عکسی از مقدمه تولد یک ستاره

آژانس فضایی آمریکا (ناسا) عکسی از یک توده گرد و غبار کهکشانی منتشر کرده است که عامل ایجاد ستاره است و توسط تلسکوپ فضایی "جیمز وب" شکار شده است.

ناسا، چگونه یک ستاره مانند خورشید ما شکل می‌گیرد؟ بیایید با اصول اولیه شروع کنیم: شکل‌گیری یک ستاره در کهکشان، یک فرآیند شلوغ زیر حجاب توده گرد و غبار است.

تلسکوپ فضایی جیمز وب به این حجاب گرد و غبار نفوذ کرده است و با نگاهی عمیق، فواره‌های مافوق صوتی را دیده است که در فاصله سالیان نوری سفر می‌کنند و مثل آتش‌سوزی کیهانی به نظر می‌آیند.

در اثر حرکت این فواره‌ها، امواج شوک‌دهنده‌ای ایجاد می‌شود که توده‌های گازی و گرد و غبار بین ستاره‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و آنها را به هم می‌ریزد.

در این تصویر مادون قرمز نیز یک جفت فواره وجود دارد که قبلا توسط تلسکوپ رصدخانه جنوبی اروپا موسوم به "بسیار بزرگ"(VLT) رصد شده بود، اما وضوح بالا و حساسیت تلسکوپ فضایی جیمز وب به ستاره‌شناسان اجازه می‌دهد که اجرامی مانند این را دقیق‌تر از هر زمان دیگری بررسی کنند.

‍ طوفان ماده تاریک به سمت زمین می آید

یک طوفان سریع السیر از ماده تاریک با سرعت ۵۰۰ کیلومتر برثانیه به سمت زمین در حال حرکت است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
بیزینس اینسایدر، یک طوفان سریع السیر از ماده تاریک اکنون در کهکشان راه شیری آغاز شده که  به سمت زمین در حرکت است.

 این طوفان نامرئی با سرعت ۵۰۰ کیلومتر برثانیه حرکت می کند اما احتمالا خسارتی به زمین وارد نمی کند.

به گفته دانشمندان این طوفان چشم اندازی از ماده تاریک برای آنها فراهم می کند. این ماده فرضی بیش از دو سوم جهان را تشکیل می دهد. این ماده مرموز نامرئی است و نور را منعکس نمی کند. همچنین دانشمندان هیچ گاه آن را به طور مستقیم مشاهده نکرده اند. درک رازهای ماده تاریک درک انسان از ماده سازنده جهان را گسترش می دهد.

محققان دانشگاه زاراگوزا در اسپانیا طوفان ماده تاریک را با استفاده از اطلاعات ماهواره Gaia(متعلق به سازمان فضایی اروپا) ردیابی کرده اند.  

آنها حرکت مجموعه ای از ستاره های اطراف جریان S۱ را بررسی کرده اند. این جریان گروهی از ستارگان است که دور مرکز کهکشان ما می چرخند. دانشمندان معتقدند S۱ باقیمانده یک کهکشان کوتوله است که راه شیری میلیاردها سال قبل آن را رصد کرده است.

 این جریان از ۳۰ هزار ستاره تشکیل شده و دور کهکشان راه شیری می چرخد و به زودی به زمین برخورد می کند. این رویداد موج عظیمی در ماده تاریک اطراف زمین ایجاد می کند.

 به این ترتیب ماده تاریک بیشتری با سرعت زیادتر به سمت زمین حرکت می کنند.

ردیاب های ماده تاریک در سراسر جهان می توانند این تغییرات را رصد کنند و به این ترتیب دانشمندان می توانند چشم انداز جدیدی از این ماده به دست آورند.

‍ تلسکوپ فضایی کپلر بازنشسته شد

بعد از 9 سال فعالیت، ناسا تلسکوپ فضایی کپلر را بازنشسته کرد. این تلسکوپ در مدت فعالیت طولانی خود موفق به کشف هزاران سیاره در خارج از منظومه شمسی شده بود.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
نیواطلس، یکی از کشفیات مهم این تلسکوپ فضایی این بود که کهکشان راه شیری حاوی سیارات بیشتری نسبت به ستاره هاست. این نوع اکتشافات با توجه به عوامل مزاحم مختلف محیطی و با استفاده از تلسکوپ های نصب شده بر روی کره زمین ممکن نبودند.

تلسکوپ کپلر آخرین بار در پنج شنبه هفته گذشته فرامین رادیویی پایانی خود را برای رایانه مرکزی این تلسکوپ دریافت کرد تا تمامی سیستم های آن خاموش شده و از کار بیفتند. ارسال این پیام ها از طریق یک شبکه خاص موسوم به Deep Space و از طریق مرکزی در آزمایشگاه اتمسفر و فیزیک فضایی در دانشگاه کلرادو صورت گرفت.

البته از کار افتادن کامل این تلسکوپ با توجه به ضرورت انجام برخی کنترل های امنیتی برای سالم ماندن قطعات آن با کندی صورت گرفت. از سوی دیگر آنتن این تلسکوپ برای دریافت دقیق و کامل دستورات باید دقیقا به طور زمین قرار گرفته باشد و این امر با توجه به حرکت تلسکوپ همیشه میسر نیست.

