پس از شش سال، جهان نظرات مرا تائید کرد.
@khosrovanooshiravan
روزنـامـه لـومـونـد، که هـمواره مـخالـف سیاسـت ایران و شـخص مـن بـوده اسـت در مـقالـه ای که در ضمیمه دیپلماتیک خـود بـه تـاریخ مارس ۱۹۷۹ تحت عنوان "بحران نیرو و قیمت نفت" انتشار داد، همه این استدلالها را تائید کرد.
در این مـقالـه که پـنج سـال و سـه مـاه، پـس از کنفرانـس تهـران، انـتشار یافـت هـمه ی آنـچه مـن گـفته بـودم، مـورد تـائید قـرار گـرفـته و بـر ضرورت و لـزوم فـروش نـفت بـه قیمتی عـادلانـه صـحه گـذاشـته شـده اسـت. در این مـقالـه بـه رسـوائی غیر قـابـل قـبول اتـلاف سـالیانـه ۱۲۰ میلیارد متر مکعب گـاز جـهان، که بی حـاصـل و بی مصرف سـوزانـده میشـود، اشـاره شـده و بـه صراحـت ذکر گـردیده که سـهم مـالیات و عـوارض داخـلی در قیمت نـفت در کشورهـای صنعتی بیش از قیمت خـرید آن از مملک صـادر کننده اسـت. سرانـجام نـویسنده ی مقاله، نزدیک شش سال بعد از من، بر ضرورت یک توافق جهانی بر سر قیمت نفت تاکید میکند.
در این مـقالـه دقیقا هـمه عـقاید و پیشنهادهـای مـن بـازگـو شـده، بـدون آنکه اشـاره ای بـه کنفرانـس مـطبوعـاتی کاخ سـعدآبـاد شـده بـاشـد!
در مـقابـل مـقالـه روزنـامـه لـومـونـد بـه یک مـطالـعه ی شرکت نـفت کنتینانـتال در سـال ۱۹۷۶) دایر بـر اینکه، امکان رقـابـت میان پـنج مـنبع دیگر نیرو را بـا نـفت بـوجـود خـواهـد آورد) و یک گـزارش مـوسـسه مـعروف رانـد که بـرای سـازمـان مـرکزی اطـلاعـات امـریکا تهیه شـده (دایر بـر اینکه افـزایش قیمت نـفت بـه سی دلار در هـر بشکه ذخـائـر نفتی قـابـل بهـره بـرداری آن را دوبـرابـر خـواهـد کرد) اسـتناد میکند. بـالاخـره بـاید گـفت که در مـاه اوت ۱۹۷۸ جیمز شـلزینگر وزیر نیروی وقـت ایالات متحـده، امکان رسیدن قیمت نـفت خـام را به چهل و حتی پنجاه دلار در هر بشکه مورد توجه قرار داد.
کافی اسـت بـه نـامـها و تـاریخها تـوجـه کنیم. سیاسـتی که وسـایل ارتـباط جـمعی جـهان شـش سـال پیش"خـانمـان بـرانـداز" و "تهـدید آمیز و شرم آور" میخوانـدنـد و هـمگان را بـه مـبارزه بـا آن دعـوت میکردنـد، امـروز بـه عـنوان تـنها سیاسـت مـعقول و منطقی مـورد قـبول و تـائید قـرار گـرفـته. امـا کسی که آن را پیشنهاد کرد و امـروز بـا حـسن تـدبیر و تـعقل میتـوانسـت وسـایل و مـوجـبات اجـرای آنـرا فـراهـم آورد، از صحنه سیاست جهان فعلا کنار رفته است.
#گناه_من_آن_بود_که_حق_داشتم.
تـصویب قـانـون جـدیدی پیرامـون نـفت در ایران، بـه خـشم وسـائـل ارتـباط جـمعی جـهان در بـاره کشورم و خـود مـن افـزود: طـبق این قـانـون شرکتهای نفتی خـارجی فـقط بـه عـنوان خـریدار نـفت و یا طـرف قـرارداد شرکت ملی نـفت ایران حـق داشـتند در کشور مـا عـمل کنند. میبایست در مـرحـله اول بـه شرکتهای خـارجی اجـازه اکتشاف در مـنطقه محـدود و معینی داده شـود و در صـورت حـصول نتیجه و کشف نـفت شرکت مـورد بـحث منحـل میشد و شرکت ملی نـفت ایران میبایست نـفت حـاصـل را بـه قیمت بین المللی و بـا تخفیف حداکثر ۵ %به آن بفروشد.
از این پـس شرکت ملی نـفت ایران بـه احـداث پـالایشگاهـهای نـفت در افـریقا و آسیا پـرداخـت و بـا شرکت نـفت بـریتانیا در بهـره بـرداری از نـفت و گـاز دریای شمل شریک شـد و حـق مـشارکت در اکتشاف مـنابـع نفتی گـرینلـند را بـه اتـفاق شرکتهای بـریتانیائی و آمـریکائی
و نروژی کسب نمود. هیچیک از این توفیقات برای شرکتهای بزرگ نفتی خوشایند نبود.
در سـال ۱۹۷۷ شرکت ملی نـفت ایران بـا درآمـدی مـعدل ۲۲ میلیارد دلار مـقام نخسـت را در میان پـانـصد شرکت سـودآور جـهان بـدسـت
آورد و با فاصله زیاد بر دو شرکت بزرگ اکسون و شل پیشی جست.
بـدینسان، وعـده ای که بـه مـلت خـود داده بـودم که شرکت ملی نـفت ایران را بـه صـورت بـزرگترین شرکت نفتی جـهان درآورم، جـامـه عمل بخود پوشید و تحقق یافت.
@khosrovanooshiravan
https://t.me/khosrovanooshiravan/3519
بخشهایی از
#پاسخ_به_تاریخ
به قلم شهریار ایران زمین #محمدرضا_شاه_پهلوی