مگه ميشه امروز در بحرانى ترين دوره تاريخ ايران سكوت كنيد ؟!؟
پس از ۱۴۰ اجرای موفق/ پيش فروش روز های پايانى تئاتر "کابوس‌های آنکه نمی‌میرد" در سايت تيوال آغاز شد.
#کابوسهای_آنکه_نمى_ميرد
نویسنده: اميرحسين طاهرى
تهيه كننده و کارگردان:  نادر فلاح
🏢#پرديس_تئاتر_شهرزاد
📅 تا هفت مهر ١٤٠٢

تهيه بليط: سايت تيوال
tiwall.com/s/anke.nemimirad2

جناب سردار باقری در جمکران!

آیه قرآن "وارثین" است نه کافرین!

هجرت پیامبر از مکه به مدینه در وقتی بود که اکثریت مردم مکه ایشان را نمیخواستند / لشکر کشی پیامبر به مکه بدون سلاح - خبرآنلاین
B2n.ir/p29697

سخنی با ماموران

🔸به چه زبانی باید با شما سخن گفت؟

یکی از نمایندگان مجلس گفته است:
نداشتن خانه بهانه‌ای برای ازدواج نکردن است. حتماً که همه نباید در بالای تهران ساکن باشند. جوانان می‌توانند در روستا‌های اطراف تهران با رهن و اجاره پایین زندگی کنند و صبح با اتوبوس و مترو به سر کارشان بیایند.

والله مردم نجیبی داریم که ساختمان مجلس را با افراد جلوس‌کرده بر صندلی‌های آن به آتش نمی‌کشند.
نور به قبر میرزاده عشقی ببارد که سرود:
بر چنین مجلس و بر کرّ و فرش باید رید

آخر ناجوانمردها!
خانه پیشکش؛ جوان مجرّد با خود می‌گوید من هم مثل فلان متأهل با چند سر عائله شب‌ها روی پشت بام یا در خانه‌ای اشتراکی یا اصلا در خیابان می‌خوابم. آفتاب که سر زد به سر کدام کار باید بروم؟ به کدام قبرستان؟
اف به وقاحتتان! نیمی از مملکت اکنون از روی بدبختی و ناچاری با پرایدی متلاشی در اسنپ و تپسی مشغولند که اگر نبود... بگذریم. هر روز که نباید مرزهای وقاحت را جابجا کرد.
اسباب و ابزار ازدواج و ازدیاد نسل در بساط همۀ جوانان موجود است. قریب به اتفاق ایشان هم حسرت و آرزویی جز ازدواج در سر ندارند. اما کار و درآمد و امنیت شغلی کجاست؟
وقتی می‌بینند بزرگترهایشان که بعضاً کار و سابقه دارند و شغل و بیمه دارند، با زن و بچه، هشتشان گرو نُه است و از عهدۀ مخارج عادی زندگی یعنی تهیۀ مایحتاج اولیه هم برنمی‌آیند چرا باید خود و خانواده‌هایشان را به درد سر بیندازند؟ لعنت خدا بر شما که با هیچ زبانی نمی‌توان از درد مردم آگاهتان کرد. گویی از سیارۀ دیگری به این نقطه از زمین فرود آمده‌اید.
لعنت خدا بر شما
لعنت خدا بر شما

https://t.me/rezamousavitabari

🔰🔰آگهی🔰🔰آگهی🔰🔰آگهی🔰🔰

یادداشت‌های ح‌سین ق‌دیانی را در این کانال بخوانید
@ghete26

🔴🔴« حجاب، نیازمند زور و جریمه و زندان نیست؛ نیازمند باور و اعتقاد شخصی است »


🔵 امروز بیش‌از هر زمان دیگر از دین‌باوران* معتقد به حجاب انتظار می‌رود که مخالفت و اعتراض خود را نسبت به مخدوش نمودن و تضییع آزادی ایرانیان با اعتقادات و باورهای مختلف و متکثر، اعلام کنند.

