کدبانوی ایرانی🌻🌼😍

✾࿐༅༅࿐✾

رمانِ : #به_من_نگو_ببعی
نویسنده : مبینا و ریحانه آصفی

پارتِ : 119

خیلی تغییر کرده بود!
به نظرم...مردونه تر شده بود.
یه کت تک و شلوار نسبتا چسب رنگی.
با اون موهای بورش و تیپش از دور هم میشد تشخیص داد غربیه!
تک خندی زدم و گفتم:آدریان؟
با باز شدن نیشش و پیداشدن دندونای سفید مرتبش لبخند منم گشادتر شد.
بی هوا نزدیکم شد و بغلم کرد که یهو جا خوردم.
بعد یکم مکث اروم خندیدم و منم بغلش کردم.بعید میدونستم فارسی بلد باشه پس به المانی گفتم:اینجا چیکار میکنی؟
ادریان اومد جوابمو بده که صدای نسبتا بلند رادمان بلند شد:شهرزاد...این کیه؟ میشناسیش؟
اه کال رادمان و فراموش کرده بودم!
از بغل ادریان اومدم بیرون و برگشتم سمت رادمان و با دیدن اخمای گره خوردش تعجب
کردم.
نیم نگاهی به ادریان انداختم و با خشکی گفتم:یکی از اقوام...ممنون که رسوندیم،بابت شام و
موتورسواری هم ممنون...
خواستم خداحافظی کنم که گفت:ساعت 12 شب اومده پیش تو؟ چیکار داره باهات؟
اوف حالا یجوری سوال پیچ میکنه انگار منم ازش پرسیدم تو با مهتا توی یه خونه
میخوابی...؟!
+گفتم که یکی از اقواممونه! از المان اومده...نمیتونم ردش کنم بره!
فشار دستاشو روی کلاه کاسکت حس میکردم!
دستاش قرمز شده بود.
بدون هیچ حرفی یه نگاه عجیب بهم انداخت و سوار موتور شد و رفت!
حتی خداحافظیم نکرد!
یه لبخند مصنوعی به ادریان زدم و گفتم:خب...چرا اومدی اینجا؟
نگاه گذرایی به اطراف انداخت و با اون لبخندی که همیشه روی لبش بود گفت:قضیش
مفصله! با خودم گفتم اول بیام دیدن تو...
رفتم سمت در و گفتم:قهوه نمیخوری؟
+اوه چرا،الان خیلی بهش نیاز دارم!
اروم خندیدم و گفتم:وقتی معتاد قهوه باشی همین میشه دیگه!
خندید و دستشو پشت کمرم گذاشت که یهو از جا پریدم.
با تعجب گفت:چیزی شد؟
اه لعنتی ، انقدری به اینجا عادت کردم که اداب و عقاید اینجارو از بَر شدم!
لبخند زورکی زدم و گفتم:هیچی...
در ادامه حرفم برای اینکه بحث و عوض کنم گفتم:میدونم تازه رسیدی و خستهای،اینم میدونم
که به هتل و اینجور چیزا عادت نداری و کلا توشون راحت نیستی...پس تا وقتی که یه جایی
واسه خودت پیدا کنی مهمون من میمونی.
چمدونشو برد داخل و در حالی که میخندید گفت:اوه از این مدل دعوت عجیبت ممنونم
سرکا خانوم!
و پشت بند حرفش گونمو بوسید.
البته که این چیزا فوق العاده عادی بود ولی توی ایران و جلوی ایرانیها نه!
با دست اشاره ای به کاناپه کردم و گفتم:بشین تا بیام حرف بزنیم.
چمدونشو بردم داخل اتاق مهمان که یه اتاق نسبتا کوچیک بود.
وارد اتاقم شدم و بعد عوض کردن لباسم با یه تیشرت و شلوار موهامو محکم بالای سرم
بستم که پف پفی شد.
پوف کلافه ای کشیدم بخاطر این حالت موهامو با غرلند از اتاق اومدم بیرون.
فردا هم باید میرفتم دانشگاه و هنوز نخوابیده بودم!
از خستگی هم رو به موت بودم.
وارد اشپزخونه شدم و قهوه جوش و گذاشتم.
تا وقتی که اوکی میشد به اوپن تکیه دادم و کنجکاو به ادریان نگاه کردم.
+شهرزاد،دکوراسیون جالبی داره خونهات...با اینکه نسبتا کوچیکه ولی یه جوری دکورشو
اوکی کردی که کوچیکیش به چشم نمیاد!
-فکر کنم هنوز به سلیقه من اطمینان نداری!
خندید و گفت:شما به ما ثابت شدهای مادمازل.
انگار نگاهش تازه به پنی خورد که با خوشحالی گفت:اوه...پنی! دلم برات تنگ شده بود
دختر کوچولو !
پنی هم که انگار تازه ادریانو یادش اومده بود پرید بغلش و کلی پوزشو مالید به یقهی ادریان.
توی اون حالتی که رادمان پرسید ادریان کیه تنها چیزی که به ذهنم رسید این بود که بگم
یکی اقواممه! اصلا جلوه خوبی نداشت بگم دوست پسر سابقم این وقت شب از المان اومده تا
این مدتیو که به علت نامعلوم صرف چه کاری میخواد بکنه رو پیش من بمونه !

رسانه تبلیغی ما باشید🎀

به کدبانوها فوروارد کن 😊

لینک کانال کدبانوی ایرانی👇👇👇👇join

@kadbanoiranii

https://t.me/joinchat/PtXP1V1qM292eneG

کپی برداری وفرستادن رمان ها و دستورات وفیلمهای آموزشی کانال بدون لینک واسم کانال
@kadbanoiranii
حرام است و حق الناس به حساب میاد.لطفا رعایت کنید.

آموزش بهترین رسپیهای امتحان شده قنادی و آشپزی از اساتید برتر

278 views19:24