تبعید فعالان، نتیجه اعتراض اپراتورهای برق
در پی #تبعید شورای اپراتوری و فعالان استانی کارگران معترض شرکت های #برق منطقه ای ، به مناطق دورتر از محل زندگی خود توسط وزارت نیرو ، اپراتورهای قراداد کارمعین پست های فشار قوی برق ایران با نگارش نامه ای ، اعتراض آمیز بر خواست های خود تاکید کردند .
به گزارش تارنگار #حقوق_بشر در ایران به نقل از سحام٬ تصمیمی که بر اساس ان فعالان صنفی و نمایندگان ۵ هزار کارگر معترض به شعاع ١۵٠ کیلومتری محل زندگی خود تبعید شده اند ، شبانه و به صورت تلفنی به آنان ابلاغ شده است.
این تصمیم وزارت نیرو در حالی علیه نمایندگان کارگران معترض اتخاذ شده که نمایندگان مجلس در غالب طرحی دو فوریتی وضعیت آنان را تحت بررسی دارند و مقامات سازمان مدیریت و برنامه قول داده بودند تا مشکلات آنها را رفع کنند.
اوائل ماه گذشته و پس از تجمع و تهدید کارگران اپراتورهای برق به قطع برق سراسری ،برخی مقامات در سازمان مدیریت و برنامه ریزی و وزارت نیرو قول دادند تا مشکلات معیشتی و اداری این کارگران را حل کنند.
این کارگران معترض ، عمدتا دارای تحصیلات عالی در مراکز معتبر أموزش عالی ، با قراردادهایی با در امدهای ناچیز استخدام شده اند و تا کنون چندین بار برای أعاده حقوق خود دست به اعتراض زده اند .

متن نامه شورای اپراتورهای قرارداد کارمعین پست های فشار قوی برق بدین شرح است:

بادرود بر روح شهیدان صنعت برق ،
متاسفانه بعد از پیگیری های ۱۸ ماهه اپراتورهای قراردادکارمعین پست های فشار قوی برق مبنی بر روشن شدن وضعیت گنگ و تاریک شغلی خود در مراجع ذیصلاح کشور، تنها پاسخ وزارت نیرو به این پیگیری ها این بود که اعضا شورای اپراتوری و فعالان دیگر استانها را به دورترین نطقه استان خود تبعید کردند. این تصمیم شتابزده امنیتی به گونه ای بود که شب گذشته در خارج از ساعت اداری کشور با نامبردگان تماس گرفته شده و بصورت تلفنی تغییر محل خدمت انها اعلام شد. بطور میناگین نمایندگان کارگران و فعالان ، از محل سکونت خود نزدیک به ۱۰۰ تا ۱۵۰ کیلومتر دورتر شده اند. تصمیم به تبعید فعالان در حالی اتخاذ می شود که اغلب نهادهای ملی با درک صحیح از مشکلات این کارگران قول رفع مشکلات انان را داده اند . اکنون سوالات جدی در مقابل مجریان این تصمیم ناصواب إیجاد شده است که مسول پاسخگویی به ان وزارت محترم نیرو خواهد بود.
اگر درخواست اپراتورهای قراردادکارمعین پست های فشار قوی برق برحق نبود، چرا دو طرح از کمیسیون اجتماعی مبنی بر روشن شدن وضغیت نامبردگان در جریان است ؟ چرا ٧٢ تن از نمایندگان مجلس در مکاتبه با سازمان مدیریت ، بر حاکمیتی بودن شغل این دست از کارگران تاکید دارند . اگر پیگیری و روشن شدن وضعیت استخدامی اینجانبان غیر مشروع بود، چرا کارشناسان سازمان مدیریت به این نکته اذعان دارند که شغل اپراتوری از حساس ترین و حاکمیتی ترین پست های سازمانی وزارت نیرو می باشد ؟ مگر وزارت نیرو حکم خانه این کارگران تحت ستم را ندارد ؟ آیا تبعید افراد و فعالان و نمایندگان کارگران معترض و تحت فشار قرار دادن آنها مصادق بارز جرقه زدن در انبار باروت و آب به اسیاب دشمن ریختن نیست ؟
ما اپراتورهای ایران اعلام میدارد که در بدترین شرایط و معیشتی و ناملایمتی و نامهربانی های وزارت نیرو تا آخرین قطره خون خود به این کشور خدمت می کنیم . وزیر محترم نیرو باید بداند با تبعید کردن کارگران هرگز صورت مسأله اعتراض به حق کارگران ، پاک نخواهد شد و انان تا رسیدن به شرایط مطلوب از طریق مراجع قانونی و ذیصلاح موضوع را پیگیری خواهند کرد.

