🎥 ویدئو: ترامپ خواستار بازداشت افشاگران اطلاعات حمله به ایران شد

👈 #دونالد_ترامپ در گفت‌وگویی که با فاکس‌نیوز داشت، درباره افشای اطلاعات حمله‌اش به ایران گفت:

🔹ما می‌توانیم بفهمیم چه کسانی بودند. افشاگران باید تحت پیگرد قانونی قرار گیرند. گمان می کنم ما چنین اقداماتی را انجام دهیم.

@javadrooh

📱روایت‌های مجازی: تاکید توییتری #غلامحسین_کرباسچی بر آزادی زندانیان سیاسی

@javadrooh

🎥 ویدئو: علی لاریجانی: اسراییل قصد داشت بعد از زدن سران قوا در جلسه، سراغ رهبری برود

👈 #علی_لاریجانی مشاور مقام‌رهبری:

🔹در ابتدای جنگ دست نظامی ما از اسراییل پایین‌تر بود.

🔹روز دوشنبه هفته اول جنگ خیلی روز مهمی بود.

🔹شرایط اجتماعی مردم باعث شد اسراییل هدف‌گذاری خود را تغییر دهد.

@javadrooh

💥خبر: ماکرون خواستار بازگشت ایران به میز مذاکره شد

👈 توییت #امانوئل_ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه درباره تماس اخیرش با #مسعود_پزشکیان رئیس‌جمهور ایران:

🔹من در این تماس گفتم که ایران باید به میز مذاکره بازگردد تا مسائل هسته‌ای و بالستیک مورد بررسی قرار بگیرند و در عین حال بر احترام به آتش‌بس تاکید کردم.

🔹ما بر لزوم از سرگیری سریع فعالیت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در ایران برای تضمین شفافیت کامل تاکید می‌کنیم.

🔹در تماس تلفنی با رئیس‌جمهور ایران، بر لزوم احترام به آتش‌بس برای برقراری صلح و بازگشت به مذاکرات تاکید کردم.

🔹من حفظ چارچوب پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای و از سرگیری سریع کار آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در ایران را برجسته کردم.

🔹من در روزهای آینده به تلاش برای دستیابی به این اهداف ادامه خواهم داد.

@javadrooh

📰 پیشخوان: هشتصدوبیست‌ودومین شماره #روزنامه_هم_میهن دوشنبه نهم تیرماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

🎥 با هم ببینیم

سید محمد خاتمی : اندیشیدن به «وطن» نقطه پیوند و اشتراک همه ماست

#سید_محمد_خاتمی
#خاتمی
#ایران
#وطن
#ایرانی

سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم نیویورک شهریور ۱۳۷۷

🇮🇷 @khatamiculc

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: ‌وضعیت صلح مسلح

👈 سیدقائم موسوی، دکتری علوم‌سیاسی، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ "صلح گرم" یا "صلح مسلح" وضعیتی است که دولت‌ها بدون درگیری نظامی، خود را برای نبرد احتمالی آماده می‌کنند. از منظر تاریخی، به دوره معینی از تاریخ اروپا اطلاق می شود؛ از سال 1871 (سال شکست فرانسه از امپراتوری آلمان) تا سال 1914 که جنگ جهانی اول شروع شد.

✍ در فاصله این ۴۳سال اگرچه بین قدرت‌های بزرگ اروپا جنگی رخ نداد، اما آنها با گسترش ارتش و تجهیز زرادخانه‌های جنگی خود، برای نبرد آماده می‌شدند.

✍ در مورد رابطهٔ اسرائیل و ایران تقریباً تمام دوران پساانقلاب شرایط شکننده و بالقوه جنگی میان طرفین برقرار بود. اما بعد از شروع چالشِ هسته‌ای جمهوری اسلامی این نزاع جنبه پنهانی و عملیاتیِ پینگ‌پنگی (با اتکا به استراتژی هزار خنجر) پیدا کرد تا خردادماه امسال که رسماً به وقوع جنگ انجامید.

✍ در یک عملیات پیچیده و پس از سلسله‌ای از پیش‌درآمدهای مذاکراتی، انواع تاکتیک روانی و فریب‌دهنده، استفاده از بازی‌های زبانی در راستای ایجاد شبحی از خوف و رجاء؛ نهایتاً در ائتلافی چندوجهی متشکل از نهادها و کشورهای مختلف به ایران تجاوز شد.

✍ با تمسک به اصل کهنه اما بنیادین «غافلگیری» در سحرگاه جمعه ۲۳خردادماه ضربات سهمگینی به زیرساخت‌های پدافندی و هوایی ایران وارد شد و مغزهای تصمیم‌گیری نظامی/پدافندی و نخبگان اتمی به شهادت رسیدند.

✍ زمانی محدود اما در تهاجم تعیین‌کننده صرف شد تا ساختار تدافعی/آفندی کشور به خود بیاید و پاسخ های مقتضی داده شود.

