Prove yourself,
to yourself,
not others.
خودتو ثابت کن؛
به خودت،
نه دیگران.
@khatemoshaver

سخت است
شنیدن " وقت ندارم " از کسی که
همیشه بیشترین وقتت را برای او گذاشتی!
منتظر ماندن و ماندن و ماندن برای حرف زدن با کسی که هیچوقت منتظرش نمی گذاشتی ...
و دردناک اینکه " نخواستنت " را کسی با زبان بی زبانی بگوید که نامش همیشگیست در قلبت...

👤محمد کریم درودگر
@khatemoshaver

آنچه که از پول هم قدرتمندتر است داشتن سواد در این زمینه است. پول می‌آید و می‌رود، اما اگر شما در زمینه‌ی پول آموزش دیده باشید و بدانید عملکرد آن چگونه است، می‌توانید بر آن مدیریت کنید و برای خودتان ثروت جمع کنید.

👈 #رابرت_کیوساکی

عوامل ايجاد تشويش و ناآرامی

یکی از دلایل تشویش و ناآرامی بزرگسالان وجود انبوهی از کارهای ناتمام است.
تحقیقات متعددی نشان می‌دهد تمام کردن کارهای نیمه تمام ، موجب احساس نشاط و آرامش روانی می شود
بنابراین سعی کنید قبل از شروع فعالیت های جدید ، با برنامه‌ریزی و مدیریت زمان کارهای نصفه و نیمه گذشته را به اتمام برسانید
@khatemoshaver

با گفتن جمله "قسمت نبود" خودمونو توجیه نکنیم!

هر وقت اوضاع اونطوری که توقع داریم پیش نمیره یا اتفاق ها اونجوری که دلمون میخواد نمیفته سریع میگیم خب قسمت نبود ... اصلا "قسمت نبود" یعنی چی؟
نه! بیخودی خودمونو آروم نکنیم ... از زندگیمون ناراضی هستیم؛ آخرشم میگیم قسمت نبود!
خب چی قسمت نبود؟!! "قسمت" این نیست که دست روی دست بذاریم و اتفاقای ناخوشایند برامون رخ بده و تهش هم بگیم خب نشد!

ما روی ناتوانی هامون برچسب "قسمت نشد" میزنیم...! اون معلولی که رفت پارالمپیک مدال گرفت هم میتونست بشینه توو خونه بگه قسمت نبود ...! اما تلاش کرد و مدال "قسمتش" شد ... برای هدفمون بجنگیم اونوقت میتونیم هر چی که دلمون خواست رو بدست بیاریم؛ اونوقت میبینیم که قسمت شد تمام اون چیزایی که قبلا قسمت نمیشد...
@khatemoshaver

ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﻠﻮﯼ ﻏﺬﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ، ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﻏﺶ ﺭﺍ
ﻣﯽﮔﺬﺍﺷﺖ ﺁﺧﺮ ﮐﺎﺭ!
ﻣﯽﮔﻔﺖ: ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﺧﻮﺷﻤﺰﮔﯽﺍﺵ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺯﯾﺮ ﺯﺑﺎﻧﻢ...
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻢ ﭘﻠﻮ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ، ﺳﯿﺮ ﻣﯽﺷﺪ، ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﻍ ﻏﺬﺍ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ﮔﻮﺷﻪﯼ ﺑﺸﻘﺎﺑﺶ!
ﻧﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺁﻥ ﭘﻠﻮ ﻟﺬﺕ ﻣﯽﺑﺮﺩ، ﻧﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯿﻠﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﻏﺶ...

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﻮﺭﯼ ﺍﺳﺖ..?
ﮔﺎﻫﯽ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻧﺎﺟﻮﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎﯼ ﺧﻮﺑﺶ ﺭﺍ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﯾﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻌﺪ!
ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﺩ..

ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﺭﺍ ﺑﻠﺪ ﺑﺎﺷﯿﻢ!
ﻫﻤﻪﯼ ﺧﻮﺷﯽﻫﺎ ﺭﺍ ﺣﻮﺍﻟﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺩﺍﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮﻡ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺍﺳﺖ

ﯾﮏ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻣﯽﺁﯾﯿﻢ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﭘُﻠﻮی ﺧﺎﻟﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩﺍﯾﻢ ﻭ ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﻍ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ، ﺩﺳﺖ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﮔﻮﺷﻪﯼ ﺑﺸﻘﺎﺏ...!

@khatemoshaver

*
از «بهترین» بودن بپرهیزید

*اگرچه همه ما حق داریم به بهترین نحو زندگی کرده و رویاهای مان را محقق کنیم، اما فشاری که به خود وارد می‌کنیم تا «خاص» باشیم و توانایی‌ها و مهارت‌های مان را به بهترین شیوه ارائه دهیم، باعث می‌شود از داشتن زندگی شاد محروم شویم.

*تحقیقات نشان می دهد بسیاری از افرادی که به نظر ما در بهترین موقعیت‌ها هستند، در واقع سطح بالایی از استرس و اضطراب را تحمل می‌کنند، آنها بیش از مردم معمولی در خطر مرگ در سنین پایین تر هستند و با کوچک‌ترین نشانی از عدم موفقیت، دچار تنش‌های شدید عصبی می‌شوند.

*برای اینکه از چنین وضعیتی جلوگیری کنید از خود بپرسید چگونه می‌توانم تجربیات و توانایی‌هایم را برای تحقق اهدافم به کار بگیرم که هم به رویاهایم دست یابم و هم شاد و سلامت زندگی کنم؟ پاسخ ساده است اما اجرای آن ساده نیست.

*ما در جهانی پر رقابت زندگی می‌کنیم که جاه‌طلبی حتی از کودکی تشویق و ترغیب می‌شود. مساله‌ای که به راحتی می‌تواند کودکان را به سمت فشارهای عصبی، ناراحتی‌ها و بیماری‌ها سوق دهد. مطالعات نشان می دهد 70درصد جوانانی که دست به خودکشی زده‌اند، در خانواده‌هایی بزرگ شده‌اند که فضای رقابتی و «ویژه» بودن فرزندان مورد تاکید والدین بوده، بنابراین شاید زمان آن باشد که در افکار و اندیشه‌های مان بازنگری کنیم.

*موفقیت البته خوب است اما هر چیز بهایی دارد و دستیابی به موفقیت اگر به قیمت سلامت جسم و روانمان و از دست دادن شادکامی و نشاط در زندگی باشد، مطلوب و ماندگار نخواهد بود.

@khatemoshaver

زندگى ١٠٪‏ اون چيزيه كه برات اتفاق ميفته
و ٩٠٪‏ اون جوريه كه تو به اتفاقات واكنش نشون میدی.


@khatemoshaver

*
"جراتمندي" به معنی پرخاش نیست!

مهارتی بسیار مهم که همه ما به آن نیاز داریم، مهارت جراتمندی است. این مهارت حدفاصل بین منفعل بودن و پرخاشگر بودن افراد است و همه انسان‌ها همیشه در روابط خانوادگی و بین‌فردی خود نیاز به این مهارت دارند.

بعضی‌ها وقتی انتظارشان برآورده نشده و پاسخ منفی می‌شنوند، خودخوری می‌کنند اما هیچ نمی‌گویند و به دلایل مختلف (ترس از ابراز عقیده و به خطر افتادن منافع و...) معتقدند که «صلاح نیست مخالفت کنم!» یا ممکن است رفتار منفعلانه‌ای بروز دهند. این افراد به نوعی ممکن است درون‌گرا باشند.
آنها به شدت مستعد اضطراب و دلهره هستند چرا که هیچ‌وقت حرف‌شان را بیان نمی‌کنند.

در حقیقت گروه منفعل کسانی هستند که احترام دیگران را نگه می‌دارند اما احترام خود را نگه نمی‌دارند.
عده دیگر هم هستند که گاهی حرف دلشان را می‌گویند اما با پرخاشگری و تندخویی!
یعنی طرف مقابل را کاملا تحت تاثیر، تهدید و تخریب قرار می‌دهند. این افراد احترام طرف مقابل را به هیچ‌وجه نگه نمی‌دارند.

گروه سوم، رفتاری مابین دو گروه اول دارند: یعنی عقیده‌شان را ابراز می‌کنند اما با رعایت احترام و ادب.
این اتفاق به شرطی می‌افتد که فرد تکنیک‌های مختلفی را بداند. مثلا بلد باشد با دیگران همدلی کند، طرف مقابل را درک کند اما در نهایت حرف خود را با جراتمندی بیان کند.
@khatemoshaver

مشکل از جایی شروع شد که یک مشت آدمِ اشتباه، با هم به زیرِ سقف هایی رفتند که قرار بود میزبانِ آدم های درست باشد! دو نفرهایی باهم جفت شدند که هرکدام یا دلشان جایِ دیگری بود یا دنیاهایشان با هم فرق داشت... دو نفری که حتی سرِسوزنی یکدیگر را نمی فهمیدند!
مشکل از جایی شروع شد که اکثرِ دو نفرهای جهان، هم خانه شدند اما همدل نشدند؛ فارغ شدند اما عاشق نشدند...!
و مشکلِ اصلی درست همانجایی شروع شد که همان دونفرهایِ اشتباهی، سه نفر شدند...!

✍نرگس صرافیان
@khatemoahaver

#اسکاول_شین میگه : هر وضعیت نا هماهنگ، نشانه ی ناهماهنگی در درون انسان هست.
وقتی میبینی در زندگی با چراغ سبز ها مواجه نمیشی، همش تو میخوری به چراغ قرمز، شاید تو برای هر کدوم از اون چراغ قرمز ها یه توجیهی داشته باشی اما حقیقیت اینه که ما یک دنیای درونی داریم که این دنیای درونی، دنیای بیرونی مارو داره رقم میزنه.