اپراتورهای قراداد کارمعین پست های فشار قوی برق ایران
@irannc

۸۰ درصد مردم ایران توان مراجعه به بیمارستان خصوصی را ندارند
بیش از ۸۰ درصد مردم ایران «توان مالی» مراجعه به #بیمارستان‌ های بخش خصوصی را ندارند و حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد نیز با اتکا به بیمه تکمیلی به بیمارستان‌های خصوصی مراجعه می‌کنند.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از خبرگزاری صدا و سیما٬ این مطلب را ایرج حریرچی٬ قائم‌مقام وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در نخستین نمایشگاه بین‌المللی بیمارستان‌سازی، تجهیزات و تاسیسات بیمارستانی که در تهران آغاز شده٬ بیان کرده است.

آقای حریرچی گفته بیمارستان‌های #خصوصی در ایران تنها «پاسخگوی» چهار تا پنج درصد مردم هستند و امکانات #دولت هم برای افزایش تخت‌های بیمارستانی «محدود» است.

آن‌طور که این مقام مسئول گفته دولت ‌حداکثر می‌تواند سالانه چهار هزار تخت بیمارستانی را تجهیز کند و این در حالی است که «بیشتر تخت‌های موجود نیز فرسوده است و کارکرد مناسب را ندارد.»

محمدرضا نوروزی٬ مشاور وزیر بهداشت در امور بیمارستان‌های خصوصی هم در این نمایشگاه هزینه ساخت بیمارستان در ایران را «پر هزینه» اعلام کرده است.

آقای نوروزی گفته تهیه «هر تخت بیمارستانی حدود ۲۰۰ میلیون تومان و در بعضی شهرهای بزرگ چون هزینه زمین بالاست، تا یک میلیارد تومان» هزینه دارد.

براساس اعلام مسئولان وزارت بهداشت٬ ایران ۸۰ تا ۱۰۰ هزار تخت بیمارستانی کم دارد در پایان برنامه ششم توسعه باید ۱۱۵ هزار تخت جدید به بیمارستان‌ها اضافه شود.

ابراهیم رئیسیون٬ مشاور وزیر بهداشت در امور اقتصادی ۲۸ دی ماه هم اعلام کرده در ایران به ازای هر هزار نفر «۱. ۷» تخت» وجود دارد که این شاخص در دنیا از ۳ تا ۸ تخت بیمارستانی متغیر است.

رئیسیون افزوده بیش از ۵۰ درصد بیمارستان‌های ایران «فرسوده» است و به ازای هر تخت بیمارستانی ۵۰۰ میلیون تومان هزینه محاسبه شده است.

۱۴ مهر امسال نیز محمد آقاجانی٬ معاون درمان وزارت بهداشت اعلام کرده «توان دولت، ایجاد سالانه ۲ هزار تخت است که با این حساب، ۴۰ سال زمان برای رفع کمبود ۸۰ هزار تخت بیمارستانی نیاز است.»

