🔴 کدام گروه از کارمندان به #ذهنیت_خرچنگی مبتلا هستند؟


🔹بعضی افراد از ذهنیت مسمومی به نام ذهنیت خرچنگی رنج می‌برند. بگذارید ابتدا علت نامگذاری این ذهنیت را توضیح دهم. به نظر شما اگر چند خرچنگ را در محفظه‌ای کوچک مثلا یک سطل قرار دهید چه اتفاقی می‌افتد؟ خرچنگ‌ها می‌توانند از دیواره سطل بالا بروند و خود را نجات دهند اما به جای این کار از گرسنگی می‌میرند! هر خرچنگی که بخواهد از جداره سطل بالا برود توسط همنوعانش پایین کشیده می‌شود. نتیجه این عادت عجیب خرچنگ‌ها ان است که گروه خرچنگ‌ها یکی یکی از گرسنگی می‌میرند. همه انها می‌توانند به اسانی نجات یابند اما به حکم غریزه‌ای ناشناخته خودکشی دسته جمعی را انتخاب می‌کنند.

🔹از این طرز فکر با عنوان "ذهنیت خرچنگی" یاد می‌شود. ذهنیت خرچنگی به وفور در شرکت ها، سازمان‌ها و کسب و کارها دیده می‌شود. اعضای یک گروه کاری، هدف یکسانی را دنبال می‌کنند اما به دلیل حسادت، کینه توزی، دشمنی و... در مسیر تلاش‌های یک یا چند نفر از اعضای گروه سنگ اندازی می‌کنند. در حالت حاد یعنی زمانی که این رویه به بخشی از فرهنگ سازمانی تبدیل شود همه تلاش‌های فردی، بی‌نتیجه می‌ماند و کل مجموعه شکست می‌خورد.

🔹پیش فرض تمام افرادی که از این عارضه فکری رنج می‌برند ان است که «اگر من نمی‌توانم دیگران هم نباید بتوانند». ذهنیت خرچنگی به شدت مسری است چون کارمندان سالم هم به مرور مقابله به مثل خواهند کرد. بنابراین در سیستم مدیریتی مدرن و هوشمند تلاش می‌شود که ذهنیت خرچنگی به سرعت شناسایی و با ان مقابله شود تا سلامت مجموعه به خطر نیفتد.

🔹ذهنیت خرچنگی صرفا از روی حسادت کور نیست. به عنوان مثال نبود فرهنگ شایسته سالاری در فلان سازمان و شرکت به ذهنیت خرچنگی منجر می‌شود. مدیر یا مسولی که توانمندی لازم را نداشته باشد اما از نردبان موفقیت بالا رفته است خواهی نخواهی به ذهنیت خرچنگی متوسل می‌شود چون می‌داند اگر به زیردستان فرصت رشد و پیشرفت دهد ضعف و ناکارامدی خودش اشکار می‌شود و باید جای خود را به دیگران دهد. در واقع یکی از دلایل اصلی ابتلا به ذهنیت گفته شده ان است که خود فرد به ضعفش اذعان دارد و خود را در برابر رقبای بالقوه و هر کسی که قصد موفقیت دارد اسیب پذیر می‌بیند، بنابراین با عقیم گذاشتن تلاش‌های مدعیان در واقع موقعیت نامشروع خود را حفظ می‌کند/سایک نیوز

http://telegram.me/Iranianspa

🔴 #وقت_کم_است! لحظات را در یابیم

✍ #فهیم_عطار


تابستانِ قبل از کرونا، برای اولین بار رفتم تورنتو. یکی دو روز مانده به برگشتن‌ام، زنگ زدم به یکی از رفیق‌هایم که بیا برویم شهرگردی و تورنتو را بهم نشان بده و از این قبیل مسائل. رفیقم هم چراغ سبز نشان داد و گفت ای‌ول به این ایده و فردا که شنبه است و تعطیل، بزنیم به دل شهر. توی دلم کلی قربان و صدقه‌اش رفتم و به اندازه‌ی تولید یک سالِ سینمای هالیوود توی مغزم فانتزی ساختم بابت فردا. یکی از هزاران فتیش من گشتن بی‌هدف در سطح شهر است. شاید باید پست‌چی می‌شدم یا رفتگر یا راننده تاکسی. که خب نشدم و انتخابم این شد که از تمام پیکر شهر، فقط نمایی به اندازه‌ی یک پنجره را که جایی ثابت قرار گرفته است، ببینم. به هر حال این یک فرصت طلایی بود بابت دیدن شهری جدید با آدمِ خوش‌مشربی که آن شهر را خوب می‌شناسد. فرصتی طلایی که ماحصل آن چند ساعت معاشرت با چگالی بالا بود و یکی دو لیوان چای دبش و چند صد عکس از در و دیوار و اگزوز و کلاغ و الخ. این همان گنجی است که لانگ جان سیلور بابت آن حاضر می‌شد به هر جزیره‌ای برود.