✍ اسرائیل ضربات هدفمند و سختی به کشور تحمیل کرد؛ ولی امواج موشک‌های ایرانی شهرهای مختلف آن را درنوردیدند. هرچه می‌گذشت موشک ها کمتر اما کیفی‌تر اصابت می‌کردند. ظاهراً تجهیزات چهارگانه پدافندی اسرائیل تا اندازه زیادی زیر ضربآهنگ موشک‌ها فرسوده و خسته شده بودند.

✍ در یک تقسیم کار روشن اسرائیل اهداف آشکار را هدف قرار می‌داد، اما کار تمام نمی‌شد؛ تا اینکه امریکا با B2 ها فردو، نطنز و اصفهان را بمباران کرد. به زعمِ ائتلاف متجاوز، حمله به فردو با بمب‌های سنگرشکن حسن ختام راند اول حمله بود. آتش‌بس برقرار و طرفین اکنون در شرایط شکننده‌ای قرار دارند.

✍ در تبیین میزان خسارت به تأسیسات هسته‌ای ایران برآوردها متفاوت هستند. سرنوشت اورانیوم غنی‌شده نیز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. موشک‌های ایرانی هم ویرانی زیادی به اسرائیل تحمیل کردند. با این وجود‌ هر کدام از طرفین فارغ از کم و کیف خسارات دریافتی خودشان را پیروز نبرد ۱۲روزه می‌دانند.

✍ آتش.بس که پس از حملات آمریکا به تأسیسات هسته‌ای ایران و پاسخ جمهوری اسلامی در حمله به پایگاه هوایی العدید منعقد شد، اگر چه موجب تعلیق حملات متقابل شده است؛ اما به معنای خاتمه جنگ نخواهد بود.

✍ به نظر اسرائیل و حامیانش پس از مطالعه پیرامون نقاط آسیب.پذیرش و رفع آنها، تأمین قطعات و تجهیزات لازم، ترمیم خرابی‌ها [استراحت و نفس‌گیری] و اذعان به اینکه حملات به اندازه کافی بحران هسته.ای را پوشش نداده و همچنین اقدامات ایران در تعلیق همکاری با آژانس، پیش‌بینی می‌شود که موج جدیدی از تهاجم را از سر خواهد گرفت.

✍ این مسائل ضرورت آمادگی ضمنی، هوشمندی لازم و تلاش برای رفع کمبودها و تمرکز بر امور راهبردی و کلان را صدچندان کرده است.

@javadrooh

درمان‌های پس از جنگ

سرمقاله هم‌میهن
۰۹ تیر ۱۴۰۴

🔹یکی از نکات مثبت در جنگ اخیر که موجب رضایت عمومی هم بود، تامین خدمات عمومی و نیازهای روزمره مردم بود. از این نظر، مدیران دولتی نمره قابل‌قبولی گرفتند. ولی مشکل جنگ در این است که بخشی از تبعات آن در مراحل پس از جنگ نمود بیشتری پیدا می‌کند.

🔹مسئله تورم، بورس، اشتغال و بیکاری، تامین سوخت و انرژی، برقراری امنیت رسیدگی به عوارض و پیامدهای جسمی و روحی و روانی مصدومین و آسیب‌دیدگان از این موارد است. به‌ویژه کسانی که دچار صدمات جسمی یا روحی شده‌اند و یا نزدیکان خود را از دست داده‌اند، نباید احساس بی‌پناهی و فراموش‌شدگی کنند.

🔹توجه به ترومای جنگ و پس از آن به‌ویژه برای زنان و‌ کودکان بسیار ضروری است. زنان و خانواده‌هایی که سرپرست و نان‌آور خانواده را از دست داده‌اند یا کودکانی که یکی یا حتی هر دو والدین آنان شهید یا مجروح شده‌اند.

🔹حکومت و دولت باید خیلی سریع در این موارد دخالت و‌ مدیریت کند. احساس بی‌پناهی و تنهایی و رهاشدگی برای این افراد به‌ویژه پس از جنگ دردآورتر از اصل صدمات ناشی از جنگ است. باید خط ارتباطی ویژه‌ای برای طرح و حل مسائل آنان برقرار کرد. گزارش امروز صفحات اجتماعی «هم‌میهن» درباره زنان بارداری است که در این جنگ دچار آسیب شده‌اند.

🔹شاید برخی ندانند که تنش‌های روانی و‌ ترس ناشی از جنگ در زنان حامله می‌تواند موجب سقط جنین یا معلولیت کودک هنگام تولد شود. بسیاری از کودکان دچار شب‌ادراری می‌شوند و در اغلب موارد از بیان مشکلات خود پرهیز می‌کنند و این بدتر است. در نتیجه نه‌تنها باید مراجعات آنان را پاسخگو بود، بلکه باید دنبال آنان رفت و کمک‌های لازم را به آنان ارائه کرد.