بر اساس آماری که سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده، ایران با ۷۳. ۵ سال امید به زندگی در رتبه ۱۰۶ دنیا قرار دارد. یکی از عوامل موثر در شاخص امید به زندگی دسترسی به خدمات پزشکی و درمانی است.
@irannc

خودکشی یک دانش‌آموز ۱۳ ساله در سرویس بهداشتی مدرسه
حسین پارساپور (مدیر روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان کرمانشاه) در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایلنا با اعلام خبر #خودکشی یک #دانش_آموز ۱۳ ساله در #مدرسه اظهار داشت: یکی از دانش‌آموزان مقطع متوسطه اول پس از ورود به مدرسه، قبل از آغاز زنگ تفریح اول، برای رفتن به سرویس بهداشتی از معلم اجازه می‌گیرد و در آنجا به وسیله کمربند، خود را حلق آویر می‌کند.

وی افزود: این دانش‌آموز از نمرات خوبی در مدرسه برخوردار بوده و از شاگردان ممتاز مدرسه محسوب می‌شده است و بنا به گفته مسئولان مدرسه و حراست، دلایل خودکشی او به خارج از مدرسه مربوط است.

مدیر روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان کرمانشاه ادامه داد: در هنگام این حادثه، مادر این دانش‌آموز برای پیگیری درس و نمرات فرزند خود در مدرسه حضور داشته است.
@irannc

کارشکنی در پرونده نرگس محمدی/ این روند ادامه داشته باشد اعتصاب می‌کنم
مسئولین قضایی در پرونده نرگس محمدی؛ زندانی سیاسی محبوس در #زندان_اوین که در وضعیت بد جسمانی به سر می‌برد، کارشکنی می‌کنند.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، #نرگس_محمدی، فعال #حقوق_بشر زندانی، که به دلیل وضعیت وخیم جسمانی روزانه ۲۳ نوع دارو مختلف استفاده می‌کند، در پرونده‌ای در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به‌صورت بلاتکلیف به سر می‌برد.

این در حالی است که خانواده این زندانی سیاسی چندین بار درخواست مرخصی استعلاجی نموده‌اند، اما به مسئولین قضایی اعلام کرده‌اند که به دلیل بلاتکلیفی در پرونده‌ای دیگر، وی نمی‌توانند به وی اجازه خروج از زندان را بدهند.

خانم محمدی از بیماری‌های آمبولی ریه و فلج عضلانی مبتلا است و وضعیت جسمی وی به‌طوری وخیم است که روزانه احتیاج به استفاده از ۲۳ نوع داروی مختلف دارد. مسئولین زندان به دلیل بی‌دقتی و عدم وجود پزشک متخصص در زندان داروهای وی را اشتباهاً تزریق کرده‌اند که این می‌تواند موجب تشنج دوباره این زندانی در زندان شود.

نرگس محمدی اعلام کرده است: «اگر این روند ادامه پیدا کند دست به اعتصاب غذا خواهم زد.»

نرگس محمدی، نائب رییس کانون مدافعان حقوق بشر، در تاریخ ۱۵ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۴ بدون دریافت احضاریه‌ای، توسط نیروهای امنیتی – قضایی در منزلش بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.

شیرین عبادی برنده جایزه نوبل، با انتشار نامه‌ای سرگشاده از گزارشگران ویِژه سازمان از جمله احمد شهید گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران خواسته است هر چه در توان دارند برای آزادی نرگس محمدی بکار گیرند.
@irannc

گروهی که در سرمای زمستان حامی حیوانات هستند@irannc

ندا جان تولدت مبارک@irannc

Rallies forbidden in Iran

Tehran Prosecutor: #Police Should Stop the Formation of Illegal Rallies

Abbas Gafari Dolat Abadi, general prosecutor of Tehran, on Tuesday asked the police to take any necessary precautions should any protests occur.

According to the Human Rights in Iran report, as quoted by Isna, he pointed to some recent rallies in Tehran as illegal and said that the police should prevent the formation of these gatherings, which are against the law and can allow for a ground assault against the police.

The last gathering was held on Sunday in Tehran when about three hundred petrochemical workers from Arak, Isfahan, and Amit Kabir gathered in front of the oil ministry in protest of their employment status after the transfer of petrochemical units to the private sector.



