تازەترین نشست
"انجمن ادبی ئەڤین اسفراین"

به‌همت شاعران و نویسندگان عزیز کورد اسفراینی و با شرکت جمعی از شعرای مهمان همزبان از دیگر مناطق خراسان، همین چهارشنبه‌شب، با همدلی و دلگرمی هرچه بیشتر، نشست تازە‌ی انجمن ادبی کوردهای اسفراین که نامش ئەڤین یا عشق است، برگزار و خاطره‌ای خوش و ماندگار، رقم زده‌شد.
کانیادل، از راه دور دست توانای مدیران انجمن را می‌بوسد و ضمن سپاس از مسئولین فرهنگی و هنری اسفراین که بزرگوارانه از شعرای شهر و میهنشان حمایت می‌کنند، امیدوار است «انجمن عشق»، همچنان عاشقانه و مسئولانه فعالیت هنری و ادبی‌اش را تا رسیدن به روزهای روشنتر و نتایج پربارتر، دنبال کند.
سپاس و دەستخوەش و هەربژین هەڤالنۆ 💐
@kaniyadil

وەلات

وەلاتێ کو نە باران تێ، نە تاڤە
نە ڤژدان مایە، نە ئەقله، نە چاڤە
تەنێ هێستر مە کرنە لێهـ کو وان ژی
بگر! ئارام بپارزن، خوین ل ناڤە!
**
کەچا مێرخاس

ئەلێ مێرخاس کەچا ژ جانێ خوە تێر!
هەرە تو لەنگ مەبە، ئوغرا تە بخێر
نکا کو ناڤێ تە، دونیا هلانی
تەنێ بێژ؛ تو ژنی؟ براستی یا شێر؟

#محمد_حسین‌پور
@kaniyadil

سالا کو

ئەزی مەست و خەراوم سا تە؛ یارێ
ژ تاخێ هلتەینم دیسا دوتارێ
دلۆرینم ژ سالا بوونی ژ هەڤ
سالا کو تو برنە خێوە بوخارێ!

آن سال که

مست و خرابت هستم ای یار
باز برمی‌دارم از طاقچه دوتارم را
می‌نوازم درسوگ سالی که از هم دورافتادیم
آن سال که تو را بردند به خیوه و بخارا!

#ئەزیزوڵا_هەیدەری_ئسفەرایین
@kaniyadil

Jinî jînî...

Tu biskên te gula gênim , veşêr zû
Ku nefsa Adem_Hevayan bi wan çû

Tu biskên te dibin şûriş dibin xwîn
Bibir wan tu bişewtîn û bike dû

Tu hêviyan li wan biskan girê ke
Mede wan ber şemalê lê megir xû

Jin î û jan sewa te istira ne
Ji Xwadê da sewa te ken heram bû

Tu biskên te gunah in pir giran in
Meendîşe ku ewna sa te ne mû

Jin î jîn î ne azad î sewa xwe
Eger endîşeyan girtin ji te sû

ژنی، ژینی...

تو بسکێن ته‌ گولا گێنم ، ڤه‌شێر زوو
کو نه‌فسا ئاده‌م_هه‌ڤایان ب وان چوو

تو بسکێن ته‌ دبن شوورش دبن خوین
ببر وان تو بشه‌وتین و بکه‌ دوو

تو هێڤیان ل وان بسکان گرێ که‌
مه‌ده‌ وان به‌ر شه‌مالێ لێ مه‌گر خوو

ژن ی و ژان سه‌وا ته‌ ئسترا نه‌
ژ خوادێ دا سه‌وا ته‌ که‌ن هه‌رام بوو

تو بسکێن ته‌ گوناه ن پر گران ن
مه‌ئه‌ندیشه‌ کو ئه‌ونا سا ته‌ نه‌ موو

ژن ی ژین ی نه‌ ئازاد ی سه‌وا خوه‌
ئه‌گه‌ر ئه‌ندیشه‌یان گرتن ژ ته‌ سوو

#Merxa_çiyan
*
#Bakurê_Xorasanê
#jin_jiyan_azadî
#mêr_nîştiman_awatî
*
@kaniyadil

Jîna can!
Çil roj çûn, ji çûna te
lê tu naçî ji bîra me

hîva min

Tu Jînayî, jîyanî tu, jinî tu
tu remzî; navekî qiçik ninî tu
ne gulîyên te! Şeva reş kete herdê;
bizan ta zindeme; hîva minî tu!

