🔹بحران اقلیمی:‌ جنگل‌های استوایی خاصیت جذب کربن را از دست می‌دهند

پژوهشگران و دانشمندانی از کشورهای مختلف جهان با بررسی جنگل‌های استوایی در آمریکای لاتین و آفریقا زنگ خطری جدی را به صدا درآورده‌اند: جنگل‌های استوایی، قطب‌های ذخیره کربن جو، می‌توانند در دهه‌های بعد به قطب‌های انتشار کربن در جو بدل شوند. این پدیده که یکی از اثرهای تغییرات اقلیمی ناشی از گرمایش زمین است، بر اساس بدترین سناریوها قرار بود اواخر قرن رخ دهد.

دانشمندان نزدیک به ۱۰۰ نهاد پژوهشی بین‌المللی در پژوهش «اشباع زودهنگام جذب کربن در جنگل‌های استوایی آفریقا و آمازون» که چهارشنبه ۴ مارس / ۱۴ اسفند در نشریه علمی «نیچر» منتشر شد، ۳۰۰ هزار درخت را در بیش از سی سال تحت نظر گرفته اند. نویسندگان داده‌های متعلق به دو شبکه پژوهشی بزرگ جنگل‌بانی در آفریقا و آمازون را بررسی کرده اند و خود سال‌ها در جنگل‌های دورافتاده این مناطق به پژوهش مشغول بوده اند. یافته‌های آنها اثبات می‌کند که ذخیره کربن در جنگل‌های استوایی سیاره رو به زوال است و در سه دهه اخیر دائماً کاهش یافته.

اگر جنگل‌های استوایی نتوانند به کارکرد جذب گازهای کربنی از جو ادامه دهند،‌ بحران اقلیمی با شتابی فزاینده پیش خواهد رفت. اما دانشمندان می‌گویند خطر از این هم بیشتر است.

بر اساس مدل آنها،‌ جنگل‌های آمازون بر اثر آسیب‌های وارده به آن توسط صنایع چوب‌بری و کشاورزی و تحت تأثیر تغییرات اقلیمی، در دهه بعد از یک ذخیره‌کننده عظیم کربن به یک منبع انتشار عظیم کربن در جو بدل خواهد شد.

اگر این اتفاق بیفتد، اثرات بحران اقلیمی وخیم‌تر و شدیدتر از پیش خواهد شد و بشر باید به میزان بسیار بیشتری از تخمین‌های کنونی انتشار گازهای کربنی را کاهش دهد.
Radiozamaneh

@iroxygen1396

🔹 آلودگی هوا هر سال بر روی مرگ ۳۳ هزار ایرانی و ۳ هزار تهرانی تاثیر می‌گذارد.


@iroxygen1396

🔹حق مشارکت در تصمیم‌گیری‌های زیست‌محیطی

دومین حق از اصول حق بر محیط زیست، حق مشارکت در اتخاذ تصمیمات زیست‌محیطی از سوی عموم مردم است. بر اساس این حق، پس از آن‌که همه مردم به اطلاعات مربوط به محیط زیست محل زندگی خود آگاهی یافتند، باید بتوانند در فرآیند تصمیم‌گیری در مورد آن نیز مشارکت داشته باشند. چرا که این تصمیمات به‌طور مستقیم نه تنها بر روی محل و شرایط زندگی مردم تاثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند سلامت آنها را نیز بهبود بخشیده یا به طور جدی تهدید کند.

امروزه اخبار و گزارش‌های فراوانی از مخالفت مردم محلی در مناطق مختلف جهان، با تصمیمات مقامات سیاسی و دولت‌ها در زمینه مسائل محیط زیستی شنیده می‌شود. مردمی که با تغییر کاربری جنگل‌ها و مراتع به اتوبان و بزرگراه مخالفند، جمعیتی که برای دفاع از یک دریاچه محلی در برابر خشک‌سازی اجباری تجمع کرده‌اند و یا گروهی که برای نجات هوای شهر خود از شر یک کارخانه دولتی تلاش می‌کنند. این مخالفت‌ها و تجمع‌ها در واقع اجرای قسمتی از همین حق است.

ادامه مطلب
@iroxygen1396

🔹هر گردی گردو نیست؛ طرح ناکامِ سلاح آنتی‌دود در هند

ایده سلاح آنتی‌دود در سطح ملی برای مقابله با آلودگی هوا اولین بار در هند اجرا شد. موافقان می‌گفتند شاید این ایده مسخره به نظر برسد، اما می‌تواند روشی مؤثر برای پاک‌سازی مناطق آلوده به دود در هنگام آلودگی زیاد باشد. دولت هند سال گذشته سلاح‌ها را آزمایش کرد تا سطح خطرناک دود را در آناند ویرار کاهش دهد.

گفته می‌شد این سلاح‌ها قطرات بسیار ریز آب (چیزی در حد و اندازه بخار آب) را به هوا پرتاب می‌کنند و با ایجاد یک غبار مصنوعی آلاینده‌های موجود در هوا را جذب و به زمین می‌اندازد. اگرچه آلاینده‌ها را به طور کامل از بین نمی برد، اما این روش یک راه‌حل کوتاه مدت مؤثر برای روزهای آلوده است.

