نظر مردم و جوانان تاجیکستان نسبت به ادبیات ایران از دید شاعر برجسته تاجیکستان، گلرخسار صفی اوا


🔹ما خیلی به ادبیات ایران علاقه‌مند هستیم. استادان ما در دانشگاه‌ها، مدارس و مکتب‌ها از بزرگان ادبیات فارسی صحبت می‌کنند. اگر شما به یکی از روستاهای تاجیکستان بروید می‌بینید که مردم چگونه اشعار رودکی را از بر هستند. بسیاری از آنها نمی‌دانند در دنیا چه خبر است اما با شعر و ادبیات ایرانی از «بوی جوی مولیان» تا شعر امروز آشنایی دارند.
🔹قیصر امین‌پور از شاعران بزرگ ایرانی یکی از دوستان عزیز من بود. کتاب او با پیشگفتار بنده در تاجیکستان منتشر شد. اکنون قیصر امین‌پور به عنوان یکی از شاعران ملی تاجیک شناخته می‌شود.
🔹 اینکه بسیاری از شاعران و نویسندگان مثل قیصر، در تاجیکستان شناخته شده نیستند به این دلیل است که تیراژ کتاب‌ها کم است. مردم ما بسیار مردم شعر دوستی هستند. ملتی هستیم که از گهواره تا تابوت با شعر زندگی می‌کنیم. چون شعر همان خرد عالی انسانی است.
🔹به همین خاطر می‌خواهم بگویم که ندانستن ما نخواستن نیست، نداشتن و نتوانستن است. این تاجیکستان کوچک که ده میلیون جمعیت دارد ایران را بسیار می‌شناسد تا ایران ما را.
🔹البته ما وقت و زمان زیادی برای آشنایی با شما نداشتیم، ولی شما می‌توانستید ما را بشناسید.

ادامه دارد
@irtaj

📚کتاب; بهترین ره‌آورد تاجیکان از ایران

📝گلرخسار صفی اوا، شاعر تاجیکستانی:
🔹اولین باری که به ایران سفر کردم و بعد به تاجیکستان بازگشتم از من پرسیدند از ایران چه آورده‌ای؟ من گفتم دیوان حافظ آوردم.
🔹به همین خاطر می‌خواهم بگویم «از ایران گل بیارید و بکارید، گلی همرنگ و بوی شعر حافظ، از ایران هدیه‌ای دیگر نخواهید، به جز جام و سبوی شعر حافظ» بهترین هدایایی که مردم از نمایشگاه می‌آورند همین دیوان حافظ و دیگر شاعران برجسته مانند مولانا است.
🔹 چون کتاب‌های نفیس با نقاشی‌ها و طرح‌های اصیل طراحی شده است.
🔹من می‌دانم وقتی با حجم بالای کتاب روبرو میشوی انسان جدیدی متولد می‌شود چون او می‌فهمد که زندگی فقط خوردن و خوابیدن نیست. اینجاست که می‌فهمد این ملت آریایی چه ملتی است.

@irtaj

" سوگندنامه خواندن"
شعری در باب کتاب با حس ناب کودکی از Debra Angstead
ترجمه فارسی : زهره قایینی👆
برگردان سریلیک فردوس اعظم👇
Савгандномаи хондан

Савганд мехӯрам ки бихонам!
Ҳар рӯзу ҳар шаб
Медонам хондан калиде аст
Барои рушду боландагии ман.

Бо худ мехонам
Барои ҳамагон мехонам
Мехонам
Дар сукут ё бо нидои баланд

Пушти миз,
Дар хона ё мадраса
Дар замини бозӣ ё дар бистар
Дар канори оташ ё бирка
Мехонам!

Ҳар китобе, ки мехонам
Нӯре дар сарам рӯшан мешавад
Ба андешаҳоям шоху барг медиҳад
Рӯъёҳоямро мепарваронад.

