#نیمه_ور امروز برای خود شهری است.اما از آنجا که همۀ شهرهای امروزی ما درحال تبدیل به قالبی یک شکل و یک قواره و یا درست تر آنکه بی شکل و بد قواره اند و همیشه نیز از هویت غنی فرهنگی و مقتتضیات جفرافیایی و بخشی از کارکردهای تاریخی خود به دور می افتند و مهم ترین کارکرد آنها با هزار واسطه پخته خواری از درآمدهای خام نفتی منحصر می گردد. دوست تر دارم نیمه ور را به سیاق سنتی«قصبه ای یزرگ» بنامم. چرا که هنوز چه در ساختار و مورفولوژی آن، چه ارزش ها و هنجارهای مردمانش، چه تولید کشاورزی و باغداری پر رونقش و چه در تأسیسات کهن آبیاری، جویروبی شگفت آور و جشن آب(جشن پایان لایروبی) و بیل گردانی پهلوانانه وباستانیش، رگه ها و رنگ و بویی از هویت فرهنگ بومی می توان یافت.

بخشی از متن مقالۀ منتشر شده در فصلنامۀ تحقیقات فرهنگی – هنری استان مرکزی شماره۳ ، پاییز و زمستان ۱۳۷۵

#دکتر_مرتضی_فرهادی

http://mortezafarhadi.ir/archive/888/%D9%86%DB%8C%D9%85%D9%87-%D9%88%D8%B1%D8%8C-%DA%A9%D9%87%D9%86%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D9%86%D8%A7%D9%85-%D8%A2%D9%88%D8%B1

@kaveh_farhadi

"گناه کردن پنهان ٬ به از عبادت فاش . اگر خدای پرستی ٬ هوا پرست نباش . به عین عجب و تکبر نگه به خلق مکن . که دوستان خدا ممکن اند در اوباش . چو دور، دور تو باشد مراد خلق بده . چو دست، دست تو باشد درون کس مخراش! ..." - حضرت سعدی. @kaveh_farhadi

Loris Tjeknavorian
Bani Adam...
Poem: Saadi
Iran National Orchestra
& Philharmonic Choir
لوریس چکناوریان
بنی آدم...
شعر：سعدی
ارکستر ملی
و کر فیلارمونیک ایران

@kaveh_farhadi

#شمعدانی ها,
#اردیبهشت,
و #خاطره ها...

@kaveh_farhadi

خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست؟
#سعدی
.
.
.

@kaveh_farhadi

https://www.instagram.com/p/BweNlERHehI/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=b497zr0j3ebt

"‍ ز اندازه بیرون تشنه‌ام ساقی بیار آن آب را

اول مرا سیراب کن وان گه بده اصحاب را

من نیز چشم از خواب خوش بر می‌نکردم پیش از این

روز فراق دوستان شب خوش بگفتم خواب را

هر پارسا را کان صنم در پیش مسجد بگذرد

چشمش بر ابرو افکند باطل کند محراب را

من صید وحشی نیستم در بند جان خویشتن

گر وی به تیرم می‌زند استاده‌ام نشاب را

#مقدار #یار #همنفس چون #من نداند #هیچ‌کس!

ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را

وقتی در آبی تا میان دستی و پایی می‌زدم

اکنون همان پنداشتم دریای بی پایاب را

امروز حالی غرقه‌ام تا با کناری اوفتم

آن گه حکایت گویمت درد دل غرقاب را

گر بی‌وفایی کردمی یرغو به قاآن بردمی

کان کافر اعدا می‌کشد وین سنگدل احباب را

فریاد می‌دارد رقیب از دست مشتاقان او

آواز مطرب در سرا زحمت بود بواب را

«سعدی! چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو»

ای بی‌بصر! من می‌روم؟ او می‌کشد قلاب را "


#سعدی

#نخستین_روز_اردیبهشت
#زاد_روز_سعدی_شیرازی


@kaveh_farhadi

«کتاب دوجلدی
#صنعت_بر_فراز_سنت_یا_در_برابر_آن
(انسان شناسی توسعه نیافتگی)

