حسین حسین پور ۲۵ ساله ، روز بیست و ششم آبان ماه ۱۴۰۱ از ناحیه چشم هدف شلیک سلاح ساچمه ای سرکوبگران قرار میگیرد که منجر به از دست رفتن بینایی یک چشمش میشود.

با وجود گرفتن بینایی یک چشم این جوان اما همچنان سرکوبگران او و خانواده اش را تهدید میکنند و آنها را تحت فشار قرار داده اند.

حسین پدر ندارد. او از مادر و خواهرش مراقبت میکند. جمهوری اسلامی نه تنها یک چشم او را نابینا کرده است بلکه اکنون در پی بازداشت و آزار خانواده اش برآمده است.
حسین روز ۲۱اردیبهشت۱۴۰۲ در حساب کاربری خود ویدیویی منتشر کرد و گفت که به‌دلیل «کارشکنی در درمان»، نام او از لیست پیوند قرنیه بیمارستان خلیلی شیراز خط خورده است.
تایید «لغو عمل پیوند قرنیه» آقای حسین‌پور که در اثر شلیک سلاح‌های ساچمه‌زن نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در اعتراضات به‌شدت آسیب دیده است، در حالی صورت می‌گیرد که روزنامه «ایران»، ارگان رسمی دولت، با انتشار یک متن و شهرداری تهران با نصب بیلبوردهای تبلیغاتی در این شهر، ادعاهای آسیب دیدگان چشم در اعتراضات را خلاف واقع عنوان کرده و معترضان را «دروغگو» خواندند.
حسین همچنین در ویدیویی از لغو عمل پیوند قرنیه چشمش خبر داده و گفته : «یک ماه است بیمارستان خلیلی شیراز مرا اسیر کرده‌اند و کارم را انجام نمی‌دهند. هفته قبل به این بیمارستان رفتم، گفتند برو و شنبه بیا و هزینه اولیه بیمارستان را پرداخت کن، بعد چهارشنبه بیا و هزینه قرنیه را پرداخت کن و همان روز بستری شده و روز پنج‌شنبه عمل پیوند قرنیه تو انجام می‌شود.»
به گفته این آسیب دیده چشم اعتراضات، روز شنبه مذکور به بیمارستان رفته و هزینه‌ها را پرداخت کرده و پزشکان هم به او اعلام کردند که برایش «قرنیه برای پیوند پیدا شده»، اما روز چهارشنبه که برای بستری به بیمارستان رفته، مقام‌های بیمارستان به او گفته‌اند که اسمش از فهرست عمل پیوند قرنیه خط خورده است.
#حسین_حسین_پور در این ویدیو تاکید می‌کند که خط خوردن نامش را «بدون دلیل» نمی‌داند چون از «فهرست پنجاه نفری پیوند قرنیه بیمارستان خلیلی شیراز، فقط نام او خط خورده» است.
او چندی بعد از این اعتراض توسط اطلاعات سپاه بازداشت شد.
#چشم_برای_آزادی #شلیک_به_چشم_معترضان #علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