تلسکوپ فضایی کپلر در یک مدار ایمن در فاصله ۱۵۱ میلیون کیلومتری زمین به حرکت خود ادامه می داد و در تاریخ ۶ مارس سال ۲۰۰۹ از پایگاه فضایی کیپ کاناورال در فلوریدا به فضا پرتاب شده بود. قرار بود ماموریت کپلر تنها ۳.۵ سال به طول بینجامد، ولی بارها و بارها تمدید شد. کپلر طی این مدت موفق به شناسایی ۲۷۲۳ سیاره در حال چرخش به دور ستارگان مختلف شد.

علت توقف فعالیت های کپلر به پایان رسیدن نیروی محرکه آن است که باقی ماندن آن در مسیر مناسب را ناممکن می کند. نکته جالب آن است که فرمان توقف فعالیت های این تلسکوپ فضایی به طور اتفاقی در ۳۸۸ امین سالگرد مرگ یوهانس کپلر ستاره شناس آلمانی صادر شده است.

مشاهده هم اکنون تلسکوپ فضای
خوشه ستاره ای G1-MAYALL-II 

‍ اسپیس‌ایکس توسعه فالکون 9 را متوقف کرد

شرکت پروازهای فضایی اسپیس‌ایکس(SpaceX) چندبار مصرف کردن موشک فالکون 9 را به منظور توسعه یک موشک دیگر کنار گذاشته است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
انگجت، مدت زمان طولانی است که شرکت "اسپیس‌ایکس" رویای خود را برای استفاده مجدد هرچه بیشتر از موشک "فالکون 9"(Falcon 9) و نه فقط برای مرحله اول موشک، دنبال می‌کرد. اما در حال حاضر گویا از این رویای خود دست کشیده است.

"الون ماسک" مدیرعامل اسپیس‌ایکس گفت دلیل دست کشیدن از توسعه فالکون 9، تمرکز بر تسریع توسعه موشک BFRاست. وی همچنین یک طرح قابل توجه طراحی را نشان داد و آن را نسبت به طرح قبلی، شگفت آور و یک تغییر بزرگ خواند.

ماسک نگفت که انتظار دارد این موشک با وجود تغییر استراتژی شرکت، چه زمانی آماده شود. اما پیش از این در ماه مارس خبر از پرتاب‌های مداری این موشک در سال 2020 داده بود. حال اینکه کنار گذاشتن توسعه فالکون 9 تا چه اندازه تکمیل موشک BFR را جلو می‌اندازد، مشخص نیست.

تغییر استراتژی اسپیس‌ایکس تعجب آور نیست، چرا که هدف نهایی این شرکت، بازنشستگی فالکون 9 طی چند سال پس از آماده سازی BFR است.

موشک BFR عمر مفید بالایی خواهد داشت و آینده اسپیس‌ایکس را تا مدت طولانی تضمین خواهد کرد.

توسعه موشک جدید، کاهش هزینه‌های مالی و هزینه‌های زیست محیطی را در پی دارد.

‍ ابر آتشفشان ایتالیایی آماده فوران می شود

تحقیقات جدید نشان می دهد ابر آتشفشان ایتالیایی که ۵۰۰ سال از آخرین فوران آن می گذرد، در حال آماده سازی برای انفجاری دیگر است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
اسپوتنیک نیوز، تحقیقی تازه نشان می دهد ابرآتش فشان ایتالیا مشغول آماده سازی برای فوران است.۵۰۰ سال از آخرین فوران این آتشفشان به نام Campi می گذرد.

 محققان پس از جمع آوری سنگ ها، نمونه های معدنی از ۲۳ منطقه در Campi Fegri که فوران در آنها انجام شده بود، توانستند مراحل قبل و بعد از هر فوران در ابرآتشفشان را بررسی کنند.

به هرحال تحلیلی از عناصر نشان داد تغییری بنیادین در دما و آب محتوی ماده مذاب، اتفاق افتاده است. تغییراتی مشابهی قبل از فوران این آتشفشان در سال ۱۵۳۸ میلادی اتفاق افتاده بوده. این فوران ۸ روز طول کشید و به ایجاد یک کوه کوچک منجر شد.

محققان دانشگاه ETH زوریخ به رهبری فرانچسکا فورنی این تحقیق را انجام دادند. به گفته آنان جمعیت ساکن اطراف آتشفشان نباید وحشت زده شوند زیرا تا رخ دادن این موضوع زمان زیادی طول می کشد. به گفته جیان فلیپو دی آستیس یکی از محققان ارشد این تحقیق ممکن است وضعیت فیزیکی و شیمیایی آتشفشان برای مدتی طولانی تغییر نکند.

 از سوی دیگر برخی از محققان معتقدند فوران این آتشفشان  هر زمان که اتفاق بیفتد، عظیم و فاجعه بار خواهد بود.

