منتظران:
در سحر چشم که گریان بشود خوبتر است
سائلت پاره گریبان بشود خوبتر است
روسیاهی که به همراهی خوبان برود
بر در کهف نگهبان بشود خوبتر است
ابر رحمت توئی و از همه من تشنه ترم
تشنه گر خرج بیابان بشود خوبتر است
اندکی نیز مرا هم بنشان پیش خودت
میزبان همدم مهمان بشود خوبتر است
به طبیبان دگر نسخه ی ما را مسپار
درد با دست تو درمان بشود خوبتر است
تا درستم نکنی دست از این در نکشم
این گدا دست به دامان بشود خوبتر است
بعد هر معصیت از خوف به هم میریزم
عبد اگر زود پیشمان بشود خوبتر است
آنقدر سینه زنم تا که نجاتم بدهی
آتش اینگونه گلستان بشود خوبتر است
گر بنا هست کسی واسطه ی ما بشود
ضامنم شاه خراسان بشود خوبتر است
اشک خوب است که با مرثیه آغشته شود
فیض وقتی که دو چندان بشود خوبتر است
دوست دارم دم افطار کمی تشنه شوم
نوکـر شاه که عطشان بشود خوبتر است
نام ارباب خودش مظهر اسماء خداست
ذکر العفو #حسین_جان بشود خوبتر است
#نـوكــر_نـوشـت:
#حـسیـن_جانـم💔
از فراق #کـربـلا پیوسته دارم زمزمه
ترسم این هجران دهد آخر به عمرم خاتمه
#صلی_الله_علیک_ياسيدناالمظلوم_يااباعبدالله_الحسين
سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير، روزتون معطر بنام #اباعبدالله
#به_یاد_شهید_مدافع_حرم_محمد_مسرور
#اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم
🩸🩸فزتُ و ربّ الکعبة🩸🩸
علي دانم چرا فزت و رب‌الكعبه را گفتي
علي دانم چرا در سفره عقدت كه يك سجاده بودي در دل محراب،
براي وصل معشوقت، به سان عاشقان لبيك را گفتي
چرا كه زين قفس راحت شدي
پر را گشودي، سوي حق پرواز كردي، وه عجب خوش نغمه را گفتي
چرا كه بعد پيغمبر و بعد از همسرت زهرا
يكي محرم نمي‌ديدي كه راز دل به او گفتي
وليكن نيمه‌شب، ره در بيابان مي‌نمودي، سر ميان چاه مي‌كردي
و راز دل به آب چاه مي‌گفتي
علي راحت شدي
علي راحت شدي از قاسطين، از مارقين، از ناكثين
همان‌ها كه به صفين، در دلت خون‌ها بكردند، در صف ميدان
همان‌ها كه به محض ديدن قرآن، به روي نيزه ى دشمن
سلاح خود، به زير آورده و اعلام بنمودند: «آتش بس»
و تو فرمانده ى لشكر و تو آواي پيغمبر
به آنها بانگ در دادي كه اي مردم، منم قرآن و اين قرآن كه بيني بر سر نيزه، فريب است و رياكاري
اگر امروز اين قرآن صامت را به زير اندر نيندازيم
به فردا روز، رأس سبط پيغمبر، حسين من، به روي نيزه خواهد رفت
ولي افسوس آن كج‌فهم‌ها، آن بي‌شعوران
بر سرت فريادها كردند كه ما و جنگ با قرآن!؟
علي راحت شدي
علي راحت شدي از آن دني مردم، شقي مردم
همان‌ها كه به نام ياري اسلام به منبرها همي رفته، به تو دشنام مي‌دادند
و مي‌گفتند: «كه اي مردم، علي در خط رهبر نيست، علي يار پيمبر نيست!»
عجب، هيهات
عجب، هيهات
علي داماد پيغمبر
علي اول مسلماني كه بيعت كرد با رهبر
علي آن ناطق اسلام در منبر
علي جاي پيامبر خفته در بستر
قضاوت بهترين داور، شجاعت بهترين افسر
چنين شخصيتي را آن جنايت پيشگان
اول معاويه، سپس آن پير مكار عمرو عاص و هم مغيره، ابن اخنس
به نام ياري اسلام
به منبرها همي رفته به او دشنام مي‌دادند
و مي‌گفتند: «كه اي مردم، علي در خط رهبر نيست، علي عشق حكومت دارد و يار پيمبر نيست!»
عجب، هيهات
عجب، هيهات
علي آن‌كه حكومت بهر او، از عطسه ى بز، پست‌تر بود و دني‌تر
علي آن‌كه حكومت را بسان وصله‌اي بر گيوه مي‌دانست، بل كمتر
او عشق حكومت داشت؟
او يار پيمبر نيست؟
علي راحت شدي
علي راحت شدي از خون دل خوردن
علي راحت شدي از شقشقيه گفتن و در چشم خار و استخوان در حلق و در بين هزاران مسلم و در خانه تك ماندن
علي ديگر به صفين‌ها به قرآن بر سر نيزه، از آمريكا و اقمارش نخواهيم خورد فريب ديگر
علي بنگر كه ديگر ما مطيعيم امر رهبر را
علي ما بار ديگر در اُحد، آن تنگه را خالي نخواهيم كرد
علي ما گول حكم عمروعاص و اشعري ديگر نخواهيم خورد
علي ما آن يكي شورا سقيفه را، ز فكر هرگز نخواهيم برد
علي ما شيعيانت
به ياد ناله‌ها‌يت در دل شب‌ها
به ياد روي نيلي و كبود همسرت زهرا
به ياد جسم خونين حسينت روز عاشورا
به زير بار ذلت ، تن نخواهيم داد
در سحر چشم که گریان بشود خوبتر است
سائلت پاره گریبان بشود خوبتر است
روسیاهی که به همراهی خوبان برود
بر در کهف نگهبان بشود خوبتر است
ابر رحمت توئی و از همه من تشنه ترم
تشنه گر خرج بیابان بشود خوبتر است
اندکی نیز مرا هم بنشان پیش خودت
میزبان همدم مهمان بشود خوبتر است
به طبیبان دگر نسخه ی ما را مسپار
درد با دست تو درمان بشود خوبتر است
تا درستم نکنی دست از این در نکشم
این گدا دست به دامان بشود خوبتر است
بعد هر معصیت از خوف به هم میریزم
عبد اگر زود پیشمان بشود خوبتر است
آنقدر سینه زنم تا که نجاتم بدهی
آتش اینگونه گلستان بشود خوبتر است
گر بنا هست کسی واسطه ی ما بشود
ضامنم شاه خراسان بشود خوبتر است
اشک خوب است که با مرثیه آغشته شود
فیض وقتی که دو چندان بشود خوبتر است
دوست دارم دم افطار کمی تشنه شوم
نوکـر شاه که عطشان بشود خوبتر است
نام ارباب خودش مظهر اسماء خداست
ذکر العفو #حسین_جان بشود خوبتر است
#نـوكــر_نـوشـت:
#حـسیـن_جانـم💔
از فراق #کـربـلا پیوسته دارم زمزمه
ترسم این هجران دهد آخر به عمرم خاتمه
#صلی_الله_علیک_ياسيدناالمظلوم_يااباعبدالله_الحسين
سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير، روزتون معطر بنام #اباعبدالله
#به_یاد_شهید_مدافع_حرم_محمد_مسرور
#اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم
🩸🩸فزتُ و ربّ الکعبة🩸🩸
علي دانم چرا فزت و رب‌الكعبه را گفتي
علي دانم چرا در سفره عقدت كه يك سجاده بودي در دل محراب،
براي وصل معشوقت، به سان عاشقان لبيك را گفتي
چرا كه زين قفس راحت شدي
پر را گشودي، سوي حق پرواز كردي، وه عجب خوش نغمه را گفتي
چرا كه بعد پيغمبر و بعد از همسرت زهرا
يكي محرم نمي‌ديدي كه راز دل به او گفتي
وليكن نيمه‌شب، ره در بيابان مي‌نمودي، سر ميان چاه مي‌كردي
و راز دل به آب چاه مي‌گفتي
علي راحت شدي
علي راحت شدي از قاسطين، از مارقين، از ناكثين
همان‌ها كه به صفين، در دلت خون‌ها بكردند، در صف ميدان
همان‌ها كه به محض ديدن قرآن، به روي نيزه ى دشمن
سلاح خود، به زير آورده و اعلام بنمودند: «آتش بس»
و تو فرمانده ى لشكر و تو آواي پيغمبر
به آنها بانگ در دادي كه اي مردم، منم قرآن و اين قرآن كه بيني بر سر نيزه، فريب است و رياكاري
اگر امروز اين قرآن صامت را به زير اندر نيندازيم
به فردا روز، رأس سبط پيغمبر، حسين من، به روي نيزه خواهد رفت
ولي افسوس آن كج‌فهم‌ها، آن بي‌شعوران
بر سرت فريادها كردند كه ما و جنگ با قرآن!؟
علي راحت شدي
علي راحت شدي از آن دني مردم، شقي مردم
همان‌ها كه به نام ياري اسلام به منبرها همي رفته، به تو دشنام مي‌دادند
و مي‌گفتند: «كه اي مردم، علي در خط رهبر نيست، علي يار پيمبر نيست!»
عجب، هيهات
عجب، هيهات
علي داماد پيغمبر
علي اول مسلماني كه بيعت كرد با رهبر
علي آن ناطق اسلام در منبر
علي جاي پيامبر خفته در بستر
قضاوت بهترين داور، شجاعت بهترين افسر
چنين شخصيتي را آن جنايت پيشگان
اول معاويه، سپس آن پير مكار عمرو عاص و هم مغيره، ابن اخنس
به نام ياري اسلام
به منبرها همي رفته به او دشنام مي‌دادند
و مي‌گفتند: «كه اي مردم، علي در خط رهبر نيست، علي عشق حكومت دارد و يار پيمبر نيست!»
عجب، هيهات
عجب، هيهات
علي آن‌كه حكومت بهر او، از عطسه ى بز، پست‌تر بود و دني‌تر
علي آن‌كه حكومت را بسان وصله‌اي بر گيوه مي‌دانست، بل كمتر
او عشق حكومت داشت؟
او يار پيمبر نيست؟
علي راحت شدي
علي راحت شدي از خون دل خوردن
علي راحت شدي از شقشقيه گفتن و در چشم خار و استخوان در حلق و در بين هزاران مسلم و در خانه تك ماندن
علي ديگر به صفين‌ها به قرآن بر سر نيزه، از آمريكا و اقمارش نخواهيم خورد فريب ديگر
علي بنگر كه ديگر ما مطيعيم امر رهبر را
علي ما بار ديگر در اُحد، آن تنگه را خالي نخواهيم كرد
علي ما گول حكم عمروعاص و اشعري ديگر نخواهيم خورد
علي ما آن يكي شورا سقيفه را، ز فكر هرگز نخواهيم برد
علي ما شيعيانت
به ياد ناله‌ها‌يت در دل شب‌ها
به ياد روي نيلي و كبود همسرت زهرا
به ياد جسم خونين حسينت روز عاشورا
به زير بار ذلت ، تن نخواهيم داد