اثر فاخر دکتر #مرتضی_فرهادی
www.mortezafarhadi.ir

توسط انتشارات دانشگاه علامه طباطبائی به چاپ رسیده و در نمایشگاه کتاب قابل تهیه می باشد»

دانش هزار لایه و هزارتوی میان‌رشته‌ای و میان معرفتیِ توسعه،در غیاب هرگونه معنویت و اخلاق خیرخواهانه و انسانگرایانه،همچون علم کیمیایِ نهان در نهان و َخفیه در َخفیه، هادی و در خدمت بخشِ در حاکمیتِ غرب ومضل و گمراه‌کننده برای شرق است.کشورهای مرکز به هزار بهانه و روش دست می‌زنند تا کشورهای پیرامون را در کار توسعه حیران، ناامید و سرگردان کنند. در بهترین حالت به تمثیل لئون تولستوی آنان همچون مورخ ناشنوایی‌اند که به پرسش‌هایی که از آنان نشده است پاسخ می‌دهند!مؤلف در این نوشته به برخی از فنون و ترفندهای آنان اشاره‌کرده و کوشیده است که با حذف صداهای گوشخراش بازار پُرمکر و مکارۀ مسگریِ نظام سوداگری– استعماری، گلستان سکوت و فضایی آرام برای خواننده ایجاد کند که صداهای بسیار ظریف اما پر ژرفای آوازهای آدمیان– همچون صدای تنبور عارفانه ایرانی– را،از اقصا نقاط جهان بشنود...
ادامه..👇

@kaveh_farhadi

«کتاب دوجلدی
#صنعت_بر_فراز_سنت_یا_در_برابر_آن
(انسان شناسی توسعه نیافتگی)
اثر فاخر دکتر #مرتضی_فرهادی
www.mortezafarhadi.ir

توسط #انتشارات_دانشگاه_علامه_طباطبائی به چاپ رسیده و در نمایشگاه کتاب قابل تهیه می باشد»


دانش هزار لایه و هزارتوی میان‌رشته‌ای و میان معرفتیِ توسعه،در غیاب هرگونه معنویت و اخلاق خیرخواهانه و انسانگرایانه،همچون علم کیمیایِ نهان در نهان و َخفیه در َخفیه، هادی و در خدمت بخشِ در حاکمیتِ غرب ومضل و گمراه‌کننده برای شرق است.کشورهای مرکز به هزار بهانه و روش دست می‌زنند تا کشورهای پیرامون را در کار توسعه حیران، ناامید و سرگردان کنند. در بهترین حالت به تمثیل لئون تولستوی آنان همچون مورخ ناشنوایی‌اند که به پرسش‌هایی که از آنان نشده است پاسخ می‌دهند!مؤلف در این نوشته به برخی از فنون و ترفندهای آنان اشاره‌کرده و کوشیده است که با حذف صداهای گوشخراش بازار پُرمکر و مکارۀ مسگریِ نظام سوداگری– استعماری، گلستان سکوت و فضایی آرام برای خواننده ایجاد کند که صداهای بسیار ظریف اما پر ژرفای آوازهای آدمیان– همچون صدای تنبور عارفانه ایرانی– را،از اقصا نقاط جهان بشنود .
بقول لفتن استاوروس استاوریانوس"«جهان سوم دربرگیرنده گروهی از کشورها نیست،بلکه دربرگیرنده مجموعه‌ای از روابط است.گزاره اصلی شکاف جهانی بر این پایه است"

واپس ماندگی"پدیده‌ای داخلی(درون‌زا)و برآمده از ساختار کشورهای جهان سوم نیست، بسا که محصول نظام سرمایه‌داری جهان و مکمل آن است.برای چیرگی بر واپس ماندگی راهی جز پایان دادن به وابستگی و ساختارهای آن وجود ندارد.اینجاست که درمی‌یابیم پیشرفت مسئله‌ای صرفاً اقتصادی نیست که با تزریق سرمایه به دست آید.» لازم به یادآوری است که کتاب های #فرهنگ_یاریگری_در_ایران در دوره سیزدهم و #واره: درآمدی به مردم‌شناسی و جامعه‌شناسی تعاون و مشارکت مردمی در دوره بیستم کتاب سال، بعنوان #کتاب_سال جمهوری اسلامی ایران برگزیده شده اند،

همچنین کتاب های #موزه‌هایی_در_باد و #کمره‌نامه (هشت در به هشت منظر از هفت هزار خوان) که توسط دانشگاه علامه طباطبائی چاپ شده اند نیز بعنوان #پژوهش_فرهنگی_سال ایران پذیرفته شده‌اند.



@kaveh_farhadi

ضمن یادآوری بیت پایانی سخنرانی دکتر #مرتضی_فرهادی در پانزدهمین جشنواره پژوهشی سال:

" دین از تو کار خواهد و کار از تو راستی
این درد با مباحثه درمان نمی شود!"
#پروین_اعتصامی

به بهانه ی "زادروز پروین اعتصامی" بانوی حکیم ایرانی، گزارش تصویری پانزدهمین جشنواره فرهنگی سال، بانضمام فیلم کوتاه مستند در خصوص زندگی و آثار دکتر مرتضی فرهادی و نیز #سخنرانی‌شان و اشارات سخنرانان به آثار استاد و... را تقدیم‌تان می داریم.


زمان: یکشنبه 12 اسفند ماه 1397
مکان: پژوهشکده فرهنگ، هنر و ارتباطات
وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی


در این مراسم، به پاس 50 سال کار علمی و پژوهشی از دکتر مرتضی فرهادی، تجلیل به عمل آمد.

www.mortezafarhadi.ir

🔹 دکتر مرتضی فرهادی: "پژوهشگر اگر شهید پژوهش نباشد، باید اسیر آن باشد! "

#فیلم
#فایل_تصویری

#پانزدهمین_جشنواره_پژوهش_فرهنگی_سال

#دکتر_مرتضی_فرهادی
#کتاب_کمره‌نامه

#کتاب_صنعت_بر_فرلز_سنت_یا_در_برابر_آن

#پروین_اعتصامی



@kaveh_farhadi

🔰 آیین رونمایی از کتاب
صنعت بر فراز سنت یا در برابر آن
(انسان‌شناسی توسعه‌نیافتگی
اثر جدید دکتر مرتضی فرهادی
🗓 شنبه 7 اردیبهشت 98، ساعت 14
📌 نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، سالن توران میرهادی


منبع: جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology

@kaveh_farhadi

به سرزمین مادری اش باز نگشت
مادیان سفیدش را
تمام سربازانش را از دست داده بود

درمهراب زخمی
درحمام کشته شده بود
و حالا
نه خانه ای دارد،نه سرزمین مادری

نام کوچک من
تنها کارگری ساده است
در انتهای لیست بیمه
#امیر_بختیاری
#امیربختیاری
#روز_کارگر
#روزکارگر
#کارگر
روز کارگر گرامی باد
#واژه_خاک_گرفته
@vajekhakgerefte

#روز_کارگر
#کارگر

روز کارگر گرامی باد!

@kaveh_farhadi

روزنامه اعتماد
مورخ : پنجشنبه 5 اردیبهشت ماه 1398
#یادداشت
=================

"امان از دستِ علمِ ناقص، تک بعدی و غیرکاربردی ما"

دنبال کردن اخبار رسانه ها و فضای مجازی و مطالعه نظرات و انتقادات اساتید موافق و مخالف سدسازی و یا آبخیزداری، سبب بروز این نگرانی میشود که مردم عادی جامعه، به چه کسی میتوانند اعتماد کنند؟ به نظرات مسئولین دستگاه های دولتی؟ یا به انتقاد تند و صریح نمایندگان مجلس از ضعف عملکرد دولتی ها؟ یا به نظرات کارشناسی اساتید متخصص دانشگاهی؟ و یا به پژوهشگران علمی مراکز تحقیقاتی؟ یا به انتقادات سازمان های غیردولتی و فعالان محیط زیست و حوزه های اجتماعی؟ یا به نظرات ارباب رسانه؟ (رسانه های وابسته به این جناح و آن جناح سیاسی و یا مستقل از دولت)، و یا نظرات افراد سرشناس و مشهور (هنرمندان، ورزشکاران و ...) در فضای اینستاگرام و فیس بوک و نظایر آن، و یا به نظرات تحلیل گران ساکن در خارج از کشور که در شبکه های ماهواره ای اظهار نظرهای صریح و انتقادی می کنند؟
 
