#تصویرجنگ / تصویری از یک فروند صاعقه ۱ که #نیروی_هوایی_ارتش مدعی ساخت آن است.
صاعقه قرار بود یک هواپیمای نسل چهارم با اویونیک دیجیتال و موتور توربوفن باشد که از دهه هفتاد قرار به ساخت آن گرفته شده بود، در حالی که اکنون جنگنده‌های نسل ششم نیز در راه هستند.
ادعای تماما بومی بودن این جنگنده در حالی است که طرح اولیه و‌ ستون فقرات آن از F-5 برداشته شده و موتور RD33 روسی نیز برای آن در نظر گرفته شده بود که روی پلتفرمی شبیه به اف ۱۸ قرار بود ساخته شود.
دو کشور چین و روسیه در دهه هفتاد با ایران سر این پروژه همکاری می کردند.
ابتدا قرار بود پروژه ساخت اف ۵ پیشرفته ایرانی تحت پروژه ای به نام اس ار ۲ انجام شود که تقریبا چیزی شبیه کوثر ۱ نیروی هوایی بود و قرار بود تا پایان دهه هفتاد کامل شود و پس از آن پروژه صاعقه شروع شود.
با جدی شدن #تحریمهای_آمریکا چینی ها از این همکاری با ایران منصرف شدند و‌روسیه نیز علیرغم دادن موتور از دادن تکنولوژی آن کنار کشیدند و‌در نتیجه هسا مجبور شد به تنهایی پروژه را دنبال کند که این تنهایی نهایتا به آذرخش و در پروژه صاعقه هم به نسخه ارتقا یافته ایرانی اف ۵ E با سکان وی به این شکل ختم شد.
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرجنگ / تصویری از خط تولید جنگنده‌های F-14A Tomcat در کارخانه شماره ۶ شرکت Grumman در Calverton واقعه در New York، جولای سال ۱۹۷۶
در خط مونتاژ پرنده H21 و H22 درحال تکمیل برای تحویل به نیروی هوایی شاهنشاهی ایران است
ایران ۸۰ فروند جنگنده F-14A Tomcat سفارش داد، تحویل در ژانویه ۱۹۷۶ آغاز شد و در ۳ پایگاه اصفهان، تهران و شیراز مستقر شد.
شرکت Grumman عمدتاً برای حمایت از این برنامه، شرکت خصوصی خود با مسئولیت محدود را به عنوان یک شرکت تابعه کاملاً تحت مالکیت Grumman International که در تهران تأسیس شده است، راه اندازی کرد.
به طور همزمان، فروش و خدمات تمامی محصولات تجاری و نظامی شرکت را عرضه می‌کرد و قرار بود بعداً در سایر کشورهای خاورمیانه گسترش یابد.
۳۰ فروند اولیه از جنگنده F-14A Tomcat قرار شد در اصفهان مستقر شوند، جایی که شرکت Grumman در حال ایجاد یک مرکز آموزشی است که تقریباً شبیه به نیروی دریایی ایالات متحده در ایستگاه هوایی نیروی دریایی Miramar، نزدیک San Diego بود. حدود ۶۰۰ پرسنل پیمانکاری در اصفهان، حدود ۴۰۰ نفر در شیراز و حدود ۱۰۰۰ نفر در تهران مستقر شدند جایی که تأسیسات نگه‌داری ناوگان در مهرآباد قرار داشت، کمی بعد در پایگاه قصرفیروزه شعبه PMEL راه اندازی شد بیست مستشار از نیروی دریایی آمریکا و‌ همچنین ‏Grumman مسئولیت آموزش کالیبریشن و ناوبری تامکت‌های ایرانی را به افسران و تکنسین‌های ایرانی برعهده گرفتند.
اف-۱۴ تامکت دماغه بزرگی دارد و این به خاطر آن است که هواپیما نه تنها دو سرنشین دارد، بلکه تعداد زیادی از سامانه‌های هوانوردی را هم دارد.