با شروع این طرح بسیاری از متخصصین محیط زیست با تمرکز بر اینکه این یک راه‌حل کوتاه‌مدت است، دست به انتقاد زدند. خیلی‌ها مانند آنومیتا رویچوودی از مرکز علم و محیط زیست در دهلی گفتند این یک اقدام محلی موقتی است و یک راه‌حل طولانی‌مدت برای حل این مشکل نیست.

این وضعیت محیط زیست را بهبود نمی بخشد. دولت به جای اینکه به اقدامات موقت نگاه کند، باید بر روی یک برنامه جامع اقدام کند تا تغییرات منظم‌تری در شهر ایجاد شود. بسیاری معتقد بودند که برای کلان‌شهرهایی که دارای چندین منبع آلودگی هستند باید از آسمان به زمین بازگشت. تمرکز باید بر روی زمین باشد مانند متوقف کردن سوزاندن زباله، کنترل گرد و غبار جاده و ساخت و ساز و از بین بردن نقاط شلوغ در رفت و آمد.

ادامه مطلب

@iroxygen1396

🔹چگونه آلودگی هوا سبب اضافه‌وزن می‌شود؟

پژوهشگران دانشگاه کلرادو بولدر طی مطالعه‌ای دریافتند تنفس هوای آلوده در میکروب‌های روده تأثیر منفی می‌گذارد و خطر چاقی، دیابت، اختلالات دستگاه گوارش و سایر بیماری‌های مزمن را افزایش می‌دهد.

ایسنا به نقل از تک‌اکسپلوریست نوشت: آلودگی هوا در سلامت افراد تأثیر منفی قابل توجهی دارد و به عنوان پنجمین عامل اصلی مرگ‌ومیر در سراسر جهان شناخته شده است.

مطالعات انجام‌شده روی مدل‌های حیوانی نشان داد قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های هوا می‌تواند ترکیب ریزاندامگان هم‌زیست روده را تغییر دهد.

محققان آمریکایی در مطالعه اخیرشان متوجه ارتباطی بین آلاینده‌های هوا و میکروبیوم روده در بزرگسالان جوان ساکن کالیفرنیای جنوبی شدند که طی این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته بودند.

دانشمندان دریافتند تنفس هوای آلوده در میکروب‌های روده تأثیر منفی می‌گذارد و خطر چاقی، دیابت، اختلالات دستگاه گوارش و سایر بیماری‌های مزمن را افزایش می‌دهد.

ادامه مطلب
@iroxygen1396

🔹شایعه سم‌پاشی میانکاله و ترویج یک رویه

در روزهای اخیر هم‌زمان با روزهایی که هوش و حواس همه مشغول «کرونا» بود و موضوع مرگ دسته‌جمعی پرندگان میانکاله داشت به حاشیه می‌رفت، ناگهان یک خبر مثل بمب در فضای مجازی صدا کرد؛ «بیانیه شکارچیان میانکاله» که خطاب به محیط‌زیست و محیط‌بانی‌ها گفته بودند «ما تالاب را مسموم کردیم و خوب کاری کردیم و خواستیم از شما انتقام بگیریم».

این بیانیه به‌سرعت دست‌به‌دست شد و حتی بسیاری از محیط‌زیستی‌ها که می‌توانستند خود، مرجع تشخیص خبر درست از شایعه باشند آن را بازنشر کردند؛ چراکه خبر آمده بود که اداره کل حفاظت محیط‌زیست مازندران از این شکارچیان شکایت کرده است.

ورای اینکه این بیانیه را دقیقاً کدام‌یک از شکارچیان داده‌اند و آیا اگر به‌واقع کسانی منطقه‌ای را مسموم کنند آن را اعلام هم خواهند کرد که «آهای، من مرتکب جرم شده‌ام؛ بیایید مرا دستگیر کنید!» و ورای اینکه آیا مسمومیت با سم اساساً می‌تواند در سطح وسیعی از یک تالاب که در مرزهای جغرافیایی دو استان و چند شهر رخ دهد؛ اصل این کار، یعنی انتشار یا بازنشر اخبار بدون رفرنس این‌چنینی می‌تواند بزرگ‌ترین صدمات را به پیکره زیست‌بوم‌های حساس و ارزشمندی همچون «پناهگاه حیات‌وحش میانکاله» بزند.

آنان که اندک تجربه‌ای درباره مناطق حفاظتی و اهمیت مشارکت جوامع بومی را در مدیریت پایدار این مناطق دارند، خوب می‌دانند که روشن کردن آتشی کوچک به‌قدر یک جرقه میان ذی‌نفعان مناطق با متولیان رسمی آن، چگونه می‌تواند جهنمی را برای حیات‌وحش و زیستگاه‌های حساس و مهم آن‌ها شکل دهد.

میانکاله که خود یکی از مناطق پرتعارض و بحرانی در شمال ایران است و همواره بخش بزرگی از تشکیلات کوچک و تجهیزات ضعیف محیط‌زیست را به خود اختصاص می‌دهد با این‌گونه روش‌ها و تحریک‌ها، بیشترین آسیب را خواهد دید. این البته به معنای نادیده گرفتن تخلف‌ها و برخورد محکم قانون با مجرمان نیست.

یقیناً این‌گونه خبرهای درست یا نادرست و اظهارنظرهای غیر مستند، می‌تواند بزرگ‌ترین ترویج‌کننده انتقام‌جویی‌ها علیه محیط‌زیست باشد؛ انگار الگویی را به متخلفان داده‌ایم که هر وقت ناراضی بودی آتش بزن و سم بریز! آن‌هایی که فکر می‌کنند با داس و درفش و تانک و تفنگ با جامعه محلی یا شکارچیان بومی و غیربومی، می‌توان حیات‌وحش را نجات داد سخت در اشتباه هستند.

هنوز آتش‌سوزی‌ تابستان‌های سال گذشته که بر اثر لج و لجبازی میان جامعه محلی و محیط‌بان‌ها در مناطق متعدد کشور از جمله مناطق زاگرس، جنگل‌های هیرکانی و میانکاله و پارک ملی گلستان رخ داده را فراموش نکرده‌ایم.

این جنگ باید یکجا تمام شود و روش‌های مدیریت و حفاظت مشارکتی که در تمام جهان مرسوم شده و از آخرین تجربیات کنشگران و نیز یافته‌های علمی دانش‌آموختگان محیط‌زیست در سراسر جهان است جای آن را بگیرد. نقش دولت نیز در این میان بسیار بااهمیت است؛ آنجا که باید به آموزش روش‌های مشارکتی حفاظت برای مدیران، کارشناسان و محیط‌بانان اهمیت دهد و برای این مهم، بودجه و برنامه تأمین و تهیه کند. آموزشی که اگر نباشد، یقیناً تنها ابزار محیط‌بان در برابر جامعه محلی می‌شود تفنگ و درفش و درنهایت ۱۴۴ محیط‌بان شهیدی که داغشان همچنان بر قلب ایران مانده است.

لینک مطلب
@iroxygen1396

🔹هوای آلوده عامل افزایش مرگ‌ومیر ناشی از کروناویروس

متخصصان اروپایی هشدار دادند آلودگی هوای ناشی از استفاده از وسایل نقلیه بنزینی و دیزلی در شهرها موارد مرگ و میر ناشی از کروناویروس جدید را افزایش می‌دهد.

به گزارش ایسنا، اتحادیه بهداشت عمومی اروپا (EPHA) هشدار داد: هوای آلوده در مناطق شهری که باعث افزایش فشار خون، دیابت و سایر بیماری‌های تنفسی می‌شود، می‌تواند منجر به مرگ و میر بیشتر در مبتلایان به کووید-۱۹ در سطح جهان شود.

انجمن تنفسی اروپا اعلام کرده است: انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از موتورهای دیزلی هنوز در سطح خطرناکی است که می‌تواند افراد آسیب پذیر و گروه‌های حساس را در طول شیوع کروناویروس و دیگر همه‌گیری‌ها در آینده تحت فشار قرار دهد.

ادامه مطلب
@iroxygen1396

🔹یکی از تجربه‌های ما در سال ۹۸ این بود که طبیعت در مقابل تاثیرات مخرب ما بر محیط زیست سکوت نمی‌کند. و در نهایت طبیعت هم علیه ما دست به شورش می‌زند. از شرایط کنونی و شیوع کرونا گرفته تا زخم‌هایی که به جان سیستان افتاد.

🔹سیستان در حال احتضار از هوای خاک‌آلود

حجم درد چنبره زده بر استان سیستان و بلوچستان چنان سنگین است که نمی‌توان تنها به گفتن از بادها و طوفان‌ها و یادآوری حق هوای پاک برای شهروندان بسنده کرد. شرایط در سیستان و بلوچستان چنان است که گویی این استان در حال محو شدن از روی نقشه ایران است. سال‌هاست مسئولان دولتی، شن‌های روان و طوفان ریزگردهایی که از سینه خشکِ هامون برخاسته‌ و صدها روستا را خالی از سکنه کرده، توجیه می‌کنند. طوفان ریزگردها بر روستاها و روستاییان خاک مرده می‌پاشد و صاحبان قدرت و آنها که دستشان می‌رسد تا کاری بکنند، وضعیت ناگوار زیست‌بومی را که روزگاری قطب تولید گندم و انبار غله ایران بوده است، به آسمان حواله و نسبت می‌دهند و با اسم رمز خشکسالی، دهان منتقدان را می‌بندند.

ادامه مطلب
@iroxygen1396

🔹۲۱ مارس، روز جهانی جنگل‌هاست. هر پنج سال یک میلیون هکتار از جنگل‌ها نابود می‌شود اگر این روند ادامه یابد در ۶۰ سال آینده اثری از جنگل‌های ایران باقی نخواهد ماند.


@iroxygen1396

🔹دادخواهی برای محیط زیست حق همگان است

«در برابر اعمالی که به حقوق اساسی فرد تجاوز کنند، حقوقی که قانون اساسی یا قوانین دیگر برای او به رسمیت شناخته است؛ هر شخصی حق مراجعه‌ موثر به دادگاه‌های ملی صالح را دارد.» این تاکیدی است که اعلامیه جهانی حقوق بشر در ماده هشت خود در راستای شناسایی «حق دادخواهی» به عنوان یکی از اصول مسلم و غیرقابل‌انکار حقوق بشر به آن اذعان کرده است.

جدای از اعلامیه جهانی حقوق بشر، دیگر قوانین بین‌المللی نیز از جمله میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و کنوانسیون اروپایی حقوق بشر نیز حق دادخواهی را برای همه انسان‌ها به رسمیت شناخته‌اند.

روشن است که این حق شامل تمامی حقوق ذاتی و انسانی افراد شده و هرآنچه که بر اساس قوانین بین‌المللی حقوق بشری و قوانین داخلی کشورها به عنوان حقوق انسان‌ها به رسمیت شناخته شده، مشمول حق دادخواهی قرار می‌گیرد.

ما امروز دیگر با دانشی که از دنبال کردن مطالب حقوقی «اکسیژن» به دست آورده‌ایم شک نداریم که دسترسی به یک محیط زیست سالم از حقوق مسلم تمامی انسان‌ها بوده و این حق در بسیاری از قوانین بین‌المللی برای انسان‌ها به رسمیت شناخته شده و مورد تاکید قرار گرفته است. ما آموخته‌ایم که حق بهره‌مندی از محیط زیست پاک و عاری از آلودگی به مانند دیگر حقوق انسان مانند حق آزادی و حق حیات است که قابل سلب نیست. از همین رو مسلم است که این حق نیز به مانند دیگر حقوق مشمول حق دادخواهی بوده و می‌توان برای بهره‌مندی از آن به دادگاه و نظام قضایی مراجعه کرد.

ادامه مطلب
@iroxygen1396

🔹دنیای پس از کرونا

بیماری کرونا حالا دیگر در تمام کره‌ زمین سایه‌ سنگین خود را بر زندگی انسان‌ها افکنده است. هر روز آمار مبتلایان و جان‌باختگان هولناک‌تر می‌شود. سرعت شیوع این ویروس بسیار زیاد است و همین امر دولت‌ها را به اعمال محدودیت‌های سخت‌گیرانه برای حضور افراد در شهرها واداشته است. در اکثر کشورها مدارس و دانشگاه‌ها و مسابقات ورزشی تعطیل شده‌اند. برخی کشورها قرنطینه‌ سراسری اعلام کرده‌اند و از نیروهای نظامی و مجازات‌ برای در خانه نگاه‌داشتن مردم بهره جسته‌اند.

کسب و کارهای بسیاری تن به تعطیلی داده و بسیاری از ادارات دولتی نیز کارهای خود را تعطیل و یا حداقلی و پاره‌وقت کرده‌اند. شهرها یکی یکی به شهر ارواح تبدیل می‌شوند. سینماها، کافه‌ها، رستوران‌ها، بازار و فروشگاه‌های بزرگ و... رو به تعطیلی نهاده‌اند.

کارخانه‌های بزرگ تعطیل شده‌اند و کارگران خانه‌نشین. شرکت‌های هواپیمایی، پروازهای خود را کاهش داده‌اند، مسافرت‌ها حداقل شده است، چرا که بسیاری از کشورها مرزهای خود را بسته‌اند و حتی سفرهای بین شهری به شدت کاهش یافته است. در اثر کاهش تقاضا برای مصرف انرژی، قیمت نفت و سوخت‌های فسیلی شدیدا افت کرده است.

اما در این بین اتفاق دیگری در جریان است:
کره‌ زمین دارد نفس می‌کشد!
تصاویری از شهر ونیز منتشر شده است که نشان می‌دهد پس از قرنطینه آب چقدر زلال شده است، که ماهی‌ها را می‌توان دید، قوها در شهر شناکنان به هر سو می‌روند و انعکاس ساختمان‌های زیبای تاریخی در آب جلوه‌ زیبایی به شهر تاریخی ونیز بخشیده است.

تعطیلی کارخانه‌ها، کاهش مصرف بسیاری از اقلام، کاهش مصرف سوخت و ... هرچند موقت، فرصتی برای تنفس به کره زمینی داده است که در اثر گرمایش و تغییرات اقلیمی، شاهد دگرگونی‌های بسیاری در سال‌های اخیر بوده است.

قسمت بزرگی از آلودگی هوا ناشی از فعالیت نیروگاه‌هایی است که بابد برق صنایع بزرگ را تامین بکنند و با مصرف سوخت فسیلی کار می‌کنند. با تعطیلی کارخانه‌ها، طبعا نیاز به تولید انرژی و کار نیروگاه‌ها و مصرف سوخت فسیلی کاهش چشمگیری خواهد داشت‌.

همچنین مردم در طی این مدت کمتر فرصت خرید اقلام آلوده کننده‌ محیط زیست را خواهند یافت و آلودگی هوا، ولو برای چند هفته یا چند ماه، کاهش خواهد یافت.

نتایج اولیه تحقیقات پژوهشگران آمریکایی نشان می‌دهد که امسال (میلادی) میزان تولید دی اکسید کربن که باعث گرم شدن کره زمین می‌شود کاهش چشمگیری داشته است.

مونو اکسید کربن، گازی که عمدتا خودروها تولید می‌کنند، هم در مقایسه با سال گذشته کمتر شده است. همه‌گیری ویروس کرونا باعث کاهش فعالیت‌های اقتصادی در دنیا شده و گازهایی که در حمل و نقل و بخش انرژی تولید می‌شوند کاهش زیادی داشته است.

اما یک نگرانی بزرگ وجود دارد و آن اینکه پس از پایان همه‌گیری کرونا، دولت‌ها برای بازگرداندن اقتصاد راکد‌شده‌ خود به حالت قبل چه کار خواهند کرد؟

لینک مطلب
@iroxygen1396

چرا آن‌قدر که از کرونا می‌ترسیم، از آلودگی هوا نمی‌ترسیم؟

سازمان جهانی بهداشت می‌گوید امسال حدود هفت میلیون نفر از آلودگی هوا و بیماری‌های مرتبط به آن جان خواهند داد. یعنی ساعتی نزدیک به ۸۰۰ نفر در سراسر زمین می‌میرند، چون ۹ نفر از هر ۱۰ نفر آدمی، تنها هوایی کثیف برای نفس کشیدن دارد.

درمقابل، برای ویروس کووید۱۹ سه ماه طول کشید تا بتواند خودش را از شهر ووهان چین به تقریبا تمامی کشورهای جهان برساند و در این سه ماه نخست، به اندازه یک روز آلودگی هوا هم جان آدمی را نگرفته است.
اما چرا به آلودگی هوا عادت کردیم، اما کرونا برایمان کابوسی شده که اقتصاد جهان را فلج کرده؟

نخستین پاسخ به شیوه نگرش ما به دنیا برمی‌گردد. ما تکامل پیدا نکردیم تا نگران رویدادهای درازمدت باشیم.

در گذر زمان، ذهن و بدن ما عادت کرده تا واکنشی سریع به رویدادهای لحظه‌ای داشته باشد:
این خانه آتش گرفته؛ پاسخ ما: از خانه فرار کنیم.
این خانه شاید ده سال دیگر در آتش‌سوزی جنگل‌های اطرافش بسوزد؛ پاسخ ما: خب که چی؟

آلودگی هوا در لحظه ما، خانواده و فامیلمان را نمی‌کشد. بااین‌حال برای ویروس کووید۱۹ تنها چند هفته طول می‌کشد تا چند عضو دوست و فامیل ما را با خودش ببرد.

همزمان، تصویر ما از آلودگی هوا، یک تصویر خاکستری است که در آن چیزی پدیدار نیست اما ما تصویر ذهنی واضحی از ویروس کرونا داریم. چون شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای از کووید۱۹، یا تصویرهای میکروسکوپی آن، یا سی‌تی‌اسکن ریه مبتلایان را دیده‌ایم، اما احتمالا کمتر کسی در بین ما بداند یک ریزگرد دقیقا چه شکلی است و یا تصویر ریه یا قلب بیمارانی را دیده باشد که یک عمر هوای آلوده نفس کشیده‌اند.

ادامه مطلب
@iroxygen1396

🔹دسترسی به اطلاعات زیست‌محیطی حق شهروندان است

به طور کلی مشارکت دادن مردم در تصمیم‌گیری‌ها به خصوص در مواردی که اثرات تصمیم، همگان را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ مهم است. طبیعی است مشارکت مردم می‌تواند توازنی بین منافع دولت و مردم ایجاد کند. یکی از ابزارهای چنین مشارکتی، به رسمیت شناختن حق شهروندان برای کسب اطلاعات لازم است. در مورد مسائل مربوط به محیط زیست، این مساله اهمیت دوچندانی پیدا می کند.

اگر شهروندان یک کشور بتوانند آزادانه به اطلاعات راجع به تصمیمات مقامات دولتی یا هر مورد دیگر مرتبط با محیط زیست دسترسی پیدا کنند، قطعا می‌توانند نقش موثرتری ایفا کرده و اراده خود را در این تصمیمات منعکس کنند.

به همین دلیل است که در برخی اسناد بین‌المللی، حق دسترسی آزاد به اطلاعات زیست‌محیطی به رسمیت شناخته شده است و حتی دولت‌ها موظف شده‌اند اطلاعات زیست‌محیطی را به صورت شفاف منتشر کنند.

اعلامیه استکلهم و یا کنوانسیون آرهوس حاوی مطالبی در این زمینه است. به طور کلی از آنجا که مشکلات زیست‌محیطی مانند آلودگی هوا تمامی شهروندان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، دولت‌ها موظف هستند امکانات دسترسی به اطلاعات مسائل زیست‌محیطی را فراهم کنند.

معمولا در کشورهای در حال توسعه که شدت احداث کارخانه‌ها بالاست، دولت‌ها به دلیل سودی که این کارخانه‌ها ممکن است حاصل کنند، تمایل چندانی به سختگیری در ارتباط با آلایندگی آنها ندارند. ممکن است سود حاصل فقط متوجه عده‌ای خاص شود و یا ممکن است خود مسئولان دولتی و افراد بانفوذ منافع زیادی در ادامه فعالیت کارخانه آلاینده داشته باشند.

در این حال، طبیعی است این افراد بانفوذ سعی خواهند کرد مساله آلایندگی را پنهان کنند. اگر در سیستم حقوقی، دولت موظف به انتشار اطلاعات مربوط به آلودگی هوا باشد و اگر تمامی شهروندان بتوانند اطلاعات لازم در ارتباط با آلایندگی را از هر واحد صنعتی یا دولت بگیرند، طبعا امکان پنهان‌کاری پایین‌تر خواهد آمد.

لینک مطلب
@iroxygen1396

🔹داستان ریه‌های ضعیف شده من و کرونا

سه روزی بود که بدنم کوفته بود. تب داشتم اما سرفه نمی کردم. شک کرده بودم که کرونا گرفته‌ام. با هرکس صحبت می‌کردم نسخه جدیدی می‌پیچید. یکی می‌گفت سرما خورده‌ای و چای، زنجبیل، عسل و لیمو تجویز می‌کرد. یکی می‌گفت حساسیت فصلی است و بعضی هم تشخیص آنفولانزا می‌دادند.

به شدت ترسیده بودم. ترس وقتی بیشتر شد که سرفه‌ها هم شروع شدند. نفس تنگی هم مزید بر علت شد. مشکل آسم داشتم. همین بیشتر می‌ترساندم. مانده بودم چه کنم. خودم را دلداری می‌دادم که نه! هیچی نیست. اما راستش خوب نبودم. بدنم ضعیف‌تر شده بود.

کار طولانی‌مدت در این سال‌ها بدنم و خصوصا ریه‌ام را بی‌جان کرده بود. سه روز بود نتوانسته بودم سیگار بکشم و عصبی بودم. داشتم دیوانه می‌شدم. کلی از برنامه‌های کاری‌ام روی زمین مانده بود اه! خدای من چه کنم؟ صدای آمبولانس آمد. دم خانه ایستاده بود. زنگ در را زدند. دیگر چیزی به خاطرم نمی‌آورم.

نیمه هوشیارم. روی تخت بیمارستان دراز کشیده‌ام. تمام بدنم درد می‌کند. انگار روی زمین با دست و پای طناب شده مانند مسیح به صلیب کشیده شده‌ام و با بیل کتکم می‌زنند. دردم بیشتر شده. می‌خواهم فریاد بزنم اما نفسم یاری نمی‌کند. از درد سینه سعی می‌کنم نفسم را حبس کنم. درد بیشتر شده. از هر زمان، بیشتر امانم را بریده. خدایا مرگ بده مرگ. دیگر تحمل ندارم. تمام مفاصلم دارد از درد می‌ترکد. وای خدای من نجاتم بده. مرگ مرگ اما نه! خدایا می‌خواهم زنده بمانم.

فقط نجاتم بده. دوباره کسی با بیل به کمرم می‌زند خودم را مچاله می‌کنم. یکی دیگر از آن طرف می‌زند. تحمل ندارم فریاد می‌زنم بس است دیگر، نزنید بی‌مروت‌ها. می‌گویند بعد از این داد بیهوش شدم. دیگر چیزی به خاطر ندارم.
الان بهترم! کمی سرفه دارم و کمی هم تب‌ام بالاست.

پرستاری می‌آید سِرُم را عوض کند. می‌گوید سرفه‌هایت بهتر است؟با تکان دادن سر می‌گویم بله. با لبخندی مهربان می‌گوید کرونا انتقام زمین است از انسان. زمین با تمام مهربانی‌اش دارد ما را بیرون می‌کند از خانه‌اش.
تاییدش می‌کنم و با خودم فکر می‌کنم. زمین هم مثل من بی‌جان شده است. سطح ایمنی‌اش را پایین آورده‌ایم. مُمِد حیات را از او و خودمان داریم می‌گیریم.

نه تنها خودمان دیگر هوای پاکی برای نفس کشیدن نداریم بلکه به او هم اجازه نمی‌دهیم دیگر هوای پاک برایمان آماده کند. دود است که به ریه‌هایمان و ریه‌هایش می‌رسانیم به جای هوای پاک. ریه‌هایش در این سال‌ها مانند خودمان آسیب دیده. زمین دیگر نمی‌تواند در مواقع ضروری ماسک اکسیژن‌اش را در بیاورد به دادمان برسد. راستی نکند زمین هم مثل وضعیت این روزهای ما ریه‌هایش درگیر باشد و سرفه کند؟

زمین هم مثل من بی‌جان شده است. سطح ایمنی‌اش را پایین آورده‌ایم. ممد حیات را از او و خودمان داریم می‌گیریم. نه تنها خودمان دیگر هوای پاکی برای نفس کشیدن نداریم بلکه به او هم اجازه نمی‌دهیم دیگر هوای پاک برایمان سرو کند.

لینک مطلب
@iroxygen1396

🔹آیا می‌دانید آلوده‌ترین هوای شهرهای ایران کدامند؟

@iroxygen1396

✏️حقی به نام حق مبارزه با آلودگی محیط زیست

امروزه دیگر می‌دانیم مطالبه هر آنچه که به عنوان حق اساسی و ذاتی انسان در قوانین بین‌المللی به رسمیت شناخته شده‌ است، نه تنها مجاز و قانونی است بلکه خود از جمله حقوق انسان محسوب می‌شود. حق آزادی و مطالبه‌اش از طریق حق برگزاری تجمع و تظاهرات، مطالبه حق حیات از طریق حق دفاع مشروع، و توسل به قانون و یا حق آزادی بیان از طریق حق دسترسی به رسانه‌های آزاد و حق آموزش.

این بدین معنی است که همه افراد در تمامی جوامع حق دارند آنچه را که به عنوان حقوق اساسی و انسانی آنها تحت نام حقوق بشر یا حقوق بین‌الملل بشر‌دوستانه در سطح جهانی مورد شناسایی قرار گرفته از طریق ابزارها و روش‌های مسالمت‌آمیز طلب کرده و برای دسترسی به آنها از تمامی امکانات قانونی استفاده کنند. این امکانات شامل نظام قضایی، نظام اداری و همچنین آزادی در ایجاد تشکل، سازمان‌های مدنی و تجمع و اعتراض بوده و افراد آزاد هستند که هر کدام از این راه‌ها را انتخاب کنند.

ادامه مطلب
@iroxygen1396

🔹آموزش؛ بهترین روش برای پیشگیری از آلودگی هوا

در یک استنباط کلی می‌توان گفت مقابله با یک پدیده منفی و یا مبارزه یا یک رفتار ناهنجار یا آسیب اجتماعی و زیست‌محیطی زمانی موثر است که دراز‌مدت و به صورت مستمر ادامه پیدا کند. در این حال است که مساله پیشگیری بیش از پیش اهمیت پیدا می کند و می‌توان به جای صرف هزینه و وقت برای برخورد با آن پدیده نامنفی، جلوی ایجاد آن را گرفت.

برای پیشگیری، ابزارهای مختلفی را می‌توان تصور کرد؛ اما مهمترین آن آموزش است. کشورهای توسعه‌یافته از دهه‌ها قبل در سیستم آموزشی خود مواردی را گنجانده‌اند که کودکان را به مسائل مختلف محیطی و اجتماعی آگاه می‌کند. مبارزه با آلودگی محیط زیست نیز باید از از طریق آموزش در دوران کودکی شروع شود.

به این منظور قوانین و مقررات باید امکان و بستر این آموزش را فراهم کنند. در تعدای از اسناد بین‌المللی و منطقه‌ای در ارتباط با محیط زیست شاهد هستیم که این اسناد دولت‌ها را مکلف به آموزش همگانی در ارتباط با مسائل زیست‌محیطی کرده‌اند. اهمیت این مساله به حدی است که لازم است دولت‌ها با قانون‌گذاری، یک برنامه منسجم آموزشی از طریق مدارس و رسانه‌های جمعی پیش‌بینی کنند.

بدون شک ایجاد حساسیت در افراد جامعه و آگاهی دادن به آنها در مورد خطرات آلوده کردن محیط زیست می‌تواند به خودی خود رفتار شهروندان را به سمت حفاظت از محیط زیست سوق دهد و از طرف دیگر این آگاهی سبب خواهد شد مردم مطالبه‌گر شوند. در این صورت مقامات دولتی و یا افراد صاحب‌نفوذ نخواهند توانست به راحتی به بهانه فعالیت اقتصادی دست به تخریب محیط زیست بزنند.

لینک مطلب
@iroxygen1396

🔹حق بر محیط زیست سالم از جمله حقوق اساسی تمام انسان‌هاست که توسط دولت‌های متعدد از جمله ایران به رسمیت شناخته شده است. بر اساس اصل ۵۰ قانون اساسی کشور، «در جمهوری اسلامی، حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسل‌های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظیفه عمومی تلقی می‌گردد. از این رو فعالیت‌های اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیرقابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع است.»


اگرچه حق بر محیط زیست سالم به طور خاص به عنوان یکی از موضوعات نظارت توسط دیوان عدالت اداری کشور تعریف نشده است، شهروندان می‌توانند با تکیه بر اصل ۵۰ قانون اساسی و با استفاده از دیگر ظرفیت‌های قانونی، شکایات خود نسبت به نقض این حق را ثبت کنند و رفع هر گونه فعالیتی را که در حال حاضر باعث آلودگی و تهدید محیط زیست می‌شود خواهان باشند. با اینکه جلوگیری از آلودگی محیط زیستی نیاز به برنامه‌ریزی‌های درازمدت دارد، با طلب پاسخگویی و مسوولیت‌پذیری از دولت می‌توان توجه مسوولین را به ضرورت این امر جلب و مسیر سیاست‌های محیط زیستی را به نحو
مثبت تغییر داد.

(متن از کمپین حقوق بشر)

@iroxygen1396

🔹تنفسی کوتاه‌مدت و مخاطرات آتی

شیوع بیماری کرونا در ماه‌های اخیر، کشورهای مختلف با شاخص‌های متفاوت توسعه‌ای را دچار مشکلات بسیاری در حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کرده است. روند همه‌گیری این بیماری سبب ایجاد تغییرات در امور روزمره شده که نمودهای آن در بروز مشکلات در چرخه تولید، مناسبات اجتماعی و حتی تغییر سبک زندگی مشهود است.

جنبه‌ای از پیامدهای شیوع این بیماری که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، اثرات آن بر محیط‌زیست طبیعی و انسانی است. اثراتی که نه می‌توان با قاطعیت آن را مثبت ارزیابی کرد و نه منفی. برخی از متخصصین در حوزه محیط‌زیست معتقدند که کاهش فعالیت‌های اقتصادی و کمرنگ شدن تلاش حریصانه بشر در استفاده از منابع طبیعی، امکان تنفسی، هرچند کوتاه را برای محیط‌زیست فراهم کرده است. کاهش گازهای گلخانه‌ای، آلاینده‌های هوا، پسماندها و فاضلاب‌های صنعتی و تجاوز به منابع طبیعی مهم‌ترین دلایل این طیف از متخصصین در ارزیابی مثبت از پیامدهای محیط‌زیستی شیوع بیماری کرونا است.

در مقابل برخی دیگر از متخصصین حوزه محیط‌زیست به این امر اعتقاد دارند که شیوع این بیماری اگرچه وقفه‌ای در بسیاری از شاخص‌های منفی زیست‌محیطی داشته، لیکن با توجه به سکون چندماهه فعالیت‌های اقتصادی، نیاز به رشد سریع و تند شدن آهنگ توسعه پس از پایان این پاندمی، بار اضافه‌ای بر کالبد محیط‌زیست وارد خواهد کرد و روند تخریب محیط‌زیست آهنگ سریع‌تری به خود خواهد گرفت. در این نوشتار سعی بر آن است که در چند شاخص مهم، اثرات شیوع این بیماری بر محیط‌زیست مورد بررسی قرار گیرد.

بیشتر بحوانید
@iroxygen1396

🔹پنج واحد آلاینده محیط زیست در جنوب تهران پلمب شد

به گزارش روز پنجشنبه روابط عمومی محیط زیست استان تهران، زهره عبادتی در تشریح جزئیات این خبر اظهار داشت: در پی شکایت اداره محیط زیست شهرستان ری علیه واحدهای آلاینده در بخش قلعه نو، پنج واحد بازیافت پلاستیک با دستور مقام محترم قضایی پلمب و جمع آوری شدند.

رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان ری در ادامه افزود: با توجه به بی توجهی به اخطاریه های زیست محیطی قبلی و رأی مرجع قضایی، صبح امروز کلیه دستگاه های این واحدها پلمب و پسماند های پلاستیک دپو شده در این مجموعه با همکاری بخشداری قلعه نو جمع آوری شد.

وی افزود: فعالیت تعداد قابل توجهی واحد بازیافت پلاستیک و تفکیک ضایعات پلاستیکی در سطح شهرستان شناسایی شده و اداره حفاظت محیط زیست ضمن شناسایی مابقی این واحدها نسبت به پلمب و جمع آوری آنها با همکاری مقام محترم قضایی و بخشداری ها اقدام خواهد کرد.

وی تاکید کرد این واحد ها علاوه بر آلودگی آب و خاک در مقاطع شبانگاهی نسبت به پسماند سوزی اقدام کرده و نقش قابل توجهی در آلودگی شهرستان ری دارند.

عبادتی در پایان افزود: در صورتیکه مدیران اجرایی پسماندها نسبت به نظارت جدی بر مدیریت اصولی پسماند تولیدی اقدام کنند، قطعا با فعالیت چنین واحد های متخلف و غیر مجاز که باعث بروز آسیب های جدی بر محیط زیست می شوند، رو برو نخواهیم بود.

بخش قلعه نو از توابع شهرستان ری هم اکنون دارای ۴۰ هزار نفر جمعیت است که در ۲۰ کیلومتری جنوب ری و در مسیر جاده ورامین قرار دارد و یکی از مناطق عمده کشاورزی بخصوص در تولید گندم و جو است.

ایرنا
@iroxygen1396

معضل آلودگی هوا یک حلقه از زنجیره بحران محیط زیست است. آلودگی هوا به آتش زدن و تخریب جنگل‌ها، استفاده نادرست از آب وخاک، روش نادرست دفن زباله‌ها و حس انسانی در پی رفاه بیشتر، یعنی همان خودگرایی مربوط می‌شود. تمام اینها حلقه‌های یک زنجیره هستند که آلودگی هوا با این حلقه‌ها در ارتباط است.
@iroxygen1396