هر چند عصر ارتباطات و فضای مجازی سبب سهولت دسترسی به اخبار و نظرات مختلف شده است ولی شاید سبب سردرگمی مردم عادی جامعه شود زیرا تخصصی در این حوزه های پیچیده علمی و فنی ندارند و نمی توانند درستی و یا نادرستی بعضی اظهارنظرها را تشخیص دهند. بعنوان مثال، بعضی نظرات کارشناسی ضد و نقیض در خصوص سدسازی و یا آبخیزداری سبب شده است که حتی کارشناسانی که فکر می کنند دارای دانش و تجربه در این حوزه های فنی هستند، دچار سردرگمی شوند چه رسد به افراد عادی جامعه!
 
در گذشته های دور، دامنه علم بشری محدود بود و افراد نابغه ای پیدا می شدند که می توانستند به بخش اعظم دانش زمان خویش مسلط شوند که به ایشان عنوان "حکیم" اطلاق می شد ولی به تدریج علم و دانش بشری گسترش یافت (و هنوز هم در حال گسترش است) و به ناچار، رشته های مختلف علمی و تخصصی تعریف شدند تا بهتر بتوان به عمق و ریشه بعضی موضوعات علمی و تخصصی پرداخت. ظاهرا مشکل از آنجایی پیدا شد که بشر، شیفته علم و دانش ناقص (و در حال تکامل) خویش شد و نسبت به علم و رشته تخصصی خویش، تعصب پیدا کرد.

به قول معروف:
علم میتواند حجاب بزرگی باشد (العلم حجاب الاکبر). تعصبی که مانع توجه به رویکردهای جامع نگری، کل نگری و نگرش سیستمی شد.

بخشی نگری بعضا سبب بروز اختلافاتی در بین علمای علوم انسانی و علوم مهندسی شد.

توجه بیش از حد مسئولین جویای توسعه سریع به علوم مهندسی سبب غفلت از سایر علوم مهم، سرنوشت ساز و تاثیرگذار در توسعه متوازن و همه جانبه و درون زای کشور شد (کم توجهی به علومی نظیر جامعه شناسی، مردم شناسی، مدیریت، حقوق، اقتصاد، محیط زیست، منابع طبیعی و ...).

یکی متخصص سدسازی شد و میدان دار عرصه توسعه فیزیکی کشور و به سایر تخصص ها (اکوسیستم تالابی، مهندسی رودخانه، محیط زیست، آبخیزداری، آبخوانداری، جنگلداری، مرتعداری، مقابله با بیابان زایی، کشاورزی، دامداری و ...) بی اعتنایی نمود. در گذشته، همه تخصص ها می بایست در خدمت تفکر سازه ای باشند.
 
از طرف دیگر، هر متخصصی، ظرفی و یا واحدی را برای مطالعه و برنامه ریزی خویش انتخاب نمود از قبیل:

حوضه آبریز، حوزه آبخیز، رویشگاه جنگلی، سامان عرفی، زیستگاه حیات وحش، اکوسیستم (دریایی، ساحلی، خشکی، جنگلی، کوهستانی، کویری، تالابی و ...)، مناطق حفاظت شده، قلمرو عشایری (قشلاق، میان بند و ییلاق)، تقسیمات سیاسی (استان، شهرستان و یا بخش)، دشتهای حاصلخیز کشاورزی، مناطق آمایش سرزمین و نظایر آن. در حالی که براحتی میتوان مشترکات این واحدهای برنامه ریزی را شناسایی و از نقاط قوت همه آنها استفاده نمود.