ای‌سی‌ام (ECM) و قسمت جستجوگر خیلی فراگیر و بزرگ هستند. قسمت اصلی رادار هاگز ای‌دابلوجی-۹ ایکس-باند است که در مدل‌های ابتدایی سامانه دیجیتالی ۵۴۰۰ بایتی سبکی با حافظه دسترسی تصادفی ۳۲ کیلوبایتی را به همراه داشت. دیش آنتن، دیش عریض ۹۱ سانتیمتری مسطح است که ۱۰ کیلووات برق مصرف می‌کند و آنتن‌های پیچیده آی‌اف‌اف (IFF) دارد. چندین دستگاه جستجوگر و ردگیری دیگر نظیر ردگیری به هنگام جستجو، حرکت دادن به هنگام جستجو، تعقیب تک هدف پالس دوپلر (PDSTT)، و دستگاه تعقیب (JAT) نیز وجود دارند.
کمی بعد از تاسیس PMEL در ایران در مجاورت آن شعبه رادار و IFF-ECM نیز تاسیس شد، بلافاصله پس از تاسیس این شعبه گرومن تکنسین‌هایی از پاکستان را در ایران مستقر کرد و قرار بر این بود که شعبه تعمیرات تامکت از پاکستان به ایران منتقل شود که با وقوع انقلاب ۵۷ منتفی شد.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرجنگ/ با تاسیس PMEL در قصرفیروزه قرار شد شرکت Grumman یک انبار تعمیر و نگهداری F-14 و تأسیسات مربوطه را نیز در فرودگاه مهرآباد راه اندازی کند و برای آموزش پرسنل پیمانکاری که به صورت محلی استخدام شده اند، از مرکز آموزش زبان انگلیسی موجود در مرکز آموزشی نیروی هوایی شاهنشاهی ایران واقع در دوشان تپه استفاده کنند.
برای اطمینان از انتقال آرام خدمه هواپیمای ایرانی طی تبدیل واحد عملیاتی از جنگنده F-4 Phantom به جنگنده F-14، قرار شد با کارکنان شرکت Grumman طی پرواز با گردان ۱۲ شکاری سازماندهی شده با جنگنده F-4E Phantom، رویه‌های آموزش‌های عملیاتی جنگنده F-14 را به ایرانیان یاد بدهند.
این پرسنل بخشی از اسکادران آموزش خدمه رزمی (CCTS) #نیروی_هوایی_شاهنشاهی بود و مسئول ایجاد یک برنامه آموزشی برای پرواز با جنگنده F-14 در صندلی های جلو و عقب بود و در نهایت برنامه درسی نیروی دریایی ایالات متحده را مطابق با نیازهای ایران تغییر می‌دادند.
دو خدمه هوايي از طرف نیروی هوایی شاهنشاهی ایران و دو خدمه هوايي از شرکت Grumman در تابستان سال ۱۹۷۵ به مدت ۶ ماه در Miramar آموزش و در ژانويه ۱۹۷۶ و در زمان ورود اولين جنگنده به ايران بازگشت.
قراردادی برای تأمین تعمیرات فنی و پرسنل پشتیبانی در ایران برای ۸۰ فروند توسط شرکت Grumman با شرکت General Devices Inc با ارزش ۵۰ میلیون دلار به مدت ۳ سال پشتیبانی امضاء کرد. پرسنل عرضه شده توسط شرکت General Devices، یکی از چندین پیمانکار فرعی شرکت Grumman در برنامه پشتیبانی فنی، با کارکنان شرکت Grumman برای نگهداری ناوگان کار می‌کرد و به ایرانی‌ها آموزش می‌داد که در نهایت ایرانیان تمام مسئولیت را بر عهده می‌گرفت.
شرکت General Devices درآمد سالانه چند میلیون دلاری از این برنامه را برای سه تا چهار سال آینده پیش بینی کرد. این شرکت انتخاب و رقابت نامزدهای اولیه را آغاز کرده است که به طور متوسط شش ماه قبل از عزیمت به ایران در اوایل سال ۱۹۷۶ توسط گرومن آموزش دید.
این دوره تلفیقی فشرده نه تنها شامل آموزش فنی نگه‌داری جنگنده F-14، بلکه شامل آموزش فرافرهنگی مانند آموزش زبان و آداب و رسوم برای تکنسین‌ها و خانواده هایشان نیز بود.
این شرکت یک دفتر در تهران داشت و همچنین قصد داشت دفاتری در اصفهان و شیراز ایجاد کند که پایگاه اصلی جنگنده F-14 بود.
تکنیسین‌هایی هم که از آمریکا آمده بودند در اصفهان، شیراز و تهران مستقر شدند، که تا آبان ۱۳۵۷ در ایران بودند و‌ با بحرانی شدن وضعیت ایران از ایران رفتند.