🔹همچنین، مسئله جبران عوارض و بازسازی خرابی‌های ناشی از جنگ را هم باید در اولویت قرار داد. این مسئله در روحیه مردم بسیار اثرگذار است. دیدن هر روز خرابی‌های باقیمانده از جنگ، ذهنیت بیننده را نسبت به توانایی جامعه در غلبه بر جنگ مسئله‌دار می‌کند.

🔹در کنار رسیدگی به این موارد، دولت باید فکری فوری به حال بورس ‌و درآمد مردم و قیمت‌ها کند. البته قرمز بودن بورس برای مدت کوتاه مسئله حادی نیست؛ به‌ویژه که دامنه تغییرات را کم کرده‌اند.

▫️ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

📌هم‌میهن را در فضای مجازی دنبال کنید:

🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗 واتساپ | 🔗تلگرام

پاسخ سردبیر هم‌میهن به فضاسازی جدید تندروها

کارنامه ما روشن است

🔹در روزهایی که جنگ تحمیلی اسرائیل به ایران و حمایت علنی و ورود مستقیم رئیس‌جمهور آمریکا به این نبرد، آحاد مختلف جامعه و قریب به اتفاق نیروهای سیاسی و فکری مواضعی مشترک در دفاع از میهن و علیه تجاوز و تهدید خارجی اتخاذ کرده‌اند، رسانه‌ها و سخنگویان طیف اقلیت تندرو که منافع خود را در دوقطبی بودن فضای سیاسی و ستیز و تعارض با منتقدان و نیروهای مستقل می‌بینند، دور جدیدی از فضاسازی را علیه نیروها و رسانه‌های رقیب آغاز کرده‌اند.

🔹در این چارچوب، پس از آنکه برخی چهره‌های تندرو حاکم بر صداوسیما به تخفیف و توهین علیه موج همبستگی ملی روی آوردند و فضای همدلی هم‌میهنان را با عباراتی چون «آغل» توصیف کردند، دیروز نیز ارگان‌های اصلی جریان تندرو خالص‌ساز به روزنامه‌های اصلاح‌طلب حمله کردند و آنها را به «دستور گرفتن از اسرائیل» متهم کردند.

🔹در چارچوب این فضاسازی‌ها، روزنامه کیهان و سایت رجانیوز (ارگان جبهه پایداری) با انتشار متن مشترکی در کانال‌های تلگرامی خود با عنوان «دستور سانسور از اسرائیل رسید؛ رسانه‌های زنجیره‌ای به خط شدند!»، نوشتند: «طی ۱۲روز نبرد ایران با اسرائیل رسانه‌های زنجیره‌ای غرب‌گرا در ایران بیش از آنکه تصویر حملات ویرانگر موشکی ایران به اسرائیل و ویرانی‌های گسترده در تل‌آویو، حیفا، بئرالسبع و دیگر نقاط اراضی اشغالی را در صفحه اول خود به نمایش بگذارند؛ تصویر حملات اسرائیل به ایران را روی صفحات اول خود آوردند. ظاهراً دستورالعمل اداره سانسور ارتش رژیم صهیونیستی مبنی بر عدم انتشار تصاویر اصابت موشک‌های ایران؛ توسط روزنامه‌های زنجیره‌ای مو به مو اجرا شده است.

🔹در این ۱۲روز سرپنجه‌های رژیم جنایتکار صهیونیستی در رسانه‌های داخلی ایران بیش از پیش عیان شد. آنها همسو با تبلیغات رژیم صهیونیستی مشغول هراس‌افکنی، مأیوس‌سازی و ماتم‌زده کردن افکار عمومی ایران بودند.» این دو رسانه تندرو در کنار این خبر، تصاویری از صفحات اول روزنامه‌های اصلاح‌طلب از جمله چهار شماره «هم‌میهن» در ایام جنگ را منعکس کردند تا به‌زعم خود، ادعای خود را مستند سازند.

🔹ادعاها و فضاسازی‌ رسانه‌های تندرو علیه روزنامه‌های اصلاح‌طلب و به‌ویژه «هم‌میهن» در شرایطی صورت می‌گیرد که در میانه جنگ ۱۲روزه اسرائیل و ایران، خبرنگاران روزنامه هم‌میهن روزهای پرخطر و شلوغی را پشت سر گذاشتند تا بتوانند آنچه در میدان اتفاق می‌افتد را برای مخاطبان روایت کنند. به گفته محمدجواد روح، سردبیر روزنامه هم‌میهن، دغدغه پیچیده و مهم آنها در این روزهای سخت، حرکت کردن روی مرزی بود که ازیک‌سو، مسئولیت‌های حرفه‌ای و از سوی دیگر، مسئولیت‌های انسانی و ملی‌شان را خدشه‌دار نمی‌کرد.