دادستان تهران:‌ پلیس از شکل گیری تجمع های غیرقانونی جلوگیری کند
عباس جعفری دولت‌آبادی، #دادستان عمومی و انقلاب تهران، روز سه شنبه از پلیس خواست در صورت برگزاری تجمعی به گفته او «در مقابل یک مرجع رسمی کشور» روی دهد،‌ آمادگی های لازم را داشته باشد.

به گزارش تارنگار #حقوق_بشر در ایران به نقل از ایسنا، او با اشاره به برخی تجمع های اخیر در تهران که آنها را «غیر قانونی» نامید، گفت: پلیس باید از شکل گیری این‌گونه تجمع ها و اقدامات برخلاف قانون جلوگیری کند تا به گفته او،‌ «زمینه هجمه علیه پلیس فراهم نشود.»
@irannc

Baby Held Hostage in Iran Hospital
Refusal to Deliver a Mother’s Baby Due to Her Inability to Pay
Hospital officials in Tehran retained one of the babies of a twin birth for 27 days, due to the fact that the mother was unable to pay for the cost of the birth.
According to the Human Rights in Iran from the JameJam report, on Tuesday, the 29th of December, a woman reported to the Baft Abad’s court after her baby was held hostage in a hospital in southern Tehran as a result of her inability to pay the labor cost.

بیمارستانی در تهران نوزاد را گرو گرفت!
دیروز زنی نگران با مراجعه به دادسرای یافت‌آباد از #گروگان گرفته شدن نوزادش در بیمارستانی در جنوب تهران به خاطر پرداخت نکردن هزینه زایمان خبر داد و از مسئولان بیمارستان شکایت کرد.

دیروز زنی نگران با مراجعه به دادسرای یافت‌آباد از گروگان گرفته شدن نوزادش در بیمارستانی در جنوب تهران به خاطر پرداخت نکردن #هزینه زایمان خبر داد و از مسئولان بیمارستان شکایت کرد.

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از جام جم، #زن جوان به نام جمیله خود را تبعه افغانستان معرفی و در شکایتش به قاضی پرونده عنوان کرد: 15 سال قبل و در 16 سالگی با همسرم در افغانستان ازدواج کردم که حاصل آن سه فرزند بود. چهار سال قبل برای زندگی بهتر به تهران آمدیم و در خیابان زائری ساکن شدیم. همسرم به نام ضیا کارگر ساختمان بود و درآمد خوبی داشت تا این که یک سال قبل توسط دوستانش معتاد شد و شیشه مصرف می‌کرد.

جمیله ادامه داد: وقتی شوهرم معتاد شد، زندگی ما سیاه شد و هرچه درآمد داشتیم خرج مواد ضیا می‌شد. 9 ماه قبل فهمیدم که برای بار چهارم باردار شده‌ام . به سختی 9 ماه راسپری کردم تا این‌که 27 روز قبل برای زایمان به بیمارستانی در جنوب تهران رفتم. مسئولان بیمارستان برای زایمان یک میلیون و 700 هزار تومان پول خواستند که با کمک همسایه‌ها و دوستان هزینه زایمان سزارین را تهیه کردم و به اتاق عمل رفتم.

زن افغان که نگران پسرش بود، اضافه کرد: بعد از زایمان متوجه شدم خدا به من دوقلوی پسر و دختر داده است. این تازه اول مشکلاتم بود. همسرم برای ترک اعتیاد به کمپ رفته بود ودر این شهر، تنها و بی‌پول بودم. فردای آن روز وقتی برای ترخیص به حسابداری بیمارستان رفتم، آنها گفتند به خاطر این که دوقلو به دنیا آورده‌ام باید دوباره پول به حسابشان واریز کنم. شوکه شده بودم من برای هزینه اولیه بیمارستان زندگی‌ام را فروختم و دیگر پولی نداشتم تا هزینه‌های بیمارستان را پرداخت کنم. هرچه به مسئولان و مدیر بیمارستان گفتم پولی ندارم آنها باور نکردند و من و دخترم را از بیمارستان ترخیص کردند و پسرم را گرو نگه داشتند تا زمانی که هزینه بیمارستان را بپردازم.

مادر دوقلوها افزود: در این 27 روز خیلی تلاش کردم تا هزینه بیمارستان را فراهم کنم اما به نتیجه نرسیدم و حالا باید حدود هفت میلیون تومان پرداخت کنم. چندبار به بیمارستان رفتم اما فرزندم را ترخیص نکردند. آقای قاضی، در بیمارستان به نوزاد 27 روزه‌ام رسیدگی نمی‌شود و پسرم بشدت ضعیف شده و من نگران حالش هستم. من خودم بیمارم و قادر به کار کردن نیستم تا هزینه بیمارستان را بدهم. نمی‌دانستم چکار کنم تا فرزندم را بار دیگر در آغوش بگیرم به همین خاطر تنها راهی که به ذهنم رسید، شکایت از بیمارستان است.

با شکایت زن جوان و با بررسی ادعای این زن ، قاضی پرونده دستور ویژه‌ای برای ترخیص نوزاد 27 روزه از بیمارستان صادر و مسئولان بیمارستان را به اتهام نگهداری غیرقانونی کودک به دادسرا احضار کرد.@irannc

پدر حسین رونقی: آنجا حتی تخت برای خوابیدن ندارد/ حکمش غیرعادلانه است درخواست بررسی پرونده داریم
#حسین_رونقی_ملکی، فعال حقوق بشر و #زندانی_سیاسی که در مرخصی استعلاجی به سر می‌برد با تهدید به اجرای کردن وثیقه ۱ میلیارد تومانی به زندان بازگشت.

به گزارش تارنگار #حقوق_بشر در ایران، پدر حسین رونقی زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، با اعلام اینکه فرزندم را با یک کلیه و جسم بیمار به زندان کشاندن گفت: «حکم پسر نه شرعی است، نه قانونی و نه عادلانه»

پدر حسین رونقی ادامه داد: «پسرم را برده‌اند و با شکنجه و تهدید مجبور به اعتراف دروغینش کرده‌اند».

وی خواستار بررسی دوباره پرونده پسرش به‌صورت علنی به همراه هیئت‌منصفه شده است.

پدر این زندانی سیاسی گفت: «حسین عفو رهبری دارد، مریض است و عدم تحمل کیفر برایش صادرشده است، چرا باید دوباره به زندان بازگردد. آیا این نقض قانون نیست؟».

وی در مورد فشارهای وارده بر این زندانی گفت: «ما با هزینه خودمان حسین را درمان کردیم، می‌خواستن حسین رو بٌکشند وگرنه درمانش می‌کردند. بعد از عمل هم تمامی پزشک‌های متخصصی که در پرونده وی سهیم بودند؛ اعلام کردند به دلیل نبود امکانات پزشکی موردنیاز، وی نباید به زندان بازگردد. حسین ۶ بار تحت عمل جراحی قرار گرفت و باز دوباره به زندان بردنش. آخرین عملش ۷ ساعت طول کشید که یک‌شب هم در کما به سر برده است».

وی در مورد خبر بازگشت و بازداشت این زندانی توضیح داد: «ما به تهران رفتیم حسین تصمیم داشت با دهان دوخته‌شده برابر داستانی تهران دست به اعتراض بزند که من و مادرش به خاطر سلامتی‌اش او را منصرف کردیم. به او گفتیم اگر اتفاقی برای تو رخ دهد ما می‌میریم. به دیدن آقای حاجیلو رفتیم که وی گفت ما حسین را بازداشت نمی‌کنیم و خودش باید به زندان اوین برود».

وی در مورد وضعیت جسمی حسین به گزارشگر تارنگار حقوق بشر گفت: «حسین به دلیل عمل‌های زیادی که داشته باید تحت نظر پزشک متخصص باشد؛ برای مثال باید در تاریخ ۱۰ بهمن ۹۴ به بیمارستان امام خمینی برود و تست خون بدهد».

وضعیت خونی حسین رونقی باید به‌طور مرتب چک شود تا از بروز هرگونه عفونت خونی جلوگیری شود.

وی ادامه داد: «در حال حاضر در زندان نه تخت دارد، نه غذای مناسب، نه دارو دارد و نه پزشک متخصص یا امکانات پزشکی ؛ اگر اتفاقی برای پسرم رخ دهد مسئولین قضایی پاسخگو هستند».
@irannc

مراکز درمانی ایران، ۱۲۰ هزار پرستار کم دارد
مقام‌های وزارت بهداشت می‌گویند در شرایطی که ایران با کمبود ۱۲۰ هزار پرستار مواجه است٬ سالانه بیش از هزار #پرستار از ایران به مقصد کشور‌های اروپایی مهاجرت می‌کنند.

به گزارش تارنگار #حقوق_بشر در ایران به نقل از ایرنا ٬محمد میرزا بیگی٬ معاون پرستاری وزیر بهداشت، درمان و آموزش #پزشکی از جمله کسانی است که درباره کمبود پرستار سخن به میان آورده و تعداد پرستاران مورد نیاز نظام سلامت را ۱۲۰ هزار نفر اعلام کرده است.

آقای میرزابیگی شامگاه جمعه در جمع گروهی از پرستاران استان هرمزگان این مطلب را بیان کرده و گفته ایران در مورد «تعداد پرستاران تا استاندارد‌ها فاصله» دارد.

وی افزوده «تعداد پرستار به ازای هر تخت براساس استاندارد‌ها باید حداقل به دو نفر برسد و کمبود پرستار در هر سه سطح اولیه، عمومی و تخصصی باید رفع شود».

به گفته وی در حال حاضر ۱۴۰ هزار پرستار در ایران فعالیت می‌کنند که با توجه جمعیت، تعداد پزشکان و تخت‌های بستری باید دست‌کم دو برابر افزایش یابد.

بیمارستان‌های ایران همان‌طور که این مقام مسئول اعلام کرده از کمبود پرستار رنج می‌برند که به نظر می‌رسد یکی از مهم‌ترین علت‌های این کمبود٬ مهاجرت پرستاران به خارج از کشور باشد.

محمد شریفی‌مقدم٬ قائم‌مقام سازمان نظام پرستاری ۲۲ دی‌ماه اعلام کرد سالانه هزار پرستار از ایران مهاجرت می‌کنند که نداشتن «امنیت شغلی» یکی از دلایل آن است.

بیشتر پرستاران ایرانی به استرالیا و کانادا مهاجرت می‌کنند و پس از آنها٬ بریتانیا٬ ‌هلند و سوئیس در رده‌های بعدی قرار دارند.

سال گذشته نیز حمیدرضا عزیزی٬ عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس از افزایش آمار مهاجرت پرستاران خبر داده و گفته بود «مهم‌ترین دلیل خروج پرستاران حقوق پایین این افراد است».

دی ماه سال ۱۳۹۰ احمد نجاتیان، معاون فرهنگی وقت سازمان نظام پرستاری کشور تعداد پرستارانی که به طور رسمی فرم خروج از ایران را پر می‌کنند ۱۰۰ نفر اعلام کرده بود.

این در حالی است که محمد شریفی‌مقدم اعلام کرده «سالانه حدود ۵۰۰ پرستار برای مهاجرت به خارج از کشور جهت دریافت معرفی‌نامه به سازمان نظام پرستاری مراجعه می‌کنند».

در مورد افزایش مهاجرت پرستاران، به نظر می‌رسد اجرای فاز سوم طرح «تحول سلامت» در ایران که باعث افزایش «فاصله طبقانی» میان پزشکان و پرستاران شده٬ بی‌تأثیر نبوده باشد.