آخر شب، رفیق قشنگم پیام داد که پروژه‌شان بیخ پیدا کرده است. قرار بود تا الان تمام شود که نشده و کش پیدا کرده و فردا باید برود سر کار و خلاصه این‌که جزیره گنج مالیده شده است. کاخ آرزوها فرو ریخت. اگر من هم آرشیتکت بودم، حتما می‌رفتم کمکش و تا صبح برایش خط و دایره می‌کشیدم تا پروژه تمام شود. که خب من از معماری فقط این را می‌دانم که هیچ نمی‌دانم. بابت همین جواب دادم که فدای سرت، خسته نباشی، بچسب به کار که اوجب واجبات است. تهش هم نوشتم که «حالا وقت زیاده» و استیکر دو لیوان شامپاین که خورده‌اند به هم را برایش فرستادم.

فردا، هر کاری کردم حوصله‌ی زدن به دل شهر، آن‌هم یک نفری را پیدا نکردم. توی دلم یک نهیب آسمانی می‌گفت که «حالا وقت زیاده». به زودی با هم می‌رویم و از تک‌تک آجرهای تورنتو عکس می‌گیریم و آن‌قدر قهوه و چای می‌خوریم که بیست بار جیش‌مان بگیرد و آن‌قدر حرف می‌زنیم که فک‌مان به رعشه بیفتد. همین شد که نرفتم و ماندم خانه و آخر همان شب سوار هواپیما شدم و برگشتم. به همین راحتی.

این‌همه قصه‌ی حسین کرد شبستری را گفتم تا به این جا برسم که تقریبا دو سال از آن ماجرا گذشته است. جزیره‌ی گنج محقق نشده است. کانادا مرزهایش را بسته و احدی را راه نمی‌دهد مگر با گرفتن کلی پول و دو هفته حبس کردن در قرنطینه. سفرها کنسل شده‌اند و کافه‌ها فعلا بسته‌اند. الان هم دو سال است که دنبال آن نهیب الدنگ آسمانی درونم می‌گردم که می‌گفت «وقت زیاده». می‌خواهم از وسط پاره‌اش کنم.

رفیق شفیق! امروز عکست را توی فیسبوک دیدم. سخت به یادت افتادم. اگر این را می‌خوانی، بیا توی حیاط‌خلوت تا گپی بزنیم چرا که وقت کم است و آن ندای آسمانی درونی، کلاغی نسیان‌زده بیش نیست.

http://telegram.me/Iranianspa

🔴 واکنش معاون امور زنان و خانواده رییس‌جمهور به خبر #مرگ_دختر_17_ماهه بر اثر #آزار توسط #پدرش:👇👇

🔹از ⁧ قوه قضائیه⁩ انتظار می‌رود با سرعت و قاطعیت به جنایت کسی‌که نام پدر را یدک می‌کشد، رسیدگی کند تا به اشد مجازات برسد.

🔹برای چندمین بار از ⁧ مجلس⁩ می‌خواهم لایحه حفظ کرامت وحمایت از زنان دربرابر خشونت راکه 106 روز است به مجلس ارسال شده تصویب کنند؛ گرچه هنوز اعلام وصول هم نکردند.