🖌گروه سیاست هم‌میهن

▫️ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین

📌هم‌میهن را در فضای مجازی دنبال کنید:

🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗 واتساپ | 🔗تلگرام

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: ساعت صفر تصمیم

👈 مهدی علی‌آبادی، تحلیلگر و فعال سیاسی، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ نزدیک به سه هفته از آغاز درگیری مستقیم ایران با اسرائیل و یک هفته از ترک مخاصمه گذشته است؛ جنگی که هرچند ممکن است از نگاه نظامی هنوز در سطحی محدود باشد، اما از حیث پیامد، یک گسل تاریخی را فعال کرده است. اکنون بیش از همیشه، ما در آستانه‌ی تصمیمی بزرگ ایستاده‌ایم؛ تصمیمی نه‌تنها برای امنیت، بلکه برای ماندگاری.

✍ در هفته گذشته، برخی از تحلیلگران بین‌المللی از عبارت «دور اول» برای توصیف حملات استفاده کرده‌اند؛ گویی ناخودآگاه می‌گویند که دور دومی هم در راه است. اگر چنین باشد، این بار ممکن است اهداف نظامی صرف مطرح نباشند. آنچه برخی در بیرون ایران دنبال می‌کنند، مهار نیست، بلکه بازچینی بنیادین ساختار قدرت در ایران است؛ و چه‌بسا از مسیر نظامی.

✍ در چنین شرایطی، یک پرسش بنیادین مطرح است: آیا ایران، به‌مثابه یک تمدن، تاب این‌همه فرسایش و فشار را دارد؟ یا زمان آن رسیده که با نگاهی ملی و مسئولانه، از جنگ فاصله بگیریم و به‌سمت ساختن یک صلح پایدار برویم؟

▪️جامعه ایران؛ پشت خاکریز ایران، نه پشت تصمیمات

✍ پیش از جنگ، ایران با نارضایتی‌های اجتماعی کم‌سابقه‌ای مواجه بود. بحران اعتماد عمومی، شکاف‌های سیاسی و اقتصادی، و انسداد مسیرهای اصلاح در لایه‌های مختلف زندگی مردم مشهود بود. اما آغاز جنگ، چیزی غیرمنتظره را آشکار کرد: بلوغ اجتماعی، آن هم در شرایط بحران.

✍ مردم، صرف‌نظر از گرایش‌ها، نسبت به ایران احساس مسئولیت کردند. این یک پشتوانه بی‌بدیل بود. اما باید دانست که پشتیبانی اجتماعی، بدون جهت‌گیری صحیح حاکمیت، یک سرمایه زودگذر است. ملت ایران، بار دیگر با وطن احساس پیوند کرد، نه با هر سیاستی که به نام وطن پیش برده می‌شود.

▪️قدرت تصمیم، قدرت نجات

✍ در سیاست، گاهی تصمیمی که گرفته نمی‌شود، سهمگین‌تر از آن تصمیمی است که اشتباه گرفته می‌شود. ما امروز در لحظه‌ای ایستاده‌ایم که تعویق تصمیم، خود به‌معنای انتخاب است. انتخاب به‌سوی تصاعد خشونت، به‌سوی انزوای بیشتر، به‌سوی حذف ایران از نظم منطقه‌ای آینده.

✍ صلح، واژه‌ای خاموش در ذهن بسیاری شده؛ گویی آن‌قدر از زبان رقیب شنیده شده که حتی آوردنش در ادبیات رسمی، نوعی بی‌غیرتی تلقی می‌شود. اما تجربه جهانی نشان داده که صلح، شجاعانه‌ترین نوع حکمرانی است. تصمیم به صلح، پیش از آن‌که به معنای عقب‌نشینی باشد، نشانه بلوغ ملی و درک دقیق توازن قواست.

✍ شاید هنوز هم بتوان کاری کرد. شاید هنوز بتوان پیش از آغاز دور دوم، ایران را از ورود به مسیر بازگشت‌ناپذیر نجات داد.

▪️جهانِ در انتظار، منطقه‌ بی‌ثبات

✍ نگاه منطقه و جهان به ایران در این هفته، نگاهی محتاط اما نگران است. هیچ کشوری در منطقه – حتی هم‌پیمانان پیشین – خواهان تداوم تنش نیستند. همسایگان ما دیگر به‌دنبال بی‌ثباتی نیستند، بلکه به‌دنبال منافع اقتصادی و بازسازی سیاسی خودند. ایران اما، در حال ایستادن در برابر موجی است که به‌جای همراهی، انزوا به‌دنبال دارد.

✍ در چنین بزنگاهی، بازیگرانی که بخواهند با عقلانیت وارد صحنه شوند، می‌توانند حتی در این هیاهو، توازن جدیدی رقم بزنند. پیشنهاد صلح، اگر از موضع قدرت داخلی و مشروعیت اجتماعی باشد، نه‌تنها نشانه ضعف نیست، بلکه آغاز بازسازی موقعیت منطقه‌ای ایران است.