تخصص گرایی محاسنی دارد که به جزئیات یک حوزه علمی می پردازد ولی معایبی هم دارد. بعنوان مثال، سبب میشود که هر متخصصی به بخشی از اکوسیستم تمرکز کند و از سایر قسمتهای آن غافل شود. یعنی به بالادست حوضه آبریز توجه کند ولی از پایین دست (تالابها و هورها) غافل شود، به میان دست توجه کند (سدسازی) و به بالادست و پایین دست سد مخزنی اعتنایی نکند. به هور و تالاب توجه کند ولی از رسوبات و مواد آلاینده ای که از بالادست می آیند، غافل شود. و یا سبب موازی کاری ها و دوباره کاری ها و پراکنده کاری ها در مطالعات میشود (که هزینه های زیادی را به دولت و مردم تحمیل می کند).

ادامه دارد👇

@kaveh_farhadi

ادامه‌ی یادداشت بالا:

تخصص گرایی و پرداختن به جزئیات یک رشته تخصصی (نظیر حرف الف "ا" یا حرف I انگلیسی) سبب میشود که فرد متخصص، غرق موضوعات بسیار جزئی شده و از سایر علوم و تخصص ها غافل شود. بر عکس، بعضی ها مثل خودم، به موضوعات و رشته های تخصصی مختلف علاقه داشته و پس از شرکت در چند دوره آموزشی و سمینار و یا مطالعه چند کتاب، فکر می کنیم که در همه زمینه ها متخصص هستیم و می توانیم اظهارنظر کنیم. دامنه علم امثال ما، به قول معروف، اقیانوسی است به عمق یک وجب (مثل حرف "ب").

چه خوب است که افراد متخصص ما، بدون توجه به تعصب و منیت ها و ضمن اجتناب از نگاه های بخشی و صنفی، بدنبال این باشیم که علاوه بر یافتن تخصص عمیق در یک حوزه علمی، نیم نگاهی هم به سایر رشته ها و حوزه های علمی و تخصصی داشته باشیم (مثل حرف "آ" یا حرف  Tانگلیسی).
 
شاید یکی از عوامل شکست طرح های عمرانی، کم توجهی به علوم بین رشته ای و بین بخشی است. در مطالعات پروژه های عمرانی، معمولا یک کارشناس و یا یک گروهی از متخصصین بعنوان "بخش تلفیق" در نظر گرفته می شوند ولی نمی دانم آن فرد تلفیق‌گر و یا آن تیم تلفیق مطالعات، در طراحی یک پروژه عمرانی، چقدر اشراف و اعتقاد به رعایت ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، محیط زیستی، فنی و نهادی دارد. چقدر به مدیریت بهم پیوسته و یکپارچه منابع توجه میشود؟ چقدر به رویکردهای نوین همبستی (Nexus) و پیوندی آب، غذا، انرژی، محیط زیست و تغییر اقلیم توجه میشود؟ چقدر به اصول و مبانی توسعه پایدار، رویکرد اکوسیستمی، سازگاری و تاب آوری توجه میشود؟
 
بنظر میرسد که مشکل دیگر ما، ضعف نظام آموزشی و پژوهشی باشد که چندان کاربردی و تاثیرگذار نیست. دانشجویان متناسب با وقتی که اساتید برای ایشان مصروف می دارند و زحمتی که خودشان متحمل میشوند، با بخش هایی از مباحث علمی آشنا میشوند ولی ظاهرا به آن خِرَد و بینش ژرف و عمیق مورد نیاز توسعه کشور، کمتر دست می یابند.
 
جالب این است که اختلاف نظرهای موجود در خصوص سدسازی و یا آبخیزداری، بارها در مجامع علمی مطرح شده است ولی ظاهرا مرجعی برای تعیین تکلیف و اتمام حجت در این زمینه وجود ندارد و هر از چند گاهی، این زخم کهنه سر باز می کند و منازعات و مناقشات بر سر این قبیل موضوعات تشدید می شود.