Пас,
Савганд мехӯрам
Ба роҳи хондан равам
То сероб шавад
Зеҳнам
Аз он чи ҳар рӯз бадон ниёзманд аст.

Бошад, ки ин савганднома донишомӯзонро барои ҳамаи умр китобхон кунад!

@irtaj

رقص و نوای کولابی دختران چکن پوش

به مناسبت روز جهانی رقص

@irtaj

ایران را از یاد نبریم
دومین سالگرد دکتر اسلامی ندوشن در شهر یزد
پنجشنبه ۲۰ اردیبهشت

#پست_موقت

شاعران را مسپارید نبوسیده به خاک

🔸شاعر: #بازار_صابر
🔹خواننده: #سعیدقل_بلال‌اف


#زرتشت #ناصرخسرو #فردوسی #خیام #مولوی #سعدی #حافظ #کمال_خجندی #فرهنگ_ایرانی #ایران #تاجیکستان
#خجند #توس #مشهد #شیراز #تبریز #بلخ #یمگان

@Gahnevise
@irtaj

‍ معرفی کتاب

كتاب حاضر رمانی است تاریخی از زندگی حکیم ابوالقاسم فردوسی. در این رمان، نویسنده گزارشی از حیات اجتماعی و فرهنگی فردوسی، شاعر بزرگ ایران به دست می‌دهد. در واقع آن چه در این كتاب آمده، بخشی از رخدادهای واقعی است كه در زندگی استاد فرزانه توس رخ نموده است. در این داستان، با فرهنگ و تمدن ایرانی و سیمای بیش از هزار سال تاریخ و سرگذشت مردم ایران آشنا می‌شویم. گفتنی است این اثر از زبان تاجیكی به فارسی برگردانده شده و در پایان معانی برخی واژه‌های تاجیكی به فارسی آمده است.
رمانِ تاریخیِ فردوسی نوشته استاد الغ زاده در سال ۱۹۹۰ از سوی “انتشارات ادیب” در “دوشنبه” به خط فارسی به زیور طبع آراسته شد و در همان سال برنده جایزه دولتی رودکی شد. این کتاب در سال ۱۳۷۵ کتاب جهانی سال جمهوری اسلامی ایران شناخته شد. استاد الغ زاده که شیفته فرهنگ و تمدن ایرانی بود، در واپسین سالهای حیات خویش شاهد بود که دوستداران فرهنگ و تمدن تاجیکی در ایران به دیده احترام و احتشام به کارش نگریسته اند.
@Irtaj
نام کتاب: فردوسی – رمان تاریخی
نویسنده: ساتم الغ زاده
ویراستار: بهمن حمیدی
انتشارات: سروش
سال نشر: ۱۳۷۸
زبان: فارسی
تعداد صفحات: ۴۶۷ صفحه
دانلود کتاب 👇👇👇👇👇

@kheradsarayeferdowsi

#رمان_زندگی_نامه_حکیم_ابوالقاسم_فردوسی
@Irtaj
به نوشته ی #ساتِم_اُلُغ_زاده

@kheradsarayeferdowsi

قسمت کوتاهی از رمان فردوسی ( نوشته ساتم الغ زاده) با گویش تاجیکی
نوای آمنه هاشمی
@irtaj

خوانش با احساس شاهنامه بی زوال فردوسی توسط نوجوان تاجیکستانی @irtaj

دل به دل راه دارد

ترانه ای از سیتا قاسمی و ماهره طاهری

پُلی به دوشنبه و کابل در پهنه ایران فرهنگی و ادبیات فارسی
#تاجیکستان #ایران #افغانستان #ایران_فرهنگی #زبان_فارسی
@irtaj

جمع کنید بریم تاجیکستان زندگی کنیم

این کلیپ با همین کپشن در یک صفحه پرطرفدار منتشر شده بود.
شما درباره ش چی فکر میکنین؟
در دیدگاه ها بنویسید