#دومی_را_چرا_زدی ؟
▫️
همه‌ی خدمه بعد از شلیک اول سپاه سالم بودند.
خلبان با برج مراقبت در ارتباط بوده و حتما گزارش داده!
چند درصد احتمال می‌دید سپاه عمدا هواپیما‌ی اوکراینی رو ساقط کرده باشه؟
آیا #انتقام_سخت #اعتراضات_آبان ماه رو از ما ایرانیان گرفت؟
▫️
roozane.net
@roozanefarsi
▫️
#خبر #روزانه #روزانه_خبری #فرقه_تبهکار #براندازم #خامنه_ای #ولی_فقیه #دیگه_تمومه_ماجرا #جمهوری_اسلامی #نوزده_ثانیه #ایران #موشک_دوم #جنگنده #موشک #سپاه #هواپیمای_اوکراینی #هواپیمای_مسافربری #اوکراین #کانادا #افغانستان #چرا_زدی #دروغ_سپاه #جنایت_سپاه #انتقام_سخت #دادخواهی #پرواز۷۵۲

🔴 یادی از آبان خونین - قسمت اول
شیرین عبادی

✍️ آبان ۹۸ را مردم ایران در بهت و خشم و ناباوری پشت سر گذاشتند. همه ما فکر می‌کردیم مگر بدتر از این هم می‌شود؟ اما باز تحمل ظلم ما را به مرحله بدتر می‌رساند. سالهاست که این بدتر شدن را تجربه می‌کنیم و هر بار فکر می‌کنیم این دیگر آخرین حد از تحمل ما مردم است.
تمام این یک سال بعد از #آبان_خونین را با دریغ و آه و افسوس گذراندیم. مایی که در خارج از ایران زندگی می‌کنیم، درد مشترکمان را از رنج استبداد در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نشان دادیم.
اما آیا ظرفیت اعتراض ما همین بود و هست؟

و آنهایی که در ایران زندگی می‌کنند، حداکثر با خانواده‌های داغدار همدلی کردند و شاخه گلی بر مزاری گذاشتند یا سخنی همدردی کردند یا در نهایت آنها هم خشمی را در شبکه‌های اجتماعی فریاد زدند.
اما آیا ظرفیت اعتراض مردم در داخل همین بود و هست؟

🔹رابطه تحمل و اعتراض

آیا همدردی، همان اعتراض است؟ آیا دادخواهی فقط وظیفه کسانی است که درد داغ عزیزی به آنها تحمیل شده است؟ آیا عدالت فقط وقتی به ما مربوط می‌شود که خودمان یا کسی از ما دچار مصیبت شود؟
من منکر ارزش همدلی و همدردی مردم با هم نیستم و این کار را خودم هم بارها انجام داده‌ام. اما با محدود شدن اعتراض به همدردی مخالفم. استبداد درد مشترک ماست. این درد را نمی‌شود فقط با همدردی و گل گذاشتن روی قبر عزیزان مردم قابل تحمل کرد. اما واقعیت این است که بسیاری از مردم سالهاست، همدردی را به همین شیوه نشان داده‌اند، چه خارج از کشور و چه داخل.

🔹 از گذشته درس نگرفتیم

از سالهای پس از انقلاب تا امروز هر بار بخشی از ما مردم ایران مورد هجوم استبداد قرار گرفتند، بقیه ما چه کرده‌ایم؟ وقتی اعدامهای سیاسی دهه شصت فرزندان ایران را قتل و غارت می‌کرد، بخش زیادی از جمعیت ایران سکوت کردند. این سکوت یا به خاطر ترس از خطر استبداد بود یا همراهی با آن. در حالی که ظلم، مثل ویروسی است که اگر جلویش گرفته نشود، جامعه را به نابودی می‌کشاند. جامعه امروز ایران گرفتار چنین ویروسی است و امروز دیگر برای جلوگیری از شیوع این ویروس خیلی دیر است. خانه‌ای نیست که از بلایای دنباله‌دار جمهوری اسلامی در امان مانده باشد. مگر اینکه خودش نیز بر سفره حکومت نشسته باشد.

بنابراین جا دارد اگر فشار این ظلم ما را تا حالا از جا نکنده است از خودمان سوال کنیم از این حکومت چه نصیبی به ما رسیده است!

آبان ۹۹ در حالی از کنار ما می‌گذرد که در یک سال گذشته #کرونا به داد جمهوری اسلامی رسید. مردم حیرت‌زده و بحران زده از آبان ۹۸ و دی ماه ۹۸ سخت‌ترین روزها را پشت سر گذاشتند. حتی آنانی که سعی می‌کردند از کنار ستمها با آرامی و بی سر و صدا عبور کنند، دیدند که این حکومت با کسی جز خودش دوستی ندارد و می‌تواند هواپیمای مسافربری را با پیر و جوان ، زن و مرد ، با شلیک موشک ساقط کند و بعد هم دروغ بگوید که نقص فنی داشت.

همان تجربه سقوط #هواپیمای_اوکراینی نشان داد که اگر دنیا دست از سر این رژیم برنمی‌داشت و اگر #دادخواهی خانواده‌هایی که از موهبت حمایت یک دولت دیگر برخوردارند نبود، این حکومت ناچار به پذیرفتن مسوولیت فاجعه هم نمی‌شد! همانطور که خبرهای این روزها نشان می‌دهد که از هیچ رذالتی در فشار به خانواده‌هایی که در ایران بودند کم نگذاشت.

ادامه در پست بعدی
@kalemehtv