برخی حساسیت ها و دفاع های جانانه از سدسازی ها بصورت گسترده به بهانه کنترل سیل (که بعضی اساتید اعتقادی به آن ندارند)، این شائبه را به ذهن متبادر می سازد که نکند دست های پشت پرده ای وجود دارند که بدنبال سوء استفاده از فرصت پیش آمده (بروز خسارات زیاد به مردم و بهره برداران محلی در اثر سیلابهای اخیر) هستند.
 
آیا تصمیم درستی است که بخشی از اعتبارات صندوق توسعه ملی (صندوق ذخیره ارزی که می بایست صرف توسعه واقعی کشور شود) به سدسازی های جدید و یا تکمیل سدهای نیمه تمام اختصاص یابد؟ اقدامی که به زعم خیلی از دانشمندان داخلی و خارجی، ضد توسعه کشور است!
 
انتظار میرود که "هیات ویژه گزارش ملی سیلابها " نقش مستقل و منصفانه ای داشته و بعنوان یک مرجع علمی مورد وثوق مردم ایران و بدون هیچ ملاحظه سیاسی و یا صنفی و یا بخشی نگری و یا تعصبی، به حقایق و واقعیت ها پرداخته و به این قبیل مناقشات بظاهر علمی در خصوص سدسازی ها و تبعات محیط زیستی آنها پایان دهد. تا در آینده نزدیک، از بروز مجدد این قبیل مشکلات و آسیب دیدن مردم عزیزمان و نیز هدر رفت سرمایه های ملی، پیشگیری شود.
 
ابوالفضل میرقاسمی
کارشناس منابع طبیعی و آبخیزداری

منبع: کانال ره‌پویان توسعه

@kaveh_farhadi

‍ ‍ ‍ ‍ #کتاب:
#به_راه_بادیه_رفتن
(نقد علوم اجتماعی و بُن لادهای آن در ایران)

تالیف: دکتر مرتضی فرهادی
www.mortezafarhadi.ir
و
مرتضی سالمی قمصری

👈 انتشارات حبله رود

جامعه علمی ما باید بداند که با چاپ مجله و کتاب نباید کار ، پایان یافته تلقی شود . متأسفانه ما در این زمینه کمبودهای بسیار ناشاناخته و کارهای نپرداخته فراوانی داریم.نویسندگان و پژوهندگان فلسفه علم، جامعه شناسی علم و معرفت و توسعه علمی در ایران باید از موضوعات کلی و نقلی جهانی در این زمینه ها فراتر رفته و به سراغ ضرورت ها و مصادیق و مشکلات کار در ایران و مختصات و ویژگیهای تولید علم و چند و چون و نو و کهنگی و پر و خالی بودن، برونزا و درونزا بودن، تقلیدی و تحقیقی بودن مضامین و خلاقه یا کلیشه ای بودن قالبها و محتوای این تولیدات و سود یا زیان آور بودن آنها و نتایج کار و مشکلات و موانع تولید علم در ایران بپردازند و به دلایلی سکوت سنگین درباره دیگران و کارهای همکاران معلوم نیست چه معنایی دارد؟

@kaveh_farhadi

متاسفانه در جامعه دانشگاهی و دانشجویی ما نقد به معنای نفی تند و تیز است که اگر چه نمونه های شفاهی و لحظه ای و سخنان گذرا و بی گدار در این زمینه فراوان است- که البته این هرگز مورد نظر ما نیست- اما نقد اثباتی، منطقی، عالمانه، اخلاقی و زیباشناسانة لازم برای نزدیک
شدن به واقعیت، چیزی است و نقد در فضای از خودبیگانه و از خودگریزان و کلیشه ای و قیاس های مع الفارق نهیلیستی و آنارشیستی افراطی ، چیزی دیگر و نقد تطبیقی و نسبی گرایانه و با ملاحظات و با نگاه به الزامات و ضرورت ها و امکانات محلی و پا در واقعیت های همه سویه و واقع گرایانه و صمیمانه و دلسوزانه چیزی دیگر است.


آدرس انتشارات حبله رود:
شبستان مصلی تهران. راهرو 24. غرفه 18.


@kaveh_farhadi