صبح شد.
یا نور.

📝

فقط یک نفر را ...


🔰 بهتر از هر کس دیگری تاریکی‌های روحم را می‌شناسم و بدون تواضع‌های کشککی و ریاکارانه می‌دانم خیلی راه دارم تا یک انسان متوسط شوم. برای همین مدام در #تمرین و تلاشم تا راهی برای بهتر کردن حال دنیای کوچک پیرامونم پیدا کنم.

🔰 چند وقتی است برای خودم نسخه «هر روز حداقل یک نفر را خوشحال کن» پیچیده‌ام. سالها تمرین می‌کردم که اگر به کسی آب نمی‌دهم، کوزه‌ای هم نشکنم، حالا این نسخه را الزامی کرده‌ام. مثل دارویی که باید بخورم. هر روز دنبال بهانه‌ای می‌گردم تا یک نفر را خوشحال کنم.

🔰 گاهی به دوستی قدیمی که مدتهاست خبری از هم نداریم زنگ می‌زنم و چقدر آدم‌ها ذوق می‌کنند که یک نفر بدون اینکه «کاری» داشته باشد حالشان را می‌پرسد، گاهی به حرف‌های کسی گوش می‌دهم که به شنیده شدن نیاز دارد، گاهی به کسی که کار خوبی کرده یا حرف درستی زده پیام می‌دهم و تحسینش می‌کنم، گاهی قدمی برمی‌دارم برای کسی که انتظارش را ندارد، گاهی...

🔰 بهتر از هر کس دیگری با تاریکی‌های روحم آشنا هستم و #اعتراف می‌کنم خودم به این کار نیاز دارم و در تمنای #حوری و جوی عسل نیستم و اینکه خدا تیک مثبت بزند جلوی اسم!
الکی منت سر خدا هم نمی‌گذارم که فتبارک‌الله چه آفریدی! خودم و خودش که نیمه تاریکم را می‌بینیم.

فکر می‌کنم همه ما محتاج و شایسته خوشحال زیستنیم. حال خودم خوب نیست، اما وقتی کاری می‌کنم که کسی حتی برای چند دقیقه خوشحال می‌شود، حس می‌کنم خودم هم حالم بهتر می‌شود. وقتی بیشتر خوشحال می‌شوم که دندانِ طمع و تمنا و توقع جبران متقابل را از بیخ می‌کشم.

🔰 پریروز سر ظهر زیر پلی در تهران، زنی میانسال را دیدم که کارش نظافت سرویس توالت عمومی است. نشسته بود روی زمین و قرآن می‌خواند. رفتم غذا گرفتم و آمدم پیشش و گفتم جسارت نیست اگر من این غذا را به شما بدهم؟ غافلگیر شد، ماسک داشت ولی چشمها و پیشانی‌اش خندید، تشکر کرد و گرفت. رفتم و پشت سرم دعاهایش با صدای لاستیک ماشین‌ها قاطی شد و خوشحال بودم که خودم هم پشت ماسک قایم شده‌ام.

🔰 نوشتم شاید یک نفر دیگر هم بپسندد و انجامش بدهد. اینکه خودش را موظف کند «هر روز حداقل یک نفر را خوشحال کن». شاید وسط این روزگار ناخوب، باعث شود شب یک نفر کمی خوشحال‌تر بخوابد.

❌ هیچکس آنقدر فقیر نیست که نتواند به یک نفر دیگر کمک کند. کمک فقط #پول نیست. خیلی از ما خوشحال زندگی کردن را فراموش کرده‌ایم اما ماشالله متخصصیم در بد کردن حال هم! گاهی خوشحال کردن دیگری را #تمرین_کنیم شاید خوشمان آمد!

👤  احسان محمدی
@Khorshid_Nevesht

خیابان ها  وارونه
  در چشم هایم می دوند
و آسمان
در دست های تو
       جا خوش کرده است
فرصت ها را
     فاصله ها
       از دست هایم  دزدیدند
و هزار دیوار نامردی
    بین من و تو
               اتفاق افتاد

تو ابر ها را
       قدم می زنی
من چشم هایم را
         به آسمان می بخشم
خورشید
     با نفس های تو گرم می شود
و ماه
همان میوه ی نوبرانه ای است
که از گونه های سرخ تو
شب را روشن می کند
و تو
آنرا چون فانوس
در پیراهنت پنهان داشته ای
تا من
    راه خانه ام را
در چشم های تو
            پیدا  کنم.

          علی پورحسن
@khorshid_Nevesht

خودت
از همه بیشتر
لایق جمله های مثبتی
خودت
از همه بیشتر
قشنگ تری😊
@Khorshid_Nevesht

خودت رو بپذیر، خودت رو دوست داشته باش و به حرکت رو به جلو ادامه بده.
اگر می خوای پرواز کنی،
باید از چیزی که تو رو سنگین می کنه، دست بکشی.

@khorshid_Nevesht

به وقت اندیشه
@Khorshid_Nevesht

یکی از نشانه های عشق حقیقی آن است که به تو عشق بورزند بدون اینکه شایستگی اش را داشته باشی.
اگر زنی به من بگوید عاشق توام چون روشنفکری، محترم هستی، برایم هدیه می خری و ظرف ها را هم خوب می شویی، مرا ناامید کرده. چنین عشقی بیشتر عملی خودپسندانه به نظر می رسد.
چقدر دلپذیر است که بشنوی من دیوانه توام، هرچند که روشنفکر و... نباشی.

#ميلان_كوندرا
📚 آهستگی
@Khorshid_Nevesht

فلک همیشه به کام یکی نمی‌گردد،
که آسیای طبیعت ، به نوبت است ای دوست...

#شهریار

ما برای یادگیری به دنیا آمده‌ایم و جهان، معلم ماست. وقتی در درسی مردود می‌شویم باید دوباره ثبت نام کنیم... و دوباره! ... تا درس امروز را نیاموزیم به کلاس بالاتر نمی‌رویم.

اگر در حال تجربه درسی تکراری هستيد، مشکل در درون شماست! اگر با هر مرد يا زنی آشنا می‌شويد خصوصیت مشخص و تکراری دارد يا اتفاق‌های مشابه می‌افتد؛ مشکل را درون خود جستجو کنيد! تا شما تغيير نکنيد، سر همين کلاس هستيد!

#اندرو_متيوس

@Khorshid_Nevesht

بخند ممنوع من
که با هر بوسه، هزار تازیانه می نویسند
فرشتگان شانه ها
که هیچ دستی آن ها را لمس نکرده است
فرشتگان حسود
همه چیز را خواهند نوشت

بادهای شوم خبرهای بدی می آورند
بخند
بسیار بخند
باید برای زمستان ذخیره کافی داشته باشم

من تمام شده ام
در ده سالگی تمام شده ام
و این قصه باید تا سی و چند سال دیگر طول بکشد
و تنها خنجر تو مرا به عمیق کودکی می برد

ای پرنده کوچک
بر بام سرد من بنشین
هرچند آفتاب همسایه گرم تر است
و آن ها که غذاهای خوب می خورند مدفوع تمیزتری دارند
به تاریکی عادت کن
خورشید دوزخ است که چشم هایت را می زند
و انسان
پرنده ناگریزی است
که باید چهل و هفت سال زندگی کند

#الیاس_علوی
@Khorshid_Nevesht