▪️تصمیمی برای تاریخ، نه برای امروز

✍ از نلسون ماندلا نقل است که: «ما می‌توانیم بجنگیم، اما فقط برای رسیدن به صلح، نه برای دفن شدن در خاطره‌ها.» امروز چنین سخنی بیش از همیشه به کار ایران می‌آید.

✍ دشمنان ما ممکن است برای جایگزینی ساختار فعلی برنامه‌ریزی کرده باشند. ممکن است بخواهند از فرصت جنگ، نه برای تغییر سیاست، بلکه برای تغییر نظام استفاده کنند. این یک احتمال است؛ و دقیقاً به همین دلیل، جای مصلحان در میدان جنگ نیست. جای آنان، پیش از آغاز دور دوم، پشت میز عقلانیت است.

✍ شاید برخی تصمیم‌گیران از هزینه‌های صلح نگران‌اند. اما هزینه‌ جنگی که دور دومش در راه است، دیگر تنها اقتصادی یا نظامی نیست؛ هویتی، تمدنی و حتی جغرافیایی است.

✍ تصمیم با شماست. فرصت هنوز باقی است. نه برای حفظ وضع موجود، بلکه برای جلوگیری از یک فاجعه تاریخی. برای صلح، برای ایران، پیش از آن‌که دیر شود.

@javadrooh

💥خبر: پزشکیان: نباید عده‌ای فکر کنند عقل کل هستند و همه‌چیز را فقط آنها می‌فهمند

👈 رئیس‌جمهور در نشست با اصناف کشور:

🔹اصناف باید منافع عمومی را بر منافع تشکل و صنف خود ترجیح دهند تا روند رفع مشکلات تسریع شود.

🔹تجربه جنگ تحمیلی اخیر نشان داد که اگر مردم در میدان باشند، هیچ خطری موثر نخواهد بود.

🔹نباید عده‌ای فکر کنند که عقل کل هستند و همه چیز را فقط آنها به شکل صحیح می‌فهمند.

🔹باید از همه ظرفیت‌های کشور استفاده کنیم.

@javadrooh

🗂 آرشیو: از دشمنی با مذاکره تا حمایت از حمله اسرائیل

👈 #مهدی_نصیری مدیرمسئول سابق روزنامه کیهان در مصاحبه با روزنامه رسالت در آذر ۱۳۷۲: مذاکره با آمریکا، صلابت انقلاب و نظام‌ را خواهد شکست!

🔹نصیری هم‌اکنون در کاناداست و از حامیان حمله اسرائیل به ایران است/ رویداد۲۴

@javadrooh

🔸 سردبیر هم‌میهن: خط باریک مسئولیت حرفه‌ای و ملی را در جنگ رعایت کردیم

بنت‌الهدی قدسیان سرشت – در میانه جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل، خبرنگاران روزنامه هم‌میهن روزهای پرخطر و شلوغی را پشت سر گذاشتند تا بتوانند آنچه را در میدان اتفاق می‌افتد برای مخاطبان روایت کنند. این در حالی بود که بسیاری از رسانه‌ها دور کار شده بودند و یا فعالیت خود را موقتاً تعطیل کرده بودند. محمدجواد روح، سردبیر روزنامه هم‌میهن، در گفت و گو با فردارسانه دغدغه پیچیده و مهم این روزنامه را در آن روزهای سخت حرکت کردن روی مرزی بود که ازیک‌سو مسئولیت‌های حرفه‌ای و از سوی دیگر مسئولیت‌های انسانی و ملی‌شان را خدشه‌دار نمی‌کرد.

او درباره خبررسانی در شرایط جنگی گفت: «وقتی سطح تنش به اوج می‌رسد و به جنگ تبدیل می‌شود طبیعتاً انتظاراتی که برای فعالیت آزاد رسانه‌ای داریم باید متناسب با امنیت ملی و شرایط کلی کشور باشد. از منظر خبری، هر رسانه‌، خبرنگار و عکاس علاقمند است در هر مکانی که اتفاقی می‌افتد به طور طبیعی حضور داشته باشد و اخبار و تصاویر را منعکس کند. اما در شرایط جنگی، عملا بخشی از اخبار به شکل رسمی منتشر نمی‌شود یا مواردی که به عنوان شایعه شنیده می‌شوند و در فضای مجازی و رسانه‌های غیرمعتبر منتشر می‌شود، قابل راستی‌آزمایی و انعکاس رسمی نیست. این درحالی است که خبرنگار و رسانه از نظر مسئولیت حرفه‌ای خود علاقمند است و مسئولیت خود می‌داند که این شایعات و اخبار غیررسمی را پیگیری کند و بالاخره واقعیت خبر را بتواند منعکس کند. اما درعین‌حال، در کنار این مسئولیت حرفه‌ای که درست هم هست، ما یک مسئولیت ملی هم داریم؛ یعنی اطلاع‌رسانی دقیق، انتشار عکس‌های حوادث، پوشش مناطقی که احتمال حمله به آنها بیشتر است و مناطق نظامی، امنیتی یا ساختمان‌هایی که احتمال می‌دهیم در آنها افرادی حضور دارند که ممکن است هدف حملات باشند، حساسیت امنیتی دارد و انتشار آن عکس‌ها ممکن است اطلاعات دقیق‌تری را در اختیار دشمن قرار دهد. در این شرایط، آیا انجام مسئولیت حرفه‌ای از نظر منافع و امنیت ملی هم درست است یا نه؟ آیا صرف اینکه ما داریم مسئولیت حرفه‌مان را انجام می‌دهیم، با مسئولیت ملی‌مان در تعارض قرار می‌گیرد یا نه؟ این امر موضوع پیچیده‌ای است و فارغ از اینکه نهادهای مسئول و امنیتی، همچنین دستگاه‌های سیاستگذاری مداخله بکنند که طبیعتاً مداخله می‌کنند و یک سری دستورالعمل‌ها در اختیار ما می‌گذارند، اما حتی اگر آن نهادها هم این کار را انجام نمی‌دادند، باز این مسئولیت ملی و انسانی که خبرنگار و رسانه دارد، در برخی مواقع با مسئولیت حرفه‌ای‌اش در تعارض قرار می‌گیرد و این کار را پیچیده می‌کند. در چنین فضایی، تک‌تک خبرنگاران، عکاسان و تهیه کنندگان محتوا و کلیت روزنامه هم‌میهن به عنوان یک نهاد رسانه‌ای، سعی کردیم که این خط باریک را رعایت کنیم.»

سردبیر هم‌میهن با تشریح فعالیت خبری این روزنامه در مدت جنگ ایران و رژیم صهیونیستی گفت: «همکاران ما به ویژه در گروه اجتماعی در این مدت گزارش‌های میدانی زیادی داشتند که در کانال و صفحات روزنامه و در صفحه یک منعکس شد؛ درباره آنهایی که به شهادت رسیده بودند با بستگانشان در مورد نحوه وقوع حادثه صحبت کردیم و از زندگی‌شان و شرایطی که داشتند داستان‌هایی را روایت کردیم. اگر نگوییم هم‌میهن فعال‌ترین رسانه در این حوزه بود، قطعاً یکی از فعال‌ترین رسانه‌ها در این ۱۲ روز بود. قطعا، هم‌میهن در این ۱۲ روز از بسیاری از رسانه‌های مدعی که خبرنگاران و پرسنل بسیار بیشتری از ما دارند خیلی فعال‌تر و موثرتر عمل کرد. در حوزه عکس نیز ما در این مدت بیشترین تعداد عکس تولیدی صفحه یک را داشتیم. دبیر عکس روزنامه ما در تمام طول شبانه‌روز در محل‌هایی بود که حادثه رخ می‌داد. البته با نظارت کامل و هماهنگی وزارت ارشاد و سایر نهادهای مسئول، در مناطقی که مشکل امنیتی نداشت‌، عکاسی را انجام می‌داد که خیلی از آنها را در صفحه اول منعکس کردیم.»

متن کامل این گفت‌وگو را می‌توانید اینجا بخوانید.

💻 www.fardaresaneh.ir

🆔 @medialesson

📱روایت‌های مجازی: واکنش توییتری محمد قوچانی، رئیس کمیته سیاسی حزب کارگزاران، به تهدیدها اسرائیل برای ترور #عباس_عراقچی

@javadrooh

💥خبر: کاخ‌سفید از ادامه تماس‌های مستقیم و غیرمستقیم با ایران خبر داد

👈 سخنگوی کاخ سفید شامگاه دوشنبه مدعی شد که ارتباط با مقامات ایران همچنان ادامه داشته و #استیو_ویتکاف نماینده ویژه دولت آمریکا به صورت مستقیم و از طریق میانجی‌ها با ایرانی‌ها در ارتباط است.

🔹وی در ادامه گفت: «توافق آتش‌بسی که ترامپ بین اسرائیل و ایران برقرار کرد همچنان پایدار است».

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: همزیستی یا ادامه جنگ

👈 آرام حسن‌زاد، پژوهشگر روابط بین‌الملل، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ در دو هفته گذشته، جنگی بی‌سابقه و خطرناک رخ داد. نخستین رویارویی مستقیم نظامی میان آمریکا و اسرائیل از یک‌سو و ایران از سوی دیگر. حالا هر سه طرف مدعی پیروزی‌اند.

✍ دونالد ترامپ اعلام کرد که ارتش آمریکا با استفاده از ۱۴بمب سنگرشکن، سه تأسیسات هسته‌ای ایران را نابود کرده و سپس خواستار توافق صلح شده است. اسرائیل نیز عملیات خود را «تاریخی» توصیف کرده و گفته که موفق به ترور برخی فرماندهان و کارشناسان شده و نیمی از توان موشکی بالستیک دشمن خود را از بین برده است.

✍ در سوی مقابل، ایران عملیات خود را «وعده‌صادق۳» نامیده و خساراتی بی‌سابقه به تل‌آویو و شهر بئرشبع وارد کرده است. رهبر انقلاب، آیت‌الله خامنه‌ای، نیز اعلام کردند: «این، سیلی محکمی به آمریکا بود.»

✍ هرچند فعلاً درگیری‌ها متوقف شده، این توقف چیزی جز یک آتش‌بس موقت نیست، مگر آنکه توافقی میان سه طرف حاصل شود. جنگ‌ها فقط با توافق پایان می‌یابند. حالا که همه طرف‌ها خود را پیروز می‌دانند، این پرسش مطرح است: کدام‌یک حاضر است امتیاز بدهد؟

✍ تنها طرفی که به‌سرعت پیشنهاد صلح داد، آمریکا بود. ترامپ ادعا کرد که مانع از ترور یکی از چهره‌های کلیدی توسط اسرائیل شده و حاضر است ۶میلیارد دلار از دارایی‌های مسدودشده ایران را آزاد کند. او همچنین گفته که ممکن است برخی تحریم‌ها را فوراً بردارد. (گرچه بعدا اظهارات متناقضی را مطرح کرد).

✍ این درحالی است که رئیس ستاد ارتش اسرائیل، ایال زمیر، گفته جنگ هنوز به پایان نرسیده و فهرست اهداف باقیمانده طولانی است. بااین‌حال، روشن است که تصمیمات تل‌آویو بی‌ارتباط با کاخ‌سفید نیست.

✍ اتفاق مهمی که رخ داد، این بود: #ترامپ به کمک #بنیامین_نتانیاهو شتافت؛ درست زمانی که نخست‌وزیر اسرائیل در آستانه سقوط بود و دادگاهش به گره خورده بود. ترامپ با اعلام همبستگی با #نتانیاهو گفت مردم اسرائیل نباید او را منزوی یا محاکمه کنند.

✍ این مداخله ترامپ بهایی دارد، بهایی که نتانیاهو باید به ترامپ بپردازد؛ چراکه رئیس‌جمهور سابق آمریکا در پی آن است که یک توافق صلح بزرگ میان دو دشمن تاریخی رقم بزند.

✍ در هر صورت، کلید این بحران در تهران است، نه در واشنگتن و نه در تل‌آویو. این ایران است که می‌تواند تصمیم بگیرد ادامه دهد یا پایان دهد.

✍ برای پایان دادن به رویارویی‌ای که از سال۱۹۸۰ آغاز شده، ایران باید اصل همزیستی منطقه‌ای را بپذیرد و به جمع کشورهای منطقه بپیوندد. کشورهایی که تقریباً همه آنها یا با اسرائیل توافق دوجانبه امضا کرده‌اند یا از پروژه‌های تقابلی دست کشیده‌اند. سوریه آخرین کشوری بود که این مسیر را انتخاب کرد.

✍ با وجود تمام خسارات، ایران هنوز برخی عناصر قدرت را در اختیار دارد. اورانیوم غنی‌شده‌ای که یا می‌تواند پایه ساخت سلاح هسته‌ای باشد یا ابزار چانه‌زنی در مذاکرات. همچنین، ایران فرماندهان از دست‌رفته‌اش را سریع جایگزین کرد و توانست اوضاع داخلی را دوباره تحت کنترل بگیرد.

✍ در سوی دیگر، اسرائیل توانست حمایت ترامپ را جلب کند، کسی که ادعا می‌کند کاری را انجام داد که خود اسرائیل به تنهایی قادر به انجامش نبود: نابودی تأسیسات کلیدی هسته‌ای ایران. چه‌بسا این رویارویی، آخرین فصل از این جنگ‌ها باشد.

@javadrooh

📰 پیشخوان: هشتصدوبیست‌وسومین شماره #روزنامه_هم_میهن سه‌شنبه دهم تیرماه منتشر می‌شود.

@javadrooh

➖سناریویی برای بن‌بست‌گشایی

علی‌اصغر شفیعیان

در ظاهر، آتش‌بس برقرار است. اما در واقعیت، هیچ‌کس تردید ندارد که اگر نقضی صورت گیرد، آغازگر آن ایران نخواهد بود. این یعنی وضعیت نابرابر؛ موازنه‌ای نیست و طرف مقابل، بی‌هزینه در جایگاه «شاکی بالقوه» باقی مانده است. چنین وضعیتی پایدار نیست.

برای بازگرداندن توازن، ایران نیازمند اقداماتی است که ابتکار عمل آن در دست خودش باشد. اقداماتی که نه لزوماً آغازگر جنگ، بلکه گشاینده‌ی گره این بن‌بست امنیتی و روانی باشند. چند گزینه‌ای که می‌توان به هزینه – فایده آن فکر کرد و از بین آنها انتخابی داشت. و البته صلاح و مصلحت آن بر عهده‌ی تصمیم‌گیران است:

۱. نمایش قدرت کنترل‌شده

▫️ آزمایش سلاح نظامی جدید (موشکی یا غیرموشکی) که بتواند پیام بازدارندگی بدهد، بدون درگیری مستقیم.

▫️ نقض محدود آتش‌بس از طریق یک اقدام موشکی نمادین، با کنترل پیامدها و پیش‌آگاهی رسانه‌ای به طرف‌ها.

۲. کنش دیپلماتیک هوشمند

▫️ تماس مستقیم رؤسای جمهور ایران و آمریکا، اقدامی که بعد از تبادل پیام‌های رسمی، می‌تواند گره‌گشا باشد و با توجه به تماس سال ۱۳۹۲، دیگر تابوشکنانه نیست.

▫️ دیدار سه‌جانبه میان پوتین و رؤسای جمهور ایران و آمریکا که برد دیپلماتیک برای هر سه طرف دارد و قابل پیگیری است.

۳. تحرکات نمادین سیاسی – اقتصادی

▫️ توافق میان بخش خصوصی ایران و شرکت‌های بزرگ جهانی/آمریکایی (مثلاً در حوزه‌های تکنولوژی یا انرژی‌های پاک) که پیام سیاسی جدی دارد.

▫️ باز شدن نسبی فضا برای چهره‌های بین‌المللی معتدل برای گفت‌وگو یا میانجی‌گری، ولو غیررسمی.

۴. اقدامات امنیتی درون‌زا

▫️ برخورد قضایی فوری و البته منطبق بر چارچوب‌های قانونی با متهمان ارتباط با اسرائیل در پرونده‌های آشکار. این اقدام احتمالا با هزینه‌ی کم خارجی، پیام قدرت داخلی دارد.

▫️ در کنار این، نیاز فوری به بازنگری و بازسازی ساختار امنیتی کشور وجود دارد؛ سیستمی که باید متناسب با تهدیدهای جدید، چابک‌تر، دقیق‌تر و کم‌نفوذتر شود.

▫️ بازسازی سرمایه‌ی اجتماعی در داخل از طریق کاستن از محدودیت‌های غیرضرور، تقویت پیام همبستگی با مردم، و آزادی برخی زندانیان سیاسی؛ چرا که پایداری ملی، اصلی‌ترین سلاح بازدارنده‌ی جمهوری اسلامی ایران است.

۵. کنش منطقه‌ای غیرمستقیم

▫️ تحرکات متحدان منطقه‌ای (مانند انصارالله) چه با یا بی هماهنگی انجام شود، می‌تواند بخشی از فشار را منتقل کرده و ابتکار عمل را حفظ کند.

۶. گزینه پرریسک

▫️ بستن یا جدی شدن تهدید به بستن تنگه هرمز، راهی پرهزینه و پرصدا. برای زمانی که سایر سناریوها به نتیجه نرسد یا نیاز به هشدار جدی باشد.

▫️ اقدام پیش‌دستانه در مناطق مرزی، از جمله حمله محدود به مناطق شمالی و طرح ادعای الحاق بخش‌های جداشده، هرچند بسیار پرریسک، اما می‌تواند ضربه‌ی راهبردی و غیرمنتظره‌ای باشد. این گزینه، فقط در شرایط حاد و بن‌بست کامل قابل طرح است.

▫️ انتقال رسمی این پیام به افکار عمومی ساکنان سرزمین‌های اشغالی که در صورت نقض آتش‌بس، برخلاف دفعه‌ی قبل، هزینه‌ی انسانی جنگ در آن سرزمین افزایش خواهد یافت؛ این می‌تواند به یک عامل بازدارنده‌ی مؤثر تبدیل شود.

در این میدان نابرابر، حفظ برتری روانی و دیپلماتیک از مسیر اقداماتی ممکن است که حساب‌شده، کنترل‌پذیر و تأثیرگذار باشند. ایران اگر انتخاب درستی کند، می‌تواند بدون آغاز جنگ، موازنه را بازگرداند. و همین، پیروزی بزرگ‌تری خواهد بود.

اگر ایران در پی حفظ وضعیت موجود باشد، ناگزیر نقش بازیگری منفعل را ایفا خواهد کرد؛ و این یعنی واگذاری ابتکار به دیگران، از جمله اسرائیل و متحد راهبردی آن، ایالات متحده.

اگر توازنی برقرار نشود، دیر یا زود نه‌فقط موقعیت منطقه‌ای که انسجام داخلی نیز فرسوده خواهد شد. باید پذیرفت که زمان به سود ایران نمی‌چرخد، مگر آن‌که خود معادله را تغییر دهد. در میدان فعلی، نشستن و انتظار کشیدن یعنی اجازه دادن به بازیگران متخاصم که برای ما تصمیم بگیرند.

https://ensafnews.com/599214/
@ensafnews