باشد ٬ هجمه محدودیت های محیط پیرامون وزندگی اجتماعی است که همواره به عنوان تهدید ومانع پیشرفت  بانوان در میادین ورزش وعرصه کوهنوردی شده است ٬ قراین ودلایل این مدعا چنین است که در جمع مردانه وزنانه چنانچه ضرورتا برای انجام کاری نیاز به نیروی انسانی باشد٬ بی مقدمه مردان میدان دار ودست بکار شده وطبیعتا بانوان در صف رزرو با قی می مانند ویا در مناطق کوهستانی ودر صحنه های مختلف ورزش کوهنوردی حتی در مجالس ومحافل ودر سمینارها ودر گردهمایی ها روال بر این است که بانوان با تشریفات حضور یابند ومردان صحنه داری کنند٬ این رویه وشیوه نگرش در همه عرصه های حیات ومناسبات اجتماعی از سایه روشن های تاریخ زندگی بشر از نقطه آغازین تا روزگار کنونی به قوت خود باقی مانده است ٬که یقینا  در حوزه کوهنوردی وکارنامه زنان ومردان مشارکت این دوقشر حسب ضرورت های تاریخی وبه تناسب  شرایط جامعه همراه با کنش و واکنش بوده است٬ این دیدگاه  ناشی از همان فرهنگ وآداب و سننی است که  در این کلاس درس  آموخته ایم و نا باورانه ملکه ذهن شده که همواره صف اول از آن مردان است٬ تداوم وماندگاری چنین تفکری از بدو تولد در محیط خانواده وعرصه های مختلف اجتماعی آنچنان سیطره وتسری یافته که نیازمند گذشت زمان وپاکسازی برخی کج فهمی ها می باشد٬  حضور در برنامه های کوهنوردی ٬جلو داری در مسیرها وشرایط  ویژه کوهستان ٬واگذاری مسولیت وسپردن اختیارات ودهها موارد دیگر در انحصار مردان بوده  وشور بختانه بانوان برای نشان دادن قابلیت ها وتوانمندی های خویشتن علاقه ومدامتی نشان نداده و سکانداری ومسولیت را از خود نمی کنند ٬عدم علاقه مندی وحاشیه ماندن بانوان در باشگاهها و نهادهای کوهنوردی نوعی عادت وملکه ذهن شده که آنان وجود مردان را مقدم تر می پندارند ودر قبول مسولیت احساس خوش آیندی ندارند ٬بانوان همانگونه که در امور منزل ومدخل آشپزخانه خویشتن را قهار وبی همتا می پندارند به همان میزان نیزدر محیط کوهستان اعتماد به نفس خود را از دست داده وگاهی مستاصل می مانند توانمندی ونقش ویژه بانوان در حفظ وحراست از زندگی وتحمل سختی ها همکاری و حسن نیتی است که بندرت باز گو شده وبانوان نیز حسب فرهنگ بر خواسته از جامعه از حقوق حقه خویش محروم  و لب فروبسته اند٬  یقینا همکاری ونقش بانوان به عنوان پشتیبان درمحل کار و قبول مسئولیت اجباری آنان در خانه داری یکی از عوامل موفقیت مردان و اطمینان خاطری برای آنان در برنامه های طولانی مدت و صعود به قلل شاخص می باشد ٬ماحصل کلام اینکه  بخاطر بماند در بیان مطالب ومناظره ها ونیز در ذکر سوابق یاد آور زحمات وتلاش های بانوان را در زندگی مشترک و ساماندهی خانواده نادیده نگرفته  وحدود انصاف رعایت شود
بر خیز جماعت چه سخن  ها که نگفتیم 
      ای کاش یکی زین همه گفتن اثری داشت
فرجی پور اردیبهشت ۱۴۰۳
http://T.me/koohnevisaneiran

عبودیت بسته به لذتی سرشار از زیبایی هاست،
آنگاه که سهیم شوی
و‌ خرامان به دامانش پناه ببری
تا غرق در آرامشی جاودانه گردی
فارغ از هیاهوی جهان مستأصل،
به صراطی که می پندارم تنها پناه بی کسی های غربت انسان رانده شده است
در ملک زمینی که شاید غاصبش می دانند که در طی اعصار، اینجنین دردمندانه در پی‌ آرامشی نه آنچنان پایدار، که برای گذرانی کوتاه، که خاطره اش‌ می‌نامند، عرض جهان را پیموده و به طولش گره می‌زند، کوهها را می‌کاود و بر دشت ها به نظاره ی آسمانی‌ می نشیند که
رنج های‌ روا شده بر روزگار او را دیده‌ و هربار برای ستم های
بی پایانش، همپای بیکرانه های دلش، از عمق دل خود گریسته است، به ‌وهله ی نام زیبای باران
که نابترین جرعه ی هستی شود به کام طبیعت
و نوای زندگی می شود و جان
می فشاند به کوچک تا بزرگش و حیاتی ممتد می گردد بر این چرخه ی دوار پرتکرار ماندگار
و آدمی باز هم تنها در پی آنست که شاید دمی بیاساید بر‌ پهنای شهر آشوب زمین
بر دل آنجایی که طبیعتش میخوانند
آه طبیعت!
تنها میراث آورده ی پدر از بهشت..


صدیقه رضائی
زاگرس دنا قلم 🖋📚


https://t.me/koohnevisaneiran