سخنان دکتر فرشید دلشاد، در مراسم یادمان سلیمان حییم، پدر فرهنگ دوزبانه ایران
سلیمان حییم در سال ۱۲۶۶ خورشیدی (۱۸۸۷ میلادی) در تهران و در یک خانواده‌ی یهودی دیده به دنیا گشود. اقدامات او در زمینۀ فرهنگ‌نویسی، ستایش برانگیز است. حییم به لغات عشق می‌ورزید. دوستانش به او لقب فرهنگ متحرک داده بودند و بعدها مجله‌ی روشنفکر وی را «آقای لغت ایران» نامید.
سلیمان حییم در روز شنبه ۲۵ بهمن ماه ۱۳۴۸ بر اثر سکته قلبی در سن ۸۲ سالگی در تهران از دنیا رفت. به نوشته کریم امامی در فرهنگ‌های حییم که طی سه دهه پس از مرگ او پیاپی تجدید چاپ شده‌اند به‌زحمت می‌توان چند سطر اطلاع صحیح دربارهٔ زندگی او یافت.
پس از سلیمان حییم کمتر کسی در میان کلیمیان ایران مانند وی سرمایهٔ زندگی و تخصص خود را وقف ادبیات و علوم انسانی کرده‌است. در ایران معاصر در بین اقلیت یهودی ایران بجز سلیمان حییم دکتر مرتضی معلم نیز فرهنگ فارسی به فرانسه تألیف نموده‌است و نیز دکتر فرشید دلشاد، زادهٔ شیراز، از نوادگان دور سلیمان حییم، در زمینهٔ زبان‌شناسی و واژه‌شناسی دارای پژوهش‌هایی است و در سطح ملی و بین‌المللی آثاری را به چاپ رسانده‌است.
https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=GDdxc7VKRtk&feature=emb_logo&fbclid=IwAR1QmKMAoL6inrnJpv2SrN4Jhd_Z7TyOkLmr56SYxm6KQ2fsPI6akiBGldI
#فرهنگ_حییم #سلیمان_حییم #یهودیان_ایران #ادبیات_فارسی #۲۸بهمن۹۸ #17Feb2020
شما می‌توانید فایل‌های ویدیویی، صوتی و تصویری خود را از طریق سیگنال، واتساپ و تلگرام ارسال کنید.
0033 7 88 80 62 30
@irannc
سلیمان حییم در سال ۱۲۶۶ خورشیدی (۱۸۸۷ میلادی) در تهران و در یک خانواده‌ی یهودی دیده به دنیا گشود. اقدامات او در زمینۀ فرهنگ‌نویسی، ستایش برانگیز است. حییم به لغات عشق می‌ورزید. دوستانش به او لقب فرهنگ متحرک داده بودند و بعدها مجله‌ی روشنفکر وی را «آقای لغت ایران» نامید.
سلیمان حییم در روز شنبه ۲۵ بهمن ماه ۱۳۴۸ بر اثر سکته قلبی در سن ۸۲ سالگی در تهران از دنیا رفت. به نوشته کریم امامی در فرهنگ‌های حییم که طی سه دهه پس از مرگ او پیاپی تجدید چاپ شده‌اند به‌زحمت می‌توان چند سطر اطلاع صحیح دربارهٔ زندگی او یافت.
پس از سلیمان حییم کمتر کسی در میان کلیمیان ایران مانند وی سرمایهٔ زندگی و تخصص خود را وقف ادبیات و علوم انسانی کرده‌است. در ایران معاصر در بین اقلیت یهودی ایران بجز سلیمان حییم دکتر مرتضی معلم نیز فرهنگ فارسی به فرانسه تألیف نموده‌است و نیز دکتر فرشید دلشاد، زادهٔ شیراز، از نوادگان دور سلیمان حییم، در زمینهٔ زبان‌شناسی و واژه‌شناسی دارای پژوهش‌هایی است و در سطح ملی و بین‌المللی آثاری را به چاپ رسانده‌است.
https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=GDdxc7VKRtk&feature=emb_logo&fbclid=IwAR1QmKMAoL6inrnJpv2SrN4Jhd_Z7TyOkLmr56SYxm6KQ2fsPI6akiBGldI
#فرهنگ_حییم #سلیمان_حییم #یهودیان_ایران #ادبیات_فارسی #۲۸بهمن۹۸ #17Feb2020
شما می‌توانید فایل‌های ویدیویی، صوتی و تصویری خود را از طریق سیگنال، واتساپ و تلگرام ارسال کنید.
0033 7 88 80 62 30
@irannc
YouTube
Dr Farshid Delshad: Legacy of Soleiman HaÏm, Father of the Bilingual Dictionary 02/02/2020
سخنان دکتر فرشید دلشاد، در مراسم یادمان سلیمان حییم، پدر فرهنگ دوزبانه ایران
درگذشت نظامی گنجوی، شاعری ایران دوست
نظامی گنجوی (ابو محمد الیاس) در مارس ۱۲۰۹ میلادی (به نوشته‌ی بسیاری از تاریخ‌نگاران ۱۲ مارس برابر ۲۱ اسفند) دیده ازجهان فروبست.
نظامی گنجوی، شاعری داستانسرا و متخصص مثنوی داستانی بود. لیلی و مجنون، خسرو و شیرین، خمسه، هفت پیکر و اسکندرنامه از جمله آثار این شاعر نامدار ایرانی هستند. وی که شهرت از شهر گنجهِ قفقاز برده مردی گوشه‌گیر بود که امیران زمان خود را مدح نگفت. نظامی مَدح شاهان، امیران و مقامات وقت را گفتن؛ دروغ و چاپلوسی و نوعی گناه می‌دانست. وی در این زمینه گفته است:
.
چو نتوان راستی را درج کردن ــــــ دروغی را چه (چرا) باید خرج کردن
.
این شعر گنجوی که به انگلیسی و زبان‌های اروپایی دیگر ترجمه شده در مقدمه کتاب‌های درسی «خبرنویسی» درج شده و با استناد به آن به کسانی که بعدا «خبرنویس» می شوند گوشزد می‌شود که اگر نتوانند حقیقت یک رویداد را بنویسند بهتر است که از آن بگذرند تا مطلب نادرست و ناقص بنویسند و بخورد مخاطب دهند. مخاطب خریدار خبر است و نباید به او کم فروشی کرد.
#نظامی_گنجوی #ادبیات_فارسی #خسرو_شیرین #لیلی_مجنون #۲۱اسفند۹۸ #11Mar2020
@irannc
نظامی گنجوی (ابو محمد الیاس) در مارس ۱۲۰۹ میلادی (به نوشته‌ی بسیاری از تاریخ‌نگاران ۱۲ مارس برابر ۲۱ اسفند) دیده ازجهان فروبست.
نظامی گنجوی، شاعری داستانسرا و متخصص مثنوی داستانی بود. لیلی و مجنون، خسرو و شیرین، خمسه، هفت پیکر و اسکندرنامه از جمله آثار این شاعر نامدار ایرانی هستند. وی که شهرت از شهر گنجهِ قفقاز برده مردی گوشه‌گیر بود که امیران زمان خود را مدح نگفت. نظامی مَدح شاهان، امیران و مقامات وقت را گفتن؛ دروغ و چاپلوسی و نوعی گناه می‌دانست. وی در این زمینه گفته است:
.
چو نتوان راستی را درج کردن ــــــ دروغی را چه (چرا) باید خرج کردن
.
این شعر گنجوی که به انگلیسی و زبان‌های اروپایی دیگر ترجمه شده در مقدمه کتاب‌های درسی «خبرنویسی» درج شده و با استناد به آن به کسانی که بعدا «خبرنویس» می شوند گوشزد می‌شود که اگر نتوانند حقیقت یک رویداد را بنویسند بهتر است که از آن بگذرند تا مطلب نادرست و ناقص بنویسند و بخورد مخاطب دهند. مخاطب خریدار خبر است و نباید به او کم فروشی کرد.
#نظامی_گنجوی #ادبیات_فارسی #خسرو_شیرین #لیلی_مجنون #۲۱اسفند۹۸ #11Mar2020
@irannc