‌
می روم...اما نمی پرسم زخویش

ره کجا...؟منزل کجا...؟مقصود چیست؟

بوسه می بخشم ولی خود غافلم

کاین دل دیوانه را معبود کیست

#فروغ_فرخزاد

من آن شمعم که با سوز دل خویش
فروزان می‌کنم ویرانه‌ای را

اگر خواهم که خاموشی گزینم
پریشان می‌کنم کاشانه‌ای را

#فروغ_فرخزاد

بعد من با ياد من بيگانه اي،
در بر آينه مي ماند به جاي،
تار مويي...
نقش دستي...
شانه اي....



#فروغ_فرخزاد

به لب هایم مزن قفل خموشی
که در دل قصه ای ناگفته دارم

ز پایم باز کن بند گران را
کزین سودا دلی آشفته دارم

منم آن مرغ ، آن مرغی که دیریست
به سر اندیشه ی پرواز دارم

سرودم ناله شد در سینه ی تنگ
به حسرت ها سر آمد روزگارم

#فروغ_فرخزاد
F

دل را چنان به مهرِ تو بستم
که بعد از این دیگر
هوای دلبرِ دیگر نمیکنم


#فروغ_فرخزاد

سایه تو ام بهر کجا روی
سر نهاده ام به زیر پای تو

چون تو در جهان نجسته ام هنوز
تا که برگزینمش به جای تو

شادی و غم منی به حیرتم
خواهم از تو ... در تو آورم پناه

#فروغ_فرخزاد

همزبانی
نیست ؛ تا برگویمش
راز این اندوه وحشتبار خویش...



#فروغ_فرخزاد

میروم خسته و افسرده و زارسوی منزلگه ویرانه ی خویش
به خدا می برم از شهر شمادل شوریده و دیوانه‌ی خویش

#فروغ_فرخزاد