🇮🇷 @iranianspa

🔻همدلی در گفت‌وگویی #تجاوز_به_محارم در کشور را بررسی کرد

🔴 تابوی سیـاه

🔞(تجاوز پدر به نوزاد دختر۱۷ ماهه‌اش و مرگ او...در شهرری)

🗞 روزنامه همدلی
۱ فروردین ۱۴۰۰

🔻همدلی| ستاره لطفی-مردی در روزهای ابتدایی سال جاری  فرزند یک‌ونیم ماهه خود را مورد آزار جنسی قرار داد و  باعث مرگش شد. آن‌گونه که روزنامه شرق نوشته است: «در اولین روزهای فروردین سال جاری زنی نوزاد دختر ۱۷ماهه‌اش را که به‌شدت بدحال بود به بیمارستان رساند و درخواست کمک کرد. وقتی پزشکان نوزاد 17ماهه را بررسی کردند متوجه حادثه وحشتناکی شدند. آنها پی بردند کودک به طرز فجیعی مورد آزار قرار گرفته و دچار خون‌ریزی شدید داخلی شده است. پزشکان بیمارستان با توجه به این اطلاعات پلیس را خبر کردند.

🔻او درباره این‌که چه کسی فرزندش را مورد آزار و اذیت قرار داده است، گفت: من نمی‌دانم چه کسی این کار را کرده است، من بچه را پیش فرد غریبه‌ای نگذاشتم، دخترم پیش پدرش بود. پدر کودک باتوجه به‌حرف‌های همسرش بازجویی شد. او در ابتدا منکر همه چیز شد، اما بعد مجبور به اعتراف آزار جنسی فرزندش شد.»

🔻ساناز اولین کودکی نیست که قربانی تجاوز محارم می‌شود، سالانه کودکان زیادی در سایه تابوانگاری این خشونت مخوف خانگی مورد اذیت و آزار جنسی پدر، برادر و حتی عمو یا دایی خود قرار می‌گیرند و تا سال‌ها در سکوت و بغض درد این ابرخشونت را با خود حمل می‌کنند. همین چند روز پیش بود که برخی از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی از تجاوز وحشیانه به یک دختر کند ذهن از سوی پدر و برادرش خبر دادند. این دختر کندذهن که در بهزیستی نگهداری می‌شد، در آخرین ملاقات با خانواده‌اش مورد تجاوز پدر و برادرش قرار گرفت. براساس گزارش شبکه‌های اجتماعی لیلا که از معلولیت ذهنی رنج می‌برد چند سال قبل از سوی پدر و مادرش به بهزیستی سپرده شد. چون آنها توان نگهداری این دختر را نداشتند گاهی اوقات به‌ملاقات لیلا می‌آمدند و برای چند روز وی را به خانه‌شان می‌بردند. اما دختر کندذهن در آخرین ملاقات شوم با خانواده‌اش مورد تجاوز تلخی واقع شد!
وی پس از بازگشت از خانه به‌بهزیستی رفتارش تغییر کرده بود و مدام گریه می‌کرد. او با هیچ کسی حرف نمی‌زد. تا این‌که یکی از مربی‌های لیلا به ماجرا پی‌برد و با او صحبت کرد. لیلا قفل سکوت چند روزه‌اش را شکست و ماجرای تجاوز را تعریف کرد!!

🔴 #تجاور_محارم پنهان‌ترین #خشونت_خانگی

🔻تجاوز و آزار جنسی محارم را می‌توان خشن‌ترین و  بی‌رحمانه‌ترین و همچنین پنهان‌ترین نوع خشونت خانگی دانست که در سایه تابوها و اما و اگرهای فرهنگی هم از سوی خانواده و هم نهادهای مسئول معمولا انکار و لاپوشانی هم می‌شود. انکار این ابرخشونت ضمن این‌که باعث رشد زیر پوستی آن در جامعه می‌شود، متجاوزان را  نیز در انجام اعمال مجرمانه خود گستاخ‌تر می‌کند، همچنین سانسور این موضوع باعث مخفی ماندن تبعات فاجعه‌آمیز این آسیب از نگاه سیاستمداران و برنامه‌ریزان فرهنگی  کشور می‌شود، به‌نحوی که  این خشونت به‌عنوان یک آسیب مهم اجتماعی تلقی نمی‌شود و در اولویت برنامه‌ریزان قرار نمی‌گیرد....

http://telegram.me/Iranianspa


✅متن کامل در لینک زیر👇
https://hamdelidaily.ir/?post=17691

🔴 شبکه‌های #روابط_محلی قوام و دوام بخش زندگی جمعی

✍ #فرشید_خضری(دانشجوی دکتری جامعه شناسی )



تصوری از تجربه زندگی در تهران قدیم، تهران دهه 40 و قبل از آن جای که هنوز ساختمان‌ها سر به فلک نکشیده بودند را زیاد ندارم، اما تجربه زندگی در روستا و شهرهای کوچک و به‌علاوه تهران حال حاضر را دارم. می‌خواهم از این تجربه روایتی از ماهیت روابط محلی و نقش آن در زندگی جمعی ارائه دهم.