۱- چرا و چگونه پوشش از یک حکم فقهی و الزام شرعی با برداشت و تفسیرهای متفاوت و مورد اختلاف به قانون و هنجار حکومتی تبدیل می‌شود؟

۲- چرا با عنوان قانون برای زیست آزادانه‌ی شهروندان ایرانی، تبعیض و بی‌عدالتی اعمال می‌شود؟

۳- چرا حاکمیت، آموزه‌ها و احکام فقهی مورد اختلاف دینی را که نیازمند اعتقاد و باور عمیق برای عمل بدان است با زور و تهدید و ارعاب و جریمه و زندان؛ بر جامعه تحمیل می‌کند؟

۴- چرا باورمندان به پوشش دینی را دچار احساس شرم و ستم و تبعیض و بی‌عدالتی می‌سازید؟

۵- چرا تجربه‌ی زیسته‌ی ایرانیان را با نفرت و کینه و ترس و ظلم، عجین می‌سازید؟

۶- چرا به تشخیص و قدرت و حق انتخاب ایرانیان برای سبک زندگی احترام گذاشته نمی‌شود؟

۷- چرا متوجه نیستیم که حجاب با زور و ارعاب و مجازات؛ نه برای عموم جامعه پذیرفته می‌شود و نه کنار گذاشته می‌شود؟

۸- چرا از زیست روادارانه و همراه با مهر و دوستی و صلح و آرامش و توسعه و رفاه در سایر کشورها، الگوبرداری نمی‌شود؟

۹- تشدید فضای دو‌قطبی و ترویج نفرت در گروه‌های مختلف جامعه، چه منافعی برای ایجاد کنندگان این شرایط دارد؟

👈🔰توجه به این نکته بسیار مهم و ضروری است که حجاب نیازمند زور و جریمه و زندان نیست، نیازمند باور و اعتقاد شخصی است. همان‌گونه که با زور و اجبار حتی با رنگ و لعاب قانون نمی‌توان حجاب را از افرادی که بدان باور قلبی و فردی دارند، گرفت و حذف کرد.
اعمال زور برای نوع پوشش اختیاری ( داشتن یا نداشتن حجاب ) با کرامت انسانی او از حیث داشتن #خرد، #اختیار و #آزادی؛ منافات دارد.
باحجابی و بی‌حجابی به‌عنوان نوع و سبک پوشش، انتخاب افراد است و با زور و اجبار نمی‌توان و نباید آن را تحمیل نمود.
این از ویژگی‌های زندگی انسان متمدن است.

✍️ فریبا نظری
۳ مهر ۱۴۰۲


https://t.me/Sociologyofsocialgroups/1046
*مسئولیت دین‌باوران و دین‌ناباوران در ایران نوین با مطالبه‌ی زن‌زندگی‌آزادی

#زن‌زندگی‌آزادی
#زندگی‌معمولی
#پوشش_اختیاری
#رواداری
#مطالبه‌گر_باشیم
#کنش‌گر_باشیم


https://t.me/Sociologyofsocialgroups

✅یکی از بزرگترین عجایب نظام انتخاباتی ج.ا.ا !؟

✍️اکبر اعلمی

یکی از بزرگترین عجایب و پارادوکس‌های جمهوری اسلامی که می‌توان آنرا استحاله جمهوریت و اسلامیت نظام و فاصله گرفتن سیستم حاکم از اصل دین و مذهب خواند، این است که باوجود تاکید اصول ۲، ۶ و ۵۶ قانون اساسی بر ابتناء پایه‌های نظام جمهوری اسلامی بر توحید، نبوت، معاد، عدل و امامت و کرامت و ارزش والای انسانی و نیز لزوم اداره کشور با اتکاء به آرای عمومی و احترام به حق حاکمیت مردم بر سرنوشت خود، نظام انتخاباتی‌ کشور را چنان دستخوش تغییرات کرده‌اند که در آن اقلیت‌های دینی مرکب از آشوریان، کلدانیان، کلیمیان، ارامنه شمال و جنوب و زرتشیان که از حیث اعتقادی منکر قرآن، محمد(ص)، پیامبر و امامان شیعه هستند و شکل و ماهیت خدایشان نیز با شکل و ماهیت خدای مسلمانان متفاوت است و از جهت تعداد نیز جمعا از ۳۰۰ هزار نفر تجاوز نمی‌کنند، می‌توانند ۵ نماینده در مجلس داشته باشند و همچنین اقلیت‌های مذهبی(اهل تسنن) که منکر امامت امامان شیعه هستند، می‌توانند به هر تعداد نماینده در مجلس داشته باشند،

اما دهها میلیون مسلمان شیعه که از نظر هیات حاکمه به ولایت فقیه اعتقاد و یا التزامی ندارند و آنرا صرفا یک نظریه فقهی می‌دانند، اجازه ندارند که حتی یک نماینده در مجلس داشته باشند!

مفهوم چنین رویکردی این است که از نگاه حاکمیت، انکار ولایت فقیه ذنب‌لایغفر و امری غیرقابل تحمل است، اما انکار خدا و قران و پیامبر و امامان شیعه، امری مقبول و ورود منکرینش به چرخه قدرت عملی جایز است!

اسم این نوع رویکرد را چه می‌توان گذاشت!؟

@A_pajhohi

تعرض به حریم خصوصی شهروندان!

خبرگزاری فارس از دستگیری 10 زن و مرد به دلیل برگزاری مهمانی مختلط در یکی از روستاهای تفرش خبر داده است!
مگر عموم مسئولان و نهادهای حاکم مدعی نیستند که حکومت دخالتی در امور خصوصی شهروندان نمی‌کند و فقط اگر به قول آنان "فسق و فجوری" در ملأعام و در حوزهٔ عمومی صورت گیرد با آن برخورد می‌شود؟
خصوصی‌تر از خانه‌های مردم هم مگر جا و محلی هست؟ به حکومت چه مربوط است که شهروندان در چاردیواری منزل خود به چه کاری مشغولند که مأمورانش شبانه بر آنان شبیخون می‌زنند و حاضران را دستگیر می‌کنند؟
ایجاد هراس و اضطراب و ناامنی برای مردم در محیط‌های بسته، نامش اگر دخالت در امور خصوصی مردم نیست، پس چیست؟
آن کسانی که دستور اینگونه شبیخون‌ها را می‌دهند و یا از این قبیل هراس‌افکنی‌ها حمایت می‌کنند، اگر با مفاهیم مربوط به تفکیک حوزهٔ خصوصی از عمومی آشنایی ندارند، آیا آیهٔ "لاتجسّسوا" هم به گوش‌شان نخورده است؟
جاسوسی در امور خصوصی مردم یکی از گناهان بزرگ است، بعد در کشور ما این گناه بزرگ را عده‌ای تحت عنوان اجرای شریعت مرتکب می‌شوند و هیچ مسئولی هم خم به ابرو نمی‌آورد و تشری به آنها نمی‌زند!
مگر دین و شریعت بازیچه‌اند که به اسم آنها بتوان حریم خصوصی شهروندان را مورد تجسس و تعرض قرار داد؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

هفته نامه ۹ دی به سردبیری و‌صاحب امتیازی حمید رسایی در آخرین شماره خود ضمن انتقاد از انتصاب داماد #حسین_فدایی ، از مسئولان دفتر خامنه‌ای به مدیریت #مگا_موتور بدون داشتن تحصیلات و‌ یا سابقه مرتبط از سکوت #قوه_قضاییه درباره پرونده پسران معاون اول این قوه سخن گفته و‌ اعلام کرد عده‌ای به دنبال ماست مالی این پرونده هستند.
#هفته_نامه_۹دی در این گزارش از عدم اظهار نظر قوه قضاییه درباره تشکیل پرونده برای پسران معاون اول این قوه و بازداشت آنها بشدت انتقاد کرده و نوشت:«براساس شنیده‌ها، در این پرونده ماده ۴۷۷ (دستور رسیدگی دوباره توسط رییس قوه قضاییه)، اعمال شده است.
نتیجه طبیعی دو ماه سکوت قوه قضاییه درباره پرونده پسران معاون اول این قوه، پذیرش این باورست که «عده‌ای به دنبال ماست‌مالی و لاپوشانی ماجرا هستند.»
#فساد_سیستماتیک
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

‍ 🔹 چرا پیشرفت های ایران در دوره جمهوری اسلامی دیده نمی شود؟

@solati_mehran

✍ مهران صولتی


ابراهیم رئیسی در آیین بازگشایی مدارس کشور با خطاب قرار دادن دانش آموزان از آن ها خواسته  تا پیشرفت های شگفت انگیز کشور در شهرها و روستاها را در قالب متن یا تصویر به مدرسه ارائه دهند. او همچنین از ارائه طرحی به نام راهیان پیشرفت برای بازدید از جلوه های توسعه کشور خبر داد. این نخستین بار نیست که مسئولان جمهوری اسلامی بر کارنامه پر و پیمان خود در این زمینه تاکید می کنند.

جمهوری اسلامی معتقد است در زمانه جنگ روایت ها واقع شده و رسانه های قدرت های استکباری نه تنها پیشرفت های شگرف کشور را سانسور می کنند بلکه با سیاه نمایی و یاس آفرینی می کوشند تا  نقاط قوت نظام را به عنوان نقاط ضعف آن معرفی نمایند. از همین رو جمهوری اسلامی سعی می کند تا با بسیج تمام امکانات خود در صدا و سیما و سایر رسانه های دولتی این پیشرفت ها را برای نسل آینده بیان کند. اما چرا این تلاش تا کنون ناموفق بوده است؟

✅ مقایسه شدن با کشورهای دیگر: اگر در سال های گذشته بسیاری از صاحب نظران تحولات رخ داده در خاور دور را معجزه اقتصادی نام نهادند امروزه در خاورمیانه و در میان کشورهای حوزه خلیج فارس این تحول در حال تکرار شدن است. در حقیقت پیشرفت های اخیر در این ممالک به اندازه ای خیره کننده بوده است که برخی از اقتصاددانان معتقدند که بعد از این شاهد شکافی عمیق میان جنوب و شمال خلیج فارس از نظر توسعه اقتصادی خواهیم بود. روشن است که مقایسه وضعیت کنونی کشور با این کشورها می تواند برای قاطبه ایرانیان تاسف آور باشد.

✅ عدم تاثیر بر کاهش تورم و ثبات اقتصادی: ایران در نیم قرن اخیر رکوردار یک تورم دو رقمی پایدار و در پنج سال اخیر حائز یک تورم فراتر از ۳۵ درصد بوده است. بنابراین در حالی که برخی از اندیشمندان تورم را به دلیل اضطراب آفرینی و ایجاد حس بی آیندگی در میان شهروندان مهمترین عامل گسترش بی اخلاقی در جامعه تلقی می کنند چگونه می توان بر دیده نشدن پیشرفت های شگرف از سوی مردم خرده گرفت؟! شاید بتوان گفت پیشرفتی که نتواند با ایجاد رفاه، رشد قدرت خرید و افزایش ارزش پول ملی موجب بهبود کیفیت زندگی مردم شود از سوی آن ها دیده نخواهد شد.

✅ ارتباط پیشرفت اقتصادی با مشارکت سیاسی: خاطرات اسدالله علم نشان می دهد که شاه معتقد بوده اگر بتواند حداقلی از رفاه را برای ایرانیان فراهم آورد مشکلی برای تداوم حکومت نخواهد داشت حال آن که علم نسبت به افزایش بیگانگی مردم از نظام سیاسی احساس نگرانی می کرده است. واقعیت این است که در فقدان مشارکت سیاسی شهروندان پروژه توسعه اقتصادی نمی تواند به نحوی پایدار ادامه یابد، از همین رو به موازات کاهش تدریجی نقش مردم در ایجاد تغییرات معنادار سیاسی در سال های اخیر بر حجم نارضایتی ها از اوضاع اقتصادی و خیابانی شدن اعتراضات نیز افزوده شده است.

✅ سقوط سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی: پیشرفت اقتصادی بدون وجود پیوندهای اجتماعی و اعتماد برآمده از آن قابل حصول نیست. یکی از نمونه های کلاسیک برای اثبات این رابطه مطالعه رابرت پاتنام درباره تفاوت میان رشد اقتصادی در شمال ایتالیا (سرمایه اجتماعی بالا) با جنوب آن (سرمایه اجتماعی پایین) می باشد. پاتنام نشان می دهد که وجود انجمن های داوطلبانه و مشارکت اجتماعی- سیاسی بالا در شهرهای شمالی به توسعه اقتصادی و فقدان آن در شهرهای جنوبی به افزایش فقر و رونق فعالیت های مافیایی انجامیده است. بر همین اساس به نظر می رسد اقداماتی مانند برگزاری انتخابات مشارکت سوز ۱۴۰۰ که موجبات تنگ تر شدن فضای جامعه و بی اعتمادی شهروندان نسبت به حکومت را فراهم آورد نقش مهمی در این زمینه داشته است.

@solati_mehran

#ابراهیم_رئیسی
#قطار_پیشرفت
#بازگشایی_مدار

مساله حصر، نامساله نامه

حسین نورانی‌نژاد

آدرس غلط می‌دهند. نگرانی درباره سلامت محصورین و اصل حصر، مساله‌ای نیست که با نامساله‌ی این که چه کسی این نگرانی را به نامه تبدیل کرده و چه کسانی آن را امضا کرده‌اند، حل شود. مساله، حصری غیر قانونی، غیر اخلاقی و غیر قابل درک برای سال‌های متمادی است که هر راه معقولی برای حل آن مسدود مانده است.

مخالفان حصر که اکثریت مردمند با هر زبانی پایان آن را خواستار شده‌اند. دوره‌ای در خیابان آن را مطالبه کردند و در دوره‌ای دیگر ستادهای انتخاباتی کاندیدایی که دو دوره رای اکثریت را آورد، تبدیل به کانون شعار رفع حصر شد.

در واقع بی هیچ اغراقی، مطالبه اول اکثریت ملت (تاکید بر اکثریت دارم به اعتبار پیروز شدن کاندیدای این جریان) در دو انتخابات همین نظام، رفع حصر بود.
این جمعیت به جز کسر قابل توجهی از سبزها بود که به قهر در انتخابات حاضر نشدند و در واقع می‌توان عدد برآوردی آنها را به تعداد آراء نفر پیروز در آن دو انتخابات افزود.
پس از پی‌گیری این راه قانونی، هشت سال هم صبوری شد تا وعده آقای روحانی، رییس جمهور وقت برای رفع حصر محقق شود. هشت سال کم نیست، یک عمر است. در دوره حاکمیت یکدست هم این رویه با وضعی بدتر ادامه دارد.

نتیجه چه می‌شود؟ یکی این که ساختار ایراد دارد. اگر ایراد نداشت یک مطالبه شفاف و حداقلی که به زبان رای هم بیان شد، بدون هیچ‌گونه پاسخ‌گویی و حتا ظاهرسازی قانونی، بی‌نتیجه نمی‌ماند. یک پیام روشن که ملت رای خودشان را میزان ندانند و هیچ وعده‌ای را جدی نگیرند. همین‌هاست که دعوت‌کنندگان به انتخابات را در مقابل این مساله را قرار می‌دهد که مگر پرونده مطالبات و وعده‌ای به جا مانده از ده سال پیش تاکنون روشن شده تا برسیم به انتخابات بعدی؟ کی نخواست؟ کی نگذاشت؟ با چه قدرتی؟ چرا؟

نتیجه دوم این که وقتی چنین اصراری بر ادامه حصر وجود دارد، چه جای تعجب و اعتراضی به نگرانی‌هایی که این روزها به زبان‌های مختلف و از جمله در نامه پر امضای اخیر آمده است؟

رسانه‌های امنیتی و جریان حاکم پر شده از اتهام‌زنی و شلوغ‌کاری و تهدید علیه امضاکنندگان و تلفن‌باران آنها.
مگر چه شده جز بیان یک مطالبه و یک نگرانی؟

راه حل هر چیزی که هیاهوی تصنعی ساختن و اعمال قدرت و تهدید نیست. از حجاب تا انتخابات، از مطالبات صنفی تا حصر، همه را که به یک شکل جمع نمی‌کنند.
فرض که چند نفر هم امضایشان را پس بگیرند. آیا در اصل ماجرا تغییری ایجاد می‌شود؟ آیا این مطالبات و نگرانی‌ها تمام می‌شود؟ والله که راه منطقی‌تر و ساده‌تر رفع حصر است.

این چه سماجت غیر قابل درکی است که اجازه حل هیچ مساله‌ای را در کشور نمی‌دهد و هر روز باید دلشوره یکی از آنها را داشت.

اگر قانون جاری و حاکم بود، نه اتفاقات 88 رخ می داد و نه به فرض رخداد آن، کسی حصر می‌شد. به فرض تصمیم به برخورد با رهبران جنبش سبز هم بدون محاکمه قانونی آنها در یک دادگاه با اتهامات سیاسی و با حضور هیات منصفه تصمیمی گرفته نمی‌شد و رای هیات منصفه واقعی هم که در آن دو انتخابات معلوم شد.

سال‌ها مردمی که وجدانشان نسبت به حصر آزرده است بدون لجاجت و تحریک حصربانان، برای حل آن صبوری کرده‌اند. پاسخ این همه نجابت و مدنیت این نیست. اینها مساله اصلی است، نه این که چرا عده‌ای نگران شده‌اند و آن را به مدنی‌ترین شکل ممکن بیان کرده‌اند.