مرسده شاهین‌کار از جمله ده‌ها زنانی است که در پی اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، چشم‌اش هدف شلیک گلوله سرکوبگران قرار گرفت،او از همان ابتدا در صفحه اینستاگرام خود از نابینا شدن یک چشم‌اش نوشت، اما بعد از مدتی، نیروهای امنیتی به منزل مرسده هجوم بردند. مرسده مدتی مخفیانه زندگی کرد، روابطش را با همه قطع کرد و بالاخره توانست ایران را ترک کند. حالا مدتی پس از خروج از ایران، مرسده به فعالیت‌های خود در حمایت از قربانیان اعتراضات برگشته است و از آنچه بر خودش و خانواده‌اش گذشته، در اینستاگرام خود اطلاع‌رسانی می‌کند.
#مرسده_شاهین_کار ، مربی فیتنس است که تا پیش از آسیب چشمش، صفحه خود را به آموزش بدن‌سازی و تغذیه سالم، خصوصا برای زنان اختصاص داده بود. او بارها در اعتراضات سراسری به خیابان رفت تا در نهایت، ۲۳مهر، سرکوبگران با پینت‌بال یک چشم مرسده را از او گرفتند.
مرسده را همان شبانه به یک درمانگاه رساندند. کادر درمانگاه در ابتدا از پذیرش مرسده ممانعت کردند. اما کمی که گذشت، پزشک متخصص شخصا حاضر شد و در اتاق عمل‌های سرپایی، چشم مرسده را شست‌وشو داد و به او مسکن تزریق کرد.
مرسده را به بیمارستان تخصصی منتقل کردند. ساعت ۱۰:۳۰ شب شده بود که او را بستری کردند. ۱۴ ساعت به همان شکل گذشت. چشم مرسده خون‌ریزی داشت و خون‌ها روی چشم و صورتش لخته می‌بست. ساعت ۱۰ صبح روز بعد از آسیب، نخستین جراحی روی چشم مرسده انجام شد. در نخستین جراحی، پزشکان قرنیه و عنبیه چشم مرسده را بدون بررسی و رسیدگی به شبکیه چشم او، بخیه زدند و او را مرخص کردند. در جراحی دوم به پشت شبکیه او سیلیکون تزریق شد. عصب‌های چشم و بخشی از شبکیه چشم مرسده بر اثر گلوله پینت‌بال از بین رفت و در جراحی سوم که ۲۷بهمن انجام شد، ضمن انجام جراحی قرنیه، سیلیکون قبلی را تخلیه و سیلیکون جدید تزریق کردند.
عنبیه چشم مرسده در حال رنگ باختن بود، برای همین متخصصان برای او لنز مصنوعی گذاشتند. می‌خواستند که ظاهر چشم مرسده را حفظ کنند. اگرچه چشم او تخلیه نشده است، اما ممکن است بتواند رنگ آن را بشناسد.
مرسده در یکی از استوری‌هایش، آسیب به چشمش با کمتر از ده درصد بینایی را، «نشان افتخار» خوانده و می‌گوید «جمهوری اسلامی ما را از چشم دار زد اما ما ادامه داریم…
#چشم_برای_آزادی #شلیک_به_چشم_معترضان #علیه_فراموشی

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

علی طاحونه یکی از آسیب دیدگان از ناحیه چشم است؛ مرد جوانی که نیروهای سرکوب در شهر «کرج» او را هدف شلیک‌های پیاپی قرار دادند و وقتی خیال کردند که علی کشته شده است، آن بن‌بست خونین را ترک کردند. علی اما زنده ماند و بعد از نزدیک به شش ماه، نور بر تاریکی دو چشمش تابید.
۳۴ سال زندگی او که اصالتا اهوازی است و ساکن کرج، در کار و نان‌آوری برای مادر و خواهرش خلاصه شده بود. یعنی تا پیش از شلیک به چشم‌هایش، و از دست دادن کار و خانه‌نشینی.

پدرش سال‌ها پیش در پی بیماری درگذشت، و علی از همان دوران بیماری پدرش، میانه سال تحصیلی اول راهنمایی، تحصیل را رها کرد و در کودکی قدم به بازار کار گذاشت.

اهواز، تابستان‌ها گرمایی بالای ۶۰ درجه دارد و زمستان‌هایی سخت. برای کودکی‌های علی، روزها مکانیکی بود و عصر‌ها خالی کردن بار. بدن کودکانه‌اش باید دبه‌های روغن ۱۸ کیلویی یا گونی‌های پسته‌ ۷۰ کیلویی را جابه‌جا می‌کرد و روح کودکانه‌اش، زمختی نابرابری را طاقت می‌آورد.

بزرگتر که شد سربازی رفت و کار یاد گرفت. وارد تعمیرات جلوبندی خودرو با تخصص فرمان هیدرولیک شد و مکانی را برای کاسبی‌اش اجاره کرد. مشتری‌هایش می‌گویند در میانه تورم و گرانی، دل‌رحم بود و نزدیکانش می‌گویند به اندازه اجاره تعمیراتی، مالیات، حق عضویت در اتحادیه، حق شهرداری و پول برق و خورد و خوراک خانواده‌اش را که در می‌آورد، به مشتری‌هایش تخفیف می‌داد یا رایگان برایشان کار می‌کرد.
تعمیراتی‌اش تازه داشت جان می‌گرفت و شروع به پرداخت بدهی‌هایش کرده بود که اعتراضات سراسری در پی کشته شدن #مهسا_امینی آغاز شد.
#علی_طاحونه همان هفته نخست، ۳۱ شهریور در اعتراضات شهر کرج هدف شلیک سرکوبگران قرار گرفت. هم از ناحیه دو چشم آسیب دید و هم بدنش پر از جای ساچمه و گلوله شد.
او را به بیمارستانی در تهران منتقل کردند. طی ۱۰ روز سه عمل جراحی روی چشم‌های علی انجام شد. اتاق‌های بیمارستان پر از زخمی‌هایی از ناحیه چشم بود. یکی از دوستان علی می‌گوید: «در آن مدت چند کودک چند ماهه و چند ساله دیدیم که در اعتراضات چشم‌هایشان ساچمه خورده بود. بی‌تابی می‌کردند. چشم‌هایشان تخلیه شد.»

پزشکان به علی گفته بودند که چشم‌های او هم تخلیه می‌شود. اما او نپذیرفت و تحت جراحی قرار گرفت. لنز چشم راست علی را درآوردند. شبکیه‌ همان چشمش آسیب دید و پزشکان روغن تزریق کردند و لیزر زدند تا شبکیه جدا نشود. ساچمه، سفیدی چشم چپ علی را پاره کرد و بخیه خورد.
#چشم_برای_آزادی #شلیک_به_چشم_معترضان #علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

حسین شریعتمداری، نماینده خامنه‌ای در روزنامه کیهان نوشته:«اگر راست می‌گویید ۱۰ نفر از افرادی را که در حوادث ۱۴۰۱ چشم‌شان آسیب دیده معرفی کنید»
#چشم_برای_آزادی #شلیک_به_چشم_معترضان #علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

غزل رنج‌کش از آسیب‌دیدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، که چشم چپ خود را در اعتراضات از دست داده با انتشار تصاویری در صفحه اینستاگرامش نوشت:«و ناگهان نصف جهانم تاریک شد؛ و تمام خیالم از ندیدنت وقتی از سمت راستم حرکت می‌کنی، پر شد...»
#غزل_رنج‌کش #شلیک_به_چشم_معترضان #چشم_برای_آزادی

‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

محمد آزاد، یکی از آسیب‌دیدگان چشمی درگذشت.
خواهر آقای #محمد_آزاد اعلام کرد: «محمد آزاد متولد ۱۳۵۵ در شهر دبی، ۴۸ ساله، متاهل، دارای دو فرزند، یکی کودک و دیگری خردسال در تاریخ ۲۴ آبان سال ۱۴۰۱ در ستارخان تهران از ناحیه سر، شکم و چشم راست مورد اصابت نیروهای سرکوبگر قرار گرفت و چشم خود را از دست داد».

در ادامه آمده است: محمد آزاد «با وجود ساچمه در سر و بدن با درد دست و پنجه نرم‌ می‌کرد. آما هرگز امید به آزادی وطن را از دست نداد. محمد آزاد بارها در تماس‌هایی که داشتیم از خطرناک بودن موقعیت ساچمه‌ها در بدن خود گفته بود. و تنها خبر تاییدنشده سکته قلبی است».‎
#چشم_برای_آزادی #شلیک_به_چشم_معترضان
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing