اسرافیل ترنیان پور یکی از رزمندگان ایرانی است که در سال ۱۳۶۴ به اسارت ارتش بعثی درآمده و‌ تا سال ۱۳۷۱ در اردوگاه‌های عراق نگهداری می‌شد، این روایت بخشی از خاطرات وی در زندانهای عراق است.
#دروغهای_سیستماتیک_جمهوری_اسلامی #جنگ_ایران_عراق
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

در جنگ با عراق چهار بار مجروح شد، صدام نتوانست او را از پا بیندازد و زنده ماند اما سی سال بعد در جنگ حکومت با مردم بی‌دفاع در جلو مغازه‌اش کشته شد.
#نادر_مومنی از #جانبازان #جنگ_ایران_عراق بود که در #آبان_خونین_۹۸ با گلوله‌ نیروهای حکومتی کشته شد.
حالا این حکومت از مردم از جانبازان و خانواده‌هایشان رای هم می‌خواهد!
#مردم_را_میکشند_زبانشان_هم_دراز_است #سیرک_انتخابات
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

مادر عرفان رضایی، جوان کشته‌شده خیزش مهسا در آستانه #انتخابات نوشت :ٍ«شما که هنوز در استخر خون آب‌تنی می‌کنید» و درباره #دادخواهی خود افزود: «به من گفتید خفه شوم. خفه شدم و مستاصل و درمانده دامان فرشته کور عدالتتان را گرفتم عاجزانه تقاضای دادرسی این جنایت را کردم. چه کردید؟»

#عرفان_رضایی متولد ۱۱ شهریور ۱۳۸۰ است و‌ توسط ماموران نیروی انتظامی در فرمانداری آمل کشته شده‌است.
پدر عرفان از فرماندهان میانی #جنگ_ایران_عراق و از مجروحان شیمیایی و موج انفجار جنگ ایران و عراق است.
خانواده او از سرشناسان آمل هستند و نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی تلاش کرده‌اند با رهگذر خواندن عرفان، کشته شدن او را به گردن معترضان بیندازند و او را شهید اعلام کنند اما خانواده او قبول نکرده‌اند.
فرزانه بَرزه‌کار، مادر #عرفان_رضایی به ایران بریفینگ گفته است: «قابل باور نبود برام چیزهایی را که می دیدم، همسرم هشت سال در جبهه و جنگ بود همه پاسدارهای شهر یا آن زمان نبودند یا زیر دست همسر من بودند ، بعد مقابل پزشکی قانونی وقتی فریاد زد پسرم را کستند ، گله‌ای ریختند سرش و کتکش زدند، داخل پزشکی قانونی، هم برای تحویل عرفان، از همسرم و عموهای او تعهد گرفته‌اند که در مقابل این جنایت سکوت کنند. نیروهای امنیتی به ما فشار آوردند که عامل قتل عرفان را «منافقین» اعلام کنیم که البته ما زیر بار این فشار نرفتیم. همسرم پیکر را گرفت داخل آمبولانس بودیم داد زد که مردم پسر من را کشتند که ریختند سرش و اگر آمبولانس حرکت نمی کرد او‌را هم می کشتند.»
#علیه_فراموشی #رای_بی_رای #رای_ما_سرنگونی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#ایران_بریفینگ / #تصویرروز / اعضای تیپ ۵۵ هوابرد شیراز در کنار تیپ ۶۵ نوهددر سالهای #جنگ_ایران_و_عراق.

تیپ ۵۵ هوابرد در سال ۱۳۴۲ توسط ارتش شاهنشاهی ایران تشکیل شد و در ابتدا تیپ ۲۵ شاهین نام داشت.

تیپ ۶۵ نوهد در سال ۱۳۴۹ تحت نام تیپ ۲۳ نیروهای ویژه هوابرد توسط سرلشکر خلبان منوچهر خسروداد تأسیس گردید.

یکی از نکات جالب توجه در تعیین سرنوشت تیپ ۶۵ نوهد، مربوط به افشای #کودتای_نوژه که بر طبق اعترافات عاملین آن قرار بود تعداد قابل توجهی از نیروهای این تیپ در #تهران وارد عمل شده و کنترل نقاط حساس را در اختیار بگیرند.
حسن روحانی نماینده وقت مجلس شورای اسلامی ایران در جلسه مورخ ۲۳ تیر ۱۳۵۹ درخواست انحلال این نیرو را مطرح می‌کند! که این امر با مخالفت مصطفی چمران وزیر دفاع وقت ایران مواجه میشود.
Irbr.news
@irbriefing