در روستاها و شهرهای کوچک جای که مردمان در محله‌ها باهم آشنا هستند میزانی از روابط اجتماعی وجود دارد. این روابط کارکردهای متنوعی دارند و یکی از آن‌ها احساس #اعتماد و اطمینانی است که به زندگی محلی می‌بخشد. در این اجتماعات خانواده‌ها بدون اینکه نگرانی قربانی جرم‌شدن فرزندانشان را داشته باشند، آنان را به بیرون از خانه یا به فضاهای محلی می‌فرستند تا بازی کنند، روی‌هم‌رفته می‌دانند که خطر زیادی فرزندانشان را تهدید نمی‌کند. بچه‌ها نیز بخشی از زندگی روزمره‌شان را در فضای عمومی محلی با بازی‌های مختلف سپری می‌کنند. به یاد دارم چقدر شنا، فوتبال و دوچرخه‌سواری می‌کردیم: شاد، خوشحال. شواهد نیز نشان داده است این بازی‌ها چه نقش مؤثری در ارتقاء سلامت روان دارند.

این را مقایسه کنیم با بسیاری از محله تهران و سایر شهرهای بزرگ جای که #تراکم_فروشی و ساختمان‌های سر به فلک کشیده در غیاب #زیرساخت‌های_اجتماعی، روابط اجتماعی و کارکردهای آن را تحلیل برده است، در بسیاری از محله‌ها و حتی ساختمان‌ها هیچ میزانی از روابط وجود ندارد. در این شرایط دیگر والدین #اعتماد نمی‌کنند که فرزندانشان را به بیرون از خانه مثلاً به پارک‌های محله بفرستند که بازی کنند، چراکه نگران آن‌اند قربانی جرم شوند: دریکی از پژوهش‌هایم مادری می‌گفت «به دلم بچم ماند است تا با دوچرخه‌اش بازی کند». لازم به ذکر است بار این فروپاشی روابط را بیشتر فقرا به دوش می‌کشند، آن‌ها برخلاف طبقات بالاتر توان تامین مالی بسیاری از هزینه‌های تفریح کودکانشان در مراکز پولی را ندارند.
در غیاب بازی و شادی کودکان چه مانده است در این کوچه‌ها و محله‌ها؟ انبوهی از خودروهای پارک شده، سروصدای آن‌ها به همراه ساختمان‌های قدیمی که کوبیده می‌شوند تا از نوساخته شوند. چقدر آزاردهنده‌اند این‌ها، این محله‌ها و این شهرها، به‌ویژه برای کودکان.

می‌دانم آن روابط اجتماعی دیگر در کلان‌شهرها جای که انبوهی از آدم‌ها، ساختمان‌های پرتراکم با میزان بالایی از جابه‌جایی جمعیتی قابل‌بازسازی نیست، اما طرح‌ها بدیل فراوان‌اند، ایجاد انجمن‌های محلی و زیرساخت‌های اجتماعی یکی از آن‌هاست.

http://telegram.me/Iranianspa

🔴 آیا #زنان افراد بیشتری را #معتاد می‌کنند؟

✍ #مرضیه_نوری



🔹در پارادایم مردانه هر‌گونه گناهی که در جهان اتفاق می‌افتد، به زنان ربط داده می‌شود. با این نگاه حتی زمانی که بحث اعتیاد به میان می‌آید، هم گناهکار اصلی زنان در نظر گرفته می‌شوند؛ حتی اگر تحقیقات و پژوهش‌ها دقیقا خلاف آن را نشان دهد!

🔹چندی پیش مصطفی هادی‌زاده، دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان تهران، در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری‌ها اعلام کرد یک مرد معتاد بین چهار تا شش نفر و یک زن معتاد بین هشت تا ۱۲ نفر را می‌تواند درگیر اعتیاد کند. او در این مصاحبه ادله‌ای برای صحبت‌هایش نیاورده بود و البته هیچ‌کس هم از او نپرسید که بر چه مبنایی این ادعا را مطرح کرده است. این در حالی است که این خبر می‌تواند انگ و تبعیض علیه مصرف‌کنندگان مواد و به‌خصوص زنان مصرف‌کننده مواد را که جزء گروه‌های آسیب‌پذیر جامعه هستند، افزایش دهد. حال بیایید بررسی کنیم که آیا بر اساس تحقیقات انجام‌شده و علم آمار، این گفته صحیح است یا خیر.

🔹محمد بینازاده، پژوهشگر اعتیاد، با استناد به تحقیقات انجام‌شده، ادعای مطرح‌شده از سوی این مسئول دولتی را رد می‌کند و می‌گوید: «بر اساس طرح ملی «ارزیابی سریع از وضعیت مصرف مواد در ایران (RSA)» سناریوی ابتلا به مصرف در دخترها و پسرها با هم متفاوت است؛ تعداد اندکی از پسران مصرف‌کننده والدین مصرف‌کننده درجه‌یک معتاد در خانواده داشته‌اند. این در حالی است که در زنان مصرف‌کننده مواد، وجود هم‌زمان یک والد معتاد یا عضو درجه‌یک خانواده معتاد، درصد بالاتری را به خود اختصاص داده. در اعتیاد زن‌ها وجود یک مرد مصرف‌کننده که می‌تواند پدر، برادر، همسر یا پارتنر جنسی باشد، عامل مهمی بوده و همایندی بالایی با مصرف مواد در زنان داشته است؛ بر‌خلاف مردان که خیلی این ارتباط معنادار نیست یا همایندی بالا نیست».

🔹این درمانگر اعتیاد با بیان اینکه معمولا زنان با دوست‌های هم‌جنسشان مصرف مواد را شروع نمی‌کنند، می‌گوید: «بر اساس مطالعات انجام‌شده، اولین پیشنهاددهنده مصرف مواد به زنان معمولا یک مرد بوده است که این مرد هم رابطه نزدیکی با زن داشته و همان‌طور که اشاره شد پدر، برادر، همسر یا مردی بوده که با زن رابطه دوستی داشته است».

🔹به گفته این پژوهشگر اعتیاد، آخرین گزارش جهانی مواد مخدر که از سوی دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد (UNODC) در سال ۲۰۱۸ ارائه شده نیز نشان‌دهنده آن است که تقریبا همین الگو برای اعتیاد زنان در دنیا هم صدق می‌کند و این مسئله مختص ایران نیست؛ به‌طوری‌که در دیگر کشورهای جهان هم همراهی مصرف مواد در زنان با پارتنر یا شریک جنسی مردشان بیشتر است.

🇮🇷 @iranianspa

متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://zaya.io/97yad

#اینفوگرافیک

🔴 چه رفتارهایی نشانه بلوغ عاطفی ماست؟

▫️رشد عاطفی و هیجانی انسان به طور خودکار همپای رشد جسمانی او پیش نمی‌رود. یک راه ارزیابی میزان رشد عاطفی، بررسی پاسخ‌های احتمالی به این سوال است: وقتی کسی که از نظر عاطفی به او وابسته هستیم ناامیدمان می‌کند، چه واکنشی نشان می‌دهیم؟ نتیجه را در طرح ببینید./ ایرنا

🇮🇷 @iranianspa

🔴 لشگر سیاه کرونا در راه؛ ما در مترو مثل دانه‌های بلال در کنار هم

✍️ #مصطفی_داننده


🔹تصاویری که از هند در حال دست به دست شدن است، به فیلم‌های آخرالزمانی هالیوود می‌ماند. درست مثل اغراق‌های سینمای بالیوود. آتش روشن کردن در قبرستان، پرتاب‌مان می‌کند به عصری که وبا همه‌گیر شده بود.

🔹داستان کرونای هندی، گویی جنگ خیر و شر است. لشگر خوب‌ها با سلاح واکسن به میدان آمده‌اند و کرونا هم در سراسر جهان در حال یارگیری باری سیاه‌تر شدن است.

🔹با این تصاویر سینمایی که تلخ واقعی است، آژیر هشدار برای ما به صدا درآمده است. اگر سفت و سخت نگیریم، باید شاهد بروز فاجعه‌ای تلخ در کشور باشیم.

🔹عکسی ترسناک از مترو تهران در روزهای قرمز کرونایی منتشر شد. مردم مثل دانه‌های بلای کنار هم ایستاده بودند و منتظر بسته شدن درهای واگن. حضور آن حجم از مردم در مترو نشان می‌دهد برخلاف محدودیت‌هایی که اعمال می‌شود، زندگی عادی در جریان است و مردم مجبور هستند برای رزق زندگی‌شان دل به خیابان‌های کرونایی بزنند.

🔹با این شکل بگیر و ببندهای کرونایی، قطعا نمی‌شود امید داشت که به همین راحتی دیو کرونا از پا در بیاید.

🔹واقعا با توجه به وضعیت اقتصادی کشور، نمی‌شود به قرنطینه کامل فکر کرد. اما می‌توان به اعمال محدودیت تا پایان امسال اندیشید. محدودیت‌های کرونایی نباید تنها منتهی به روزهای پیک باشد. در یک سال گذشته مشخص شد، هرگاه سخت نگرفتیم، با بحران روبرو شده‌ایم.

🔹یک سال سفر رفتن را تعطیل کنیم. یک سال اجازه ندهیم، مرد از شهرهای‌شان خارج شوند. هر مراسمی که احتیاج به دور همی دارد را قدغن کنیم. فرقی ندارد این مراسم مذهبی است یا عرفی. رودربایستی را باید کنار گذاشت و قاطع بود.

🔹نه تنها باید اجتماعات را تعطیل کرد، بلکه باید با کسانی که خلاف قوانین کار می‌کنند به شدت برخورد کرد و آن را رسانه‌ای کرد.

🔹مراسم‌ها باید تا اطلاع ثانوی مجازی باشد. تجربه‌ای که در سال گذشته هم آن را داشتیم و موفق هم بود.

🔹الان دو مسئله انتخابات و کنکور پیش روی ماست. از همین امروز باید فکری به حال آنها کرد. نشود دوباره مثل سال گذشته که چند روز مانده به کنکور، هر کسی حرفی بزند و داوطلبان بیچاره را که به خودی خود استرس دارند را دچار سردرگمی کنند.

🔹کرونا با شکل و شمایل مختلف پشت در کشور ایستاده است و منتظر است با کوتاهی ما مثل مدل چینی و انگلیسی وارد کشور شود. تازه باید نگران بود که کرونای ایرانی از راه نرسد. که اگر بیاید باید خر آورد و باقالی را بار کرد.

🔹داستان واکسن در ایران که معلوم نیست به کجا ختم می‌شود و تاریخ موعود کی از راه می‌رسد، پس باید فعلا سفت و سخت گرفت تا واکسن‌ها از راه برسد. تازه معلوم نیست لشگر واکسن یا همه «مایه کوبی» قدیمی خودمان، توانایی مقابله با این لشگر پلید را داشته باشد.

http://telegram.me/Iranianspa

🔴 ‌مادران عزیز ! به جز آرایش کردن بچه ها و استفاده ابزاری از انها تو پیج های اینستاگرام کارهای جذاب دیگه ای هم میشه انجام داد..

مهگل ناز، دختر ۵ ساله ای که ۸۰ غزل حفظ است!

🇮🇷 @iranianspa

🔴 پژوهشی در باره #انزوا؛
پایان ۴۰ روز زندگی داوطلبانه در غار


🔻۱۵ فرانسوی که داوطلبانه در چارچوب یک پروژه علمی ۴۰ روز را در غار سپری کردند، به زندگی عادی برگشتند. آنها به وسایل معمول شخصی از قبیل ساعت و تلفن دسترسی نداشتند. هدف پروژه بررسی واکنش انسان‌ها به حس تعلیق زمان و مکان بود.

🔻پس از ۴۰ روز زندگی در فضایی تاریک و بدون وسایل روزمره، بازگشت به زندگی عادی شوق عمیقی در انسان ایجاد می‌کند. حتی نور که پدیده‌ای عادی محسوب می‌شود، ارزش بیشتری می‌یابد.

🔻این تجربه هفت زن و هشت مرد ۲۵ تا ۵۰ ساله در غار لومبریوز در رشته‌ کوه پیرنه فرانسه است. آنها در دمای ۵/ ۱۰ درجه سانتیگراد و رطوبت ۱۰۰درصد به‌سر می‌بردند و برای تولید برق باید با یک دوچرخه رکاب می‌زدند و آب مورد نیاز خود را از چاهی به عمق ۴۵ متر می‌کشیدند. 
 
🔻این آزمایش در چارچوب پروژه « #درک_انزوا» با هدف سنجش تغییرات فیزیکی و روحی و روانی در بدن انسان انجام شد. داوطلبان مجهز به حسگر بودند و ناظران به سرپرستی کریستیان کلوت، فعالیت‌های مغزی آنها را ضبط می‌کردند.

🔻دگرگونی حس زمان
یکی از داوطلبان، امیلی کیم فو ۲۹ ساله، گفت که بیش از هر چیز ازدست‌دادن کامل حس زمان آنها را متحیر کرده است. هنگامی که آنها از غار خارج شدند، او گمان می‌کرد که ۳۴ یا ۳۵ روز در غار بوده است.

🔻گم‌ کردن حس زمان باعث دگرگونی مراحل خواب و بیداری هم می‌شود. پس از چند روز زندگی در غار، در حالی که برخی از داوطلبان از خواب بیدار می‌شدند برخی دیگر تازه ‌به‌خواب می‌رفتند.

🔻غار به سه منطقه تقسیم شده بود: یکی برای خوابیدن، دیگری برای تحقیق و بخشی هم به عنوان «اتاق نشیمن».

🔻این پژوهش به قصد بررسی واکنش انسان‌ها به شرایط از دست رفتن حس حضور در زمان و مکان معین انجام گرفت.
 
🔻کلوت در باره هدف اصلی این پژوهش گفت: «زندگی ما روی کره زمین دستخوش تغییر و تحولات زیادی خواهد شد به همین دلیل باید از الان دریابیم که مغز انسان تا چه اندازه و چگونه قادر به یافتن راه حل‌های تازه برای شرایط گوناگون است.»

✅منبع: دویچه‌وله


http://telegram.me/Iranianspa

🔴 #ويران_كننده ارتباط #زناشويي



✅ من بعنوان یک زوج درمانگر هر روز زوج هایی رو مشاوره میدم که مشکلات اونها اغلب نه بخاطر خیانت، نه اعتیاد و نه اذیت و آزاره‌.

🔹 اونها در واقع مرگی آرام و تدریجی رو کنار هم تجربه می کنن.

🔹 عباراتی مثل، «ما خیلی با هم فرق داریم» و «زندگی خوبی برای ما باقی نمونده»، با اینکه خیلی معصومانه به نظر می رسن، اما شدیداً کشنده هستن.

🟢 عوامل مختلفی میتونن سد راه زندگی زناشویی بشن که عمدتاً جزئی هستن و به چشم نمیان.برای اطمینان از موفقیت زندگیتون باید مراقب این عوامل باشین:

1⃣ اولویت‌های خانوادگی

مهمترین منبع استرس‌زا در روابط بیشتر زوج‌ها، روابطیه که خارج از حدود زندگی شماست. باید بدونین که وقتی به همسرتون «بله» گفتین، یعنی اون رو به همه آدم‌های توی زندگیتون مقدم کردین.

2⃣ فقدان ارتباط کلامی

این یک حقیقت تلخه که زوج‌ها به طور متوسط فقط چند دقیقه در روز با هم ارتباط کلامیِ باکیفیت دارن. شلوغی های زندگی خیلی راحت شما رو درگیر خودش می‌کنه و باعث میشه تا شما نتونین با همسرتون صحبت کنین. اما زندگی بدون ارتباط کلامی زندگی زناشویی موفقی نیست. سعی کنین برای حرف زدن با همدیگه وقت بگذارین.

ترجمه اثری صوتی
از دیوی بلک برن


http://telegram.me/Iranianspa