⚜ #پاینده_ایران
🔻چپ ایرانی منفور مردم🔻

اگر چه خاستگاه #چپ_ایرانی از گروه همت باکو آغاز می شود و تحت عنوان #اجتماعیون_عامیون (سوسیال دموکرات) در نهضت مشروطه نقش مهم و به سزایی داشت، اما با پیروزی انقلاب اکتبر و به قدرت رسیدن بلشویک ها در روسیه، چپ ایرانی تحت تاثیر و گاه نفوذ #مارکسیسم_لنینیسم در حوزه نظریه خوانشی لنینستی و بعدها حتی استالینیستی پیدا کرد و در حوزه عمل بیش از پیش به سندیکالیسم روی آورد. رویکرد #سندیکالیستی، انقلاب و برپایی دیکتاتوری پرولتاریا را یگانه هدف خود می داند.

بنابراین، مسئله فقط این نبود که حزب توده به عنوان مهم ترین حزب مارکسیستی، سرسپردگی بی چون و چرا به اتحاد جماهیر شوروی داشت؛
حتی مسئله این نبود که چپ ها تحت عنوان انترناسیونالیسم، مبلغ نوعی بی وطنی بودند که راه را بر خیانت به میهن می گشود، بلکه مسئله این بود که سندیکالیسم انقلابی، با ایده آلیزه کردن انقلاب، راه را بر هر گونه #اصلاحات تدریجی و در چارچوب #دولت_ملی می بست، تا جایی که وقتی محمدرضا شاه تحت عنوان #انقلاب_سفید به سیاست های سوسیال دموکراتیک رو آورد، چپ ایرانی هم چنان از در مخالفت در آمد و آن گاه که سلاح به دست گرفتند، چون مردم و به ویژه کارگران را همراه خود نیافتند، به سمت #ترور و تروریسم روی آوردند.

چپ ایرانی، همچنین با سطحی نگری و نگاهی ایدئولوژیک حتی قادر نبود جامعه ایرانی و تحولات اجتماعی، اقتصادی را به درستی درک کند، فلذا بی آنکه بداند و بخواهد در #زمین_دشمن (خرده بورژوازی حامی روحانیت و مذهب) بازی می کرد تا جایی که تقی شهرام پس از انقلاب ۵۷ و در مدت اسارتش در زندان رژیم، در دست نوشته هایش ضمن تحلیل انقلاب ۵۷، به تلخی اعتراف می کند که: 
"چپ ایرانی در زمین خرده بورژوازی بازی کرده است و آب به آسیاب دشمن ریخته است."

از دیگر آفات رویکرد سندیکالیستی چپ ایرانی که متاسفانه به زیان مردم ایران تمام شد، رویکرد #اقتدارگرا و #ضددموکراتیک آن بود تا جایی که هیچ گونه نقدی را بر نمی تافت چنانکه در مشاجره قلمی بین مصطفی شعاعیان و حمید اشرف، #شعاعیان به #اشرف می گوید:
"رفیق، الآن که شما قدرت ندارید دهان ها را می بندید، فردا که به قدرت برسید، مغزها را با گلوله خاموش می کنید."
این رویکرد ضد دموکراتیک یا به تعبیر چپها سنترالیسم دقیقا در جهت عکس انقلاب مشروطه قرار داشت و راه را بر خوانش و غلبه اسلام سیاسی #ولایت_فقیه هموار کرد.

مجموعه #اتحاد_ملی_ایران
  ✍ #فرهاد
https://t.me/OmidIranAzad/127914

⚜ حکومت دینکاران و جمهوریت
https://t.me/khosrovanooshiravan/19256
از آنجا که حکومت دینکاران، از یکسو با نام #ولایت_فقیه و از سوی دیگر با عنوان #جمهوری_اسلامی ، همچون یک شتر مرغ سیاسی خود را دارای مشروعیت اسلامی و نیز قانونیت ناشی از وجود انتخابات و مشارکت مردم میداند و بدینسان حقانیت حکومت کردن فقیه و تسلط شریعت بر قوانین روزمره را چهار میخه می کند، ضرورت دارد که واقعیت آنها روشن گردد.

جوامع بشری با گذر از حقانیت قدسی از طریق اتصال به عالم غیب و حقانیت سنتی از طریق تصاحب میراث و سپس ارتباط خونی عاقبت ، با شروع عصر مدرن توانسته اند به مفهوم حقانیت قانونی برسند. و همین مفهوم است که حق حاکمیت را از آن مردم میداند و معتقد است که مردم این حق را از طریق انجام انتخابات آزاد ، به نمایندگانشان تفویض می.کنند.
از این منظر که بنگریم می بینیم که حکومت مدرن دموکراتیک در ذات خود "جمهوری مدار" (جمهور به معنای توده مردم) حتی اگر پادشاه تشریفاتی و مسئولیتی را هم بعنوان نماد وحدت ملی نگاه داشته باشد ، در این حکومت جمهوری مدار است که حق حاکمیت مردم به رسمیت شناخته میشود و آنان از طریق اعمال این حق ، برای انجام امور روزمره خود مستخدمینی را انتخاب میکنند و بخشهای مختلف حکومت را بصورت مشروط و موقت به دست آنها میسپارند و شاهی هم اگر بر تخت خود نگاهداشته شده باشد حکم یکی از همین مستخدمین را دارد و بر سر سفره مردم نشسته است.
اما جمهوری اسلامی ایران با همه ادعای جمهوری بودنش، درست بر اساس نقض کامل حق جمهور و در نتیجه‌ی شرط انتخابی بودن رهبری آن بوجود آمده است.
این نکته ای است که باید به روشنی توضیح داده شود تا معلوم گردد که چگونه جنبش غیر دینی ضد دیکتاتوری و ضد سلطنت از باب تسلط و آزادیخواه و دموکراسی طلب نسل ما از طریق شعبده بازیهای شگرف خمینی تبدیل به نهضتی اسلامی دیکتاتوری طلب ، خواستار سلطنت این بار به صورت سلطه ولی فقیه، ضد آزادی و منکر دموکراسی شد و همه متوهمین به جمهوریت خود را نیز یکی یکی در آتش بیداد خویش سوخته و از بین برد.

یعنی اگر قانونیت حاکمیت را ناشی از جمهوری مداری نظام، در شکل شرکت مستقیم مردم برای انتخاب آزاد و مستقیم رهبران مشروط و محدود بدانیم ، باید نشان دهیم که چرا حکومت اسلامی مسلط بر ایران دارای حقانیت قانونی نیست هرچند که هم نامش جمهوری است و هم فراخوان انتخابات دارد و هم میکوشد تا مردم را در شرکت هرچه وسیع تر در انتخابات تشویق کند

به عبارت دیگر، از آنجا که مردم ایران در انتخاباتی آزاد شرکت نکرده و نمایندگان خویش را مستقیما بر نمی گزینند
از آنجا که رهبر را مجلس خبرگان انتخاب می کند و نامزدهای ریاست جمهوری و مجلس را شورای نگهبان،
از آنجا که حکومت رهبر نه از لحاظ زمانی است و نه به شرایط خاصی مشروط و نیز از آنجا که اعضاء مجلس شورا دارای اختیارات نیستند و کارشان هم از جانب شورای نگهبان و هم از طریق وسیله ای به نام #حکم_حکومتی که از جانب رهبر صادر میشود حد میخورد ، حکومت اسلامی ایران دارای وجاهت قانونی نیست و به صورت یک نیروی اشغالگر غیرقانونی بر ایران فرمان می راند.
https://t.me/khosrovanooshiravan/19339
https://t.me/khosrovanooshiravan/19331