این افراد اسرایی هستند که توسط ارتش اوکراین به اسارت گرفته شده‌اند، هم در این تصاویر و‌ هم تصاویر دیگری که از وضعیت سربازان #ارتش_روسیه منتشر شده است شاید برایتان سوال شده باشد که چرا دیگر لباس استتار استاندارد ارتش روسیه بر تن آن ها دیده نمی شود.
داستان از این قرار است که پیمانکار تولید کننده این لباس، مبلغ تولید لباس ها را از وزارت دفاع روسیه گرفته است و فرار کرده و‌ گزارش‌هایی است که به اروپا گریخته است.
درست همانند فرزندان #اکبر_هاشمی_رفسنجانی و #محسن_رفیقدوست که در زمان جنگ بارها پول خرید موشک و‌ اسلحه و‌ ملزومات نظامی را می‌گرفتند اما در بازگشت به ایران کمپوت میوه ، فانوس و بذر گیاه و پارچه و حبوبات می‌آوردند، چرا اینکار را می‌کردند؟
ده سال بعد #عباس_پالیزدار علتش را فاش کرد: بالا بودن کمیسیون این اقلام که به حساب شخصی آنها می‌رفت.
#جنگ_ایران_عراق #فتنه۵۷

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرجنگ / ۲۶ تیر ۱۳۶۰ ، جنگ ایران و عراق اصابت سه موشک به محله‌ای در دزفول
دزفول بارها و بارها از سوی ارتش بعثی بمباران شد ولی مردم این شهر هیچگاه شهر و کاشانه خود ترک نکردند و ماندند و مقاومت کردند.
اهمیت دزفول برای ایران و عراق در آنجا بود که پشتیبانی جبهه جنوب برای رزمندگان ایرانی در طول هشت سال جنگ از این شهر انجام می‌سد، در واقع سقوط دزفول و اندیمشک سقط محور و‌ جبهه جنوب بود.
اولین بار ۲۸ آذرماه سال ۱۳۵۹ دو فروند موشک زمین به زمین به دو نقطه پرجمعیت دزفول اصابت و بیش از ۲۰۰ منزل مسکونی و مغازه را ویران، ۶۲ نفر را شهید و ۲۸۷ نفر را مجروح کرد.
پس از این تاریخ به دلیل اصابت موشک‌های فراوان، دزفول به «بلد الصواریخ» از سوی عراقی‌ها یا «شهر موشک‌ها» از سوی رزمندگان ایرانی معروف شد.
حتی گفته می‌شود در واقع اولین موشک جنگ به دزفول اصابت کرد.
رژیم بعثی عراق هر بار که در رویارویی مستقیم با رزمندگان ایران در میادین نبرد، شکست می‌خورد برای جبران ضعف‌ها و همچنین اعمال فشار بر جمهوری اسلامی ایران، شهرها و مناطق مسکونی را موشکباران و بمباران می‌کرد و در همین راستا، در روز ۲۸ آذر ۱۳۶۱، دزفول برای چندمین بار هدف یورش بی‏رحمانه موشکی رژیم بعث عراق قرار گرفت. اگر چه قبل از این جنایت، هواپیماهای عراقی بارها شهرهای ایران را بمباران کرده بودند، اما حمله به دزفول، نخستین حمله در ابعاد گسترده به وسیله موشک‌‏های زمین به زمین بود.

یکی از مهمترین اهداف رژیم بعث عراق از بمباران و موشک‌باران شهرها به ویژه شهر دزفول این بود که با از بین بردن زیرساخت‌های اقتصادی و لجستیکی توان حمایت از محور جنوب را بکاهد.

این تاکتیک، یک تاکتیک مرسوم در هر جنگی محسوب می‌شود. یعنی فشار غیرمستقیم به طرف مقابل برای عقب‌نشینی از مواضع دفاعی .
شهر دزفول در هشت سال #جنگ_ایران_عراق مورد اصابت ۱۷۶ موشک دوربرد فراگ و اسکاد بی قرار گرفت؛ هواپیماهای دشمن ۴۸۹ بمب و راکت بر سر مردم بی دفاع شهر دزفول فرو ریختند و پنج هزار و ۸۲۱ گلوله توپ به نقاط مختلف این شهر اصابت کرد.
۱۹ هزار و ۵۰۰ واحد مسکونی، تجاری، آموزشی و مذهبی در این هشت سال بین ۲۰ تا ۱۰۰ درصد در دزفول خسارت دید.