@khatemoshaver

تمام قد می ایستم ؛
به حرمتِ باورهای جسورانه ای که داشته ام و اهداف روشنی که در هزارتوی ذهنم انباشته ام .
با تمام توانم به پیش می روم؛
زمین می خورم و دوباره می ایستم، زخمی می شوم و ادامه می دهم .
اگرچه چراغی نیست ، راهی نیست، پناهی نیست، من آرامم به اینکه سختی ها همیشه مرا قوی تر می کنند .
من آدمِ تسلیم نشدنم، آدمِ کم نیاوردن، ایستادن، فتح کردن ...
وَ همین روزها به مقصد می‌رسم،
وَ همین روزها خودم را برای ایستادگی های مدام، بغل می گیرم و در آغوشِ فراغتی عمیق ؛ نفسی تازه می کنم ، خستگی می تکانم ؛ وَ در امنیتِ هیچ مقصدی متوقف نمی شوم ! من زنده ام به عبور و استمرار و رسیدن ،
زنده ام به کشف کردن ..
به مقصد می رسم اما توقف نخواهم کرد ،
اما ادامه خواهم داد ،
برای من هیچ مقصدی پایانِ راه نیست ..

📘 بدون بال پرواز کن
@khatemoshaver

دليل تمام استرس،
اضطراب و افسردگى هایمان
اين است كه؛

وجود خودمان را
ناديده ميگيريم
و براى راضی كردن
ديگران زندگى ميكنيم .

@khatemoshaver

You don't always have to tell someone you love them, you just have to give them no reason to doubt it
همیشه لازم ‌نیست به کسی بگی دوستش داری همین که هیچ دلیلی برای شک کردن بهش ندی کافیه
@khatemoshaver

نگاه مکعبی یا شش‌جهتی یک اصطلاح است، یعنی انسان هر عملی را که می‌خواهد انجام دهد، از چند جهت نگاه کند.

انسان‌ها معمولا از یک جهت که ابتدا به ذهن‌شان می‌رسد کاری را انجام می‌دهند یا نمی‌دهند. اما در نگاه مکعبی سعی می‌کنیم از چند زاویه‌ی دیگر هم به قضیه نگاه کنیم.
مثلا دوست داریم فلان چیز را به دوستمان بگوییم، نگاه مکعبی می‌گوید:
اثراتش را هم بررسی کن. اگر بگویی، اثرات و عواقبشش چه چیزیست؟ شاد می‌کند یا ناراحت؟
یا مثلا رفتار شخصی ناراحتمان می‌کند. در ذهنمان اول می‌گوییم: قطع رابطه یا برخورد؟ نگاه مکعبی می‌گوید:
عجله نکن، شاید فلان مشکل را داشته که با تو بد برخورد کرده است. شاید حواسش نبوده. شاید فشار کارش زیاد است.

💎 نگاه مکعبی نیاز به "مکث قبل از عمل" دارد. سخت است، ولی نهایتا کارهایمان در شبانه‌روز پخته‌تر می‌شود، احتمال اشتباه پایین می‌آید و موفق‌تر می‌شویم.
@khatemoshaver

اگر ما دردهایِ درونِ آدم ها را می دانستیم و حالشان را می فهمیدیم ؛ بیشتر درکشان می کردیم و کمتر آزارشان می دادیم ، کمتر از دستشان کفری می شدیم و کمتر قضاوتشان می کردیم .
گاهی آدم ها آنقدر خسته و زخمی و بریده اند که نمی توانند آرامش و تمرکزِ لازم را برای حفظ روابطشان داشته باشند ، حرف هایشان ، تیز و برّنده می شود و رفتارهایشان آزاردهنده ، اما واقعا قصد و نیتِ بدی ندارند .
آدم ها را درک کنیم ! این بزرگترین کمکی ست که از هرکسی برایِ خوب کردنِ حالِ دیگران بر می آید .
به گفتار و رفتارهایِ آنیِ شان برچسب نزنیم !
آدم های امروز ، همین اند ! دردهایشان را انکار می کنند تا قوی به نظر برسند و روی پای خودشان ایستاده باشند .
اما روزی کم می آورند و در نهایتِ خستگی ، زیرِ آوارِ دردها و مشکلات و حرف هایِ ناگفته شان لِه می شوند ... و شما نمی دانید که در آن لحظه با یک روحِ خسته و متلاشی طرفید ! و نمی دانید چه سخت است لبخند زدن ، در نهایتِ ویرانی ...
به جای جبهه گیری و قضاوت ، درکشان کنید
کمی که بگذرد ؛ خودشان فاصله ها را کم می کنند و دوباره می خندند ،
وقتی که زخم هایشان را ترمیم کرده اند و درد هایشان را خوب ،
وقتی که با مشکلات و نداشته هایشان کنار آمده اند ...
@khatemoshaver

Learn to say «No»
without explaining yourself

ياد بگير بدونِ اينكه مجبور به توضيح و توجيه باشى بگى «نه»!
@khatemoshaver

شما به آن چیزی می‌رسید که به آن باور دارید. جایگاهی که امروز دارید، ریشه در باوری دارد که داشته‌اید...

اپرا وینفری

@khatemoshaver