راستی مگر قرار نبود حق اعتراض را به رسمیت بشناسند. از نامه آرام‌تر؟
اگر حرف اشتباهی در نامه است، پاسخ دهند. تهدید و به سکوت کشاندن منتقدان و بی اثر کردن آنها، چه عایدی برای کشور دارد؟

و بالاخره این‌که مهم‌ترین و خسارت‌بارترین تحریم‌ها، نه تحریم‌های اقتصادی و مالی خارجی که تحریم حل مساله در داخل است. عجیب است این علاقه به حفظ چهره عبوس و غیر قابل تعامل و نرو که راه بر هر حل مساله‌ای بسته است و بحران روی بحران می‌آفریند.

خدای نکرده اگر مساله حصر به واقعه‌ای تلخ ختم شود تا قیام قیامت قضاوت تاریخ و آیندگان چیزی خواهد بود که با هیج تلفن و دادگاهی جمع نخواهد شد. 

🔰🔰آگهی🔰🔰آگهی🔰🔰آگهی🔰🔰

سی جلد کتاب شاهنامه‌ دبستانک، از ابتدای بخش داستانی (پادشاهی کیومرث) آغاز می‌شود و تا فرجام نبرد رستم و اسفندیار، همه‌ی داستان‌ها و پهلوانی‌ها روایت می‌شود.
در کتابهای شاهنامه دبستانک از واژگانی استفاده شده است که کودکان در هر پایه تحصیلی آن ها را در کتاب های درسی خود می خوانند.

۳۰ کتاب شاهنامه‌، برای شش پایه‌ دبستان به شرح زیر:
دو جلد کتاب اوّل برای پایه‌ی اوّل دبستان از کیومرث تا طهمورث
هفت جلد کتاب بعدی برای پایه‌ی دوم دبستان از جمشید تا زال و رودابه
شش جلد کتاب برای پایه‌ی سوم دبستان از تولّد رستم تا مرگ سهراب
پنج جلد کتاب برای پایه‌ی چهارم دبستان از برآمدن سیاوش تا خون‌خواهی او
پنج جلد کتاب برای پایه‌ی پنجم دبستان از برآمدن کی‌خسرو تا مرگ افراسیاب
پنج جلد کتاب برای پایه‌ی ششم دبستان از لهراسب تا پایان اسطوره‌ها

نکته آموزش تکمیلی:
کودکان اول تا ششم دبستان در این کتاب ها در هر صفحه برای آن بخش از داستان که می خوانند در کادرهای خالی تصویرسازی می کنند.

برای اطلاعات بیشتر و خرید اینترنتی کلیک کنید:
https://toto.ir/tags/shahnameh

"انسداد اینترنت جهانی، خطری بزرگ برای ایران"

✍️علی صاحب الحواشی

"توتالیتاریانیسم" شومی‌ای بود که در قرن نوزدهم عارض گشت. تا پیش از آن ما در تاریخ سلطنت‌های مطلقه و امپراطوری‌ها داشته‌ایم که "جباریت" هسته‌کانونی اعمال‌قدرت آن‌ها بر مردمِ محکوم‌شان بود، اما هیچیک از این سلطنت‌ها و امپراطوری‌ها را نمی‌توان مصداق "توتالیتاریانیسم" دانست.

آنچه روح‌ و بن‌مایه توتالیتاریانیسم است، چیزی است که با تعبیر "مهندسی‌اجتماعی" از آن یاد می‌شود. خودِ این تعبیر جدید است ولی محتوای آن از قرن نوزدهم پیداشد که وجه مُعَرِّف و مُقَوّم توتالیتاریانیسم گشت. "مهندسی‌اجتماعی" به معنای "دستکاریِ سازمان‌یافته فکر مردم برای جاانداختنِ یک فکرخاص" است. ما در تاریخ "تبلیغات" حکومتی داشته‌ایم ولی عقیده "مهندسی‌اجتماعی" نداشته‌ایم؛ این دومی شامل "تبلیغات" هست اما محدود به آن نیست بلکه به بسی فراتر از آن می‌رود. هدف "تبلیغات" ترغیبِ مردم به یک رفتار است، اما "مهندسی‌اجتماعی" می‌خواهد "فکر" مردم را طوری عوض بکند که جور دیگری نتوانند بیندیشند. اینجا دیگر بحث "ترغیب" درکار نیست، بلکه سخن بر سر تغییردادن فکر مردم است.