#مقاله

کاربردهای فیزیک پلاسما در پزشکی و بهبود فرایند درمان

‍ سفینه محموله روسی به ایستگاه فضایی رسید

فضاپیمای حمل تجهیزات روسی موسوم به "پروگرس 71"(Progress 71) یا "71P" که روز جمعه سوار بر موشک سایوز عازم ایستگاه فضایی بین‌المللی شده بود، به این ایستگاه متصل شد.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
ناسا، ناو تدارکاتی "پروگرس" که با نام‌های "پروگرس-71" و "پروگرس ام‌اس-10" نیز شناخته می‌شود، حدودا 3 تن تجهیزات، آب و سوخت را به همراه داشت با موشک سایوز از بایکونور قزاقستان سفری دو روزه را به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی آغاز کرد.

این پرتاب روز جمعه در آسمان صاف نیمه‌شب ناحیه بایکونور از سکوی شماره ۱ به سوی ایستگاه فضایی صورت گرفت و کمتر از ۹ دقیقه بعد ناو باربری پروگرس از مرحله سوم جدا شد و باتری‌های خورشیدی قدرتمند و آنتن‌های ناوبری خود را باز کرد.

مقامات ناسا بعد از این عملیات که به شکل زنده پخش می‌شد، تایید کردند که داده‌های ارسالی از پروگرس نشان می‌دهد سامانه‌های پروگرس برای رسیدن به ایستگاه فضایی فعال شدند.

موشکی که روز جمعه زمین را به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی ترک کرد، "سایوز اف-گ"، همان معروف‌ترین موشک روسی است که برای فرستادن گروه‌های خدمه ایستگاه فضایی استفاده می‌شود و در جریان پرتاب ناو کیهانی "سایوز ام.اس-۱۰" دچار مشکل فنی شد.

با پرتاب موفقیت آمیز پروگرس, سازمان فضایی روسیه چراغ سبز برای سفر فضانوردان "سایوز ام.اس-۱۱" در روز ۳ دسامبر با استفاده از سایوز اف-گ را به دست آورد.

پروگرس ساعاتی قبل به ایستگاه فضایی متصل شد و بیش از ۲.۸ تن تجهیزات و کالا برای خدمه ایستگاه را به آنجا رساند.

حدود ۱۳۰۰ کیلوگرم محموله خشک شامل غذا، لباس، لوازم، آزمایش و قطعات یدکی بسته‌بندی شده در بخش باربری قرار دارد. این اقلام به صورت دستی توسط خدمه ایستگاه تخلیه می‌شوند.

همچنین مخازن حاوی حدود ۷۵۰ کیلوگرم سوخت، ۴۴۰ کیلوگرم آب، ۵۰ کیلوگرم اکسیژن و ۲۴ کیلوگرم هوا با این سفینه به ایستگاه فضایی بین‌المللی رسید.

در ویدئو زیر تصاویر لحظاتی قبل از اتصال این فضاپیما به ایستگاه فضایی بین‌المللی را می‌بینید.

‍ رقابت "رویای کهکشانی من" با هدف آشنایی مردم با اهمیت نجوم

اختتامیه سومین رقابت کشوری داستان‌نویسی علمی‌تخیلی و نقاشی از سوی انجمن نجوم آیاز تبریز، پنجشنبه اول آذر برگزار می‌شود.
➖➖➖➖➖➖➖➖
ایسنا، رقابت "رویای کهکشانی من" با هدف آشنایی مردم با اهمیت نجوم، فضا، نقش یافته‌های این حوزه در بهبود زندگی بشر، زیبایی‌های چشم نواز آسمان شب و پرورش نیروی تخیل در دو بخش داستان کوتاه علمی‌تخیلی با موضوع نجوم و فضا و نقاشی با موضوع نخستین برخورد انسان با موجودات فضایی و به مناسبت هفته جهانی فضا برگزار می‌شود.

طبق آنچه اعلام شده برنامه‌های اختتامیه این مراسم عبارتند از:

ظرفیت‌های ژانر علمی‌تخیلی در ایران با سخنرانی نوید فرخی داور سه دوره این رقابت

قرائت بیانیه داوران داستان کوتاه

قرائت بیانیه داوران بخش نقاشی

اهدا جوایز برندگان و آثار شایسته تقدیر

همچنین در حاشیه اختتامیه، آثار برتر نقاشی به نمایش گذاشته خواهد شد.

انجمن نجوم آیاز تبریز از شرکت‌کنندگان در رقابت و سایر علاقمندان دعوت می‌کند در این برنامه شرکت کنند.

شرکت در اختتامیه سومین رقابت کشوری «رویا کهکشانی من» آزاد و رایگان است.

زمان این برنامه پنجشنبه اول آذر ۹۷ از ساعت ۱۵ تا ۱۸ و مکان آن شریعتی جنوبی، خیابان والمان، روبروی باشگاه آرارات، پژوهشسرای آذربایجان اعلام شده است.

‍ احتمال فوران انفجاری دماوند در آینده

عضو هیات علمی پژوهشکده علوم زمین با بیان اینکه بسته به اینکه آتشفشان دماوند در چه فصلی فعال شود، منطقه‌ای را تحت تاثیر قرار می‌دهد، گفت: بر اساس مطالعات جهانی احتمال فعالیت انفجاری آتشفشان دماوند در آینده وجود دارد.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
دکتر مرتضی طالبیان، عضو هیات علمی پژوهشکده علوم زمین امروز در دومین جلسه پایش آتشفشان دماوند با بیان اینکه آتشفشان‌ها دارای مراحل مختلف زندگی هستند، افزود: مرحله تولد، مرحله تکامل که آتشفشان دارای فعالیت زیادی است و مرحله خفتگی که آتشفشان خاموش محسوب می‌شود، از جمله مراحل زندگی یک آتشفشان به شمار می‌رود.