مردم دزفول در هشت سال جنگ دو هزار و ۶۰۰ شهید ،۴۰۰ جانباز، ۴۵۲ آزاده و ۱۴۷ مفقودالاثر تلفات انسانی داده‌اند.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#امروز_در_تاریخ / روستای زرده از توابع کرمانشاه در صبحگاه روز ۳۱ تیر ۱۳۶۷، هدف بمب‌های شیمیایی ارتش بعثی عراق قرار گرفت.
در این حمله ۲۷۵ نفر از مردم که برای برگزاری جشن مذهبی در محل بارگاه داوود و بارگاه بابایادگار گردآمده بودند، جان خود را از دست دادند و ۱۱۴۶ نفر زخمی شده یا به عوارض ناشی از استنشاق گازهای سمی دچار شدند.
علاوه بر مردم روستا، از روستاهای دیگر نیز جمعیتی برای انجام این نیایش دراویش به روستا آمده بودند .
جمعیت زرده در آن زمان ۱۷۰۰ نفر بود، که تعدادی از بمبها با فاصله اندکی در انتهای روستا فرود آمدند.
یکی از این بمب‌ها به نزدیکی زیارتگاه محلی روستا اصابت کرد و اهالی آنجا یکی پس از دیگری نقش بر زمین شدند. عده‌ای نیز برای در امان ماندن درون چشمه «غسلان» در کنار زیارتگاه پریدند و از آب این چشمه خوردند اما غافل از آنکه یکی از بمب‌ها در این چشمه که تنها منبع تأمین آب آشامیدنی و همچنین آب کشاورزی مردم بود، فرود آمده و افرادی که از آب آن استفاده کردند لحظه‌ای بعد از شدت سوزش و درد ریه به حالت خفگی افتادند و در کنار چشمه به شهادت رسیدند.
در این حمله شیمیایی از جمعیت یک هزار و ۷۰۰ نفری روستای زرده، ۲۷۵ نفر جان خود را از دست دادند و یک هزار و ۱۴۶ نفر نیز به عوارض ناشی از استنشاق گاز سمی دچار شدند.
#استان_کرمانشاه تنها منطقه‌ای است که پنج بار در طول #جنگ_ایران_عراق بمباران شیمیایی شده است.
بمباران شیمیایی روستاهای زرده، دیره، نودشه و بیمارستان سومار قصه فاجعه باری را برای مردم این سرزمین رقم زد که همچنان و پس از گذشت ۳۶ سال از جنگ عواقبش نمایان است.
اهالی این روستاهای شیمیایی شده همچنان از خس خس سینه، دردهای آبله و سوزش پوست و تولد فرزندانی با مشکلات جسمی، ناراحتی‌های اعصاب، سقط جنین و آواره شدن بسیاری از زندگی‌ها رنج می‌برند و دریغ از کمتر تلاشی برای احقاق حق از دست رفته این فراموش شدگان.
کودکان و نوجوانان آن زمان ساکن روستای زرده که هم اکنون در سن باروری قرار دارند بارها تجربه تلخ سقط جنین و تولد فرزندان معلول و نقص عضو و دچار عوارض ناشی از این بمباران شیمیایی را چشیده‌اند، حتی هنوز هم عوارض این حمله در گیاهانی که در محدوده بمباران می‌رویند دیده می‌شود.

اهالی روستایی در شهرستان دالاهو به نام زرده برای برگزاری جشن مذهبی در محل زیارتی روستا گرد هم آمده بودند که به ناگاه در صبحگاه روز ۳۱ تیر ۱۳۶۷ شاهد حضور پنج فروند جنگنده بمب‌افکن مسلح عراقی در آسمان این روستا بودند؛ این جنگنده‌ها ۴ بمب شیمیایی ۲۵۰ کیلویی را بر روی مردم فرو ریختند، برای مردم بسیار عجیب بود که چرا به جای منفجر شدن این بمب‌ها، رنگین کمانی از دود همه جا را فرا گرفته و بوی عجیبی شبیه سیر در آسمان پیچیده است.

روستای شیمیایی زرده در یک روز سیاه به یکباره بیش از ۳۰ درصد از ساکنان خود را از دست داد که در میان آنها پنج کودک زیر ۱۰ سال و ۱۴ جوان زیر ۳۰ سال وجود دارد و مابقی ساکنان نیز برای همیشه دچار بیماری‌هایی از جمله انواع سرطان‌های مری، ریه، معده، خون و پوست و نیز نابینایی شدند.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#امروز_در_تاریخ / ۲۶ مرداد ۱۳۶۹ سالروز بازگشت اسرای #جنگ_ایران_عراق به میهن است، جنگ هشت ساله بیش از ۶۴ هزار اسیر ایرانی در عراق برجای گذاشته بود که بیش از هزار تن آنان در عراق به نحویی از انحاء کشته شدند و‌ پیکر بسیاری از آنها نیز به میهن بازنگشت.
این تصویر یکی از غم انگیزترین تصاویر #بازگشت_آزادگان دوران جنگ به میهن است؛ همسر یکی از رزمندگان مفقودالاثر از #تبریز عکس همسر خود را به آخرین کاروان اتوبوس آزادگان نشان می‌دهد تا شاید از او‌ خبری دریافت کند.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

پس از انتشار صحبت‌های #سعید_حجاریان که در آن با لحنی تمسخرآمیز گفت: «مردم میل به خروج از منزل ندارند چه برسد به خروج از حاکمیت»، پدر #آرشام_ابراهیمی یکی از جان باختگان #آبان_خونین_۹۸ که از فرماندهان جنگ ایران و‌ عراق و سرداران سابق سپاه پاسداران است، در پیامی کوتاه پاسخی بر این اظهارات سخیف حجاریان داده است:
آقای سعید حجاریان!
از وقتی حرفای شما را خواندم در تعجبم از وقاحت شما. قفل کردم. داغ پسرم، پسر جوان من، هر روز در دلم تازه است.
به کشتن پسرم راضی نشدند و هر روز تهدید می‌کنند که با روزنامه‌ها مصاحبه نکنیم.
وقاحت تو از خامنه‌ای بیشتر است.
خامنه‌ای مردم را تهدید می‌کند ولی تو مردم را مسخره می‌کنی.
این مسخره کردن وقاحت بیشتری می‌طلبد. این پاسخ شماست به آدم‌هایی که بهتان امید داشتند.
اصلاحات یعنی تو. یعنی این حرف تو. آقای حجاریان. ما را که با ترس و تهدید ساکت کردند لطفا شما هم سکوت کنید. لطفا نامه من را بدون نام من منتشر کنید. ما هر روز تهدید می‌شویم. همسرم اصلا حال خوبی ندارد. حتما بدون نام منتشر کنید.

آرشام ابراهیمی ؛ زادهٔ ۱۳۷۷ در #اصفهان است که در ۲۵ آبان ۱۳۹۸ در اصفهان به ضرب گلوله ماموران #یگان_ویژه #نیروی_انتظامی به شهادت رسیده است.
بهزاد ابراهیمی، عموی آرشام که خود نیز از #جانبازان_شیمیایی و فرماندهان #جنگ_ایران_و_عراق در لشکر امام حسین اصفهان بوده است پیشتر به ایران بریفینگ درباره کشته شدن برادرزاده‌اش گفته بود: برادرزاده‌ام در راه بازگشت به خانه بوده که به شلوغی‌های روز ۲۵ آبان در اصفهان بر می‌خورد.
در راه‌بندان ناشی از اعتراضات خیابانی گیر می‌کند و با تلفن پدرش که نگرانش بوده و به توصیه او، ماشین را در میانه شلوغی‌ها رها کرده و پیاده به سمت خانه راه می‌افتد.
او اما هرگز به خانه نرسید.
چهار روز بعد، روز چهارشنبه ۲۹ آبان جنازه او را با گرفتن تعهد مبنی بر دفن شبانه به خانواده‌اش تحویل می‌دهند.
پدر آرشام از فرماندهان و جانبازان جنگ ایران و عراق است و ۸ سال در اسارت نیروهای عراقی بوده‌است.
آرشام دانشجوی سال اول رشتهٔ دندانپزشکی بود و برای کمک به خانواده در یک شرکت شارژ کپسول آتش‌نشانی مشغول به کار بود.
خانوادهٔ ابراهیمی پس از ۴ روز بی‌اطلاعی از فرزندشان، از کشته‌شدنش خبردار می‌شوند و توسط نهادهای امنیتی از آن‌ها تعهد گرفته می‌شود تا جنازهٔ آرشام، شبانه دفن شود.
#اصلاحطلب_اصولگرا_دیگه_تمومه_ماجرا #آبان_ادامه_دارد
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#امروز_در_تاریخ / ۲۹ مرداد ۱۳۶۷، پایان جنگ ایران و عراق و اول شهریور حضور رسمی نیروهای حافظ صلح در مرزهای ایران و‌عراق است.
سه هفته پس از شکست عملیات فروغ جاویدان، در ۲۹ مرداد ۱۳۶۷ با حضور نیروهای بین‌المللی آتش‌بس در سراسر مرزهای ایران و عراق برقرار شد.
نیروهای حافظ صلح تا سه سال پس از آتش‌بس در منطقه حضور داشتند.
صدام‌حسین طبق گواهی تاریخ و‌ تائید سازمان ملل ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ به قصد اشغال خوزستان آغازگر جنگی شد که ۸ سال بطول انجامید، اگر چه او‌به خواسته‌اش نرسید اما بیشتر مفسران بر این باور هستند که این جنگ هیچ برنده‌ای نداشته‌است؛ چرا که در پایان جنگ، صدام از دستیابی به نخستین هدف خود، فسخ قرارداد ۱۹۷۵ بازماند.
روح‌الله خمینی نیز که برای سال‌ها پذیرش صلح را منوط به انفصال صدام و حزب بعث عراق از قدرت کرده بود بدون دستیابی به هدف خود سرانجام #قطعنامه۵۹۸ را پذیرفت.
#تاریخ_جنگ #جنگ_ایران_عراق

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing