کدبانوی ایرانی🌻🌼😍

#پارت3
رمان پارادوکس

خسته و کوفته وارد آژانس شدمو سوویچ ماشینمو گزاشتم رو میز. همه رفته بودن و من بخاطر چندرغاز اضافه تر موندم تا لنگ اجاره اخر ماهم نباشم. طلا مدیر آژانس، نگاهی بهم انداخت که پیش دستی کردمو گفتم:
_سلام
_ سلام آمین جان خسته نباشی دخترم.
لبخند مهربونی زدم و گفتم:
_ سلامت باشی. اخرین مسافرم رسوندم. دیر وقته اگه اجازه بدید من دیگه برم. خونه.
نگاهی به دفتر لیست رو میز انداخت و گفت:
_آره عزیزم میتونی بری.
خداحافظی کردمو خواستم برم سمت در که یهو یادم اومد برای فردا مرخصی میخوام. با یاد اوریش دلم یه جوری شد. اینجور که معلوم بود بالاخره حمید تونسته بود خانوادشو راضی کنه تا برای خواستگاری بیان.. خودش که براش اهمیتی نداشت اما من برام مهم بود که پدر و مادرش قبولم کنن. که بفهمن تو پرورشگاه بزرگ شدن دلیل بر ناپاک بودن نیست..
_ طلا جان؟
_ جانم
_ عزیزم من برای فردا نمیتونم بیام. فکر کنم خبر داری که...
نزاشت جملمو کامل کنم. با خنده گفت:
_آره اره عزیزم. خوشبخت بشی. فردا کامل اختصاص داره به خودت. برو بسلامت.
تشکر اروم کردمو رفتم سمت کیفم تا برش دارم که تلفن به صدا در اومد. طلا مشغول صحبت شد و من با اشاره دست ازش خداحافظی کردم. نزدیک در بودم که که با صداش مکث کردم:
_ آمین جان یه لحظه ..
بعد از شخص پشت تلفن ادرسشو پرسید و یادداشت کرد:
_ چشم زود میفرستم خدمتتون.
تلفن و قطع کرد رو بهم گفت:
_ عزیزم یه مورد پیش اومده. لطفا برو این ادرس و برسونشون بعد دیگه نیا آژانس. وسایلتو بگیر از همونور برو خونه. میدونم خسته ای ولی دیگه کسی نبود که بهش بگم.
لبخند زورکی زدم و به ناچار گفتم:
_ باشه. آدرسو لطف میکنین؟
برگه رو از دفتر کند و به سمتم گرفت. از دستش گرفتم که گفت:
_ شرمنده دیگه.
اروم گفتم:
_ دشمنتون شرمنده. من برم بااجازه.
_ خداهمرات عزیزم.
با سرعت سمت ماشین رفتم. نرسیده بهش دکمه دزدگیرشو زدم که باز شد. سوار شدم و قبل استارت زدن نگاهی به ساعت مچیم انداختم. چند دقیقه مونده بود به 12 و من از 7 صبح سر پا بودم. خسته و کلافه استارت زدمو سمت ادرسی که بهم داده بودن حرکت کردم. یکم دور بود. اخه چجوری گفته که من زود میرسم اونجا. تقریبا داشتم از شهر خارج میشدم که بالاخره رسیدم. چشمم که به ساختمونش افتاد دهنم باز موند. مونده بودم کسی که انقدر پول داره تو همچین جایی زندگی کنه، چجوری یه ماشین نداره این ور و اون ور بره و این وقت شب من بیچاره رو زا به راه نکنه. زدم رو ترمز و پیاده شدم.ایفون و زدم که چند لحظه بعد صدای یه زن پیچید:
_ بله؟
_ آژانس..
_ الان میام پایین.
برگشتم تو ماشین و منتظر موندم. چند دقیقه بعد سرو کله ی یه خانوم چادری که ماسک رو دهانش گزاشته بود پیدا شد.در عقب و باز کرد و نشست. زیر لب سلام کردم که با تکون دادن سر جوابمو دادو روشوسمت پنجره ماشین چرخوند. از حالتش متعجب شدم اما بی توجه بهش استارت زدم و حرکت کردم.
از اینه ماشین زل زدم بهش:
_ ببخشید خانوم کجا باید برم؟
جوابمو نداد. ترجیح دادم سکوت کنم تا خودش حرف بزنه. دیگه داشتیم کامل از شهر خارج میشدیم. حرف هم نمیزد که کجا میخواد بره. برای بار دوم پرسیدم:
_ میشه بگید از کدوم سمت باید برم؟
باز هم سکوت کرد اما در عوض سرشو بلند کرد و زل زد بهم. از تیزی نگاهش ترسیدم. چطور ممکنه که یه زن ابروهای به این پری داشته باشه؟؟ اب دهنمو قورت دادم و گفتم:
_ کجا باید برم؟

@kadbanoiranii

385 views20:31