ژینا جان!
چل رۆژ چوون ژ چوونا ته
لێ تو ناچی ژ بیرا مه

هیڤا من...
تو ژینا یی، ژیانی تو، ژنی تو
تو رەمزی، ناڤەکی قچک ننی تو
نه گولیێن ته، شەڤارەش کەته هەردێ؛
بزان تا زندەمه؛ هیڤا منی تو!
#سپاهی_لایین
@kaniyadil

#شعر_کرمانجی

با موضوع لاین کهنه

شعر و دەنگ : قاسم کاظمی

@hevallaeen

تو ژینائی و تا هەمیشه زندی!
سارینائی؛ مینا مەرخەک بلندی!
خودانوورۆ! خودانوورۆ! چە بێژم؟
تو ئازادی؛ تو آجوئی؛ تو [زِند]ی!


Tu jîna yî û ta hemîşe zindî,
Sarîna yî; mîna merxek bilind î,
Xwedanûro; Xwedanûro; çi bêjim?
Tu azad î; tu ajûyî; tu zind î,


تو ژینا هستی و تا ابد زنده خواهی بود!
تو سارینا هستی، مانند یک سرو کوهی بلندبالا هستی!
آی خدانور ، آی خدانور ، از تو چه بگویم؟
تو [آزاد] هستی، تو [آزادی] هستی، تو [زندگی] هستی!

*در زبان بلوچی: آجوئی: آزادی/ زِند: زندگی


#خالۆ_قۆچانی
@kaniyadil

دوستان و مخاطبان عزیز و ارجمندم !
سلام و درود ☘️ و اما بعد : از آنجا که صفحه اصلی من نیمه شب گذشته با تغییر پسورد آن با هر نیتی و توسط هر شخص یا نهادی، از دسترس من خارج شده است ، مسئولیت آن دیگر با من نیست و فقط این صفحه از این پس محل انتشار اشعار و یادداشت‌هایم خواهد بود .
در صورت صلاحدید سپاسگزار میشوم چنانچه در این زمینه به دوستان اطلاع رسانی بفرمایید 🙏🌲🙏
با مهر
محمد رمضانی فرخانی
#زن_زندگی_ازادی
https://www.instagram.com/p/CkPLXSQqXkm/?igshid=MDJmNzVkMjY=

ببار باران
ببار باران و پاقژ کە غەمێ مە!
ببار؛ بشوو؛ برین و ماتەمێ مە!
ب سالانە کو زین ژ مەمێ دوورن!
ببە زین و تو زندی کە مەمێ مە!
Bibar baran!
Bibar baran û paqij ke Xemê me!
Bibar; bişû birîn û matemê me!
Bi salane ku zîn ji memê dûrin!
Bibe zîn û tu zindî ke memê me!
#خالۆقۆچانی
@kaniyadil

‍ ‍ ✅ ما را چه شده است ؟!

🔸دیماه سال ۱۳٦٥ درست بعد از عملیات پیروزمندانه‌ی کربلای۵ بود که عصر یک روز آفتابی، درون نخلستانهای شلمچه، کنار سنگرمان با جعبه‌های خالی مهمات، چایی درست کرده بودیم که ناگهان پدافند هوایی ما شروع به تیراندازی کرد.

🔸وقتی نگاهها به سمت آسمان دوخته شد، دیدیم که چندین هواپیمای میگ عراقی در ارتفاع بسیار بالا، بگونه ای که آن روزها، بُرد هیچ گلوله‌‌ی ضدهوایی به آنها نمی‌رسید، از خطوط مرزی دو کشور عبور نموده و در حال رفتن به عمق خاک میهن عزیزمان ایران بودند، میرفتند تا شهرهای بی دفاع ما را آماج حملات بی‌رحمانه‌ی خویش، قرار دهند.

🔸به یگانگی خدا سوگند که همه رزمندها بدون استثنا، یکصدا و هماهنگ با چشمانی پر از اشک‌ و صدایی بلند و حزن‌آلود، خطاب به خلبانان عراقی، فریاد میزدند: آهای نامردها! تو را به خدا، هر چه بمب و راکت دارید بر سر ما بریزید اما دست از سر مردم بی دفاع و زنان و کودکانمان بردارید.

🔸این خاطره را بدین‌جهت نقل کردم که این روزها وقتی به اوضاع خیابانهای ایران عزیز، می‌نگرم و بعضی برخوردهای خشن و صحنه‌های ناخوشایند و دور از شٲن و کرامت انسانی، با جوانان این مرز و بوم، خصوصٲ دختران سرزمینم، فارغ از شور و هیجاناتشان  که به هر دلیلی راهی خیابان شده اند را می بینم، بسیار تا بسیار متٱسف و متٱثر می‌شوم که براستی؛ ما را چه شده است؟! چرا و چگونه از آن نقطه‌ی بلند و پرافتخار تاریخ، بدینجا رسیده‌ایم؟!
صدالبته که بی انصافی است اگر منکر زحمات شبانه روزی حافظان امنیت در اقصی‌نقاط مختلف میهن عزیزمان باشیم که آنان نیز فرزندان همین مردمند.

🔸امّا، مگر اینها بچه‌ها و فرزندان ما نیستند؟ نسلی که خود مان تربیت‌شان کرده‌ایم را فریب‌خورده و عامل بیگانه معرفی می‌کنیم، واقعیت این است که اینان دُردانه‌های همان مردمی هستند که در طول ۴۳ سال گذشته هر جا که نیاز به حضورشان بوده، از انتخابات گوناگون سیاسی در مقاطع مختلف بگیر تا مراسمات و راهپیمایی‌های جور واجور اجتماعی و مذهبی و ... همیشه در صحنه حضور داشته‌اند.

🔸هر کسی که الفبای مدیریت بحران را خوانده باشد بخوبی درک میکند که منشٲ این ناآرامی‌ها، برگرفته از رفتارهای نسجیده و نادرست و تکراری و بی نتیجه‌ی بیش از چهار دهه‌‌ی مسئولین ما است که بعضٱ با ۹۶ سال سن، دارای چندین مسئولیت حکومتی هستند و در عوض، جوانان تحصیلکرده و نخبه‌ی کشور، بلاشغل و بلاتکلیف‌اند.

🔸تورم اقتصادی و گرانی‌های کمرشکن از یکطرف و نادیده انگاشتن آزادی‌های فردی و اجتماعی من‌جمله شیوه‌ی برخورد با حجاب بانوان عزیز و گرانقدر از سوی دیگر، موجب بروز و ظهور بحران پیش رو شد. و سپس، نگاه کهنه و قرائت‌های متحجرانهٔ بعضی افراد غیرمسئول که معمولٱ کاری جز تهدید و تحقیر و تحریک مردم ندارند نیز، بر آتش این حوادث دمیده و بجای آب، بنزین ریختند و همچنان هم میریزند.
"صدبار بدی کردی و دیدی ثمرش را
خوبی چه بدی داشت که یک‌بار نکردی"

🔸این چه تعبیر و تصویری از واژه‌ی قدرت و اقتدار است که در مواجهه با کمترین اتفاقی، بی درنگ فتیله‌ی اینترنت را پایین کشیده و شبکه‌های مجازی را فیلتر می‌کنیم؟ آیا این تنها پاک کردن صورت مسئله نیست؟ مهمترین مشکل بعدی جامعه‌ی امروز ما،  عدم اعتماد مردم به رسانه‌ی ملی است، دلیل محکم ادعایم نیز، این است که جمهوری اسلامی ایران با وجود بیش از ۱۰۰ شبکه‌ی داخلی و برون‌مرزی صدا و سیما و بکارگیری حدود ۴۰٫۰۰۰ نفر کارمند با حقوق‌ و دستمزدهای عالی و اختصاص بودجه‌های عریض و طویل سالانه‌اش، چگونه است که حتی حریف یک شبکه ماهواره‌ای فارسی زبان خارج از کشور نمی‌شوند؟!

🔸پاسخ بسیار ساده است، بارها و  بارها اتفاق افتاده، و درست زمانیکه دنیا بر روی اخبار حوادث داخلی ایران زوم کرده‌اند، صدا و سیمای ما بگونه ای عمل میکند که انگار اینجا مدینهٔ فاضله است و این حوادث مربوط به شاخ آفریقاست و مردم ما از دلخوشی غش کرده‌اند، دقیقا همین نگرش، آنها را عصبانی کرده و گمان میکنند رسانه‌ی ملی  آنها را گوسفند فرض نموده و در نهایت برای دریافت اخبار واقعی به ماهواره‌ها و فضای مجازی روی می‌آورند،

🔸پایان‌بخش عرایضم بعنوان یک جانباز و کهنه سرباز وطن و قطره‌ای از دریای بی‌کران مردم ایران زمین، پیشنهادی است دلسوزانه‌ و آن اینکه؛ اول بپذیریم که با یک بحران اجتماعی مواجه‌ایم و پس از آن ضمن دعوت از فرهیختگان متخصص و اندیشمند، و آسیب‌شناسی دقیق به درمان ریشه‌ای بحران بپردازیم و از پذیرش حق اعتراض برای مردم مخالف در چهارچوب قانون اساسی کشور نیز، غافل نباشیم تا اندکی به ترمیم و باز سازی این شکاف اجتماعی کمک شود.

✍ محمد حسین پور

https://t.me/joinchat/SgUrmM2oWWkCbXWE