برای پروفسور فرانسوا تره (۲۰۲۴-۱۹۳۰)

سیامک پاکباز
دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی و وکیل دادگستری

دو سه روز قبل یعنی در تاریخ ۲۷ می ۲۰۲۴، #فرانسوا_تره، یکی از بزرگترین حقوقدانان معاصر فرانسوی در سن ۹۳ سالگی از دنیا رفت.

او که یکی از حقوقدانان به شدت تاثیرگذار بر حقوق خصوصی فرانسه بود، در سال ۲۰۱۳ با تشکیل کمیته ای مرکب از  بهترین حقوقدانان فرانسوی، پیش نویس حقوق قراردادهای جدید فرانسه را تدوین کرد که مبنای اصلاحات ۲۰۱۶، قرار گرفت. او در سالهای ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۵ نیز در کمیته اصلاح قانون آیین دادرسی مدنی فرانسه حضور داشت.

تره، دارای مدرک دکترای حقوق و لیسانس هنر بود. قبل از اشتغال به کار آکادمیک، وکیل دادگستری و عضو کانون وکلای پاریس بود.

فرانسوا تره یکی از نویسندگان کتاب معروف #حقوق_تعهدات بود. کتابی که که در واقع معروف به کتاب le Terré بود. او در دانشگاه های استراسبورگ، لیل، نانت و پاریس دو تدریس داشت و در سال ۱۹۹۹،  به عنوان استاد ممتاز فرانسه برگزیده شد.

وی از سال ۱۹۸۳، انجمن فرانسوی فلسفه حقوق را رهبری می کرد. در سال ۱۹۹۵ به عضویت آکادمی علوم اخلاقی و سیاسی فرانسه درآمد و در آنجا کارگروه های اصلاح حقوق تعهدات و اصلاح مسئولیت مدنی را رهبری کرد.
ساشا هولیه، رئیس کمیسیون قوانین، در شبکه X اعلام کرد: «در حقوق مدنی، او نوعی رسول بود. فرانسوا تره علیرغم کار زیاد، با اصلاح حقوق قراردادها که در سال ۲۰۱۸ تصویب شد، در حالی که اصلاح مسئولیت مدنی همچنان باقیست، کار خود را نیمه کاره رها کرد. به عنوان ادای احترام، باید کار او را تکمیل کنیم».

فهرست آثار به جای مانده از او بسیار قابل توجه است. در این بین می توان به کتاب مقدمه ای عمومی بر حقوق (۱۹۹۱) که مرتبا تجدید چاپ می شود، کتاب تأملاتی بر قوانین اخلاق زیستی (۲۰۱۲)، و کتاب خلاصه حقوق تعهدات اشاره نمود.

روحش شاد
François_Terré (1930-2024)

نقشی بر آب می‌زنم از گریه حالیا
تا کی شود قرینِ حقیقتْ مجازِ من

شعر: حافظ
 
موسیقی: اجرای خصوصی اشکِ غماز با آواز محمدرضا شجریان و ساز مجید درخشانی.

#حقوق_و_هنر
#شعر_و_حقوق

@iranianlls
@lawandart99

اجرای دیگری از همین بیت در همان اجرای خصوصی.

#حقوق_و_هنر
#شعر_و_حقوق

@iranianlls
@lawandart99

چاپ دوم کتاب «سوءاستفاده از وضعیت اقتصادی مسلط در حقوق رقابت» اثر سیامک پاکباز روانه باز شد.

«سوءاستفاده از موقعیت مسلط» یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین رویه های ضدرقابتی در کلیه نظام‌های حقوقی است. به همین دلیل بخش مهمی از قوانین رقابت در سیستم‌های حقوقی ملی و فراملی به کنترل این پدیده و برخورد با آن اختصاص یافته است.

در اروپا ماده ۸۲ معاهده اتحادیه اروپا و در امریکا، ماده ۲ قانون شرمن به این موضوع پرداخته اند.
مقنن ایرانی نیز برای نخستین بار در سال ۸۷، با تصویب قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی، قواعد نسبتا جامعی درباره حقوق رقابت و منع انحصار مقرر داشته است و بند «ط» ماده ۴۵ قانون مزبور را به این رویه ضدرقابتی اختصاص داده است.

کتاب حاضر که پایان نامه کارشناسی ارشد نگارنده و همچنین اولین کتاب فارسی در این زمینه است با بیش از ۱۵۰ منبع انگلیسی به بررسی اجزای تشکیل‌دهنده، مفاهیم، مصادیق، معافیت‌ها و جبران‌های سوءاستفاده از وضعیت اقتصادی مسلط در حقوق رقابت ایران، رویه قضایی اتحادیه اروپا و قوانین برخی کشورها از جمله انگلیس و امریکا می پردازد.
#معرفی_کتاب
#سیامک_پاکباز
#حقوق_رقابت

@iranianlls

مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم
آه اگر خرقۀ پشمین به گرو نستانند

شعر: حافظ
 
موسیقی: اجرای خصوصی شیرین‌دهنان با آواز محمدرضا شجریان و ساز محمد موسوی و حبیب‌الله بدیعی.
 
* مفلسی که هوای می و مطرب در سر دارد، ناگزیر باید از مالی بگذرد تا به مطلوب خویش برسد؛ و چه مالی بهتر از خرقۀ پشمین زهد و طاعت ریایی که به رهن و گروِ مِی بگذارند.

#حقوق_و_هنر
#شعر_و_حقوق

@iranianlls
@lawandart99

مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم
آه اگر خرقۀ پشمین به گرو نستانند

شعر: حافظ
 
موسیقی: عشق داند با آواز محمدرضا شجریان و ساز محمدرضا لطفی.
 
* مفلسی که هوای می و مطرب در سر دارد، ناگزیر باید از مالی بگذرد تا به مطلوب خویش برسد؛ و چه مالی بهتر از خرقۀ پشمین زهد و طاعت ریایی که به رهن و گرو مِی بگذارند.

#حقوق_و_هنر
#شعر_و_حقوق

@iranianlls
@lawandart99

جز آستان توام در جهان پناهی نیست
سر مرا به جز این در حواله‌گاهی نیست

شعر: حافظ
 
موسیقی: اجرای خصوصی آتش زمانه با آواز محمدرضا شجریان و ساز حسن کسایی و همایون شجریان.

#حقوق_و_هنر
#شعر_و_حقوق

@iranianlls
@lawandart99

جز آستان توام در جهان پناهی نیست
سر مرا به جز این در حواله‌گاهی نیست

شعر: حافظ
 
موسیقی: اجرای خصوصی خرمن عمر با آواز محمدرضا شجریان و ساز حسن کسایی، جلیل شهناز و ناصر فرهنگ‌فر.

#حقوق_و_هنر
#شعر_و_حقوق

@iranianlls
@lawandart99

* «حواله‌گاه»، بنا بر فرهنگ نفیسی، دست‌کم دو معنا دارد: یکی، «مقام تفرجی [است] که گرداگرد شهر باشد.» و دیگر، «جایی [است] که چیزی به آن حواله یا محوّل شود». (به نقل از سعید حمیدیان، شرح شوق، جلد ۴، ص. ۳۳۹۵) بنابراین، حواله‌گاه، در این بیت، در معنای نخست، تفرجگاه تواند بود و، در معنای دوم، میعادگاه؛ چنان‌که حافظ در غزلی دیگر نیز گفته است: «صوفیِ صومعهٔ عالَمِ قُدسَم لیکن / حالیا دیرِ مُغان است حوالت‌گاهم»
اما می‌توان از این هم پیش‌تر رفت و از این عبارت فایده‌ای حقوقی به دست آورد: می‌دانیم که حواله در لغت به معنای انتقال و در اصطلاح به معنای نقل دین و تحول آن از ذمۀ محیل (بدهکار) به محال‌علیه (شخص ثالث) است. (تعریفات جرجانی) بنا بر این، حواله‌گاه (یعنی جای سپردن و محلِ حواله) باید جایی، یا به عبارت دقیق‌تر، شخصی باشد که طلبکار (محتال) برای گرفتن طلب خود بدان رجوع می‌نماید؛ در این معنا، حواله‌گاه همان محال‌علیه است. اما در معنایی دقیق‌تر، هرگاه محیل از محال‌علیه طلبکار باشد، می‌تواند از محتال بخواهد که طلب خود را از همان دین خاصی که محیل نزد محال‌علیه دارد بخواهد و، در این صورت، محل حواله (حواله‌گاه) همان دین خاصی می‌شود که محیل نزد محال‌علیه دارد و محتال نیز چاره‌ای جز رجوع به آن ندارد. (برای مطالعۀ بیش‌تر در باب محل حواله، بنگرید به: محمدجعفر جعفری لنگرودی، عقد حواله، شمارۀ ۱۵۲ به بعد)

#حقوق_و_هنر
#شعر_و_حقوق

@iranianlls
@lawandart99