فرهنگ خاوری ها

به نام خدا

باران زیبای بهاری، نرم نرمک، ازآسمان( موقتآ صاف وپاک) مشهد، بر آسفالتهای خیابان و برسر رهگذرانِ باران دوست وعاشق بهار میریخت.
مردم شهر، شادوسرخوش، به خانه های اقوام وبزرگترهای قوم میرفتند. برای دیدو بازدید نوروز وتبریک حضور بهار.
کودکان با لباسهای نو وکفشهای هنوز پا نخورده، بااشتیاق کودکانه، پیشاپیش خانواده، می دویدند و بیتاب، برای گرفتن عیدی، از لای قرآنها وداخل جیب ها بودند.
خودرویی پرشیا، نوک مدادی، از زیر گذر حرم، بالا آمد، پشت سر پِرشیا، خودرویی چهارصدوپنج، نقره ای، باشیشه هایی دودی،آهسته وآرام می آمد.
هردوخودرو خیابان طبرسی را در پیش گرفتند.
آفتاب صبح گاهی، گاهی می تابیدو گاهی نمی تابید،باران خوش عطر بهاری، گاهی می باریدوگاهی نمی بارید.
هنوز بیست متری به چهارراه مقدم(میدان شهیدگمنام) مانده بود، چراغ راهنمایی که تازه قرمزشده بود، ناگهان سر پنج ثانیه سبز شد وماشینها بدون معطلی از چراغ و آن چهارراه همیشه شلوغ گذشتند.
سرمستی بهار،با بوی نمِ سبزه ها درهم آمیخته بود ونوید بهاری باطراوت میداد.
خودروی پرشیا از زیر پل هوایی که مخصوص عبور قطار بود،گذشت. چهارصدوپنج در تعقیب اوبود.
آنها به چهارراه سیلو رسیدندو پیچیدند،بلوار مجلسی، پمپ بنزین را ردکردند،باز به چراغ دیگری رسیدند، چراغ در اندک ثانیه ای سبزشد، سرنشین عقبِ، چهارصدوپنج گفت"
...بگید تو کار مردم، خِلل وارد نکنن، لازم نیست چراغهارو سبزکنین...
مردی که کنار راننده، درصندلی جلو نشسته بود،سرفرود آوردو گفت"
...چشم آقا...
موج بیسیمش را چرخاندو روی موج راهنمایی رانندگی، ثابت کرد ودستوراتی داد.
راننده هر دو خودرو آدرس را بلد بودند.آنها از بلوار و میدان ابوریحان، پیچیدند سمت راست، به خیابان شهید علیمردانی ( بیست متری طلاب) تقریبآ به انتهای خیابان رسیده بودند، پیچیدند سمتِ چپ وجلوی خانه ای متوقف شدند.
ازهر ماشین یکی پیاده شدندو زنگ خانه را به صدا در آوردند.
مادر به شنیدن صدای زنگ، دلهره به جانش افتاد، حس کرد این صدای زنگ، بازنگهای دیگر فرق دارد.
سمت آیفون رفت وگوشی را برداشت وگفت"
...کیه؟
یکی از مردها گفت"
...سلامآ علیکم، از برنامه روایت فتح مزاحم میشیم، برای ساخت مستندی از شهدای شما...
مادر زوایای اتاق را براندازکرد وقتی از مرتب بودن، خانه مطمئن شد،نوه اش را که در طبقه بالا بود،برای باز کردنِ در فرستاد.
سرنشینان هردو خودرو، پیاده شدندو با ندای( یاالله،یاالله) مرسومِ همه ایرانی ها، اذن دخول خواستند.
داماد خانواده که برای پیشواز به حیاط رفته بود، با صدای بفرمائید،
اجازه ورود داد و میهمانان پا به حیاط گذاشتند.
اهل منزل، از شدت شعف و خوشحالی زبانشان بند آمده بود و اشک می ریختند.
میهمانان، پس از دقایقی صحبت و لبخند، با میزبانان و دیدن عکسهای سه شهیدِ آن خانواده،عزم رفتن کردند.
هنگام رفتن،بزرگتر آنها با مهربانی به مادر شهیدان گفت"
....شما مادر سه شهید هستید و احترام زیادی دارید، فرزند شما، حسن علیمردانی، پاسدار نمونه انقلاب بودند...

دفعه اول بود که مقام معظم رهبری، سرزده به دیدار، بازماندگانِ شهیدان، حسن، عباس و غلامحسین علیمردانی میرفتند، اما دفعه آخر نبود....

صفحه ای از رمانِ درحال نگارش

( تنگه علیمردانی )

داستان زندگی،مجاهدت وشهادت
سردار بزرگ ایران زمین، سردارشهید
حسن علیمردانی
به قلم محسن رحیم دل

628 views05:27