ادامه⬇️⬇️⬇️

توجه کنید که در جامعه شناسی سیاسی معنای حکومت "قانونی" و "غیر قانونی" ربطی به رعایت مفاد قانون اساسی یک کشور از جانب طرفین ماجرا ندارد و این دو مفهوم با هم یکی نیستند اتفاقا در مجموعه مفاهیم جامعه شناسی سیاسی ، شرط اول قانونیت واقعی یک حکومت مطابق بودن قانون اساسی متبوع آن با موازین حکومت مدرن دموکراتیک و سپس پایبندی مجریانش به آن موازین است.
بر این اساس است که میگویم حکومت اسلامی ایران حتی اگر همه پیش بینی های قانون اساسی اش اجرا شود نمی تواند دارای وجاهت قانونی باشد ، چرا که این قانون اساسی دقیقا برای فلج کردن نیمه ظاهرا #جمهوری_مدار حکومت تدوین شده و حقوق طبیعی مردمان را از آنان سلب کرده است.
و بر این پایه ، جای تعجب نیست که میبینیم همگام با آگاه شدن هرچه بیشتر مردم و آشکار شدن ضدیت بنیادین این حکومت با جمهوریت مداری ظاهری آن رفته رفته تاکید رهبران اش بر مشروعیت آن در برابر قانونیت اش نیز بیشتر می شود و مشروع بودن حاکمیت و رژیم بسیار بیشتر و مهمتر از قانونمداری آن است
نمونه بارز آن اینکه
خمینی #مجلس_موسسان را تبدیل به #مجلس_خبرگان نمود و پایه های گریز از جمهوریت و قانونیت و گرایش به سلطنت و مشروعیت را استوار ساخت.
و اکنون، خامنه ای نیز در سخنان خود به هنگام شرفیابی اعضاء مجلس خبرگان بر وجوب این اشرافیت خبرگان بر مردم عادی اشاره کرده و بر اهمیت نقش آنچه او آن را #خواص نامیده در ساختار حکومت اسلامی تاکید نموده است آشکار هم هست که برای بریدن از جمهوریت و قانونیت و رسیدن به سلطنت و مشروعیت باید از #عوام (معادل لفظ «دمو» در مفهوم «دموکراسی» ) برید و پای #خواص را پیش کشید.
دومین و مهمترین پرده ای که جمهوری اسلامی و امامش در برابر ما ایرانیان گشودند
به موضوع #تشخیص_مصلحت بر میگردد که یکسره از دل تفقه علماء فرقه ناجيه امامیه بیرون آمده است تا پیش از این واقعه تصور میکردیم که چیزی بالاتر از اصول دین، یعنی ایمان به توحید و نبوت و معاد نیست
اما خمینی، پس از چشیدن مزه قدرت ، که از آن با عنوان #نظام نام میبرد در تفقهات خویش به این نتیجه رسید که اگر مصلحت نظام اقتضا کند می توان توحید اللهی را هم تعطیل کرد.
این طرز فکر در ادبیات جامعه شناسی سیاسی "اپورتونیسم" خوانده می شود که به درستی به #فرصت_طلبی ترجمه شده است و امری است هم عرض عملگرائی یا پراگماتیسم و ماکیاولیسم که اگرچه میشود آن را آئین واقعی اهل سیاست دانست اما هیچکس از معلمین دین و ایمان و اخلاق انتظار اعمال آن را ندارد
جمهوری اسلامی و خمینی با مطرح کردن تشخیص مصلحت بعنوان یک پیشگزاره فقهی، نشان دادند که اساسا فقه جعفری که همان فقه جبل عاملی باشد تا چه حد به فرصت طلبی قدرت گرائی و سیاست بازی آلوده است
اما این تاکید بر فکر و کردار دینکاران امامی نباید ما را از این امر غافل کند که اساسا دینکاری با تشخیص و فرصت طلبی آمیزشی تنگاتنگ دارد و هر آن دینکاری که چنین نخواهد ناگزیر است یک سره جامه بی تقوائی را بر تن خود دریده و از مسجد کفر بیرون آید.
https://t.me/khosrovanooshiravan/19442
https://t.me/khosrovanooshiravan/19339
https://t.me/khosrovanooshiravan/19331
✍ #فرهاد