وی ادامه داد: در دنیا هر ساله ۵۰ آتشفشان فوران می‌کنند و همچنین بر اساس آمارهای جهانی تاکنون بر اثر فعالیت‌های آتشفشانی ۲۶۰ هزار نفر کشته‌ شده‌اند.

طالبیان با اشاره به فعالیت آتشفشان دماوند، خاطرنشان کرد: مطالعات نشان می‌دهد که خاکسترهای آتشفشانی و جریان‌های گدازه‌ای در اطراف این قله وجود دارد.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
این محقق جریان‌های گلی را از دیگر نشانه‌های فعال بودن آتشفشان دماوند در گذشته دانست و گفت: این جریان‌های گلی به دلیل سیلاب‌های عظیمی است که در تاریخ فعالیت دماوند ایجاد شده و در جاده هراز قابل مشاهده است.

عضو هیات علمی پژوهشکده علوم زمین با تاکید بر اینکه فوران‌های آتشفشانی با زمین لرزه همراه است، اظهار کرد: این زمین لرزه‌ها برای ما مفید خواهد بود، چرا که هشداری است برای فعالیت قله‌های آتشفشانی.

وی آلودگی خاک، انتشار گاز و همچنین پدیدار شدن منابع آب‌های زیرزمینی را از دیگر اثرات زیست محیطی فعالیت آتشفشان‌ها دانست و گفت: بر اساس مطالعات انجام شده، فعالیت آتشفشان دماوند در ابتدا به صورت فوران گدازه‌ای آرام و در مرحله بعد یک فوران انفجاری است.

به گفته عضو هیات علمی پژوهشکده علوم زمین، هر چند که فوران گدازه باعث تخریب منطقه وسیعی می‌شود، ولی مزیت آن این است که می‌توان محدوده آن را شناسایی کرد.

طالبیان با اشاره به وجود پنج آتشفشان در کشور، تاکید کرد: آتشفشان‌های تفتان، بزمان، سهند و سبلان نیز وضعیتی همانند آتشفشان دماوند دارد.

وی آتشفشان دماوند را بزرگترین قله خاورمیانه با ارتفاع ۵۶۷۰ متر عنوان کرد و گفت: این آتشفشان در نزدیکی شهرهای تهران، آمل و سواحل شمالی کشور قرار دارد که فعال شدن آن ساکنان این مناطق را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

عضو هیات علمی پژوهشکده علوم زمین با تاکید بر اینکه ۷۰۰۰ سال قبل آخرین فعالیت آتشفشان دماوند است، افزود: تا کنون این آتشفشان هیچ فعالیتی نداشته است.

طالبیان با اشاره به مخاطرات آتشفشان دماوند، تاکید کرد: در صورتی‌که دماوند فعال شود و خروج گاز صورت گیرد، به همراه این خروج گاز خاکستر فوران می‌کند که می‌تواند منطقه وسیعی را تحت تاثیر قرار دهد.

وی از اجرای مطالعات مدلسازی در خصوص این آتشفشان خبر داد و یادآور شد: بر اساس مدلسازی‌ها بسته به اینکه آتشفشان در چه فصلی رخ دهد، می‌تواند وسعت زیادی را تحت تاثیر قرار دهد.

به گفته عضو هیات علمی پژوهشکده علوم زمین، اگر دماوند در فصل زمستان فعال شود، به دلیل وجود بادهای غربی منطقه‌ای را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در صورتی‌که در تابستان فعال شود تهران تحت تاثیر مخاطرات آن قرار خواهد گرفت.

طالبیان در عین حال با تاکید بر اینکه در فعالیت آتشفشانی بر خلاف زلزله می‌توان هشدار به موقع ارائه داد، خاطرنشان کرد: ولی بر اساس مطالعات جهانی احتمال فعالیت انفجاری دماوند در آینده وجود دارد. بر این اساس نیاز است تا با استفاده از روش‌هایی چون ایجاد شبکه لرزه‌نگاری، راداری، پایش گازهای خروجی و پایش آب‌های زیرزمینی اقدام به پایش این آتشفشان کرد.

خبر فوری !!! عبور یک شی بسیار عجیب و دنباله دار هم اکنون در آسمان کرمانشاه و اکثر شهرستان که قابل رویت بوده!!!!! #کرمانشاه
خبری جدید از شی مناشر شه حتما ارسال میشه

‍ تور مجازی به بزرگترین سیاهچاله کهکشان راه شیری

محققان آلمانی و هلندی در همکاری با یکدیگر از سیاهچاله کلان جرم راه شیری یک فیلم واقعیت مجازی تهیه کردند.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
محققان دانشگاه "رادبود"(Radboud) هلند و دانشگاه "گوته"(Goethe) آلمان برای اولین بار در دنیا موفق به تولید یک شبیه‌ساز واقعیت مجازی از فضا شدند.