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرجنگ/ هلی‌کوپتر شینوک این امکان را دارد تا بتواند تا مدت ۳۰ دقیقه بر روی آب شناور بماند.
بوئینگ سی‌اچ-۴۷شینوک (به انگلیسی: Boeing CH-47 Chinook) بالگرد ترابری نیمه سنگینِ دوموتوره و دوملخه آمریکایی است که در شرکت بوئینگ طراحی شده و در سال ۱۹۶۲ معرفی شد. این محصول توسعه یافته از بوئینگ ورتول سی‌اچ-۴۶ سی‌نایت است که میراث شرکت پیاسکی هلیکاپتر بود. کاربرد اصلی این بالگرد برای جابجایی سربازان، ادوات توپخانه‌ای، سوخت، آب، موانع و سنگر و سایر تدارکات و تجهیزات مورد نیاز در میدان نبرد است. کاربردهای ثانویه این بالگرد هم شامل آمبولانس، امداد در فجایع طبیعی، جستجو و نجات، انتقال هواپیماها، آتش‌نشانی و رهاسازی چتربازان می‌شود.
محمد رضا پهلوی شاه فقید ایران شخصا پس از بازدید از کارخانه بوئینگ در سال ۱۳۵۵ قرارداد خرید ۲۴۰ فروند از این هلی‌کوپتر غول پیکر را امضا می‌کند و تا سال ۱۳۵۷، ۶۰ فروند از این بالگرد ترابری شینوک به ایران آمد و در خدمت هوانیروز قرار گرفت.
در آن زمان ایران بزرگترین کاربر این نوع بالگرد پس از ایالات متحده بود.
اگرچه ایران پس از انقلاب این قرارداد را ملغی کرد، اما در طول جنگ ایران و عراق، ایران به شکل جدی از این هلی‌کوپتر خریداری شده از ایالات متحده استفاده کرد.
حداقل هشت فروند CH-47 را ایران در طول جنگ از دست داد، در ۲۴ تیر ۱۳۶۲، یک Mirage F1 عراق سه شینوک ایرانی که در حال انتقال نیروها به خط مقدم بودند را منهدم کرد و همچنین در اسفند ۱۳۶۴ جنگنده های MiG-21 عراق دو فروند را سرنگون کردند.
در فروردین ۱۳۶۲، در عملیات فتح المبین، شینوک‌های ایرانی در موفق به انتقال نیروهای ایران به پشت خطوط عراق شده که منجر به غافلگیری نیروهای عراقی و سرکوب آتش توپخانه عراق و تصرف یک مقر فرماندهی عراق شد. در این عملیات، نیروهای ایرانی با استفاده از چندین شینوک ، به پشت خطوط دشمن نفوذ کردند و توانستند با غافلگیری نیروهای عراقی، تصرف یک مقر فرماندهی عراقی و سرکوب آتش توپخانه‌های عراقی در آن منطقه را به عهده بگیرند. این عملیات نظامی، به دلیل موفقیت آن در به دست آوردن مناطقی از عراق، به عنوان یکی از مهمترین عملیات‌های جنگ ایران و عراق شناخته می‌شود.
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرجنگ / در تصویر دو‌هلی‌کوپتر کبرای آمریکایی را می‌بینید که اکنون در اختیار نیروی هوایی ژاندارمری ارتش ترکیه است.
هنگامی که جنگ اول خلیج فارس به پایان رسید ایالات متحده آمریکا که در نیروی زمینی خود ترکیبی از هلی‌کوپترهای کبرا و آپاچی داشت متوجه کارایی هلی‌کوپتر آپاچی شد و به این نتیجه رسید که دیگر کبرا در نیروی زمینی برای آنها کارا نیست و تصمیم به خارج کردن کبراها از خدمت نیروی زمینی گرفت و تا میانه دهه ۱۹۹۰ همه آنها را از خدمت خارج کرد
در این میان برای تقویت توان ارتش‌های منطقه خاورمیانه در مقابل نیروی زمینی عراق تصمیم به اهدای تعداد زیادی از این کبرا ها به کشورهای منطقه گرفت برای نمونه عراق، اردن و بحرین و ترکیه از کشورهایی بودند که این هلی کوپتر‌ها را تحویل گرفتند(به شکل رایگان) ترکیه در صدر اول است که ۴۴ فروند بالگرد کبرا نسخه پی و اس تحویل گرفت که البته این کشور سوپر کبری نیز خریداری کرد،اردن ۳۵ فروند و عراق ۱۲ فروند، البته بیش از هشت سال است که هیچ مانوری از ارتش عراق با این هلی‌کوپترها دیده نشده و منابعی معتقدند که این ۸ فروند بصورت محرمانه در اختیار ایران قرار گرفته و ایران نیز در مقابل تعدادی از سوخوهای غنیمتی در اختیار قرار گرفته را به عراق بازگردانده.