قرن نوزدهم "عصر‌ایدئولوژی" (های اجتماعی) بود و مارکسیسم نخستین آن‌ها شد. ما در تاریخ پیش از مارکسیسم "ایدئولوژی" نداشتیم، هرچند که خودِ مارکسیسم می‌گوید که داشته‌ایم.
مثلا ادیان یا آرمان‌هایی که سلطنت‌های مطلقه بر آن متکی بودند (چنان‌که هابز در "لویاتان" تقریر کرد، یا عقیده "فره‌ایزدیِ" ایرانیانِ باستان، یا "کلیسا به مثابه جسم‌عیسی‌مسیح" که حکومتِ کلیسا در قرون‌وسطا را توجیه می‌کرد) به معنای‌دقیق کلمه "ایدئوِلوژی" نبودند.
ایدئولوژی‌های اجتماعی میوه‌های "فلسفه‌نظری تاریخ" بودند که هگل تقریر منقحی از آن را به دست داد، اما واضع آن نبود. البته بیش از این قصدی برای درپیچیدن با دواعیِ مارکسیسم را ندارم که از بحث خودم دور می‌افتم.

ادامه‌ی مطلب را در لینک زیر بخوانید


https://telegra.ph/Ar-09-25-2

.
🟨معرفی یک کانالِ ارزشمند در حوزه آگاهی‌بخشی و اندیشه‌ورزی

🔸تحلیل رخدادهای سیاسی و اجتماعی

🔸همرسانی کلیپ‌های فاخر هنری، موسیقایی، تاریخی، روانشناسی، مفهومی و فلسفی.

🔸ارائه فایل‌های سخنرانی‌های مهم اقتصادی، تاریخی و حوزه اندیشه‌ورزی

🔸بازنشر مهم‌ترین تحلیل‌ها و پست‌های اجتماعی

اینها همه و بیشتر در یکی از پرمخاطب‌ترین کانال‌های تلگرامی؛ لینک‌ورود به این کانال متفاوت ⬇️⬇️⬇️

https://t.me/joinchat/AAAAAE0HllxLFQ1P9EncJA

‍ 🔹گلپایگانی رئیس دفتر رهبر انقلاب:
حقا و انصافا در این دوران رئیس جمهوری مثل رئیسی نداریم!


✍️محمد حسین مهدیخانی: ✔️ فرد طلبکاری که مدت زیادی بود از زمان طلب اش گذشته بود به خانه بدهکار می رود و خواهان طلب اش می شود . فرد بدهکار به طلبکار می گوید : اتفاقا زمان مناسبی آمده ای طلب شما آماده است . طلبکار خوشحال می شود و می گوید لطفا بیاورید ، بدهکار می گوید صبر کن تا بگویم ، طلبکار سر تا پا گوش می شود ، بدهکار می گوید : "به تازگی در مسیر رفت و آمد گوسفندان روستا شاخه های خار دار گذاشته ام که هر زمان چوپان ها خواستند ، گوسفندان را برای چرا به صحرا ببرند یا از صحرا به روستا برگردانند هنگام عبور کردن از کنار شاخ های خار دار قسمتی از پشم گوسفندان به شاخه های خاردار می چسبد و بنده هم می روم آنها را جدا میکنم به خانه می آورم ، آنگاه همسرم از آن پشم ها فرش می بافد و بنده آن فرش ها را در بازار می فروشم و بدهی شما را پرداخت می کنم" . طلبکار بعد از شنیدن این پروسه می خندد آن هنگام بدهکار رو به طلبکار می کند و می گوید : آهان ! نقد شده می خندی دیگه، تونخندی پس من بخندم !حالا قصه آقای ابراهیم رییسی و آقای گلپایگانی تقریبا همین است ! احتمالا در زمان ریاست جمهوری آقای رییسی طلب آقای گلپایگانی هم نقد شده که خندان و راضی می باشد !

یادداشت اینجانب در روزنامه شرق به همراه دادخواست تقدیمی به دیوان عدالت اداری جهت کارورزی


لینک یادداشت در روزنامه شرق:
https://www.sharghdaily.com/بخش-روزنامه-100/898180-اخراج-تعلیق-استادان-دیوان-عدالت-اداری

🔰🔰آگهی🔰🔰آگهی🔰🔰آگهی🔰🔰