فاز سوم طرح «تحول سلامت» از اول مهر ماه سال ۱۳۹۳ در ایران آغاز شده که با مخالفت برخی پزشکان و پرستاران مواجه شده است.

از زمان اجرای فاز سوم این طرح آن‌طور که دبیر کل خانه پرستار اعلام کرده پرستاران در بیمارستان‌های قم، آذربایجان، بوشهر، مازندران٬ تهران و تبریز دست به تجمع زده‌اند.

پرستاران معترض می‌گویند این طرح درآمد آن‌ها را کاهش داده و باعث افزایش «سه برابری» درآمد پزشکان شده و به «شکاف طبقاتی» در میان کارکنان بیمارستان‌ها دامن زده است.

پرستاران سال‌هاست از وضعیت صنفی و حقوقی خود در ایران ناراضی هستند و آن‌طور که شریفی‌ مقدم گفته در سال‌های اخیر بیش از ۵۰ تجمع اعتراضی برگزار کرده‌اند.
@irannc

«برجام» و مطالبات دستمزدبگیران
تأمین ۲۴/ با به فرجام رسیدن برجام و رفع تحریم‌ها، اگر هم چراغ امیدی در دل قشر دستمزدبگیر جامعه از معلم و کارگر روشن نشده باشد، انتظاراتی در جامعه مزدبگیران به وجود آمده است، انتظاراتی که با عادی شدن اوضاع اقتصاد و رفع دست بستگی دولت کاملا بدیهی و طبیعی است.

گرچه از سالهای پس از جنگ، رواج سیاست‌های تعدیلی و انباشت روز افزون سرمایه در دست قشر اندکی از طبقات فرادست جامعه، سال به سال و حتی روز به روز شکاف میان درآمد و هزینه خانوارهای مزدبگیر را افزایش داده است و نرخ اقلام سبد هزینه جامع خانوار همواره تابع یک منحنی صعودی بوده است اما اوضاع در چند سال گذشته رو به وخامت گذاشته است.

علاوه بر پایین بودن دستمزد‌ها و تحمیل رنج این شکاف تاریخی عمیق هزینه-درآمد، مساله کاهش روزافزون نرخ اشتغال و عدم امنیت شغلی کارگران و دیگر دستمزدبگیران از جمله معلمان و پرستاران شرکتی، شرایطی به وجود آورده است که از طرفی قدرت چانه زنی و مشارکت مدنی دستمزدبگیران را کاهش داده و از طرف دیگر به انباشت مطالبات اقشار کم در آمد‌تر انجامیده است.

اگر بخواهیم نمونه‌هایی از شرایط نابسامان شغلی در اوضاع کنونی بیاوریم تنها کافیست به رواج بدعت جدیدی در قراردادهای پیمانکاری به نام قراردادهای حجمی اشاره کنیم که با زیرپاگذاشتن اصول مندرج در قانون کار از جمله ساعات کاری مشخص و حق اضافه کار، تجسم عریان بهره کشی مضاعف از نیروی کار است که در روند بیمار واگذاری پروژه‌ها به بخش خصوصی اتفاق افتاده است یا اینکه باید به بکارگیری گسترده پرستاران شرکتی با کمترین ضریب امنیت شغلی و سطح پایین مزایای دریافتی در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی اشاره کنیم.

اوضاع نابسامانی که در این چند سال حاکم شده قبل از هر چیز ریشه در سیاست‌های تعدیلی گسترده و ناکارآمد و رواج بی‌قانونی در بازار کار دارد. این اوضاع تنها به انباشت ثروت در دست صاحبان سرمایه و سقوط روزافزون و با شیب تند مزدبگیران به زیر خط فقر انجامیده است.

اما اکنون پرسش اساسی این است که آیا با برداشتن تحریم‌ها قرار است چیدمان بیمار بازار کار تغییر اساسی کند؟ آیا دورنمای ایجاد تحولی عمیق و بنیادین در عمل به چشم می‌خورد؟

اگر رفع تحریم‌ها آنطور که ادعا می‌کنند قرار است به رونق اقتصاد و برداشتن موانع تولید ملی بیانجامد، شرکای اجتماعی کارگران در بحث افزایش مزد بهانه‌ای برای جلوگیری از یک تحول مزدی اساسی نباید داشته باشند.

دولت نیز به عنوان یک ضلع اصلی در مثلث سه جانبه مذاکرات مزدی و بزرگ‌ترین کارفرمای فعلی کشور، نباید به عنوان یک مانع بر سر راه افزایش عادلانه دستمزد‌ها قرار بگیرد.

از طرف دیگر رفع تحریم‌ها و افزایش نقدینگی دولت، طبیعتا باید بازگشت به قانون اساسی و قانون کار را تسهیل کند و به گسترش بی‌عدالتی و نابسامانی شغلی خاتمه دهد.

اما در عمل آنچه از ظواهر امر از همین ابتدا بر می‌آید، خلاف این است. رئیس جمهور در نخستین اجلاس فعالان اقتصادی غیردولتی با بیان اینکه پس از تحریم‌ها غل و زنجیر از پای #اقتصاد ایران باز شده گفته است دولت به جای ساخت #مدرسه و بیمارستان باید #بهداشت و آموزش را به بخش خصوصی واگذار کرده و فقط خرید خدمت کند. این اظهارات به معنای گسترش بیشتر‌‌ همان سیاست‌های تعدیلی و حاکم ماندن‌‌ همان نابسامانی در بازار کار است.

این اظهارات به راستی ناامیدکننده است. آیا به راستی نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که پس از باز شدن غل و زنجیر از پای اقتصاد، دولت به جای چوب گذاشتن لای چرخ کهنه و مستهلک دستمزدبگیران به وظایف اصلی خود برگردد و حداقل اصول ۲۹ و ۳۰ قانون اساسی مبنی بر لزوم آموزش و بهداشت رایگان را اجرا کند؟ آیا این انتظار زیادی است؟

و به راستی اگر قرار نباشد باز شدن این غل و زنجیر‌ها به گشایشی حتی اندک در معیشت و جایگاه اجتماعی دستمزدبگیران بیانجامد، می‌شود گفت باز شدن فضای اقتصاد برای دستمزدبگیران جامعه دستاوردی چندانی در پی نخواهد داشت.

نسرین هزاره مقدم

@irannc

۱۴شهروند بهایی در #گرگان ،از سوی دادگاه انقلاب گرگان، به ۱۱۵ سال زندان محکوم شدند

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از #بهایی نیوز، اسامی و میزان حکم این زندانیان به شرح زیر است:

شیدا قدوسی ، شهنام جذبانی : ۱۱ سال زندان

پونه تیموری ، فرح ثنایی ، پریسا شهیدی ، بهنام حسنی ، منا امری حصاری ، مژده ظهوری ، پریوش شجاعیان : ۹ سال زندان

تینا موهبتی ، میترا موهبتی ، سودابه مهدی نژاد(مودت) ، مریم دهقان ، هوشمند دهقان : ۶ سال زندان

به گفته منابع مطلع این احکام قابل اعتراض بوده است.
تعدادی از شهروندان بهایی که به احکام سنگین روبرو شده اند پیشتر همسر آنها نیز به زندان محکوم شده بودندو در حال حاضر دوران #محکومیت خود را بدون یک روز مرخصی به سر می برند.
فرح سنایی همسر فرهمند سنایی ،پریسا شهیدی همسر کمال کاشانی و مژده ظهوری همسر فرهاد فهندژ می باشند.
لارم به یادآوری است که پیش تر، نزدیک به بیست شهروند بهایی در شهرهای گرگان و همچنین گنبد کاووس ،در ۲۶ مهر ماه سال ۱۳۹۱، بازداشت شده بودند . این شهروندان با قرار وثیقه به صورت موقت آزاد شده اند.
@irannc