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرجنگ / نورثروپ اف-۵ (به انگلیسی: Northrop F-5F Tiger II) یک هواپیمای جنگنده سبک زِبَرصوت نسل سوم آمریکایی تولید شرکت نورثروپ است. اولین مدل این هواپیما با نام اف-۵ ای فریدم فایتر در سال ۱۹۵۹ اولین پرواز خود را انجام داد و از سال ۱۹۶۲ وارد نیروهای مسلح ایالات متحده شد.!
ایران از کشورهایی بود که از سال ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۵ تعداد زیادی از مدل‌های مختلف جنگنده اف-۵ را خریداری کرد، معمولا در برابر سفارش‌های عمده کارخانجات هواپیما سازی پیش از تحویل سفارش‌ها تعداد محدودی از دارایی های خود را بصورت امانی به خریدار می‌دهند، در این سفارش نیز ارتش آمریکا پنج فروند را بصورت امانی به ایران فرستاد که البته در بعد از آغاز پروسه تحویل سفارش‌ها آن‌ها را نیز به ایران بخشید، ۱۴۰ فروند از انواع فایترها به نیروی هوایی شاهنشاهی ایران توسط ایالات متحده فروخته شد که پس از جنگ ایران و عراق تعداد زیادی از آن‌ها در طول جنگ از بین رفت.
تخمین زده می‌شود اکنون ۴۰ تا ۵۸ فروند F-5E وF-5F عملیاتی باشند، البته تعداد نامعلومی نیز از اف-پنج‌های ایرانی در پروژه‌های جنگنده آذرخش ، صاعقه و‌کوثر ایران، با تغییر در بدنهٔ آنها به نام جنگنده‌های ایرانی معرفی شدند.
در تصویر یک اف۵ ایرانی به رجیستر ۷۰۸۵-۳ دیده می‌شود که در زمان جنگ ایران و عراق مورد اصابت جدی قرارگرفت و در حالیکه چرخ‌ها باز نشده و‌کابین نیز قفل شده بود با مهارت زایدالوصف خلبان امیر خلبان عبدالحمید نجفی در میاندوآب هارد لندینگ (فرود سخت) کرد، تعمیرات و‌ اورهال این جنگنده دو‌سال بطول انجامید و به نظر می‌رسد همچنان عملیاتی باشد، آخرین بار در مانور ذوالفقار ۱۴۰۱ در امتداد سواحل مکران و تنگه هرمز این جنگنده دیده شده است.
‏#history
‏#F_5
‏#tiger
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرجنگ / در دوازدهم آذرماه ۱۳۶۵ همزمان با عاشورا ورزشگاه آزادی تهران شاهد حضور ده‌ها هزار رزمنده بسیجی بود که از اقصی نقاط کشور خود را به تهران رسانده بودند.
این جمعیت با تجمع در ورزشگاه آزادی و سپس رژه در برخی از خیابان‌های تهران، آمادگی خود را برای اعزام به جبهه‌ها اعلام کردند؛ اعزامی که از پوشش خبری مناسبی نیز برخوردار شد و شور و اشتیاق زیادی در بین مردم ایجاد کرده بود.
آمارهای غیر رسمی از اعزام صد هزار رزمنده داوطلب از سراسر کشور به جبهه‌های جنگ حکایت می‌کند، این آخرین اعزام سراسری چند ده هزار نفری به جبهه‌ها تا پایان جنگ ایران و‌ عراق است.
اعزام سپاهیان محمد در شرایطی صورت گرفت که زمستان سال قبل یعنی در بهمن ماه ۱۳۶۴، ایران پس از چندین عملیات نه‌چندان موفق توانست رزمندگانش را به آن سوی اروندرود برساند و شبه‌جزیره فاو را به تصرف درآورد.
والفجر ۸ که از آن به عنوان یک عملیات موفق نام برده می‌شود، تا حد زیادی دسترسی عراق به خلیج فارس را کوتاه کرد و حالا در یک عملیات بزرگ دیگر، قرار بود متصرفات فاو تکمیل شود و با تصرف بندر مهم بصره، دولت بعث عراق وادار به تسلیم شود. لذا تدارک بسیاری برای اعزام قوای محمد رسول‌الله به جبهه‌ها انجام گرفت تا مگر کار جنگ یکسره شود.
عملیاتی که قرار بود سرنوشت جنگ را یکسره کند، کربلای ۴ بود. این عملیات تنها ۲۱ روز بعد از اعزام سپاه یکصد هزارنفری محمد رسول‌الله انجام گرفت.
اما چون کربلای ۴ با شکست سنگینی رو به رو شد، بی‌شک بخش عمده اعزام صدهزار نفره سپاه محمد در این عملیات کشته شدند.
در عملیات کربلای ۴ حدود 250 گردان رزمی وارد عمل شدند. در اعزام سپاهیان محمد نیز عنوان شده بود که این سپاه بیش از ۲۰۰ گردان دارد. بنابراین قاعدتاً بسیاری از اعزامی‌های سپاه محمد در کربلای ۴ شرکت کرده بودند که متاسفانه اغلبشان کشته شده‌اند.

دو هفته بعد از شکست کربلای ۴ عملیات کربلای ۵ انجام گرفت. حدود ۶۰ گردان باقی مانده از سپاهیان محمد به کربلای ۵ ورود یافتند و طی بیش از ۷۰ روز نبرد شدید و خونین، تعدادی از این گردان‌ها بارها و بارها بازسازی شدند و فقط محور جاده شلمچه به سوی بصره، شاهد کشته شدن بیش از ۳۵ هزار رزمنده ایرانی بود که نهایتاً کربلای ۵ با تثبیت موقعیت رزمندگان ایرانی در ۱۵ کیلومتری بصره با پیروزی به انجام رسید.
#قطعنامه_۵۹۸ که تیرماه سال ۶۶ به تصویب رسید و پایه آتش‌بس بین ایران و عراق قرار گرفت، ماحصل پیروزی در کربلای۵ بود.
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرجنگ / ۲۶ تیر ۱۳۶۰ ، جنگ ایران و عراق اصابت سه موشک به محله‌ای در دزفول
دزفول بارها و بارها از سوی ارتش بعثی بمباران شد ولی مردم این شهر هیچگاه شهر و کاشانه خود ترک نکردند و ماندند و مقاومت کردند.
اهمیت دزفول برای ایران و عراق در آنجا بود که پشتیبانی جبهه جنوب برای رزمندگان ایرانی در طول هشت سال جنگ از این شهر انجام می‌سد، در واقع سقوط دزفول و اندیمشک سقط محور و‌ جبهه جنوب بود.
اولین بار ۲۸ آذرماه سال ۱۳۵۹ دو فروند موشک زمین به زمین به دو نقطه پرجمعیت دزفول اصابت و بیش از ۲۰۰ منزل مسکونی و مغازه را ویران، ۶۲ نفر را شهید و ۲۸۷ نفر را مجروح کرد.
پس از این تاریخ به دلیل اصابت موشک‌های فراوان، دزفول به «بلد الصواریخ» از سوی عراقی‌ها یا «شهر موشک‌ها» از سوی رزمندگان ایرانی معروف شد.
حتی گفته می‌شود در واقع اولین موشک جنگ به دزفول اصابت کرد.
رژیم بعثی عراق هر بار که در رویارویی مستقیم با رزمندگان ایران در میادین نبرد، شکست می‌خورد برای جبران ضعف‌ها و همچنین اعمال فشار بر جمهوری اسلامی ایران، شهرها و مناطق مسکونی را موشکباران و بمباران می‌کرد و در همین راستا، در روز ۲۸ آذر ۱۳۶۱، دزفول برای چندمین بار هدف یورش بی‏رحمانه موشکی رژیم بعث عراق قرار گرفت. اگر چه قبل از این جنایت، هواپیماهای عراقی بارها شهرهای ایران را بمباران کرده بودند، اما حمله به دزفول، نخستین حمله در ابعاد گسترده به وسیله موشک‌‏های زمین به زمین بود.

یکی از مهمترین اهداف رژیم بعث عراق از بمباران و موشک‌باران شهرها به ویژه شهر دزفول این بود که با از بین بردن زیرساخت‌های اقتصادی و لجستیکی توان حمایت از محور جنوب را بکاهد.

این تاکتیک، یک تاکتیک مرسوم در هر جنگی محسوب می‌شود. یعنی فشار غیرمستقیم به طرف مقابل برای عقب‌نشینی از مواضع دفاعی .
شهر دزفول در هشت سال #جنگ_ایران_عراق مورد اصابت ۱۷۶ موشک دوربرد فراگ و اسکاد بی قرار گرفت؛ هواپیماهای دشمن ۴۸۹ بمب و راکت بر سر مردم بی دفاع شهر دزفول فرو ریختند و پنج هزار و ۸۲۱ گلوله توپ به نقاط مختلف این شهر اصابت کرد.
۱۹ هزار و ۵۰۰ واحد مسکونی، تجاری، آموزشی و مذهبی در این هشت سال بین ۲۰ تا ۱۰۰ درصد در دزفول خسارت دید.

مردم دزفول در هشت سال جنگ دو هزار و ۶۰۰ شهید ،۴۰۰ جانباز، ۴۵۲ آزاده و ۱۴۷ مفقودالاثر تلفات انسانی داده‌اند.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرجنگ / حسین فرزند ارشد خانواده بود که ۹ خرداد ۱۳۱۵ در شهر سمیرم اصفهان به دنیا آمد، بعد از مدتی، پدر او به همراه برادرش برای کار راهی آبادان شده و در شرکت نفت مشغول به کار می‌شوند، اما طی حادثه‌ای از بالای تانکر نفت سقوط کرده مصدوم می‌شود و چون به دلیل مشکلات جسمی قادر به ادامه کار نیست، راهی سمیرم می‌شود تا بر زمین‌های کشاورزی خانوادگی کار کند، بعد از مدتی پدر مریض شده و از دنیا می‌رود، مادر ازدواج می‌کند و حسین از ۵ سالگی نزد خانواده عموی خود که در آبادان مانده‌اند، زندگی می‌کند. او پس از اخذ دیپلم وارد دانشکده افسری شد و در ۲۲ سالگی به استخدام نیروی دریایی ارتش شاهنشاهی درآمد.
دوره‌های تفنگداری دریایی و رزم آبی_خاکی را در انگلیس گذراند و در نیروی دریایی خدمت کرد،
حسین در سال ۱۳۴۲ و در سن ۲۷ سالگی ازدواج کرد.
حسین سامی‌ مقام به دلیل شغل نظامی در شیراز، خارک، تبریز و سنندج زندگی کرد. او تعصب و عرق ملی عجیبی داشت و آنچه برایش مهم بود اول خاک و نام وطن و بعد ایمان و اعتقاد بود؛ او که با شجاعت تمام، قد علم کرد تا از ایران دفاع کند برایش فقط میهن ارزش داشت.
در ابتدای انقلاب ۵۷ او بدون توضیحی از ارتش اخراج می‌شود،تا شهریور ۱۳۵۹ و آغاز جنگ ، حسین سامی اعتراضی نداشت و اخراجش را پذیرفته بود اما با آغاز جنگ او بسیار تلاش کرد تا به ارتش بازگردد و بتواند از وطن در برابر متجاوز دفاع کند.
او که یک افسر متخصص و کارآزموده نیروی دریایی بود وقتی مخالفت با بازگشتش به ارتش را می‌بیند باز در کسوت داوطلب به جبهه های غرب می رود و در همان ماه‌های ابتدایی جنگ در سردشت، توسط کردهای مسلح احتمالا حزب دموکرات کردستان به شهادت می‌رسد و پیکر او و ده رزمنده دیگر از نیروی زمینی ارتش تیپ مهاباد پادگان سردشت، لشکر ۶۴، از کوه به پایین پرت می‌شوند تا اینکه پیکر همه آنها در روزهای گذشته (تیرماه ۱۴۰۳)
تفحص شده ، پیکر سرگرد حسین سامی‌مقامِ ۴۴ ساله به دو پسر و دختر چشم انتظارش رسید،همسر وی شش سال پیش در انتظار خبری از همسرش فوت نموده است.
#حسین_سامی_مقام نمونه‌ای از وطن دوستان ارتش است که عشقی جز دفاع از میهن نداشتند و درجه و مقام و حتی جایگاه برایشان اهمیتی نداشت.
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing