من جوینده نیستم،
ادعای من بیشتر از این‌هاست.
می‌خواهم آفتابی برای خود بیافرینم...


حکمت شادان
فردریش نیچه

@jandark

از تمامی سلاح‌های مرگبار و ویرانگری که تابه‌حال انسان قادر به ساخت آنها بوده است، از همه وحشتناک‌تر کلام می‌باشد.
خنجر و اسلحه‌های آتشین از خود ردپای خونین به‌جا می‌گذارند.
بمب‌ها هم ساختمان‌ها و جاده‌ها را ویران می‌کنند.
اثر زهر و سم هم نیز سرانجام کشف و نمایان می‌شود.
اما کلام ویران‌کننده موفق به بیدار کردن بدی‌ها بدون هیچ اثر و ردپایی می‌شود.

داستان‌هایی برای پدران فرزندان و نوه‌ها
پائولو کوئلیو

@jandark

از خلاف آمده عادت بطلب کام که من
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم
@jandark

برای این مردم ، هرگز خودت را تغییر مده !
چون اینان هر روز تو را به یک شکل میخواهند ؛
شکل تصورات غلطشان که فکر میکنند تنها حقیقت درست جهان است ...

هرتا مولر
@jandark

غیر اخلاقی ترین عادت بشر اینست که مدام و بی وقفه، در باره هرکس و پیش از آنکه بفهمد ودرک کند قضاوت می کند.
این آمادگی پرشور برای قضاوت کردن، نفرت انگیزترین حماقت و مخرب ترین شرارتهاست ...

میلان کوندرا
@jandark

آدمی هر آنچه که می‌دهد
باز پس می‌گیرد
پندار، گفتار و کردار انسان
دیر یا زود با دقتی حیرت‌انگیز
به خودِ او باز می‌گردد

فلورانس اسکاول شین

@jandark

یا مَنْ اِسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفآءٌ

الْحَمْدُ لِلَّهِ کَمَا هُوَ أَهْلُهُ

صوفی‌ای را پرسیدند:
مومن چه هنگام به بدکاری روی آورد؟
گفت:
آنگاه که در خویش، گمان نیکوکاری برد.

كشكول
شيخ بهایی

من از دین سر در نمی‌آورم ولی خداوند را خیلی دوست دارم. چون او تنهاست.

الیف شافاک

@jandark

بهتر است گاهی همه چیز را به حال خود رها کنیم.

پائولو کوئیلو
@jandark

مطمئنم همه می دانند که باید پنیر و ماست را گذاشت توی یخچال!
یا شیشه‌ی شربت را قبل از مصرف تکان داد.

ولی همیشه روی در پنیر و کاغذ روی شربت این نکات را می‌نویسند.
برای اطمینان شاید. برای یادآوری...
برای آنها که اولین بار است پنیر می‌خرند شاید. فکر بدی نیست!
چه اشکالی دارد؟! آنها که همیشه می‌دانستند و می‌دانند که نوشابه را باید خنک و تگری خورد اصلا جمله‌ی «خنک بنوشید» به چشمشان نمی‌آید.

ولی اگر بنده خدایی اولین برخوردش با بطری نوشابه باشد، این جمله‌ی کوتاه دو کلمه‌ای می‌تواند آینده‌ی رابطه‌ی او و این نوشیدنی را عوض کند.

میگویم کاش خدا هم یک اتیکت روی هرکداممان نصب می‌کرد و با حداقل کلمات وصفمان می‌کرد.
شاید روابطمان با آدم‌های اطراف بهتر میشد. ساده و روشن...

چیزهایی شبیه
«اعصاب پرحرفی ندارد»
یا «در گرما بداخلاق می شود»
«هرچیز را یکبار بهش بگو»
«غیر قابل دوستی»
«طول می‌کشد تا یخ اش باز شود
صبور باش».
و...

خب آنها که می‌شناختند آدم را به مرور زمان مثل تمام نوشته‌های روی بسته‌ها، دیگر به آن توجه نمی‌کردند و همانطور که کیسه‌های خرید را جابه جا کنند با چشم بسته هم پنیر و شیر را میگذارند توی یخچال...
و آدم‌های جدید حین برخورد با «بی احساس و غیرمنطقی» خیلی ساده راهشان را کج می‌کنند و وقتشان را صرف کسی می‌کنند که روی اتیکتش نوشته باشد «صمیمی و با معرفت».


فاطمه شاهبگلو
@jandark

چه می کنی ؟
با دوشنبه ای که بهشت بود
بعد از ظهری
که بهشت...
اصلا
چه می توانی بکنی ؟!؟؟
جز بستن چشمهایت
وگوش سپردن
به صدای پای کلماتی که دارند
از تو می روند...

رویا شاه حسین زاده
@jandark