وعده ی‌ دیدارمان
اینبار در بهشتی رویایی
از خطه ی سبزفام و خیال انگیز ‌مازندران

از ماندگارترین زیبائی های کوهنوردی، خاطرات شبمانی در کمپهای کوهنوردیست
چه‌ رسد به آنکه این‌ رویا را در هیاهوی اغواگر‌ شب طبیعت، بر دامان جنگل نظاره کنی‌ و چشمانت‌، با نگاه خیره مانده ات بر‌ جبروت آسمان و‌ رویای ستاره ها، خواب را در آغوشی پرآرامش، تجربه نماید
فراتر از هر‌ ماندگاری ..
زیباترین زیباییها …

اینبار میخواهیم ادای دینی هم داشته باشیم به ساحت مقدس طبیعت با زدودن چهره ی زشتی هایی که ارمغان نامیمون نوع آدمی، به قلب رئوف ‌طبیعتی است که بی چشمداشت و با سخاوتی بی نظیر، آغوش‌ گشوده به تنهایی های غربت انسان ولی نمی‌گویم چه زخم ها که بر لطافت پیکره ی پرعظمتش وارد نکرده ایم ..

اردیبهشت را نشانه ی بهشت میدانیم و به آئین پرمهر زیباییهای ناتمامش، در همین وعده ی زیبا،
گرد هم می آئیم به مهر ..🙏🏻



عاشقان طبیعت
مشتاقیم به دیدارتان
در آن بهشت رویایی خیال انگیز‌
به رسم وفاداری ..

🙏🏻🌸🌸🙏🏻🌸🌸🙏🏻


صدیقه رضائی
زاگرس دنا قلم 🖋📚

https://chat.whatsapp.com/I7em1cDr42P7q7oQks8avD


https://t.me/koohnevisaneiran

✍️حرفی برای گفتن
🟢فهرمانان در خاطر می مانند
غافل مباش ار عاقلی ٬دریاب اگر صاحبدلی
  باشد که نتوان یافتن دیگر چنین ایام را                           
راهیان کوه همواره برای رسیدن به بلندای قله تلاش وکوشش می کنند وبا تمام قوا در صدد هستند خودرا به بلندترین نقطه رسانده تا آرامش گیرند٬ این تصور ونگاه ویژه به سترگ قله از خصلت های ذاتی واهداف درونی آنان است٬ که چنانچه در چند قدمی قله مجبور به ترک آن شوند ویا صعود را کنسل نمایند به پاس احترام به جایگاه قله وقانون  صعود تلاش خواهند کرد به دگر بار خودرا به محل مورد نظر رسانده وبا گام نهادن به جایگاه قله کار را تمام کنند٬ در قانون وآداب وسنن راهیان کوه مبنا واصل بر این است که ایستادن بر بلند ترین نقطه کوه شخص را به آرامش خیال می رساند وانسان احساس سر بلندی وغرور می کند این نقطه اوج وسترگ فقط بلندای قله نیست٫ بلکه تعهد به انسانیت ٬مهر ورزی ونیز عشق به موازین کوهستان و راهیان آن است که بخاطر کمک به مصدوم و از راه ماندگان در چند قدمی قله منصرف شده وراه بازگشت را در پیش می گیرند ٫اما خودرا فاتح آن نمی دانند با این حال در سوابق مندرجه ورزش کوهنوردی خلاف آنچه بیان شد ناچیز وانگشت شمار است٬ با این مقدمه تصور  وملاک راهیان کوه  بر این است که همواره بلند ترین نقطه  را نشانه گرفته وایستادن بر جایگاه آن را مقدس می پندارند ٫ این نبوغ واستعداد کوهنوردان است که با تمام توان و بهره گیری از تجهیزات ودانش روز گام بر  بلند ترین نقطه گذاشته وسپس بسلامت خودرا به کمپ ومبدا برسانند و سپس جشن شادمانی صعودرا بر پا نمایند ٬رخداد ۱۹۲۱ برای جورج مالوری و مرگ او در حوالی قله اورست یقینا ناگوار ویاس و نا امیدی به همراه داشت ٬اما ایستادن ادموند هیلاری در سال ۱۹۵۳بر فراز اورست شاید انگیزه و نقطه آغازین  هیمالیا نوردی و نقش آفرینی کوهنوردان برای دست یابی به ۸ هزارمتری ها نوید بخش بود ، مالوری فقید بر همین مبنا عزم صعود به قله اورست کرد چون او هم همانند دیگر راهیان کوه در جستجوی  بلند ترین نقطه جهان  بود که جان شیرین خودرا نیز در حوالی قله از دست داد٬  اکنون معلوم نیست او اولین فاتح اورست هست یا  خیر؟ اما وقتی از هیلاری پرسش می شود که آیا شما اولین فاتح قله هستید یا مالوری ؟ ایشان قدرتمندانه می گوید در اینکه او اولین نفر باشد دلایل متقنی نیست ٬ اما من فاتح زنده اورست هستم ( البته زمانیکه هیلاری در حیات بود)  بازگویی این واژه درس بزرگی برای راهیان کوه است که بسلامت برگشتن ملاک  صعود می باشد ٬در باز خوانی کتب تاریخ استاد محمدی فر واشعار سروده شده برخی شاعران به ویژه حکیم توس ورزش کوهنوردی در ایران شاید دیرینه تر از دیگر کشورها واروپاییان باشد که در این خصوص در کتب تاریخی وشاعران بلند آوازه سخن فراوان است که ذکرسوابق ومدارک در این نوشتار مقدور نمی باشد
چو خورشید بر زد سر از تیغ کوه    
  جهان رابی افروزد فروشکوه
مرا رفت باید به البرز کوه   
  به کاری که بسیار دارد شکوه
ادامه دارد↙️https://t.me/koohnevisaneiran

✍️حرفی برای گفتن
🟢فهرمانان در خاطر می مانند
قسمت پایانی

در سال ۱۳۷۷ تیم ملی کوهنوردی ایران قله اورست را صعود کرد ودر پس وپیش آن راهیان کوه همواره صعود به قلل هشت هزار متری را از اهداف وبرنامه خود می پنداشتند که پس از سه دهه هم اکنون هیمالیا وبلندای قلل هشت هزار متری نام کوهنوردان ایران بر زبان است ٬ در سال ۱۳۸۴ بانوان ایران نیز جایگاه قله اورست را از آن خود کردند٬ این پندار و تصور اکنون در جامعه کوهنوردی غیر ممکن و از محالات نیست که در اخبار وگزارشات خبر صعود هشت هزار متری ها  پشت سر هم از راه می رسد  ٬اگر چه هم اکنون صعود به هشت هزار متری ها همانند گذشته جوانی و حلاوتی ندارد ٬اما ایستادن بر بلندای  قلل ۸ هزار متري با هر هدفي كه باشد از سختي و خطا و خطر آن چيزي نمي¬كاهد که هر ساله در شبکه ها و رسانه ها رخدادهای تلخ وشیرین آن به گوش می رسد ٬  یقینا در سوابق وکارنامه  هر رشته ورزشی  همواره اولی ها در صدر وجایگاه بلند مرتبه ای دارند که آن را جایگزینی نیست٬ صعود به ۱۴ قله هشت هزار متری وراه یابی به باشگاه های ۸  هزار متری در جهان برای کوهنوردان از رویا وآرزوهای بزرگ است ٫ که هم اکنون در جهان انگشت شمارند ومهم تر اینکه صعود به هشت هزار متری ها بدون اکسیژن از استثناعات وجایگاه ارزنده ای دارد که بظاهر هم اکنون تعداد اندکی از نامداران در جهان  این جایگاه را از آن خود کرده اند ٬بازگویی ویاد آوری کار سترگ هیلاری فقید از کشور انگلستان به این منظور است که  ایشان پس از صعود  بالاترین نشان را در کشور خود گرفت وهنوز به عنوان نماد قهرمان ملی آن  کشور در صدر مانده است٬ اما شور بختانه هیمالیانوردان ایران با تمام عرق وعلاقه وسختی های روزگار موفقیت بزرگی کسب کردند ورازهای ناگفته وخاطرات ناشنیده بلندای قلل ۸ هزار متری را به خانه های ایرانیان بردند ٬ اما این  قهرمانان بی نام و نشان براحتی به فراموش خانه روانه می شوند ٬ یقینا عظیم قیچی ساز از نادر ترین کوهنوردان ایران در سده اخیر است که در خط الراس  ۱۴ قله ۸ هزار متری خاطره ساز شد ونام او در شبکه های خبری ورسانه های جهان بر زبان آمد ٬او خیلی زود چهره ای نام آشنا و مرد افسانه ای دوران شد ولی شور بختانه  از نظرها دور است ٬ از خصوصیات ذاتی وتواضع قیچی ساز است که با داشتن برترین توانمندی در هیمالیا وچهره جهانی باشگاههای هشت هزار متری ولی در وطن خود غریب است ٬شاید از سایه روشن های فرهنگ وسنن این مرز وبوم است که نام برخی بشایستگی بر زبان ها جاری می گردد٬ اما نا باورانه زود از خاطر می روند ٫بسیاری از کوهنوردان برتر ایران پیش تر و مابعد قیچی ساز این راه پر فراز ونشیب را طی کردند وبسیاری نیز در صف ایستاده اند که یاد آوری اسامی آنان در این نوشتار مقدور نیست٬اما ذکر نام بانو حسامی فر شاید به جهاتی در این مرقومه بی مقدار خالی از لطف نباشد ٬زحمات گرانسنگ وجایگاه شایسته هیمالیانوردان ایران از آغاز تا مقطع کنونی ستودنی وبی همانند است که شاید بارها بی تفاوت از کنارشان می گذریم وآنان نیز به این قصه عادت کرده اند  در این عرصه یقینا نهادها ورسانه ها می توانند با مناظره ومصاحبه جایگاه شایسته قهرمانان ونوابغ ورزش کوهنوردی را پاس داشته و بخاطر آورند٬ یقینا چهره های تاثیر گذار وبرتر کوهنوردی در عرصه های مختلف کارنامه درخشان وبی نظیری از خود بجای گذاشته اند که از شایستگی ها وستیغ های این رشته ورزشی هستند که لازم است نهادهای ورزشی ودولتمران در حفظ جایگاه آنان اهتمام بیشتری مبذول دارند یاد آوری این نکته حایز اهمیت است که ورزش کوهنوردی در عرصه های فرهنگی ونوشتار ٬هیمالیا وسنگ نوردی ٬آموزش وتشکیلات وهمچنین بر پایی جشنواره ها ومجالس ومحافل ودیگر صحنه ها جایگاه برتر وشایسته ای دارد٬ نویسندگان بزرگ وتاثیر گذار وهمچنین دیواره نوردان بی همتا که نام این مرز بوم را در رسانه ها وشبکه های خبری به اهتزاز در آورده اند  محض فراموش خیالی وناسپاسی نیست٬ اما شایسته است باشگاها وهیت های کوهنوردی در مجالس ومحافل ودر مناسبت های  مختلف در این زمینه با دعوت از چهره های برتر کوهنوردی وفعالان این عرصه باب گفتگو ودیدار از آنان را در اولویت قرار دهند ودر حد بضاعت در این عرصه پیشگام باشند
فرجی پور لاکه اردیبهشت ۱۴۰۳
https://t.me/koohnevisaneiran

پادکست مانگ هلات منتشر کرد :  
اپیزود سی و نهم به نام "ژیلا و دلدادگی هایش" 
 "روایت زندگی یکی از نخستین بانوان مربی کوه‌نوردی دهه سی کشورمان"
  "ژیلا عربی" همسر گرانقدر زنده یاد "محسن نوری"، مربی درجه یک و مدرس نام آشنای کوه‌نوردی است که تا واپسین روزهای زندگی اش،عاشقانه و پرتوان در دنیای کوه و کوه‌نوردی گام برداشت.
داستان ما روایت زندگی مشترک یک مربی سنگنوردی و اسکی زن است با یک مربی سنگنوردی مرد.قصه ای است از دلدادگی و عشق که نقطه آغاز این پیوند در صخره های بلند و سرسخت کوهستان است،عشقی که رشته وصلش  طناب حمایت و استحکام پیوندش به کارگاه محبت و تداوم زندگی است.این دو پنجه بر سنگ های آذرین سائیدند و پاها را در لمس گیره ها و طناب صعود و حمایت های میانی سپرده و پس از صعودی جسورانه از دیواره بند یخچال، با شادی و مسرت،سفره عقد زناشویی خویش را بر پا کردند و از آن پس،همطناب و همنورد دیواره ها ،قله ها و پیست های اسکی شدند و هم پیمان عشق و زندگی، تا آتش مهر و عشق خویش را بر فراز قلل بیفروزند.

محسن نیکروش/فرشته احمدیانفر
۱۱ اردیبهشت۱۴۰۳
https://t.me/Mang_halat
https://castbox.fm/vb/697268980

T.me/koohnevisaneiran

پادکست مانگ هلات منتشر کرد :  
اپیزود سی و نهم به نام "ژیلا و دلدادگی هایش" 
 " روایت زندگی یکی از نخستین بانوان مربی کوه‌نوردی دهه سی کشورمان"
  "ژیلا عربی" همسرگرانقدر زنده یاد "محسن نوری"،  مربی درجه یک و مدرس نام آشنای کوه‌نوردی است که تا واپسین روزهای زندگی اش،عاشقانه و پرتوان در دنیای کوه و کوه‌نوردی گام برداشت.
داستان ما روایت زندگی مشترک یک مربی سنگنوردی و اسکی زن  است با یک مربی سنگنوردی مرد ،قصه ای است از دلدادگی و عشق که نقطه آغاز این پیوند در صخره های بلند و سرسخت کوهستان است ،عشقی که رشته وصلش طناب حمایت و استحکام پیوندش به کارگاه  محبت و تداوم زندگی است.این دو پنجه بر سنگ های آذرین سائیدند و پاها را در لمس گیره ها و طناب صعود و حمایت های میانی سپرده و پس از صعودی جسورانه از دیواره بندیخچال،با شادی و مسرت ،سفره عقد زناشویی خویش را بر پا کردند و از آن پس، همطناب و همنورد دیواره ها ،قله ها و پیست های اسکی شدند و هم پیمان عشق و زندگی، تا آتش مهر و عشق خویش را بر فراز قلل بیفروزند.

محسن نیکروش/فرشته احمدیانفر
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
t.me/Mang_halat
https://castbox.fm/vb/697268980

T.me/koohnevisaneiran

حرفی برای گفتن
جایگاه بلند مرتبه معلم
مقدمه
(در  دوازدهم اردیبهشت سال ۱۳۴۰  مقابل مجلس شورای ملی تعدادی از معلمان بخاطر دستمزد تحصن می کنند و در مواجه با پلیس چند نفر مجروح می شوند که شخصی بنام دکتر خانعلی معلم فلسفه شهید می شود، از آن پس رسم بر این بوده که معلمان هرساله این روز را گرامی می داشتند که این رخداد بعد از انقلاب به مناسبت شهادت استاد مطهری تا کنون  بنام روز معلم تداوم یافته است ،همچنین در عرصه تاریخ ارسطو فیلسوف یونان به عنوان معلم اول و فارابی معلم ثانی ونیز میردادماد به عنوان معلم ثالث لقب گرفته اند که در کتب تاریخی وفرهنگ لغت در این خصوص توضیحات کامل موجود است )
کار وکشاورزی ودیگر امور در روستا اولویت اول بود چنانچه کسی به کلاس درس ویا تحصیل فراخوانده می شد، از نگاه اغلب روستا نشینان نوعی هنجار شکنی وجای تعجب به همراه داشت  ،یقینا در گذشته های دورتر شاید از محالات بوده که کسی ویاشخصی از اهالی روستاها بتواند تحصیل کند ،مگر اغنیا وملاکین که توان مالی داشتند وکارها وامور آنان‌ در روستا توسط عمله ویا افراد  مزد بگیر انجام می شد واحیانا فرزندان آنان در تحصیل وحضور در کلاس درس موانع ومشکلات کمتری داشتند (البته نقل وقول روایات وکارنامه پنج دهه از عمر انسان در مقایسه با تاریخ زندگی بشر ونیاکان ذره ای بیش نیست ولی آنچه بیان می گردد یقینا در حد بضاعت  مغتنم است )
در روستا زادگاه خودم  آنچه بخاطر دارم ویا بگوش شنیده ام تعداد قلیلی از خوش نشینان که مدت چند ماهی در روستا ساکن می شدند ودر شهر منزل وماوایی نیز داشتند سواد قرآنی وبقولی به مکتب رفته بودند وتحصیلات کلاسیک نداشتند  ،به این خاطر برای روستائیان وسکنه آنجا که در اغلب فصول سال کار کشاورزی ودامداری شغل اولیه وکسب وکار بود بخصوص فرزند ذکور به عنوان نیروی کار اهمیت بسزایی داشت که در آنجا ساکن و کمک حال خانواده بودند
شاید از دهه چهل در برخی از روستا ها تعداد انگشت شماری از خانواده ها با همه مرارت ومشکلات ونیز مقابله با برخی نگرش های مقدس یکی از فرزندان ذکور را برای تحصیل روانه می کردند ،که یقینا هزینه ها وتهیه منزل استیجاری ویا سکونت در منازل اقوام در شهر از اصلی ترین موانع ومشکلاتی بوده که برای تحصیل کننده نیز بسیار دشوار وهمراه با ملاحظات بوده است ،غرض از باز گویی چنین روایات وپیشنه و احوال باب گفتگو و یاد آوری تاریخ شفاهی چند دهه پیش است که برای نسل فعلی وکسانیکه در آینده به این نسل خواهند پیوست، که بخاطر بماند نیاکان ما ونسل های گذشته چگونه روزگار می گذراندند وسیر تاریخ اجتماعی ایران وحال و روز روستا نشینان در گذشته چگونه بوده است اکنون ،اگر چه هنوز برخی مشکلات وسختی ها گریبانگیر وطاقت فرسا رایج  است ،اما مشابه چنین دشواری ها، رنج ومحنت هایی است که  گذشتگان متحمل شدند ونسل فعلی نیز به گونه ای دیگر با سختی وناملایمات دست‌وپنجه نرم می کنند که البته واقعیت های انکار ناپذیر روزگار وسرنوشت انسان است
بقول استاد زرین کوب
(تا انسان گذشته خودرا خوب نداند،آینده خوبی پیش رو نخواهد داشت  ) در اینجا توصیه این حقیر بر این است، مطالعه تاریخ وسرگذشت انسان وبه ویژه شنیدن نصایح وسخنان سالخوردگان واقوام به عنوان تاریخ شفاهی این مرزو بوم به مراتب مغتنم وجایگاه ویژه ای دارد ،که اهالی قلم وجوانان تحصیل کرده لازم است در این زمینه حوصله بخرج داده وشنیده ها را کتابت ومکتوب نمایند
یقینا برای ثبت وقایع وفرهنگ وسنن مردم ،به خصوص نزدیکان واقوام  لازم است همت بخرج داده وخاطره نویسی شود که برای چنین کاری دست غیبی در کار نیست وباید در این زمینه اهتمام بیشتری مبذول گردد
به هر حال معلمان وکارگران دو قشر موثر وپر تعداد در جامعه هستند که در شکوفایی ونقش آفرینی  کشور جایگاه شایسته ای داشته ولازم است قدردان زحمات گرانسنگ آنان باشیم فرجی پور اردیبهشت ۱۴۰۳
https://t.me/koohnevisaneiran

ساعاتی قبل خانم دکتر "افسانه حسامی فرد" ماکالو را صعود کرد .
(۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳)
این بانوی کوه‌نورد توانمند، با این صعود موفق،توانست دهمین قله را در کارنامه صعودهایش به ثبت برساند.
او در بهار امسال به قصد صعود قله شیشاپانگما عازم نپال شد، ولی برخلاف انتظار مجوز صعود از طرف دولت چین صادر نشد و بلافاصله با هماهنگی که با حامی مالیش(شرکت ویتابیوتیکس) انجام داد تصمیم گرفت صعود قله ماکالو را جایگزین برنامه قبلی کند.
قله ماکالو پنجمین قله مرتفع جهان به ارتفاع ۸۴۸۵ متر است که به دلیل شیب های زیاد و تیغه های تیز خط الراس از جمله صعودهای سخت و سنگین به شمار می رود.

این موفقیت بزرگ را به جامعه کوه‌نوردی و مردم خوب ایران تبریک می گوییم.



https://t.me/koohnevisaneiran

حرفی برای گفتن
جوانان دیروز موسپیدان امروز

پیشکسوت کوهنوردی کیست؟
کسی که سالیان متمادی به عنوان عنصر فعال با استمرار در همه  عرصه های کوهنوردی تلاش کرده وبانی تاسیس نهادهای کوهنوردی ونیز دارای تجارب سرپرستی و مربیگری بوده وهم اکنون با فرا رسیدن دوره سالخوردگی در دانش افزایی و ارتقاء این رشته ورزشی کماکان مشارکت داشته و کوتاهی واغماض نمی کند
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست 
   هر کسی نغمه خود خواند واز صحنه رود
  صحنه پیوسته بجاست
   خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

بی تردید پیشکسوتان در مواجه با فراز ونشیب روزگار خاطرات تلخ وشیرین نانوشته ای به همراه دارند ،اکنون شاید برخی از آنان گوش شنیدن پای رفتن و حوصله ای برای خواندن نداشته باشند ،درد دل وهمنشینی با آنان یقینا تسکینی است به آلام روزگار وعمر از دست رفته٬ سختی روزگار و بی مهری زمانه روح و جسم آنان را آزرده و گاه با خاطری تلخ٬ لب برهم نهاده و با سکوتی مهربانانه سخن نمی گویند، اکنون چالاکی وسبکبالی گذشته را همچون رویاهای خیالی با حسرتی ناگوار نقل و بازگو می کنند ،دیگر جوانی و طراوت گذشته باز نمی گردد ،کسوت پیری و محاسن سفید در چهره و رخساره آنان داد از سختی زمانه دارد ،اکنون  چین و چروک بر چهره و سیمای آنان نقش بسته وناگفته های آنان از گذشته و حال رنجنامه ایست ناگشوده که بر قامت آنان سنگینی می کند، دیگرگام های خسته وبی رمق برای ایستادن بر بلندای قله یاری نکرده و با سختی از دریچه لنز عینک به تماشای کوه ها می نشینند، آنان در تمام مراحل زندگی  به عملکرد گذشته می بالند و فراز و نشیب روزگار را به فال نیک می گیرند ، بی تردید عرصه  میانسالی و سالخوردگی ایام  شیرینی است  که در کنار خانواده بشادی سپری می شود ، از اینرو همراهی یاران قدیمی دلگرمی و اطمینان خاطری است به فردای بهتر
به مصداق بیت شعری از احسان طبری
زندگی زیباست ای زیبا پسند
    زنده اندیشان به زیبایی رسند
آنقدر زیباست این بی باز گشت
  کز برایش می توان از جان گذشت
با این حال باید فراز ونشیب ایام را غنیمت شمرد وبا بازگویی خاطرات گذشته واژه حزن و نا امیدی را از ذهن خود دور کرد ،بی تردید عملکرد و تجارب نسل گذشته در فراز و نشیب روزگار با بهایی سنگین بدست آمده و چراغ راه نسل بر آمده روشنی بخش است
https://t.me/koohnevisaneiran

لذا شکست وپیروزی درایام جوانی به عنوان درس وتجارب گرانسنگ باید برای قشرهای آینده بازگوگردد، برخی از چهره های نام آشنای کوهنوری  هم اکنون پا به سن گذاشته  و به دلیل نداشتن درآمد مکفی  با مرارت و سختی می زیند  و به قولی صورت خود را با سیلی سرخ می کنند، شرایط سنی و مجموعه عواملی که در روند جامعه خواسته و ناخواسته به قشر سالمند و پیشکسوت تحمیل گردیده به عنوان محدودیت های واقعی بوده و متاسفانه در فرهنگ وساختار کشور راه برون رفتی نیست، اغلب آنان به دلیل نداشتن  رفاه اجتماعی گاهی در بیان کارهای ارزشمند و سترگ خود مورد شماتت و سرزنش قرار گرفته و حتی اعضای خانواده وخویشان نیز تمایلی به شنیدن خاطرات و دیدن افتخارات آنان را ندارند، نداشتن جایگاه مناسب و بی توجهی به پیشکسوتان همواره یکی از دغدغه‌های جامعه کوهنوردی بوده که شاید ایجاد یک نهاد مستقل صنفی برای آنان بی تاثیر نباشد ،تاسیس صندوق قهرمانان با هر نیتی گام بسیار خوبی بود در جهت عضویت قهرمانان  و هیمالیانوردان ولی متاسفانه از عضویت پیشکسوتان خودداری شده وهیچگونه حمایتی از این قشر انجام نمی گیرد، از اینرو وزارت ورزش و نهادهای دولتی لازم است به وضعیت درمانی و معیشتی این قشر توجه بیشتری نمایند،درسنین پیری و سالخوردگی اغلب پیش کسوتان بدلیل ناتوانی در قوای جسمانی خواسته ونا خواسته از صحنه کوهنوری دورشده و به خانه نشینی اجباری تن می دهند یقیناآنچه در گذشته انجام گرفته اکنون مورد سرزنش وناسپاسی نیست، بلکه کرامت و حرمت پیشکسوتان به دیده منت و به گمان همگان دلتنگی ما از سختی روزگار است نه فراموشی تاریخ، لذا آنچه مانده افتخار نسل گذشته و دلنگرانی نسل حال که چگونه می توان هم صیانت گذشته را حفظ کرد و هم نیازمندی ها وتوقعات برخواسته از نسل آینده را تضمین نمود
خشرویی ونگاه مهرورزانه و احترام به کسوت آنان یقینا زنگار باقی مانده از رنج ها و محنت های تحمیلی روزگار به سالخوردگان را خواهد شست، وبا دستان به هم فشرده صاحبان فعلی و نفس های گرم نسل گذشته گره های کور را خواهد گشود، البته در سال های اخیر فدراسیون و نهادهای کوهنوردی در همین رابطه با تجلیل و همایش کارهای ارزنده و شایسته ای در جهت دلجویی و تسلی خاطر این قشر انجام داده اند که قابل تقدیر می باشد، ازاینرو شایسته است نهادها کوهنوردی حتی المکان مقدمات حضور آنان را در محافل و مجالس بشایستگی فراهم نموده وبا احترام به شخصیت وکرامت آنان که عنوان پیشکسوت گرفته اند، از این قشر فرهیخته تقدیر و دلجویی کرده تا اعتماد به نفس و شور و نشاط در روح و روان آنان تجلی یابد
ابیاتی از زنده یاد ابتهاج (سایه) تقدیم به پیشکسوتان کوهنوردی
زمانه قرعه ی نو می زند به نام شما
خوشا شما که جهان می رود به کام شما
در این هواچه نفس هاپر آتش است وخوش است
که بوی عود دل ماست در مشام شما
زمانه بدست شما می دهد زمام مراد
از آنکه هست به دست خرد زمام شما
فروغ گوهری از گنج خانه دل ماست
چراغ صبح که بر می دمد ز بام شما
لذا اغلب ما هنوز باور نداریم که در ایام خوش زندگی می توان به شایستگی ازپیش کسوتان و زحمتکشان عرصه کوه تجلیل و تمجید کرده وشادی ورضایت را درچهره و سیمای آنان مشاهد نمود،آیا براستی نمی توان در مجالس ومحافل از موسپیدان بی ادعای کوهستان  بشایستگی قدردانی کرده ٬دستان گرم آنان را فشرد، و بوسه بر پیشانی آنان زد ؟

https://t.me/koohnevisaneiran
  فرجی پور لاکه اردیبهشت ۱۴۰۳

نیاز به توالت کردن برای همه انسان ها کاریست غیرقابل اجتناب که برای اون آداب خاصی هم وجود داره.اهمیت این کار زمانی بیشتر میشه که اهل کوه‌نوردی و طبیعت گردی باشی و دغدغه محیط زیست رو هم داشته باشی.
یک شرکت تولید پوشاک کوه‌نوردی نپالی لباس مخصوصی برای هیمالیانوردان و کسانی که صعودهای زمستونی سنگین و حضور طولانی مدت در شرایط آب و هوایی سخت رو دارند طراحی و اجرا کرده که توسط متخصصان هم آزمایش شده.همون طور که در ویدئو می بینید برای این لباس از قسمت پشت زیپی تعبیه شده که به راحتی باز و بسته میشه و نیازی نیست لباس بطور کامل از تن و پا دربیاد.این رنگ و طرح هم قراره در سال ۲۰۲۵ عرضه بشه.
بخش مهم دیگه جمع آوری مدفوع در کیسه های مخصوص و انتقالش به ارتفاعات پایین تره.
"مالا" در پستش گفته: "در کیسه ادرار نکنید و اون فقط برای مدفوعه. بعد از انجام کار، هوای کیسه رو بطورکامل خارج کنید و اون رو خوب ببندید. بعد هم با دستمال دست هاتون رو تمیز کنید. کیسه رو خارج چادر بگذارید،می بینید که مدفوع مثل سنگ شده و ...
متن کامل و تصاویر بیشتر رو اینجا بخونید و ببینید:
Instagram.com/soudeghalam

✍️#فرشته_احمدیانفر
T.me/koohnevisaneiran

"ای کوهستان زیبا " ما برای نوشتن نامه‌ای گاهی حرفی برای گفتن نداریم ولی وقتی بتو میرسیم، شاهنامه‌ای می‌شویم برای با تو سرودن و در تو بودن ....


بقول نویسنده‌" ای کاش جریان زندگی و زنده‌بودن ما برعکس بود ...
از پیری به جوانی و کودکی میرسیدیم تا طعم زندگی را بیشتر و بهتر حس کنیم ...

کاش زندگی مثل توت‌های سفید تابستان همیشه شیرین بود...

کاش زندگی درختان انجیر مسیر سینه‌سرخ فرخشاد بود و لابلای برگهای سبزشان پنهان می‌شدیم ....

کاش درخت گیلاس کوهساران بود ..

ای کوهستان ما را برسان ،‌نامه‌های ما را ، آرزوهای‌ ما را ....
دستان ما را بگیر ...
ما با تو معنا می‌شویم در تو ....
بگذار تا هستیم برسیم ...

بیا و مشکل گشای آرزوهای ما باش ...
ماشاعرانِ دل آزرده خویشیم ....

پناه ما باش ...
پناه دلهای ما ...


✍ناهید امیری
📷علی قره‌ویسی


https://t.me/koohnevisaneiran

حرفی برای گفتن
تاریخ مصرف امید

واژه امید چقدر زیبا ودلنشین است٬ از اوان کودکی تا نفس بر می آید یگانه واژه ای که می توان به آن اتکا وتکیه کرد امید است
در همه پرتگاه های وسراشیبی ها لحظاتی که همه راه خود را در پیش می گیرند ،آنچه بر جای می ماند امید است  که پیش قراول گام می نهد٬
در مدخل واگن ودر کابین خلبان امید تنها گزینه ای که آرامش را به همراه دارد واژه زیبای امید است
بقول یکی از بزرگان
(امید را کاشتند سبز نشد چون با امید نکاشتند)
در همه عرصه های زندگی با هرمسلک وعقیده ای که بر انسان قالب است ،تنها ناجی بشریت در واپسین دقایقی امید است که بر جسم وجان حیات دوباره می بخشد
واژه امید در عرصه ها وصحنه های مختلف کوهنوردی در بلندای قلل ومدخل غارها همواره به عنوان ناجی نامحسوس دست گیر است ویقینا آخرین کلمه ای است که در حمایت آن خاطر آسوده می شود٬ در بسیاری از حوادث ورخدادهای تلخ وناگوار کوهستان وقتی گزارش صحنه به دور دست ها برای پزشک گزارش می شود
او پس از تجویز برخی روش های بالنی بلافاصه بر زبان جاری می کند
امید داشته باشید
بی شک بخاطر همگان  است  در آخرین دقایقی که رمقی در جسم وجان نیست وگام های خسته  با تمام توان وبضاعت برای صعود به قله جابجا می شود امید است که انسان را در چند قدمی آن بدرقه می کند ویا در ناملایمات زندگی وشرایط ناگوار کوهستان که به ظاهر به هیچ روزنه ای دستی نیست از مجرای شنوایی صدایی بگوش می رسد که پناه بر خدا٬ امید داشته باشید وتمام درهای بسته در ذهن وجان انسان گشوده و او را به صحنه مراد هدایت می کند
به تعبیر بیت شعر احسان طبری
زیبا تر از جهان امید ای دوست
در عالم وجود جهانی نیست

هر عرصه را بهار وخزانی است
در عرصه امید خزانی نیست
صد بار زهر یاس مرا می کشت
گر پاد زهر من نشدی امید

تا آن زمان که شهپر بوم مرگ
بر جایگاه من فکند  سایه

در کارزار زندگی ام بادا
از جادوی امید بسی مایه

به این خاطر شاید تنها همنورد نامحسوس وناجی صحنه های یاس وحرمان واژه وکلمه زیبای امید است که بر قامت آن تاریخ  مصرفی قید نیست
فرجی پور اردیبهشت 1403
http://T.me/koohnevisaneiran