محققان و ستاره‌شناسان پیش از این به وجود یک سیاهچاله کلان‌جرم پی برده بودند که بزرگترین نوع سیاهچاله در کهکشان‌ها است.

این سیاهچاله که در مرکز کهکشان راه شیری نیز وجود دارد، دارای جرمی معادل صدها هزار تا چندین میلیارد برابر جرم خورشید است.

فیلم شبیه ساز واقعیت مجازی این محققان نیز وجود این سیاهچاله در مرکز راه شیری را به تصویر می‌کشد.

این فیلم انیمیشنی غبار و گازهایی در اطراف کمان "ای* "( A*) را نشان می‌دهد که با سرعت ۵۶ هزار مایل در ساعت در حال گردش هستند.

کمان "ای* " یک منبع بسیار قوی از امواج رادیویی بسیار فشرده و پرجرم در مرکز راه شیری است و ۲۶ هزار سال نوری با ما فاصله دارد.

محققان تاکنون موفق به تماشای دقیق این سیاهچاله نشده بودند زیرا در پشت یک ابر گازی عظیم پنهان شده است.

در این تور فضایی که چرخش ۳۶۰ درجه به دور این سیاهچاله را به تصویر می‌کشد، کاربران می‌توانند با استفاده از هدست "واقعیت مجازی"(VR) به تماشای این ویدئو بپردازند.

این ویدئو می‌تواند برای مطالعه سیاهچاله مفید باشد.

محققان این پروژه اظهار کردند، فیلم شبیه‌ساز ساخت ما یکی از واقعی‌ترین فیلم‌هایی است که اطراف سیاهچاله را به تصویر می‌کشد.

سفر واقعی به سیاهچاله امکان‌پذیر نیست بنابراین می‌توان با استفاده از شبیه‌سازی این سفر به درک بهتر آن پرداخت.

‍ ویدئو / طلوع «خورشید مصنوعی» در چین

دسترسی به انرژی بی‌بپایان و پاک خورشید یا همان فرآیند همجوشی هسته‌ای در خورشید، دیگر یک رؤیا نیست. محققان چینی توانسته‌اند با ساخت یک خورشید مصنوعی، به این انرژی با ارزش دست پیدا کنند. در طول یک آزمایشِ چهارماهه، حرارت پلاسمای هستۀ این خورشید توانست به ۱۰۰ میلیون درجۀ سانتی‌گراد برسد که شش برابر بیشتر از حرارت درون خورشید است.

‍ ناسا محل فرود کاوشگر "مریخ ۲۰۲۰" را نیز تعیین کرد

ناسا که چندی پیش محل فرود مریخ‌نورد اگزومارس روی سیاره سرخ را اعلام کرده بود، اکنون محل فرود مریخ‌نورد "مریخ ۲۰۲۰" را دهانه "جزرو" (Jezero) تعیین کرده است.

➖➖➖
انگجت، ناسا اعلام کرده است که محل فرود کاوشگر بعدی این سازمان در مریخ کجا خواهد بود.

این سازمان از میان دهها کاندیدا، "دهانه جزرو" را به دلیل احتمال وجود نشانه‌هایی از زندگی میکروبی در گذشته انتخاب کرده است.

این دهانه حدود ۴۹ کیلومتر قطر دارد و قبلا پر از آب بوده است. نام این دهانه از یکی از شهرهای بوسنی و هرزگوین گرفته شده است که در زبان محلی به معنای دریاچه است.

"توماس زوربوخن" مدیر ارشد ماموریت‌های علمی ناسا گفت: محل فرود مریخ‌نورد "مریخ ۲۰۲۰" در دهانه جزرو، از لحاظ زمین‌شناسی منطقه‌ای غنی است، چرا که شکل سنگ‌های آن حاوی خاطرات ۳.۶ میلیارد سال گذشته است که می‌تواند به طور بالقوه سوالات مهمی را راجع به تکامل سیاره‌ای و اخترفیزیک پاسخ دهد.

وی افزود: نمونه‌برداری از این منطقه منحصر به فرد موجب تحول چگونگی تفکر ما در مورد مریخ و توانایی پشتیبانی آن از حیات خواهد شد.

ماموریت "مریخ ۲۰۲۰" نه تنها به دنبال بررسی شرایط سکونت در سیاره سرخ خواهد بود، بلکه نمونه‌های سنگ و خاک را جمع‌آوری خواهد کرد که ممکن است در آینده بتوان آنها را بازیابی کرد و به زمین آورد.

هم ناسا و هم آژانس فضایی اروپا در حال بررسی ایده‌هایی برای ماموریت بازیابی در آینده هستند که بتوانند نمونه‌های جمع‌آوری شده را برای مطالعه به زمین آورد.

تنوع محیطی دهانه جزرو، آن را از لحاظ علمی جذاب می‌کند، اما همچنین باعث می‌شود که محیط دشواری برای فرود باشد.

فرود در این منطقه به دلیل این چالش‌ها، دشوار است. با این حال، پیشرفت‌های اخیر فناوری، فرود در دهانه جزرو را ممکن کرده است.

"کن فرلی" یکی از دانشمندان این ماموریت در آزمایشگاه پیشران جت ناسا گفت: جامعه کشف مریخ مدت‌ها است که مایل به کشف مکان‌هایی مانند دهانه جزرو هستند و یک ماموریت در گذشته برای فرود در آن در نظر گرفته شده بود اما چالش‌های فرود ایمن در آنجا مانع از آن شد.

وی افزود: اما کاری که تاکنون غیر ممکن بود، اکنون به لطف تیم مهندسی "مریخ ۲۰۲۰" و پیشرفت در فناوری‌های ورود به جو و فرود روی سطح مریخ ممکن شده است.

این دهانه هنوز باید ارزیابی شود تا اطمینان حاصل شود که ماموریت با موفقیت انجام می‌شود و گزارش نهایی بررسی‌های این طرح، سال آینده به آژانس ارائه خواهد شد.

مریخ ۲۰۲۰

کاوشگر "مریخ ۲۰۲۰ "(Mars ۲۰۲۰) مریخ‌نورد در حال توسعه آژانس فضایی ایالات متحده آمریکا است که قرار است در سال ۲۰۲۰ میلادی توسط موشک اطلس۵ ناسا به مریخ ارسال شود. یکی از اهداف این کاوشگر بررسی حیات میکروسکوپی در مریخ است.

این ماموریت به منظور اجرای یک بررسی اخترزیست‌شناسانه در رابطه با پیشینه باستانی مریخ، بررسی فرآیندهای ژئولوژیکی سطح مریخ در طول تاریخ خود، از جمله ارزیابی زیست‌پذیری سیاره‌ای و امکان وجود حیات بر روی مریخ در گذشته و توان بالقوه آن برای نگهداری ردپای زیست در موادِ قابل دسترسِ تشکیل‌دهنده سطح آن، در نظر گرفته شده است.

ماموریت کاوشگر مریخ ۲۰۲۰ در ۴ دسامبر ۲۰۱۲ در نشست اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا در سانفرانسیسکو توسط ناسا اعلام شد. در طراحی این مریخ‌نورد از "طرح مریخ‌نورد کنجکاوی" استفاده شده است، اما بارهای ارزشمند علمی مختلفی را به همراه خواهد داشت.

تقریبا ۶۰ پیشنهاد برای ابزار دقیق مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند و در ۳۱ ژوئیه ۲۰۱۴، ناسا تصمیم نهایی خود را اعلام کرد.

دلیل طراحی نزدیک به مریخ نورد کنجکاوی، کاهش خطر شکست ماموریت و صرفه‌جویی در بودجه و زمان توسعه است.

چرخ‌های "مریخ ۲۰۲۰" با عرض و قطر ۵۲.۵ سانتیمتر، از جنس آلومینیوم، ضخیم‌تر و بادوام‌تر از چرخ‌های مریخ نورد کنجکاوی هستند.

مجموعا ۲۳ دوربین در این کاوشگر وجود دارد که ۵ دوربین بیشتر از مریخ‌نورد کنجکاوی است. این اتفاق، نوید تصاویر رنگی و سه بعدی بیشتری از مریخ را می‌دهد.

این ماموریت در حال حاضر برای پرتاب در ماه ژوئیه سال ۲۰۲۰ برنامه‌ریزی شده است.

‍ چین ۲ ماهواره ناوبری پرتاب کرد

چین موفق به پرتاب دو ماهواره ناوبری برای گسترش "سامانه ناوبری بیدو"(BDS) به پوشش جهانی شده است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
اسکای نیوز، سامانه ناوبری بیدو یا سامانه ماهواره‌ای ناوبری بیدو(قطب نما) پروژه‌ای چینی برای توسعه سامانه ناوبری ماهواره‌ای مستقل است. اولین سامانه بیدو که بطور رسمی سامانه آزمایشی ماهواره‌ای ناوبری بیدو یا بیدو-۱ خوانده می‌شود، شامل سه ماهواره با پوشش و کاربردهای محدود است. این سامانه از سال ۲۰۰۰، خدمات ناوبری را عمدتا برای مشتریان در چین و مناطق همسایه آن، آغاز کرد. نسل دوم این سامانه که به نام قطب نما یا بیدو-۲ شناخته شده‌ است، یک سامانه ماهواره‌ای ناوبری جهانی شامل ۳۵ ماهواره بود. این سامانه در چین در دسامبر ۲۰۱۱ با ۱۰ ماهواره شروع به کار کرد و برنامه‌ریزی شده‌ است تا سال ۲۰۱۲ به منطقه آسیا-اقیانوسیه و تا سال ۲۰۲۰ به کل زمین خدمات ارائه کند.

پرتاب اخیر سی وسومین پرتاب این کشور و و نهمین پرتاب در پروژه‌ بیدو است.

این دو ماهواره‌ چینی که سوار بر موشک "لانگ مارچ"(Long March) پرتاب شده بودند، پس از گذشت چهار ساعت در "مدار میانی زمین"(MEO) قرار گرفتند.

مدار میانی زمین منطقه‌ای از فضای دور زمین است که بالای مدار نزدیک زمین و پایین مدار زمین‌ثابت قرار دارد.

ماهواره ها از مرکز پرتاب ماهواره "Xichang" استان سیچوان، پرتاب شدند. اندازه ماهواره‌های مذکور کوچک‌تر از یک ماشین و در ابعاد ۲.۲۵ در ۱.۲۲ و ارتفاع ۱ متر هستند.

سامانه ناوبری بیدو یا سامانه ماهواره‌ای ناوبری بیدو(قطب نما) پروژه‌ای چینی برای توسعه سامانه ناوبری ماهواره‌ای مستقل است. سامانه ماهواره‌ای ناوبری جهانی سیستم‌هایی هستند که به گیرنده‌های کوچک اجازه می‌دهند تا موقعیت خود را(طول، عرض و ارتفاع جغرافیایی) با خطای چند متری مشخص کنند. این قابلیت از طریق انتقال امواج رادیویی بین دستگاه و ماهواره صورت می‌گیرد. ایستگاه‌های ثابت زمینی می‌توانند برای محاسبه بسیار دقیق زمان برای آزمایش‌های علمی استفاده شوند.

Xiejun، طراح اصلی ماهواره بیدو در گفتگو با اسکای نیوز گفت: سیستم ناوبری بیدو برای آینده هوا فضا چین بسیار مهم است. توسعه موفقیت آمیز سیستم بیدو نشان دهنده توسعه مهم صنعت هوافضا چین است.

‍ یکسان بودن ماده اولیه شیشه و انفجار ابرنواخترها

تحقیقات جدید نشان می دهد منشا ماده اصلی شیشه و ماده اصلی حاصل از انفجار ابرنواخترها در فضا یکسان است و سیلیکا نام دارد.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
بیزینس اینسایدر، جئون گیرو از موسسه SETI کشف کرده انفجار ابرنواخترها چنان قدرتمند است که با اکسیژن و سیلیکون ترکیب می شود و نوعی سیلیکا به وجود می آورند. این ترکیب  در حدود ۶۰ درصد پوسته زمین وجود دارد.

 سیلیکایی که از انفجار ابرنواخترها به وجود می آید با نحوه تشکیل سیارات و شهاب سنگ ها نیز ارتباط دارد. از سوی دیگر  سیلیکا در حقیقت از بازالت و شن تشکیل شده که با فراوری به شیشه تبدیل می شود در ساختمان سازی به کار می رود.

البته مدت هاست که دانشمندان می دانند سیلیکون یکی از  محصولات ایجاد ابرنواخترها است. اما گیرو یک گام فراتر گذاشته و اعلام کرده است بادهای عظیمی که از انفجار ابرنواخترها به وجود می آید به ترکیب سیلیکون و اکسیژن منجر می شود. در نتیجه ترکیب دی اکسید سیلیکون به وجود می آید که به نام سیلیکا نیز مشهور است.

گیرو با استفاده از تلسکوپ فضایی اسپیتزر، طیف سیلیکا در ابرنواخترهای  Cassiopeia A و G۵۴.۱+۰.۳ را برررسی کرد. این ابرنواخترها قدمتی ۳۰۰ و ۲ هزار ساله در کهکشان ما دارند.

مشاهدات بعدی وی نشان داد این انفجارات به اندازه کافی غبار سیلیکا تولید کرد که وجود مقادیر این ماده ها در اوایل پیدایش جهان را توضیح می دهد.

این درحالی است که ۶۰ درصد پوسته زمین از سیلیکا تشکیل شده و خالص ترین شکل آن نیز کوارتز است. انسان سیلیکا را به شیشه و سیمان تبدیل می کند که از مصالح ساختمان سازی هستند اما تا به حال مبدا این ماده مشخص نبوده است.

ستارگان نوترونی آنقدر چگال و متراکم می باشند که در مقام مقایسه، جرم یک قوطی کنسرو از مواد یک ستاره نوترونی ، بیشتر از جرم کره ماه می باشد.

‍ تپه‌های شنی و تیره رنگ مریخ/عکس از مریخ‌نورد کنجکاوی

بادهای مریخی چه تاثیری روی رمل‌های شنی سیاره سرخ دارند؟ برای فهمیدن تفاوت این رمل‌ها با بیابان‌های زمین، مریخ‌نورد کنجکاوی در «دهانه‌ی گیل» مریخ به سوی منطقه‌ای پر از رمل‌های شنی به نام «باگنولد» هدایت شده است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
 در آن‌جا به سوی رملی به نام «نامیب» رفت و از آن عکس‌برداری کرد. تپه‌ شنی نامیب، اولین تپه‌ شنی فعال خارج از کره‌ زمین است که به دقت از نزدیک بررسی شده است. موج‌های شکل گرفته روی این تپه‌ی شنی خیلی شبیه به موج‌های روی تپه‌های شنی زمین هستند ولی یک تفاوت عمده دارند. قله‌های امواج بزرگتر روی این تپه که با فاصله‌ي ۳ متری از یکدیگر قرار گرفته‌اند از نوعی هستند که در زمین فقط زیر آب دیده می‌شوند. 

این عکس در ماه دسامبر گرفته شده است. در دوردست می‌توانید چشم‌انداز معمول دشت‌های سرخ‌رنگ مریخ را ببینید. مریخ‌نورد کنجکاوی در اوایل ماه جولای به یکباره در Safe Mode قرار گرفت ولی هفته‌ گذشته به فعالیت عادی بازگشت. قرار است که در مرحله‌ بعدی اکتشافات خود،‌ درون دهانه‌ی گیل که زمانی دریاچه‌ای در آن قرار داشت برود و نشانه‌هایی از زندگی سال‌های دور در آن پیدا کند.

‍ اینسایت" آماده فرود بر سطح مریخ است

فضاپیمای "اینسایت"(InSight) ناسا که ۵ مه سال ۲۰۱۸ از کالیفرنیا برای بررسی ساختار داخلی مریخ به فضا پرتاب شده بود، قرار است ۲۶ نوامبر ۲۰۱۸ بر روی سطح مریخ فرود بیاید و ماموریتش را برای جمع‌آوری اطلاعات آغاز کند.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
اینسایت پس از یک سفر شش ماهه و پس از گذراندن مسافتی حدود ۳۰۰ میلیون مایل (۴۸۰ میلیون کیلومتر) بالاخره قرار است هفته آینده بر روی سطح سیاره سرخ به منظور جمع‌آوری اطلاعات فرود آید.

"اینسایت" یک فضاپیمای رباتیک سطح‌نشین مریخ است که قرار است برای اولین بار نقشه درونی مریخ را تهیه کند. این فضاپیما در ساعت ۱۱:۰۵ به وقت محلی ۵ مه ۲۰۱۸ از کالیفرنیا به فضا پرتاب شد و قرار است ۲۶ نوامبر ۲۰۱۸ بر روی سطح مریخ فرود بیاید و ماموریتش را برای جمع‌آوری اطلاعات آغاز کند. محل فرود اینسایت،" هامونه الیسیوم"(Elysium Planitia) دومین منطقه بزرگ آتشفشانی در مریخ در نظر گرفته شده که در آنجا با به کار انداختن یک سنسور و یک پروب دما و همچنین انجام آزمایش علمی رادیویی برنامه مطالعه ساختار داخلی مریخ انجام خواهد شد. اینسایت ظرفیت حمل ۵۰ کیلوگرم بار مفید را دارد و این بار شامل تجهیزات علمی همچون لرزه‌سنج، جعبه حسگر بار، دوربین‌ها، سامانه نصب تجهیزات و پس‌بازتابگر لیزری(Retroreflector) می‌باشد. هدف این فرودگر در این سفر شش ماهه‌، بررسی پوسته و قسمت‌های داخلی مریخ برای درک شکل‌گیری و تکامل این سیاره است.

اگر اینسایت هفته آینده با موفقیت فرود آید، پس از "مریخ‌نورد کنجکاوی"(Curiosity rover)، اولین فضاپیمای آمریکایی خواهد بود که به کاوش زیرزمینی مریخ خواهد پرداخت.

فضاپیمای اینسایت به بررسی بخش‌های عمیق مریخ خواهد پرداخت. اینسایت می‌تواند اطلاعاتی مانند علائم حیاتی این سیاره، پالس و دمای آن را بررسی کند. ناسا می‌گوید: ما توسط این فضاپیما برای نخستین بار می‌توانیم سیاره مریخ را از زمان تشکیل آن( ۴.۵ میلیارد سال گذشته) بررسی کنیم.

بخش استوانه‌ای بالای این فضاپیما به گونه‌ای طراحی شده است که می‌تواند تقریبا ۱۶ فوت(۵ متر) در خاک مریخ فرو رود.

همچنین سنسور زلزله‌سنج آن به محض فرود توسط یک بازوی مکانیکی از فضاپیما جدا خواهد شد و برای نظارت بهتر بر لرزش، روی سطح مریخ قرار خواهد گرفت.

ناسا در حال استفاده از یک روش دقیق و درست برای رسیدن این فضاپیما به سطح سیاره سرخ است.

موتورهای اینسایت برای فرود نهایی سرعت خود را کاهش خواهند داد و بنابراین فضاپیما بر پایه‌های سفت و سخت خود فرود خواهد آمد.

هنگامیکه فضاپیمای ۸۰۰ پوندی(۳۶۰ کیلوگرمی) اینسایت به مریخ برسد، بازوی ۶ پا(۱.۸ متری) خود را برای انجام دو آزمایش اصلی علمی به طور مستقیم بر روی سطح مریخ قرار خواهد داد.

"توماس زوربانچن"(Thomas Zurbuchen) رئیس مأموریت علمی ناسا، گفت: اینسایت با اطلاعاتی که جمع‌آوری خواهد کرد، می‌تواند طرز تفکر ما را درباره سیاره مریخ تغییر دهد.

اینسایت با سرعت ۱۲ هزار و ۳۰۰ مایل بر ساعت(۱۹ هزار و ۸۰۰ کیلومتر بر ساعت) و با استفاده از چتر نجات نایلونی سفید وارد فضای مریخ خواهد شد و بر سطح کوه هامونه الیسیوم  فرود خواهد آمد.