حرفی برای گفتن
اردو یا وصله ناجور
اردو چیست؟
گروهی سپاهیان با تمام لوازم که به سویی فرستاده شوند ، لشکرگاه ، محل لشکر، محلّی که ورزشکاران یا دانش آموزان برای تمرین یا تفریح مدتی معین به آنجا می روند
فرهنگ معین
یقبنا همه راهیان کوه در فراز ونشیب کوهستان  تلاش می کنند خود را بیازمایند وسرپرستی نیز درصحنه عمل به نقاط ضعف وقوت‌ورزشکار دست می یاید ،در شرایط سخت وناپایدار کوهستان است که ظرفیت های ناشناخته اردونشینان کشف وباز نگری می شود ،حضور در اردو وآزمون یعنی مقایسه خویشتن با دیگران وطبیعت سر سخت که تا چه میزان فرد مورد نظر تاب آور وخویشتن دار است کوهنوردان بدون استثنا در همه اوقات وشرایط نامعلوم کوهستان  مهربان وکمک حال هم هستند ،آنان در کمپ زدن وکارهای گروهی وهمچنین در پخت وپز غذا همواره نسبت به دیگران سبقت می گیرنند وبرای انجام آن هیچ استخاره وشرطی قائل نیستند،اخلاق مداری واحساس مودت ،کمک کردن وهمیاری تیمی در همه اوقات ،صحنه داری ومراقبت از دیگران ،مهر ورزی وسبقت گرفتن در کارهای گروهی ودهها موارد مشابه از ویژگی های منحصر بفرد در ورزش کوهنوردی است که همانند آن در جای دیگر یافت نمی شود ،اما شرایط وموازین در اردو نشینی و برگزاری اردو ها  کمی متفاوت تراست ،فضا وبستر اردو نوعی رقابت وتنازع بقا  در شرایط سخت است
اردو یعنی آزمون کنکور به دانشگاه و هدف غایی است ،بستر اردو میدان وصحنه استعداد یابی وکشف ظرفیت های ناشناخته شرکت کنندگان  است که از قضا بر خود شخص اردو نشین  نیز پوشیده وپنهان  مانده  ودر میدان عمل است که سرپرستی با ذکاوت وتجاربی که دارد اردو نشینان شاخص را شناسایی وبر می گزیند
اغلب هیمالیانوردان شاخص در اردوها وبرنامه های آموزشی شناسایی و انتخاب شده اند که به جایگاه شایسته هشت هزار متری  وباشگاههای هشت هزارمتری جهان دست یافته اند
بنا بر این برخی روش های سخت گیرانه در اردوها بستر شانس واقبال ورزشکاران وکوهنوردانی است که ناشناخته وپس از ارزیابی وشناسایی توسط مربیان وسرپرستی گلچین شده و به نهاد های بالا دست معرفی خواهند شد لذا جای شگفتی نیست که بستر وفضای اردوها شاید سخت تر ومه الوده تر از گزینه انتخابی برای صعود است ،چون سرپرستی بر اساس تجارب پیشین‌ وشرایط ناپایدار قله مورد نظر نحوه وموازین برگزاری اردو رابه گونه ای طراحی وتصویر سازی می کند تا بن بست ها وگره های کور در صعود به قله سبب غافل گیری ورزشکار نشود
با این توصیف  درجه ومیزان سخت گیری در اردو   توسط سر‌پرستان ومربیان سبب تمرین وشناخت هر چه بیشتر برای رسیدن به هدف است که فرمول ورمز آن در دست سرپرستی ومربی است که برای پیشگیری از رخدادهای تلخ صحنه‌اردو را دشوارتر وسخت تر از برنامه پیش رو اجرا وبرگزار می کنند آنان با بکار گیری چنین روش ها ناجی جان شیرین اردو نشینان خواهند بود، لذا اگر روش های سخت گیرانه در اردوها باعث تضمین  سلامتی  ورزشکاران اعزامی در رسیدن به هدف باشد، لازم است اعمال سخت گیرانه را به فال نیک گرفت وبه به عوامل اجرایی وکادر  دست مریزاد گفت، در حقیقت موازین سخت گیرانه وروش های خشم شبانه ویا موارد مشابه در اردو صحنه سازی ومشابه سازی شرایط قله وهدف نهایی است که تضمین کننده سلامتی جسم وجان اردو نشین می باشد، به این خاطر زبان تلخ واعتراض به نحوه وشیوه برگزاری اردوها از ابتدا تا خاتمه برنامه یقینا از غفلت ها ونادانسته های اردونشینان وتعلق خاطر سرپرستان وعوامل اجرایی به سلامتی شرکت کنندگان است که شور بختانه همواره مجهول مانده است
به تعبیر بیت شعر
ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند
فرجی پور اردیبهشت ۱۴۰۳
http://T.me/koohnevisaneiran